ผมรู้สึกตัวเมื่อถูกแรงผลักของไอ้เอก “โอ๊ยยย มึงทำอะไรกู” ไอ้เอกร้องออกมาด้วยความเจ็บที่ยังไม่หาย
ผมลืมตาขึ้นมาด้วยความงัวเงีย ไอ้เอกกำลังเอาผ้าปูที่นอนขึ้นมาคราบน้ำเงี่ยนบนหน้าตัวเอง และพยายามลุกขึ้นจากเตียงด้วยสีหน้าโกรธอย่างมาก
ผมเริ่มกลัวไอ้เอกว่ามันจะอาละวาดหรือมันจะเอาผิดอะไรกับผมรึเปล่า ผมมองมันอย่างอย่างกล้าๆกลัวๆ
ไอ้เอกพยุงตัวขึ้นได้นิดนึงแล้วมันก็ล้มลงไปข้างเตียง ผมรีบลุกขึ้นไปประคองมัน แต่ไอ้เอกกลับปัดมือผมอย่างผมเป็นตัวขยะน่าขยะแขยง “อย่ามายุ่งกับกู” มันโวยวายมือก็ปัดมือผมเป็นพัลวัน
“เงียบๆน่า” ผมเอามือจับตัวมันได้ ตัวมันร้อนมากเลยทีเดียว มันคงจับไข้แล้วหล่ะคราว เพราะช่วยลากมันขึ้นมาบนเตียง ไอ้เอกก็ยังด่าผมไปมือก็ปัดผมไป
“สภาพมึงแบบนี้มึงจะหนีไปไหนได้ นิ่งๆเดี๋ยวกูช่วย” ผมตวาดมัน ดูมันก็จะเงียบและเห็นจริงตามที่ผมพูด
ผมจับมันนอนบนเตียงแล้วจัดการเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวเช็ดหน้าให้มัน แล้วรื้อเอาเสื้อผ้าของผมใส่ให้มันไปก่อน
ผมเปิดประตูออกมาหน้าห้องเผื่อจะไปหายามาให้ไอ้เอก ผมเดินไปทีห้องข้างๆของที่พี่ยศอยู่ ทั้งห้องยังหลับกันอยู่พี่ยศกับเพื่อนอีกคนนอนอยู่ในห้อง มีน้องเติ๊ลนอนอยู่ตรงกลางแบบหคนหมดสติ มือข้างนึงถูกมัดไว้กับโต๊ะข้างเตียง ผมมองดูน้องเติ๊ลก็คิดสงสารเด็กคนนี้ เมื่อคืนคงเป็นฝันร้ายสุดๆสำหรับตี๋หนุ่ม
ผมเลือกที่จะเดินกลับไปที่รีเซ็ปชั่นเพื่อไปขอยา ผมเดินไปถึงที่รีเซปชั่น “พี่ตึ๋ง” เจ้าของรีสอร์ทนั่งคุยอยู่กับเพื่อนพี่ยศที่เป็นช่างกล้องเมื่อวาน พอพี่ตึ๋งเห็นผมก็หันมาทัก แล้วเรียกให้ไปนั่งคุยด้วยกัน
“พี่ครับผมขอยาแก้ไข้หน่อยได้มั๊ยครับ”
พี่ตึ๋งเอามือมาจับที่หน้าผากผม “นี่เราไม่สบายเหรอ”
ผมส่ายหน้า “เปล่าครับพี่ รุ่นน้องผมมันไข้ขึ้น”
“สงสัยจะหนักนะย่ะเมื่อคืน” พี่ตึ๋งหัวเราะเบาๆแล้วเดินไปหลังเคาเตอร์หยิบยาให้ผม
ผมเอายากลับมาให้ไอ้เอกกิน แล้วมันก็หลับไปด้วยพิษไข้อีกครั้ง ผมก็นั่งเล่นดูทีวีอยู่ข้างไอ้เอก
เกือบเที่ยงพี่ยศก็เดินเข้ามาในห้อง แกยังใส่แค่กางเกงว่ายน้ำตัวเดียว “เป็นไงบ้างว่ะไอ้น้องชาย”
“ไอ้เอกมันป่วยเลยพี่”
“อย่างนี้แหละโดนจัดหนัก เดี๋ยวก็หาย แต่ไอ้เด็กนั่นเก่งนะ นอกจากรูฉีกแล้วไม่เห็นเป็นไรเลย” พี่ยศพูดแบบชิวๆ
“ฉีกเลยเหรอพี่” ผมทำเสียงตกใจ
“ก็นิดหน่อยน่า เดี๋ยวนอนพักคืนนี้ก็มาสนุกต่อได้แล้ว แต่คืนนี้พี่ว่าาจะเว้นมันไว้หน่อย โดนของพี่ไปสงสัยจะหนัก” พี่ยศหัวเราะ
“เดี๋ยวเย็นนี้ไอ้อีกคนมันจะมา เอาไว้จัดกับมันแล้วกัน” พี่ยศหัวเราะแล้วเดินออกไปจากห้อง
พี่ยศดีอารมณ์ดีสบายใจแต่ตรงข้ามกับผมที่กลัวอะไรมากมายเต็มไปหมดในหัว
พอเที่ยงกว่าผมก็ออกมาหาอะไรกินที่ชานหน้าทะเล ทุกคนอยู่กันครบหมดรวมทั้งน้องเติ๊ลด้วย ดูพี่ยศจะติดเด็กคนนี้เข้าซะแล้ว เห็นจับให้มานั่งข้างๆกัน ตักนู่นตักนี่ให้แล้วก็จับมาหอมแก้มบ้างเป็นบางครั้ง
พอกินเสร็จผมก็ขอตัวกลับมานอนพัก เมื่อคืนผมก็นอนไม่ค่อยเต็มอิ่มเหมือนกัน ผมเลือกที่จะกลับมานอนที่ห้องผม ผมจะเก็บแรงเอาไว้ก่อน ท่าทางคืนนี้คงอีกยาวแน่ๆ
ผมตื่นมาก็พอดีฟ้ามืด เพื่อนพี่ยศมาเคาะประตูเรียกผมที่ห้อง ผมจัดการอาบน้ำแต่งตัวใหม่แล้วออกมารวมกับคนอื่นๆที่ชานริมทะเล
ไอ้เอกนั่งหน้าบอกบุญไม่รับอยู่ในวงด้วย ส่วนน้องเติ๊ลก็ยังถูกพี่ยศลากไปนั่งอยู่ใกล้ด้วยแจ ผมกวาดตาหา “โน๊ต” ที่ตอนนี้ก็ควรจะมาถึงแล้ว
ผมนั่งลงร่วมวงที่กำลังทานซีฟู๊ดเต็มโต๊ะ คราวนี้พี่ตึ๋งเข้ามานั่งร่วมวงด้วย อาหารก็ค่อยๆกินไปเรื่อยๆ เหล้าก็เริ่มทยอยลงมาทานบนโต๊ะ ผมกะว่าทั้งสองคนนั่นคงจะไม่กล้าทานเหล้าที่นี่อีกแน่ๆ แต่กลับผิดคาดไอ้เอกกระดกเหล้าแก้วแล้วแก้วเหล้า เหมือนคนพยายามจะมอมตัวเอง ส่วนน้องเติ๊ลเป็นไปตามที่ผมคาดไม่ยอมแตะเหล้าเลยแม้แต่แก้วเดียว และดูเหมือนพี่ยศก็ไม่ได้ใส่ใจว่าจะต้องกินเหล้ารึเปล่า
“ไอ้เอกมึงพร้อมแล้วยัง” พี่ยศเดินไปบีบไหล่ไอ้เอก ไอ้เอกก็พยักหน้ารับแบเสียไม่ได้
“แล้วพวกมึงหล่ะพร้อมแล้วยัง” พี่ยศหันไปมองเพื่อนอีกสี่คน ซึ่งทั้งสี่คนก็ตอบรับเป็นเสียงเดียวกัน
ทุกคนลุกขึ้นไปที่ห้องนอนเดิมที่เป็นสถานที่เชือดของสองหนุ่มเมื่อคืน ผมเองก็ตามไปแต่ขอยืนรออยู้ข้างนอกเพราะในห้องคนยืนกันเต็มไปหมดแล้ว
ไอ้เอกกับน้องเติ๊ลขึ้นไปนั่งบนเตียง ส่วนพี่เองนั่งที่โซฟาคอยดูกิจกรรมที่กำลังจะเกิดขึ้น ไอ้เอกค่อยเอามือลูบไปตามตัวของน้องเติ๊ลแล้วปลดเสื้อผ้าของน้องเติ๊ลออกจนหมด
ทั้งสองคนแลกจูบกันในสภาพเปลือยเปล่า ผมเชื่อว่าใครที่มาเห็นภาพนี้คงต้องอิจฉาแน่ๆ คนนึงล่ำของใหญ่ อีกคนนึงตี๋หล่อผิวขาว
ทั้งสองคนทั้งไซร้ทั้งจูบกัน แม้ว่าส่วนใหญ่คนที่ทำจะดูเป็นไอ้เอก ไอ้เอกก้มลงใช้ปากกับหนอนน้องของน้องเติ๊ล ไอ้เอกปลุกปล้ำอยู่ตั้งนานกว่าของน้องเติ๊ลจะแข็ง มันไม่ได้เป็นหนอนน้อยเท่าไหร่หรอกครับ ก็อยู่ราวๆ 5-6 ตามมาตรฐานชายไทย
ไอ้เอกยังคงก้มหน้าก้มตาใช้ปากให้กับน้องเติ๊ล มันรูดเข้ารูดออกถี่ๆไม่นานน้องเติ๊ลก็เกร็จตัว ไอ้เอกหยุดแล้วเอามือชักรัวๆให้น้องเติ๊ล น้องกัดฟันแล้วปล่อยน้ำขาวๆทะลักออกมาใส่มือไอ้เอก
น้องเติ๊ลเอนตัวลงไปนอนหอบเหนื่อยอยู่บนเตียง ส่วนไอ้เองรีบกลับตัวน้องเติ้ลแล้วเอามือที่เละน้ำกามของน้องเติ๊ลทาเข้าไปที่ควยและรู ไอ้เอกเข้าประชิดริมสมรภูมิรบ น้องเติ้ลทำท่าจะหนีนิดนึง แต่เมื่อหันมาเจอหน้าพี่ยศน้องเติ๊ลก็ก้มหน้ากลับไปเหมือนเดิม
ไอ้เอกค่อยๆดันเข้าไปเบาๆอย่างกลัวน้องเติ๊ลเจ็บ ไม่เหมือนตอนพี่ยศทำ ไอ้เอกค่อยซอยเป็นจังหวะ ส่วนน้องเติ๊ลก็เอาหน้ากัดหมอนเพื่อบรรเทาความเจ็บปวดที่ได้รับ
ระหว่างที่กิจกกรรมกำลังดำเนินต่อไป พี่ยศก็ลุกขึ้นมาหาผม “พจน์ไปช่วยเอาอะไรจากพี่ตึ๋งมาให้ดื่มหน่อยดิ” ผมก็พยักหน้าตามที่พี่ยศขอ แม้ว่าอยากจะดูต่อก็ตาม
ผมเดินไปที่รีเซปชั่น ไม่มีใครอยู่ที่นั่น พี่ตึ๋งเองก็ไม่อยู่ที่นั่น ผมตะโกนเรียกอยู่พักนึงพี่ตึ๋งถึงออกมาจากห้องด้านหลัง
“พี่ตึ๋งครับพี่ยศให้ผมมาขอเครื่องดื่มจากพี่ครับ พอมีอะไรเหลืิอบ้างครับพี่”
พี่ตึ๋งหัวเราะ “เหล้ายาอะไรก็มีหมดนั่นแหละเข้ามาเอาสิ” ผมเดินข้ามเคาเตอร์ไปด้านหลังส่วนที่เป็นครัว ผมเอาทั้งแอลกอฮอร์และไม่แอลกอฮอร์ถาด
พี่ตึ๋งชี้ของให้ผมเสร็จแล้วแกก็กลับไปที่โถใส่น้ำอะไรสักอย่างของแก
“นั่นน้ำอะไรหน่ะครับพี่”
“สิงคโปร์สลิงไงย่ะ ไม่เคยกินเหรอ” พี่ตึ๋งมองหน้าผมแบบผมนี่ไม่รุ้เรื่องอะไรเลย
“เคยได้ยินแต่ไม่เคยทานเลยพี่ เรื่องคอกเทลผมไม่ค่อยถนัด”
พี่ตึ๋งได้ยินผมพูดก็เดินไปหยิบแก้วหลังบาร์มาให้ผมมาใส่ให้ผมไปกินแก้วนึง ผมก็ยกขึ้นกรอกเหมือนกินเหล้า
“เป็นไงบ้าง” พี่ตึ๋งถามผม
“ก็อร่อยดีครับพี่” ผมตอบ
“คอกเทลดีกว่ากินเหล้าตั้งเยอะใช่มั๊ยหล่ะ ไม่ขมแล้วเมาอย่างเดียว” ผมพยักหน้าตอบพี่ตึ๋งไปตามมารยาท “งั้นเดี๋ยวรอพี่แบบจะทำอีกสักแบบสองแบบให้ลองทาน” ผมก็ด้วยมารยาทก็อยู่รอทานของเจ้าของรีสอร์ททำให้
พี่ตึ๋งทำคอกเทลให้ผมทานอีกสองสามอย่าง ผมทานเสร็จพี่ตึ๋งก็บอกให้ผมรอเอาคอกเทลไปด้วยจะทำให้พวกพี่ยศกินด้วย
ผมพยายามปรับโฟกัสสายตาและพยายามยกหัวขึ้น แต่แรงมันไม่มีให้ทำแบบนั้นเลย หรือผมกำลังถูกผีอำ เหมือนผีที่คร่อมอยู่บนตัวผมจะรู้ตัวว่าผมตื่น มันก้มหน้าลงมาใกล้ๆผม
“ตื่นแล้วเหรอค่ะที่รัก” ผมสะดุ้งยิ่งกว่าเดิมอีก เพราะไม่่ใช่ผีที่ไหนหรอกครับ เสียงพี่ตึ๋งนั่นเอง ผมรู้สึกตัวแต่ไม่มีเรี่ยวแรงแม้แต่จะตอน ตอนนี้เธอนั่งเทียนอยู่บนน้องชายของผม เธอใส่ชุดแพนตี้แบบผู้หญิงแล้วโยกไปมาบนตัวผม
พี่ตึ๋งนั่งเทียนผมไ้ด้สักพักนึง เหมือนผมจะถึงฝั่งผมเกร็งตัวเอง แต่ผมกลับผมปวดควยขึ้นมาอย่างเฉียบพลันทุกครั้งที่ความรู้สึกเหมือนผมกำลังฉีดน้ำกาม ใช่แล้วครับน้ำผมไม่ออกมาสักหยด ผมถึงกับน้ำตาเล็ด
“เจ็บเหรอค่ะที่รัก” พี่ตึ๋งก้มลงมาหอมแก้มผม ผมยังคงนอนเจ็บอยู่
ผมพยายามฝืนพูดออกมาด้วยเสียงแหบเบา “พี่ทำอะไรผม”
“เมียก็แค่มัดไว้นิดหน่อย จะได้สนุกกันได่นาน” พี่ตึ๋งพูดหน้าก็ยังคลอเคลียอยู่กับคอผม
“พี่ปล่อยผมเถอะครับ ผมเจ็บมาก” ผมร้องอ้อนวอน ผมไม่ไหวจริงๆแล้วตอนนี้
“อีกทีนึงนะแล้วพี่จะดึงออกให้” พี่ตึ๋งกระซิบที่ข้างหูผม
ผมทั้งมึนทั้งทำอะไรไม่ได้ก็ต้องยอมเลยตามเลย พี่ตึ๋งช่วยพยุงผมลุกขึ้นนั่งบนเก้าอี้
พี่ตึ๋งกลับมานั่งเทียบผมอีกรอบผมทั้งปวดทั้งเจ็บ พี่ตึ๋งโยกผมอีกไม่นานผมก็แตกขึ้นมาอีกครั้ง ผมเจ็บมากกว่าเดิม พี่ตึ๋งลุกออกไปแล้วหันกลับมาดึงอะไรที่รัดควยผมอยู่ออก ผมมาเห็นทีหลังว่ามันเป็นหนังยางเกือบสิบเส้น
ควยผมกระดกหงึกๆแบบควบคุมไม่ได้ น้ำเงี่ยนผมไหลออกจาเรื่อยๆ มันไหลออกมาแบบคนปิดก๊อกน้ำไ่ม่สนิทผม พี่ตึ๋งยืนมองดูผมอย่างชอบใจ
ผมว่ามันไหลอยู่เกือบห้านาทีได้ พี่ตึ๋งก็มาช่วยพยุงผมไปนอนที่เตียง ผมหมดแรงไปหมด และผล๊อยหลับไปอีกที
“พจน์ตื่นได้แล้ว เค้าจะกลับกันหมดแล้ว” พี่ยศเขย่าตัวปลุกผม ความมึนหัวหายไปหมดแล้ว เหลือแต่อ่อนเพลีย ผมควานหานาฬิกาข้อมือที่ถูกพี่ตึ๋งถอดวางไว้ที่โต๊ะหัวเตียงตั้งแต่เมื่อวาน “บ่ายสองแล้วเหรอ” ผมอุทานออกมาอยากตกใจ
“เออดิ เมื่อคืนสงสัยจะโดนเจ๊จัดหนักเลยนอนเอาถึงป่านนี้” พี่ยศหัวเราะ
ผมจี๊ดขึ้นมาในหัวทันที เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้น พี่ยศรู้ แล้วทำไมเค้าไม่มาช่วยผม
“ยศว่ากระเทยแก่นั่นมันจะมาข่มขืนกูเหรอ” ผมกระชากคอเสื้อพี่ยศ
พี่ยศมองหน้าผมยิ้มๆแล้วส่ายหัว “กูรู้”
ผมยกกำปั้นขึ้นจะต่อยไปที่พี่ยศ แต่พี่ยศเบี่ยงตัวหลบแล้วพลักตัวผมลงบนที่นอน “นี่มึงบ้านอะไรอีกพจน์” พี่ยศโวยวาย
“พี่รู้ว่าไอ้แก่นั่นมันจะเคลมผม แล้วทำไมไม่บอก” ผมมองพี่ยศสีหน้าโกรธจัด
“กูขอโทษแล้วกัน แต่มันผิดแผนนิดหน่อยยังไงมึงก็เป็นเกย์อยู่แล้วมึงจะแคร์อะไร”
“แม่ง ผมสบถ” แล้วหอบหาเสื้อผ้ามาใส่แล้วออกมาเก็บของที่ห้องนอน
ผมเก็บของออกมาเป็นคนสุดท้าย ทุกคนมารออยู่ที่รถกันเรียบร้อย รวมทั้งเกย์แก่นั่นด้วย มันยิ้มให้ผมเหมือนยิ้มเยาะเรื่องเมื่อคืน ผมรีบเก็บของแล้วเข้าไปนั่งในรถกลับกรุงเทพ
รถตู้กลับมาที่หน้าออฟฟิศของผม แล้วทุกคนก็ทยอยแยกย้าย พี่ยศแยกตัวออกไปคุยกับไอ้เอกและน้องเติ๊ลอยู่พักนึง แล้วกลับมาหาผมเพื่อขึ้นรถกลับบ้าน
ผมนั่งเงียบไปตลอดทางกลับบ้าน พี่ยศเห็นผมไม่พูดก็ไม่พูดกับผมด้วย บรรยากาศในรถมันอึมครึมมาก จนกระทั้งถึงบ้านเราสองคนก็ยังไม่คุยกัน
เกือบสองทุ่มผมตื่นจากการนอนพักแล้วลงมาหาอะไรกินข้างล่าง พี่ยศนั่งดูทีวีอยู่ข้างล่างคนเดียว ผมก็เดินผ่านไป ผมยังโกรธพี่ชายแท้ๆของผมอยู่ไม่หาย ผมรื้อของในตู้เย็นออกมาอุ่น พี่ยศก็เดินเข้ามาหาผม “นี่เราจะคุยกันดีๆไม่ได้เลยเหรอ” พี่ยศพูดหน้าตาเคร่งเครียด
“เปล่า ผมก็ไม่ได้ไม่พูด”
“พจน์เอาน่าพี่ขอโทษ พี่ก็ทำดีสุดแล้ว”
“ทำดีที่สุดของพี่คือให้ไอ้กระเทยนั่นมาเย็ดผมเหรอ” ผมเริ่มขึ้นเสียง
“นะนะ พี่ขอโทษ ถ้าอีกคนนั่นมามันก็ไม่เกิดเรื่องแบบนี้แล้ว พี่ก็ส่งเอกให้พี่ตึ๋งเขาได้ นี่มันไม่มาพี่เลยต้องใช้เอกไปถ่ายวีดีโอ” พี่ยศขอโทษผมด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“แล้วทำไมพี่ต้องถ่ายไปเยอะๆด้วย พี่ยศก็ได้ไปสองคู่แล้วไม่ใช่เหรอ” ผมย้อน
“ก็เจ้านายพี่เค้าสั่งมาสามถ้าทำไม่ได่ตามนั้นเงินมันก็จะต้องลด เข้าใจพี่นะ”
ผมยืนอึ้ง ถ้าผมเข้าใจไม่ผิด นี่พี่ผมเป็นดาราหนังโป๊เหรอ ผมกลืนน้ำลายแล้วฝืนพูดออกมา “พี่ยศอัดคลิปพวกนั้นไปขาย?”
พี่ยศพยักหน้าแต่โดยดี
“ทำไมผมไม่เคยรู้” จะว่าผมโกรธก็ไม่เชิง จะว่าผมสมเพชก็ไม่ใช่”
“พี่ไม่กล้าบอกเราว่าพี่ทำอาชีพแบบนี้”
“ที่พี่ยศมีกินมีใช้อยู่ทุกวันก็เพราะทำงานแบบนี้เหรอ”
พี่ยศพยักหน้าตอบ แล้วเงยหน้าขึ้นมามองหน้าผมด้วยสีหน้าเศร้าๆ
ผมมองหน้าพี่ชายแท้ๆของผม ผมอาจจะโกรธเค้านะ แต่ความเป็นพี่น้องกันทำให้ผมต้องพยายามข่มใจ ผมตัดสินเดินเข้าไปตบไหล่พี่ยศ “ช่างมันเถอะ” แล้วผมกลับขึ้นมาบนห้อง ปล่อยให้อารมณ์ความโกรธมันเจือจางไปกับแอร์เย็นๆในห้อง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น