ตอนที่ 13 ปลดปล่อย
แม่ทัพยืนเด่นอยู่กลางเวทีพร้อมด้วยขนาดความเป็นชายที่ไม่ธรรมดา ขนาดฆวยที่ชายทุกคนในเมืองยังคิดอิจฉา หญิงทั้งหลายกลืนน้ำลายตาค้าง ฆวยใหญ่ใหญ่ยาว ตั้งโด่ชี้ฟ้า แข็งทะมึน ลำอวบยิ่งกว่าข้อมือแม่ทัพ กำไม่รอบ เส้นเลือดปูดโปน ขึ้นเต็มอยู่รอบลำฆวย หัวฆวยบานสีม่วงคล้ำ พวงไข่ยาน ลูกใหญ่กลมรี พร้อมด้วยดงขนหยิก ที่ขึ้นกระจายไปทั่วเนินฆวย
“พวกเจ้าเห็นฆวยข้าแล้ว มีความคิดเห็นอย่างไรบ้าง?” แม่ทัพพูดตาที่หลี่เฉินเคยสั่งไว้ ก่อนชี้นิ้วถามชายหนุ่มคนหนึ่งเบื้องล่างแท่นประกาศ
“ขะ...ขะ..ข้ามิกล้าออกความเห็นขอรับ ท่านแม่ทั....” ชายหนุ่มตัวสั่น สายตาจับจ้องที่ฆวยผู้นำ
“เหลวไหล ข้าถามเจ้าอยู่ จงตอบมาตามจริง ไม่เช่นนั้นข้าจะสั่งลงโทษเจ้า” แม่ทัพพูดแทรกชายหนุ่ม
“ระ..เรียนท่านแม่ทัพ ลำฆวยของท่านชะ..ช่างใหญ่โตราวกับกระบองไม้ไผ่ ใหญ่กว่าของข้าหลายเท่านัก” ชายหนุ่มตอบตะกุกตะกัก
“แล้วเจ้าคนนั้นคิดเห็นกับฆวยข้าอย่างไร?” แม่ทัพเปลี่ยนไปถามชายหนุ่มอีกคน
“ฆวยท่านแม่ทัพดูช่างน่าเกรงขาม ทั้งใหญ่ทั้งยาว ส่วนหัวฆวยก็งดงามเหมือนดอกเห็ดยามต้องฝน บานสะพรั่ง อัณฑะทั้งสองก็ดูบวมเต่ง ราวกับบรรจุน้ำอมฤตไว้ปริมาณมหาศาลขอรับ” ชายหนุ่มอีกคนรีบตอบด้วยกลัวถูกลงโทษ
“ท่านผู้เฒ่าคนนั้นละว่าอย่างไร? ฆวยข้าเป็นเช่นไร?” แม่ทัพหันไปถามชายแก่คนหนึ่ง
“นับตั้งแต่ข้าเกิดมาจนบัดนี้ ยังมิเคยพบเห็นอวัยวะเพศของผู้ชายคนไหนใหญ่ได้เทียบเท่ากับของท่านเลย น้ำหล่อลื่นช่างเยอะอย่างไม่น่าเชื่อ เหมือนเมือกจากทากนับร้อยตัว่ พวยพ่นหลั่งไหลออกมาไม่หยุด สมชายชาตรีอย่างท่านยิ่งนัก” ชายแก่ตอบ
บัดนี้เข้าสู่ยามวอกแล้ว ความกำหนัดเริ่มแผ่ซ่าน พร้อมลำฆวยที่ปล่อยน้ำใสออกมา ไหลนองไปทั่วพื้นเวที แม่ทัพเริ่มคุมสติไม่อยู่ กำมือสาวฆวยต่อสายตาประชาชนที่ถูกแม่ทัพสั่งให้จ้องมองเขาตลอด เงยหน้าเม้มปาก ตั้งหน้าตั้งตาชักว่าวอย่างมีความสุข ท่ามกลางแสงแดดจ้า เหมือนคนบ้าเสียสติ
จู่ๆ ทหารหลายคนก็ขึ้นมาจับแม่ทัพไว้แน่น พร้อมกับที่หลี่เฉินขึ้นมาประกาศต่อหน้าประชาชนว่า
“บัดนี้ท่านแม่ทัพเหมือนคนเสียสติไปแล้ว ข้าในฐานะองค์รักษ์ผู้ดูแลขอพันธนาการแม่ทัพไว้ก่อนที่เรื่องจะบานปลาย”
ทหารทั้งหลายตรงเข้าจับแม่ทัพมัดกับเสาหลักกลางเวที เชือกถูกมัดข้อมือรวบเข้าหากัน และไพร่ไว้หลังเสา ก่อนใช้เชือกอีกเส้นพันรอบตัวยึดแม่ทัพติดกับเสา ขยับร่างกายไม่ได้ มีเพียงฆวยเท่านั้นที่ยังกระดกพ่นน้ำใสไหลยืดยาวออกมา
“ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้นะ ปล่อยข้า!!! ข้าเงี่ยน ต้องชักว่าว ข้าต้องน้ำแตกตอนนี้” แม่ทัพดิ้นทุรนทุราย โวยวายต่อหน้าธารกำนัล ที่ยังคงยืนจ้องมองผู้นำตรงหน้า
“ท่านต้องสงบสติอารมณ์ให้ได้ก่อนพะยะค่ะ ข้าจึงจะปลดท่านลงมา” หลี่เฉินบอกกับแม่ทัพให้ประชาชนได้ยิน
“หาทางเอาตัวรอดเองนะซู่เหวิน ข้าจะมัดเจ้าไว้ที่นี้จนครบกำหนด 3 วันที่จะกำลังพิษแมงมุมออกหมด ข้าจะรอดูวิธีเอาตัวรอดชองเจ้า ฮ่าๆๆๆ ” หลี่เฉินโน้มตัวไปกระซิบข้างหูแม่ทัพใหญ่
เมื่อท่านแม่ทัพถูกตรึงเรียบร้อย เหล่าทหารทั้งหลายก็พากันลงจากเวทีและเดินทางกลับเข้าจวน ปล่อยให้แม่ทัพฉายเดี่ยว ร้องตะโกนลั่น แสดงความกำหนัดถึงขีดสุดให้ประชาชนรับชมเป็นบุญตา
“ใครก็ได้ ปลดปล่อยข้าที ข้าเงี่ยนไม่ไหวแล้ว โอ๊ย..เงี่ยนเหลือเกิน” แม่ทัพร้องลั่นอย่างน่าสมเพช
ประชาชนได้แต่ยืนดูภาพตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตา เป็นไปได้อย่างไรที่ท่านแม่ทัพจะแสดงพฤติกรรมน่ารังเกียจออกมาเช่นนี้ ชายหนุ่มชาตินักรบรูปงามที่มาร้องตะโกนขอให้คนช่วยให้หลุดจากความเงี่ยน ชายหนุ่มขวัญใจเหล่าประชาที่มายืนแสดงฆวยต่อหน้าชายหญิงในที่นี้
เมื่อรับกับภาพตรงหน้าไม่ได้ ประชาชนบางคนเริ่มทะยอยกลับ แยกย้ายไปคนละทาง บ้างก็ยืนสายหัว บ้างก็ถอนหายใจ จนเหลือคนหน้าแท่งอยู่ไม่มาก
“พวกเจ้าอย่าพึ่งไป ห้ามไปไหน!!! ข้าขอสั่งให้กลับมา กลับมาชักว่าวให้ข้าที ข้าเงี่ยนไม่ไหวแล้ว” แม่ทัพได้แต่ตะโกนตามหลังผู้คนที่เดินหนีกลับ
ระหว่างที่ร้องตะโกนหาคนช่วย บั้นเอวแม่ทัพก็พยายามเด่งสวนแทงอากาศ กระเด้าความว่างเปล่าเบื้องหน้า ปล่อยน้ำเมือกออกมาได้อีกหลายระลอก ปุดๆ ออกจากปากหัวฆวยบาน ครั้นแม่ทัพก็เหลือบไปเห็นขอทานคนหนึ่งนอนอยู่ข้างกองขยะ จึงเกิดความคิดดีๆ ขึ้นมา
“ทะ..ท่านๆ ท่านยาจกรูปงาม ข้าขอร้องท่าน ได้โปรดสาวฆวยให้ข้าทีเถอะ ข้าปวดฆวยไปหมดแล้ว ข้าเงี่ยนฆวยเหลือเกิน” แม่ทัพละล่ำละลักน้ำเสียงสั่น
“ข้ามิกล้าหรอกท่านแม่ทัพ ท่านเป็นถึงผู้นำใหญ่แห่งแคว้น ข้าเป็นเพียงคนจรไร้หัวนอนปลายทาง มิอาจกล้าสัมผัสร่างกายท่านหรอกขอรับ” ขอทานตอบด้วยความกลัว
“ด้วยเกีรยติแห่งกษัตริย ข้าสัญญาว่าจะไม่ลงโทษเจ้า อีกทั้งยังจะตบรางวัลให้อย่างงาม ขอเพียงเจ้าทำให้ข้าน้ำแตกได้ก็พอ” แม่ทัพพูดกระอึกกระอัก แข่งกับยามวอกที่ใกล้หมดลงทุกทีๆ
“เจ้าเห็นผ้าเตี่ยวผืนนั้นไหม? นั่นมีตราสัญลักษณ์ประจำสกุลซู่อยู่ ขอมอบให้เจ้าเลย หากเจ้ามีติดตัวไว้ ทหารทั้งหลายยังต้องเกรงกลัว” แม่ทัพหมดหนทาง
ขอทานชั่งใจอยู่ไม่นาน จึงตัดสินใจลุกขึ้น เดินไปยังแท่นเวที เพื่อระบายความกำหนัดให้แม่ทัพใหญ่ที่บัดนี้ฆวยบานตึงไปทั่วลำ พ่นของเหลวใสออกมาไม่หยุด
ขอทานค่อยๆ ใช้มือสกปรก หยาบด้าน จับเข้าที่ฆวยของพระราชา สร้างความเสียวซ่านให้กษัตริย์ใหญ่ได้มากนัก ทันทีที่มือโสโครกกำรอบลำฆวย แม่ทัพก็เด่งฆวยสวยสะอาด สวนกระเด้ามือขอทานนั้นทันที หัวฆวยผุบเข้าออกมือเหม็นของขอทานอย่างถี่ยิบ
น้ำเมือกไหลเปื้อนมือขอทานไปทั่ว เกิดไปฟองเมือกรวมกับความสกปรกของมือที่หยิบจับขยะของขอทาน ทำให้ฆวยสวยเปรอะเปื้อนไปหมด ไม่นานแม่ทัพก็ชะลอการซอยฆวยเข้าออกมือยาจก
“ท่านยาจกใจบุญ ได้โปรดชักว่าวให้ข้าที ลูบไล้ร่างกายให้ข้า บีบหัวนมข้า ข้าเงี่ยนจัดแล้ว” แม่ทัพพูดเสียงกระเส่า
หลังจากนั้น ขอทานจึงใช้มือข้างที่เคยถูกกระเด้า รูดสาวฆวยให้แม่ทัพจากโคนไปถึงหัว ก่อนจะรูดกลับจากหัวจนสุดโคน ทำให้เส้นสองสลึงแม่ทัพตึง สร้างความเงี่ยนให้อีกระดับ มือสกปรกอีกข้างลูบไล้กล้ามอกและท้องของแม่ทัพ จนเนื้อตัวแม่ทัพสกปรกไปหมด แต่ยามนี้ไม่มีสิ่งใดให้กังวลอีกแล้ว นอกจากหลุดออกจากความเงี่ยนจัดนี้ไปให้ได้
“โอ๊ยยย...เสียว ช่างดีเหลือเกิน ข้าชอบเหลือเกิน” แม่ทัพซิ๊ดปากเสียงดัง
ขอทานเห็นดังนั้น จึงใช้อุ้งมือหยาบ ประกบเข้าตรงส่วนหัวฆวย ก่อนจะหมุนวนเหมือนฝนไม้ สร้างความเสียวสุดยอดให้ท่านแม่ทัพอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน
“ซู้ดด..อ่า ข้าเสียว ข้าจะทนไม่ไหวแล้ว เงี่ยนจริงๆ ท่านยาจก” แม่ทัพส่ายตัวไปมา เหมือนคนเต้นระบำเปลื้องผ้า ขณะที่ขอทานก็ฝนหัวฆวยให้ท่านแม่ทัพอย่างต่อเนื่อง
“ข้าทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ข้าจะแตกแล้ว จะแตกออกมาแล้ววว...ซิ๊ด” แม่ทัพคำรามลั่นไปทั่วบริเวณ จนคนที่ทะยอยเดินกลับต้องหันมาดู
ภาพที่เห็นนับว่าเป็นสิ่งเหลือเชื่อมากเมื่อท่านแม่ทัพส่ายตัวถูกับเสาไปมา แอ่นฆวยใหญ่ไปตรงหน้า ไข่สองใบในถุงหุ้มอัณฑะเคลื่อนตัวขึ้นไปใกล้องคชาติเหมือนกำลังบีบเค้นน้ำภายใน แม่ทัพคำรามกึกก้องจนฟ้าสั่นแผ่นดินไหว
ลำฆวยแข็งเกร็งขนาดกดลงแล้วยังดีดขึ้นมาได้อย่างแรง หัวฆวยเบ่งบานใหญ๋ ก่อนกระตุกพวยพ่นน้ำเงี่ยนขาวขุ่นออกจากรูฆวยบาน พุ่งจากเวทีไปจนถึงประชนชนที่อยู่ด้านล่าง ไกลกว่า 5 เมตร จังหวะเดียวกับไข่สองใบทิ้งตัวต่ำก่อนจะเคลื่อนตัวขึ้นอีกครั้ง กระตุกบีบคั้นน้ำเงี่ยนออกมาอีกนับ 10 ระลอก ไม่ลดระยะลดแม้แต่น้อย สาดใส่ประชาชนเบื้องล่างไปทั่ว ก่อนจะเริ่มหลั่งเบาลงเรื่อยๆ กลายไปหยดน้ำใหญ่ไล่จากหน้าเวทีมาจนถึงปลายฆวย ยืดยาวเป็นสายเหนียวข้น สร้างกลิ่นเหม็นคาวไปทั่วบริเวณ
ไม่นานแม่ทัพก็ฟุบหน้าลงด้วยความเพลียจากการหลั่งน้ำเงี่ยนครั้งยิ่งใหญ่ ปล่อยให้ขอทานใช้ผ้าเตี่ยวปักชื่อสกุลซู่เช็ดฆวยยาวที่เปรอะเปื้อนไปทั้งลำ ขณะที่ประชาชนเริ่มพูดคุยกันอีกครั้ง
“นั่นคือน้ำเงี่ยนกษัตริย์หรอกรึ? หลั่งไหลเยอะและแรงยิ่งกว่าน้ำตกหวางกว่อฉู้เสียอีก”
“น้ำเงี่ยนของราชาไม่ธรรมดาจริงๆ คนสามัญอย่างพวกเราคงเทียบไม่ได้”
“ดูสิ น้ำเงี่ยนของแม่ทัพยังติดเสื้อข้าอยู่เลย เหนี่ยวข้นยิ่งกว่าน้ำยางจริงๆ”
“ข้าว่าเราเก็บน้ำเงี่ยนของขุนศึกไปขายกันเถอะ ของหายากเช่นนี้คงได้หลายตะลึง”
ซู่เหวินอายจนแทบอยากเอาหน้ามุดดิน ขุนศึกกล้าหาญอย่างเขาพึ่งอ้อนว้อนขอร้องให้ขอทานสกปรกสำเร็จความใคร่ให้ต่อหน้าผู้คนกลางใจเมือง คิดแล้วก็สลดใจ ที่ต้องถูกตรึงอยู่กลางแท่นเวทีแบบนี้ต่อไปอีกจนครบ 3 วัน วันพรุ่งนี้จะทำอย่างไรดี
..........................................................................................................................................................
หน้าเหมืองแร่ ณ เมืองเหอเป่ย
เสาไม้กางเขนยังคงห้อยร่างไร้เสื้อผ้าของบุตรชายท่านแม่ทัพอยู่ เสาไม้ถูกปักอยู่หน้าทางเข้าเหมือง ทำให้ทาสและคนงานถูกคนที่ผ่านเข้าออกมองเห็นเรือนร่างของอดีตคุณชายรูปงาม
หลังจากมีคำสั่งจากหลี่เฉินให้ตรึงร่างองค์ชายไว้เป็นเวลา 3 วัน โดยมีเงื่อนไขว่าให้คนงานทุกคนที่เข้าออกสามารถจับฆวยขององค์ชายได้ตามต้องการ ให้ชักว่าวหรือรูดฆวยให้แข็งอยู่ตลอดเวลา แต่ห้ามให้องค์ชายน้ำแตกโดยเด็ดขาด
คนงานที่นี่ขาดผู้หญิงมานาน ด้วยว่าถูกเกณฑ์ไปเป็นสาวรับไช้ต่างเมืองเสียหมด ความกำหนัดและความแค้นจึงระบายลงสู่ฆวยคุณหนูเริ่น ที่ตอนนี้เหมือนฆวยสาธารณะ คนงานทุกคนสามารถลูบคล้ำได้ บ้างก็ลูบไล้พวงไข่ บ้างก็จับสาวฆวยยาวจนแข็ง สร้างทั้งความเสียวและความทรมานให้คุณหนูเริ่นอย่างมาก
“เอ็งดูฆวยมันซิว่ะ อายุแค่นี้แต่ใหญ่กว่าของพวกเราอีกว่ะ” คนงานคนหนึ่งพูด
“ข้าขอดึงหมอยคุณหนูเก็บไว้เป็นที่ระลึกสักหน่อยนะขอรับ ฮ่าๆๆ” คนงานอีกคนเริ่มสมทบ
“หน้าก็หล่อ หุ่นก็ดี ฆวยก็ใหญ่ แบบนี้สาวไหนไม่หลงก็โง่เต็มทนแล้ว” คนงานเริ่มวิจารณ์
คนหนึ่งถูกบังคับให้น้ำแตกโดยชักว่าวไม่ได้ อีกคนถูกชักว่าวแต่น้ำแตกไม่ได้ สองพ่อลูกกับสองสถานการณ์ที่แตกต่างกันแต่เกิดในเวลาเดียวกัน
ตอนที่ 14 ปืนชาย
เช้าวันใหม่เริ่มขึ้น แสงตะวันทอแสงสาดส่องเข้าเปลือกตาที่ยังปิดสนิทของซู่เริน ชายหนุ่มยังคงถูกมัดติดกับเสาไม้กางเขน อวดมัดกล้ามและเครื่องเพศที่ยังหลับใหลทิ้งตัวสู่พื้นดินหน้าเหมืองแร่ ดูเหมือนเทพบุตรรูปงามที่กำลังรอเหล่าซาตานมาพิพากษาและลงทัณฑ์
น้ำเย็นถูกสาดใส่ร่างหนุ่มหล่อ เพื่อปลุกเขาให้ตื่นจากความฝันมาพบกับความเป็นจริงที่ว่าบัดนี้เขาถูกแขวนอยู่ต่อหน้าคนงานที่รอเดินเข้าไปทำงานในเหมืองแร่
“วันนี้พวกข้ารีบตื่นแต่เช้าเลยนะคุณชาย ฮ่าๆๆ” หัวโจกคนงานเริ่มพูดกับซู่เริน
“กลัวจะมาทรมานหนุ่มหล่อกล้ามโตไม่ทันละสิ ฮ่าๆๆ” คนงานเริ่มเฮ
เช้าวันนี้คนงานตื่นเต้นกว่าทุกวัน หลังจากที่หลี่เฉินออกกฎว่าก่อนที่คนงานแต่ละคนจะเข้าออกเหมืองต้องทรมานคุณชายเรินด้วยวิธีใดก็ได้ ทำให้เหล่าคนงานรีบตื่นมาแต่เช้าตรู่ และเริ่มการทรมานด้วยการสาดน้ำเย็นใส่ร่างเปลือยของคุณชายรูปงาม
บัดนี้คนงามเริ่มเข้าแถวเป็นระเบียบเพื่อรอเดินเข้าเหมืองแร่และทรมานคุณชาย คนงานคนต่อมาเดินตรงเข้าซู่เริน ก่อนจะถุยน้ำลายใส่หน้าเทพบุตรหน้าหล่อ และเดินเข้าเหมืองไปอย่างสบายใจ
คนต่อมาเข้าจิกผมคุณชายขึ้นมาอย่างแรง จนหน้าคุณชายสะบัดเงยขึ้นมองหน้าคนงานที่อยู่ตรงหน้า ก่อนจะบังคับให้คุณชายตะโกนเสียงดังๆ ว่ายอมเป็นทาสของทุกคนในที่แห่งนี้ แต่คุณชายไม่ยอมพูดตาม จึงถูกตบหน้าไปฉาดใหญ่ เสียงดังเพี้ยะ
เง็กจือยืนดูเหตุการณ์อยู่อย่างสลด หนุ่มน้อยที่รู้จักกับหลี่เฉินมาตั้งแต่เด็ก บัดนี้ถูกแต่งตั้งให้เป็นนายผู้ดูแลคุณชายเริน แต่จิตใจของเด็กหนุ่มอย่างเง็กจือนั้นไม่ใช่คนใจดำอำมหิต แต่เป็นคนเห็นอกเห็นใจผู้อื่นและมีเมตตาอย่างมาก ภาพตรงหน้าจึงบาดตาบาดใจของเง็กจือจนต้องเบือนหน้าหนี
“เจ้าตบหน้าองค์ชายไปแล้วถือว่าได้ทรมานสำเร็จแล้ว เจ้าเดินเข้าเหมืองไปได้แล้ว” เง็กจือเอ่ยขึ้นขณะที่คนงานพยายามบังคับคุณชายให้พูดต่อ
เมื่อเง็กจือตักเตือน คนงานคนนั้นจึงยอมปล่อยคุณชายและเดินเข้าเหมืองไปโดยดี คนถัดมาถือมีดโกนคมกริบ ตรงเข้าไปจิกผมคุณชาย ก่อนจะปาดใบมีดผ่านเส้นผมจนร่วงกรูลงสู่พื้น ก่อนจะเก็บรวบเส้นผมนั้นขึ้นมา
“ปอยผมจากหัวของคุณชาย ข้าขอนะ ข้าจะเอามามัดรวมกันแล้วนำไปใช้ปัดกวาดสิ่งสกปรก ฮ่าๆๆๆ” คนงานกล่าวอย่างมีความสุขที่ได้มีโอกาสใช้ผมของคนสูงศักดิ์มาใช้กับของชั้นต่ำ
คนถัดไปบีบปากคุณชายจนอ้าออก ก่อนจะบ้วนน้ำลายยืดเหนียวใส่ปากหนุ่มหล่อ และรีบเอามือปิดปากคุณชายไว้ก่อนจะสำลักอย่างแรง ทำเอาคุณชายเลือดขึ้นหน้า ต้องฝืนใจกลืนน้ำลายคนงานชั้นต่ำลงเข้าคอหอย สร้างความพอใจให้คนงานเป็นอย่างมาก
“กล้ามท้องของแกสวยงามจริงๆ ขึ้นเป็นลูกเป็นลอนเชียว” คนงานคนถัดมาตรงเข้าลูบไล้กล้ามท้องของซู่เรินขึ้นลง สัมผัสความแข็งของลอนกล้ามเนื้ออย่างอิจฉา ก่อนจะชกเข้าหน้าท้องของคุณชายจนจุกไปถึงลิ้นปี่ ทำเอาร่างบุตรชายแม่ทัพขดงอเหมือนกุ้ง ขณะที่สองมือสองเท้ายังถูกตรึงติดเสาไว้
“นี่คือกางเกงในของข้าเอง ข้าสวมและชักว่าวใส่มาหลายวันแล้ว เห็นทีวันนี้ต้องสละให้เทพบุตรรูปงามเสียแล้ว” คนงานอีกคนเดินถือกางเกงในสีขาวโสโครก เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำปัสสาวะและน้ำกามเป็นคราบเหลือง กระจายไปทั่วผืนผ้า ก่อนจะคลี่ออกและสวมใส่ลงบนหัวขององค์ชายเริน ตำแหน่งเป้ากางเกงอยู่ตรงกับปลายจมูกโด่งของซู่เริน สร้างความพะอืดพะอมให้เจ้าตัวมาก เพราะกลิ่นน้ำเยี่ยวและน้ำฆวยของคนงานลอยตรงเข้าเสียดแทงโพรงจมูกจนอยากจะอ้วก
“อย่าพึงอ้วกออกมานะคุณชาย” คนถัดมาตรงเข้ามากำขนหมอยคุณชายไว้ในอุ้งมือ ก่อนจะกระชากอย่างแรง จนขนหยิกดำหลุดติดมือมาเป็นกระจุก
“อ้ากกกกกกกกกก!!!” คุณหนูเรินอ้าปากร้องน้ำตาไหลด้วยความเจ็บ ขณะคนงานกำลังยืนดูและหัวเราะอย่างสนุกสนาน
ก่อนคนงานที่ดึงเส้นหมอยคุณชายจะเดินเข้าเหมืองไป เขาจับหน้าคุณชายหันมาและรีบยัดเส้นหมอยคุณชายใส่ปากตัวเอง ก่อนจะรีบเดินหนีเพราะกลิ่นกางเกงในที่ใส่ไว้โดยคนงานคนก่อนโชยกลิ่นน้ำกามอย่างแรง
“โห้ พวกเอ็งดูสิว่ะ คุณชายกินหมอยตัวเองว่ะ ฮ่าๆๆๆ” คนงานที่เหลืออีกกลุ่มเริ่มทะยอยเดินเข้ามาและถอนขนหมอยจากโคนฆวยและก้อนไข่ยานทั้งสองข้าง ก่อนจับยัดใส่ปากคุณชายตรงหน้า ใบหน้าส่วนบนมีกางเกงในเหม็นคลุมอยู่ ใบหน้าส่วนล่างก็เลอะไปด้วยเส้นขนหมอย
คุณชายหนุ่มหล่อเหลา ใบหน้าชวนให้สาวทั้งหลายหมายปอง พร้อมด้วยกล้ามเนื้อที่ทำให้ร่างกายดูกำยำล่ำสัน บัดนี้กลายเป็นชายหนุ่มผมสั้น ใบหน้ามีกางเกงในสกปรกโสโครกครอบไว้ ในปากอมเส้นขนหมอยดกดำจากฆวยตนเองไว้ รอบๆ ปากมีเส้นขนหยิกกระจายไปทั่ว เครื่องเพศดูเกลี้ยงเกลาไร้เส้นขนปกปิด ทำให้ดูเหมือนมังกรใหญ่คืบคลานออกจากพงหญ้าดำแล้ว
“พวกเจ้าหยุดทรมานตรงส่วนนั้นของคุณชายเรินได้แล้ว!” เง็กจือหลุดปากออกไปหลังจากทนรับกับภาพตรงหน้าไม่ได้
“ท่านสงสารมันรึ เง็กจือ?” คนงานตะโกนถามด้วยความสงสัย
“ขะ...ข้าเปล่านะ คือข้า..เห็นว่าวันนี้ส่วนนั้นของคุณชายบอบช้ำมามากแล้ว เก็บไว้ทรมานวันอื่นบ้างไม่ดีหรอกรึ?” เง็กจือรีบแก้ตัว พร้อมหาทางออกให้วันนี้คุณชายเรินผ่านพ้นเรื่องร้ายๆ ไปด้วยดี
“อืม..นั่นก็จริง เก็บฆวยมันไว้ทรมานต่อวันพรุ่งนี้ก็ดี ถ้าเช่นนั้นพวกข้าไม่ยุ่งกับฆวยมันอีก” คนงานคนถัดไปพูดพร้อมตรงเข้ามาบิดหัวนมทั้งสองของคุณชายเป็นเกลียว จนคุณชายร้องเสียงดัง เผยให้เห็นเส้นขนสีดำอัดอยู่เต็มโพรงปาก
การทรมานร่างกายของคุณชายเรินยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ ทั้งถูกเตะ ถูกต่อย ถูกตบตีใบหน้า หยิกหัวนม ถอนขนรักแร้ ทาตัวด้วยขี้เถ้า ฟาดด้วยแส่ แต่กระนั้นชายหนุ่มก็ยังกัดฟันอดทนต่อไป
“คุณชายเริน อดทนหน่อยนะ ข้าจะหาทางช่วยท่านเอง” เง็กจือคิดในใจก่อนหลบหน้าหนีจากภาพที่เห็นเบื้องหน้า
…………………………………………………………………
ใจกลางเมืองต้าเหลียน
แม่ทัพซู่ยังคงถูกมัดร่างไว้กลางเวที เป็นแบบให้ผู้คนที่ผ่านไปมาแวะดู และวิพากษ์วิจารณ์เสียงดัง ทั้งรูปร่างหน้าตา และที่สำคัญคือเครื่องเพศที่น่าตกตะลึง
“เป็นอย่างไรบ้างขอรับท่านแม่ทัพ ท่านรู้สึกดีขึ้นบ้างหรือยัง?” หลี่เฉินเดินขึ้นมาบนเวที ทักทายอดีตหัวหน้าของตน
“แก! ไอ้สารเลว ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้ ข้าจะรีดพิษแมงมุม” แม่ทัพดิ้นร้องโวยวาย
“ดูเหมือนท่านแม่ทัพยังไม่ได้สติ คิดแต่เรื่องใต้สะดือ ข้าเป็นห่วงท่านเหลือเกิน” หลี่เฉินกล่าวต่อหน้าประชาชนที่ยืนดูอยู่
“เมื่อวานได้ข่าวว่าท่านสำเร็จความใคร่กับมือยาจกคนหนึ่ง เหตุใดท่านต้องระบายความกำหนัด
ลงกับประชาชนด้วยเล่า” หลี่เฉินเล่นตามบทองครักษ์ผู้แสนดี
“อย่ามายุ่งกับข้า วันนี้ข้าต้องชักว่าววว ปล่อยให้ข้าชักว่าวเดี๋ยวนี้” แม่ทัพกระเสือกกระสนดิ้นให้หลุดจากพันธนาการ
“เห็นทีข้าคงห้ามไม่ให้ท่านสำเร็จความใคร่ได้ แต่ข้าทนดูท่านระบายลงกับประชาชนผู้บริสุทธิไม่ได้ ” หลี่เฉินกล่าว พลางหยิบไม้ท่อนหนึ่งขึ้นมาปักลงกลางเวที ตรงปลายเป็นเถาวัลย์ทำเป็นห่วงกลมสูงระดับเดียวกับเครื่องเพศแม่ทัพพอดิบพอดี ก่อนจะเดินกลับไป ทิ้งให้ท่านแม่ทัพหาทางออกเอง
เบื้องหน้าฆวยที่กำลังแข็งของท่านแม่ทัพคือห่วงเถาวัลย์และประชาชนจำนวนมาก ไม่รอช้าแม่ทัพพยายามแอ่นฆวยใหญ่สอดเข้าห่วงอย่างเก้ๆ กังๆ แม่ทัพยักย้ายสะโพกไปมาอยู่ไม่นาน ในที่สุดฆวยใหญ่ก็ถูกบรรจงสอดเสียบลงห่วงเถาวัลย์จนสุดโคนฆวย
ไม่รอช้า แม่ทัพเริ่มกระเด้าเย้ดห่วงเถาวัลย์อย่างเมามัน ท่ามกลางสายตาของประชาชนที่เห็นทุกการกระทำ ลำฆวยยาวเสียดสีเข้าออกจากห่วง หัวฆวยผุบเข้าออกทิ่มแทงสายตาของผู้คนเบื้องหน้า พร้อมทักทายประชาชนด้วยน้ำฆวยที่เริ่มหลั่งไหลออกมาเรื่อยๆ
ประชาชนเองก็เหมือนถูกมนต์สะกด แม้ภาพตรงหน้าจะอุจาดอัปรีย์ แต่ความสงสัยใคร่รู้ว่ากษัตริย์ใหญ่เวลาเย้ดจะมีลีลาเด็ดกว่าประชาชนคนทั่วไปหรือไม่ จึงยืนดูอยู่ห่างๆ หัวใจเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ เมื่อเห็นแม่ทัพกระเด้าห่วงโชว์ด้วยท่าทางที่หาดูได้ยากจนสตรีบางคนเริ่มเกิดอารมณ์ร่วม
แม้จะถูกมัดแขนมัดขา แต่สะโพกแม่ทัพยังคงทำหน้าที่ได้อย่างดี ทั้งส่งลำฆวยเข้าออกปล่อยน้ำฆวยไหลยืด ทั้งสอดฆวยแรงแทงสุดจนห่วงเถาวัลย์ติดกับเนินโคนฆวย หากเป็นเครื่องเพศสตรีก็คงถูกแทงเข้าถึงมดลูกเป็นแน่ บางจังหวะก็สอดฆวยแช่ทิ้งไว้พร้อมกับบดบี้สะโพกเข้ากับห่วงซ้ายทีขวาที บ้างจังหวะก็ควงฆวยเป็นเลขแปด ไม่ว่าจะลีลาไหนก็ปลดปล่อยความเงี่ยนให้ท่านแม่ทัพได้เป็นอย่างดี
ประชาชนเห็นแล้วยังตะลึง ท่าทางที่แม่ทัพเย้ดมีทั้งความนุ่มนวลทั้งรุนแรง ช่วงที่นุ่มนวลก็ตราตรึงจนสตรีทั้งหลายยังอยากร่วมรักด้วย ช่วงรุนแรงก็กระหน่ำแทงไม่ยั้ง ซอยสะโพกถี่ยิบจนแท่งไม้ยังสั่นคลอนจนหนุ่มๆ เบื้องล่างยังซูฮกในลีลาการเย้ดของกษัตริย์ที่ดุเด็ดเผ็ดมันจนต้องจำไปใช้กับภรรยาที่บ้าน
ห่วงเถาวัลย์เมื่อถูกเสียดสีก็หดตัวโอบรัดท่อนฆวยแม่ทัพเสียแน่นไม่ยอมคลาย ในระหว่างที่แม่ทัพกำลังเงี่ยนจัด กระแสเลือดก็ไหลเวียนเข้าไปในท่อนฆวยอย่างมาก แต่ไม่สามารถไหลกลับออกไปได้ด้วยว่าติดห่วงเถาวัลย์ที่โอบรัดอยู่ ทำให้เกิดเลือดคั่งอยู่ในฆวย ยิ่งทำให้ท่อนชายของแม่ทัพดูบวมโตม่วงดำ บีบคั้นน้ำหล่อลื่นให้ไหลออกมาเหมือนฝายน้ำแตก
แม่ทัพเข้าเย้ดห่วงไม้อยู่นานจนถึงจุดที่ทนต่อไปไม่ไหว ใบหน้าเริ่มยี้เก คิ้วขมวดเข้าหากัน ปากบิดเบี้ยว ทุกคนจำได้ดีว่าใบหน้าที่ดูตึงเครียดเช่นนี้คือช่วงที่ชายหนุ่มทุกคนกำลังจะขึ้นสวรรค์ ดวงตาทุกคนจึงจับจ้องไปที่ปากฆวยใหญ่ ลุ้นว่าแม่ทัพจะหลั่งไหลน้ำเงี่ยนออกมาได้มากสักแค่ไหน
ในที่สุดภาพที่ทุกคนรอก็มาถึงในอึดใจ ปลายฆวยเริ่มเบ่งบาน รูฆวยเปิดอ้าออกพร้อมกระแสของเหลวขุ่นคักอัดแน่นอยู่ภายใน ในจังหวัดสุดท้ายที่กำลังจะหลั่ง ห่วงเถาวัลย์ที่รัดแน่นฆวยอยู่เริ่มสำแดงฤทธิ์ เพราะท่อนำส่งน้ำเงี่ยนก็ถูกรัดไปด้วย ดังนั้นเมื่อฆวยและอารมณ์ชายพร้อมแล้ว แต่ท่อนำส่งถูกขัดขวางอยู่ จึงกลายเป็นสถานการณ์ที่ทรมานมาก เหมือนกับน้ำเชี่ยวไร้ทางระบาย
อย่างไรก็ตามแม่ทัพที่กำลังเงี่ยน ไม่สนฟ้าดิน ก็ออกแรงเบ่งน้ำฆวย ขมิบก้นส่งน้ำเงี่ยนให้ไหลไปตามท่อในฆวย ด้วยกำลังกล้ามเนื้อที่แข็งแรงของชายฉกรรจ์ ในที่สุดน้ำเงี่ยนก็ไหลผ่านท่อตีบพุ่งออกสู่แผ่นดินภายนอก
ด้วยความแรงของน้ำฆวยที่พวยพุ่งออกมาเป็นปกติของแม่ทัพ บวกเข้ากับแรงที่เกิดจากการเกร็งกล้ามเนื้อเชิงกราน จึงส่งผลให้ครั้งนี้น้ำเงี่ยนพุ่งออกมาราวกับห่าฝน ความแรงไม่ต่างจากกระสุนดินปืน พุ่งอัดใส่ประชาชนเบื้องล่างที่วิ่งหลบกันจ้าระหวั่น บ้างก็หลบได้ บ้างก็หลบไม่ทัน ทุกครั้งที่แม่ทัพพยายามเกร็งฆวยก็จะยิงกระสุนน้ำเงี่ยนออกไปเป็นชุดๆ พอหยุดเกร็งก็หยุดหลั่งเพราะเถาวัลย์รัดฆวยอยู่ เมื่อเกร็งอีกก็หลั่งอีก
แม่ทัพยืนแอ่นฆวยกระตุกน้ำเงี่ยนออกมาตามได้ตามใจสั่ง ขอเพียงแรงเกร็งจากกล้ามเนื้อเอาชนะแรงรัดจากเถาวัลย์ได้ก็จะปลดปล่อยน้ำชายออกมาได้ไม่ยาก ดังนั้นแม่ทัพจึงยืนเกร็งมัดกล้าม พวยพุ่งน้ำขุ่นออกมาเรื่อยๆ อย่างไม่จำกัด
พลั้นแม่ทัพก็เหลือบไปเห็นหลี่เฉินที่ยืนดูอยู่เบื้องล่างห่างออกไปประมาณ 5 เมตร แม่ทัพยืนหันฆวยไปตรงหน้าหลี่เฉิน ก่อนจะเกร็งกล้ามเนื้อสุดแรง จนฆวยกระดกเต่งตึง ด้วยความโกรธแค้นรวมกับความแรงของน้ำในตอนนี้ แม่ทัพจึงยิงน้ำเงี่ยนเป็นสายพุ่งตรงใส่หน้าหลี่เฉินเต็มแรง และยังคงกระตุกพ่นน้ำเงี่ยนออกมาอีกเรื่อยๆ จนหลี่เฉินและทหารวิ่งหลบกันวุ่น
จนน้ำเงี่ยนหยดสุดท้ายหมดลง เถาวัลย์ยังคงรัดแน่นไม่คลายตัว ทำให้เลือดฆวยไม่สามารถไหลกลับได้ ตอนนี้จึงกลายเป็นว่าชายหนุ่มรูปหล่อฆวยใหญ่ยืนเปลือยเปล่า ลำฆวยถูกรัดตึงจนเส้นเลือดขึ้นเป็นสายแขนง สร้างความปวดอวัยวะเพศให้แม่ทัพเป็นอย่างมาก
“ไอ้ซู่เหวิน ไอ้ทาสชั้นต่ำ บังอาจทำหน้าของข้าเปื้อนน้ำสกปรกของเจ้า ข้าจะไม่ไว้หน้าเจ้าอีกต่อไป ” หลี่เฉินกัดฟัน กำมือแน่นเช็ดน้ำเงี่ยนขุ่นขาวเหนียวยืดจากใบหน้าออกด้วยความโกรธแค้น
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น