ท๊อปจัดการใส่กางเกงกลับไปเหมือนเดิม ผมหมุนล๊อกออกมาจากห้องน้ำ ป้องเหมือนจะนั่งมองอยู่นานแล้ว แต่พอเห็นผมออกมาก็ทำเป็นหลบสายตาไปดูหนังสือที่ถืออยู่ในมือ ผมจูงมือท๊อปไปหาป้อง
"ป้อง...นี่เพื่อนเราสมัยม.ปลายชื่อท๊อป"
"อืม" ป้องรับคำผมสั้น และหันกลับไปสนใจกับหนังสือ เป็นอะไรของมันว่ะ ผมคิดในใจแล้วมองหน้ามันอย่างงงๆ
ในห้องนอกจากเราสามคนแล้วยังมีผู้ชายอีกสองคน คนนึงชื่อ "โก้" ขาวๆ แมนๆ ล่ำๆ โก้เป็นพีทีอยู่ฟิตเนส อายุแก่กว่าผมสักสองสามปี โก้มาด้วยความสมัครใจเพราะรู้จักกับแขกคนนึงที่มางานนี้ จ้างให้มาทำงานนี้ ผมไม่กล้าถามว่าได้เท่าไหร่ แต่ก็คงจะมากพอตัวอยู่ มากจนกล้าที่จะมาทำอะไรแบบนี้
ส่วนอีกคนนึงชื่อ "นุ๊ก" ดูจะแปลกไปกว่าคนอื่น เพราะพวกเราทั้งผม ท๊อป ป้อง หรือ โก้ก็หน้าตาหล่อๆตามเทรน แต่นุ๊กจะออกแนวหล่อแบบไทยๆ ดูเถื่อนๆหน่อย เรียนอยู่ ปวช. มาทำงานหาเงินไปใช้หนี้บอลแบบผม
จะพูดถึงเรื่องบอลนี่ก็แปลก คนเราเล่นบอลกันจนลืมไปว่าถ้าเสียแล้วจะเอาเงินที่ไหนมาจ่าย พอเสียขึ้นมามานั่งกุมหัวว่าจะเอาเงินจากไหนมาจ่าย เพื่อนผมที่คณะเองก็หลายคนที่พอเสียบอลต้องมาหาทางเอาเงินมาใช้หนี้ บางคนก็ต้องขายตัว บางคนหนักเข้าไปอีกไปส่งยา กลายเป็นในที่สุดพันเข้าไปจนกลับออกมาไม่ได้ ผมเองเคยภูมิใจกับตัวเองว่าไม่เคยไปพนันบอลที่ไหน แต่ก็เพราะความไว้ใจทำให้ผมต้องมาอยู่ในสภาพนี้
พวกเรานั่งรอเวลา จากบ่ายเข้าเย็น เย็นแล้วเริ่มค่ำ ไม่มีคำสั่งใดๆ หรือใครเข้ามาในห้องที่พวกเราอยู่ ผมลองถามท๊อปดูว่าจะต้องทำอะไรเมื่อไหร่ ท๊อปเองก็ตอบว่าไม่รู้ เพราะทุกครั้งที่เขามาโปรแกรมต่างๆก็จะแตกต่างกันไป ขึ้นอยู่กับความพอใจของเจ้าของบ้านและแขก
ประตูถูกพลักเข้ามาไอ้ผู้ชายหน้าโหดนั่นเปิดประตูให้กระเทยแต่งหญิงนางนึงเดินเข้ามาในห้อง เธอเดินเข้ามาหยุดแล้วมองดูพวกเราทีละคนด้วยความพอใจ ผมเองถึงจะไม่รู้จักอะไรกับเธอแต่ก็พอเดาได้ว่าเธอไม่ได้เป็นพวกเจ้าของบ้านหรือแขกแน่ๆ
"นี่พวกเธอไล่ความง่วงกันได้แล้วย่ะ จะถึงเวลาเอนเตอร์เทนแล้ว เร็วๆเข้ามาฟังกันใกล้ๆหน่อย" เสียงแหลมๆของเธอเล่นเอาหูผมแทบทะลุ เธอเริ่มถามชื่อและทำความรู้จักเราแต่ละคน ยกเว้นท๊อปที่คงจะเจอกันบ่อยแล้ว
"ชั้นเตรียม script ไว้แล้วนะยะ เดี๋ยวชั้นจะเริ่มบอกนะว่าใครจะต้องทำอะไรบ้างเมื่อไหร่ เอาไปทีละงานพอจบปั๊ป ชั้นก็จะเริ่มงานต่อไป แต่ก่อนอื่นพวกเธอช่วยกันขนของพวกนี้ไปห้องข้างๆหน่อย" แต่ละคนช่วยกันถือของ ถือถุงต่างๆย้ายไปอีกห้องที่อยู่ใกล้ แต่อีกห้องจะโปร่งกว่าและมีหน้าต่างมองออกไปเห็นบริเวณสนามหญ้าตรงบริเวณบ้านได้ รวมทั้งบริเวณตัวบ้านที่บรรดาพวกไฮโซนั่งสังสรรค์กันอยู่
แต่สิ่งที่ผมเห็นและอึ้งมากที่สุดคือกรงขนาดพอที่จะเอาคนเข้าไปอยู่ได้สองกรง วางเรียงกันอยู่บนสนามหญ้า ในกรงมีผู้ชายสองคนถูกจับแขวนอยู่ในรูปแบบที่ถูกพันธนาการ ที่ข้อมือสองข้างถูกจับมัดไว้กับลูกกรงเหล็กด้านบน ส่วนขาถูกโซ่ล่ามเอาไว้ ชุดที่ใส่มีเพียงอุปกรณ์หนังไม่มีกี่ชิ้น กางเกงในหนังเล็กๆฟิตๆ ปลอกคอหนัง และผ้าหนังปิดตาเอาไว้ อีกอย่างที่ติดอยู่บนตัวเขาสองคนอีกลูกบอลกลมถูกพูกไว้ในปาก สีหน้าของทั้งสองคนดูตกใจอย่างมาก และหนึ่งในสองคนนั้นเป็นคนที่ผมจำได้แม่น "เกมส์" อยู่ในนั้นด้วย.......
"ต้น...เกมส์รึเปล่าว่ะ" ป้องสะกิดถามผมเบาๆ
"อืม...เราว่าใช่"
"แม่งจะโดนอะไรรึเปล่า"
"เราก็ไม่รู้ว่ะ" ผมพูดพร้อมถอนหายใจ และรีบเอาของที่ขนไว้ไปวางกองรวมๆกันบนพื้น
"ทุกคนมาฟังตรงนี้นะ ชั้นจะอธิบายรอบเดียวสำกรับงานแรก วันนั้หน่ะไม่มีอะไรมากหรอก ถ้าพวกเธอให้ความร่วมมืออย่างดีทุกอย่างก็เรียบร้อย" กระเทยผู้จัดการเรียกให้เราทุกคนเดินไปฟังเธอใกล้ๆ
"ตอนนี้พวกคุณๆท่านกำลังทานอาหารกันอยู่นะย่ะ งานเธอช่วงแรกไม่มีอะไรเท่าไหร่หรอก เดี๋ยวพวกเธอเปลี่ยนชุดเป็นกางเกงในพิเศษอันนี้ก่อนแล้วก็ค่อยเริ่มงาน" เธอหยิบกางเกงในคัตติงค์พิเศษ มันไม่ใช่การเกงในตัวกระจิดริดแบบที่ผมเคยใส่ในงานที่แล้ว แต่มันเป็นการเกงในฟิตตึงเรียกได้ว่าใส่แล้วรัดมากๆ ที่สำคัญตรงเป้าด้านหน้า ตำแหน่งตรงกับอวัยวะแห่งความเป็นชายของผมมันมีส่วนยื่นออกมาคล้ายๆงวง เป็นพสาสติกใสยื่นออกมา และมีตะขอแบบถอดออกได้ ผมไม่เคยเห็นกางเกงในอะรแบบนี้มาก่อน แต่ก็พอเข้าใจว่าจะต้องใส่ "มัน" ยังไง
ผมกับป้องค่อนข้างชินแล้ว เราถอดเสื้อผ้ากางเกงออกแล้วใส่มันไปอย่างรวดเร็ว แต่โก้กับนุ๊กดูจะยังอายๆอยู่บ้าง แต่คงเพราะเห็นเราสองคนถอดเลยถอดตามไม่อิดออดนัก ส่วนของท๊อปมันต่างการของพวกเราทั้งหมด ดูแล้วคงเป็นกางเกงในพิเศษที่ท๊อปเล่าให้ผมฟัง ดูแล้วมันก็ไม้ได้พิเศษมากมายอะไรเท่าที่ผมคิด แต่มันก็ออกมาให้แข็งแรงพอที่ผู้ใส่มันจะไม่สามารถเอาส่วนนั้นของเขาไปใช้อะไรได้แม้แต่ "ชักว่าว"
"มัน" ดูออกแบบคล้ายๆกับกางเกงในพวกที่เขาเรียกกันว่า "จีสริง" เพียงแต่ดีไซน์และวัสดุที่ทำต่างกัน สายที่รัดทำจากวัสดุอะไรซักอย่างที่ผมไม่รู้คล้ายๆไปเบอร์ แต่ที่แน่ๆมันคงแข็งมากสำหรับการตัด สายถูกออกแบบมาพันรอบขาแล้วอ้อมกลับมาเหนือก้นกลมกลึงของท๊อป ตรงกลางจะถูกใส่กุญแจเล็กๆแต่ดูแข็งแรงมากล๊อกไว้ ส่วนด้านหน้าดูจะเป็นวัสดุแบบเดียวกันเพียงแต่มีผ้าบุไว้ด้านในและด้านนอกเหลือช่องเพียงนิดเดียวที่ให้ดึงซิปออกมาปล่อยธุระส่วนตัวได้ คนที่ใส่กางเกงในแบบนี้ไว้คงทรมานมาก เพราะเขาจะไม่สามารถทำอะไรกับ "น้องชาย" ของตัวเองได้เลย ผมนึกสงสารท๊อปที่ต้องทนอยู่กับสภาพแบบนี้
พอเรามุกคนเปลี่ยนชุดเสร็จกระเทยคนนั้นก็ออกมาบริฟเรื่องให้เราฟัง
"โชว์แรกของพวกเธอนะไม่ยากหรอกย่ะ พวกเธอทุกคนเดินออกไปแล้วแนะนำตัวเองให้แขกฟัง แล้วก็ให้ยืนตามระเบีบยพักแบบที่พวกเธอเคยเรียน รด.กันนั่นแหละรออยู่ตรงสนามหญ้านั่นแหละ ส่วนท๊อปเธอหน่ะไม่ต้องไปนั่งกับคุณท่านซะ"
"ยืนเฉยๆเหรอครับ" โก้ถามออกมา
"ปล่าว...พวกเธอก็ยืนไปพวกคุณๆสั่งคนไหนให้ทำอะไรก็ทำไป"
"แล้วถ้าผมทำไม่ได้หล่ะครับ" นุ๊กถามขึ้นมาบ้างด้วยสีหน้าตื่นๆ
"ถ้าเธอทำไม่ได้ชั้นก็จะเอาไอ้นี่ช๊อตกะโปกเธอ พวกเธอคงรู้นะว่าพวกทหารกะเหรียงที่คุณท่านจ้างมาหน่ะแรงเยอะไม่ใช่เล่น" เธอพูดพร้อมหยิบเครื่องช๊อตไฟฟ้าขึ้นมาขู่พวกเรา "ถือว่าทุกคนเข้าใจ ไปเริ่มงานกันได้"
ผมเดินตามคนอื่นๆออกมาจากห้อง ออกมายืนอยู่บนสนามหญ้าด้านหน้าเทอร์เรสที่เจ้าของงานและแขกกำลังทานอาหารกันอยู่ พวกแขกหันมามองเราบ้าง แต่ยังไม่มีคำสั่งใดๆออกมา พวกเรายืนรอเรียงกันอยู่ในท่าตามระเบียบพักอย่างที่กระเทยคนนั้นสั่ง มีเพียงท๊อปเท่านั้นที่เข้าไปนั่งอยู่ข้างๆผู้หญิงคนนึง ผมคิดว่าเธอคงจะเป็นคุณปราณี ส่วนแขกคนอื่นก็มีมองมาบ้าง แค่ก็ยังเพลิดเฟลินอยู่กับอาหารอย่างดีที่ถูกนำมาเสริฟบนโต๊ะ เท่าที่ผมเห็นแขกในงานนี้รวมทั้งคุณปราณีด้วยมีทั้งหมด 7 คน งานนี้คงเป็นงานเอกคลูซีฟจริงๆที่เจ้าของบ้านเชิญเฉพาะคนสนิทที่มีรสนิยมเหมือนกัน ไม่เหมือนงานที่แล้วที่ผมไป อีกอย่างคืองานนี้ไม่ได้มีแต่ผู้หญิง แต่มีผู้ชายอีกด้วย มีผู้ชายที่แต่งตัวเป็นผู้ชายเลย 2 คน และคนที่แต่งหญิงอีกคนนึง
ผมเองอาจจะเริ่มชินกับสภาพแบบนี้ ป้องเองก็ดูว่าจะรู้สึกเหมือนกัน เราสองคนเลยยืนเฉยๆไม่ได้อะไรมากมาย แต่โก้กับนุ๊กดูตื่นๆกับงานอยู่
เรายืนกันอยู่นานจนเริ่มเมื่อย ไม่ทีใครที่จะเรียกอะไรพวกเรา มีหันมามองดูบ้างแล้วก็กลับไปสังสรรค์กันต่อ สักพักแขกแต่งหญิงเรียกแม่บ้านเข้าไปหาแล้วชีมือมาที่ป้อง แม่บ้านรีบเดินมาตามคำสั่ง แล้วบอกให้ป้องเดินไปหาแขกคนนั้น ผมมองตามหลังป้องไป ผมไม่รู้ว่ากระเทยคนนั้นพูดอะไรกับป้อง แต่ผมเห็นป้องถอดกางเกงในออกทั้งแล้วรับอะไรสักอย่างจากแม่บ้านพร้อมกับกินมันเข้าไป สักพักผมสังเกตุได้ว่าน้องชายป้องแข็งเริ่มแข็งตัวขึ้น จนในที่สุดมันก็อยู่ในสภาพที่พร้อมออกรบ แม่บ้านหยิบหนังยางมาสวมเข้าที่โคนของป้อง มังกรน้อยของป้องยิ่งเป่งเข้าไปใหญ่ ป้องเอาค่อยจับน้องชายวางลงบนจานเปล่าด้านหน้าของกระเทยคนนั้น กระเทยคนนั้นตกอะไรสักอย่างที่ดูเหมือนสตูราดลงบนจานที่ท่อนลำของป้องวางอยู่ ป้องดูสะดุ้งตัวนิดหน่อยแต่ก็ไม่ได้ถอยออกมา กระเทยคนนั้นค่อยๆกินอาหารในจานไปเรื่อยๆ
ไม่นาน "โก้" ก็ถูกเรียกจากสาวใหญ่คนนึงในงาน สักพักโก้ก็ปลดกางเกงในออกพร้อมกับเริ่มรูดน้องชายตัวเองข้างๆผู้หญิงคนนั้น ไม่นาน "นุ๊ก" ก็ถูกเรียกจากผู้หญิงอีกคนเข้าไปทำแบบเดียวกับ "โก้" ทั้งสนามมีผมยืนอยู่คนเดียว ไม่มีใครสนใจจะเรียกผมเข้าไป ผมยีนรออยู่นานจนกระทั่งนุ๊ก "เสร็จ" แล้วตามมาด้วยโก้ ส่วนป้องยังคงวางส่วนสำคัญที่สุดอยู่บนจานที่ตอนนี้ถูกเจ้าของจานกินจนเกือบเกลี้ยงจาน
แขกเริ่มหยุดการทานอาหาร ทุกคนที่ได้รับคำสั่งให้เข้าไปถูกแม่บ้านเอาผ้าเย็นมาเช็ดทำความสะอาดน้องชาย และสั่งให้กลับมายืนข้างๆผม สักพักแม่บ้านก็เข้ามาหาพวกเราทุกคน
"พวกเธอเดินถอยหลังออกไปก่อนนะ เดี๋ยวจะมีคนอื่นมาทำงานต่อ" พวกเราเดินถอยหลังไปตามคำสั่ง ไม่นานนักก็มีเตียงคล้ายกับเตียงคนป่วยเข็นออกมาจากด้านข้างสนาม บนนั้นมีเด็กหนุ่มผิวสีดำแดง ผิวเนียนแกร่งๆ ตามแบบฉบับของวัยรุ่นที่กล้ามเนื้อเริ่มขึ้น เด็กหนุ่มคนนั้นออกมาในสภาพเปลือยปล่าว มือสองข้างถูกมัดไว้กับข้างเตียง ขาสองข้างถูกจับชันขึ้นและมัดไว้กับข้างเดียงเหมือนกัน ตาของเด็กหนุ่มคนนั้นถูกผ้ามัดเอาไว้ ดูเหมือนเขาจะพยายามดิ้นแต่ก็ไม่สามารถที่จะขยับตัวได้มาก
รถถูกเข็นออกมากลางสนามหญ้า ไฟสปอตไลท์ส่องลงบนเรือนร่างของเด็กหนุ่มเด่นชัดเจน กระเทยที่ดูเหมือนเป็นผู้จัดการทุกอย่างออกมายืนข้างเด็กหนุ่มแล้วเริ่มกล่าวทักทายแขก
"สวัสดีค่ะ...เฟิร์นเองค่ะ คงไม่เบื่อหน้ากันใช่มั๊ยค่ะ..." กระเทยนั่นแกล้งทำเป็นหัวเราะเสียงแหลม
"ค่ะ...ปีนี้เฟิร์นก็จะมาทำหน้าที่ผู้จัดการงานเหมือนเคยค่ะ...เมื่อกี้คุณๆทานข้าวกันอิ่มแล้ว ตอนนี้ก็มากินของหวานล้างปากกันนะค่ะ" ของหวานที่เฟริ์นว่า มันก็คือน้ำบริสุทธิ์ของเด็กหนุ่มคนนี้ กระเทยเฟิร์นเล่าให้ฟังว่าเด็กคนนี้ถือเป็นของดี เพราะไม่เคยมีอะไรกับใครทั้งผู้หญิงและผู้ชาย ผมฟังอายุแล้วน้องเค้ากำลังอยู่ในวัยเริ่มแห่งการเจริญพันธุ์เต็มที่ ช่วงเวลาที่พร้อมเต็มที่สำหรับการสืบพันธุ์และความกระสันที่เต็มเปี่ยมในร่างกายของเด็กวัยนี้
จากที่กระเทยผู้จัดการงานเล่า เด็กหนุ่มคนนี้เป็นเด็กเขมรเอามาจากโรงงานนรก โรงงานทีว่าผมก็ไม่เคยรู้เรื่องมาก่อนพึ่งจะมารู้รายละเอียดหลังจากที่ได้คุยกับน้องคนนี้
โรงงานนรกที่ผมว่าคือ "โรงงานผลิตน้ำ..." โรงงานจะไปหลอกเด็กต่างด้าวที่มีสุขภาพดี มีความแข็งแรงกำยำแบบผู้ชาย และความใสของเด็กวัยแรกรุ่ยมา แล้วเอามาขังไว้ในบ้านเพื่อให้เด็กทำ "งาน" รีดน้ำของตัวเอง เพื่อขายให้พวกคนที่ต้องการน้ำของเด็กพวกนี้ เด็กทุกคนในโรงงานจะเป็นเด็กบริสุทธิ์ที่ไม่เคยมีอะไรกับใครเลย บางทีพวกนี้จะไปเอาเด็กที่กำลังจะเข้าสู่วัยรุ่น แล้วเอามาทำงานอย่างอื่นก่อนจนกว่าเด็กจะอยู่ในวัยเจริญพันธุ์เต็มที่แล้วถึงค่อยเอามาทำงานในโรงงานนี้ ทุกวันเด็กทุกคนจะถูกจับรีดน้ำ อาหารทุกมื้อที่กินจะมีแต่อาหารที่ช่วยเพิ่มปริมาณและความแข็งแรงของอสุจิ กำลังกายก็จะถูกบังคับให้ออกอยู่เป็นประจำ เรียกได้ว่าถูกขุนอย่างดีทุกคน ทุกวันจะต้องรีดน้ำเป็นสิบๆรอบ พอน้ำไม่ออกก็จะโดฟเข้าไปใหม่ หรือไม่ก็บังคับให้นอนสักพัก พอร่างกายฟื้นตัวก็ปลุกให้ลุกขึ้นมารีดใหม่ หากเด็กคนไหนไม่ทำก็จะถูก "จับรีด" ด้วยเครื่อง ผมก็ไม่รู้หรอกว่าไอ้เครื่องที่ว่ามันเป็นยังไง แต่มันคงไม่สนุกแน่ถ้าต้องไปเข้าเครื่องแบบนั้น
ผมเองก็พอรู้อยู่เหมือนกันว่าเด็กหนุ่มที่ยังบริสุทธิ์ในน้ำจะมีอะไรพิเศษอยู่ รสชาติจะหวานกว่าน้ำทั่วๆไป และมีโปรตีนพิเศษอยู่ แต่เมื่อก่อนผมไม่คิดว่าจะมีธุรกิจแบบนี้ และอีกอย่างก็ไม่รู้ว่าจะไปขายได้อย่างไร รู้แต่ที่เฟิร์นบอกคือน้ำที่มีความเข้มข้นสูงก็จะถูกใส่ขวดบรรจุอย่างดี เก็บในความเย็นแล้วเอาไว้ใช้ดื่ม ส่วนน้ำหลังที่ความเข้มข้นต่ำกว่าจะถูกเอาไปใช้เป็นส่วนประกอบของเครื่องสำอางค์หลายชนิด
เด็กที่นี่จะทำงานกันได้แค่ช่วงนึง พอพ้นช่วงวัยรุ่นไปแล้วโรงงานจะจัดประมูลน้ำที่มีค่ามากที่สุดของเด็กคนนั้น คือ "น้ำแรก" ของการมีเพศสัมพันธุ์ เด็กจะต้องเอากับผู้หญิง แต่ไม่ให้แตก แล้วจะต้องถูก "เอา" ข้างหลังด้วยผู้ชายจนกว่าน้ำจะแตกโดยไม่ต้องใช้มือชัก น้ำนั้นถือว่า "สมบูรณ์" ที่สุด แล้วหลังจากนั้นเด็กที่หน้าตาดีก็จะถูกส่งไปขายตัว ส่วนเด็กที่หน้าตาธรรมดาจะถูกเอาไปใช้แรงงาน
คนเราบางทีแค่ผลประโยชน์อย่างเดียวก็ทำให้เราลืมคุณค่าของ "ความเป็นคน" กันได้ สิ่งที่ผมเจอมายังนับว่าน้อย เมื่อเทียบกับเด็กคนนี้ ท๊อป เกมส์ หรือ คนอื่นๆ เมื่อไหร่กันที่คนพวกนี้จะเห็นเราเป็น "คน" มากกว่า "เครื่องระบายความใคร่" แบบนี้
เด็กหนุ่มคนนั้นถูกเข็นเข้าไปใกล้โต๊ะของแขก แก้วก้านยาวแต่ขอบเตี้ยแบบแก้วพั๊นช์หลายไปถูกนำมาวางไว้ใกล้กับเด็กคนนั้น เฟิร์นกระเทยวิปริตสาธยายสรรพคุณของเด็กหนุ่มโชคร้ายต่อ
"น้องคนนี้สุขภาพดีมากๆเลยนะค่ะ น้องต้องออกกำลังเป็นประจำ และกินอาหารที่พอเหมาะด้วยค่ะ ที่สำคัญสำหรับงานคืนนี้ เฟิร์นได้พาน้องเค้ามาเก็บตัวที่นี่ก่อนล่วงหน้าหนึ่งอาทิตย์แล้วค่ะ น้ำสักหยดก็ยังไม่ได้ไหลออกจากตัว มีแต่อาหารโดฟที่ให้น้องเข้ากินเท่านั้นค่ะ"
"คุณเฟิร์นรู้ได้ยังไงว่าน้องเค้าไม่ได้เอาน้ำออกเอง" แขกผู้ชายคนนึงถามขึ้นมาอย่างสงสัย
"คิดแล้วว่าต้องสงสัยงั้นเฟิร์นก็จะไม่ปล่อยให้สงสัยหรอกค่ะ" ยัยเฟิร์นพูดพร้อมกับหัวเราะเบาๆอย่างมีจริต
แผ่นสกรีนถูกพวกทหารกระเหรี่ยงประจำบ้านลากออกมากลางสนามหญ้า พร้อมกับโปรเจคเตอร์ถูกนำออกมาตั้งไว้พร้อม แขกผู้ชายดูจะทำหน้าอึ้งๆไปเหมือนกัน ผมเองก็อึ้งเหมือนกัน แค่อีโรติกปาร์ตี้แบบนี้ทำกันอย่างกับพรีเซนต์สินค้าพันล้าน คุณปราณีเจ้าของบ้านคงว่างมาก นอนกินเงินเก่าสบายเฉิบ วันๆก็คงนึกแต่เรื่องแบบนี้ พอจัดงานทีเลยมีรายละเอียดมาก
วีดีโอเริ่มฉายบนจอ ภาพของเด็กหนุ่มที่ถูกพาลงมาจากรถตู้ ปากก็ตะโกนแต่ว่า "ปล่อยผม" ทั้งๆที่ยังพูดภาษาไทยไม่ชัด เด็กถูกพาเข้าไปในห้องเล็ก สภาพเหมือนกับห้องคนใช้ แล้วถูกพวกทหารกระเหรี่ยงจับมือมัดกับโซ่ไว้บนเตียงเหล็กราคาถูก โซ่ก็ไม่ยาวพอให้เด็กคนนั้นเอื้อมมือมาจับของสงวนของตัวเองได้ เสื้อผ้าเก่าๆที่ห่อหุ้มร่างกายถูกกรรไกรตัดออกจนเหลือแต่ตัวเปล่าๆ
"อันนี้คือคลิปของน้องเค้าตอนมาถึงค่ะ แล้วอยากรู้ใช่มั๊ยหล่ะค่ะว่าทำไมเฟิร์นถึงบอกว่าน้องเค้าแข็งแรง"
เฟิร์นเล่นคลิปต่อ พร้อมกับบอกว่านี่เป็นกิจวัตรประจำวันของเด็กคนนี้ตอนเก็บตัว ตั้งแต่ตื่นนอน น้องจะต้องถูกโดฟด้วยอาหารโดฟต่าง เช่น พวกตระกูลไข่นี่ เต็มไปหมดเลย จากนั้นก็ต้องไปออกกำลังกาย โดยออกไปวิ่ง ส่วนที่เหลือคือจะถูกกระตุ้นอารมณ์เรื่อยๆ มีหนังโป๊มาเปิด มีคนมาช่วยชักให้ แต่ไม่ยอมให้น้องเค้าแตก พอตอนที่ไม่มีใครอยู่ด้วยก็จะถูกล่ามโซ่ไว้ไม่ให้ช่วยตัวเองเหมือนเดิม ดูคลิปจบผมรู้สึกหดหู่ใจมากๆครับ ถึงมันจะเป็นช่วงเวลาสั้นๆ แค่อาทิตย์เดียวแต่มันก็หนักมาก มันทำให้ผมนึกถึงที่เคยได้ยินมาเรื่อง "ไก่กะทิ" ที่คนจับมันมาฝังดินไว้ให้เหลือแต่คอ แล้วก็ให้กะทิมันกินทุกๆวัน จนกว่าตัวมีแต่กะทิ แล้วเอามากิน ถึงนั่นเป็น "สัตว์" ผมก็ว่ามันโหดร้ายแล้วนะ แต่นี่เป็น "คน" แขกบางคนในงานทำหน้าแบบรู้สึกแปลกๆ แต่แขกบางคนก็ทำหน้าเฉยๆเหมือนมันเป็นเรื่องธรรมดา
เฟิร์นเดินมาแก้ผ้าปิดตาของน้อง แววตาของเขาดูตื่นๆมากเลยทีเดียว
"ปล่อยผมไปเถอะครับ" น้องคนนั้นพยายามขอร้อง ด้วยเสียงแปร่งๆ
"จบงานนี้ชั้นปล่อยเธอแน่ ไม่ต้องกลัว" เฟิร์นพูดข่มเด็ก แล้วหันไปพูดกับแขก
"เดี๋ยวอีกไม่นานพวกเราก็จะได้กินของหวานกันแล้วค่ะ" เสร็จแล้วกระเทยแม่เล้าหันกลับมาทางพวกเรา "พวกเธอเตรียมตัวไว้นะ" แล้วหันไปพนักหน้ากับแม่บ้าน
ไม่นานนักแม่บ้านก็พาผู้หญิงคนนึงเข้ามา หน้าตาเธอสะสวยทีเดียว ผิวสีขาวเหลือง เครื่องเคราที่ครบสูตร เธอเดินเข้ามาในสภาพเปลือยเปล่า เธอเดินตรงมาที่เด็กคนนั้น แล้วจัดการเริ่มเล้าโลม ตอนแรกเด็กหนุ่มหน้าตาดูเหมือนตื่นๆ ไม่ยินดีกับสิ่งที่ตัวเองกำลังจะได้ แต่ไม่นานนักความกลัวกลับเปลี่ยนเป็นความ "เสียว" ท่อนเอ็นที่ยังไม่เคยได้ใช้งานมาก่อนขยายตัวขึ้น ตั้งตระหง่านพร้อมออกศึก ผมกะดูคร่าวคงประมาณห้าหกนิ้วได้ หัวยังเปิดไม่หมด เมื่อเธอเห็นว่าเด็กคนนั้น "แข็ง" เต็มที่แล้ว เธอรีบฉวยโอกาส มันหนังยางหลายเส้นมัดลงไปที่โคนของเด็กคนนั้น เด็กคนนั้นสะดุ้งตัวด้วยความจุก แต่หนังยางที่มัดแน่นนั้น ทำให้ดุ้นยังคงชูชันอยู่
ผู้หญิงคนนั้นขึ้นไปบนเตียงคร่อมตัวของเด็กหนุ่ม แล้วหย่อยส่วนนั้นของเธอลงไปบนท่อนลำที่พร้อมสู้ศึกแรกของเด็กหนุ่ม เธอควบไปได้สักสิบนาที พร้อมกับค่อยแกะยางออกทีละเส้น พอถึงเส้นสุดท้าย ที่เด็กหนุ่มทำหน้าตาเหมือนกำลังจะถึงสวรรค์ เธอรีบยกตัวเองออกจากเด็กหนุ่ม แล้วปีนลงจากเตียง เด็กหนุ่มนอนอยู่บนเตียงด้วยสีหน้าค้างๆ ผู้หญิงคนนั้นกลับเดินตรงมาที่ผมแล้ว เข้ามาถอดกางเกงในของผมเอง แล้วลงลิ้นในแต่ละที่อย่างไม่ปราณี ผมได้เพียงยืนเฉยๆให้เธอจัดการผมไป พอผมเริ่มแข็งเต็มที่ เธอก็เอายางมามัดของๆผมเหมือนกับน้องคนนั้น แต่อาจไม่แน่นเท่า ผมรู้สึกเจ็บนิดหน่อยแต่ไม่เป็นไร เธอขึ้นมากระซิบข้างหูผมวให้ไปจัดการกับเด็กคนนั้น ถ้าเหนื่อยให้บอกแล้วเปลี่ยนคนไปแทน
ผมเดินเข้าไปหาเด็กคนนั้นพร้อมกับท่อนเอ็นที่ตั้งตระหง่าน น้องดูหน้างงๆ พอผมสัมผัสกับขาของเขาเท่านั้น ดูเหมือนเขาจะรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เด็กหนุ่มพยายามดิ้นเต็มที่ ถึงผมสงสารแต่ผมก็ไม่มีสิทธิจะเลี่ยงได้ ทหารรีบมายังตัวเด็กหนุ่มล๊อกไว้ในท่าที่ผมจะ "เอาเข้า" ได้ง่าย ผมหันไปมองกระเทยแม่เล้าเหมือนกับจะสื่อว่าขอถุงยาง เหมือนเธอก็รู้ความหมาย "จะรออะไรอยู่หล่ะ ยัดๆเข้าไปเลย เด็กมันยังซิง เสียบๆไปเถอะ" เธอหันมาแว๊ดใส่ผม
ผมขยับตัวเข้าไปในท่าพร้อม ผมป้ายน้ำลายลงไปที่มังการน้อย แล้วกับจับมันจ่อไปที่ถ้ำที่สด และ ซิงของเด็กหนุ่มวัยเจริญพันธุ์ ผมค่อยๆดันเข้าไปในรอยแยก เสียงเด็กหนุ่มร้องลั่น พร้อมกับคำสบถในภาษาที่ผมไม่เข้าใจ แต่สำหรับผม มันเป็นการ "เอา"ที่เสียงที่สุด แรงตอดมหาศาลจากทุกทิศทาง ผมค่อยๆดันต้านมันเข้าไปพรวดเดียว เด็กหนุ่มร้องอย่างสุดเสียว ดีไม่ดีตูดน้องเค้าอาจจะฉีกไปแล้วก็ได้ แต่ความหน้ามืดตอนนั้นทำให้ผมไม่สนใจอะไร ซอยกระหน่ำเข้าไปในรูอันแสนจะบริสุทธิ์ จากเสียงร้องตะโกนโวยวาย กลายเป็นเสียงสะอื้นร้องไห้ของเด็กที่อยู่ตรงหน้า ผมเริ่มได้สติทำท่าจะหยุด แต่สายตาพิฆาตของคุณปราณี ทำให้ผมต้องก้มหน้าซอยต่อไป ผมซอยไปเรื่อยๆก็ไม่มีทีท่าว่าของผมจะแตก
ผมซอยไปเกือบชั่วโมง มันคงจะไปสะกิดอะไรของน้องเขาให้ ท่อนเอ็นของเด็กหนุ่มกลับมาแข็งตัวอีกครั้ง เสียงร้องหายไปแล้ว เหลือแต่เสียงครางเบาๆในลำคอด้วยความเจ็บปนเสียว ในที่สุดน้ำแรกที่มีค่าที่สุดของเด็กหนุ่ม ได้แตกออกมาอย่างมากมาย มากอย่างที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน ทุกจังหวะที่น้ำกระฉูด น้องจะตอดผมมากเป็นพิเศษ ผมอยากจะแตกให้ได้แต่ไม่มีอะไรที่จะไหลออกมา ผมถอดท่อนลำของผมออกมาจากรูของเด็กหนุ่ม ท่อนลำผมปวดปูดเปื้อนไปด้วยคาวเลือดของเด็กหนุ่ม ผมแทบจะหน้ามืดแม่บ้านรีบเอาผ้าเย็นมาเช็ดทำความสะอาดให้ผม แล้วแกะหนังยางที่มัดโคนผมออก แทบจะทันทีน้ำกามของผมทะลักออกมาเป็นสาย และดูเหมือนแม่บ้านจะรู้รีบเอาแก้วมารองรับน้ำของผมเอาไว้ ผมแทบจะยืนไม่อยู่ด้วยความเสียว และความเหนื่อย
"ได้แล้วค่ะอาหารเสริมสุขภาพที่แสนจะมีคุณค่าของเรา" เฟริ์นพูดพร้อมกับชูแก้วที่เต็มไปด้วยน้ำของเด็กหนุ่ม แต่อยู่คุณปราณีพูดสวนออกมาว่า
"คุณเฟิร์นค่ะ เดี๊ยนว่าน้ำนี่เป็นน้ำที่คุณภาพดีมากๆเราเอาไปทำครีมกันไม่ดีกว่าหรือค่ะ" คุณปราณีหันมองหน้าแขกคนอื่นๆอย่างขอความเห็น เมื่อเธอเห็นว่าไม่มีใครค้าน เธอเลยสั่งให้เฟิร์นเอาน้ำเด็กไปเก็บอย่างดี เพื่อเตรียมเอาไปทำครีมทาหน้า ส่วนของน้ำของผมเธอให้แม่บ้านผสมเป็นพันชน์แจกแขกทุกคน
ผมเดินกลับมารวมกับทุกคนด้วยความเหนื่อย เด็กหนุ่มก็ถูกเข็นออกไปจากงาน เฟิร์นเดินมาหาพวกเรา "โอเค พวกเธอทำงานได้ดีมาก ตอนนี้จบหน้าที่โชว์ของเธอในคืนนี้แล้ว ไปพักผ่อนเตรียมรอรับงานกันต่อ"
พวกเราเดินกลับมาที่ห้องของเรา อาหารถูกเตรียมเอามาตั้งในห้องเราแล้ว ทุกคนลงมือล้อมวงกินข้าวกัน
"แม่งโหดหว่ะ" นุ๊กพูดขึ้นมากลางวงกินข้าว
"อืม" พวกเราทุกคนรับขึ้นมาพร้อมกัน
"คราวหน้ากูจะไม่เล่นบอลอีกแล้ว" นุ๊กโพล่งขึ้นมาอีก
"ให้มันจริงเถอะ" โก้พีทีหนุ่มพูดขึ้นมาบ้าง
"พี่หน่ะเห็นมาเยอะแล้ว พวกที่เล่นบอลพอเสียบอลก็มาขายตัว พอใช้หนี้หมดก็เล่นใหม่ ก็ขายกันอยู่เรื่อยๆ บางคนเม่งทำไปทำมา ไปขายตัวตามซ่องเลยนะเว็ย"
"มีด้วยเหรอพี่ ซ่องผู้ชายหน่ะ" ผมถามด้วยความสงสัย รู้จักแต่ซ่องผู้หญิง
"มีดิน้อง เมื่อก่อนมีคนชวนพี่ไปทำเหมือนกัน แต่มันจะเรียกให้ดีกว่าซ่อง เรียกเป็นบาร์บ้างหล่ะ คลับบ้างหล่ะ ก็ซ่องดีๆนี่แหละ ไปคุยๆกับแขก เดี๋ยวแขกก็ออฟออกไป รายได้ดีด้วยนะ เพื่อนพี่ที่ทำรายได้บางคนหลายหมื่นเลยนะ"
"แล้วไมพี่ไม่ไปทำหล่ะครับ" ผมถามต่อ
"พี่รับจ๊อบแบบนี้ดีกว่า ไปนั่นกลัวเจอคนรู้จัก"
พวกเราคุยนู่นคุยนี่กับไป แต่ประเด็นก็ไม่พ้นเรื่องขายตัวของผู้ชายที่พวกเราไม่ค่อยรู้ แต่โก้รู้ค่อนข้างมาก
ดึกค่อนข้างมากแล้ว ผมไม่รู้หรอกว่าข้างนอกเค้าทำอะไรกัน พวกเราทุกคนกลับมาอยู่ในห้องเดิมกันหมด ข้างนอกก็เหลือแต่ "ท๊อป" เท่านั้น ผมเองทำท่าจะงีบหลับอยู่เหมือนกัน แต่ไม่ทันจะได้หลับ เฟิร์นก็เข้ามาในห้องแล้วบอกให้พวกเราทุกคนเตรียมตัวทำงานกันต่อ ป้องเองก็ตื่นขึ้นมาด้วยความงัวเงีย
"ชั้นให้เวลาพวกเธอครึ่งชั่วโมงอาบน้ำล้างหน้าแปรงฟันให้สะอาดซะ แล้วใส่กางเกงในรอชั้นไว้ เดี๋ยวชั้นจะมาเรียกให้ขึ้นงาน"
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น