วันศุกร์ที่ 11 มีนาคม พ.ศ. 2559

คุณนาย 2

จากนั้นเดือนแรมเดินตรงไปที่กระดิ่งที่มีเอาไว้ใช้กดเรียกพวกคนใช้ทั้งหลายให้มาประชุมเวลาเจ้านายเรียกและซึ่งทำให้คุณนายแปลกใจสงสัยว่าเดือนแรมจะทำอะไรกันแน่"อีทาสร่านมึงทำท่าคลานสี่ขาไว้พร้อมก้มหน้าติดพื้นอย่าแม้แต่เงยหน้าขึ้นมาแล้วอ้าขากว้างๆโก่งตูดด้วย"คุณนายทำตามที่สั่งทันทีส่วนเดือนแรมหยิบค-ว-ยปลอมอีกอันมาเสียบไว้ที่รูตูดคุณนายซึ่งทำให้ตอนนี้มีค-ว-ยปลอมที่ใส่รูสวาทไว้ตั้งนานก่อนน่านี้กับที่รูตูดที่เดือนแรมเพิ่งเอาใส่เข้าไปนั่นเอง ไม่นานคุณนายก็เข้าใจเมื่อคนรับใช้ทั้งหลายมากันครบซึ่งคนเหล่านี้ต่างตกใจอย่างมากที่พบคุณนายในสภาพนี้ที่มีปลอกคอที่แขวนคำว่าดอกทองทั้งเนื้อทั้งตัวแก้ผ้าไม่มีติดสักชิ้นพร้อมมีค-ว-ยปลอมติดรูสวาทกับรูตูด "วันนี้ฉันมีเรื่องจะแจ้งให้ทุกคนทราบโดยทั่วกันนะจ้ะว่าต่อแต่นี้คุณนายของเราจะย้ายที่นอนไปอยู่ห้องฉันที่เรือนคนใช้แล้วให้ฉันมานอนที่ห้องคุณนายที่วังนี้แทนจ้ะซึ่งทั้งหมดนี้ล้วนเป็นความต้องการของคุณนายเองที่ให้ฉันเล่นนายทาสกับคุณนายเราทำข้อตกลงร่วมกัน""ใช่แล้วทุกคนอย่างที่เดือนแรมบอกนะฉันสมัครใจในการเล่นเเบบนี้เอง"คุณนายเงยหน้าแล้วโพล่งขึ้นมาเพื่ออธิบายให้ลูกน้องเข้าใจตรงจุดนี้"ใครอนุญาตให้มึงเงยหน้าพูดขึ้นมาห๊ะอีทาสร่านดีละกูจะต้องลงโทษมึงซะแล้วสำหรับที่มึงทำผิดไม่เชื่อฟังที่กูบอกและยังเรียกชื่อกูเฉยๆไม่มีคำว่านายหญิงอีกด้วยกูจะลงโทษมึงต่อหน้าคนรับใช้ทุกคนที่นี่ใจจริงมึงอยากให้ทำแบบนี้ใช่ไหมอยากอับอายต่อผู้อื่นละสิอีทาสร่าน"เดือนแรมพูดใส่คุณนายอย่างไม่พอใจเท่าไรที่คุณนายไม่ทำตามที่สั่งเลยคิดจะลงโทษให้รู้สำนึกบ้างจากนั้นเดือนแรมเดินออกไปนอกบ้านเข้ามาอีกทีพร้อมกับกิ่งไม้ยาว"อีทาสร่านมึงอ้าขาโก่งตูดไว้อย่าหุบขาเข้านะกูเริ่มลงโทษละฟั่บฟั่บฟั่บๆๆๆ"เสียงกิ่งไม้กระทบกับตูดทำให้คุณนายสะดุ้งด้วยความเจ็บจนร้องออกมา"โอ๊ยๆเจ็บคะนายหญิงทาสขอโทษทาสผิดไปแล้วคะ"คุณนายพยายามฝืนความเจ็บด้วยการพยายามไม่หุบขาเข้าแต่ก็ทำได้ยาก คุณนายคลานแล้วก้มหน้าไปกราบเท้าเดือนแรมอย่างยอมรับผิด"ทาสขอโทษจริงๆคะนายหญิง"แล้วเดือนเเรมก็ยิ้มอย่างพอใจ"เออกูให้อภัยกับความโง่ของมึงอีทาสร่าน"เดือนแรมพูดจบก็เอาเท้าลูบหน้าและลูบหัวคุณนาย "ที่ฉันจะบอกพวกพี่คือไม่ต้องตกใจไปกับสิ่งที่เห็นต่างๆคิดซะว่าตั้งแต่นี้เป็นเรื่องปกติของคุณนายเค้าละกันนะอ่อๆคุณนายหรือก็คืออีทาสร่านของฉันตอนนี้มันชื่อดอกทองอย่าไปเรียกว่าดอกไม้เด็ดขาดละทุกคนแล้วก็จิกใช้งานได้ตั้งแต่พรุ่งนี้นะจ้ะคิดซะว่าคือทาสของพวกเราเป็นสิ่งที่ต่ำกว่าพวกเราจ้ะไปได้ละมีเรื่องจะบอกแค่นี้จ้ะ"แล้วบรรดาคนรับใช้พยักหน้ารับรู้ทุกคนและเดินออกไป "เอาละอีทาสร่านนี่ก็เย็นมากแล้วมึงคลานกลับไปนอนที่เรือนคนใช้เองละกันกูให้พักก่อนเพราะพรุ่งนี้มึงอาจจะรับศึกหนักแล้วห้ามมึงแอบเอาค-ว-ยปลอมออกจากรูทั้งสองละ"เดือนแรมพูดออกมาอย่างยิ้มๆ"คะนายหญิง"คุณนายรับคำแล้วคลานไปที่เรือนคนใช้โดยที่ตรงเรือนคนใช้บรรดาคนใช้ต่างมองแล้วแอบหันไปคุยกันซึ่งสร้างความอับอายภายในใจแก่คุณนายดอกไม้อย่างมาก คุณนายคลานเข้าห้องเดือนแรมที่ตอนนี้คือห้องของตัวเองแล้วลุกเดินมาปิดประตูลงกลอนไว้จากนั้นล้มตัวลงนอนด้วยความเหนื่อยล้า รุ่งเช้าก็อกๆๆ "อีทาสร่านมึงคลานมาเปิดประตูให้กูสิเร็วๆเข้า"คุณนายงัวเงียตื่นขึ้นมาทันทีรีบคลานไปเปิดประตูให้เดือนแรม"ชักช้าจริงมึงคลานออกมานอกห้องได้ละ""คะนายหญิง"คุณนายรับคำเบาๆ "พี่ๆทุกคนจ้ะออกมาชมอีทาสร่านของฉันทำบางอย่างหน่อยจ้ะ"เสียงเดือนแรมตะโกนร้องบอกเหล่าคนใช้ให้มองที่คุณนายแล้วได้ผลทุกคนต่างมองมาหยุดที่คุณนายดอกไม้"กูลืมสิ่งสำคัญให้มึงทำซึ่งทาสอย่างมึงต้องทำขาดไม่ได่เด็ดขาดนั่นคือการโกนหมอยตรงบริเวณรูสวาทของมึงรีบๆโกนให้หมดจดละ"เดือนแรมบอกแก่คุณนายพร้อมยื่นใบมีดและครีมสำหรับโกนให้ใช้จากนั้นคุณนายเริ่มโกนออกโดยระหว่างที่กำลังโกนนั้นเหล่าคนใช้ต่างเฮลั่นที่เห็นคุณนายทำแบบนี้โชว์ให้มองดูเล่น คุณนายอายมากจึงรีบๆโกนจนเสร็จอย่างเร็ว "ดีมากทีนี้มึงคลานตามกูมาที่วังได้ละ"เดือนแรมเอาสายจูงมาผูกที่คอคุณนายแล้วลากพาคุณนายเข้าวังโดยที่คุณนายคลานสี่ขา "กูมีอะไรสนุกให้มึงทำอีทาสร่านวันนี้มึงจะได้ใส่เสื้อผ้าละนะดีใจไหมมึง""จริงหรอคะนายหญิง"คุณนายร้องออกมาอย่างดีใจแต่ก็ต้องหุบยิ้มแทบไม่ทันเมื่อเดือนแรมยื่นชุดที่จะต้องใส่ให้ดู"นี่ชุดที่มึงต้องใส่มึงชอบไหมละกูรู้ว่าตื่นเต้นจนมึงรอแทบไม่ไหวที่จะใส่มัน"เดือนแรมบอกด้วยสีหน้าที่แอบสะใจเล็กๆอย่างรู้สึกพอใจ"เอ่อทาสจะใส่ได้หรอคะชุดมันดูฟิตเกินไปมันไม่ใช่ขนาดของทาสส่วนแบบชุดก็เซ็กซี่มากดูไม่เหมาะกับอายุของทาสเลยคะนายหญิง"คุณนายบอกออกมาอย่างกังวลใจเพราะตนใส่ไม่ได้ถึงใส่ได้คงออกมาแบบฟิตๆดูรัดๆ "กูเป็นนายมึงซึ่งมึงเป็นทาสกูก็จะต้องใส่ตามที่กูสั่งอย่าพูดมากเอาชุดไปใส่ซะห้ามใส่กางเกงในชุดชั้นในนะแล้วออกมาให้กูดู"เดือนแรมตวาดใส่อย่างโมโหพร้อมขึงตาใส่ดุๆจนคุณนายรู้สึกกลัว"คะ-คะ-คุณ-นาย"คุณนายดอกไม้ละล่ำละลักบอกอย่างลนลานเพราะกลัวเดือนแรมโมโหใส่ตัวเอง คุณนายดอกไม้ใส่ชุดที่ไม่เหมาะกับอายุดูอายๆไม่กล้าออกมาให้เดือนแรมเห็น"ออกมาเร็วๆสิอีทาสร่านอยากโดนลงโทษเรอะไง"เดือนแรมตะโกนเร่งคุณนายดอกไม้ พอคุณนายออกมาทำให้เดือนแรมตบมืออย่างชอบใจซึ่งทำให้คุณนายเขินอายเป็นอย่างมากที่อยู่ในชุดนี้เพราะก็ไม่ใช่สาวๆแล้ว ชุดที่คุณนายใส่เป็นเดรสสั้นสีชมพูอ่อนลักษณะกระโปรงสั้นมากเลยจากรูสวาทแค่หน่อยเดียวโดยที่ไม่มีกางเกงในใส่ซึ่งทำให้คุณนายตื่นเต้นและกังวลมากกลัวกระโปรงสั้นจะเปิดแล้วคนอื่นเห็นส่วนข้างบนโชว์เนินอกจนเห็นนมที่ใหญ่จนแทบล้นทะลักออกมายิ่งตัวเนื้อผ้าทั้งชุดพลิ้วและบางเบามากเหมือนแทบไม่ได้ใส่อะไรไปเลยเพราะพอคุณนายใส่ออกมาเดือนแรมสามารถเห็นหัวนมที่ดำผ่านชุดนั้นด้วยมันทำให้เดือนแรมพอใจมากที่ตัดสินใจถูกให้คุณนายใส่ชุดนี้ ในใจของคุณนายดอกไม้ตอนที่ใส่คืออายมากจริงๆดูจากเนื้อผ้ามันเบาบางและคุณนายเองก็สังเกตเห็นแล้วว่ามีนมล้นออกมามากแถมหัวนมดำยังเห็นอีกเวลาใส่ชุดนี้แต่ทำอะไรไม่ได้นอกจากยอมรับและทำตามที่เดือนแรมผู้เป็นนายหญิงสั่ง ไว้มาต่ออีกนะว่าต่อไปจะเป็นไง คุณนายถูกเดือนแรมจับแต่งหน้าหวานๆเข้ากับชุดเดรสชมพูอ่อนแล้วยื่นโค้ทยาวให้คุณนายคลุมใส่ระหว่างเดินทางไปที่ๆเดือนแรมจะพาไปโดยคุณนายแค่มีโค้ทใส่แต่ข้างในโล่งทุกส่วนไม่มีอะไรเลยซึ่งคุณนายเงี่ยนมากเวลาอยู่ภายในรถ รถถูกเลี้ยวเข้าที่นึงซึ่งมันเป็นป่าแล้วเดือนแรมใช้สายจูงมาผูกคอคุณนาย"มึงคลานสี่ขาตามกูมาแล้วแก้ผ้าก่อนเลยอันดับแรก"คุณนายปลดโค้ทออกทันที เดือนแรมรับโค้ทมาโยนเข้ารถและจูงคุณนายไปด้านในป่านั้น ด้านคุณนายพอคลานตามเดือนแรมลงหลุมที่นึงมีบันไดเข้าข้างในได้ซึ่งพบที่อบายมุขที่ผู้ชายส่วนใหญ่ชอบมากันนั่นคือผับที่มีเสียงดังอึกทึกมีโต๊ะสนุ้กเกอร์มีการเล่นการพนันกันซึ่งส่วนใหญ่คือผู้ชายแต่ใช่ว่าจะไม่มีผู้หญิง ผู้คนเหล่านั้นต่างมองดูที่คุณนายด้วยสายตาดูถูกดูแคลนมองเหมือนคุณนายเป็นคนน่ารังเกียจโดยเฉพาะพวกผู้หญิงต่างหันไปพูดคุยกันเสียงดัง"อุ๊ยดูนั่นสิเธอยายป้าคนนั้นเค้านึกไงทำตัวแบบนี้อ่ะตัวเองก็อายุมากแล้วนะไม่ไหวจริงๆเลย" กลุ่มผู้หญิงต่างมองกันอย่างสมเพชในตัวคุณนายแต่ก็ยังมีพวกผู้ชายที่ถึงเห็นว่าคุณนายอายุมากแล้วแต่ต่างคิดว่าอายุไม่ใช่อุปสรรคในการจะทำอะไรๆกับคุณนายดอกไม้ เดือนแรมเดินจูงคุณนายไปที่ๆห้องนึงซึ่งมีผู้ชายฝรั่งอายุราวๆเดือนแรมอยู่ในห้องก่อนแล้วเมื่อเขาหันมาเจอเดือนแรม"อ้าวเดือนแรมเองหรอรอตั้งนานแน่ะแล้วนี่อีทาสร่านที่เล่าให้ฟังสินะ" ผู้ชายคนนั้นเอ่ยทักเดือนแรมพร้อมมองคุณนายด้วยสายตาพอใจปนดูถูก"ใช่โยริคมันเป็นทาสที่เคยเล่าให้ฟังพอจะฝึกตามที่เคยคุยได้ไหมอ่ะ"เดือนแรมถามโยริค"อ่อได้สิถึงจะดูอายุมากแต่นมยังเต่งตึงหน้าตาก็สวยอยู่นะใช้งานได้ๆรับรองถึงอายุมากแต่แขกตรึม555"โยริคบอกกับเดือนแรมแล้วหัวเราะออกมา "เราย้ายไปอีกห้องเถอะเดี๋ยวฉันขอตรวจเช็คสินค้าใหม่ตัวนี้ก่อนได้ใช่ไหม?"โยริคถามเดือนแรม"ได้สิตามสบายเลย"เดือนแรมตอบพร้อมเดินออกไปกับโยริค ที่อีกห้องมีเตียงนอนแล้วโยริคเดินนำไป"อีทาสร่านมึงนอนแล้วชันเข่าขึ้นทำเหมือนมึงกำลังคลอดลูกอ่ะ"โยริคร้องบอกคุณนาย "เร็วๆสิอีทาสร่านทำตามที่โยริคสั่งซะเพราะเค้าจะมาเป็นนายผู้ชายของมึงด้วย"เดือนแรมอธิบายให้คุณนายฟังพร้อมปลดสายจูงออก"คะนายหญิง"คุณนายรับคำแล้วคลานไปเตียงแล้วอ้าขาเหมือนตอนกำลังคลอดลูก "อืมๆใช้ได้รูเปืดออกพอสมควรแสดงว่าอีทาสนี่ร่านพอสมควรเลยนะยังงี้พอใช้งานได้หน่อย"โยริคพูดยิ้มๆหลังจากใส่ถุงมือแล้วแหกรูสวาทของคุณนายดู"งั้นฉันขอฝากให้โยริคฝึกฝนแทนหน่อยนะอย่างที่คุยฉันจะมารับอีทาสร่านบ่ายโมงของวันเสาร์นะเอ่อมึงอีทาสร่านเชื่อฟังคำสั่งโยริคนายมึงตอนนี้ดีๆละเจอกับกูวันเสาร์ฉันไปก่อนนะ"เดือนแรมบอกแล้วเดินออกจากห้องไปเพื่อกลับวังศิลาแดง"เอาละมึงลุกขึ้นแล้วคลานตามกูมาละจากนี้ไปเรียกกูว่านายท่านโยริคพูดขึ้นทันที"คะนายท่าน"คุณนายรับคำเบาๆแต่ภายในใจตื่นเต้นเพราะนี่เป็นคนอื่นเล่นเป็นนายของเธอไม่ใช่เดือนแรมสองวันแถมเป็นผู้ชายอีก โยริคนำมาที่เวทีหนึ่งแล้วหันมาบอกคุณนายดอกไม้"ที่นี่เป็นผับหรือคลับดีๆนี่เองละอีทาสร่านมึงคลานสี่ขาด้วย"โยริคหยิบไมค์จากเวทีมาพูด"สวัสดีแขกทุกๆท่านวันนี้ผมมีอีทาสร่านตัวนึงมาแนะนำให้รู้จักกัน"พร้อมกับชี้ไปที่คุณนายที่ตอนนี้ทำท่าคลานสี่ขาอยู่"อีนี่มันร่านมากมันไม่อยากเป็นคนแต่อยากเป็นสัตว์มากกว่าแต่ถึงยังไงมันก็บริการให้คุณผู้ชายทุกๆท่านได้นะครับ"เท่านั้นเสียงเฮลั่นด้วยความชอบใจมาจากพวกผู้ชายและมีชายคนนึงตะโกนถาม"แล้วอีทาสร่านนี่ชื่อไรครับคุณโยริค""อีทาสร่านตัวนี้มันชื่อดอกทองครับหรือถ้าเรียกให้สมกับฐานะของทาสอย่างมันก็อีทาสดอกทองครับ"โยริคบอก "งั้นใช้ชื่อนี้ดีกว่าคะนั่นฉันคิดว่าคงไม่สะใจต่ออีทาสร่านพอให้ทุกคนเรียกว่าอีทาสกะหรี่ดอกทองเป็นยังไงบ้างคะ"เสียงผู้หญิงคนนึงดังแทรกเข้ามาซึ่งทำให้โยริคหันไปมองพร้อมพูด"อ่อได้สิครับงั้นเอาเป็นตามนี้อีนี่ชื่ออีทาสกะหรี่ดอกทองดังนั้นขอให้ทุกคนเรียกตามนี้นะครับ""ได้ๆๆตกลงๆๆ"เสียงอื้ออึงตอบกลับมาล้วนมีทั้งหญิงและชายเป็นอันตอบรับชื่อนี้ของคุณนายดอกไม้ โยริคให้คุณนายมาที่ห้องที่เคยมาอีกครั้งนึง"ไอ้เม่นๆมาทำหน้าที่ๆเคยทำได้ละ"โยริคเรียกเม่นผู้เป็นลูกน้อง"ครับคุณโยริคมาแล้วครับ""ทำแบบที่แกเคยทำน่ะได้ยินที่พูดเวทีแล้วใช่ไหม"โยริคถาม"ครับ"เม่นตอบพร้อมมองไปที่คุณนายดอกไม้ "ฉันจะให้แกสักชื่อคำว่าอีทาสกะหรี่ดอกทองแกก็สักสองที่ด้วยกันตรงเนินรูสวาทกับตรงหลังของอีนี่นะ"โยริคอธิบายรายละเอียดส่วนเม่นพยักหน้ารับ"ได้ครับคุณโยริคผมจะสักชื่อให้อีนี่อย่างสวยๆเลยละครับ"เม่นบอกแก่โยริคเจ้านายของเขาซึ่งพอคุณนายได้ฟังอย่างนั้นก็สะดุ้งตกใจร้องออกมา"ไม่ๆๆทาสไม่อยากสักคะนายถ้าจะต้องสักจริงๆไม่เอาสักถาวรนะคะขอแค่ชั่วคราวพอคะนายท่าน"คุณนายอ้อนวอนขอร้องต่อโยริค ทำให้โยริครู้สึกรำคาญแต่ก็คิดอย่างเจ้าเล่ห์คิดไรดีๆออกขึ้นมา"ได้สิกูจะยกเว้นให้งั้นเอาแค่สักชั่วคราวพอไอ้เม่นลงมือสักได่"โยริคสั่งเม่นทันทีหลังจากบอกคุณนายเสร็จซึ่งคุณนายก็ไม่ได้ว่าอะไรยอมรับสำหรับสักในครั้งนี้ได้แต่ๆใครเลยจะรู้ว่าโยริคกระซิบบอกให้เม่นสักถาวรให้คุณนายไว้สักเสร็จสักพักค่อยบอกความจริงทีหลัง ผ่านไปสักชั่วโมงการสักเสร็จสิ้น"เดี๋ยวกูมานอนหมอบหลับไปก่อนละกันพักผ่อนซะตอนนี้"โยริคสั่ง"คะนายท่านขอบคุณที่เมตตาทาสคะ"คุณนายกราบที่เท้าโยริคเหมือนที่เคยทำกับเดือนแรมซึ่งสร้างความพอใจแก่โยริค"เออดีมากมึงเป็นทาสเชื่องที่ดี"โยริคเอามือลูบหัวคุณนายแล้วเดินออกจากห้องไป แล้วคุณนายก็หมอบหลับตามที่โยริคได้สั่ง จนเวลาล่วงมาแล้วเม่นก็เดินเข้ามาใช้เท้าสะกิดที่แขน"ตื่นๆอีทาสกะหรี่ดอกทอง"คุณนายตื่นขึ้นมา"อ่าจ้ะมีอะไรจ้ะ"คุณนายถาม"ถึงเวลาเหมาะสมที่มึงต้องรู้ความจริงบางอย่างละที่กูสักให้ไปอ่ะมันไม่ใช่สักชั่วคราวแต่เป็นสักถาวรนะพอดีเจ้านายกูให้บอกได้แล้วตอนนี้"เม่นอธิบายให้คุณนายฟัง พอคุณนายดอกไม้ฟังจบถึงกับน้ำตาคลอแล้วร้องไห้ออกมาทันที"ฮึกกกฮือออทำไมๆๆต้องเป็นแบบนี้ฉันคิดผิดใช่ไหมที่ตัดสินใจเล่นอะไรแบบนี้กับเดือนแรมแต่แรกมันคงสายไปแล้วที่จะแก้ไขสินะ"คุณนายพูดออกมาอย่างเสียใจที่คิดผิดแต่ตอนนี้ไม่สามารถทำไรได้นอกจากยอมรับมันกับสิ่งที่เกิดขึ้นและคุณนายก็เช็ดน้ำตาออก"ต้องสู้ต่อไปเดินหน้าต่อไปสิ"เม่นเห็นว่าคุณนายยอมรับกับสภาพตัวเองได้แล้ว"เอ้าอีทาสกะหรี่ดอกทองกูรับหน้าที่มาถ่ายรูปอิริยาบถร่านๆของมึงน่ะ"เม่นบอก"จ้ะให้ทำอะไรก็บอกละกันจ้ะ"คุณนายตอบ "ขอท่ายั่วๆของมึงเอาท่าคลานสี่ขาเอามือข้างนึงยกมาล้วงรูสวาททั้งห้านิ้วเลยนะ"คุณนายทำตามที่สั่งทันทีแต่ก็อดเจ็บนิดหน่อยไม่ได้เพราะใส่เข้าตั้งห้านิ้วหรือคือทั้งมือนั่นเอง "ทีนี่นั่งอ้าขากว้างแล้วใช้มือสองข้างแหกรูสวาทมึงพร้อมทั้งทำท่ายั่วๆ"คุณนายทำตามที่เม่นสั่งจนครบทุกช็อตที่เม่นต้องการ "เอาละเสร็จละมึงก็นอนพักไปเดี๋ยวคุณโยริคจะเข้ามาหารอต่อไปนะ"เม่นบอกและเดินออกจากห้องไป ขณะคุณนายดอกไม้กำลังหลับอยู่ได้มีเม่นที่พาคนมาเจาะหัวนมสองข้างรวมทั้งเจาะปุ่มกระสันเพื่อใส่ห่วงจนเสร๋จเรียบร้อยโดยคุณนายมัวแต่นอนไม่รู้เรื่องไร โยริคเดินเข้ามาพร้อมกลุ่มชายวัยกลางคนมีราวๆสิบคนแล้วสิบคนนั้นต่างเกินมาที่คุณนายเช่นบางตนบีบขย้ำนมข้างนึงบางคนดูดเลียหัวนมอีกข้างและบางคนเอามือล้วงรูสวาทคุณนายเล่น"อื้อออ๊าาา"เสียงคุณนายบ่งบอกว่าเงี่ยนแล้วไม่นานคุณนายตื่นด้วยความตกใจ"ว้ายนี่มันอะไรกันคะ""มึงแค่ต้องบริการพวกเค้าอย่างดีแค่นั้นด้วยร่างกายร่านๆของมึง"โยริคบอก"แล้วไม่ต้องสงสัยแปลกใจที่มึงโดนเจาะใส่ห่วงที่ปุ่มกระสันกับหัวนมนะเพราะกูสั่งมาเอง"โยริคพูดต่อด้วยรอยยิ้มซึ่งคุณนายก้มมองสภาพตัวเองอย่างรับไม่ได้กับร่างกายแบบนี้แต่ตอนนี้มันเป็นไปแล้ว"มึงจะต้องทำงานที่นี่ในฐานะอีทาสกะหรี่ดอกทองไปตลอดชีวิตไม่ว่ามึงจะรวยหรือใหญ่จากไหนกูไม่สนมึงตกลงอะไรกับเดือนแรมกูรู้นะแต่กูจะเอามึงไว้ที่นี่ไว้บริการแขกมึงไม่มีสิทธิ์เสนอหน้าไปพูดคุยกับใครที่เค้าสูงศักดิ์กว่ายกเว้นเสาร์นี้ที่เดือนแรมจัดงานอำลาตำแหน่งคุณนายนั่นคือครั้งสุดท้ายที่มึงจะมีหน้ามีตากะเค้าหลังจากนั้นมึงจะไม่มีโอกาสนอกจากอยู่ที่ต่ำคอยบริการแขกเป็นอีทาสกะหรี่ดอกทองที่นี่และกูบอกเดือนแรมละแต่มันให้มึงตัดสินใจเองมันไม่ยุ่งด้วย"โยริคอธิบายจนจบให้คุณนายฟังพร้อมหยิบกระดาษกับปากกาส่งให้คุณนาย "เซ็นยอมรับที่จะอยู่ที่นี่ตลอดชีวิตซะเชื่อกูมึงจะเป็นดาวเด่นของที่นี่"โยริคใช้สายตาบังคับคุณนายอย่างดุๆรวมทั้งกดดันคุณนายด้วยการบีบแขนเป็นการขู่อีกทาง"มึงเซ็นซะกูไม่อยากบังคับหรือกดดันใครนานๆไม่งั้นเจ็บตัวเอาได้"คุณนายรู้สึกกลัวมากจนลนลานรีบหยิบปากกามาเซ็นอย่างรีบๆร้อน "ทาสเซ็นแล้วคะนายท่าน"คุณนายบอกเสียงสั่นๆซึ่งโยริคยิ้มพอใจเอามือบีบคางคุณนาย"เออดีมากพูดรู้เรื่องหน่อยทีนี้ทุกๆสิ่งของมึงคือของกูจำไว้เจ้าชีวิตมึงชื่อโยริค" "คะนายท่านโยริค"คุณนายก้มกราบโยริคแบบจำนนต่อโชคชะตาที่จะต้องเจอต่อไป โยริคล้วงมือถือออกจากกระเป๋ากางเกงกดโทรหาใครบางคนซึ่งคือ"หวัดดีเดือนแรมอีทาสมันยอมจำนนต่อฉันเซ็นชื่อลงกระดาษละอย่างที่เคยคุยเธอก็มาเอาไปที่งานวันเสาร์พอหลังจากนั้นสิทธิ์ขาดทั้งหมดจะอยู่ที่ฉันแทนเพราะฉันเป็นเจ้าชีวิตอีทาส"โยริคได้บอกเดือนแรม "เอ่อคือโยริคถ้าคุณนายเค้าอยู่นั่นตลอดชีวิตแล้ววังศิลาแดงละจะทำไงต่อไป"เดือนแรมถามทันที"ก็ไม่ทำไงเดี๋ยวให้มันเซ็นยกวังศิลาแดงให้ฉันส่วนคนใช้และเธอก็อยู่ที่นั่นละคอยเฝ้าไว้"โยริคพูดยิ้มๆแล้วบอกต่ออย่างนึกได้ "เอ่อวันเสาร์ไหนๆจะชี้แจงเรื่องฐานะใหม่ของอีทาสก็ประกาศว่าฉันคือเจ้าของคนใหม่ด้วยเลยสิ"โยรอคตาเป็นประกายเมื่อพูดถึงวังศิลาเเดง และวางสายจากเดือนแรมหันมามองหน้าคุณนาย"มึงต้องเซ็นยกโฉนดที่ดินวังศิลาแดงให้กูผู้เป็นนายของมึงอีทาสกะหรี่ดอกทอง"คุณนายพยักหน้ายอมรับอย่างหมดสิ้นทุกอย่างต่อต้านไม่ได้"คะนายท่านทาสจะทำเรื่องทุกอย่างที่นายท่านต้องการคะ""เออดีมึงมาบริการกูสิอีทาส" โยริคเรียกคุณนายพร้อมกับตัวเองปลดกางเกงออกจนห็นแก่นกายใหญ่โต "ดูดและเลียซะทำตัวให้สมกับเป็นอีทาสกะหรี่ดอกทองหน่อย"คุณนายเอื้อมมือไปจับแก่นกายที่ใหญ่โตแล้วลูบๆคลำๆพร้อมเลียไปมาจากนั้นก็ดูดอมจนโยริคเสียวซ่าน"อ๊ะอ๊าาาเสียวโว้ยซี้ดดด"โยริคพูดเอามือมาจิกหัวคุณนายไปด้วย "พอละกูอยากกระเเทกรูสวาทมึงเต็มแก่ละอ้าขาสิวะ"โยริคสั่งแล้วคุณนายทำตามทันทีจากนั้นโยริคกระเเทกแก่นกายใหญ่โตจนมิดรูสวาทของคุณนายมันบีบรัดพอสมควร"อืมมมอ๊าาา"แต่ก็ผ่านมาได้ "หันตูดมึงมาทางนี้กูจะกระเเทกรูตูดมึงให้มันแหกด้วย"คุณนายโก่งตูดอย่างรู้งานหันไปทางโยริค เมื่อโยริคเห็นว่าคุณนาบทำตามที่สั่งก็กระเเทกกระทั้นเจ้ารูตูดคุณนายอย่างไม่ปราณี"โอ๊ยยยจะแหกแล้วววเจ็บแต่เสียวคะ"เสียงคุณนายร้องบอก "ก็กูต้องการให้รูตูดมึงกลวงโบ๋ไปพร้อมกับรูสวาทที่บานๆน่ะสิวะ"โยริคบอกคุณนายด้วบรอยยิ้มพึงพอใจตัวของโยริคชอบใจมากที่ได้คุณนายมาใช้งานส่วนคุณนายตอนนี้รู้สึกดีแบบแปลกๆเหมือนชอบในสิ่งที่โดนกระทำอยู่เลย

ไม่มีความคิดเห็น:

เด็กหอ 8 CP

มื่อกานต์เก็บของจากห้องตัวเองเสร็จ จึงมาหาอาจารย์ภัทรที่ห้อง ส่วนภัทรอาบน้ำทำความสะอาดเนื้อตัวเรียบร้อย ควยของภัทรแข็งรอกานต์อยู่นานแล้ว &...