คุณนาย 3

คุณนายในตอนนี้รูสวาทเต็มไปด้วยน้ำเงี่ยนน้ำกามของโยริคแล้วรูตูดรูสวาทของคุณนายก็ขยายจนบานมากขึ้นกว่าเดิมมากแต่โยริคมองดูยังไม่พอใจเท่าไรอยากให้รูทั้งสองคุณนายบานจนหุบไม่ลงให้มันเปิดอ้าอยู่ตลอดพร้อมรับแขกนี่คือสิ่งที่โยริคต้องการให้คุณนายเป็น "อีทาสกะหรี่ดอกทองมึงไปอาบน้ำแต่งตัวกูจะพาออกไปข้างนอกแล้วอาบเสร็จออกมาให้กูดูด้วยจะเลือกชุดใส่ให้"โยริคสั่ง "คะนายท่าน"คุณนายรับคำแล้วคลานสี่ขาไปที่ห้องน้ำเพื่ออาบน้ำจากนั้นไม่นานคุณนายเช็ดตัวและออกมาด้วยร่างกายเปลือยเปล่าคลานมาที่โยริคอย่างเชื่องๆ"เอ้านี่อีทาสกะหรี่ดอกทองเอาชุดเดรสมาใส่ซะตรงนี้นี่ละมึง"โยริคโยนชุดใส่หน้าคุณนายซึ่งคุณนายก็รับมาถือไว้แล้วก้มหัว"คะนายท่าน" โยริคเพิ่งนึกได้"อ่อนี่ชุดชั้นในกับกางเกงในนะอีทาส"แล้วโยริคโยนใส่อีกเช่นเคย ไม่นานคุณนายใส่ชุดชั้นในกางเกงในและชุดเดรสเรียบร้อยซึ่งชุดชั้นในกับกางเกงในเป็นลายคิขุมากมันคือลายการ์ตูนสีหวานแหววส่วนชุดเดรสเป็นสายเดี่ยวเปิดข้างหลังเห็นที่สักเต็มๆคำว่าอีทาสกะหรี่ดอกทอง โยริคมองดูอย่างพอใจที่ไม่เลือกชุดชั้นในกางเกงในเป็นพวกซีทรูจีสตริงเซ็กซี่นั้นเพราะอยากให้คุณนายอับอายต่อผู้คนที่เห็นไปมาที่คุณนายยังใส่ลายการ์ตูนเหมือนเด็กอยู่เหมือนว่าทำตัวไม่แก่555โยริคคิดอย่างสนุกสนานภายในใจคนเดียว "นี่อีทาสเอาแพมเพิทไปใส่ดิ"โยริคยื่นแพมเพิทให้แก่คุณนายเพื่อให้นำไปใส่ซึ่งคุณนายยังลังเล"ให้ทาสใส่จริงๆหรอคะนี่มันเเพมเพิสสำหรับเด็กทารกนะคะนายท่าน"คุณนายแย้ง "ก็เออสิวะกูพอใจจะให้มึงใส่อ่ะมีไรไหมอีทาส"โยริคเสียงเเข็งใส่ทันที"ไม่มีปัญหาไรคะนายท่าน" คุณนายรับมาใส่จนเสร็จเรียบร้อยแล้วคุณนายมีความรู้สึกว่าช่วงล่างกับช่วงบนมันหนักๆไม่สบายตัวเลยอึดอัดเป็นอย่างมาก สาเหตุที่คุณนายเป็นแบบนี้เกิดจากความเคยชินที่โดนแก้ผ้าทุกวันจนรู้สึกชอบไปแล้วนั่นเอง "เอ้านี่กินน้ำดื่มนี่ซะ"โยริคส่งแก้วน้ำให้คุณนายดื่มด้วยสายตาบังคับจนคุณนายหยิบมาดื่มทันทีแล้วไม่นานเฉลยจากโยริคเกี่ยวกับน้ำที่กินว่า"น้ำนี่มึงรู้ไหมว่าคือไร"โยริคถาม "ทาสไม่รู้คะก็เป็นน้ำดื่มธรรมดานี่คะ"คุณนายตอบอย่างงงๆสับสน"มันเป็นน้ำดื่มอ่ะใช่แต่กูได้ใส่ยาถ่ายไปด้วยวะมึง"โยริคบอกยิ้มๆซึ่งคุณนายตกใจมาก"ละถ้าเกิดทาสไม่ไหวอยากเข้าห้องน้ำละคะนายท่าน"คุณนายถามแล้วโยริคตอบทันที"ก็อดทนไว้พยายามอั้นไว้ละกันถ้าไม่อยากอาย"โยริคบอก"คะนายท่าน"คุณนายรับคำ แล้วโยริคก็พาคุณนายขึ้นรถเเบบคนปกติและรถเเล่นออกไป รถมาจอดที่โรงจอดรถในห้างใกล้ๆโยริคพาคุณนายมาหน้าห้างที่เป็นป้ายรถเมล์"มึงขึ้นรถเมล์ไปกับกู"โยริคหันมาบอกคุณนาย ไม่นานนักโยริคกับคุณนายก็อยู่บนรถเมล์ซึ่งตอนนี้คุณนายเริ่มมวนท้องอย่างอึดอัดปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำเพื่อปลดปล่อยมากแต่ก็ต้องอั้นไว้เพราะโยริคที่เป็นนายเป็นผู้สั่งไว้ ปล.ตอนนี้อาจสั้นไปช่วงนี้ยุ่งๆ โยริคหยิบป้ายในกระเป๋าถือออกมาคล้องคอคุณป้ายนั้นคำว่าFREESEX"มึงต้องใส่ไว้แบบนี้ห้ามถอดออก"โยริคสั่ง"คะนายท่าน"คุณนายรับคำเบาๆซึ่งรถเมล์ที่ขึ้นมานั้นคนไม่เยอะมากแต่มันเหมือนโชคดีหรือร้ายไม่รู้ที่มีแต่ผู้ชายไม่หญิงเลย "อีทาสกะหรี่ดอกทองมึงแก้ผ้าออกให้หมดตอนนี้"โยริคสั่งให้ทำแล้วคุณนายรีบแก้ผ้าทันทีซึ่งทำให้คนในรถเมล์คันนั้นต่างพากันมองดูร่างกายเปลือยเปล่าของคุณนายด้วยความตกใจแต่สักพักมีสายตาหื่นๆตามมา "มึงพูดประโยคตามที่กูเขียนเสียงดังๆให้ทุกคนได้ยินนะพอพูดจบให้แหก***โชว์ทุกคน"โยริคกระซิบบอกเบาๆกับคุณนายพร้อมชูกระดาษที่เขียนซึ่งในนั้นมีข้อความว่า"สวัสดีคะทุกคนฉันมีชื่อและฐานะว่าทาสกะหรี่ดอกทองคะขอให้ทุกๆคนช่วยเมตตาก่ะแทกเเก่นกายของทุกคนเข้ามาในรูสวาทเงี่ยนๆร่านๆของทาสด้วยคะ"คุณนายพูดจบพร้อมทำตามที่โยริคสั่งคือการแหก***โชว์ทุกคนนั่นเองมันสร้างความกระหายอยากกระเเทกรูสวาทของคุณนายมากขึ้นในใจของทุกคนบนรถเมล์ มีผู้ชายอายุน่าจะราวๆ30กว่าๆเดินเข้ามาหาโยริคเพื่อถาม"สวัสดีครับผมชื่อเวหาไม่ทราบว่าทาสนี้คิดราคาเท่าไรครับสำหรับการมีอะไรด้วยกัน"โยริคตอบยิ้มๆ"อ่อไม่คิดครับให้เอาฟรีๆเลยดูที่เนินสวาทสิครับว่ามันร่านสวาทมากแค่ไหน"และผู้ชายคนนั้นมองดูเนินสวาทคุณนายพบว่ามีห่วงอยู่"มันคงร่านมากสิครับถึงแคมกับหัวนมดำแบบนี้"พอผู้ชายคนนั้นพูดจบ คุณนายรู้สึกอายต่อหน้าผู้คนอย่างมากที่ตัวเองมีหัวนมและแคมที่ดำมันทำให้คุณนายรูสวาทกระตุกทันที"ดูนั่นสิครับมันเงี่ยนขนาดไหนถึงกับกระตุกต่อหน้าทุกคนเลยทีเดียวครับ"โยริคชี้ให้เวหาดูประกอบกับพูดเสียงดังทำให้ทุกๆคนในรถเมล์ได้ยินไปด้วย แล้วโยริคมองเห็นสายตาเหยียดหยามดูถูกต่างๆส่งมาที่คุณนายทำให้โยริตยิ้มชอบใจมากพร้อมบอกต่อ"เอาละครับคุณเวหาเริ่มทำได้ครับ"ทันทีที่โยริคอนุญาตไม่นานเวหาเข้ามาจับมือสองข้างของคุณนายรวบขึ้นแล่วกระเเทกอย่สงรุนแรงที่รูสวาทคุณนาย ไม่นานนักก็มีน้ำเงี่ยนไหลออกมาจากรูสวาทของคุณนายพร้อมเวหาเอามือจิกหัวคุณนายหันหลังเอามือไขว้กันจับรวบไว้แล้วกระแทกไปที่รูตูดอย่างแรงซึ่งคุณนายเผลอร้องออกมาด้วยความเสียวซ่าน"อ๊ายยยอื้มมมอ๊าาา"มีแต่เสียงร้องตามมา พอทุกๆคนเห็นว่าเวหาได้มีอะไรกับคุณนายก็ต่างเงี่ยนพากันเข้ามาที่คุณนายมาร่วมรุมคุณนายด้วย มีทั้งคนจับบีบนมอย่างละข้างมีทั้งเอาทางรูสวาทและรูสวาทพร้อมกันมีทั้งมีคนบี้เเตดและสุดท้ายมีทั้งคนดึงห่วงในแต่ละจุดที่ติดไปมาเพื่อกระตุ้นความเงี่ยนความร่านคุณนายซึ่งคนขับรถเมล์หยุดรถไว้ตรงต้นไม้ใหญ่ข้างทางและโยริคบอกคุณนาย"ทำท่าสี่ขาเหมือนหมาด้วย"คุณนายทำทันที เวลาบนรถเมล์ผ่านไปประมานครึ่งชั่วโมงได้ ทุกคนบนรถคันนี้ได้เอาคุณนายทั้งนั้นสภาพคุณนายตอนนี้เหมือนโสเภณีต่ำๆมากและทุกคนในรถพาเวียนวนสลับกันเอาคุณนายอยู่อย่างนี้จนคุณนายที่ตอนแรกมวนท้องรู้สึกเริ่มจะทนไม่ไหวอั้นขี้ไม่อยู่แล้ว คุณนายแอ่นตัวแอบมองที่โยริคเหมือนจะพูดอะไรส่วนโยริคเห็นว่าคุณนายจะบอกไรเลยเดินมาใกล้ๆและคุณนายก็บอกว่า"นายท่านคะทาสปวดท้องทนไม่ไหวคะขอเข้าส้วมหน่อยคะ"คุณนายร้องขอ"ได้สิถ้าจะปลดปล่อยมึงทำซะตรงนี้เลยสิ"โยริคบอกแก่คุณนาย"ทาสอายคะนายท่านไม่กล้าคะ"เวหาที่ได้ยินทุกอย่างพร้อมกับคนอื่นๆ เเละเวหาพูดแทรกขึ้นว่า"อีทาสร่านมึงจะอายทำไมวะอยากขี้ก็ขี้ซะตรงนี้กูอยากเห็นความอับอายของมึง"โยริคพูดเสริม "ใช่ที่คุณเวหาพูดถูกแล้วมึงทำซะก่อนที่กูจะโกรธ"โยริคทำหน้าตาขึงตาดุๆใส่ทำให้คุณนายรู้สึกกลัวว่านายท่านของเธอจะไม่พอใจเลยจะพยายามเบ่งเพื่อให้ขี้ออกมา"อิ๊ๆๆอื้มมม"คุณนายเบ่งขี้ออกมาทำให้กลิ่นมันจลบอบอวลไปทั่วคันรถเมล์มีแต่สายตาสมเพชดูถูกเหยียดหยามต่อคุณนายทำให้คุณนายอายมาก พอคุณนายขี้เสร็จ "อีทาสมึงทำให้ที่นี่เหม็นมึงใช้ปากคาบขี้คลานลงไปทิ้งข้างนอกแถวต้นไม้เลยนะ"โยริคสั่งเสียงดัง คุณนายแทบจะร้องไห้ออกมาด้วยความอายอยู่แล้วแต่ต้องอดทนกลั้นไว้ไม่ให้อ่อนแอ คุณนายใช้ปากคาบขี้คลานลงไปทิ้งตรงต้นไม้หลายต่อหลายรอบจนขี้ไม่มีบนรถเมล์แต่ตอนที่คุณนายคาบขี้มีแต่คนแกล้งเช่นเอาปากกาที่ตัวเองมีแหย่รูตูดคุณนายทำให้คุณนายขี้เล็ดออกมาจนต้องขี้อีกครั้งนึงซึ่งสร้างความอับอายต่อคุณนายมากเพราะทุกคนมองและหัวเราะที่คุณนายยังหลงเหลือขี้ไว้เพื่อปลดปล่อยออกมาอีก แล้วก็มีคนเอาหัวรองเท้ายัดเข้ารูสวาทจนมันบานมากจนหุบไม่ลงแล้วตอนนี้ ส่วนคนขับรถเมล์ก็เดินไปที่นั่งและขับรถออกจากที่ต้นไม้ใหญ่สู่ถนนจนถึงที่หมายของทุกคนซึ่งพอลงจากรถเมล์ เวหาพูดว่า"ขอบคุณมากที่มีคนให้ผมเอาวันนี้'โยริคตอบยิ้มๆ"ไม่เป็นไรครับยังไงต้องขอบคุณที่ทำให้รูสวาทรูตูดทาสมันบานจนหุบไม่ลงแล้วครับ555"โยริคพูดหัวเราะออกมา ทั้งสองคนลากันและแยกกันออกไปคนละทาง"วันนี้มึงคงสนุกมากสินะอีทาสกะหรี่ดอกทอง"โยริคถาม"คะนายท่านสนุกดีคะแต่ทาสอาย"คุณนายบอกพร้อมกับก้มหน้าลงด้วยความรู้สึกอับอายที่ขี้และคาบต่อหน้าทุกคน"เอาน่ามึงไม่ต้องอายหรอก"โยริคพูดและพาคุณนายขึ้นรถตัวเองที่จอดทิ้งไว้

คุณนาย 2

จากนั้นเดือนแรมเดินตรงไปที่กระดิ่งที่มีเอาไว้ใช้กดเรียกพวกคนใช้ทั้งหลายให้มาประชุมเวลาเจ้านายเรียกและซึ่งทำให้คุณนายแปลกใจสงสัยว่าเดือนแรมจะทำอะไรกันแน่"อีทาสร่านมึงทำท่าคลานสี่ขาไว้พร้อมก้มหน้าติดพื้นอย่าแม้แต่เงยหน้าขึ้นมาแล้วอ้าขากว้างๆโก่งตูดด้วย"คุณนายทำตามที่สั่งทันทีส่วนเดือนแรมหยิบค-ว-ยปลอมอีกอันมาเสียบไว้ที่รูตูดคุณนายซึ่งทำให้ตอนนี้มีค-ว-ยปลอมที่ใส่รูสวาทไว้ตั้งนานก่อนน่านี้กับที่รูตูดที่เดือนแรมเพิ่งเอาใส่เข้าไปนั่นเอง ไม่นานคุณนายก็เข้าใจเมื่อคนรับใช้ทั้งหลายมากันครบซึ่งคนเหล่านี้ต่างตกใจอย่างมากที่พบคุณนายในสภาพนี้ที่มีปลอกคอที่แขวนคำว่าดอกทองทั้งเนื้อทั้งตัวแก้ผ้าไม่มีติดสักชิ้นพร้อมมีค-ว-ยปลอมติดรูสวาทกับรูตูด "วันนี้ฉันมีเรื่องจะแจ้งให้ทุกคนทราบโดยทั่วกันนะจ้ะว่าต่อแต่นี้คุณนายของเราจะย้ายที่นอนไปอยู่ห้องฉันที่เรือนคนใช้แล้วให้ฉันมานอนที่ห้องคุณนายที่วังนี้แทนจ้ะซึ่งทั้งหมดนี้ล้วนเป็นความต้องการของคุณนายเองที่ให้ฉันเล่นนายทาสกับคุณนายเราทำข้อตกลงร่วมกัน""ใช่แล้วทุกคนอย่างที่เดือนแรมบอกนะฉันสมัครใจในการเล่นเเบบนี้เอง"คุณนายเงยหน้าแล้วโพล่งขึ้นมาเพื่ออธิบายให้ลูกน้องเข้าใจตรงจุดนี้"ใครอนุญาตให้มึงเงยหน้าพูดขึ้นมาห๊ะอีทาสร่านดีละกูจะต้องลงโทษมึงซะแล้วสำหรับที่มึงทำผิดไม่เชื่อฟังที่กูบอกและยังเรียกชื่อกูเฉยๆไม่มีคำว่านายหญิงอีกด้วยกูจะลงโทษมึงต่อหน้าคนรับใช้ทุกคนที่นี่ใจจริงมึงอยากให้ทำแบบนี้ใช่ไหมอยากอับอายต่อผู้อื่นละสิอีทาสร่าน"เดือนแรมพูดใส่คุณนายอย่างไม่พอใจเท่าไรที่คุณนายไม่ทำตามที่สั่งเลยคิดจะลงโทษให้รู้สำนึกบ้างจากนั้นเดือนแรมเดินออกไปนอกบ้านเข้ามาอีกทีพร้อมกับกิ่งไม้ยาว"อีทาสร่านมึงอ้าขาโก่งตูดไว้อย่าหุบขาเข้านะกูเริ่มลงโทษละฟั่บฟั่บฟั่บๆๆๆ"เสียงกิ่งไม้กระทบกับตูดทำให้คุณนายสะดุ้งด้วยความเจ็บจนร้องออกมา"โอ๊ยๆเจ็บคะนายหญิงทาสขอโทษทาสผิดไปแล้วคะ"คุณนายพยายามฝืนความเจ็บด้วยการพยายามไม่หุบขาเข้าแต่ก็ทำได้ยาก คุณนายคลานแล้วก้มหน้าไปกราบเท้าเดือนแรมอย่างยอมรับผิด"ทาสขอโทษจริงๆคะนายหญิง"แล้วเดือนเเรมก็ยิ้มอย่างพอใจ"เออกูให้อภัยกับความโง่ของมึงอีทาสร่าน"เดือนแรมพูดจบก็เอาเท้าลูบหน้าและลูบหัวคุณนาย "ที่ฉันจะบอกพวกพี่คือไม่ต้องตกใจไปกับสิ่งที่เห็นต่างๆคิดซะว่าตั้งแต่นี้เป็นเรื่องปกติของคุณนายเค้าละกันนะอ่อๆคุณนายหรือก็คืออีทาสร่านของฉันตอนนี้มันชื่อดอกทองอย่าไปเรียกว่าดอกไม้เด็ดขาดละทุกคนแล้วก็จิกใช้งานได้ตั้งแต่พรุ่งนี้นะจ้ะคิดซะว่าคือทาสของพวกเราเป็นสิ่งที่ต่ำกว่าพวกเราจ้ะไปได้ละมีเรื่องจะบอกแค่นี้จ้ะ"แล้วบรรดาคนรับใช้พยักหน้ารับรู้ทุกคนและเดินออกไป "เอาละอีทาสร่านนี่ก็เย็นมากแล้วมึงคลานกลับไปนอนที่เรือนคนใช้เองละกันกูให้พักก่อนเพราะพรุ่งนี้มึงอาจจะรับศึกหนักแล้วห้ามมึงแอบเอาค-ว-ยปลอมออกจากรูทั้งสองละ"เดือนแรมพูดออกมาอย่างยิ้มๆ"คะนายหญิง"คุณนายรับคำแล้วคลานไปที่เรือนคนใช้โดยที่ตรงเรือนคนใช้บรรดาคนใช้ต่างมองแล้วแอบหันไปคุยกันซึ่งสร้างความอับอายภายในใจแก่คุณนายดอกไม้อย่างมาก คุณนายคลานเข้าห้องเดือนแรมที่ตอนนี้คือห้องของตัวเองแล้วลุกเดินมาปิดประตูลงกลอนไว้จากนั้นล้มตัวลงนอนด้วยความเหนื่อยล้า รุ่งเช้าก็อกๆๆ "อีทาสร่านมึงคลานมาเปิดประตูให้กูสิเร็วๆเข้า"คุณนายงัวเงียตื่นขึ้นมาทันทีรีบคลานไปเปิดประตูให้เดือนแรม"ชักช้าจริงมึงคลานออกมานอกห้องได้ละ""คะนายหญิง"คุณนายรับคำเบาๆ "พี่ๆทุกคนจ้ะออกมาชมอีทาสร่านของฉันทำบางอย่างหน่อยจ้ะ"เสียงเดือนแรมตะโกนร้องบอกเหล่าคนใช้ให้มองที่คุณนายแล้วได้ผลทุกคนต่างมองมาหยุดที่คุณนายดอกไม้"กูลืมสิ่งสำคัญให้มึงทำซึ่งทาสอย่างมึงต้องทำขาดไม่ได่เด็ดขาดนั่นคือการโกนหมอยตรงบริเวณรูสวาทของมึงรีบๆโกนให้หมดจดละ"เดือนแรมบอกแก่คุณนายพร้อมยื่นใบมีดและครีมสำหรับโกนให้ใช้จากนั้นคุณนายเริ่มโกนออกโดยระหว่างที่กำลังโกนนั้นเหล่าคนใช้ต่างเฮลั่นที่เห็นคุณนายทำแบบนี้โชว์ให้มองดูเล่น คุณนายอายมากจึงรีบๆโกนจนเสร็จอย่างเร็ว "ดีมากทีนี้มึงคลานตามกูมาที่วังได้ละ"เดือนแรมเอาสายจูงมาผูกที่คอคุณนายแล้วลากพาคุณนายเข้าวังโดยที่คุณนายคลานสี่ขา "กูมีอะไรสนุกให้มึงทำอีทาสร่านวันนี้มึงจะได้ใส่เสื้อผ้าละนะดีใจไหมมึง""จริงหรอคะนายหญิง"คุณนายร้องออกมาอย่างดีใจแต่ก็ต้องหุบยิ้มแทบไม่ทันเมื่อเดือนแรมยื่นชุดที่จะต้องใส่ให้ดู"นี่ชุดที่มึงต้องใส่มึงชอบไหมละกูรู้ว่าตื่นเต้นจนมึงรอแทบไม่ไหวที่จะใส่มัน"เดือนแรมบอกด้วยสีหน้าที่แอบสะใจเล็กๆอย่างรู้สึกพอใจ"เอ่อทาสจะใส่ได้หรอคะชุดมันดูฟิตเกินไปมันไม่ใช่ขนาดของทาสส่วนแบบชุดก็เซ็กซี่มากดูไม่เหมาะกับอายุของทาสเลยคะนายหญิง"คุณนายบอกออกมาอย่างกังวลใจเพราะตนใส่ไม่ได้ถึงใส่ได้คงออกมาแบบฟิตๆดูรัดๆ "กูเป็นนายมึงซึ่งมึงเป็นทาสกูก็จะต้องใส่ตามที่กูสั่งอย่าพูดมากเอาชุดไปใส่ซะห้ามใส่กางเกงในชุดชั้นในนะแล้วออกมาให้กูดู"เดือนแรมตวาดใส่อย่างโมโหพร้อมขึงตาใส่ดุๆจนคุณนายรู้สึกกลัว"คะ-คะ-คุณ-นาย"คุณนายดอกไม้ละล่ำละลักบอกอย่างลนลานเพราะกลัวเดือนแรมโมโหใส่ตัวเอง คุณนายดอกไม้ใส่ชุดที่ไม่เหมาะกับอายุดูอายๆไม่กล้าออกมาให้เดือนแรมเห็น"ออกมาเร็วๆสิอีทาสร่านอยากโดนลงโทษเรอะไง"เดือนแรมตะโกนเร่งคุณนายดอกไม้ พอคุณนายออกมาทำให้เดือนแรมตบมืออย่างชอบใจซึ่งทำให้คุณนายเขินอายเป็นอย่างมากที่อยู่ในชุดนี้เพราะก็ไม่ใช่สาวๆแล้ว ชุดที่คุณนายใส่เป็นเดรสสั้นสีชมพูอ่อนลักษณะกระโปรงสั้นมากเลยจากรูสวาทแค่หน่อยเดียวโดยที่ไม่มีกางเกงในใส่ซึ่งทำให้คุณนายตื่นเต้นและกังวลมากกลัวกระโปรงสั้นจะเปิดแล้วคนอื่นเห็นส่วนข้างบนโชว์เนินอกจนเห็นนมที่ใหญ่จนแทบล้นทะลักออกมายิ่งตัวเนื้อผ้าทั้งชุดพลิ้วและบางเบามากเหมือนแทบไม่ได้ใส่อะไรไปเลยเพราะพอคุณนายใส่ออกมาเดือนแรมสามารถเห็นหัวนมที่ดำผ่านชุดนั้นด้วยมันทำให้เดือนแรมพอใจมากที่ตัดสินใจถูกให้คุณนายใส่ชุดนี้ ในใจของคุณนายดอกไม้ตอนที่ใส่คืออายมากจริงๆดูจากเนื้อผ้ามันเบาบางและคุณนายเองก็สังเกตเห็นแล้วว่ามีนมล้นออกมามากแถมหัวนมดำยังเห็นอีกเวลาใส่ชุดนี้แต่ทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมรับและทำตามที่เดือนแรมผู้เป็นนายหญิงสั่ง ไว้มาต่ออีกนะว่าต่อไปจะเป็นไง คุณนายถูกเดือนแรมจับแต่งหน้าหวานๆเข้ากับชุดเดรสชมพูอ่อนแล้วยื่นโค้ทยาวให้คุณนายคลุมใส่ระหว่างเดินทางไปที่ๆเดือนแรมจะพาไปโดยคุณนายแค่มีโค้ทใส่แต่ข้างในโล่งทุกส่วนไม่มีอะไรเลยซึ่งคุณนายเงี่ยนมากเวลาอยู่ภายในรถ รถถูกเลี้ยวเข้าที่นึงซึ่งมันเป็นป่าแล้วเดือนแรมใช้สายจูงมาผูกคอคุณนาย"มึงคลานสี่ขาตามกูมาแล้วแก้ผ้าก่อนเลยอันดับแรก"คุณนายปลดโค้ทออกทันที เดือนแรมรับโค้ทมาโยนเข้ารถและจูงคุณนายไปด้านในป่านั้น ด้านคุณนายพอคลานตามเดือนแรมลงหลุมที่นึงมีบันไดเข้าข้างในได้ซึ่งพบที่อบายมุขที่ผู้ชายส่วนใหญ่ชอบมากันนั่นคือผับที่มีเสียงดังอึกทึกมีโต๊ะสนุ้กเกอร์มีการเล่นการพนันกันซึ่งส่วนใหญ่คือผู้ชายแต่ใช่ว่าจะไม่มีผู้หญิง ผู้คนเหล่านั้นต่างมองดูที่คุณนายด้วยสายตาดูถูกดูแคลนมองเหมือนคุณนายเป็นคนน่ารังเกียจโดยเฉพาะพวกผู้หญิงต่างหันไปพูดคุยกันเสียงดัง"อุ๊ยดูนั่นสิเธอยายป้าคนนั้นเค้านึกไงทำตัวแบบนี้อ่ะตัวเองก็อายุมากแล้วนะไม่ไหวจริงๆเลย" กลุ่มผู้หญิงต่างมองกันอย่างสมเพชในตัวคุณนายแต่ก็ยังมีพวกผู้ชายที่ถึงเห็นว่าคุณนายอายุมากแล้วแต่ต่างคิดว่าอายุไม่ใช่อุปสรรคในการจะทำอะไรๆกับคุณนายดอกไม้ เดือนแรมเดินจูงคุณนายไปที่ๆห้องนึงซึ่งมีผู้ชายฝรั่งอายุราวๆเดือนแรมอยู่ในห้องก่อนแล้วเมื่อเขาหันมาเจอเดือนแรม"อ้าวเดือนแรมเองหรอรอตั้งนานแน่ะแล้วนี่อีทาสร่านที่เล่าให้ฟังสินะ" ผู้ชายคนนั้นเอ่ยทักเดือนแรมพร้อมมองคุณนายด้วยสายตาพอใจปนดูถูก"ใช่โยริคมันเป็นทาสที่เคยเล่าให้ฟังพอจะฝึกตามที่เคยคุยได้ไหมอ่ะ"เดือนแรมถามโยริค"อ่อได้สิถึงจะดูอายุมากแต่นมยังเต่งตึงหน้าตาก็สวยอยู่นะใช้งานได้ๆรับรองถึงอายุมากแต่แขกตรึม555"โยริคบอกกับเดือนแรมแล้วหัวเราะออกมา "เราย้ายไปอีกห้องเถอะเดี๋ยวฉันขอตรวจเช็คสินค้าใหม่ตัวนี้ก่อนได้ใช่ไหม?"โยริคถามเดือนแรม"ได้สิตามสบายเลย"เดือนแรมตอบพร้อมเดินออกไปกับโยริค ที่อีกห้องมีเตียงนอนแล้วโยริคเดินนำไป"อีทาสร่านมึงนอนแล้วชันเข่าขึ้นทำเหมือนมึงกำลังคลอดลูกอ่ะ"โยริคร้องบอกคุณนาย "เร็วๆสิอีทาสร่านทำตามที่โยริคสั่งซะเพราะเค้าจะมาเป็นนายผู้ชายของมึงด้วย"เดือนแรมอธิบายให้คุณนายฟังพร้อมปลดสายจูงออก"คะนายหญิง"คุณนายรับคำแล้วคลานไปเตียงแล้วอ้าขาเหมือนตอนกำลังคลอดลูก "อืมๆใช้ได้รูเปืดออกพอสมควรแสดงว่าอีทาสนี่ร่านพอสมควรเลยนะยังงี้พอใช้งานได้หน่อย"โยริคพูดยิ้มๆหลังจากใส่ถุงมือแล้วแหกรูสวาทของคุณนายดู"งั้นฉันขอฝากให้โยริคฝึกฝนแทนหน่อยนะอย่างที่คุยฉันจะมารับอีทาสร่านบ่ายโมงของวันเสาร์นะเอ่อมึงอีทาสร่านเชื่อฟังคำสั่งโยริคนายมึงตอนนี้ดีๆละเจอกับกูวันเสาร์ฉันไปก่อนนะ"เดือนแรมบอกแล้วเดินออกจากห้องไปเพื่อกลับวังศิลาแดง"เอาละมึงลุกขึ้นแล้วคลานตามกูมาละจากนี้ไปเรียกกูว่านายท่านโยริคพูดขึ้นทันที"คะนายท่าน"คุณนายรับคำเบาๆแต่ภายในใจตื่นเต้นเพราะนี่เป็นคนอื่นเล่นเป็นนายของเธอไม่ใช่เดือนแรมสองวันแถมเป็นผู้ชายอีก โยริคนำมาที่เวทีหนึ่งแล้วหันมาบอกคุณนายดอกไม้"ที่นี่เป็นผับหรือคลับดีๆนี่เองละอีทาสร่านมึงคลานสี่ขาด้วย"โยริคหยิบไมค์จากเวทีมาพูด"สวัสดีแขกทุกๆท่านวันนี้ผมมีอีทาสร่านตัวนึงมาแนะนำให้รู้จักกัน"พร้อมกับชี้ไปที่คุณนายที่ตอนนี้ทำท่าคลานสี่ขาอยู่"อีนี่มันร่านมากมันไม่อยากเป็นคนแต่อยากเป็นสัตว์มากกว่าแต่ถึงยังไงมันก็บริการให้คุณผู้ชายทุกๆท่านได้นะครับ"เท่านั้นเสียงเฮลั่นด้วยความชอบใจมาจากพวกผู้ชายและมีชายคนนึงตะโกนถาม"แล้วอีทาสร่านนี่ชื่อไรครับคุณโยริค""อีทาสร่านตัวนี้มันชื่อดอกทองครับหรือถ้าเรียกให้สมกับฐานะของทาสอย่างมันก็อีทาสดอกทองครับ"โยริคบอก "งั้นใช้ชื่อนี้ดีกว่าคะนั่นฉันคิดว่าคงไม่สะใจต่ออีทาสร่านพอให้ทุกคนเรียกว่าอีทาสกะหรี่ดอกทองเป็นยังไงบ้างคะ"เสียงผู้หญิงคนนึงดังแทรกเข้ามาซึ่งทำให้โยริคหันไปมองพร้อมพูด"อ่อได้สิครับงั้นเอาเป็นตามนี้อีนี่ชื่ออีทาสกะหรี่ดอกทองดังนั้นขอให้ทุกคนเรียกตามนี้นะครับ""ได้ๆๆตกลงๆๆ"เสียงอื้ออึงตอบกลับมาล้วนมีทั้งหญิงและชายเป็นอันตอบรับชื่อนี้ของคุณนายดอกไม้ โยริคให้คุณนายมาที่ห้องที่เคยมาอีกครั้งนึง"ไอ้เม่นๆมาทำหน้าที่ๆเคยทำได้ละ"โยริคเรียกเม่นผู้เป็นลูกน้อง"ครับคุณโยริคมาแล้วครับ""ทำแบบที่แกเคยทำน่ะได้ยินที่พูดเวทีแล้วใช่ไหม"โยริคถาม"ครับ"เม่นตอบพร้อมมองไปที่คุณนายดอกไม้ "ฉันจะให้แกสักชื่อคำว่าอีทาสกะหรี่ดอกทองแกก็สักสองที่ด้วยกันตรงเนินรูสวาทกับตรงหลังของอีนี่นะ"โยริคอธิบายรายละเอียดส่วนเม่นพยักหน้ารับ"ได้ครับคุณโยริคผมจะสักชื่อให้อีนี่อย่างสวยๆเลยละครับ"เม่นบอกแก่โยริคเจ้านายของเขาซึ่งพอคุณนายได้ฟังอย่างนั้นก็สะดุ้งตกใจร้องออกมา"ไม่ๆๆทาสไม่อยากสักคะนายถ้าจะต้องสักจริงๆไม่เอาสักถาวรนะคะขอแค่ชั่วคราวพอคะนายท่าน"คุณนายอ้อนวอนขอร้องต่อโยริค ทำให้โยริครู้สึกรำคาญแต่ก็คิดอย่างเจ้าเล่ห์คิดไรดีๆออกขึ้นมา"ได้สิกูจะยกเว้นให้งั้นเอาแค่สักชั่วคราวพอไอ้เม่นลงมือสักได่"โยริคสั่งเม่นทันทีหลังจากบอกคุณนายเสร็จซึ่งคุณนายก็ไม่ได้ว่าอะไรยอมรับสำหรับสักในครั้งนี้ได้แต่ๆใครเลยจะรู้ว่าโยริคกระซิบบอกให้เม่นสักถาวรให้คุณนายไว้สักเสร็จสักพักค่อยบอกความจริงทีหลัง ผ่านไปสักชั่วโมงการสักเสร็จสิ้น"เดี๋ยวกูมานอนหมอบหลับไปก่อนละกันพักผ่อนซะตอนนี้"โยริคสั่ง"คะนายท่านขอบคุณที่เมตตาทาสคะ"คุณนายกราบที่เท้าโยริคเหมือนที่เคยทำกับเดือนแรมซึ่งสร้างความพอใจแก่โยริค"เออดีมากมึงเป็นทาสเชื่องที่ดี"โยริคเอามือลูบหัวคุณนายแล้วเดินออกจากห้องไป แล้วคุณนายก็หมอบหลับตามที่โยริคได้สั่ง จนเวลาล่วงมาแล้วเม่นก็เดินเข้ามาใช้เท้าสะกิดที่แขน"ตื่นๆอีทาสกะหรี่ดอกทอง"คุณนายตื่นขึ้นมา"อ่าจ้ะมีอะไรจ้ะ"คุณนายถาม"ถึงเวลาเหมาะสมที่มึงต้องรู้ความจริงบางอย่างละที่กูสักให้ไปอ่ะมันไม่ใช่สักชั่วคราวแต่เป็นสักถาวรนะพอดีเจ้านายกูให้บอกได้แล้วตอนนี้"เม่นอธิบายให้คุณนายฟัง พอคุณนายดอกไม้ฟังจบถึงกับน้ำตาคลอแล้วร้องไห้ออกมาทันที"ฮึกกกฮือออทำไมๆๆต้องเป็นแบบนี้ฉันคิดผิดใช่ไหมที่ตัดสินใจเล่นอะไรแบบนี้กับเดือนแรมแต่แรกมันคงสายไปแล้วที่จะแก้ไขสินะ"คุณนายพูดออกมาอย่างเสียใจที่คิดผิดแต่ตอนนี้ไม่สามารถทำไรได้นอกจากยอมรับมันกับสิ่งที่เกิดขึ้นและคุณนายก็เช็ดน้ำตาออก"ต้องสู้ต่อไปเดินหน้าต่อไปสิ"เม่นเห็นว่าคุณนายยอมรับกับสภาพตัวเองได้แล้ว"เอ้าอีทาสกะหรี่ดอกทองกูรับหน้าที่มาถ่ายรูปอิริยาบถร่านๆของมึงน่ะ"เม่นบอก"จ้ะให้ทำอะไรก็บอกละกันจ้ะ"คุณนายตอบ "ขอท่ายั่วๆของมึงเอาท่าคลานสี่ขาเอามือข้างนึงยกมาล้วงรูสวาททั้งห้านิ้วเลยนะ"คุณนายทำตามที่สั่งทันทีแต่ก็อดเจ็บนิดหน่อยไม่ได้เพราะใส่เข้าตั้งห้านิ้วหรือคือทั้งมือนั่นเอง "ทีนี่นั่งอ้าขากว้างแล้วใช้มือสองข้างแหกรูสวาทมึงพร้อมทั้งทำท่ายั่วๆ"คุณนายทำตามที่เม่นสั่งจนครบทุกช็อตที่เม่นต้องการ "เอาละเสร็จละมึงก็นอนพักไปเดี๋ยวคุณโยริคจะเข้ามาหารอต่อไปนะ"เม่นบอกและเดินออกจากห้องไป ขณะคุณนายดอกไม้กำลังหลับอยู่ได้มีเม่นที่พาคนมาเจาะหัวนมสองข้างรวมทั้งเจาะปุ่มกระสันเพื่อใส่ห่วงจนเสร๋จเรียบร้อยโดยคุณนายมัวแต่นอนไม่รู้เรื่องไร โยริคเดินเข้ามาพร้อมกลุ่มชายวัยกลางคนมีราวๆสิบคนแล้วสิบคนนั้นต่างเกินมาที่คุณนายเช่นบางตนบีบขย้ำนมข้างนึงบางคนดูดเลียหัวนมอีกข้างและบางคนเอามือล้วงรูสวาทคุณนายเล่น"อื้อออ๊าาา"เสียงคุณนายบ่งบอกว่าเงี่ยนแล้วไม่นานคุณนายตื่นด้วยความตกใจ"ว้ายนี่มันอะไรกันคะ""มึงแค่ต้องบริการพวกเค้าอย่างดีแค่นั้นด้วยร่างกายร่านๆของมึง"โยริคบอก"แล้วไม่ต้องสงสัยแปลกใจที่มึงโดนเจาะใส่ห่วงที่ปุ่มกระสันกับหัวนมนะเพราะกูสั่งมาเอง"โยริคพูดต่อด้วยรอยยิ้มซึ่งคุณนายก้มมองสภาพตัวเองอย่างรับไม่ได้กับร่างกายแบบนี้แต่ตอนนี้มันเป็นไปแล้ว"มึงจะต้องทำงานที่นี่ในฐานะอีทาสกะหรี่ดอกทองไปตลอดชีวิตไม่ว่ามึงจะรวยหรือใหญ่จากไหนกูไม่สนมึงตกลงอะไรกับเดือนแรมกูรู้นะแต่กูจะเอามึงไว้ที่นี่ไว้บริการแขกมึงไม่มีสิทธิ์เสนอหน้าไปพูดคุยกับใครที่เค้าสูงศักดิ์กว่ายกเว้นเสาร์นี้ที่เดือนแรมจัดงานอำลาตำแหน่งคุณนายนั่นคือครั้งสุดท้ายที่มึงจะมีหน้ามีตากะเค้าหลังจากนั้นมึงจะไม่มีโอกาสนอกจากอยู่ที่ต่ำคอยบริการแขกเป็นอีทาสกะหรี่ดอกทองที่นี่และกูบอกเดือนแรมละแต่มันให้มึงตัดสินใจเองมันไม่ยุ่งด้วย"โยริคอธิบายจนจบให้คุณนายฟังพร้อมหยิบกระดาษกับปากกาส่งให้คุณนาย "เซ็นยอมรับที่จะอยู่ที่นี่ตลอดชีวิตซะเชื่อกูมึงจะเป็นดาวเด่นของที่นี่"โยริคใช้สายตาบังคับคุณนายอย่างดุๆรวมทั้งกดดันคุณนายด้วยการบีบแขนเป็นการขู่อีกทาง"มึงเซ็นซะกูไม่อยากบังคับหรือกดดันใครนานๆไม่งั้นเจ็บตัวเอาได้"คุณนายรู้สึกกลัวมากจนลนลานรีบหยิบปากกามาเซ็นอย่างรีบๆร้อน "ทาสเซ็นแล้วคะนายท่าน"คุณนายบอกเสียงสั่นๆซึ่งโยริคยิ้มพอใจเอามือบีบคางคุณนาย"เออดีมากพูดรู้เรื่องหน่อยทีนี้ทุกๆสิ่งของมึงคือของกูจำไว้เจ้าชีวิตมึงชื่อโยริค" "คะนายท่านโยริค"คุณนายก้มกราบโยริคแบบจำนนต่อโชคชะตาที่จะต้องเจอต่อไป โยริคล้วงมือถือออกจากกระเป๋ากางเกงกดโทรหาใครบางคนซึ่งคือ"หวัดดีเดือนแรมอีทาสมันยอมจำนนต่อฉันเซ็นชื่อลงกระดาษละอย่างที่เคยคุยเธอก็มาเอาไปที่งานวันเสาร์พอหลังจากนั้นสิทธิ์ขาดทั้งหมดจะอยู่ที่ฉันแทนเพราะฉันเป็นเจ้าชีวิตอีทาส"โยริคได้บอกเดือนแรม "เอ่อคือโยริคถ้าคุณนายเค้าอยู่นั่นตลอดชีวิตแล้ววังศิลาแดงละจะทำไงต่อไป"เดือนแรมถามทันที"ก็ไม่ทำไงเดี๋ยวให้มันเซ็นยกวังศิลาแดงให้ฉันส่วนคนใช้และเธอก็อยู่ที่นั่นละคอยเฝ้าไว้"โยริคพูดยิ้มๆแล้วบอกต่ออย่างนึกได้ "เอ่อวันเสาร์ไหนๆจะชี้แจงเรื่องฐานะใหม่ของอีทาสก็ประกาศว่าฉันคือเจ้าของคนใหม่ด้วยเลยสิ"โยรอคตาเป็นประกายเมื่อพูดถึงวังศิลาเเดง และวางสายจากเดือนแรมหันมามองหน้าคุณนาย"มึงต้องเซ็นยกโฉนดที่ดินวังศิลาแดงให้กูผู้เป็นนายของมึงอีทาสกะหรี่ดอกทอง"คุณนายพยักหน้ายอมรับอย่างหมดสิ้นทุกอย่างต่อต้านไม่ได้"คะนายท่านทาสจะทำเรื่องทุกอย่างที่นายท่านต้องการคะ""เออดีมึงมาบริการกูสิอีทาส" โยริคเรียกคุณนายพร้อมกับตัวเองปลดกางเกงออกจนห็นแก่นกายใหญ่โต "ดูดและเลียซะทำตัวให้สมกับเป็นอีทาสกะหรี่ดอกทองหน่อย"คุณนายเอื้อมมือไปจับแก่นกายที่ใหญ่โตแล้วลูบๆคลำๆพร้อมเลียไปมาจากนั้นก็ดูดอมจนโยริคเสียวซ่าน"อ๊ะอ๊าาาเสียวโว้ยซี้ดดด"โยริคพูดเอามือมาจิกหัวคุณนายไปด้วย "พอละกูอยากกระเเทกรูสวาทมึงเต็มแก่ละอ้าขาสิวะ"โยริคสั่งแล้วคุณนายทำตามทันทีจากนั้นโยริคกระเเทกแก่นกายใหญ่โตจนมิดรูสวาทของคุณนายมันบีบรัดพอสมควร"อืมมมอ๊าาา"แต่ก็ผ่านมาได้ "หันตูดมึงมาทางนี้กูจะกระเเทกรูตูดมึงให้มันแหกด้วย"คุณนายโก่งตูดอย่างรู้งานหันไปทางโยริค เมื่อโยริคเห็นว่าคุณนาบทำตามที่สั่งก็กระเเทกกระทั้นเจ้ารูตูดคุณนายอย่างไม่ปราณี"โอ๊ยยยจะแหกแล้วววเจ็บแต่เสียวคะ"เสียงคุณนายร้องบอก "ก็กูต้องการให้รูตูดมึงกลวงโบ๋ไปพร้อมกับรูสวาทที่บานๆน่ะสิวะ"โยริคบอกคุณนายด้วบรอยยิ้มพึงพอใจตัวของโยริคชอบใจมากที่ได้คุณนายมาใช้งานส่วนคุณนายตอนนี้รู้สึกดีแบบแปลกๆเหมือนชอบในสิ่งที่โดนกระทำอยู่เลย

คุณนาย 1

คุณนายดอกไม้เจ้าของวังศิลาแดง เป็นผู้มีอำนาจใหญ่โต ต้นตระกูลเป็นผู้ดีเก่า ปัจจุบันมีธุรกิจส่งออกผ้าไหมขายต่างประเทศได้หลายๆล้านต่อปี แต่ขายไปให้แก่คนอื่นแล้ว มีแต่ทรัพย์สินเก่าที่ยังเหลือ คุทรัพย์สินมหาศาล แต่งงานกับสามีไปนานแล้ว สามีเสียไปสามปีก่อน คุณนายเลยรู้สึกเศร้าและเหงามาก คุณนายมีบุตรชายหนึ่งคนซึ่งแต่งงานมีครอบครัวอาศัยอยู่เมืองนอกไม่ได้กลับไทยมานานแล้ว มีโทรมาหาเป็นครั้งคราว คุณนายดอกไม้มีอายุ 57 ปี แต่หุ่นคุณนายยังดูสวย หน้าตายังสะสวย อกเป็นอก เอวเป็นเอวเพราะคุณนายเป็นคนดูแลรักษาร่างกายอยู่เสมอ แล้วมาวันหนึ่งขณะคุณนายเปิดโทรศัพท์มือถือ ดันเผลอกดเข้าโฆษณาที่อยู่ข้างๆเปิดไปเจอเว็บโป๊เข้า ด้วยความที่อยากรุ้อยากลองเลยเข้าดูที่วิดีโอที่มีวิวเยอะที่สุด ในนั้นบอกว่าเป็นแนวbdsm หลังจากคุณนายดูจนจบวิดีโอ มีความรุ้สึกอยากลิ้มลอง อยากโดนแบบนั้นบ้าง เพราะตอนที่ดูคุณนายดอกไม้มีอารมณ์เป็นอย่างมากถึงกับเผลอเอามือไปเคล้นคลึงที่หน้าอกเล่น เอามือล้วงไปที่ร่องสวาท พอจับก็มีน้ำไหลออกมาจากรูสวาทนั้น คุณนายลองค้นหาคำว่าbdsm จนศึกษาเข้าใจเลยยิ่งสนใจอยากเป็นทาส แต่ไม่รู้จะหานานอย่างไรดี ระหว่างที่กำลังหาดูวิดีโอแนวนี้ดูอยู่นั้น ก็อกๆๆๆ "ขอโทษคะคุณนาย นี่เดือนแรมเองคะ" เดือนแรมเป็นสาวใช้ไม่นานมานี้เป็นหลานของวันเพ็ญคนสนิทของเธอที่ตายไปเมื่อปีก่อน พอรู้ว่าคนสนิทมีลูกสาวเลยรับมาอยู่ด้วยกัน เดือนแรมอายุ 25 ปี "อุ๊ยคุณนายคะ ดูไรละคะนั่น ว้าย นี่คุณนายชอบแนวนี้หรอคะเนี่ย หนูเพิ่งรู้นะคะ" เดือนแรมแอบเดินไปดูว่าคุณนายกำลังทำอะไรกันแน่ "เอ่อเดือนแรม เธออย่าพูดไปสิ ฉันก็แค่สนใจแนวๆนี้เท่านั้นแต่มันคงเป็นไปไม่ได้หรอกเพราะไม่รู้จะเล่นกับใคร เฮ้อ" คุณนายพูดอย่างปลงๆ เดือนแรมพูดตอบกลับ "แล้วคุณนายอยากเล่นเป็นนายหรือทาสอ่ะคะ แล้วแนวไหนที่ชอบคะ" คุณนายตาเป็นประกายที่เดือนแรมถามรีบตอบทันที "ฉันอยากเล่นเป็นทาสน่ะ ส่วนแนวไหนก็ได้ ก่อนน่านี้ดูไปเเทบทุกแนวละ น่าเล่นไปทุกอย่างเลยเดือนเเรม" คุณนายยิ้มด้วยความชอบใจแล้วก็กลับมาเศร้าอีกครั้ง " อย่างที่บอกคงหมดหวัง ไม่รู้จะหาใครมาเล่นเป็นนายฉันน่ะซิ" เดือนแรมยิ้มๆชอบใจกับความคิดที่เพิ่งคิดออกได้ไม่นานมานี้ "ถ้าไม่รังเกียจ หนูเป็นนายให้คุณนายเล่นเป็นทาสก็ได้นะคะ หนูพอรู้เกี่ยวกับด้านนี้น่ะคะ" คุณนายพอได้ฟังก็สนใจมาก "เอาสิๆๆเธอต้องเล่นกับฉันจริงๆนะ เริ่มตั้งแต่ตอนนี้เลยแล้วกัน ได้ไหมล่ะ"คุณนายร้องขอ "ได้สิคะคุณนาย แล้วต่อแต่นี้คุณนายต้องเรียกหนูว่านายหญิงคะ ด้วยนะคะคุณนาย" คุณนายนิ่งฟัง"อืมได้สิ ฉันเคยเปิดเจออยู่ว่าจำเป็นต้องเรียก อย่างที่รู้ๆกันนะว่าฉันไม่ทำงานมานานละ กินจากสมบัติเก่า เทอก็ยังไม่ทำงานในตอนนี้งั้นฉันจ้างให้เธอเล่นแนวbdsmกับฉันละกัน ฉันอยากเล่นดู แปปนะ" แล้วสักพักคุณนายออกมาพร้อมเอกสารใบนึง คุณนายรีบเซ็นชื่อด้านล่าง เหลืออีกช่องแล้วยื่นให้เดือนแรม "ถ้าตกลงรับงานที่ฉันจ้างก็เซ็นซะ ลองอ่านดูๆ" เดือนแรมอ่านรายละเอียดซึ่งคุณนายให้เงินดีมาก แถมระยะเวลาเล่นหนึ่งปี นี่มันงานสบายๆชัด ในที่สุดจะได้ลองเป็นคุณนายเจ้าของวังศิลาแดงดูบ้างแล้ว เดือนแรมแอบยิ้มอย่างพอใจ พร้อมเซ็นชื่อเสร็จเรียบร้อยแล้ว "นี่คุณนายจะเล่นหนึ่งปีเลยหรอคะ แล้วให้หนูเล่นกับคุณนายได้เต็มที่ พอเริ่มเล่นแล้วไม่ต้องคำนึงถึงอายุ ฐานะ หรืออะไรทั้งสิ้น เล่นได้หมดเลยหรอคะ" คุณนายดอกไม้พยักหน้ารับ "ใช่ ตามนั้นละ เล่นได้เต็มที่ไม่ต้องเกรงใจกัน จะหยาบคายยังไงก็ได้ เอาละ เริ่มเล่นเถอะนะ" เดือนแรมยิ้มตอบ"ได้คะคุณนาย" เดือนแรมแอบมองหน้าคุณนายดอกไม้ไล่สายตาจากบนไปจนถึงด้านล่าง แล้วยิ้มชอบใจเพราะคิดไส้ว่าจะให้คุณนายจากที่เคยอยู่สูงจะให้ตกลงมาต่ำสุดทันที "คุกเข่าที่พื้นสิอีทาส เคารพนายมึงหน่อย" คุณนายรีบคุกเข่าต่อหน้าเดือนแรม"คะ นายหญิง" แล้วเดือนแรมมองคุณนายด้วยสายตาดูถูกพื่อกดให้คุณนายดูต่ำกว่าตัวเอง"มึงเงี่ยน มึงร่านนักใช่ไหมอีทาส มึงนี่ทาสร่านจริงๆ กูจะฝึกให้มึงเป็นอีทาสกะหรี่ร่าน***เลยคอยดูสิ อีทาสมึงไม่ต้องใส่หรอกพวกเสื้อผ้าเนี่ย เป็นแค่ทาสจะใส่ทำไม ถอดออกให้หมด ตั้งแต่นี้กูห้ามไม่ให้มึงใส่เสื้อผ้าใดๆอีกต่อไป ถ้ากูไม่สั่งห้ามแอบใใเสื้อผ้า ไม่งั้นเจอกูลงโทษหนักแน่" "คะนายหญิง ทาสจะรีบถอดออกคะ" แล้วไม่นานคุณนายก็แก้ผ้าออกจนหมดเหลือร่างเปลือยเปล่า โดยที่คุณนายกุมมือไว้ข้างหน้าอย่างเรียบร้อยซึ่งมันขัดตาขัดใจเดือนแรมมาก "อีทาสเอามือออก นั่งลงที่พื้น แล้วอ้าขาออกกว้างๆ"คุณนายทำตามที่เดือนแรมบอกอย่างเร็ว เดือนแรมหยิบกล้องมาถ่ายรูปคุณนายเอาไว้ "อีทาสมึงเอามือแหวกรูสวาทมึงสิให้มันเปิดออกมากที่สุด เร็วๆนะ อย่าช้า" คุณนายแหวกรูทันที เดือนแราก็เก็บภาพอีกเช่นเคย เดือนแรมหยิบของจากลังที่แอบไปเอามาม่ะกี้ หยิบ***ปลอมมายัดรูสวาทคุณนาย "อ๊ะ โอววว อืมมม" คุณนายครางด้วยความเสียวซ่านเพราะห่างหายจากเรื่องนี้มานานแล้ว "มึงคงเก็บกดมากสินะอีทาสร่าน กูมีไรสนุกๆกับมึงอีก มึงต้องชอบแน่ ทำท่าสี่ขา หันตูดมึงมาทางนี้สิ โก่งตูดไว้" เดือนแรมหยิบหลอดฉีดยาแล้วเดินมาที่คุณนายแล้วแหกรูตูดเพื่อฉีดเข็มฉีดยาเข้าไป "อ๊าาส เจ็บจังคะนายหญิง ซี้ดดด" พอฉีดเสร็จ สักพักคุณนายเริ่มมีอาการอึดอัดภายในท้องเหมือนตอนอยากขับถ่ายของเสีย "ทาสขอไปเข้าห้องน้ำนะคะนายหญิง" เดือนแรมยิ้มหวาน"ไม่ได้!" พร้อมกับหยิบ butt plug มาอุดรูตูดเอาไว้จนคุณนายรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างมาอุดรูที่กำลังจะมีบางอย่างจะออกมา คุณนายรู้สึกปวดท้องมากจนเกร็งไปหมด "นายหญิงคะ ทาสปวดท้องมากคะขอเข้าห้องน้ำคะ" "มึงจะเข้าไปทำไรในห้องน้ำอีทาสร่าน" คุณนายรู้สึกอายๆที่ต้องตอบ"ทาสปวดท้องอยากจะอุจจาระคะนายหญิง" เดือนแรมมองหน้าอย่างไม่พอใจซึ่งคุณนายงงว่าไม่พอใจเรื่องใด "กูให้มึงพูดขอใหม่ พูดให้มันสมกะเป็นทาสสิ ไม่ต้องกระแดะทำมาพูดจาดูดี กูต้องการฟังคำพูดที่ต่ำๆจากปากมึง" "คะนายหญิง ทาสอยากขี้คะ" คุณนายพอพูดออกมาแล้วอายจนหน้าแดงไปหมด "ได้สิถ้ามึงอยากปลดปล่อย กูจะสงเคราะห์ให้ก็ได้" แล้วเดือนแรมเดินไปดูกล้องที่ตั้งถ่ายไว้ที่มุมๆนึง พร้อมดึงเอาbutt plugออก แต่พอดึงเสร็จ็ยังไม่มีไรออกมา "มึงเบ่งออกมาสิอีทาสร่าน เอาออกให้หมดเลย" คุณนายเริ่มเบ่งขี้ พร้อมส่งเสียง"อื้อออ อื๊อออ อิ๊ๆๆ" แล้วพอเริ่มออกมาบ้าง ก็ไหลลงมาที่พื้น พรวดดด! สักพักมันออกมาหมดเลยทีเดียว เลอะเทอะพื้นวังศิลาแดง คุณนายอับอายมากที่มาขี้เรี่ยราดต่อหน้าเดือนแรมอย่างนี้ ถึงกับเอามือปิดหน้าอย่างเขินอาย "มึงไม่ต้องอายหรอกอีทาสร่าน ให้แม่บ้านมาถูออกได้" "คะ นายหญิง" ไว้มาต่ออีกนะถ้าชอบ "นี่ๆพี่คนใช้ใครอยู่แถวนี้บ้างคะพอดีมีอุจจาระที่พื้นอ่ะคะ"สักพักมีคนใช้ผู้ชายคนนึงซึ่งเป็นคนสวนแล้วอายุมากกว่าเดือนแรมชื่อว่านายจันเดินเข้ามา"มีอะไรวะเดือนแรมอ้าวและนั่นขี้ใครกันใครมันช่างกล้ามาขี้เรี่ยราดในบ้านคุณนายเค้า"นายจันบ่นออกมาโดยที่ไม่ทันได้สังเกตสิ่งรอบตัว เดือนแรมอยากทำงานให้คุ้มกับค่าจ้างแล้วก็อยากที่จะเห็นคุณนายตกต่ำลงด้วยจึงบอกนายจัน"ก็ไม่มีไรมากหรอกลุงลองมองดูรอบๆสิว่าเจออะไรแล้วจะเข้าใจเอง"นายจันมองดูรอบๆแล้วชะงักค้างด้วยความอึ้งเมื่อหันไปเจอกับคุณนายดอกไม้ที่มองมายังนายจันด้วยความอายเพราะตอนนี้คุณนายอายนายจันมากยิ่งเป็นผู้ชายยิ่งอายหนักไม่เคยให้ใครมามองร่างกายที่เปลือยเปล่านอกจากสามีที่ตายไป"อย่ามองฉันสินายจันฉันอายนะ"คุณนายบอกเบาๆ นายจันละล่ำละลักถาม"ทะ-ทำไมคะ-คุณนายถึงแก้ผ้าแบบนี้ละครับ"เดือนแรมอธิบายให้นายจันฟัง"ก็งี้นะลุงคุณนายดอกไม้เค้าต้องการเล่นนายทาสกับฉันไม่ได้มีไรมากหรอกลุงก็แค่คุณนายต้องทำตามคำสั่งทุกอย่างที่ฉันน่ะ"นายจันพยักหน้าอย่างเริ่มพอจะเข้าใจแล้ว "นี่อีทาสมึงคาค-ว-ยปลอมไว้ที่รูสวาทมึงนั่นละไม่ต้องเอาออกแล้วก็คุกเข่าลงซะ""คะนายหญิง"คุณนายรับคำเดือนแรม พอนายจันเห็นทั้งหมดนั้นถึงกับทึ่งที่เดือนแรมสามารถออกคำสั่งกับคุณนายได้จริงๆแถมให้คุณนายคุกเข่าที่พื้นอีกต่างหาก "ทีนี้มึงกราบแทบเท้าเพื่อแสดงความซื่อสัตย์จงรักภักดีต่อกูผู้เป็นนายของมึงสิ"ได้ยินดังนั้นคุณนายรีบก้มลงกราบที่เท้าเดือนแรมอย่างรวดเร็วซึ่งเดือนแรมยิ้มชอบใจเธอยกเท้าขึ้นมาแนบกับใบหน้าสะสวยของคุณนายดอกไม้แล้วถูละเลงไปทั่วหน้า"นี่ๆๆฉันรับกราบละนะอีทาสร่านชอบไหมละกลิ่นตีนกูน่ะมึง""คะนายหญิงทาสรู้สึกชอบมากๆคะ"คุณนายตอบขณะก้มหน้า "เอาละกูมีไรให้มึงทำแค่มึงเดินไปกราบตีนลุงจันเอง"เมื่อนายจันได้ฟังก็รู้สึกตื่นเต้นที่เจ้านายที่รับใช้มาตลอดจะมากราบเท้าตน"แล้วต้องทำไรไหมวะเดือนแรม""แค่เอาตีนมาลูบหน้าอีทาสร่านตัวนี้พอลุงแบบที่ฉันได้ทำไป"เดือนแรมบอกนายจัน คุณนายดอกไม้คลานสี่ขาเหมือนหมาโดยไม่ต้องให้เดือนแรมบอกไปหานายจัน"กูไม่ต้องบอกให้คลานแค่มึงไปเองเลยดีจังทาสร่านแสนเชื่องของกู555"เดือนแรมหัวเราะชอบใจ คุณนายก้มลงกราบเท้านายจันจากนั้นก็โดนนายจันใช้เท้าลูบหน้าไปทั่ว"ไงครับคุณนายชอบไหมครับ""ตายจริงลุงจันลืมบอกไปว่านับแต่วันนี้เป็นต้นไปลุงห้ามเรียกอีทาสร่านตัวนี้ว่าคถณนายแล้วให้เรียกว่าอีทาสร่านแทนไม่ต้องใช้คำสุภาพด้วยนะจ้ะลุงไหนลุงลองพูดใหม่สิ"เดือนแรมแย้งนายจัน"อ่อเออๆมึงชอบมากสินะอีทาสร่าน"คุณนายก้มหน้านิ่งยังไม่ตอบจนเดือนแรมพูด"ยังๆนิ่งอีกลุงจันถามก็ตอบไปสิอีทาสร่านตอบดีๆนะมึง"คุณนายเงยหน้าตอบ"คะทาสร่านชอบมากคะ" เดือนแรมคิดไรดีๆออก"เอ่อนี่อีทาสร่านกูคิดออกละจะให้มึงใช้ชื่อใหม่ที่กูตั้งนับจากนี้ไปโดยมึงต้องบอกให้ทุกคนเรียกไม่ว่าจะเป็นคนใช้แม้แต่เพื่อนก็ต้องบอกนะมึง"คุณนายดอกไม้ตกใจแต่ก็ต้องทำตามที่เดือนเเรมสั่งเพราะเดือนแรมตอนนี้คือนายหญิงขัดขืนอะไรไม่ได้จำต้องพยักหน้ายอมรับ"คะนายหญิงทาสตามใจคะ"เดือนแรมยิ้มอย่างพอใจ"ดีมากลุงจันก็มาฟังชื่อใหม่ของอีทาสร่านเลยนะ"นายจันมองแล้วไม่ได้พูดอะไร เดือนแรมพูดต่อ"งั้นกูขอตั้งชื่อใหม่ที่ดีเหมาะสมกับมึงอีทาสร่านจากดอกไม้เปลี่ยนเป็นชื่อดอกทองดีไหมละมึง"คุณนายพอได้ฟังแทบทรุดแต่ต้องรับคำเบาๆ"คะนายหญิง" "อีทาสร่านกูขอสั่งให้มึงเชิญแขกและเพื่อนๆมึงมาที่วังศิลาแดงแห่งนี้นี่ก็วันพุธแต่จะให้มาสำหรับเสาร์ที่จะถึงนี้"คุณนายมองด้วยสายตาสงสัยจนเดือรแรมอธิบายให้ฟัง"ไม่มีไรมากหรอกแค่วันนั้นกูไม่อนุญาตให้มึงแต่งตัวเป็นคุณนายเฉิดฉายงามสง่าแต่จะให้มึงออกมารับแขกและเพื่อนๆของมึงด้วยตัวเองโดยต้องแก้ผ้าตลอดงานวันนั้นเพราะงานวันนั้นจัดเพื่อแสดงความยินดีต่อสถานภาพใหม่ของมึงนั่นเองที่จำเป็นต้องให้คนอื่นรับรู้พร้อมกัน"เดือนแรมบอกยิ้มๆ คุณนายดอกไม้จำต้องรับสภาพอย่างยินยอมเพราะตัวเองอยากเล่นแบบนี้ตั้งแต่แรกต้องยิ้มรับกัวสถานภาพใหม่"คะนายหญิงวันนั้นทาสจะแก้ผ้าแล้วรอรับแขกและเพื่อนๆคะ""ดีมากอีทาสร่านมึงต้องไปรับแขกที่หน้าประตูใหญ่ที่รั้วหน้าบ้านนู้นนะไม่ใช่ประตูในบ้านเพราะกูอยากให้ผู้คนที่ขับรถผ่านไปมาแถวๆถนนได้มีอาหารตามองร่างกายที่ยังสวยดูดีของมึงไงละ55"เดือนแรมอธิบายไปและหัวเราะไปโดยที่ในใจสนุกสนานเป็นอย่างมากที่ได้ทำอะไรแบบนี้ต่อคนที่เป็นเจ้านายของตนเอง "นี่อีทาสร่านกูน่ะแอบโทรไปสั่งปลอกคอพร้อมป้ายคำว่าดอกทองให้มึงหวังว่าจะชอบนะอีทาส"เดือนแรมบอกกับคุณนายดอกไม้ "คะนายหญิงทาสชอบทุกอย่างที่นายหญิงต้องการคะ"คุณนายตอบด้วยความซื่อสัตย์อย่างเจียมตัวในฐานะทาส"เออดีมากอีทาสกูละชอบทาสเชื่องๆแบบมึง"จากนั้นเดือนแรมหันไปที่นายจัน"ลุงจันจ้ะฉันวานลุงทำธุระเกี่ยวกับอีทาสร่านหน่อยนะจ้ะ""เออได้เพราะถึงไงลุงเองก็ยังรับเงินเดือนจากคุณนายถึงแม้ว่าตอนนี้เป็นทาสไปแล้วก็เถอะงั้นว่ามาจะให้ทำอะไร"ลุงจันถามเดือนแรม "ก็ไม่มีไรมากจ้ะลุงแค่ไปหาร้านสักกับร้านทำนมมาอย่างละร้านจ้ะขอด่วนที่สุดได้วันนี้เลยยิ่งดีนะลุงจัน"เดือนแรมบอกแก่ลุงจันพร้อมกับยิ้มกับคุณนายดอกไม้ด้วยตาที่เป็นประกายอย่างสนุกสนาน พอนายจันรู้ว่าต้องทำอะไรแล้วก็เดินออกจากตัววังไป "เอ่อนายหญิงคะสั่งให้นายจันหาร้านสักกับร้านทำนมทำไมหรอคะ"คุณนายดอกไม้ถามด้วยความแปลกใจปนสงสัย"ร้านพวกนั้นกูสั่งให้อีทาสร่านอย่างมึงน่ะสิมึงจะต้องชอบแน่นอนในสิ่งที่กูทำ"เดือนแรมบอกด้วยรอยยิ้มหวานๆแก่คุณนายดอกไม้แล้วพูเหมือนนึกขึ้นได้"นี่อีทาสร่านกูเพิ่งนึกได้ว่ามึงต้องเปลี่ยนที่หลับนอนใหม่นะเพราะที่นอนมึงตอนนี้มันไม่เข้ากับการเป็นทาสอ่ะดูหรูเกินไป"คุณนายดอกไม้ฟังดังนั้นก็พยักหน้าเข้าใจ"คะทาสรู้ว่าไม่เหมาะสมแก่การเป็นทาสงั้นทาสยกห้องทาสให้นายหญิงไว้ใช้นอนแทนคะ"เดือนแรมยิ้มอย่างพอใจ"ดีมากอีทาสร่านของกูมึงเชื่องแบบนี้น่ะดีแล้วเข้าใจไหม""คะนายหญิงของทาส"คุณนายรับคำเบาๆ "ส่วนที่นอนมึงอีทาสกูแอบโทรสั่งกรงให้มึงแล้วช่วงที่ยังไม่ได้กรงของมึงก็ไปนอนที่เรือนคนใช้ที่ห้องกูแทนละกัน"เดือนแรมบอกแก่คุณนายดอกไม้ยิ้มๆ ในใจของคุณนายตอนนี้ตื่นเต้นมากที่ได้ทำตัวเป็นทาสแถมต่อไปต้องนอนที่ห้องเล็กๆในเรือนคนใช้แทนเดือนแรมอีกแล้วคุณนายไม่ได้สังเกตเลยว่าที่รูสวาทมีน้ำไหลลงที่พื้นออกมาบ้างแล้ว แต่ขณะเดียวกันเดือนแรมที่ลอบมองคุณนายเห็นทุกอย่างจึงจงใจพูดดังๆเพื่อให้คุณนายได้อับอาย"อุ๊ยอีทาสร่านนี่ๆน้ำอะไรไหลที่พื้นเนี่ยตอนแรกยังไม่มีเลยมันมาจากไหนกัน"เดือนแรมถามด้วยความสงสัยเพื่อแกล้งคุณนายดอกไม้ให้อายเล่นๆ "นายหญิงอย่าพูดเสียงดังซิคะทาสรู้สึกอายคะที่มีน้ำไหลที่พื้นมาจากที่รูสวาทของทาสเองคะ"คุณนายดอกไม้บอกด้วยเสียงเบาๆด้วยความอับอายแล้วยิ่งพอบอกเสร็จเดือนแรมก็มองด้วยสายตาดูถูกมันทำให้คุณนายรู้สึกต่ำต้อยอายอย่างมาก "อะไรนะๆกูได้ยินไม่ชัดบอกดังๆหน่อยสิ"คุณนายพอได้ยินว่าต้องพูดเสียงดังออกมาก็อายมากไม่กล้าพูดแต่จำต้องยอมจำนนต่อฐานะความเป็นทาสตอนนี้"น้ำที่พื้นมันมาจากรูสวาทของทาสเองคะ"คุณนายบอกด้วยเสียงดังพร้อมใบหน้าที่แดงๆอันเกิดจากความอายที่ไม่เคยทำไรแบบนี้มาก่อนในชีวิต เสียงรถยนต์มาจอดที่หน้าวังศิลาแดงพร้อมด้วยนายจันเดินเข้ามาหาเดือนแรมคนเดียว"เดือนแรมๆลุงหาให้ตามที่บอกละนะนี่พวกเค้ารออยู่ข้างนอกกัน""อ้าวลุงทำไมไม่ให้เค้าเข้ามาข้างในละจ้ะแต่ไม่เป็นไรเดี๋ยวที่เหลือหนูจัดการเองขอบใจมากนะจ้ะ"เดือนแรมบอกแก่นายจันแล้วหันมองคุณนายดอกไม้อย่างคิดอะไรดีๆออก"อีทาสร่านรอกูตรงนี้นะกูไปดูปลอกคอของมึงที่สั่งก่อนม่ะกี้ร้านไลน์มาบอกกูว่าส่งมาถึงบ้านแล้ว" เดือนแรมออกไปหน้าบ้านและเดินกลับมาพร้อมปลอกคอที่มีป้ายคำติดอยู่ด้วยว่าดอกทอง"เอ่อนี่กูบอกให้ร้านสักกับร้านทำนมรอแปปนึง"จากนั้นเดือนแรมเอาปลอกคอมาใส่ให้คุณนาย"เอาละมีปลอกคอแสดงว่ามึงมีเจ้านายละนะอย่าไปร่านที่ไหนเข้าใจไหมแล้วคลานสี่ขาเหมือนหมาตามกูออกมาหน้าบ้านด้วยกูจะให้มึงต้อนรับแขก"เดือนแรมสั่ง"คะนายหญิง"คุณนายรับคำแล้วคลานตามที่เดือนแรมสั่งอย่างรวดเร็วออกไปที่หน้าบ้าน เจ้าของร้านสักและเจ้าของร้านนมพอได้เห็นคุณนายดอกไม้แก้ผ้าคลานเหมือนหมาออกมาก็ตกใจแต่เดือนแรมรู้ดีว่าต้องทำยังไง"อุ๊ยพวกพี่จ้ะไม่ต้องตกใจไปหรอกนี่น่ะมันเป็นอีทาสหมาร่านของหนูเองจ้ะไม่ต้องสนใจคะเอาละที่จ้างมาจะให้พวกพี่สักและทำนมให้อีทาสตัวนี้นี่ละช่วยทำนมให้อีทาสใหญ่ๆทะลักออกมายิ่งดีเอาให้เหมือนกะหรี่ชั้นต่ำส่วนเรื่องสักก็ให้สักที่หัวนมและแคมรูสวาทให้มันดำถาวรไปเลยจ้ะ"เดือนแรมอธิบายจบก็บอกแก่คุณนาย"นี่อีทาสหมาร่านมึงคลานไปก้มกราบทำความเคารพเจ้าของร้านสักและร้านทำนมสิ"คุณนายดอกไม้คลานไปหาทั้งสองคนที่มาจากสองร้านทันทีที่เดือนแรมสั่งแล้วก้มกราบเท้าอย่างนอบน้อมจนสองคนนั้นแปลกใจแต่ก็ไม่รู้จะว่าไงเลยหันมาจะถาม้ดือนแรมแต่ถูกขัดจากเดือนแรมก่อน"รับกราบจากอีทาสของหนูเถอะจ้ะมันตั้งใจจริงว่าแต่พี่ผู้ชายทั้งสองชื่ออะไรกันมั้งจ้ะ"จากนั้นเจ้าของร้านสักแนะนำตัวว่าชื่อทองมีส่วนร้านทำนมชื่อคะนึงโดยที่คะนึงถามอย่างแปลกใจ"นี่หนูแล้วป้าคนนี้เค้าพอใจที่เป็นแบบนี้หรอเพราะไม่เห็นทักท้วงอะไรที่หนูสั่งเลย""อ่อจ้ะเพราะเป็นทาสหนูต้องเชื่อฟังและทำตามที่สั่งทุกอย่างน่ะจ้ะพี่"เดือนแรมตอบแก่คะนึง "เอาละงั้นพี่ไปสักให้ทาสของหนูก่อนละกันนะ"ทองมีบอกเดือนแรมให้รับรู้ไว้ว่าตนจะไปก่อนคะนึง "พวกพี่เข้าบ้านกันก่อนเถอะแล้วพี่ค่อยสัก"สองคนนั้นพยักหน้าแล้วเดินเข้าวังไปในขณะที่เดือนแรมเดินนำเข้าไปด้วยพร้อมคุณนายคลานตาม พอเข้ามาตัววังทั้งสองคนตะลึงกับความหรูหราของสิ่งของภายในวังนี้แล้วเดือนแรมชี้ให้ทองมีพาคุณนายไปห้องๆนึงที่อยู่ใกล้ๆเพื่อสักตามที่บอก ภายในห้องได้ยินเสียงคุณนายร้อง"โอ้ยยยเจ็บจังเลย"จนเวลาผ่านไปชั่วโมงนึงทองมีเดินมาพร้อมด้วยคุณนายคลานตามมาโดยที่คุณนายคลานอย่างแปลกๆถ่างขาออกมากขึ้นเพราะรู้สึกเจ็บจากการสัก เดือนแรมมาสำรวจคุณนายด้วยสีหน้าพอใจ"ว้าวนี่มึงดูสวยขึ้นกว่าเดิมเยอะมากนะแบบนี้สิเหมาะสมแก่การเป็นทาสอย่างมึง"จากนั้นให้คะนึงพาคุณนายไปทำนม เมื่อเวลาผ่านไปอีกชั่วโมงก็มีคุณนายคลานออกมาโดยคะนึงเดินตามหลัง"โอ๊ยซี้ดดดเจ็บจัง"เสียงคุณนายร้องออกมาพร้อมก้มมองดูนมตัวเองที่ใหญ่ขึ้นกว่าเดิมมากด้วยสีหน้าเจ็บปวดจากการทำนมก่อนน่านี้ "นมมึงใหญ่จนทะลักออกมาเลยดูสวยมากต้องขอบใจพี่ๆมากจ้ะที่ทำให้อีทาสฉันมันสวยขนาดนี้""ไม่เป็นไรหรอกมันเป็นงานที่ได้ค่าจ้างอยู่แล้ว"ทองมีบอกพร้อมกับคะนึงพยักหน้าเห็นด้วย "จ้ะยังไงก็ต้องขอบใจพวกพี่ไว้ฉันจะให้อีทาสตัวนี้ไปบริการนะจ้ะพอดีตอนนี้อยู่ในช่วงฝึกฝนมันอยู่ถ้าฝึกเสร็จจะส่งไปให้บริการพวกพี่จ้ะ"เดือนแรมบอกยิ้มๆซึ่งทองมีกับคะนึงเป็นผู้ชายก็ย่อมรู้ว่าหมายถึงอะไรก็พากันยิ้มกริ่ม"ได้เลยพี่คะนึงจะรอหนูส่งทาสไปบริการจ้ะถึงแม้ทาสมันจะดูมีอายุมากก็เถอะนะแต่ผิวยังดูเต่งตึงนมก็ยังไม่ยานเท่าไรยังพอรับได้อยู่จ้ะ"คะนึงบอกแล้วลาเดือนแรมกลับออกจากวังไปแล้วตามด้วยทองมีที่เดินออกไปพร้อมคำพูด"พี่ทองมีก็จะรอหนูฝึกทาสให้เสร็จแล้วพี่จะรอทาสมาบริการนะ"ทองมีบอกเดือนแรมก่อนไป

ชายแดน 5

 ไผ่ยืนรับใช้เสี่ยข้างๆ ตลอดช่วงสาย ลูกน้องของเสี่ย เดินเข้าออกห้องของเสี่ยมักชะงักกับหนุ่มรูปงามกล้ามแน่นที่เปลือยร่างอยู่ข้างๆ คอสวมปลอกคแสายหนังที่ตอกหมุดสีทองฝังพลอยระยิบระยับ มีป้ายชื่อห้อยขอที่เขียนว่า VICHAI สีทองแวววาว และที่ห้อยกับชื่อสลักเป็นกระพรวนสีเงินส่งเสียงกรุ้งกริ้งสดใส ที่ควญมีห่วงสีเงินระยิบระยับจับตาขับเน้นท่อนเนื้อขาวกึ่งอ่อนกึ่งแข็ง ปลายแย้มเผยให้เห็นพัวสีชมพู ไข่แฝดที่แน่นเป็นลูกปราสจากขน เมื่อมองรวมนับเป็นของประดับห้องชั้นดีที่ทุกคนต้องมอง และที่ห่วงที่ควญ มีโซ่สีเงินเส้นเล็กผูกโยงไว้กับปลายตะขอเกี่ยวที่โต๊ะทำงานของเสี่ย ไผ่ยืนเอามือไพล่หลังอวกร่างกายของตนกับทุกคนที่เดินเข้าห้องมา  เมื่อใกล้เวลาเที่ยง เสี่ยยื่นยาเม็ดให้ไผ่ 2เม็ด
                "กินนี้ซะ เด๊๊ยวกินข้าวกลางวันแล้วจะพาไปเที่ยววนะตก"
                ไผ่รับยามาใส่มือแล้วกลืนลงไป
                "ยาอะไรเหรอ ฮะ
                "กินแล้วควญจะแข็งได้นาน เดีียวเจอลูกน้องชั้นจะได้อวดได้ หล่อน่ารักแบบนี้ ควญแข็งๆ จะยิ่งน่ารัก"
                "ครับผม"
                ไผ่กินยาไปสัก15นาที ควญก็ผงาดขึ้นมาชี้เด่ เสี่ยหัวเราะชอบใจ ไผ่ก็ยิ้มเขินๆให้แต่ก็ไม่ได้ปกปิดของแข็งนั้นแต่อย่างใน สักพักแม่บ้่านเปิดดประตูนำอาหารกลางวันขึ้นเข้าและเสี่ยก็สั่งว่า
                "น้องไผ่ ขึ้นไปนอนหงายบนโต๊ะนะ แล้วเดี๊ยวแม่บ้านเขาจัดการเอง"
                "เอ๋ เอ่อ ครับ"
                เสี่ยเอาสายโซ่ออกให้ไผ่เดินไปที่โต๊ะอาหาร ไผ่เดินขึ้นไปนั่งเก้ๆกังๆ  แม่บ้านมีอายุคนนั้นจับไผ่นอนหงายบนโต๊ะอาหาร2มือซ้ายขวาใส่ถ้วยเปล่าๆให้ทั้ง2ข้างหน้าอกกละหน้าขา วางจากกับข้าวอาหารและพื้นที่รอบๆวางผักสด่แช่เย้นไว้บนตัวของไผ่โดยตรงควญที่แข็งของไผ่ พาดลำยาวมาถึสะดือ หัวเปิดเต็มที่ แม่บ้านเอาปลายนิ้วเขี่ยหัวเปิดและยิ้มอย่างชอบใจ เมื่อจัดว่างเสร็จแล้ว แม่บ้านก็ออกไป ซักครู่นึง เสี่ยก็เดินมานั่งแม่บ้านเดินเข้ามา และตักอาหารใส่จานต่างๆ ในถ้วยที่ไผ่ถือใส่น้ำจิ้ม
                "เด๊๊ยวเพื่อนเสี่ยอีก2-3จะมากินข้าวด้วย อายมั้ย?"
                "ถ้าเสี่ยชอบผมก็ชอบฮะ"
                "น่ารักมากนะนี่ หึหึ"
                เสี่ยกล่าวพลางคิบชิ้นเนื้อย่ามาใส่ปากไผ่ สักพักประตูห้องเปิดเข้ามา มีชายอ้วนหัวล้านพุงพลุย อีก3คนและลูกน้องของพวกเขาอีก5-6 คนเข้ามา เหล่าลูกน้องยืนห่างๆที่มุมห้องชายอ้วนเหล่านั้น มองมาที่ร่างไผ่ที่วางเต็มไปด้วยจานใส่อาหารและผัก แล้วยิ้มชอบใจ
                "แหม คนนี้เด็กหล่อนะรักนะเอ็ง"
                ทุกคนหัวเราะ แล้วนั่งล้อมโต๊ะกินอาหาร และคอยคีบอาหารใส่ปากไผ่เรื่อยๆ บางคน หยิกที่หลายหัวนมของไผ่อย่างเอ็นดูบางคนเอาตะเกียบคืบที่ควญของไผ่รูดขึ้นลงพร้อมหัวเราะ ไผ่ครางซี๊ดด้วยความเสียว เมื่ออาหารหมดและโดนยกออกไป จึงเหลือแต่ตัวของไผ่เปลือยเปล่าบนโต๊ะ เสี่ยคุยกับ เพื่อนๆอย่างคุ้นเคย และบางทีก้เอามือกำควญของไผ่รูดชัดจนไผ่ครางด้วยความเสียว เพื่อนๆของเสี่ย ลูบคลำตามตัวไผ่อย่างเพลิดเพลิน เมื่อทั้งหมดกล่าวคำอำลาแล้วลุกขึ้นยืนขึ้น เพื่อนเสี่ยคนนึงเอ่ยขึ้นว่า
                "เฮ้ย เด็กมรึงคนนี้น่ารักดีวะไอ้วิชัย กูขอยืมไปเย้ดสักวันได้มั้ยวะW
                "ฮ่าๆๆ น้องเขาพึ่งมา มรึงจะตัดหน้ากูก่อนรึไงวะ ฮ่าๆ"
                เพื่อนเสี่ยมองเสี่ยแล้วหัวเราะแล้วต่างพากันเดินออกไป
                "เด๊ียวเราไปอาบน้ก่อนนะ ดูสิ คงเสียวมากนะ เหงื่ือแตกเต็มเลย เอ่อ แล้วอิ่มมั้ยละ อาหารกลางวันนะ"
                "อิ่มฮะ อร่อยด้วย ขอบคุณครับ"
                ไผ่ตอบเสี่ยแล้วลุกขึ้นยกมือไหว้ ก่อนจะขออนุญาิตเสี่ย เดินไปอาบน้ำที่ห้องน้ำในห้องทำงานของเสี่ย
               
                เมื่อไผ่อาบน้ำเสร็จเดินเปลือยออกมา เสี่ยก็จับใส่โซ่จูงอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ผูกไว้ที่ปลอกคอ เสี่ยยืนกางเกงในตัวเล็กๆตัวนึงให้ไผ่
                "เด๊๊ยวเดินออกไป จะมีคนนั่งทำงานหลายคน เสี่่ยเอามาให้ใส่เผื่อว่าเราจะอาย"
                "อ่า แล้วเสี่ยชอบยังไงละฮะ"
                "ถ้่าถามเสี่ย เสี่ยชอบให้น้องไผ่ แก้หมดครับ น่ารักดี"
                "ผมตามใจเสี่ยครับ "
                "ดีมาก งั้นเดี๊ยวเดินออกไป น้องไผ่ชักไปด้วยนะ เสี่ยชอบ"
                เสี่ยจับควญไผ้ชักรัวๆ แล้วโยนกางเกงในตัวนั้นไว้ในลิ้นชัก      
                "อ๊ะๆ อ๊า   ได้ครับ"
               
                เสี่ยพาไผ่เดินออกมาที่ประตุใหญ่ผ่านห้องทำงานที่มีคนหลายคนนั่งทำงานอยู่ ไผ่เดินตามเสี่ยเสียงกระพรวนดังเรียกความสนใจกับผู้คนในห้อง และรูดควญไปด้วย  พร้อม มองยิ้มสบตากับทุกคน ด้วยความทะเล้น ทุกคนในห้องมองไผ่เป็นตาเดียวแล้วยิ้มๆ สาวบางคนอ้าปากค้าง   เสี่ยมายืนหน้าประตูใหญ่สักครู่มีคนงานหลายคนเดินผ่านไปมา มองมาที่ร่างไผ่แต่ยิ่งมีคนมอง ไผ่ยิ่งมีอารมณ์เพิ่มขึ้นอย่างประหลาด จนมีรถตู้มาเทียบรับเสี่ยขึ้นรถไป บุยทิ้งรีบคงมาจากด้านหน้าแล้วเปิดประตูให้เสี่ย  เสี่ยเดินขึ้นรถแล้วกระตุกโซ่ เรียกไผ่ขึ้นรถ
               
                ตลอดทางไปน้ำตก ทางไม่ค่อยดีั จึงไปได้ช้า เสี่ยจับไผ่นั่งตักแต่หันหน้าออก มือนึงจับควญไผ่รูดเล่นและบีบเค้น อีกมือนึงขยำหน้าอกล่ำนั้น และสักพัก เสี่ย หยิบของสิ่งนึงขึ้นมา ทาด้วยเจลจากหลอดสีแดงแล้วจับไผ่ถ่างขา ไผ่ก็ถ่างออกอย่างว่าง่าย แล้วเสี่ยก็ค่อยๆยัดเข้าไปในรูก้นของไผ่ แล้วเปิดสวิต
                "อ๊าาาาาา"
                ไผ่ร้องเสียงหลง กับแรงสั่นจากอุปกรณ์เสี่ยยัดเข้าไป
                "ร้องเสียงดังทำไมเด็กคนนี้"
                "ผมเสียวคร๊าบบ  อ๊าๆาาาาๆๆๆ"
                "ดีแล้ว"
                บุญทิ้งหันมามอง เห็นเสี่ยกำลังขยำกล้ามหน้าอกแกร่งของไผ่ ไซร้ซอกคออย่างเมามัน มืกก็บีบเค้นควญไผ่จนปลายเยิ้ม เสียเห็นบุญทิ้งก็แซว
                "ไงมรึง อยากเญ็ดน้องเขาอีกละสิ"
                "บุญทิ้งกลืนน้ำลายแล้วตอบ"
                "ครับเสี่ย"
                "แล้วน้องไผ่อยากให้พี่บุญทิ้งเญ็ดมั้ย"
                เสี่ยถามไผ่ พร้อมทั้งเอามือ2ข้างบิดหัวนมไผ่อย่างเมามัน
                ไผ่กัดฟัน เสียวจนก้นลอย แล้วตอบ
                "ตามที่เสี่ยต้องการฮะ  อ๊า  อ๊าา"
                "งี้สิถึงจะน่ารัก"
                เสี่ยกล่าว ห่อนตดก้มลงดูดนมล่ำของไผ่
                .................................................
               
                เมื่อถึงน้ำตกเสี่ยปลดโซ่ออก แล้วไปนั่งริมน้ำสูบบุหรี่ ไผ่ลงไปเล่นน้ำ โดยมีบุญทิ้งมายืนใกล้ๆเสี่ย
                "มรึงก็ไปเล่นน้ำด้วยสิ อากาศร้อนนะ"
                "เออ  แต่ว่า "
                "ไม่มีแต่ แก้ผ้าเล่นแบบน้องเขานั้นละ ไป"
                "ครับ"
                บุญทิ้งแก้ผ้าเดินควญแกว่งลงน้ำไป เล่นไปได้ซักพักก็กอดไผ๋ไซร้ซอกคอ เอานิ้วแหย่รูก้นของไผ่อีก เสี่ยถอดกางเกงแล้วเดินลงไปเอนพิงก้อนหิน ที่มีน้ำแค่เสมอเข่า  บุยทิ้งรู้งาน จับปลอกคอไผ่ เดินมาหาเสี่ยแล้วเอาหน้าไผ่ซุกที่หว่างขาของเสี่ย ไผ่เอาปากครอบควญของเสี่ยอย่างเชื่องๆดูดเม้มจนของเสี่ยขยายออกอีกครั้ง ส่วนบุญทิ้งก้ดูดควญของไผ่และเอานิ้วที่โฉลมเจลจากหลอดแดงดึงเข้าดึงออกกับรูของไผ่
               
                สักพักนึงเสี่ยก็เดินไปนั่งที่ก้อนหินกลางลำธาร บุญทิ้งก็อุ้มไผ่ขึ้นกางเขาแล้ววางร่างไผ่ลงจนควญของเสี่ยเสียบเข้าร่างไผ่ไปไผ่ขยับขึ้นลงอย่างรู้งาน และเสี่ยก็จับควญของไผ่รูดขึ้นลงคราวด้วยความเสียวซ่านแล้วเสี่ยก็ยืนขึ้นแล้วกดร่างล่ำที่ขาวเด่นนั้นลงกับยก้อนหินแล้วกระหน่ำเญ็ดอย่างเมามัน ทั้งคู่ครางแข่งกันสกพักเสี่ยก็ครางเสียงดังแล้วกดควญแช่ในรูของไผ่แล้วหอบ ก่อนจะดึงควญออกมาจากร่างไผ่ น้ำขาวข้นไหลเยิ้มออกมา แล้วเสี่ยก็หันมาสั่ง
               
                "เอ้าไอ้ทิ้ง ต่อกูเลย กุไม่สั่งเลิกมึงห้ามเลิกเข้าใจมั้ย"
                "ครับเสี่ย"
                บุญทิ้งรับคำยิ้ม ก่อนที่จะเสียบควญเข้าร่างไผ่  ไผ่ยันร่างคุกเข่าคนก้อนกินโดยมีไอ้ทิ้งกระแทกร่างอย่างเมามัน เสียเดินไปหยิบลมือถือแล้วถ่ายภาพอีกเหมือนเคยแล้วค่อยสั่งให้บุญทิ้งพลิกร่างของไผ่นอนหงาย จนเห็ฯไผ่ด้านหน้า  หล่อล่ำกล้่ามท้องเป็นลอนควญหัวชมพูเข้มของไผ่ ส่ายไหวไปตามแรงเญ็ดของบุญทิ้งพร้อมเสียงกระพรวนที่ดังเป็นจังหวะ
                "โอ้ยย  อ๊าาา  โอ้ เสี่ยว  ผมเสียวครับ"
                บุญทิ้งจับขาไผ่อ้ากางออก แล้วกระหน่ำเญ้ดอย่างชำนาญ เสี่ยเอากล้องถ่ายสูมที่ควของบุญทิ้ง ที่เป็นกระบอกสูบเข้าออก บุญทิ้งเบี้ยงตัวให้กล้องถ่ายชัดๆอย่างรู้งานแล้วเสี่ยก้ถ่ายไล่ขึ้นมาจนเห็นควญของไผ่ที่กระเด้งกระดอน น้ำใสไหลเย้มเปรอะหน้าท้องขาวล่ำเป็นลอน และถ่ายหน้่าไผ่ที่ร้องครวญครางเสียวซ่านเมื่อไผ่เห็นกล้องก็ยิ้มให้และยักคิ้วให้กล้องอย่างน่ารัก
               
               บุญทิ้งจัดการกับไผ่จนเสร็จและต่ออีกหลายน้ำ ตามคำสั่งเสี่ย ไผ่กลับชอบมาก ที่มีแค่เรื่องsex และการได้อวดหุ่นล่ำทั้งวันแบบนี้
               ตลอดเวลาที่อยู่ในที่ของเสี่ย ยามตื่น ไผ่ไมมีเสื้อผ้าห่อตัวเลยแม้แต่ชิ้นเดียว คนงานก็ดูจะชินกับเรื่องแบบนี้ แต่ไผ่ก็ไมไ่ด้ถามอะไรเพิ่มเติม หลังจากวันนั้น เสี่ยก็จับไผ่เญ็ดทุกวันอย่างติดใจ และบุญทิ้งมักมาสำเร็จโทษไผ่เอง ต่อจากเสี่ย เมื่อเสี่ยเสร็จกามกิจแล้ว มักให้บุญทิ้งจัดการเสมอ และบุญทิ้งก็มักจับไผ่เญ็ดด้วยความมันและแทบไม่มีเลยที่บุญทิ้งจะเญ็ดไผ่ในที่มิดชิด มักลากไผ่มา***ในสวนบ้าง ที่ระเบียงบ้าง กลางสนามบ้างอยู่เสมอ ซึ่งไผ่ก็ไม่เคยขัดใจแต่อย่างใด
               จนวันที่กลับ เสี่ยไม่อาจจะไปส่งไผ่ที่กรุงเทพได้ จึงให้บุญทิ้งไปส่งไผ่แทน
               "วันหลังผมมาเที่ยวหาเสี่ยกับพี่บุญทิ้งอีกไ้ด้มั้ยฮะ"
               "ได้สิ ขอออรี่ก่อนนะ เดี๊ยวจะมีปัญหาได้"
               "ครับ มาที่นี้สนุกดีฮะ"
               "หึหึหึ  แต่เวลามาที่นี้ สำหรับน้องไผ่ ต้่องมาแต่ชุดนี้นะ"เสี่ยเอ่ยพร้อมทั้งจับควญไผ่บีบเล่น
               "ได้ฮะเสี่ย"
             
                 บุญทิ้งพาไผ่ขึ้นรถตู้ของเสี่ย ไปส่งในกรุงเทพ และระหว่างทาง บุญทิ้งก็จัดการกับไผ่อีก2รอบตลอดทาง และที่พิเสษคือ บุญทิ้งให้ไผ่เญ็ดในรถตู้ตอนรถติดบนทางด่วนเข้ากรุงเทพ น้ำเงี่ยนเลอะตัวไผ่มากมาย จน มาถึงตึกสตูดิโอของออรี่ ออรี่และลูกน้องรอรับที่ลาดจอนรถใต้ดิน ไผ้เดินเปลือยเปล่าลงรถมาแล้วลูกน้องของออรี่ก็เอาเสื้อคลุมอาบน้ำมาคลุมร่างให้ ไผ่เพลียแต่สนุกมาก และพร้อมทั้งลำลาบุญทิ้งและคนขับรถ ระหว่างที่เดินขึ้นตึกไปอาบน้ำแต่งตัว ออรี่ก็เอ่ยขึ้น
               
                 "งานแรก ของเรา เสี่ยแกชอบมากนะ แกชมนักหนาว่าเราตามใจเสี่ยดีมาก แกโอนเงินพิเศษเพิ่มมาให้อีก2แสน พี่ไม่หักหรอก ยกให้ไผ่หมดเลย ดีใจมั้ย?"
                 "จริงเหรอฮะ ขอบคุณครับ"
                 "อือ เสี่ยบอกว่าวันหลังจะเรียกไผ่ไปเที่ยวอีก ฟิตหุ่นมาเพิ่มด้วยละ"
                 "ขอบคุณครับพี่อออรี่"
                 ไผ่ยกมือไหว้ขอบคุณออรี่จนเสื้อคลุมหลุดลงมากองเผยร่างขาวล่ำกลางลานจอดรถ

ชายแดน 4

  เมื่อขึ้นมาบนรถ  เสี่ยวิชียโอบกอดและจูบไผ่พร้อมลูบไล้ไปตามร่างที่แน่นด้วยกล้ามมัดนั้นอย่างพอใจ สายตาแววตาบ่งบอกว่าพอใจอย่างมากกับของเล่นชิ้นนี้ เสี่ยวิชัยจับไผ่ดูดปากอย่างหิวประหาย ซึ่งไผ่ก้ยิมยอมแต่โดยดี
                "น่ารักจริงๆนะเราเนี่ย "
                เสี่ยวิชัยถอนปากออกมาแล้่วเอ่ยชมไผ่
                "เด็กอยู่เลยแต่กล้ามแน่นจริงๆ"
                พูดจบเสียวิชัยก็ซุกหน้าลงไปที่หน้าอกของไผ่แล้วดูดเลียนมไผ่ขบเม้มอย่างเมามันส์
                "อ๊าวว.....เสี่ย เมตตาเด้กอย่างผมด้วยนะครับ ผมจะไม่ขัดใจเสี่ยเลย"
                เสี่ยวิชัยได้ยินจึงเงยหน้าขึ้นมาแล้วยิ้ม
                "5วันนี้เสี่ยจะดูและน้องไผ่อย่างดี  น้องไผ่จะต้องตามใจเสี่ย โอเคมั้ย?"
                "ครับผม"
                ไผ่โอบรอบคอของเสี่ย เสียวิชัยดูดเลียร่างเปลือยที่แน่นไปด้วยมัดกล้ามนั้นราวกับเป็นอาหารอันโอชะ แล้วเอาไปบี้หัวควญของไผ่จนน้ำเยิ้มไหลลงมา  ไผ่ไม่เพียงไปหลบหนี ยังแอ่นควญสู้อย่างท้าทายพร้อมแบะอ้าขาออกให้เสี่ยเล่นแท่งเนื้อของตนอย่างเต็มที่ ของของไผ่ขาวเนี่ยนเมื่อปราศจากขน เสี่ยวิชัยยิ่งจับยิ่งเพิ่มอารมณ์ จนมือขวาของเสี่ยวิชัยเยิ้มไปด้วยน้ำของไผ่อย่างช่วยไมไ่ด้ จากนั้นเสี่ยวิชัย เอามือล้วงลงข้างใต้ แล้วสอดนิ้วที่เยิ้มไปด้วยน้ำจากตัวไผ่เข้าไปในรูก้นของไผ่ ไผ่สะท้านเกร็งตัวกอดเสี่ยแน่นก้นที่กลมไปด้วยกล้ามเกร็งจนตอนรัดนิ้วของเสี่ยตุบๆ
                "อ๊าาาา  เสี่ยครับ เบาๆนะครับ ผมเสียวคร๊าบบ"
                "อืม  น่ารักน่ากินจริงๆ"
                เสี่ยวิชียยังคงจูบปากไซร้ซอกคอ ดูดนมของไผ่ราวกับจะกลืนกินไผ่เข้าไปให้ได้ และตอนนี้รถวิ่งขึ้นทางด่วนกำลังจะลงจากทางด่วนแล้ว
                "อ๊า....อา....อ๊าาาาวว"
                ไผ่ครางตามจังหวะนิ้วของเสี่ยที่ดึงเข้าออกอย่างมีชั้นเชิง จนรถออกจากตัวเมืองกรุงเทพ
                "ทำตัวน่ารักแบบนี้เด๊ียวเสี่ยให้รางวัลนะ"
                เสี่ยวิชัยกล่าวพร้อมทั้งเอามือซ้ายล้วงเข้าไปในกระเป๋าข้างตัว ดึงห่วงสีเงินแววาว และมีประกายระยิบระยับจากผื้นผิวที่มีหน้าตัดเป็นเหลี่ยมๆ แต่วงด้านในโค้งมน และในขณะที่เอาห่วงมาให้ไผ่ดูนี้ นิ้วชี้และกลางของเสี่ย ยังคงสอดอยุ่ในร่างของไผ่และกระดิกคว้านอย่างสนุกสนาน จนไผ่ก้นลอยไม่ติดพื้น
                "สวยมั้ย"
                "สวยครับผม มันคืออะไรครับ"
                "ห่วงควญไงละ ใส่ไว้สิ น้องไผ่ควญสวยใหญ่ไข่โตแบบนี้ ต้อโชว์ไว้ เอาห่วงนี้ใส่จะยิ่งน่ารักนะไ
                "ครับผม"
                ไผ่ใส่ห่วงไว้ที่***และเอาไข่พ้นห่วงออกมา ยิ่งทำให้ควญและไข่ของไผ่ยิ่งเด่นเน้นอวบอูมมากขึ้นในระหว่างที่ใส่ ก็แทบนั่งไม่ติดพื้นเพราะเสี่ยวิชัยเล่นสอนิ้วเข้าออกคว้านรูก้นของไผ่อย่างเมามัน
                "เสร็จแล้วครับผม"
                "อืมดีน่ารักมาก  ตอนนี้เสี่ยเงี่ยนมาก  น้องไผ่ดูดให้เสี่ยหน่อยนะครับ"
                "ครับ"
                ไผ่ นั่งลงกัยพื้นและปลดกางเกงของเสี่ยวิชัยออกอย่างว่าง่ายและ เอาปากครอบลงไปที่ควญของเสี่ย เสี่ยแอ่นตัวรับยความเสียวซ่านนั้นเสี่ยจับเอวของไผ่ยกขึ้นแล้วเอานิ้วแหย่รุก้นของไผ่เข้าออกตามจังหวะปากของไผ่ที่ขึ้นลง น้ำจากปลายควญของไผ่เยิ้มจนถึงพื้น เสี่ยวิชยเอานิ้วแหย่ก้นของไผ่อย่างเพลิดเพลิด ก้นของไผ่ตอดรับกับสิ่งบุกรุกดีมาก
                "อ๊าาาาา   เด็กดี   เสียวโว๊ย"
                เสี่ยครางอย่างพอใจ
                "อย่าให้เลอะเทอะเข้าใจมั้ย  อ๊าาาา  อาาา"
                เสี่ยครางจากนั้นก้กดหัวไผ่ลงไว้แน่น น้ำกามมากมายพุ่งทะลักเข้าไปในปากของไผ่ ไผ่ดูดรับน้ำจาก***นั้น
                "จ๊วบ จ๊วบ....อึก  จ๊วบบบ   อึก อึก"
                "อ่าาาาา  สะใจจริงโว้ยยยยยย"
                ไผ่จัดการทำความสะอาดน้ำจนไม่เหลือสักหยด
                "นอนกับพื้นแล้วชัดว่าวให้เสี่ยดูหน่อยสิครับ น้องไผ่"
                ไผ่เอนตัวลงกับพื้น ที่ช่อวงว่างที่ค่อนข้างกว้างของรถตูเแทบเท้าเสี่ย  ร่างหนุ่มแน่นด้วยกล้ามมัดและ ใบหน้าที่หล่อเหล่าเกร็งด้วยความเสี่ยวซ่าน เสี่ยวิชัยมองอย่างพอใจ สักครู่นึง ไผ่ก้พ่นน้ำออกมาราดรดร่างตนเอง
                "โอ้ววววว  อ๊าาาาา  อาา  อาอ อาอ า"
                ไผ่ครางอย่างเสี่ยวซ่าน ควญสวยสมส่วนกระตุก4-5ครั้งพร้อมพ่นน้ำออกมาขังตามร่องหน้าอกและกล้าม6แพค  เสี่ยวิชัยซู๊ดปาก แล้วเอามือปาดน้ำควญแล้วเอาไปใส่ปากของไผ่ ไผ่ดูดเลียน้ำตัวเองจากมือเสี่ยอย่างว่าง่าย เสี่ยปาดน้ำอีกหลายครั้งจากนั้น ก้เอาไผ่มานั่งตัก ไซร้ซอกคอจับถ่างขากว้างๆ แล้วเอานิ้วซ้ายแหย่รูแล้วมือขวารูด***ที่ขาวเนียนของไผ่อย่างเพลิดเพลิน สลับกับดูดนมจูบปากของไผ่ไปตลอดทาง ไผ่ได้แต่กอดเสี่ยไว้ไปเท่่านั้น นั้นยิ่งทำให้เสี่ยเอ็นดูไผ่มากขึ้นไปอีก ไผ่นั่งอ้ากางขาเพื่อให้นิ้วของเสี่ยเข้าไปในร่างง่ายๆไผ่บิดร่างด้วยความเสียวไปตลอดทาง จนต้องแตกอีก2รอบและทุกรอบ เสี่ยจะปาดน้ำมาป้อนใส่ปากไผ่ทุกครั้งไป แต่เสี่ยก็ไมไ่ด้หยุดที่จะเล่นกับร่างกายของไผ่ไปตลอดทาง
               
               
                ................................................................................................
               
                จนรถแล่นมาเข้ารีสอทกลางป่าแห่งหนึ่ง รถเข้ามาจอดเทียบที่บ้านพักหลังใหญ่ ติดลำธาร ตัวบ้านห่างจาหบ้านพักหลังอื่นๆ และมีต้นไม้รกครึ้มรอบๆ ก้เวลาประมาณ3ทุ่มกว่าเสี่ยวิชัยหยิบอะไรบางอย่างออกมาจากช่องใส่ของของรถที่เบาะเก้าอี้นั่ง เป็นสายโซ่เส้นสีเงิน จากนั้น เสี่ยวิชัยก็คล้องตัวล๊อคเข้ากับห่วงที่ควญของไผ่
                "เอาละลงมาสิ"
                เสี่ยพูดพร้อมกระตุกสายโซ่  ไผ่ลงรถเดินตามเสี่ยไปอย่างว่าง่าย และเสี่ยยื่นยาให้2เม็ดพร้อมน้ำ ไผ่กลืนยาและน้ำลงไป มองเห็นไกลๆมีลูกน้องของเสี่ยยืนเฝ้าประจำจุดอยู่ไผ่ เดินลงมาจากรถตัวเปล่า และกุมควญด้วยความไม่ชิน เสี่ยเดินจูงไผ่ รอบๆบ้าน
                "เสี่ยจะให้น้องไผ่พักที่นี้กับเสี่ย ชอบมั้ยละ"
                "เอ่อครับ สวยดีอากาศสบายดีครับ"
                เสี่ยหันมา มองแล้วยิ้มพอใจจากนั้น รอยยิ้มห้หายไปชั่วขณะแล้วเอ่ย
                "ไม่เอาสิครับ ไม่กุมควญนะ เสี่ยอยากเห็นน้องไผ่ตั้งตัวนะครับ"
                "ครับผม"
                ไผ่หายใจเข้าลึกพร้อมกับปล่อยมือจนเห็นควญสมส่วนหัวชมพูที่คล้องด้วยห่วงสีเงินประกายระยิบระยับมีโซ่คล้อง จากนั้นเสี่ยวิชัยก็เดินเล่นที่สนามหญ็าพร้อมจูงไผ่ไปด้วยจนมานั่ง เก้าอี้กลางสนามหญ้า หน้าบ้าน ไผ่นั่งลงกับพื้นหญ้าอย่างรู้งาน
                "อืม เสี่ยเมื่อยเท้าจังนะ"
                พูดพลางถอดรองเท้าออก
                "ถอดถุงเท้าให้หน่อยสิ"
                ไผ่ถอดถุงเท้าออกจากเท้าของเสี่ย
                "เอาละมานอนหงายตรงนี้นะ"
                ไผ่ประหลาดใจแต่ก็นอนลง กลางสนามหญ้าต่อหน้าเสี่ย
                "เขยิบมาหน่อย ตรงนี้"
                ไผ่ขยับตัวเข้าไปใกล้อีก
                "ดีมาก"
                จากนั้นเสี่ยก้เอาเท้าเปล่าทั้งคู่มาวางไว้ที่หน้าอกและหน้าท้องของไผ่ และในมือยังคงกำโซ่ที่โยงกับควญของไผ่อยู่ ฝ่าเท้าของเสี่ยนั้นหยาบและแตกมาก แต่กลับเร้าอารมณ์ไผ่ได้อย่างประหลาด เสียวิชัยพอใจมาก ที่เท้าของตนสัมผัสนร่างแกร่งผิวเนียน เสี่ยถูเท้ากับร่างล่ำนั้นอย่างเพลิดเพลิน แล้วเอาเท้าไปลูปควญของไผ่จนแข็งชูชันขึ้นมาอีกหน
                "น้องไผ่ ชอบแก้ผ้าแบบนี้ใช่มั้ยครับ"
                "ตามใจเสี่ยครับ ถ้าเสี่ยต้องการ"
                "งั้นเสี่ยของสั่งให้น้องไผ่อยู่ที่นี้ต้องแก้ผ้าโชว์ทั้งตัวแบบตอนนี้นะ น้องไผ่ทำได้มั้ย?"
                "ได้ครับผม"
                "ดี งั้นน้องไผ่ ชักว่าวตรงนี้นะ ถ้าลูกน้องของเสี่ยมา ก็ห้ามอายทำต่อไปเรื่อยๆเข้าใจมั้ย"
                "ครับผม"
                ไผ่เอื้อมมือจับ***สาวไปเรื่อยจนตัวสั่นกล้ามเนื้อเกร็ง เสี่ยใช่ร่างของหนุ่มหล่อกล้ามแน่นเป้นสปาเท้าอย่างสมใจ สักพักหนึ่งลูกน้องของเสี่ยวิชัย5คนเดินเข้ามาหาเสี่ย และแปลกใจกับภาพตรงหน้า ที่มีที่รองเท้าของเสี่ยเป้นหนุ่มหล่อล่ำกำลังชักว่าวอย่างเพลิดเพลิน เสี่ยวิชัยสูบบุหรี่และทักทายลูกน้่อง ไผ่ไม่รู้ว่าเสี่ยและลูกน้องคุยกันเรื่องอะไร เพราะกำลังเสี่ยวกับกันสาว*** และรู้สึกสะใจที่มีคนมายืนมองตนเองสาวควญ ใต้ฝ่าเท้าอันหยาบหนาของเสี่ยวิชัย
                "อ๊าาาา .................................. ซี๊ด"
                เสียงของไผ่แทรกการสนทนาของลูกน้องและเสี่ยเป็นระยะ ลูกน้องของเสี่ยชำเลืองมองมองไผ่เป็นระยะเช่นกัน
                "อ้อนี้ เด็กกูจากกทม. อ้าว น้องไผ่แนะนำตัวให้พี่เขารู้จักหน่อยสิ ทุกอย่างเลยนะ"
                ไผ่หันหน้ามายิ้มให้พวกลูกน้องของเสีย พร้อมทั้งสาวควญไปไม่หยุด
                "ผมชื่อไผ่ครับ ชื่อจริง วรวุธ เดชดำรงค์ เรียนอยู่มหาลัย.....คณะ วิศวะ อายุ19 สูง183 หนัก80 ครับผมอ๊าาา  ซี๊ด...."
                ไผ่แนะนำตัวพร้อมสาว***แรงขึ้นจนสะเทือนไปทั้งร่าง เสี่ยวิชัยยิ้มอย่างสะใจ ลูกน้องของเสี่ยบางคนกลืนน้ำลายกัวหนุ่มหล่อที่สาว***อยู่ตรงหน้า อีกทั้งหน้าเด็กควญไม่มีขน
                "ไปตามไอ้ทิ้งมาสิ"
                เสี่ยกันไปสั่งลูกน้องอีกคน และลุกน้องคนนั้นก็รีบวิ่งออกไป หลังจากพูดคุยกับเหล่าลูกน้องเสร็จแล้วก็ไล่ออกไป ไผ่ยังคงสาวควญอย่างไม่หยุด และส่งเสียงครางตลอดเวลา สักพักลูกน้องคนที่วิ่งไปก็กึ่งเดินกึ่งวิ่งมาที่ที่เสี่ยนั่งอยู่
                "ไงไอ้บุญทิ้งนี่น้องไผ่ ถุกใจมั้ยละ กูจะให้มึงช่วยดูแลน้องเขาด้วยสัก5วัน"
                ไผ่ยังสาวควญไม่หยุดและหันไปมองไอ้บุญทิ้ง ไอ้บุญทิ้งใส่เสื้อกล้ามย้วยๆ นุ่งผ้าขาวม้าตัวกำยำล่ำสัน ผิวคร่ำกร้านแดดสูง190กว่า
                "นี่พี่บุญทิ้งเป็นทั้งลูกเลี้ยงและบอดีการ์ดของเสี่ยเอง เขาจะมาดูแลน้องไผ่นะ ตอนเสี่ยไม่อยู่"
                ไผ่หันไปยิ้มให้บุญทิ้ง และยังคงสาวควญอยู่
                "ตรงนี้ได้มั้ยไอ้ทิ้ง กูอยากดูตรงนี้"
                "ได้ครับนาย"
                "น้องไผ่ พี่ทิ้งเขาอยากเล่นกับน้องไผ่ น้องไผ่ไปเล่นกับพี่เขาหน่อยนะครับ"
                "ครับผม"
                เสี่ยยื่นสายโซ่ และหลอดสีแดงอะไรบางอย่างให้ไอ้ทิ้ง พร้อมกันนั้น ไอ้ทิ้งก็ปลดผ้าขาวม้าออก เห็นควญดำปลายแดงเข้มอย่างน่ากลัว และดงหมอยที่รกไล่ไปถึงสะดือ ไผ่เริ่มสติเลอะเลือนแม้จะรู้ว่าทำอะไรอยู่แต่ก็เริ่มเบลอ อาจจะจากยาที่เสี่ยให้กิน ไผ่จับควญของไอ้ทิ้งขึ้นแล้วครอบลงไปจนถึงดงหมอยนั้นขบที่ปลายหัวเบาๆจนควญของไอ้ทิ้งเริ่มขยายจนคับปาก
                "ซี๊ดดดดด"
                ไอ้ทิ้งเงยหน้าซี๊ดปากก่อนจะบีบของเหลวในหลอดใส่ฝ่ามือแล้วก้มลงเอานิ้วแหย่เข้าไปที่รูก้นของไผ่
                "ฮื๊มมมม"
                ไผ่ครางเบาๆเมื่อนิ้วหยาบหนาผ่านเข้าไปในรู เพราะปากคับแน่นไปด้วยควญของไอ้ทิ้งไอ้ทิ้งเอา2มือจับหัวของไผ่เข้าๆออก
                "อืมม   น่ารักเ***๊ยๆ ไอ้่เด็กคนนี้"
                เสี่ยชมไผ่อีกครั้ง และสะใจกับภาพที่เห็น   ไอ้ทิ้งจับหน้าของไผ่ขึ้นแล้วก้มลงจูบลงไปบดขยี้ราวกับโหยหามานานและรุนแรง และมือซ้ายยังแหย่นิ้วเข้าไปในรูของไผ่อย่างไม่ลดละและเอามืดขวาจับขาซ้ายของไผ่ยกขึ้นเพื่อถ่างรูให้กว้างขึ้นจากนั้นก็พลักไผ่ลงกับสนามหญ้าแล้ว อาปากครอบ***ที่ชูชันของไผ่จนมิดลำและบดขยี้ดูดเค้นอย่างรุนแรงเหมือนเด็กที่ฟันพึ่งขึ้นดูดนมแม่จากความหิวที่อดนมมานาน ไผ่เอามีขยี้หัวไอ้ทิ้งร้องครางเสียงดัง
                "อ๊าาาาาา   อ๊าาากกก  โอ้ววว  ซี๊ดดด"
                "จ๊วบๆๆ บ๊วบ...จ๊วบ"
                ระวั่งที่ไอ้ทิ้งดูดของไผ่ มันก็เอานิ้วแย่งเข้าไปในรูของไผ่ชักเข้าออก อีกมือก็กดขาของไผ่ไว้ไม่ให้ดิ้น  ความเสียวซ่านที่ไผ่ได้รับ มาจนไผ่รู้สึกสิ่งรอบตัวหมุนควาง เสียงกระพรวนที่คอไผ่ดังกรุ่งกริ้งตามการขยับตัวของไผ่ปลอกคอและป้าย ส่องแสงเป็นประกาย ห่วงที่***ระยิบระยับ
                "น้องไผ่ ให้พี่ทิ้งเญ็ดนะครับ"
                เสี่ยสั่ง
                "ได้ครับ"
                ไผ่เริ่มเบลอแต่ก็ยกขาทั้งคู่ชันขึ้้นมา แต่ปากไอ้ทิ้งยังคงดูดอย่างกระหาย ไผ่เกร็งตัวจนกล้ามขึ้นเป้นมัดๆ แต่ก็ยังเทียบไมไ่ด้กับของไอ้ทิ้ง ที่กล้ามหนาลำผิวคล้ำแดดไอ้ทิ้งเงยหน้าขึ้น กระชากเสื้อกล้ามย้วยๆของมันโยนทิ้งไป ดึงนิ้วที่เยิ้มฉ่ำไปด้วยของเหลวออกมาจากร่างของไผ่ เสี่ยวิชัยเดินเข้ามาใกล้ๆและเอามือถือราคาแพงถ่ายภาพไว้ เสี่ยเดินเข้าใกล้คนทั้ง2มากเพื่อจับภาพแล้วเอากล้องมาจ่อตรงรูของไผ่ที่ต้อนนี้ฉุ่มฉ่ำไปด้วยของเหลวอะไรบางอย่าง และเปิดอ้ารอการเข้าไปของไอ้ทิ้งตอนที่นิ้วของไอ้ทิ้งใส่ของเหลวเข้าไปในตัวของไผ่ ไผ่ร้อนวูบวาบที่รูตนเองมาก ท้องน้อยร้อนวูบวาบสลับกับการเสี่ยวซ่านและายในผ่อนคลายอย่างประหลาด
               
                ตอนนี้ไอ้ทิ้งค่อยเอา***ดำของมันมาจ่อที่รูสีชมพูสดของไผ่ก่อนจะค่อยกดหัวสีแดงคล้ำเข้าไปในรูของไผ่อย่างช้าๆเน้นๆ เสี่ยวิชัย ถ่ายเน้นที่ส่วนนี้อย่างตั้งใจ
                "อ๊าาาาาาา "
                ไผ่กัดฟันคราง กับการโดนล่วงล้ำเข้าไปในร่าง แม้ก่อนหน้านี้ เคยโดนพี่ๆนายแบบด้วยกันในบ้านเญ็ดมาแล้ว แต่ก็รู้สึกไม่เสี่ยวซ่านเท่าครั้งนี้และด้วยความไม่ตั้งใจ ไผ่อดไมไ่ด้ที่จะถอยร่างหนีควญของไอ้ทิ้ง ที่ตอนนี้ควญดำมะเมื่อมของมันหัวเข้าไปในรูของไผ่ได้เกือบหมดแล้ว เสี่ยวิชัย หยดของเหลวจากหลอดสีแดงลงไปที่ควญไอ้ทิ้ง ของเหลวนั้นค่อยๆไหลเข้าไปในร่างของไผ่อย่างช้าๆ เพราะเป็นการหล่อลื่น ไอ้ทิิ้งเอาแขนล่ำของมัน2ข้างล๊อคขาของไผ่แน่นและแล้ว
                "อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก"
                เสียงของไผ่ดังขึ้น เพราะไอ้ทิ้งเสียบพรวดเข้าไปจนมิดด้าม!!
               
                ความเจ็บปวดแล่นไปทั่วร่างราวกับร่างจะแตกออกเป็่นเสี่ยง ไอ้ทิ้งโยกสะโพกเป็นวงกลมคว้านเข้าไปในร่างของไผ่ จากความเจ็บปวดกลับยีบางอย่างแผ่ซ่านจากรูของตนวูบเป็นความร้อนวูบหนึ่งก่อนจะเป็นการผ่อนคลายสบายโล่งอย่างบอกไม่ถูกและเสียวซ่านอย่างที่ตนไม่เคยโดนมาก่อน
               
                จากนั้นไอ้ทิ้งค่อยโยกเอวออกช้าๆและเข้าช้าๆ  ปลายควญของไผ่แข็งชี้ส่ายไปมาตามแรงของไอ้ทิ้ง ที่ปลายเยิ้มไปด้วยน้ำใสปริมาณมากที่หลั่งออกมา
                "กรุ้งกริ้ง   กริ้งๆ  กริ้งๆ กริ้งๆ กริ้งๆๆ"
                เสียงกระพรวนดังตามจังหวะการเญ็ดของไอ้ทิ้ง เสี่ยเห็นภาพเป็นวีดีโอ ถ่ายซูมออกมาเห็นหน้าเห็นตัวของไผ่ที่กำลังหลับตาพริ้มเสียวซ่านอยู่ ควญของไผ่ก็แกว่งตามจังหวะการเญ็ดของไอ้ทิ้งเช่นกัน
                "อ๊าาา  อ๊า อ๊าา   อา อา อ๊าาาว โอ้วววว"
                "ซี๊ด  โอ้ววววว"
                "กริ้งๆ กริ้งๆๆ ๆๆๆๆๆ"
                ไอ้ทิ้งและไผ่ครางแข่งกันกลางสนามหญ้า ร่างทั้ง2เป็นมันเลื่อมด้วยเหงื่อที่กระทบแสงไฟข้างทางของที่พัก เสี่ยวิชัยมองภาพตรงไหน้าและสูบบุหรี่อีกมือถ่ายวีดีโอด้วยมือถือ
                "อุ้มน้องไป***ต่อข้างบน"
                "ครรับท่าน"
                ไอ้ทิ้งรวบร่างไผ่ฉุดขึ้นมาแล้วอุ้มด้วยท่าอุ้มแตง เดินไปเญ็ดไป จับ2ขาของไผ่ล๊อคแน่นไผ่เองก้เสียวจนผิวขาวนั้นเปลี่ยนเป็นสีชมพู ระหว่างเดินไป มีลูกน้องของเสี่ยอีกกลุ่มนึงเดินมาราวๆ8-9คนก่อนขึ้นตัวบ้าน เสี่ยวิชัยมองไปที่กลุ่มลูกน้องแล้วหันมาสั่ง
                "ไอ้ทิ้งเอาน้องเขาวางบนดต๊ะนี้แล้วเญ็ดต่อไป จะได้ไม่เสียจังหวะ"
                "ครับผม"
                ไอ้ทิ้งค่อยๆว่าร่างไผ่นอนหงายกับโต๊ะม้าหินอ่อนโดยที่ควญไม่เคยหลุดออกจาร่างของไผ่เลย ไผ่นอนหงายบนโต๊ะม้าหินอ่อน ไอ้ทิ้งจับมือไผ่ชูไว้เหนือหัวจากนั้นก็จับขาของไผ่แยกแล้วเญ็ดต่อ เสี่ยวิชัยนั่งที่เก้าอี้ม้าหินตรงนั้น โดยมีร่างล่ำมันระยับด้วยเหงื่อของไผ่นอนพาดอยู่บนโต๊ะพร้อมเสียงคลางและเสียงกระพรวนแต่แรงที่ไอ้ทิ้งเญ็ด คนกลุ่มนั้นเข้ามาแล้วชะงักเล้กน้อย เสี่ยกวักมือเรียกให้เข้ามาใกล้ๆ ทุกคนเข้ามาบางคนกลื่นน้ำลายกับภาพที่ชายล่ำ2คนกำลังเญ็ดกันอย่างเมามันควญของไผ่ชี้ส่ายไหวไปตามแรงเญ็ดที่ไอ้ทิ้งประเคนให้เสี่ยให้คำปรึกษาเรื่องงาน พลางบางทีก็เอามือบีบนมของไผ่ไปด้วยหรือเอานิ้วแหย่ปากไผ่ไปด้วย ไผ่ก็ตอบสนองด้วยการดูดนิ้วของเสี่ยจนเสียงดังจ๊วบๆ  คนกลุ่มนั้นเห็นภาพตรงไหน้าก็เกิดอารมณ์อย่างช่วยไมไ่ด้ มีลูกน้องของเสี่ยคนนึงใจกล้าเอื้อมมือมาลูบหน้าท้องของไผ่จากนั้นก้ลดระดับคงไปลูบควญของไผ่ที่แข็งชี้เยิ้มไปด้วยน้ำใส
                "เฮ้ยๆ  หยุดเลย ของใหม่กู กูหวงเข้่าใจด้วย ดูได้อย่างเดียว"
                ลูกน้องเสี่ยยิ้มแล้วหดมือกลับ
                "ไป ไอ้ทิ้ง เอาน้องขึ้นไปข้างบน"
                "ครับนาย"
                ไอ้ทิ้งรวบตัวไผ่ขึ้นมาอุ้มโดยควญยังคารูอยู่เช่นนั้นที่ระเบียงมีเบาะหนังเปิดโล่งเปิดไฟสว่างเสี่ยหยิบเบียร์มา2กระป๋อง เปิดทั้ง2กระป่อง บนบ้านมีลูกน้องยืนรับใช้เสี่ยอีก4คน  ไอ้ทิ้งเอาร่างไผ่ไปนอนบนเตียงแล้วกระหน่ำเญ็ดต่อ เสี่ยเดินเอาเบียร์เย็นเฉียบแล้วรดลงไปบนร่างทั้ง2 เพื่อดับร้อน
                "อ๊าาาา   อ๊าาา  อา  อาๆๆๆๆๆ อ๊าๆๆๆๆๆ"
                "โอ้วซี๊ดๆๆๆๆ  มันจริงโว้ย"
                กริ้งๆๆๆๆๆๆ   กริ้งๆๆๆ
                เสียงคนทั้งคู่ครางแข่งกันอีกรอบ พร้อมเสียงกระพรวน
                จนในที่สุดไผ่ก็ทนต่อความเสียวซ่านนี้ไม่ไหว น้ำขาวข้นพุ่งออกมาจากปลายควญของไผ่ แม้จะเป็นรอบที่4 แต่ปริมาณไม่้แพ้รอบแรกเลยแม้แต่น้อยควญอันขาวหัวชมพูสมส่วนกระตุกอักหลายครา พ่นน้ำออกมาอาบร่างหล่อล่ำเสี่ยวิชัยถ่ายนาทีนี้ด้วยความตื่นเต้นและแทบจะเวลาเดียวกัน ไอ้ทิ้งถอนควญออกมาชักบนร่างของไผ่แล้วปล่อยน้ำเงี่ยนจำนวนมหาศาลพุ่งใส่หน้าหล่อ และร่างของไผ่ ร่างของไอ้ทิ้งกรุตุกอีกสิบกว่าครั้ง แต่ละครั้งก้มีน้ำข้นขาวออกมาราดรดร่างขาวเนียนล่ำของไผ่อย่างไม่ขาดสายราวกับเขื่อนแตก เมื่อไอ้ทิ้งปล่อยน้กของจากควญแทบทุกหยาดหยดแล้วมันก็เอาควญที่กึ่งอ่อนกึ่งแข็งของมันเสียบเข้าไปในรูของไผ่อีกครั้ง แล้วเอามือละเลงน้ำบนร่างไผ่จนมันเลื่อมไปทั้งตัวไอ้ทิ้งเอามือที่เลอะน้ำกามมาลูบไล้ใบหน้าหล่อเหล่าได้รุปของไผ่จนใบหน้าและลำตัวของไผ่เยิ้มไปด้วยน้ำกามราวกับอาบมา แล้วไอ้ทิ้งก็ก้มลงจูบที่ปากของหน้าหล่อนั้นอย่างดูดื่ม
                "น้องไผ่น่ารักมากครับ อยู่นี้พี่ทิ้งจะดูแลน้องไผ่เองนะครับ"
                เมื่อถอนปากออกไอ้ทิ้งก็เอ่ยกับไผ่
                "ขอบคุณครับพี่บุญทิ้ง"
                ไผ่หอบแล้วมองหน้าไอ้บุญทิ้ง ไอ้ลูกน้องและลูกเลี้ยงของเสี่ยวิชัยร่างหนาล่ำผิวคร่ำ คมสันแบบลูกทุ่งแต่แววตาซื่อ
               
                เสี่ยวิชัยกระดกเบียร์จนหมดขวดแล้วส่งภาพและคลิปไปให้ออรี่ พร้อมข้อความว่า
               
                "ถูกใจผมมากตั้งแต่วันแรกเลย เด็กคนนี้ คงจะให้น้องเขาได้สนุกอีกหลายรอบแน่ๆ ขอบใจมาก"
               ในคืนนั้น ไผ่ฝัน ระลึกถึงชีวิตนายแบบของตนที่ผ่านมา ที่เริ่มเข้าสังกัดออรี่ตั้งแต่อายุประมาณ17จากเด็กผ่อมสูง ออรี่ออกค่ายิมและอาหารเสริมให้และค่าที่พักให้แลกกกับการเป็นเด็กในสังกัดเวลาผ่านไปเกือบปี ได้ย้ายมาอยู่ที่บ้านที่ออรี่ให้เหล่านายแบบในสังกัดพักให้ ไผ่ิตร่างกายดีขึ้น จนอายุ18 ออรี่ บอกว่าไผ่ต้องทำหน้าเพิ่มอีกนิด ไผ่ตอบตกลง และเซ็นสัญญาว่าจ้างและยินดีผ่อนชำระใช้ โดยมีพ่อเป็นผู้เซ็นยินยอม ไผ่เข้ารับการเสริมจมูกและตัดกรามบางส่วน ในทุกคืน ไผ่มักฝันซ้ำว่า ได้เข้าไปในห้องๆนึงและโดนอุปกรณ์บางอย่าง สร้างความเสียวซ่านที่หัวนม รูก้นและปลายควญ ความฝันนั้นเหมือนจริงมาก แต่จิตใจของไผ่กลับชอบความฝันแบบนั้น การที่พักฟื้นร่างกายเป็นเวลาเกือบเดือน แทบจะไม่มีคืนไหนเลยที่ไม่ฝันแบบนั้น หลังจากออกจากรพ. ไผ่เล่าความฝันนี้ให้ออรี่และพวกรุ่นพี่นายแบบฟังทุกคนได้แต่หัวเราะว่า  ไผ่ภูมิใจกับรูปหน้าที่ได้มาก และยังพยายามฟิตหุ่นยิ่งขึ้นไปอีก  แต่จิตใจของไผ่ยังเฝ้าวนเวียนคิดถึงความฝันนั้น และสิ่งประหลาดอีกอย่างนึงคือ ไม่ไผ่มีความต้องการทางเพศ การชักว่าวไม่ได้เติมเต็มความต้องการของไผ่ได้มากพออีกต่อไป แม้ไผ่จะเคยเญ็ดกับผู้หญิงหรือผู้ชายก็ตาม
             
               ไผ่เล่าเรื่องนี้ให้เอินนายแบบรุ่นพี่ฟัง เอินนายแบบรุ่นพี่ หน้าตาขาวตี่ หุ่นล่ำๆแบบเฟิร์ม กล้ามไม่ใหม่แต่พอดีดีในสังกัดของออรี่อีกคน ในคืนนึงที่ออรี่และเอินมาหา ที่บ้านที่ไผ่พักนายแบบคนอื่นออกไปรับงานกันหมด เหลือเพียงไผ่คนเดียว ออรี่และเอินจึงเข้ามาหา  ไผ่เล่าเรื่องประสบการณ์ของตนที่รู้สึกไม่อิ่มให้เอินและออรี่ฟังและบอกว่า
               "จริงๆอยากลองโดน***ดูเห็นพวกพี่ๆในบ้านเญ็ดกันน่าสนุก แต่ก็ยังกลัวๆอยู่"
               "งั้นลองให่พี่เอินสอนมั้ยละ จะได้เลิกกังขาในเรื่องนี้ซะที"  ออรี่พูด
               "จริงเหรอครับ กะใครละ แต่ผมก็กลัวเจ็บนะ"
               "กะพี่ไง"
               เอินพูดพร้อมทั้งดึงไผ่มากอดจูบล้วง ควญของไผ่ ก่อนก้มตัวลงไปดูดเลีย  คืนนั้น ไผ่ก้โดนเอินเญ็ดต่อหน้าออรี่.....
             
               หลังจากนั้น ไผ่ก็ค้นพบ ว่าสิ่งที่ขาดหายไปคืออะไร ยิ่้งออรี่แนะนำสิ่งใดใดยอมถูกต้องที่สุด ไผ่จึงเชื่อฟังและเต็มใจทำในคำสั่งของออรี่ตลอดมาก
             
               โดยไม่เคยคิดเฉลี่ยวใจสักนิดว่าเสียงหวีดที่ตนได้ยินบ่อยๆเวลานอน และยาแก้ปวดหัวที่ออรี่ให้กินมันมีผลเช่นไร............
             
               เมื่อได้มีอะไรกับเอินแล้ว ไผ่ก็มีอะไรกับพี่ๆนายแบบในบ้่านเรื่อยๆอย่างเสรี หลายๆครั้งเปลือยกายผลัดกันเญ็ด กับพวกพี่ๆนายแบบอย่างไม่แคร์สายตาของคนใช้ในบ้าน ซึ่งกลายเป็นเรื่องปกติืไปแล้ว ไผ่ ติดใจการโดนเญ็ดมาก และเริ่มหลงไหลในรูปร่างหน้าตาของตนเอง ไผ่มักชอบที่แก้ผ้าอยู่บ้านเสมอหรือบ่อยๆเมื่อมีโอกาศในกองถ่ายที่สตูดิโอ บางครั้งไปเที่ยวทะเลกับคณะของออรี่ มักเดินตลอดแบบถอดเสื้อและใส่กางเกงบอลสีขาวบางๆไม่ใส่กางเกงใน จนเห็นควญในกางเกงแกว่งอย่างชัดเจน จนคนในตลอดมองกันเป็นตาเดียว และไผ่ก็ชอบมากที่เป็นจุดสนใจแบบนั้น และออรี่มักพูดกับไผ่บ่อยๆว่า
             
               "....??....?.. รูปร่างหน้าตาดีนะ ชอบแก้ผ้าโชว์ ชอบโดนเญ็ดด้วยสิ"
             
               ออรี่มักพูดแบบนี้กับไผ่บ่อยๆ และไผ่ก็ชอบและยอมรับ      เวลาอยู่รีสอทไผ่มักแก้ผ้า หรือใส่กางเกงในที่บางมากๆ แล้วสั่งบริการอาหารมาทานที่ห้อง ยิ่งตอนเปิดประตูแล้วเห็นหน้าบริกรที่มองร่างเปลือยของตนไผ่มักรู้สึกยินดี ที่มีคนมองร่างตนเองแบบนั้น หลายๆครั้ง ที่ไผ่โชว์ทั้งตัวพร้อมควญที่แข็งชี้ต่อหน้าบริกรของโรงแรมที่เอาของมาส่ง โดยไผ่ไม่คิดจะปิดบังควญของตนเองต่อหน้าบริกรเหล่านั้นแม้แต่น้อย
             
               และตอนนี้ไผ่ก็เข้าใจแล้วว่าเวลารุ่นพี่นายแบบหายไปหลายๆวันแล้วกลับมาแบบเพลียๆ คงมาทำงานแบบนี้
               "ช่างนาอิจฉาพวกพี่"
               ไผ่คิดในใจที่รุ่นพี่พวกนั้นได้มาทำงานแบบนี้ และไผ่ก็ชอบมากเพียงมาแค่วันแรกครั้งแรกเท่านั้น
             
               .................................................................
             
               เช้าวันถัดมา บุญทิ้งปลุกไผ่ลุกขึ้นไผ่งัวเงียลุกขึ้น ขอเข้าห้องน้ำ บุญทิ้งชี้ไปที่ระเบียงหลังบ้าน เป็นระเบียงเปิดโล่ง ไม่มีพนังกัน แต่มีฝักบัวและอุปกรณ์อาบน้ำ ตรงโถส้วมมีเพียงที่กันบังตา สูงขึ้นมาแค่เข่า และตรงที่มีฝักบัวอาบน้ำ ถ้าจะอาบน้ำต้องหันหน้าออกไปที่ลานกว้างหลังบ้านซึ่งไม่มีพนังกันอะไรเลย เป็นเพียงเสาฝักบัวสูงขึ้นมาแบบที่สระว่ายน้ำชอบใช้กัน และที่เสาฝักบัวก็มีอุกปรณ์อาบน้ำอยู่ตรงนั้น ไผ่มอง งงงง
               "นายเขาสร้างไว้ให้เด็กของเขามาใช้แบบนี้แหละ นายเขาชอบ  ว่าแต่น้องกล้าอาบที่นี้รึเปล่าละ?"
               บุญทิ้งพูด พร้อมทั้งหลิ่วตาให้ไผ่   ไผ่ตาสว่างทันที และยิ้มให้บุญทิ้ง  ไผ่รู้สึกตัวว่าตนเองใส่เพียงเสื้อกล้าม เก่าๆขาดๆเพียงตัวเดียว ไผ่ถอดออกโยนไปให้บุญทิ้ง ก่อนจะเดินเปลือยเปล่าไปที่ฝักบัวอาบน้ำ ในยามนี้แสงแดนยามเช้าทอแสงผ่านหมู่ใบไม้ลงมาที่ระเบียงแล้ว  ไผ่เปิดฝักบัวอาบน้ำ ที่ริมระเบียงและหันไปยักคิ้วให้บุญทิ้งถึงความแน่ของตนเอง ระหว่างถูสบู่ไป ก็มองลงไปที่ลานหลังบ้าน เห็นคนงานคนสวนของเสี่ย กำลังเดินถืออุปกรณ์ทำไร่ทำสวนค่อยๆผ่านไป ไผ่แกล้งทำเป้นไม่เห็น คนงานเหล่านั้นแล้วอาบน้ำถูสบู่ลูบไล้ร่างที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามคนงานหลายคนยืนมองและพากันชี้ชวนมองร่างงามที่เต็มไปด้วยฟองสบู่ แต่แทนที่ไผ่จะอายควญของไผ่กลับเริ่มผงาดขึ้นมาจนแข็งชี้ ไผ่รู้สึกสะใจมากที่ได้อวดเรือนร่างของตนแบบนั้น ก่อนจะเอามือสาวควญขึ้นลงเบาๆคนงานข้างล่าวพากันหัวเราะคิกคักแล้วค่อยเดินออกไป ไผ่เองก็ยิ้มให้แล้วล้างฟองสบู่เดินไปเอาผ้าเช็ดตัวกับบุญทิ้ง
               "น้องทะเล้นเหมือนกันนะครับ"
               "แน่นอนครับพี่ ลูกผู้ชายต้องอายอะไรละ"
               "เมื่อคืนโดนพี่เญ็ดไป ตอนนี้ยังมีแรงสู้อีกนะครับ "
               "แค่นี้สบายมากครับพี่ิทิ้ง 555"
               "เช็ดตัวแล้วไปทานอาหารเช้านะครับน้องไผ่ "
               "ครับผม"
               ไผ่จับควญตัวเอง ชักรัวๆ ต่อหน้าไอ้บุญทิ้ง บุญทิ้งหัวเราะชอบใจกับความทะเล้่นของไผ่  ไผ่ห่อนผ้าเช็ดตัวที่เอวแล้วเดินไปกินอาหารเช้าที่ด้านล่าง เมื่อนั่งลง ผ้าเช็ดตัวที่สั้นก็ไม่ได้ช่วยปกปิดส่วนสำคัญของไผ่แต่อย่างใด คนใช้ที่เอาอาหารมาให้ไผ่ มองเห็นหลายควญของไผ่อย่างไมไ่ด้ตั้งใจ ไผ่นึกสนุก จึงตั้งใจถ่างขาออกจนเห็นเต็มๆ แล้วนั่งกินอาหารเช้าอย่างสบายอารมณ์  หลังจากจากทานอาหารเช้าเสร็จ บุญทิ้งบอกไผ่ว่าจะพาเดินไปที่ทำงานของซึ่งอยู่ในระแวกที่พักแห่งนี้ พร้อมส่งยาแคปซูลให้2เม็ด เม็ดนึงบอกว่าแก้แพ้อากาศ อีกเม็ดนึงจะได้แข็งได้นานๆ ไผ่รับมากินอย่างว่าง่าย หลังจากนั้น  ก็เอาปลอกคอที่เสี่ยมอบให้มาใส่ให้ และยื่นห่วงควญที่เป็นประกายระยิบระยับให้ไผ่
               
                "ใส่ให้ผมหน่อยนะครับพี่บุญทิ้ง นะคร๊าบบบบบ"
                "เอ เจ้านี้"
                บุญทิ้งแม้จะบ่นแต่หน้าเปื้อนรอยยิ้ม ไผ่ยิ้ิมกวนแล้วนั่งอ้าขาให้บุญทิ้งสวมห่วง บุญทิ้งบรรจงสวมห่วง***ลงไป ใส่เข้าไปทั้ง***และไข่ มือหยาบหนาด้านของบุญทิ้งจับรูดเขี่ย ควญขาวละเอียดขาวหัวชมพูของไผ่ จนควญไผ่ขยายตัวอย่างช่วยไมไ่ด้ และอย่างอดไมไ่ด้ บุญทิ้งอ้าปากครอบลงไปดูด เม้มที่หัว อย่างรวดเร็ว จนเสียงดัง จ๊วบ
                "อู๊ย  เสียวครับพี่"
                "ไงละ หมั่นใส้นัก"
                "55555  พี่ทิ้งคร๊าบบบ   พี่ทิ้งไม่อยากเญ็ดไผ่อีกเหรอคร๊าบบบบ"
                ไผ่ยกขาขึ้น ควญตั้ง ทำหน้าทะเล้น ่ บุญทิ้งมองมาที่ไผ่ หน้าหล่อๆเด็กๆ คิ้วเข้มจมูกโด่ง ปากชมพูผิวขาวใสไปทั้งตัว หนาอกหนานมเป็นก้อนหัวนมอมชมพู ควญตั้งหัวบานเปิดโชว์หัวชมพูเข้ม ไข่และควญเรียบเนียนโดนโกนขนออกอย่างดี  ไผ่เอามือ2ข้าง เปิดแก้มก็ที่แน่นเป็นลูกกลมขาวสะอาด เผยให้เห็นรูสีชมพูสะอาด ไร้ขนร่องก้นขาวเนียนชมพูระเรื่อ
                "ซี๊ด....ด"
                บุญทิ้งซู๊ดปากกับภาพตรงหน้า ไผ่เลียริมผีปากอย่างยั่วเญ็ด ทั้งคิดถึงความเสียวจากรูก้นนั้น
                "อย่างสิครับน้องไผ่ แต่ถ้าเสี่ยไม่อนุญาตใครก็ห้ามทำอะไรน้องไผ่ครับ เอาละเดี๊ยวผมจะพาน้องไผ่ไปหาเสี่ยกันนะครับ "
                "ให้ไผ่ใส่อะไรไปมั้ยอะครับ"
                "เสี่ยไมไ่ด้สั่งนะครับ แค่บอกให้น้องไผ่ ใส่แค่ตอนนี้ น้องไผ่อยากใส่อะไรเพิ่มเหรอไ
                บุญทิ้งทำตาเจ้าเล่
                "555555   ได้ครับผม"
                บุญทิ้งจัดการเอาโซ่คล้องที่ห่วง***แล้วดึง  ไผ่ลุกขึ้นเดินตามบุญทิ้งออกจากตัวบ้านไป ถ้าไม่นับปลอกคอและห่วง***ที่มีโซ่เป็นสายจูง ไผ่ก็มีแค่ตัวเปล่าๆ  ไผ่เอามือกุมควญแล้วเดินตามบุญทิ้ง เดินออกจากตัวบ้านไปได้สักระยะ บุญทิ้งก็หันมามองแล้วบอก
                "น้องไผ่ครับ กุมทำไมละครับเสี่ยเขาอยากให้โชว์นะครับ  น้องไผ่รูปร่างหน้าตาดี มีแต่คนอยากมองนะครับ"
                ไผ่ยิ้มแหยๆ แล้วปล่อมมือโชว์ควญและไข่ที่มีห่วงโลหะสะท้อนแสงระยิบระยับ  ไผ่ยืดอก แล้วเดินตามบุญทิ้ง อวดร่างล่ำ อย่างภูมิใจไปตามทางเดิน คนงานทำสวนมองก็มองแบบยิ้มๆไม่พูดอะไร ไผ่เดินควญแกว่งไป บางครั้งก็แกล้งหยุดยืนให้บุญทิ้งดึงควญตนเองเล่นชักกะเย่อกวนๆบ้าง จนมาถึงบ้านหลังนึง บุญทิ้งพาเดินอ้อมไปข้างหลัง มีคนเฝ้าประตูอยู่2คน
                "โห คนนี้หล่อเว้ย เด็กด้วย "
                "ควญยังไม่แข็งเลย ก็ใหญ่ละเว้ย ถูกใจมรึงละสิไอ้ทิ้ง"
                คนเฝ้าเอ่ยทักบุญทิ้ง แล้วเปิดประตูให้ ไผ่เดินตามเข้าไป และยักคิ้วให้คนเฝ้าประตู บุญทิ้งพาไผ่เข้าไปในห้องที่มีเสี่ย นั่งอยู่บนโต๊ะทำงานขนาดใหญ่อยู่
                "ผมพาน้องเขามาแล้วครับเสี่ย"
                "ดี ไงละเมื่อคืน มันส์มากสิมึง ถูกใจน้องเขามากมั้ยละ"
                เสี่ยเอ่ยถามพร้อมรับสายโซ่มาจากบุญทิ้ง
                "ครับผม แหะๆ"
                "เดี๊ยวตอนบ่ายมาหากูด้วยนะ เดี๊ยวพาน้องเขาไปเที่ยวน้ำตกกัน"
                "มีน้ำตกแถวนี้ด้วยเหรอฮะ"
                ไผ่ถามแทรกขึ้นมาอย่างดี
                "มีเดี๊ยวพาไปดู นะ ตอนเช้าเสี่ยจะขอทำงานสักพัก"
                บุญทิ้งเดินออกไป
                "ใส่ชุดนี้แบบนี้อายมั้ย "
                เสี่ยเอ่ยถามไผ่
                "แล้วแต่เสี่ยครรับ ถ้าเสี่ยพอใจผมก็ก้ชอบด้วยครับ"
                "ดี งั้นต่อไปนี้ เราต้องแก้ผ้าตลอดเป้นเหมือนของโชว์ของเสี่ยนะ จนกว่าเสี่ยจะสั่งเปลี่ยนแปลง ดีมั้ย จะได้อวดหุ่นล่ำๆแบบนี้"
                "ได้ครับผม"
                "งั้นเช้านี้จัดการให้เสี่ยหน่อยสิ"
                เสี่ยวืชัยพูดพร้อมทั้งอ้าขาออกและรูดซิบลง
                "ครับผม"
                ไผ่ก้มลงแล้วจัดการกับควญของเสี่ย ระหว่างนั้นมีเสียงเคาะประตูดังขึ้น เสี่ยให้ไผ่เข้าไปใต้โต๊ะแล้วดูดควญของเสี่ยอยู่แบบนั้น เมื่อมีคนเข้ามา ย่อมไม่เห็นไผ่และสิ่งที่ไผ่ทำ เสี่ยสั่งงานไป ไผ่ก้ดูดควญของเสี่ยไปเรื่อยเบาๆไม่ให้เกิดเสียง เมื่อคนเหล่านั้นออกไป เสี่ยจับหัวไผ่กระแทกขึ้นลง ไผ่ก็เม้มปากและปล่อยตามแรงกระแทกก่อนจะกดหัวไผ่ลงไปจนควญเข้าไปในลำคอของไผ่ พร้อมทั้งปล่อยน้ำควญทะลักเข้าคอของไผ่จนหมด ไผ่กลืนลงไปจนหมดสิ้นและทำความสะอาดให้เสี่ยจนหมด
                "อ๊า      น่ารักมากเชื่อง ว่าง่ายจริงๆ"
                เสี่ยเอาน้ำให้ไผ่ดื่มล้างปากแล้วจับมานั่งตัก เอามือขวากำควญของไผ่บีบเค้นรูดขึ้นลงมือซ้ายก็กำขยำหน้าอกแน่นนั้นอย่างมันมือ ไผ่ถ่างขาบอกให้เสี่ยเล่นควญและไข่ของตนได้ง่ายๆ
                "วันนี้ต้องให้เสี่ยเญ็ดนะ น่ารักแบบนี้ เมื่อคืนให้ไอ้ทิ้งมันเญ็ดก่อน แล้ววันนี้จะให้เญ็ดได้กี่ครั้งละนี่"
                "ตามใจเสี่ยเลยฮะ "
                "น่ารักจริงๆ
                เสี่ยพูดพร้อมสาวควญของไผ่อย่างมันมือจากนั้น ให้ไผ่คอยยืนรับใช้ด้วยร่างเปลือยเปล่าอยู่ข้างๆ เมื่อมีคนเข้าออกไผ่ยืนเอามือไพล่หลังอวดร่างกายตลอด เสี่ยพอใจมาก กับของประดับห้องแบบนี้
               
                บางครั้งเมื่อเสี่ยเมื่อมือ เสี่ยจะเรียกไผ่มาใกล้ๆแล้วเอามือข้างที่เมื่อย กำควญของไผ่แล้วบีบแบบผ่อนคลาย หรือกำไว้เฉยๆ แล้วให้ไผ่ชักควญเข้าออกเป็นการนวดมือ บางครั้งต่อหน้าแขกที่มาหาเสี่ย ซึ่งมักเป็นแขกที่เสี่ยสนิทด้วย ทุกคนเอ่ยปากชมไผ่กันทุกคน บางครั้งไผ่เดินเอาน้ำมาให้แขก แขกต่างจ้องไผ่ตาเป็นมัน จนไผ่ควญแข็ง บางคนจับควญไผ่คลึงหรือชักอย่างสนุกก้มี แต่เสี่ยมักห้ามไม่ให้แตกต้องโดยไมไ่ด้รับอนุญาตเสมอ แต่ก็เป็นการห้ามที่แฝงแวว พอใจอยู่ด้วย

ชายแดน 3

 หลังจากคืนนั้น ทุกคืนที่แดนสะดุ้งตื่นขึ้นมา แดนต้องพบกับการที่ตนเอง ต้องโดนจับมัด กระทำเช่นนั้นติดต่อกันอีกหลายคืน และเช้ามาต้องเข้ายิมออกกำลังกาย และหลายวันมานี่ อากิตไม่ได้พบหน้าแดนเลย แม้แต่ที่บริษัท เพียงให้ลูกน้องเอางานเอกสารมาให้ตรวจเชคเท่านั้น แดนคิดว่าอย่างน้อยก็ยังได้เรียนรู้งานของบริษัท แต่เอกสารที่เอามาตรวจเชคนั้นเป็นเพียงออเดอร์การสั่งซื้อยาทั่วไปเท่านั้น และแดนไม่สามารถ ติดต่อใครได้เช่นเดิม อาหารกลางวัน ต้องทานในห้องทำงาน และมีคนคอยจัดเตรียมอาหารให้เท่านั้น  มีครั้งนึง แดนพยามวิ่งลุกไปเปิดประตูห้องทำงานเพื่อจะหนีออกไป แต่โดนลูกน้่องของอากิต จับได้แม้จะสู้กันตัวต่อตัว แดนจะเอาชนะได้ก็ตาม แต่ลูกน้องอากิตมีอย่างน้อย4คนที่ตามปะกบอยู่ ต่อยแดนเข้าที่ท้องหลายหมัด และต่อสายหาอากิต และอากิต ขู่แดนว่าถ้าหนีไป อากิตจะไม่ตาม แต่ให้เตรียมรับข่าวพ่อแม่และน้องสาวได้เลย พร้อมหัวเราะอย่างสะใจแล้ววางสายไป
           
             และทุกๆคืนที่แดนโดนยเอาตัวไปทดลอง แดนเริ่มพบว่าตนเองมีความพึงพอใจอย่างประหลาด และในใจลึกๆ อยากให้เครื่องที่รูก้น เดินเร็วและแรงขึ้นแต่แดนหลอกตัวเองว่าไม่จริงหรอกที่ตนจะชอบอะไรเช่นนี้ ผ่านมา12วัน อากิตให้ลูกน้องเรียกแดนไปที่ห้องทำงาน....
           
             "หึหึ  มาแล้วเหรอ พ่อหลานชายคนเก่ง"
             "ครับ อาเรียกผมเหรอครับ"
             แดนตอบด้วยน้ำเสียงและสีหน้าไม่พอใจอย่างมาก
             "เอาละ อามีอะไรจะให้แกดู ดูนี่"
             อากิตพูด และพร้อมกันนั้น หยิบรีโมทไปเปิดสวิทจอทีวีจอใหญ่ที่ติดผนังไว้  ในจอทีวีขนาดใหญ่ 100กว่านิ้ว ฉายภาพแดนที่ถูกมัดแขนขาตึง ถูกปิดตาและอุดปากไว้ที่ควญมีท่อโลหะเล็กๆเสียบที่รูไว้และที่รูก้น มีเครื่องมือบางอย่างที่ชักเข้าออก ร่างแกร่งงดงามน่ามองนั้นเลื่อมพรายไปด้วยเหงื่อ ระยิบระยับเมื่อต้องแสงไฟ และสักพัก ก็เป็นภาพที่แดนเสียวจนตัวเกร็งและน้ำกามจำนวนมากพ่นออกมาพรมร่างตนเอง ภาพตัดไปตัดมาจำนวนมาก และอุปกรณืที่ก้นของแดน ก็เปลือนลักษณะและสีสันไปเรื่อยๆ นั้นหมายความว่า ทุกวันมีการบันทึกภาพไว้ตลอด
             "ไงละ  น่าดูมากใช่มั้ย"
             "..........."
             แดนไม่ตอบ ได้แต่จ้องมองจอทีวีด้วยอาการตื่นตะลึง แต่กล่าวไปประหลาดนัก แดนกลับมีอารมณ์กับภาพที่ตนเองโดนทำเช่นนั้น
             "อาไม่อยู่หลายวัน เพราะไปติดต่อ เรื่องการสั่งซื้อยาที่พ่อแม่ของแก ติดต่อไว้ แกทำตัวเป็นเด็กดีมาก.......ในระดับหนึ่ง ที่ไม่นับที่แกดื้อกับลูกน้องของชั้น"
           
            อากิตหยุดพูดพักนึงและมองมาที่แดนยิ้มที่มุมปาก
            "อาทำแบบนี้เพื่ออะไรครับ"
            แดนโพล่งถามขึ้น และโกรธจัด มองไปที่อากิต   อากิตเองเก้าอี้ไปข้างหลังเอามือวางบนอกและเลิกคิ้วพร้อมพูดว่า
            "งั้นดูนี่ต่อ"
            อากิตพูดพร้อมกดรีโมททีวีอีกครับ ภาพตัดเป็นคนอื่นที่โดนทำเหมือนแดน กล้องซูมไปที่หน้า แม้จะมีอุปกรณืปิดตาอยู่แต่ก็รู้ว่า คนที่โดนอยู่นั้นหน้าตาหล่อเหล่ามาก แดนคิดว่าเคยเห็นชายคนนี้มาก่อน กล้องซูมออกมาเห็นภาพเต็มตัวทำให้รู้ว่า เขาโดนเช่นเดียวกับแดน แต่เครื่องที่รูก้นนั้นขยับเข้าออกเร็วขึ้น และชายคนนั้นก็ปะทุน้ำกามออกมามากมาย
            "นี่เป็นดาราชายเบอร์หนึ่ง ของประเทศ ใช่ เขาโดนจัดการแบบที่แกโดน"
            อากิตอธิบายเพิ่มเมื่อเห็นแดนทำท่างง แดนนึกได้ทันทีว่าเคยเห็นชายคนนี้ตามบิลบอร์ดต่างๆที่ แดน นั่งรถผ่านทุกวัีน
            "ตอนนี้ ดาราชายคนนี้ ไม่ต่างจากแกเท่าไหร่ และที่ต่างคือเขาค่อนข้างเต็มใจเข้าคอสนี้มากกว่าแก อืม เมื่อเข้าคอสนี้ เรื่องกามารมณ์จะรับได้ทุกรูปแบบไม่ว่าจะเป็นฝ่ายทำหรือถูกกรพทำ"
            อากิตพูดต่อพร้อมกับกดรีโมทอีกครั้ง ภาพตัดมาเป็นผู้หญิงสาว ที่โดนทำไม่ต่างกันนัก แต่เพิ่มมาที่ช่องคลอดนั้นมีอุปกรณ์เพิ่มขึ้นมา
            "ถ้าแกอ่านข่าวบันเทิงแกจะรู้ว่า ดาราชายหญิง2คนนี้ไม่มีเรื่องเสื่อมเสียเลย เพราะอะไรนะเหรอ เพราะเขาโดนควบคุมทั้งกายและใจจากสังกัดกระเทยถุงปุ๋ยนั้นไงละ เมื่อควบคุมได้ ย่อมจะสั่งให้เล่นบทไหนหรือบริการใครก็ได้ และเป็นที่น่าแปลกใจที่ดาราชาย นายแบบ ทางต้นสังกัด ส่งมาให้เรามากกว่าเพศหญิง  คงเพราะเพศชายควบคุมได้ยากกมากกว่านั้นเอง"
            อากิตพูดพร้อมกดรีโมทเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ภาพในจอส่วนมากมักเป็นชายรูปร่างหน้าตาดีถึงดีมาก
            "และสิ่งที่พวกนี้ จะได้ค่าตอบแทนเงินจำนวนมากมาจากการเป็นของเล่นผู้มีเงินไงละ  คนมีเงินมักต้องการมีอำนาจ อำนาจที่จะสั่งการให้สิ่งสวยงาม อ้อ รวมถึงมนุษย์  มาอยู่ใต้อาณัติของตน หรือเป็นของเล่นทางเพศต่างๆ บางคนชอบแบบที่ต้องให้ฝืนใจ บางคนชอบที่จะให้พวกนั้นทำเหมือนเต็มใจ และแน่นอนการจัดการจากเครื่องพวกนี้ได้ผลที่น่าพอใจมาก อย่าง2คนนั้นวันนั้นไงละ"
            "ไม่น่าเป็นไปได้"
            แดนพึมพำ กำหมัดแน่น
            " ถ้าแกสังเกต สินค้าทางเพศทั่วโลก ตอนนี้กลายเป็นเพศชายแทนเพศหญิง เนื่องจากจำนวนประชากรชายมีน้อยกว่าและเพสหญิงมีกำลังทรัพย์หาเลี้ยงตัวได้มากขึ้น อ้อ รวมถึงเพศที่3ที่อยากซื้อด้วยนะ"
            อากิตอธิบาย ราวกับกำลังอธิบายวิชาการตลาด
            " เมื่อเร็วๆนี้มีข่าวว่านายแบบของออรี่มีภาพหลุด กับหมอชื่อดังออกมา  เออ ใช่แกคงไม่รู้หรอก"
            อากิตกล่าวแล้ว กดปุ่ม เป็นภาพชายหนุ่มหน้าตาดีหุ่นดี กอดกับหมอชื่อดังที่อ้วนแก่ลงพุง และอีกหลายๆรูป เป็นนายแบบคนนั้นเห็นเต็มตัวทุกอย่างในห้องเดิมอิริยาบทต่างๆ
            "แกคิดว่านายแบบ แบบนี้ จะยอมถ่ายอะไรแบบนี้รึเปล่าละ แค่เงินอย่างเดียวคงไม่ระมัง ฮ่าๆๆๆๆ"
            อากิตพูดต่อ พร้อมกดรีโมทเปลี่ยนเป็นภาพของแดนเอง พร้อมเครื่องมือต่างๆ
           
            " ชั้นค้นพบยาที่จะจะฝังจิตสำนึกเขาไปในสมองของคนที่ได้รับ แต่มันมีจุดบกพร่องอยู่จึงจำเป็นต้องใช้คลื่นเสียงในการเปิดสมองเพื่อรับคำสั่ง และการสกัดยาอีกตัวที่เอามาใช้ทางผิวกาย จะทำให้มีการเสพติดขึ้น ร่างกายจะดูดซับสารนี้อย่างรวดเร็ว แต่มันมีความพิเสษตรงที่...."
            อากิตเว้นไว้และมองมาที่แดน
            " สารตัวนี้ เมื่ีอใช้วิธีไหนก็ตาม ร่างกายจะจดจำและจะอยากในรสสัมผัสและการกระทำนั้นอีก"
            แดนใจหายวาบ และเข้าใจทันที
            "ใช่ นั้นคือตัวยาที่ออกจากอุปกรณ์ทางรูทวารไงละ "
            "แก ไอ้.."
            ".....?....?   คุกเข่า!!!!"
            แดนถลาเข้าหาอากิต และเมื่ออากิตสั่ง แดนพลันคุกเข่าลงทันที ร่างกายแดนสะท้านในใจสุมด้วยไฟแค้น
            "และนั้นคือ เมื่อแกโดนเญ็ด ร่างกายแกจะจำว่านี่คือการเสพกามและสามารถเสร็จกิจได้เอง จากการนี้"
            อากิตพูดอย่างเยือกเย็นและมีสีหน้าของผู้มีชัย
            "นี่คือการพัฒนาต่อยอดจากการจำคำสั่งความคิดเปก็นการจดจำทางร่างกาย  แะตอนที่แกอยู่ในการทดลอง น้ำที่ไหลเข้าปากแก คือสารช่วยให้ร่างกายและสมองผ่อนคลาย   เพื่อที่จะฝังคำสั่งและความทรงจำที่ต้องการลงไปด้วย หึหึ
           
            แดนกำหมัดแน่น
            "ดารานายแบบนางแบบ จำนวนมาก มักหายตัวไประยะหนึ่ง ซึ่งคนเข้าใจว่าไปทำศัลยกรรมตกแต่งใบหน้าทีละ2-3เดือน แต่พวกเขาเข้าใจถูกแค่ครึ่งเดียว จากนั้นมีไม่น้อย ที่ทางสังกัดไม่ว่าจะเป็นออรี่ หรือ เอ๋ สุชัย กระเทยถุงปุ๋ย เอาคนของตนมาเข้าคอสที่นี้เพื่อควบคุมเด็กของตนเอง และสามารบังคับให้เด็กในสังกัดทำงานตามที่ตนเองสั่ง หึ!!  ก็ดี จะได้มีคนทดลองมาเรื่อยๆ"
            "แล้วอาทำแบบนี้กับผมทำไม แค่อาใช้ยากับคลื่นเสียงนั้น ผมก็คงขัดขืนอาไม่ได้แล้ว"
            แดนกำหมัดแน่น ด้วยความโกรธ ดวงตาทอประกายด้วยความแค้น
            " โถ เด็กน้อย ก็เพื่อควบลคุมแกนะสิ และอีกอย่าง ถ้าชั้นใช้กับหลายชายรูปหล่อของชั้นได้ ชั้นก็เก็บข้อมูลได้ง่ายและใช้แกเป็นตัวโชว์ได้ยังไงละ เข้าใจรึยัง!!"
            อากิตกล่าวพร้อมทั้งเอามือขวามาบีบหน้าหล่อของแดน
            " ถ้าแกถามชั้นนะน่ะ ว่าชั้นรักแกมั้ย? ใช่ชั้นยอมรับว่ารักและเอ็นดูแกมาก เหมือนลูกชายคนนึง แต่ตอนนี้ชั้นทั้งรักทั้งแค้นมาก และขอให้แกจำไว้ ถ้าแกไม่ดิ้นรน แกจะยังได้รับการดูและที่ดีแบบนี้ต่อไป!!! และต่อไปนี้ ถ้าชั้นไม่สั่งให้แกถามหรือพูด อย่าได้เสนอหน้าทำอะไรออกมาอีก เข้าใจมั้ย!?!?"
            " ครับ อา...."
            อากิตบีบหน้าของแดน จากนั้นปล่อยมือ พร้อมทั้งจับคอเสื้อของแดน ยกขึ้นและเอาปากจูบบดขยี้ปากบางสีชมพูได้รูปของแดนอย่างดุดัน.............  แดนมีคำถามในใจมากมาย จากเรื่องในวันนั้น การดำเนินชีวิตของแดนยังคงเป็นเหมือนเดิมหลังจากวันนั้นผ่านมา3วัน อากิตไมไ่ด้แตะต้องตัวแดนอีกเลย และหลังจาการที่แดนผ่านการทดลองจากอุปกรณ์พวกนั้น แดนมักมีอารมณ์ทางเพศมากขึ้นกว่าเดิมและจิตใจส่วนลึกอยากที่จะโดนอุปกรณืเหล่านั้นจัดการกับบตนเองมากขึ้นกว่าเดิมรุนแรงกว่าเดิม  แดนเริ่มสงสัยว่าการทดลองของอากิตเริ่มครอบงำร่างกายและจิตใจของตนเองใกล้จะสมบูรณ์แล้ว  แล้วสิ่งที่อากิตต้องการคงไม่ได้ต้องการแค่ให้เขาเป็นทาสรับใช้แน่ๆ และอากิตจูบตนทำไม!?!
           
           
             อากิตให้อิสระกับแดนมากขึ้น ให้ออกมาเดินห้างบ้างแต่ก็มีคนคอยตามเช่นเดิม แต่ประหลาดนัก แดนกลับไม่มีกะใจอยากจะหนีจากไป เมื่อครบเวลาก็ ก็กลับบ้านเข้ายิม และอาบน้ำนอน และระยะเวลาที่จะโดนไปทดลองกับอุปกรณ์เหล่านั้น ก็เริ่มห่างมากขึ้น เป็นวันเว้นวัน เว้น2วัน เว้น3วัน แต่ความต้องการของแดนกลับเพิ่มมากขึ้นถึงขนาด ชักว่าวทั้่งเช้าและเย็น อาหารบำรุงที่อากิตสั่งจัดมาให้ก็มีมากขึ้น กล้ามเนื้อของแดนคมชัด ผิวเนียนอมชมพู แม้ผู้หญิงหลายๆคนยังอาย จากการที่อากิตสั่งให้ลูกน้องพาแดนไปเข้าคอสดูแลผิวในโรงพยาบาลเสริมความงามที่ตระกูลของแดนมีหุ้นอยู่แดนไปเยี่ยมพ่อแม่บ้างและติดต่อกับน้องสาวที่เรียนไฮสคูลอยู่ที่อังกฤษ และอากิตสั่งให้แดนเกลี่ยกล่อมน้องสาวให้่นานๆทีกลับค่อยกลับมา เพื่อตัวของแดนเองและตัวน้องสาว แดนจำเป็นต้องเกลี้ยกล่อมไปตามนั้นอย่างปวดร้าวใจ
           
             .......เย็นวันหนึ่ง หลังจากเล่นยิมกินข้าวอาบน้ำเสร็จ ลูกน้องของอากิตมาจับแดนแล้วเอาเข็มฉีดยามาฉีดที่คอ  แดนตกใจแต่ตัวก็อ่อนละทวยลงแต่แดนไม่หมดสติ จากนั้นลูกน้องอากิตจับแดนเปลือยร่างและเอาอุปกรณ์ที่ฉีดน้ำล้างภายในมาใช้กับแดนจนภายในของแดนสะอาด และตัดขนลับของแดนสั้นให้ควญเด่นขึ้นมาแล้หิ้วแดนทั้งเปลือยเปล่าแบบนั้นไปที่ห้อง.................ห้องของอากิต
           
             แดนนอนหลายบนเตียงของอากิต ในห้องที่หรูหราตกแต่งอย่างงดงาม เสียงอากิตดังมาจากในห้องน้ำว่าให้นอนรอบนเตียง แดนนอนรอบนเตียงอย่างว่าง่าย และยาที่ฉีดไปตอนนี้แค่ทำให้เรี่ยวแรงของแดนหายไปชั่วคราวเท่านั้น ตอนนี้เรี่ยวแรงของแดนกลับคืนมาบ้างแล้วแต่แดนกลับนอนเปลือยรออยู่บนเตียงอย่างว่าง่าย จิตใจแดนกลับไม่คิดจะต่อต้านแต่อย่างใด ทั้งที่ส่วนลึกอยากจะหนีไปให้พ้นๆ
           
             อากิตเดินออกมาจากห้องน้ำ ใส่ชุดคลุมอาบน้ำ และมองมาที่แดน หนุ่มหล่อร่างงาม เปลือยร่างหมดจดนอนบนเตียงหรูในห้องของตน กล้ามเป็นมัดงดงาม หน้าตาหมดจดคิ้วเข้มตาโตเป็นประกายจมูกเป็นสัน ปาดบางอมชมพูได้รูป รับกับโครงหน้าคมสัน กล้ามหน้าอก นูนสูง หัวนมสีชมพูเข้ม กล้ามแขนเป็นมัดๆ ข้อแขนดูแข็งแกร่ง ไล่มาจนกล้ามท้องที่ชัดเป็นลอนไรขนอ่อนๆ ไล่จากสะดือลงไป ขนด้านล่างตัดสั้น กล้ามขาเบียดกันเป็นลอนจนส่งดันให้น้องชายของแดนสูงเด่นขึ้นมาทั้งพวง ควญแดนสงบนิ่งขาวเกือบเท่าสีผิว หัวเปิดเล็กน้อยเผยให้เห็นเนื้อในสีชมพูอ่อนที่ปลาย แม้จะยังไม่ตื่น แต่ก็จัดว่าใหญ่
             อากิตแสดงสีหน้าพึงพอใจกับภาพตรงหน้ามาก
             "อาขาหน่อยสิ"
             ขาแดนขยับออกจากกันเล็กน้อยตามคำสั่งอากิต อากิตยิ่งเพิ่มความพอใจมากขึ้นไปอีก
             "ถึงจะเคยเห็นแกหลายครั้ง แต่ชั้นไม่เคยเบื่อเลยรู้มั้ย? ทั้งเห็นแกทำกิจกรรมต่างๆตลอด ใช่ ร่วมทั้งที่แกปลดปล่อยอารมณ์เองด้วย  จริงๆแล้วแกก็ชอบใช่มั้ยละ?"
             อากิตพูดพร้อมทั้งขึ้นมานั่งขอบเตียงแล้วมามืดไปจับหน้าอกแน่นของแดน
             "เอามือ2ข้าง ไพล่ท้ายทอยไว้"
               
                    แดนเอามือ2ข้างไพล่ท้ายทอยไว้โดยที่แทบจะไม่มีการต่อต้านทั้งร่างกายและจิตใจเลย นั้นยิ่งทำให้หน้าอกหนาล่ำนั้นเด่นชัดนูนสูงขึ้นไปอีก แดนไม่อยากพ่ายแพ้กับคำสั่งของอากิตแบบนี้
             
               อากิตเอานิ้มมือคลึงกับหัวนมชมพูดนั้นจากนั้นใช้ปลายนิ้วออกแรงบีบเค้นหัวนมที่ชูชั้นแข็งเป็นไตขึ้นมา แต่แดนกลับเสียซ่านจนแอ่นหน้าอกรับ
             
               "หึหึ เป็นไงละ การทดลองและยานั้นได้ผลจริงๆแล้วใช่มั้ยละ เอาละทีนี้จูบชั้นสิ"
               แดนลุกขึ้นและค่อยๆเอาหน้าอันหล่อเหลามาจูบอากิต!!!!
             
              "ทำให้ชั้นพอใจที่สุดสิ"
              แดนพยายามต่อต้านแต่ไร้ผล สมองกลับสั่งการให้หาทุกวีธีเพื่อสนองคำสั่งของอากิตแดนลูกขึ้นจูบอากิตและบรรจงไล่มาที่ต้นคอและค่อยๆถอดชุดคลุมของอากิตออก แล้วก้มลงดูดเลียหัวนมสีคล่ำนั้นของอากิต
              " ดี ดีมาก  สมใจกูจริงๆ ดี ดี นั้นละ อย่างนั้น"
              จากนั้นอากิตก็กดตัวแดนลงต่ำลงไปเรื่อยๆ จนหน้าแดนไปซุกกับหว่างขาของอากิต  แดนพยามต่อต้านร่างกายจนเกร็งไปทั้งร่าง
              "ใช้ปากของแกทำให้ชั้นมีความสุขสิ"
              แดนต้องจำใจรับชะตากรรมนี้ นำตาแดนเอ่อไปทั้งดวงตาคู่งาม แต่ปากกลับอ้าและมือบรรจงจับควญอากิต ใส่เข้าไป
               "อ๊า....วว    ดี ดีมาก  เชื่องดีมาก"
               "บ๊วบ  ...จ๊วบบบบบ  จ๊วบ"
               อากิตนอนหงายหนุนหมอนแบบเอนตัว เอามือซ้ายรองหัวตนเองและมือขวาลูบหัวของแดน   แดนขยับหัวขึ้นลงดูด***ของอากิตอย่างเก้ๆกังๆ แต่ลิ้นและปาก กลับเคลื่อนไหวเพื่อให้อากิตสนุึกที่สุด แดนไยายามกลั่นน้ำตาไม่ให้ไหล จากความน่าสมเพชของชะตาชีวิตตนเอง
               "ถ้าพ่อแกเห็นลูกชายสุดสวาทมาทำแบบนี้กับชั้นคงสนุกดี แต่ไม่ต้องห่วง ชั้นไม่ปล่อยให้พ่อแม่แกตายแน่ๆ หึหึ"
               อากิตเอ่ยพร้อมทั้งลูบหัวแดนราวกับเอ็นดูหมาตัวโปรด
             
               "การทดลองนี้ได้่ผลจริงๆ นี่ขนาดยังไม่ต้องใช่รหัส แกก็ตอบสนองกับเสียงชั้นขนาดนี้แล้ว  หึหึหึ"
             
               แดนยังกุ้มหัวขึ้นๆลงๆอยู่ตลอด
               "มิน่าละ พวกนั้นถึงเอาเด็กในสังกัดมาให้ชั้นเรื่อยๆ ทั้งที่ค่าใช้จ่ายมันสูง เพราะได้ผลดีแบบนี้นี้เอง ตอนทดลองกับคนอื่นถึงจะรู้ผลแต่ก็ยังต้องใช้รหัสคำพูดควบคุมอยู่ ฮ่าๆ ตอนนี้มาได้ไกลกว่าแต่ก่อนมาก"
               อากิตเอามืดขยุมผมของแดนแล้วจิกจนแดนเงยหน้าขึ้น  แดนเงยหน้าอันหล่อเหลาขึ้นมา ปากเยิ้มไปด้วยน้ำลายและน้ำจากควญของอากิต
               "ไอ้หลานชายที่น่ารักของอา" แล้วอากิตก็พลักแดนนอนหงายแล้วจูบแดนอย่างหื่นกระหาย แล้วขย่มมือที่หน้าอกของแดนบีบเค้นอย่างเมามัน ก่อนจะละจากปากแดนแล้วมาดูดนมแดนอย่างเอาเป็นเอาตาย  รุนแรง ร้อนแรง
               "ยกขาขึ้นแล้วอ้าให้ชั้นเห็นรูปของแกสิ"
               คำสั่งนี้ทำให้แดนตกใจมาก แต่ร่างกายก็ทำตามที่อากิตสั่ง แดนยกขาอากว้างออก เอา2มือแหวกแก้มก้นของตนจนเห็นร่องรูสีชมพูเข้ม
               อากิตหยิบหลอดยาสีแดงออกมาทาที่นิ้วมือแล้วสอดนิ้วชี้และนิ้วกลางเข้าไปอย่างช้าๆ หมุนคว้านในร่างแดนอย่างช้าๆ
               แดนสะท้านเฮือกกับนิ้วมือนั้น ร่างล่ำเกร็ง จนหน้าอกและหน้าท้องชัดเป็ูนลูกๆ นั้นยิ่งทำให้ไฟราคะของอากิตฮือโหมขึ้นไปอีก
             
               "3ปีก่อน การวิจัยยาตัวนี้ได้่ผลการควบคุมจิตใต้สำนึกออกมา เราดีใจกันมาก  แต่พ่อแกกลับไม่เห็นด้วยกับโครงการนี้"
               อากิตมองหน้าแดนที่เปลี่ยนเป็นสีชมพูและ กัดฟันพยายามต่อสู้กับความเสียวซ่านจากภายในและควญของแดนเองตอนนี้ก็ชูชันอวดขนาด8นิ้ว อย่างท้าทาย
               
                "ชั้นเลยต้องแอบทำการวิจัยเพิ่มเติมที่โรงพยาบา่ลในเครือของเรา หึหึ และแอบทำการค้าเรื่อยมา"
                อากิตเล่าพร้อมกันนั้นยังรัวนิ้วทั้ง2ในร่างแดนยิ่งเร็วขึ้นอีก
                "โป๊ะ?!?!?"
                อากิตดึงนิ้วทั้งคู่ออกมาจากร่างแดน แดนหอบหายใจเหงื่อผุดพรายระยับบนร่างแน่นนั้น และอากิตจับขาแดนแยกออกจากกันอีก พร้อมทั้งจ่อ ควญของตนเองแม้มันไม่ใหญ่เท่าของแดนแต่แดนรู้ว่ามันก็จัดว่าเกินมารตฐานของคนทั่วไป หุ่นของอากิตแม้จะไม่แน่นด้วยกล้ามเนื้อแบบแดนก้ก็เป็นหุ่นของคนที่เล่นกีฬา แม่้จะมีวัย45แล้ว แต่อากิตก็ยังเป็นที่หมายปองของสาวเล็กสาวใหญ่มากมายด้วยรูปร่างหน้าตาและฐานะ
                อากิตค่อยๆบรรจงยัดท่อนเอ็นของตนเข้าสู่ร่างของแดน  แดนสะท้านเกร็งไปทั้งร่าง อากิตไมไ่ด้หยุดแต่ค่อยๆใส่เข้าไปช้าๆ แต่มั่นคง ....จากปลายหัว จนหัวทั้งหมด และค่อยๆเข้าไปทั้งลำ
                "อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา"
                แดนร้องครางยาว   อากิตยิ้มอย่างพอใจ
                "ตอนแกเด็กๆ อาก็รักแกแบบที่อาควรจะรัก แต่แกยิ่งโต อาก็เริ่มรู้ว่าความรักของอามันก็เริ่มเปลี่ยนไป แต่แกคงไม่เข้าใจหรอก  อารักแกมาก แต่ก้เคียดแค้นแกและครอบครัวแกมากด้วย"
                อากิตยิ้มอย่างเคียดแค้นแล้วก้มลงจูบแดนอย่างดุดัน ปากอากิตบดขยี้ปากแดนอย่างหิวกระหาย ลิ้นควานลึกเข้าไปในปากแดน แดนได้แต่ปล่อยไปแบบนั้นเท่านั้น และควญของอากิต เข้าไปในร่างแดนจนมิดลำ!!
               
                อากิตเงยหน้าขึ้นมาแล้วพูดต่้อ
                "พ่อแกแย่งคนที่ชั้นรักไป ชั้นรักแม่แกมาก แต่แม่แกไม่เคยรู้ ชั้นจึงพยายามทำดีกับครอบครัวแก แต่พ่อแก ก็แย่งชิงทุกอย่างไปจากชั้น เข้าควบคุมกิจการทั้งหมดและงานวิจัยที่ชั้นสร้างขึ้นมา และต่อไปนี้ มันจะเป็นของชั้นเพียงผู้เดียว!!"
                แดนมองหน้าอากิตด้วยแววตาเคียดแค้น
                "อาเป็นคนวางแผนเรื่องระเบิดนั้น!!"
                อากิตจ้องตาแดนพร้อมกันนั้นก็จับขอแดนทั้ง2ข้างกระชับเขาหาตัว
                "แกทายผิดแล้ว เรื่องระเบิดนั้นชั้นไม่เคยรู้เรื่อง เป็นเหตุบังเอิญเอง ที่พ่อแม่แกเดินทางไปตอนนั้น แกคิดว่าชั้นจะปล่อยแม่แก  เอ่อ ผู้หญิงที่ชั้นรักมาก ไปเจอเรื่องแบบนั้นรึไง ผิดแล้วพ่อแกยืนกรานจะไปสั่งซื้อยาที่เอามาแก้ไขอาการเสพติดติดยาตัวที่ชั้นใช้ จึงเกิดเรื่องนี้ขึ้นมาตะหากละ"
                "อ๊า....อ๊าววว   ....อ๊ากกก"
                อากิตพูดพร้อมทั้งกระแทกควญเข้าออกอย่างช้าๆเน้นๆ จนแดนร้องเสียงดัง แต่ควญแดนกลับแข็งชี้
                "พ่อแกให้ชั้นทุกอย่าง แต่ก็เอาทุกอย่างจากชั้นไป แกเหมือนทั้งพ่อทั้งแม่แก ชั้นจึงทั้งรักทั้งแค้น ชั้นจะให้แกเป็นของชั้น ไม่ต้องห่วง ชั้น้จะดูแลแกอย่างดีตราบที่แกทำตัวดี เข้าใจมั้ย"
                อากิตกระแทกอีกครั้งแล้วจิกหัวแดนขึ้นมาจูบ.
                ปั๊บๆ ปัํ๊บๆ ปัํบๆๆๆๆๆๆๆ
                อากิตกระแทกรูของแดน อย่างไม่ยั่ง ราวกับหิวโหยเรื่องนี้มานาน ร่างของแดนถูกสูบฉีดไปด้วยเลือดจากเรื่องเซ็ก จนผิวเป็นสีชมพู อากิตดันขนของแดนขึ้นจนก้นยกแอ่นขึ้นมาหัวเขาของแดนแทบจะถึงที่หน้าของแดนเอง อากิตยืน***แดนราวกับบ้าคลั่ง  แดนโดนเญ็ดในตอนแรกแม้จะเจ็บ แต่ตอนนี้กลับเสียวซ่านสะใจอย่างบอกไม่ถูก ควญแดนแข็งเยิ้มไปด้วยน้ำเมื่อมาอยู่ท่านี้ น้ำที่เยิ้มอยู่จากปลายควญก็เยิ้มลงหยดบนหน้าของแดน แต่เพิ่มความsexy ให้แดนอย่างมาก อากิตยิ่งมองแดน ความอยากก้เพิ่มขึ้นไปทวี แดนเห็นควญของอากิตเข้าออกในร่างตนก็กลับเร้าอารมณืให้กับตนแม้แต่แดนเองก็ยังแปลกใจตัวเอง จิตใต้สำนึกที่เคยต่อต้าน กลับเงียบหายไปจากอารมณ์ที่กระหน่ำเข้ามา
               
                อากิตมองดูปลายควญของแดน ที่เยิ้มฉ่ำ น้ำที่หยดลงบนหน้าแดนอย่างสะใจ แล้วยื่นมือขวาไป บีบขยำแลายหัวควญสีชมพูเข้มนั้นอย่างเมามัน แดนเสียวซ่านจนครางออกมาไม่เป็นภาษา
               
                "อ้าปากสิ ไอ้หลานชาย"
                แดนอ้าปากกว้างอย่างว่าง่าย
                "ปล่อยน้ำของแกเข้าปากแกสิ"
                ตอนนี้ แดนไม่เหลือจิตใจต่อต้านอีกต่อไปแล้วจากความหฤหรรษ์แห่งกามารมณ์ จากยา จากการสะกดจิต แดนจึงเสียความเป็นตัวของตนเองในครั้งนี้แทบจะสมบูรณ์ เหลือเพียงใจที่ลอยละล่องไปตามสิ่งที่อากิตต้องการและมอบให้เท่านั้น
                อากิตยังคงเญ็ดแดนอย่างรุ่นแรงและบ้าคลั่ง จนกระทั่ง.............
               
                "อ๊าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาซ์"
                แดนปล่อยน้ำทะลักทะลายฉีดพุ่งเข้าปากตนเองอย่างมากมาย บางส่วนราดที่ใบหน้าอันหล่อเหลา อากิตกระแทกเน้นๆอีก2-3ครั้ง ก็ฉีดน้ำเข้าไปในร่างของแดนอย่างมากมาย จนแดนรู้สึกอุ่นจากภายใน อากิตยังคงค้างไว้ในร่างของแดน แล้วเอามือปาดเช็ดน้ำของแดน แล้วป้ายเข้าปากแดน แดนดูดเลียอย่างเอร็ดอร่อย แต่ควญของแดนกลับไมไ่ด้อ่อนลงไปเลยแม้แต่น้อย อากิตค่อยๆถอนควญออกจากร่างแดนอย่างช้าๆ
                "เก็บน้ำชั้นไว้ในร่างแกก่อน อย่าให้ไหลออกมา"
                แดนพยายามกลั่นไม่ให้น้ำจากรูของตนไหลออกมาอย่างยากลำำบาก อากิตหยิบเสื้อคลุมมาสวมเดินไป เปิดตู้เยฺนหยิบเบียร์ออกมา แล้วเดินไปที่ระเบียงที่มองออกไปเห็นสวนสวยกว้างขวางริมทะเลสาป แล้วนั่งลงที่เก้าอี้หวายที่ระเบียง
                "มานี้สิ"
                แดนเดินเปลือยมาที่อากิต ควญยังคงชี้แข็งตระหง่าน  หน้าเปรอะเปื้อนด้วยน้ำควญตนเองแต่กลับเพิ่มความยั่วยวนทางกามารมณ์อย่างยิ่งยวด
                "อยากแตกอีกมั้ย?"
                อากิตมองหน้าแดนยิ้มที่มุมปาก
                "ครับอา"
                "นอนชักว่าวตรงนี้ให้ชั้นดูหน่อย ชั้นอยากเห็นแกชักสดสด แล้วตอนแตกให้แตกราดตัวแกด้วย"
               
                อากิตสั่งเสร็จ แดนก็นอนลงกับพื้น สาวควญอันเขื่องอย่างเมามัน
                "อ๊า อ๊า อ๊าาาาา อ๊าาาา  อา"
                หนุ่มรูปงามกล้ามแน่น ร่างอาบเหงื่อจนแพรวพราว ช่างงดงาม มาก อากิตจิบเบียร์ไปพร้อมชมการแสดงของแดนไปอย่างเพลิดเพลิน
                "โอ้วววววววววว"
                ร่างแดนกระตุก รั่ว น้ำกามข้นขาวแตกออกมาราดรดตัวของแดน อีกจำนวนมาก น้ำของอากิตในรูก็ไหลเยิ้มออกมาจากรูก้นของแดน
                "เอาน้ำแกทาตัวแกให้ทั่วซะ"
                "ครับอา"
                แดนเอาน้ำที่ปล่อยออกมาทาตัวจนมันเยิ้มเลื่อมไปทั้งตัว กลิ่นคาวน้ำกามคละคลุ้ง แต่เพิ่มอารมณ์ได้อย่างประหลาด ควญของแดนก็ยังไม่อ่อนตัวลงง่ายๆ
                "ชั้นอยากให้แก อาบน้ำจากน้ำควญของแกเอง อีก2ครั้งแกไหวมั้ยละ"
                "ไหวครับอา"
                แดนตอบด้วยแววตาที่เลื่อนลอย
                "....?.....? .....จำไว้ ต่อไปนี้ ร่างกายแก เป็นสมบัติของชั้น"
                "ครับ"
               
                แดนตอบพร้อมทั้งลงมือสาวควญอีกตามคำสั่งของอากิต....   ไผ่เป็นเด็กต่างจังหวัดที่เข้ามาเรียน ม.ปลายในกรุงเทพ ด้วยรูปลักษณ์ ที่สูง183 และผิวขาวแบบคนเหนือ คิ้วเข้มปากบางชมพู ทำให้ไผ่ เริอ่มเข้าวงการถ่ายแบบตั้งแต่อายุ17 มีคนมีเงินจำนวนมากต้องการเชยชมไผ่ แต่ไผ่ก็รักษาตัวรอดมาได้จนรู้จักกับเอิน นายแบบขาวตี๋ดีกรีนักเรียนนอก เอินชวนไผ่เข้าสังกัดของออรี่  ออรี่ถูกใจไผ่มาก จึงให้ไผ่เริ่มออกกำลัง จ้างเทรนเนอร์ดูแลเรื่องอาหารและการออกกำลังกัน จึงทำให้ออรี่ทราบว่า พ่อของไผ่เป็นข้าราชการที่ติดการพนัน มีหนี้จำนวนมาก ไผ่จึงเข้าวงการถ่ายแบบเนื่องจากเห็นว่าได้เงินง่ายและไม่รำบากอะไรมากมาย ออรี่ จึงออกเงินค่ายิมและเทรนเนอร์ให้ และให้พักกับเพื่อนนายแบบที่บ้านหรูที่ออรี่ซื้อไว้
               
                ความที่ไผ่เป็นเด็กดีมีระเบียบวินัย ออรี่จึงส่งไผ่้ไปเข้าคอสศัลยกรรม ตัดกรามและเสริมจมูกอีกนิดหน่อย ทำให้ใบหน้าที่หล่ออยู่แล้วเพิ่มความหล่อเหลามากขึ้น แต่ยังคงสไตร์หน้าเด็กๆ ใสๆอยู่ 1ปีผ่านไป กัยการเทรนร่างกายจนกำยำล่ำสัน แม้จะเคยมีsex กับคนอื่นบ้าง แต่ไผ่ก้บอกออรี่เสมอ ทำให้ออรี่พอใจในความซื้อสัตย์ของไผ่มาก ตัวไผ่เองเคารพรักออรี่มากยิ่งกว่าพ่อที่ชอบสร้างหนี้ของตนเสียอีก โดยไผ่รู้สึกว่าคำพูดและคำสั่งของออรี่ ถูกต้องดีงาม และเป็นเหตุเป็นผลด้วยประการทั้งปวง ไผ่เองก็ทราบว่าออรี่นิยมมีsex กับชายด้วยกันเอง แต่กับไผ่ ออรี่เคยแค่ให้ไผ่ชัดว่าวให้ดูเท่านั้น และถ่ายรูปไว้ ซึ่งไผ่ก็ยินดีทำตามคำสั่งของออรี่้ด้วยความเต็มใจ
               
                บ้านพักของเหล่านายแบบที่ออรี่ซื้อไว้ หลังใหญ่โตหรูหรา แถวถนนเพชรบุรีมีรั้วรอบขอบชิด มีสระว่ายน้ำและมีคนรับใช้2คน เป็นออรี่มีรถไว้ให้ใช้3คัน บ้านหลังนี้มีนายแบบในสังกัดของออรี่อยู่ด้วยกัน 6คน ทั้งหมดมีห้องส่วนตัว แต่ใช้ห้องนั่งเล่นชั้นล่างร่วมกัน และทุกคนเซ็นสัญญากับสังกัดของออรี่ทุกคนกฎประหลาดข้อนึงของบ้านนี้คือ เวลาอยู่บ้านห้ามสวมเสื้อ ซึ่งในตอนแรกที่ไผ่มาอยู่บ้านหลังนี้ก็รู้สึกประหลาดใจกับกฎนี้ และไผ่ยิ่งประหลาดใจมากขึ้นเมื่อนายแบบรุ่นพี่ที่อยู่ที่นี้มาก่อน หลายๆครั้ง ใส่เพียงแค่กางเกงในตัวเล็กๆบางเฉียบ หรือเปลือยเกายเดินโทงๆ***แกว่งกันแม้จะนั่งเล่นหรือทำกิจกรรมที่ห้องรับแขก หรือต่อหน้าคนใช้ในบ้าน ดูทุกคนก็ทำตัวปกติกันเพียงแต่มีเสื้อผ้าน้่อยชิ้นหรือไม่มีเลยเท่านั้น และทุกคนให้เหตุผลว่า มีแต่ผู้ชาย จะอายอะไร  ไผ่จึงเริ่มชินและทำตัวแบบรุ่นพี่นายแบบเหล่านั้น
               
                ไผ่เรียนม.เอกชนชื่อดังและมีงานถ่ายแบบเรื่อยๆ เงินส่วนหนึ่งออรี่จะหักเอาไว้เอง40%และอีก60%จะให้กับไผ่ไปใช้จ่าย ซึ่งไผ่มักส่งกลับบ้านเหลือไว้ใช้เองนิดหน่อยบางวันออรี่จะเข้ามาหานายแบบในสังกัดและบางทีก้ตรวจเชครูปร่างของนายแบบ ปกติจะให้ใส่กางเกงในตัวเล็กๆ แต่นายแบบรุ่นพี่มักรำคาญที่จะใส่ ดังนั้นเวลาออรี่มาหา มักเปลือยกายตอนรับกัน บางวันกินเหล้าเมา ออรี่มักท้าให้นายแบบในบ้านชัดว่าวให้กัน จากการที่ฟิตหุ่นอาหารดี ทำให้ความต้องการทางเพศของหล่านายแบบมักมีสูงเสมอ ซึ่งต่างก็คว้าควญของผฝ่ายตรงข้าม สาวกันอย่างมันและพนันกันว่าใครแตกก่อนจะต้องแพ้ ทำให้เหล่านายแบบในบ้านนี้มักอึดมากกว่าน้ำจะแตก
               
                มีหลายๆครั้ง ที่แดนกลับบ้านช้า มักเจอพวกรุ่นพี่นายแบบเญ็ดกันเองในห้องบ้าง หรือห้องนั่งเล่นบ้าง และดูเหมือนเป็นเรื่องปกติกับบ้านนี้และเมื่อไผ่อยู่ๆไป ไผ๋เองก็ได้ลิ้มรสการมีsexระหว่างนายแบบด้วยกันเองในบ้าน  การเญ็ดกันเองมักไม่ค่อยปิดบังสมาชิกในบ้านบางครั้งทำกันอย่างเปิดเผย หรือร่วมกันเป็นหมู่คณะ คนรับใช้ในบ้านก็ดูชินชา ยิ่งมาระยะหลังรูปร่างหน้าตาของไผ่ก้ดีขึ้นมาก ไม่แพ้พวกพี่ๆในบ้าน พี่ๆในบ้านมักชมว่าควญของไผ่สวยตรงสมส่วนยาวใหญ่น่ากิน ไข่คู่ของไผ่ก็อวบใหญ่ ก้นขาวเนียนเป็นลูก เมื่อรวมกับกับรูปร่างหน้าตาตอนนี้ ไผ่จึงชอบที่เปลือยกายตลอด ที่มีโอกาศ และไผ่ก็ชอบที่จะ sex กับพวกรุ่นพี่ ทั้งเป็นฝ่ายเญ็ดและฝ่ายถูกเญ็ด บ้างครั้งรุ่นพี่ในบ้าน มักหายออกไปถ่ายแบบที่ต่างจังหวัดหรือต่างประเทศ ครั้งละหลายวัก เมื่อกลับมามักนอนพักยาวๆ หรือบา่งครั้งมีแผลกลับมาด้วย ทุกคนให้คำตอบกับไผ่ว่าไปรับจ๊อบพิเศษ ที่ออรี่จัดหาให้
               
                เงินจากการรับงานพิเสษที่ออรี่จัดหาให้นั้นได้มากพอจนเหล่านายแบบในสังกัด มีเงินที่ซื้อเสื้อผ้านาฬิกาเครื่องประดับราคาแพงๆ หรือบางคนซื้อบ้านซื้อคอนโดกันได้ง่ายๆ แต่ทุกคนยังพอใจที่พักอยู่ที่บ้านหลังนี้ กับเพื่อนพ้องนายแบบ ไผ่เองก็อยากทำงานแบบนี้แต่ก้ไม่ได้ชัดเจนว่างานอะไร เพราะอยากได้เงินไปช่วยทางบ้านมาก เมื่อถามออรี่ ออรี่ได้แต่หัวเราะแล้วตอบว่า
               
                "อายุยังไม่ถึง เด๊๊ยวจะมีปัญหาเอาได้ ฮ่าๆ  ไม่ต้องรีบหรอก รูปร่างหน้าตาแบบนี้ มีคนต้องการเอ็งเยอะเลย แหละ"
                และตอนนี้ ไผ่อายุ 19แล้ว และรูปร่างดีกล้ามแน่นผิวสวยเนียน งานถ่ายแบบระยะหลังมักเป็นงานถ่ายแบบถอดเสื้อ ไผ่คิดในใจว่าน่าจะถ่ายแบบกางเกงในตัวเล้กๆไปเลยคงสะใจ แต่ไผ่มักมีปัญหากับการถ่ายแบบกางเกงในเพราะควญมักแข็งจนเด่นเสมอ
                "งั้นอย่าใส่เลยนะครับพี่ออรี่"
                ไผ่มักพูดแล้วถอดกางเกงในเขวี้ยงออกไปแล้วยืนโพสท่าควญแข็งชี้ในสตูดิโอถ่ายแบบของออกรี่ พร้อมทั้งหัวเราะไปในความเป็นเด็กของไผ่ ออรี่มักสูดหายใจเข้าลึกๆและทำหน้าเซ็งระคนเอ็นดูกับแท่งเอ็นตรงหน้าบนร่างของไผ่เสมอ
               
                จนวันหนึ่ง หลังถ่ายแบบเสร็จ ออรี่จึงถามขึ้นว่า...
                "ไผ่ ยังอยากรับงานพิเศษแบบพวกพี่ๆอยู่มั้ย?"
                "เอาครับพี่ เมื่อไหร่ครับ"
                "แหม.....ไม่ถามเลยหรองานอะไร เจ้านี่"
                "แหะๆ ถ้าพวกพี่ๆเขาทำได้ผมก็ทำได้อยู่แล้วครับ "
                "งานนนี้ต้องไปต่างจังหวัดกับลูกค้า ประมาณ5วันนะและต้องใช้พวกนี้ทำงานด้วย"
                ออรี่คว้ามือมาบีบควญของไผ่คลึงเ่ล่น พร้อมทั้งยักคิ้วให้
                "อ๊า...อู๊ยย   จะสักเท่าไหร่กันเชียวครับพี่ นี่สินะงานพิเศษที่พวกพี่เขาทำ"
                ไผ่บอกพร้อมทำตาเจ้าเล่ห์ให้ออรี่
                "ฮ่าๆ  พวกนั้นก็คงแย้มๆให้ฟังมั่งละมัง แต่เห็นว่าเอ็งเป็นเด็ก เลยไม่อยากพูด"
                "จะยากอะไรละครับพี่ ผมกะพวกพี่เขาก็เอากันก็หลายครั้งแล้ว สนุกดีเสียอีก ยังไงพี่ให้ทำผมก็ทำด้วยความเต็มใจอยู่แล้วละึีครับ"
                "ดีมากกกกก     งั้นเดี๊ญวไปอาบน้ำนะทาสบู่หอมๆ ทำความสะอาดร่างกายให้หมด อ้อ โกนขนควญออกให้หมดละลูกค้าเข้าชอบเกลี้ยงๆ"
                "เอ๋ ตอนนี้ก็สั้นมาตลอดนะครับ ต้องโกนเลยเหรอ"
                "อือใช่ หน้าตาเอ็ดดูเด็กๆใสๆ ยิ่งโกนขนออกลูกค้าจะยิ่งชอบ ไปไป ชํ้นจะโทรบอกลูกค้ามารับเย็นนี้"
                "คร๊าบบบบ"
                ไผ่วิ่งเข้าห้องงอาบน้ำของสตูดิโอไป...
               
                ..............................................................................................................
               
                เมื่อไผ่เดินออกมา ออรี่สั่งให้ไผ่แก้ผ้าทั้งหมดเพื่อสำรวจร่างกาย ไผ่โกนขนออกหมดจดทำให้ควญไผ่ขาวสะอาดปลายหัวแย้มเผยเห็นหัวสีชมพูรำไร ออรี่มองอย่างพอใจแล้วให้ไผ่ใส่เสื้อคลุมอาบน้ำอีกครั้ง
                "เอาละ ลูกค้าจะมารับตอน1ทุ่ม ที่ใต้ตุกตรงลานจอดรถ เอตอนนี้กี่โมงละ อ้อบ่าย4.45 เด๊ียวกินอะไรรองท้องไปหน่อยละกัน ไผ่ต้องไปกะเขา 5 วันและวันที่6เขาจะเอานายมาส่ง อ้อไม่ต้องห่วง ลูกค้าเจ้านี้เขารักษาคำพูดมาก"
                ไผ่ทำหน้าตกใจที่ต้องไปกะลูกนานๆแบบนั้น ออรี่จึงรีบแจกแจงออกมา
                "ผมต้องเตรียมเสื้อผ้าอะไรยังไงเหรอครับพี่"
                "ออ ไม่ต้องลูกค้าจะเตรียมให้เอง ทั้งอาหารการกินด้วย "
                "แล้วผมต้องทำอะไรมั่ง"
                "ก็....เอาใจลูกค้าคนนี้และทำตามที่เขาสั่งนะ "
                "เกิดเขาสั่งอะไรบ้าๆผมไม่แย่หรอ!!?!"
                ไผ่ตกใจ
                "ฮ่าๆ ไม่หรอก ชั้นรับรอง แต่ก็คงต้องเญ็ดกะเขาหรือโดนเขาเญ็ด"
                "อ้อ...แล้วไป"
                "เด๊ียว นี่เซ็นสัญญาด้วย และนอกสัญญาคือนายอาจจะต้องมีอะไรกะเขาบ่อยๆไหวมั้ยละ?"
                "สบายมากครับพี่"
                "ค่าตอบแทนครั้งนี้ที่นายจะได้่ อยู่ที่ 200000บาท ชั้นจะไม่หักเลย ถ้าทำดีเชื่อฟังเขา เขาจะเพิ่มให้อีกเพียบ เพราะเขาชอบลุคหน้าตาเด็กๆ แต่ของไม่เด็กนี่ละ ตกลงมั้ย?"
                "เอาครับเอา ได้เลย ผมจะเชื่อฟังครับ"
                "เอาละและตอนนี้ฟังดีดี ตั้งใจฟังนะ"
                "....?...??..  แกต้องเชื่อฟัง เสี่ยวิชัย เหมือนเป็นคำสั่งชั้น ....?...??..  แกต้องเชื่อฟัง เสี่ยวิชัย เหมือนเป็นคำสั่งชั้น ....?...??..  แกต้องเชื่อฟัง เสี่ยวิชัย เหมือนเป็นคำสั่งชั้น ....?...??..  แกต้องเชื่อฟัง เสี่ยวิชัย เหมือนเป็นคำสั่งชั้น"
               
                "ครับ ผม ผมจะเชื่อฟังเสี่ยวิชัยเหมือนเป็นคำสั่งพี่ออรี่ครับ"
                ไผ่รู้สึกสมองวูบๆเบลอไปพักนึง
                "เอ๊าไปกินอะไรรองท้องเสียหน่อยนะ ไปไป"
                ไผ่เดินไปกินแซนวิชที่ทางทีมงานจัดไว้ให้ และงีบนอนรอเวลาที่ลูกค้าจะมารับ
               
                ................................................................................................................
               
                ตกตอนเย็น ที่ลาดจอดรถใต้ตึกสตูดิโอ ไผ่ ออรี่ และลูกน้องของออรี่อีก2คน ลงมารอที่จุดนัดพบไผ่ สวมเสื้อคลุมอาบน้ำและรองเท้าผ้าใบ กับกางเกงในที่ออรี่เตรียมให้เท่านั้น
               
                "ชั้นย้ำอีกครั้งนะ ต้องตามใจเสี่ยเขา  อ้อ มีลูกอ้อนแบบเด็กๆด้วย เสี่ยเขาชอบ  คนนี้จ่ายหนักแน่นอน"
                "ได้ครับ พี่ ผมจะไม่ทำให้พี่ผิดหวังเลยครับ "
               
                สักพักนึง รถตู้อัลพาดยี้ห้อหรูราคาแพงสีดำก็ขับมา จอดเทียบบริเวณที่พวกของออรี่ยืนอยู่
               
                ลูกน้องออรี่ เปิดประตูให้ เห็นชายวัยกลางคน ร่างท้วม ผิวเข้ม หน้าตาดูมีอำนาจ ใส่เสื้อผ้าราคาแพง ทองเส้นใหญ่ นาฬิการาคาแพง และใส่แหวนเพชรเม็ดใหญ่หลายนิ้ว ออรี่บอกไผ่ว่า เสียวิชียเป็นนักธุรกิจใหญ่ของราชบุรี มีที่ทางและรีสอทมากมาย และธุรกิจอีกมาก ไผ่คิดว่าน่าจะเป็นธุรกิจผิดกฎหมายแน่นอน
               
                "สวัสดีครับเสี่ย เสี่ยมาธุระในกรุงเทพเหรอครับ "
                "อือ ใช่ ตอนนี้เริ่มว่างๆละ ลุกเมียไปเที่ยวยุโรปกันหมด เลยอยากหาน้องไปสักคน เนี่ยเหรอ น้องไผ่ เออ หล่อดีนี้ ชั้นเห็นแต่ในรูปไม่ ได้เห็นหุ่นจริงๆเลย"
                เสี่ยวิชัยกล่าว พร้อมส่งสายตาเจ้าเล่ห์มาที่ออรี่และมองไปที่ร่างของไผ่
                "น้องไผ่ เสียอยากดูหุ่นน้องไผ่นะครับ เปิดโชว์หน่อยสิ"
                "ครับพี่"
                ไผ่ปลดเชือกรัดเอวออก ทำให้ช่วงกลางของชุดหลุดออกจากกันยาวตลอดตั้งแต่หน้าออกบาวลงไป เผยให้เห็นหน้าอกที่มีกล้ามแน่น 6แพคที่คมชัดเป็นลอน และไล่ลงมาที่ ส่วนสำคัญ ที่ห่อหุ้มด้วยกางเกงในแบบจีสติงขอบเป็นเส้นเชือก ที่ปิดแค่ส่วนควญและไข่ไว้ สีขาวสะอาดตา
                "ถูกใจมั้ยครับ เสี่ย"
                ออรี่พูดพร้อมขยับเสื้อคลุมของไผ่ เปิดแหวกมากกว่าเดิม จนเห็นหัวนมชูดชูนสีชมพุดเค้มตัดกับผิวขาวเนียน  เสี่ยวิชัยมองพร้อมกลืนน้ำลาย
                "ดี รู้ใจชั้นมากนะ"
                "เด๊๊ยวผมขอ บอกอะไรน้องเขาก่อนนะครับเสี่ย 1นาที"
                "ได้ๆ ชั้นขี้เกียจรอนะ"
                ออรี่หันตัวไผ่มา แล้วจับหันมา
                "อย่าขัดใจเสี่ยละ เข้าใจมั้ย ...?...??..  แกต้องเชื่อฟัง เสี่ยวิชัย เหมือนเป็นคำสั่งชั้น ...?...??..  แกต้องเชื่อฟัง เสี่ยวิชัย เหมือนเป็นคำสั่งชั้น"
                "ครับพี่  ผมจะเชื่อฟังเสี่ยวิชัยเหมือนเป็นคำสั่งพี่ออรี่ครับ"
                ไผ่สติและแววตาเลื่อนลอยไปวูบนึงก่อนจะกลับคืนมาเป็นปกติ
               
                ลูกน้องของออรี่เปิดประตูรถอีกครั้ง ตอนนี้ไผ่กลับมาเอาสายรัดปิดเสื้อคลุมเรียบร้อยแล้ว ออรี่และคณะเห็นอะไรบางอย่างในมือเสี่ยวิชัย
                "เอ้าใส่ซะ น่ารักแบบนี้คนจะได้รู้ว่าเป็นของใคร"
                เสี่ยวิชัยยื่นอะไรบางอย่างมาให้ ไผ่รับมาและมองแบบพิจารณา มันเป็นสายหนังสีดำ ตอกหมุดสีทองฝังพลอยแวววาว และป้ายชื่อ โลหะสีทองสลักเป็นอักษรเขียนว่า "ของเสี่ยวิชัย"และ ห้อยกระพรวนใต้ชื่อ ขนาดใหญ่กว่าหัวนิ้วมือมีทอง กระพรวนส่งเสียงดังกรุ้งกริ้งสดใส
                "ขอบคุณเสี่ยสิ"  ออรี่พูดพร้อมกับยิ้ม
                "ขอบคุณครับเสี่ย มันน่ารักมากครับ"
                เสี่ยมองเด็กหนุ่มด้วยแววตาชื่นชมระคนหื่นกระหาย ไผ่เอาปลอกคอมาใส่อย่างว่าง่ายและจัดให้ชื่อและกระพรวนหันออกไปทางด้านหน้า
                "อืม น่ารักมากๆ มามา เด๊ียวเราจะไปกันเลย"
                เสี่ยเอ่ยขึ้น แดนกำลังจะเตรียมก้ามขึ้นรถไปนั่งข้างๆเสี่ย
                "เดี๊ยวก่อน" เสี่ยวิชัยเอ่ยขึ้น  ออรี่ทำหน้าสงสัยและไผ่ชะงักค้างในท่าเตรียมก้ามขึ้นรถ
                "ชั้นเสียเงินจ่ายให้ค่าตัวน้องเค้านะ ไม่ไ้ด้รวมถึงเสื้อผ้าที่ใส่มา"
                เสี่ยมองไปที่ร่างของไผ่ ยิ้มอย่างหื่นกระหาย
                "ได้ครับ เสี่ย"
                ออรี่รับคำอย่างรู้ใจ พร้อมปลดเสื้อคลุมของไผ่ออกส่งให้ลูกน้อง
                "ทุกอย่างที่ชั้นไม่ได้ให้"
                เสี่ยเสริม
                ไผ่สลัดรองเท้าผ้าใบออก และดึงกางเกงในที่ใส่ออกอยู่อย่างรู้งาน แล้วก้าวขึ้นรถตัวเปลือยเปล่ามีเพียงปลอกคอที่เสี่ยวิชัยให้เท่านั้น เสี่บวิชัยรับตัวไผ่มาแล้วโอบบ่าอย่างเอ็นดู และพอใจกับหนุ่มล่ำหน้าเด็กร่างเปลือยคนนี้มาก
                "ไปได้ละ"
                ลูกน้องออรี่ปิดประตูรถ รถแล่นออกจากตึกในยามค่ำคืนของกรุงเทพมหานคร