พวกเราสลับกับเข้าห้องน้ำ ผมไม่อาบน้ำแล้ว แค่ล้างหน้าและก็เอาแปรงที่แม่บ้านตรียมไว้ให้แปรงฟันให้สะอาด ส่วนคนอื่นบางคนก็อาบบางคนก็ไม่อาบ ประมาณครี่งชั่วโมงกระเทยแม่เล้ากลับมา พวกเราทุกคนก็อยู่ในสภาพพร้อมรับ "งาน" กันแล้ว เฟิร์นบอกให้พวกเราทุกคนตามเธอไป เธอพาเราเข้าไปในบ้าน ของทุกอย่างดูเหมือนจะเก็บกวาดเรียบร้อยแล้ว กรงก็ว่างเปล่า เธอพาพวกเราขึ้นไปชั้นสามของบ้าน ผมก็พึ่งรู้ว่าบ้านนี้มีสามชั้น
ชั้นสามมีประตูบานใหญ่อยู่บานเดียว ทั้งชั้นคงจะมีห้องอยู่ห้องเดียว แม่บ้านสองคงยืนรออยู่แล้วที่ประตูห้อง
"เรียนคุณนายด้วยว่า เด็กๆมากันแล้ว" เฟิร์นพูดกับแม่บ้าน หนึ่งในแม่บ้านกดอินเตอร์คอร์หน้าห้องและแจ้งกับคุณนายที่อยู่ข้างใน ผมเดาไม่ยากหรอกว่าเป็นคุณปราณี
สักพักอินเตอร์คอร์ก็ตอบกลับมาอนุญาตให้พวกเราเข้าไปกันได้ แม่บ้านเปิดประตูให้พวกเราเดินเข้าไป เฟิร์นไม่ได้ตามเข้ามาด้วย มีแต่พวกเราที่เข้ามา ห้องนี้เป็นห้องใหญ่และตกแต่งอย่างหรูมาก ด้านหน้าเป็นโซฟาขนสัตว์อย่างดี จัดเรียงเป็นชุดรับแขกอย่างหรูหรา ลึกเข้าไปเป็นเตียงขนาดใหญ่มากที่ทรงกลม ด้านขวามีโต๊ะที่ดูเหมือนโต๊ะทำงานใหญ่ๆ รอบห้องถูกประดับไปด้วยรูปภาพและของตกแต่งราคาแพง เราทุกคนยืนอยู่หน้าประตูด้วยความเงียบกริบ บนเตียงท๊อปกับคุณปราณีกำลังคลอเคลียกัน เธออยู่ในชุดราตรีดำซีทรู ซึ่งตัดกับผิวขาวมากของท๊อปอย่างเห็นได้ชัด กางเกงในพิเศษนั่นก็ยังติดอยู่กับตัวของท๊อป
"เข้ามาใกล้ๆสิ" เธอเรียกพวกเราทุกคนเข้าไป เธอดึงมือผมลงไปก่อนคนแรกก่อนที่จะกวักมือเรียกทุกคนขึ้นตามไปบนเตียง เธอพยายามคลอเคลียพวกเราทีละคน สลับกับการจิบไวน์ และฟังเพลงคลาสสิกของเธอ หนุ่มหล่อห้าคนคลอเคลียอยู่กับเธอบนเตียง
สักพักเธอเอานิ้วเรียวๆของเธอไปลูบที่ริมฝีปากของท๊อปและชี้ลงมาที่ส่วนนั้นของป้อง ท๊อปก้มลงพร้อมกับค่อยรูดกางเกงในของป้องออก มังกรน้อยป้องชูผงาดเต็มที่ออกมา ท๊อปค่อยๆก้มลงดูดดื่มแท่งหรรษาอย่างเมามัน ป้องเองก็ทำหน้าเสีวตามตลอด คุณปราณีชี้ที่ปากป้องและชี้ต่อไปที่เป้าของนุ๊ก ป้องค่อยทำเหมือนกับที่ท๊อปทำกับป้อง จากก็ต่อด้วยผมและตามด้วยโก้ ตอนนี้เธอเห็นหนุ่มหล่อห้าคนดูดควยกัน อารมณ์เธอคงจะพลุ่งพล่านอย่างมาก เธอเดินไปที่ตู้กระจกด้านข้างที่เราไม่เคยสังเกตุมาก่อนพร้อมกับหยิบสิ่งที่พวกเราคุ้นเคยออกมา "ท่อนเอ็น" ที่ถูกสตาฟอย่างดี เรียงกับเป็นแถวอย่างเป็นระเบียบ มันเยอะๆกว่าที่ผมเคยเห็นมาอีก โก้ยังคนทำหน้างงๆเมื่อคุณปราณีหยิบหนึ่งในนั้นมายื่นไปที่ปากโก้ โก้อ้าปากอมมันด้วยความงง โก้กับนุ๊กอาจคิดว่ามันเป็นของปลอม ป้องอาจจะคิดว่ามันเป็นเหมือนกับที่คนอื่นมี ที่เอามาจากคนที่ต้องการจะหนี หรือคนที่ไม่มีทางสู้ แต่ผมว่าคอลเลคชั่นนี้พิเศษกว่า เพราะที่หัวของจะฝังไว้ด้วยอัญมณี และที่ท่องลำจะมีรอยประทับ รอยประทับแบบเดียวกับที่ท๊อปมี ผมมองมันด้วยความสงสารคนที่ถูกตัด และเพื่อนของผมที่ต่อไปอาจจะถูดเอาไปรวมไว้ในคอลเลกชั่นเช่นกัน
เธอคงสังเกตุว่าผมมองไปที่ท่องลำนั้นนาน เหมือนคิดอะไรบางอย่าง
"มองอยู่นั่นแหละ เธอรู้เหรอว่ามันพิเศษยังไง" ผมส่ายหัว ถึงผมจะพอเดาได้แต่ทำเป็นไม่รู้ไว้ก่อนดีกว่า
"งั้นพวกเธอหยุด ชั้นจะให้ดูของสะสมของชั้น ว่ามันพิเศษแค่ไหน" พวกเราทุกคนหยุดการอม เธอดึงแท่งนั้นออกจากปากของโก้ด้วยเช่นกัน
"ฮันนี่เธอไปเปิดทีวีแล้วเอาแผ่นประวัติของสะสมของชั้นไปเปิดสิ" ฮันนี่ที่เธอพูดถึงคือท๊อป ท๊อปเดินไปที่ทีวี แล้วใส่แผ่นลงไปในเครื่องเล่น
หนังเริ่มถูกฉาย เสียงของคุณปราณีถูกเอาไว้เป็นคนพากย์เอง คนแรกเป็นหนุ่มหน้าใส สูง หุ่นดี ผิวเนียน ค่อยๆถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้น พอชิ้นสุดท้ายหมดก็เริ่มปั่นจนแข็ง คุณปราณีบรรยายลายละเอียดของคนๆนั้นอย่างละเอียด ทั้งประวัติความเป็นมา ลีลา จนกระทั่งถึงขนาดของสัดส่วนต่าง ที่สำคัญที่มังกรของชายคนนั้นก็มีตราประทับเหมือนกับของท๊อป วีดีโอไล่ไปเรื่อยตั้งแต่คนแรกถึงคนที่เจ็ด ทุกคนชักให้ตัวเองจนเสร็จเหมือนกันหมดหนังจบ คนอื่นยกเว้นผมมองด้วยความงงว่ามาเปิดให้ดูทำไม
"พวกเธอรู้มั๊ยว่า วีดีโอพวกนี้พิเศษยังไง" ทุกคนส่ายหัวตอบเธอ
"มันพิเศษมาก เพราะเป็นวีดีโอที่เก็ยภาพ "น้ำสุดท้าย" ของมายบอยแต่ละคน"
"น้ำสุดท้าย" นุ๊กพูดขึ้นมาอย่างงงๆ
"ใช่...น้ำสุดท้าย...เพราะหลังจากนี้ทุกคนในนั้นไม่มีโอกาสที่จะปล่อยน้ำเชื้อของตัวเองอีก" เสร็จแล้วเธอก็ชี้ไปที่ตู้ของเธอ โก้กับนุ๊กหน้าซีดลงอย่างเห็นได้ชัด โดยเฉพาะโก้ทำท่าเหมือนจะอ๊วก
เธอไม่สนใจปฏิกริยาของพวกเรา เธอกวักมือเรียกท๊อปเข้าไปหา แล้วเธอก็ปลดล๊อกกางเกงในของท๊อปลง มังกรเผือกเผยออกมาให้ทุกคนเห็น เธอจัดการรูดของท๊อปให้แข็งแล้วหันมาถามพวกเรา
"แล้วเธอว่าชิ้นนี้ใส่อัญมณีอะไรดีค่ะ" พวกเราทุกคนเงียบพูดไม่ออก
"คุณท่านค่ะ คุณโชคมาขอพบค่ะ" เสียงอินเตอร์คอรล์ดังขึ้นขัดจังหวะ ดูเธอจะหัวเสียอยู่เหมือนกัน แต่ก็เดินไปเอาเสื้อคลุมแล้วออกจากห้องไป
ท๊อปทรุดตัวลงนั่งข้างๆพวกเราบนเตียง ทุกคนมองหน้าท๊อปด้วยความรู้สึกสงสาร
"ไม่ต้องมองเราแบบนี้ก็ได้" ท๊อปพูดขัดขึ้น
"ก็เราเป็นห่วงนายนะ" ผมพูดพร้อมกับเอื้อมมือไปจับมือของท๊อป
"เราก็พยายามอยู่ เราก็ไม่อยากเป็นแบบนั้น" ท๊อปพูดพร้อมถอนหายใจให้กับโชคชะตา
"ทุกวันนี้เราต้องเอาตัวเราเข้าแลก ปรนเปรอทุกอย่างที่มันอยากได้ อยากให้ทำ หวานกับมันทุกทีอยู่กับเรา เราไม่มีทางเลือกเรากลัวต้น เราทำได้แค่ให้เขาพอใจกับเรา ไม่เบื่อเราและไปหาคนใหม่ ถ้าเมื่อไหร่เธอได้คนใหม่ ของเราคงต้องไปอยู่บนนั้นเหมือนกับทุกคน" ตาท๊อปเริ่มมีน้ำชื้นๆ
ผมเถิบตัวขึ้นไปกอดท๊อป...ไม่ต้องกลัวนะ...เราจะอยู่ข้างนายเอง
คุณปราณีเปิดประตูเข้ามา ผมคลายอ้อมกอดจากท๊อปแทบไม่ทัน ดูเธอหัวเสียมาทีเดียว เธอเดินมาเปิดตู้หยิบเหล้าอย่างดีออกเทใส่แก้ว แล้วกินเพียวๆ ติดๆกันหลายแก้ว แล้วเธอก็หันมามองพวกเรา
"ท๊อป เริ่มได้แล้ว" เธอพูดห้วนๆใส่ท๊อป
ท๊อปลงไปนอนหงายบนเตียง
"ไม่ต้องเกรงใจนะพวกนาย" ท๊อปยกขาตัวเองขึ้นเปิดถ้ำที่มีขนขึ้นรกทึบออกมาต่อหน้า
"ท๊อป จะทำอะไรว่ะ" ผมถามท๊อป
"ทำแบบที่ต้นทำกับเด็กคนนั้นไง" ผมยืนนิ่งไปครู่หนึ่ง แล้วค่อยเดินเข้าไปใกล้ๆท๊อป ท๊อปส่งเจลให้ผม ผมชโลมมันลงไปบนท่อนลำของผม ผมค่อยๆยัดมันลงไปอย่างนิ่มนวล ของท๊อปไม่ฟิตตอดแบบเด็กคนนั้น ผมพยายามทำให้เบาที่สุด นุ่มนวลที่สุด ท๊อปนอนมองหน้าผมนิ่ง ด้านล่างผมก็ซอยอย่างเป็นจังหวะ ปากผมค่อยๆโน้มเอียงลงไปประกบกับปากท๊อป ทุกอย่างเป็นไปด้วยความรู้สึกของมัน ลิ้นของเราเกี่ยวผันกัน ดูดดื่มสิ่งที่เหมือนกับไม่ได้สัมผัสกันมานาน เราจูบกันได้สักพักผมถอดปากออกมา มือยังลูบไปตามผมดกดำนั้นอย่างเอ็นดู ไม่ได้ผมก็ทนไม่ไหว ปลดปล่อยน้ำแห่งความเป็นชายเข้าไปในตัวท๊อป ไม่ใช่เฉพาะกับผม ป้อง โก้ นุ๊ก ก็สลับกับเรียงคิวท๊อป แต่ทำไมทุกคนไม่ได้ทำเหมือนที่ผมรู้สึกว่า "ท๊อป" ผมสิ่งที่น่าทนุทนอม ทุกคนทำเหมือนตามคำสั่ง กระแทกเข้าไปจนเสร็จ ทุกคนเสร็จกันหมดเหลือท๊อปคนเดียวที่ยังไม่เสร็จ คุณปราณียังคนนั่งดูอยู่ที่จุดเดิมตลอดด้วยความพิศมัย
"เอาหล่ะพวกเธอออกไปได้แล้ว" เราทุกคนค่อยเดินออกจากห้องไปตามคำสั่งคุณปราณี คงเหลือแต่ท๊อปที่นอนฟ้าเหลืองอยู่บนเตียง
เช้าต่อมาท๊อปลงมากินข้าวกับพวกเราในห้อง เราทุกคนไม่มีใครพูดถึงเรื่องเมื่อวาน แต่เหมือน "นุ๊ก" จะเป็นตัวอยากรู้
"พี่ท๊อป เมื่อคืนเป็นยังไงบ้าง"
ท๊อปถอนหายใจอย่างเหนื่อย "ก็เหมือนทุกครั้งแหละ ก็ต้องบริการเธอต่อ และเจ็ดท่อนนั้นด้วย"
"เจ็ดท่อน" นุ๊กรุกเร้าอีก
"อืมๆ ก็พี่ต้องรับเจ็ดท่อนนั้น เมื่อเธออยากให้รับ"
"เราเปลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่า" ผมพยายามเปลี่ยนเรื่อง
อย่างน้อยวันนี้พวกเราก็สบายใจไปได้เปราะนึง เพราะพวกแขกรวมทั้งคุณปราณีไม่มีใครตื่นเช้ากันเลย งานที่พวกเราต้องทำคงเริ่มตอนบ่าย พวกเรานอนเอกเขนกกันอยู่ในห้องตลอดช่วงเช้า
"ต้นเธออกมานี่หน่อย" เฟิร์นกลับมาอีกแล้ว คราวนี้เธอเข้ามาเรียกผมให้ออกไปกับเธอข้างนอก แขกยังดูไม่ตื่นไม่รู้จะเรียกไปทำไม เธอบอกให้ตามเธอมา ผมเดินตามเธอเข้าไปในส่วนป่าติดเขา ตรงนั้นมีน้ำตกที่เหมือนจะจงใจสร้างขึ้น โขดหินเรียงราย สายน้ำไหลลงกระทบโขดหิน แมกไม้ครึ้ม
"พี่มีอะไรครับ" ผมถามแม่เล้าตัวร้าย
"ก็พี่มีธุระกับเธอนิดหน่อย" เฟิร์นไม่พูดเปล่ามือเธอยังจับลงมาที่เป้าของผม
"พี่หมายความว่ายังไง"
"เธอก็น่าจะรู้ มอบความสุขให้พี่หน่อยนะ" ผมขยะแขยงเธอมากแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ปล่อยเธอจับคลึงน้องชายผมจากนอกกางเกงในตัวจิ๋ว ผมไม่รู้กางเกงในเลื่อนลงไปตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่ตอนนี้เฟริ์นกำลังถวายบัวให้กับผม พอเธอพอใจ เธอผลักผมลงไปบนโขดหิน พร้อมกับเอาปากเน่าๆของเธอใส่ไปตามทุกซอกหลืบของตัวผมอย่างหิยกระหาย
เธอถอดเสื้อผ้าออกบ้าง ผมก็ใจไม่ค่อยดีว่าเธอ "ผ่า" แล้วรึยัง แต่ก็ยังดีที่เธอยังมี "ท่อนลำ" ของเธออยู่ แม้มันจะเล็กมากก็ตาม เธอบอกให้ผมทำกับเธอแบบเดียวกันบ้าง ผมหลับตาและพยายามทำโดยไม่คิดว่าเป็นเธอ ไม่นานเฟริ์นก็นอนอ้าขารอเอาผมทำผัวอยู่แล้ว ผมหลับตาแล้วยัดมันลงไป พยายามกระทุ้งๆให้มันเสร็จ แม้ว่าเฟริ์นจะทำเสียงเหมือนเสียวที่สุดก็ตาม สุดท้ายผมก็เสร็จในปากเธอ เธอดูดกลืนมันด้วยความหิวกระหาย
เสร็จกิจผมรีบเอากางเกงในมาใส่ เธอปล่อยผมเดินกลับมาที่ห้องคนเดียว พอผมมาถึงห้องทุกคนในห้องได้หายไปแล้ว ผมไม่รู้ทุกคนไปไหนได้แต่นั้งรอคนเดียวเงียบๆอยู่ในห้อง
บ่ายคล้อยลงนุ๊กกลับมาห้องเป็นคนแรกด้วยสภาพที่บอบช้ำ
"ไปทำอะไรมาว่ะ" ผมถามนุ๊ก
"ผมเสียเอกราชแล้วหว่ะพี่" นุ๊ฏตอบผมพร้อมเสียงที่หอบเหนื่อย
"ถูกเปิดซิงแล้วเหรอ เจ็บมั๊ย" คนที่โดนครั้งแรกคงต้องเจ็บเป็นธรรมดา ถึงผมจะยังไม่เคยโดน แต่ก็พอจะเดาออกว่ามันเจ็บแค่ไหน
"เจ็บโคตรๆพี่ ผมไม่เคยเจ็บอะไรเท่านี้มาก่อนเลย"
นุ๊ฏเล่าให้ผมฟังว่า หลังจากที่ผมออกไปจากห้องแล้วแต่ละคนก็แม่บ้านมาเรียนออกไปเหมือนกัน คนอื่นเขาไม่รู้ว่าเป็นยังไง แต่สำหรับนุ๊ก แม่บ้านพาเข้าไปในเรีอนใหญ่ แล้วส่งเขาให้กับผู้ชายที่เป็นแขกคนนึง แขกคนนี้ชื่อคุณโจ พูดดี คุยดี ตอนแรกนุ๊กก็นึกว่าคุณโจมานอนให้เขาเสียบมากกว่า เพราะเขาคิดว่าตลอดว่าพวกเกย์ กระเทย ต้องเป็นฝ่าย "รับ" อย่างเดียว แต่นุ๊กคิดผิด คุณโจเริ่มก่อนประกบปากเข้ากับปากนุก กลิ่นเหล้าจางในปากคุณโจยังโชยกลิ่นออกมาเรื่อยๆ นุ๊กเองก็ขยี้ปากตอบคุณโจ มันเป็นเรื่องธรรมดาของเด็กช่างที่จะผ่านผู้หญิงมาอย่างโชกโชน "เซ็ก" ไม่ใช่เรื่องแปลกสำหรับนุ๊ก ยิ่งคุณโจบดขยี้มามากเท่าไหร่ ศักดิ์ศรีของเด็กช่างก็หยาบชมไม่ได้ นุ๊กก็รับจูบนั้นอย่างชำนาญ คุณโจเลือนลงมาตามเรือนร่างของนุ๊ก หัวนมที่พึ่งแตกพานสองข้างถูกบดขยี้ มือไม้ปัดป่ายไปตลอดลำตัวของนุ๊ก กางเกงในถูกถอดออก คุณโจเลือนมาจนถึงจุดสำคัญ เขาครอบปากลงบนน้องชายของนุ๊กอย่างมีจังหวะ ด้วยธรรมชาติของเด็กหนุ่ม ถูกคนใช้ปากเก่งๆแป๊ปเดียวก็ถึงจุดหมาย น้ำกามทะลักออกมานองเต็มพงหมอยดกดำของนุ๊ก จังหวะที่นุ๊กนอนอย่างหมดแรงคุณโจ เสื้อผ้าตัวเองออกพร้อมกับจิกหัวนุ๊กขึ้นมา แล้วเอาท่อนลำของเอากดลงไปกับริมฝีปากของนุ๊ก นุ๊กพยายามจะเลื่อนหัวออก การที่เขาจะต้องไปอมของผู้ชายด้วยกันนุ๊กยังรับไม่ได้ในความรู้สึก แต่สภาพแท้จริงของคุณโจปรากฎออกมา ตอน "เซ็ก" เขาไม่ได้อ่อนโยนเหมือนก่อนหน้านี้ เขาจิกหัวนุ๊กแล้วกระแทกมันเข้าไปสุดลำ นุ๊กถึงกับเกือบจะอ๊วกออก แต่นั่นก็ไม่ทำให้เกย์รุ่นใหญ่หมดความพยายาม เขากระเด้งเข้าปากนุ๊กรัว พร้อมกับจิกหัวนุ๊กโยกอย่างเมามัน
คุณโจไม่สนใจสภาพนุ๊กกระแทกรัวเข้าทุกที จนในที่สุดน้ำก็ถูกฉีดเข้าปากนุ๊ก นุ๊กพยายามจะบ้วนออก แต่คุณโจสั่งด้วยเสียงเด็ดขาดให้เขากลินมันเข้าไปให้หมด
หลังจากเสร็จกิจยกแรก นุ๊กนอนด้วยคงามอายบนเตียง คุณโจเข้าไปล้างตัวอีกรอบแล้วมานอนข้างๆเขา ไม่นานเหมส์รักบทที่สองก็เริ่มขึ้น คุณโจกระแทกปากนุ๊กอีกรอบ แต่คราวนี้ไม่นาน เขาเลือกที่จะจัดการนุ๊กที่รูซิงๆของนุ๊กมากกว่า คุณโจจับขานํกแยกออกจากกัน นุ๊กพยายามดิ้นเมื่อรู้ถึงชะตากรรมตัวเอง คุณโจเห็นนุ๊กขัดขื่นรีบเปิดลิ้นชักหยิบปืนขึ้นมาจ่อหน้านุ๊ก
"ถ้ามึงเรื่องมากกูจะกรอกปากมึงด้วยไอ้นี่" นุ๊กหยุดดิ้นด้วยความตกใจ และเริ่มสะอื้นด้วยความกลัว คุณโจฉวยจัวหวะจับนุ๊กคว่ำหน้าลง เอาหมอนหนุนให้ส่วนนั้นโก่งขึ้นมา นุ๊กยังไม่หยุดสะอื้น แต่ไม่ทำให้คุณโจเปลี่ยนใจได้ สัมผัสเย็นๆถูกป้ายลงที่ปากถ้ำ ไม่นานมันก็ตามมาด้วยแท่งประจำความเป็นชาย คุณโจยัดมันพรวดเดียว ไม่มีความปราณีใดๆเหลือให้กับนุ๊กอีกแล้ว นุ๊กร้องด้วยความเจ็บปวกอย่างที่สุด และดูเหมือนยิ่งนุ๊กร้องมากเท่าไหร่ คุณโจก็กระแทกแรงมากไปเท่านั้น นุ๊กรู้สึกว่าตัวเองเจ็บมาก เจ็บจนหมดแรง ความรู้สึกสุดท้ายที่สัมผัสคือน้ำอุ่นๆไหลอยู่ในตัวเขา คุณโจลุกออกไปแล้ว เหลือแต่นุ๊กที่นอนร้องไห้อยู่กับหมอน แม่บ้านพากันเข้ามาลากนุ๊กเข้าไปอาบน้ำ และพาเขาส่งลงมาอยู่ที่ห้องนี้เหมือนเดิม
"ศักดิ์ศรีของผมมันหมดไปแล้วพี่" นุ๊กระบายกับผมด้วยความคับข้องใจ
"อย่าไปคิดถึงมันเลยดีกว่า พี่ว่าอะไรที่มันผ่านไปแล้วให้มันผ่านไปเถอะ" ผมพยายามหาเรื่องอื่นมาคุยกับนุ๊ก จะได้สบายใจขึ้นบ้าง
ก่อนที่เราจะได้พูดอะไรกันต่อ "โก้" กับ "ป้อง" เปิดประตูเข้ามา สีหน้าของทั้งสองคนดูเหนื่อยล้า ป้องนั่งลงพิงข้างๆผม
"เป็นอะไรว่ะป้อง" ผมพูดกับป้องพร้อมกับเอื้อมมือไปโอบเอวป้อง
"เราเหนื่อยว่ะ งานเมื่อเช้ามันเหนื่อยจริงๆ"
ป้องเล่าให้ผมฟังว่าหลังจากที่ผมออกไปกับเฟิร์น แม่บ้านก็มาตามพวกเขาไป ป้องกับโก้ไปด้วยกัน พวกนั้นพาเขาไปที่ห้องอาหาร แม่บ้านบอกพวกเขาว่าแขกกำลังจะลงมาทานข้าว พวกเราต้องมาคอยบริการในห้องนี้ ในใจป้องคิดว่าคงมาแก้ผ้าเสริฟ แต่ความเป็นจริงมันไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
แม่บ้านยื่นขวดยาปลุกเซกซ์ให้ทั้งสองคน และบังคับให้ทั้งสองคนปั่นน้องชายให้แข็ง พอแข็งได้ที่แล้วแม่บ้านเอาอุปกรณ์บางอย่างเพื่อล๊อกมันไว้ ป้องอาจจะเคยกับวิธีเอายางมารัดให้ควยแข็งตลอดเวลาแต่ คราวนี้มันแปลกกว่านั้น มันเหมือนอุปกรณ์ทองเหลืองเป็นกระเปาะล๊อกไข่และห่วงปรับขนาดได้ล๊อกไปรอบโคนของท่อนลำ มันทำให้ทั้งสองรู้สึกแน่นแปลกๆ แต่มันก็ทำให้มังกรขนาดเขื่องของทั้งป้องและโก้ตั้งชูขึ้น นอกจากทองเหลืองตรงนั้นแล้ว ป้องกับโก้ยังต้องใส่สร้อยทองเหลืองที่ดูคล้ายๆใส่ที่คอ ข้อมือและข้อเท้าทั้งสองข้าง เมื่อทุกอย่างเข้าที่เรียบร้อย แม่บ้านจัดการเอาสำลีชุบแอลดอฮอร์เช็ดทำความสะอาดท่อนลำของทั้งสองคน จากนั้นแม่บ้านค่อยอธิบายขั้นตอนการเสิรฟให้ฟังอย่างละเอียด
"พวกเธอเข้าใจกันใช่มั๊ย" แม่บ้านถามย้ำหลังจากอธิบายเสร็จ
"ครับ" ทั้งสองคนรับปากทั้งๆที่ยังไม่แน่ใจกับสิ่งที่ตัวเองต้องทำ
แม่บ้านเดินกลับเข้าไปในห้องครัวทิ้งให้ทั้งสองอยู่รออยู่ในห้องอาหาร แต่ทั้งสองยืนเฉยๆไม่ได้ เพราะแม่บ้านกำชับให้พวกเขานั่งคุกเข่ารอตรงทางลงบันได
คุณปราณีเดินลงมาเป็นคนแรก เธอเดินลงมาแล้วเอามือเชยคางทั้งสองคนขึ้นมาดู "เป็นพวกเธอสองคนเหรอ" เธอกล่าวทักทายสองหนุ่ม
"ครับ" ทั้งสองคนตอบรับคำนายหญิงเจ้าของบ้านอย่างอ่อนน้อม และตามที่แม่บ้านสั่งคุณปราณีเดินมาที่โต๊ะอาหารฝั่งหัวโต๊ะ โก้รีบเลื่อนเก้าอี้ให้เธอนั่ง ส่วนป้องก็หยิบผ้าขนหนูอุ่นๆยื่นให้เธอเช็ดหน้า สองหนุ่มรอจนเธอเช็ดเสร็จและป้องยื่นท่อนลำที่ยื่นแข็งออกไปให้เจ้าของบ้างวางผ้าขนหนูลงบนนั่น คุณปราณียังไม่วายแกล้งบีบไข่ของป้องหลังจากวางผ้าเสร็จ ป้องจุกไปนิดนึงก็รีบเอาผ้าไปทิ้ง
แขกคนอื่นๆเริ่มทยอยลงกันมา ทุกคนจะได้รับการดูแลแบบที่เจ้าของบ้านได้รับ แขกไม่ได้ลงมาทั้งหมด ลงมาเพียงห้าคน โก้เริ่มเดินถามแขกแต่ละคนว่าต้องเครื่องดื่มอะไร ส่วนป้องจะคอยเข้าไปบอกแม่บ้านให้เตรียมออกมาและเขานำออกไปเสริฟ เครื่องดื่มและขนมปังถูกนำมาเสริฟ ทั้งโต๊ะดูจะคุยเรื่องราวสัพเพเหระ ป้องกับโก้ต้องนั่งคุกเข้าลงกับพื้นเผื่อจะมีคำสั่งใดๆออกมา สักพักคุณปราณีสั่งให้เอาอาหารเช้าเข้ามา อาหารเช้าที่นำเข้ามาเสิรฟก็ดูไม่ได้มีอะไรพิเศษไปมากมายนักแทบจะไม่ต่างจากอเมริกันเบรคฟาสต์ทั่วๆไป เพียงแต่อาจดูเป็นของที่คัดมาอย่างดี ถูกปรุงอย่างดีจากแม่ครัว ทุกคนดูจะเพลิดเพลินกับอาหารที่อยู่ตรงหน้า อาจจะมีเรียกใช้ทั้งสองคนบ้างเล็กน้อย จนในช้อนส้อมทุกคู่ถูกวางลง ป้องกับโก้รีบช่วยกันเก็บจานอาหารเหล่านั้นและเปลี่ยนแทนที่มันด้วยจานขนม แต่จานขนมนั้นว่างปล่าวเหมือนจะรอที่ยังไม่ได้ปรุง โถขนาดใหญ่ถูกนำมาวางไว้หน้าพวกเขาสองคน ทั้งสองรู้หน้าที่ของตัวเองแล้วว่าจะต้องทำอะไร ทั้งโก้และป้องรูดมังกรตาเดียวของตัวเองรอบแล้วรอบเล่าจนน้ำของพวกเขาสองคนเพิ่มขึ้นๆในโถแก้ว เวลาเกือบชั่วโมงที่สองคนรูดน้ำของตัวเองจนแตกรอบแล้วรอบเล่า พวกแขกๆยังคงคุยกันอย่างออกรสจนในที่สุดคุณปราณีสั่งให้ทั้งสองคนพอ แล้วแม่บ้านก็มานำเอาโถนั้นเข้าไปในครัว ไม่นานขนมแปลกที่ทั้งสองคนไม่แน่ใจว่ามันคืออะไร ก็ถูกนำมาเสริฟบนโต๊ะ ทั้งสองยืนงงอยู่ตรงนั้น แต่ก่อนที่จะได้รู้อะไร คุณปราณีก็สั่งให้ทั้งสองกลับไปพัก ทั้งสองคนเดินกลับห้องอย่างหมดแรง
นุ๊กทำหน้าดูพะอืดพะอมทันทีที่ป้องเล่าเสร็จ ผมเองอาจจะเริ่มชินกลับเรื่องแบบนี้แล้วก็เลยไม่ค่อยจะอะไรมาก ก็คงจะเป็นป้องกับโก้ที่ดูไม่ได้อะไรมาก เพียงแค่ดูเหนื่อยๆจากการ "ทำงาน" แค่นั้นเอง
"แล้วต้นหล่ะไปไหนมากับไอ้เฟิร์น" ป้องถามผมต่อหลังจากเล่าเสร็จ
"ก็เฟิร์นมาไปทำงานนิดหน่อยแหละ" ผมไม่รู้จะตอบยังไงดี ผมไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าผมถูกกระเทยผู้จัดการเอาไปฟัน
ตลอดช่วงบ่ายที่เหลือพวกเรานอนพักผ่อนกันอยู่แต่ในห้อง ไม่มีใครเรียกใช้พวกเราให้ไปทำงาน อาหารถูกเอามาทิ้งไว้ในห้องเยอะพอสมควร พวกเราก็กินมันไปเรื่อยๆ อาหารส่วนมากก็เป็นอาหารง่ายและของบำรุงเซ็กส์ ไม่มีใครรู้ว่าต่อไปจะมีอะไรเกิดขึ้น แต่ผมก็นั่งนับเวลาที่ผ่านไปให้เร็วที่สุด เพราะคืนนี้จะเป็นคืนสุดท้ายแล้วที่ผมจะต้องทำงานแบบนี้
ประมาณหกโมงกว่าเฟริ์นกลับเข้ามาในห้อง ดูเฟิร์นจะไม่สนใจผมเลย อาจจะเพราะเธอได้ผมไปแล้ว เธอทำเป็นเล่นหูเล่นตากับป้อง ผมเองก็อยากบอกป้องว่าระวังกระเทยคนนี้ไว้ แต่อีกใจผมก็ไม่อยากให้ป้องรู้ว่าผมไปมีอะไรกับเฟิร์นแล้ว
"ได้เวลางานแล้วค่า" เธอตะโกนปลุกพวกเราทุกคนให้ลุกขึ้นมาฟังเธอ
"วันนี้งานพวกเธอชิวๆ แค่แสดงละครอะไรต่อมิอะไรนิดหน่อย ชั้นจะไม่เสียเวลากับพวกเธอเอาเป็นว่าชั้นจะบอกเลยแล้วกัน เดี๋ยวพอได้เวลาพวกเธอจะต้องออกไปแสดงละคร" เฟริ์นเริ่มเล่าให้เราฟังว่าเราจะต้องทำอะไรบ้าง
เรื่องจริงๆมันก็ไม่มีอะไรหรอก เป็นแค่อีโรติกสตอรี่ย์ที่ให้พวกสาวแก่ เกย์ กระเทยได้ดูโชว์กับมากกว่า สิ่งที่ต้องทำคือทำตามคำสั่งของพวกคุณๆ ผมต้องเล่นเป็นผมกับโก้ต้องเล่นเป็นคนป่า แล้วพวกป้องกับนุ๊กจะต้องเล่นเป็นคนเมืองแล้วเข้ามาจับพวกเราไปเป็นทาส แล้วสุดท้ายมันก็หนีไม่พ้นต้องเอากัน ผมไม่อยากนึกถึงเรื่องตอนนั้นเลย ให้เอากับคนอื่น กับผู้ชายคนอื่น กับสาวแก่ผมเริ่มจะไม่รู้สึกอะไร แต่ให้มาเอากันเองผมยังรู้สึกแปลกๆ แม้ผมจะเคยมีอะไรกับป้องแล้วก็ตาม
พอถึงเวลาแม่บ้านเอาชุดมาให้พวกเรา ผมกับโก้ได้แค่ผ้าเตี่ยวผืนเล็กๆเอามาพอพันปิดน้องชายของพวกเราไว้ได้ ส่วนป้องกับนุ๊กใส่ชุดเสื้อเชิร์ตอย่างดีพวกเราถูกพาออกมาบริเวณสนามหญ้าที่เดิม กรงของเกมส์กับใครอีกคนถูกเอามาวางตั้งไว้แบบอย่างเมื่อวาน ผมมองไปที่โต๊ะอาหาร อาหารต่างๆกำลังเริ่มทยอยลงเสิร์ฟบนโต๊ะ ท๊อปที่ตัวเปลือยเปล่าใส่แต่กางเกงในพิเศษตัวนั้น นั้งอยู่ข้างคุณปราณี
เฟิร์นบอกให้พวกเราเริ่มแสดงได้ เฟริ์นเป็นคนพากย์บททุกอย่าง ผมกับโก้ถูกบอกให้วิ่งไปอีกมุมนึงของสนามหญ้า แล้วให้ป้องกับนุ๊กวิ่งไล่ตามเราสองคน และก็ตามบทอีกเช่นกันเราสองคนถูกจับได้และพากลับมาตรงกลางสนามหญ้า จากนี้ไปบทต่างๆของเราถูกกำกับโดนเฟริ์น กระเทยสาวสั่งให้ป้องก้มลงไปดูดมังกรของโก้ ส่วนนุ๊กก้มลงมาดูดมังกรของผม ปากของนุ๊กสัมผัวลงบนท่อนลำของผม นุ๊กดูเหมือนจะไม่เคยโม๊กใครนอกจากแขกตอนกลางวัน นุ๊กใช้ปากรูดมันเข้าออก ผมรู้สึกเสียวๆสลับกับเจ็บๆจากฟันของนุ๊ก พวกเราสองคนโดนอมอยู่พักนึงจนมันเริ่มแข็งขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด คำสั่งต่อมาคือป้องกับนุ๊กต้องถอดกางเกงออกแล้ว เอาท่อนลำมาให้พวกเราโม๊ก ผมครอบลงบนท่อนลำของนุ๊ก ของนุ๊กไม่ได้ใหญ่อะไรแต่ก็มีมุกหลายเม็ดเหมือนกับที่พวกช่างกลชอบไว้กัน ผมโม๊กมันไปเรื่อยๆจนรู้สึกว่ามันเริ่มใหญ่คับปากผม จากนั้นโชว์การร่วมรักของพวกเราก็เริ่มขึ้น โก้ถูกป้องเสียบก่อน แต่ตอนที่นุ๊กกำลังจะเสียบผม อยู่เฟริ์มก็สั่งให้ผมกลับเป็นคนที่รุกนุ๊กแทน ดูนุ๊กจะตกใจกับสิ่งที่จะต้องเจอ ยังไงก็ตามผู้ชายแท้อย่างผมหรือนุ๊กก็ยังทำใจไม่ได้หรอกกับการที่ต้องถูกผู้ชายด้วยกันเอา ผมพยายามกลั้นใจยัดมังกรผมลงไปในถ้ำของนุ๊ก แม้ว่ามันจะถูกเข้าไปสำรวจแล้ว แต่มันยังฟิตอยู่มาก มันตอดผมอย่างแรง แต่ยังไงความรู้สึกว่าต้องมาเอาผู้ชายด้วยกันมันก็ทำให้ผมกระแทกเข้าไปเท่าไหร่ก็ไม่ถึงจุดหมายสักที ทั้งๆที่ใจผมอยากให้ถึงจุดหมาย อยากพ้นไปจากสภาพแบบนี้ หน้านุ๊กยิ่งดูเจ็บมากขึ้น คู่ของป้องกับโก้ดูจะผิดกับคู่ของผม ป้องดูจะเข้าขาได้ดีกับโก้ อาจเพราะป้องเองอาจเริ่มชีนกับอะไรแบบนี้แล้วโก้เองก็คงผ่านงานแบบนี้มาเยอะจนไม่รู้สึกแปลกอะไรมากมายเหมือนผมกับนุ๊ก
ผ่านไปไม่ถึงสิบห้านาทีป้องก็แตกใส่ตัวนุ๊กเป็นอันจบงาน แต่ผมยังไม่มีวี่แววว่าจะแตกออกมา ป้องกับโก้ถูกสั่งให้เข้ามาช่วยเล้าโลมผม แต่ยิ่งสองคนนั้นเข้ามายุ่งกับผมเท่าไหร่ผมก็ยิ่งไม่อ่อน จนในที่สุดท่อนลำของผมก็หลุดออกมาจากถ้ำของนุ๊ก เฟิร์นสั่งให้ผมปั่นให้แข็งแล้วเอาต่อ แต่ผมทำยังไงมันก็ไม่แข็งพอที่จะเอาเข้าได้ ดูเหมือนคุณปราณีจะเริ่มรำคาญแล้ว เธอสั่งให้ผมหยุด แล้วหันไปเรียกทหารกะเหรียงเข้ามาสั่งสองสามคำ สองคนนั้นเดินตรงมาที่ผม ผมเริ่มรู้แล้วว่ามันคงจะมีอะไรไม่ดีแน่ๆ และก็เป็นอย่างที่ผมคิด เท้าของคนนึงฟาดขึ้นมาที่ไข่สองใบของผม ผมเจ็บมาก ทั้งเจ็บทั้งจุกจนล้มลงไปนอนตัวจออยู่ที่พื้น ทหารอีกคนนึงรีบมาแล้วเข้ามาเตะที่ตัวผมซ้ำ สองคนนั่นกระหน่ำเตะผมไม่ยั่ง ผมนอนนิ่งเจ็บไปหมดทั้งตัว ทหารสองคนนั้นลากตัวลู่ไปกับพื้นหญ้าเอาไปไว้ด้านข้าง ผมเจ็บมากมนปวดไปหมดทั้งตัว ผมนั่งอย่างหมดสภาพใกล้ๆริมสนามหญ้า ทุกคนดูเหมือนจะตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นอย่างมาก แต่หน้าที่ของพวกเค้าก็หมดลงเช่นกัน เฟิร์นสั่งให้ทั้งสามมานั่งใกล้ผม
ป้องรีบเข้ามาหาเป็นคนแรก มือหนาที่บรรจงจับอย่างเบาลงบนแขนผม สีหน้าแฝงด้วยความเป็นห่วง มันทำให้ผมรู้สึกแปลก
"ต้นเป็นอะไรมากรึเปล่า" ป้องถามผม
"เจ็บดิ ถามได้" ป้องยิ่งดูหน้าเป็นห่วงผมมากขึ้น จนผมต้องรีบบอกว่าผมยังไหว ผมไม่อยากเห็นสายตาป้องแบบนี้ มันทำให้ผมรู้สึกแปลกๆ
งานของพวกเราคืนนี้คงจะหมดแล้ว แต่ยังต้องนั่งอยู่ริมสนาม เฟิร์นเข้ามาจัดรายการต่อ "ละครเรียกน้ำย่อยเมื่อกี้ได้จบไปแล้วนะค่ะ ต่อไปก็จะเป็นช่วงที่สำคุญที่สุดของงานครั้งนี้นะค่ะ เราจะเริ่มการประมูลกันเลยนะค่ะ"
ประมูล...ประมูลอะไรผมเริ่มคิดในใจ มันอาจเป็นเรื่องธรรมดาที่พวกคุณหญิงคุณนายจะเอาของมาประมูลกันเพื่อหาเงินเข้าการกุศล แต่นี่ผมก็ไม่รู้ว่าพวกเค้าจะประมูลอะไรกัน และเงินที่ประมูลไปทำอะไร
เฟิร์นเดินไปที่กรงใบแรก หนุ่มขาวๆ ดูมีกล้ามเนื้อแบบคนทำงานหนัก ส่วนสูงที่สมส่วนรับกับรูปร่าง เขาเป็นคนนึงเลยที่ดูดี
"เรามาเริ่ทจากน้อง "เฉิน" กันเลยค่ะ น้องชื่อเฉินนะค่ะ เป็นเด็กจีนยุนนานค่ะ หน้าตี๋ใสน่ารักมากค่ะ ที่บ้านทำพวกไร่พวกนาค่ะ ดูจากหุ่นก็รู้นะค่ะว่าน้องเค้าแน่นจริง" เฟิร์นพูดแล้วก็หยุดหัวเราะ
"น้องสูง 182 นะค่ะ น้ำหนักก็กำลังดีเลยค่ะ ผิวงี้ก็เนี๊ยนเนียน และที่สำคัญน้องชายของน้องเค้าขนาดเกือบเก้าค่ะ" เฟิร์นทำเสียงเหมือนตื่นตะลึงกับสิ่งที่พูด
"เดี๋ยวเราจะเริ่มประมูลกัยเลยนะค่ะ ไม่มีขั้นต่ำเริ่มประมูลกันได้เลยค่ะ"
เสียงแขกคนนู้นคนนี้แย่งกันประมูลเฉิน รู้สึกจะมีแต่คุณปราณีคนเดียวที่ไม่เข้าร่วมประมูล ในที่สุดราคาค่าตัวของเฉินก็จบลงที่สามแสนหก คนที่ได้ไปเป็นกระเทยแก่นางเดียวในงาน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น