ปฏิบัติการเอาคืนนิสิตฝึกสอน 3

หลังจากน้ำแตกสบายตัว..เอ้ย!..เรียนเสร็จ..ความจริงก็อันเดียวกันนั่นแหละ..เพราะเวลาที่คนอื่นเรียน.ผมเสือกคลายเงี่ยนอยู่ข้างหลังห้อง5555...จากนั้น.ผมก็มาเตะบอลกับเพื่อนๆเหมือนทุกวัน..พอเย็นๆหน่อย..พวกผมก็พากันเดินไปขึ้นBTSเพื่อที่จะกลับบ้าน..แล้วระหว่างทางไปสถานีสะพานตากสินนั้น..พวกเราก็ต้องแวะซื้อขนมโตเกียวเช่นเคย..อันละ3บาท.ราคาเดิมไม่เคยเปลี่ยนแปลง..เดินไปกินไป.คุยกับเพื่อนไปด้วย.จากระยะทางเป็นกิโลก็เลยรู้สึกว่าไม่ได้ไกลอะไรมากมาย...".วันนี้แม่งโคตรน่าเบื่อเลยว่ะ..กูแม่งไม่น่ามาเรียนเลย..ไม่มีห่าไรเลย.."..ต๊อด.เพื่อนที่นั่งหน้าผมในห้องเรียนทุกคาบ.แต่จะหันมาทุกครั้งถ้ามีชักว่าวโชว์...เป็นคนเปิดประเด็นขึ้นมาคนแรก..."..เออ.แต่กูว่าก็โอเคนะ..ไมไ่ด้แย่ขนาดนั้นป่าววะ..."...ผมตอบมันกลับไป.แต่ดันโดนมันสวนกลับมาซะงั้นว่า...."..มึงเรียนด้วยเหรอวะ..กูอยากจะขำ555..มึงรู้ปะเนี่ยว่าวันนี้แม่งสอนเรื่องอะไร..กูเห็นมึงหลับทุกคาบอะ..หรือถ้าไม่หลับก็สาวว่าวทุกที555"....จุกเลย.แม่งเอาความจริงมาพูด.....".กูก็เรียนนะเว้ย..เห็นอย่างงั้นก็เหอะ..ไอห่ามึงก็พูดเวอร์.เดี๊ยวเตะแม่งเลย...วันนี้กูตอบคำถามอาจารย์ด้วย.มึงทำเป็นลืมเหรอ?.."......".มึงตอบได้.เพราะไออาร์ตช่วยมึงหรอก...ฟายย...มึงไม่รู้ห่าไรเลย5555...วันๆเอาแต่เงี่ยน..บริหารค.วยอยู่นั่นล่ะ..เรื่องเรียนไม่สนใจ..กะโปกมึงจะใหญ่กว่าสมองแล้วนะ.กูอยากรู้จังเข้ามหาลัยไปแล้วมึงจะพึ่งใคร."......."...ไอเชี่ยนี่..ได้ทีเอาใหญ่เลยนะมึง..กูเอาตัวรอดได้ละกันน่า..แล้วที่พูดแบบนี้..มึงอิจฉาอะดิ..ค.วยเล็ก.แล้วทำเป็นน้อยใจเหรอวะ..ไอห่า.กูเห็นมึงมองกูตาไม่กระพริบอะ.."......".เล็กพ่องง..มึงไม่เคยเห็นมึงอย่ามาพูดดีกว่า."......".อะไรกัน.แค่นี้ต้องโกรธด้วย..เล็กก็บอกเล็กดิวะ..แทงใจดำสิเนี่ย..".....ไออาร์ตยิ้มอยู่คนเดียวครับ.ระหว่างดูเพื่อนๆเถียงกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่อง....."..ของมึงใหญ่ตายล่ะ..กูมองไปงั้นแหละ.."..."..คร้าบๆๆ..ของมึงไม่เล็กเลยคร้าบ..ไหนๆพิสูจน์ซิ.."...พูดเสร็จผมก็ยื่นมือไปบีบค.วยมันจากด้านนอกครับ.ฟูเต็มมือใช้ได้....เด็กโรงเรียนเราใส่กางเกงสั้นฟิตขาครับ.จับไปก็เจอเลย....พอจับเสร็จก็รีบวิ่งเลยครับ...."..ไอเชี่ยเน๋ง..ไอสัส..มึงมานี่เลย.."...ไออาร์ตวิ่งตามมาครับ..คงคิดในใจว่าพวกเชี่ยนี้เล่นบ้าไรกัน..มาวิ่งล้วงเป้ากันข้างนอกแบบนี้.ไม่อายหรือไง.....แต่มันคงชินแล้วล่ะครับ..อยู่ชายล้วนก็เป็นแบบนี้เงี่ยแหละ..เด็กกำลังโตชอบเล่นอะไรห่ามๆกันอย่างนี้...รู้ตัวอีกที..พวกเราสามคนก็มาถึงBTSแล้วครับ...ไอต๊อดหอมแฮ่กๆ.ไม่ต่างอะไรจากผม...".อะ.ถึงและ.เหนื่อยชิบหาย..เหงื่อออกเลย..เพราะมึงคนเดียว..".....".มึงนั่นแหละ..เจี๊ยวเล็กแล้วพาล555".....ยืนเถียงกันขำๆ.พวกเราก็แยกย้ายกันกลับบ้านครับ....ไอต๊อดนั่งไปทางสนามกีฬาแห่งชาติ...ส่วนผมกับอาร์ตลงสถานีเดียวกัน.คือบางหว้า....เราสองคนยืนรออยู่ไม่นาน..ก็พาตัวเองเข้าไปในขบวน..คนแน่นเบียดเสียดเหมือนทุกครั้ง...พื้นที่นิดเดียวแต่ณเวลานี้..กลับต้องยืนให้ได้ถึงสามคน..พวกผมเจอแบบนี้ทุกวันจนชินแล้วครับ...ขี้เกียจจะบ่นแล้วด้วย.อยู่กรุงเทพก็ต้องเจอแบบนี้แหละ...แต่วันนี้รู้สึกผิดนิดหน่อย..เพราะเสื้อผมเปียกเหงื่อมากกว่าวันปกติทั่วไปครับ..ถึงจะแห้งลงบ้างแล้ว.แต่ก็ยังเปียกนิดๆอยู่ดี..โชคดีที่ว่าขบวนนั้นก็มีเด็กส.ธ.กันค่อนข้างเยอะ...เพื่อนๆด้วยกันทั้งนั้นเลยไม่คิดไรมาก..คนนั้นก็รุ่นน้อง.คนนี้ก็เพื่อนต่างห้อง..ส่วนที่เหลือก็เป็นพนักงานออฟฟิศและนักเรียนมหาลัย.ไม่ก็คนทำงานจากที่อื่น. .ผมกับอาร์ตยืนอยู่ด้วยกัน.ไออาร์ตฟังเพลง.ส่วนผมยืนมองโฆษณาไปเรื่อย.มือเกาะเสากลาง.แชร์กับคนอีกสิบกว่าคน..บรรยากาศแน่นขนัดมาก.ร่างกายเบียดเสียดไม่มีพื้นที่ให้ขยับตัวได้เลย..ผมยืนนิ่งคิดอะไรไปเรื่อย..แต่แล้วก็เกิดความรู้สึกรำคาญอย่างบอกไม่ถูก..คือผมเข้าใจนะครับว่าคนมันเยอะ.แล้วแต่ละคนก็มีของสัมภาระ..แต่พี่ผู้ชายข้างหลังผมไม่คิดจะระวัง.หรือขอโทษ.หรืออะไรสักอย่างเลยหรือครับบ...คือกระเป๋าดินสอพี่มันแทงหลังผมมาหลายนาทีแล้วนะ!!!...ผมอยากหันไปมองหน้าเหลือเกิน.แต่ก็ทำไม่ได้ในตอนนั้น..เลยมองกระจกดำๆที่สะท้อนภาพตรงข้ามให้พอเห็นได้บ้าง..เผอิญว่าตอนนั้นเริ่มมืดค่ำพอดี....มองไปก็เห็นนิดๆหน่อยล่ะครับ.ไม่ชัดเจนเท่าไหร่.เพราะมีคนยืนบังอยู่ด้วย.แต่เห็นแล้วล่ะ..พี่คนนั้นใส่เสื้อขาวกำลังใส่หูฟัง.ตาจดจ่อลงมาข้างล่าง..ก็คงเล่นมือถือไปด้วยเหมือนคนอื่นๆ..หน้าตานี่มองไม่ชัด..ไม่เป็นไร.ผมก็ยืนทนต่อไปเรื่อยๆ.ส่วนพี่เขาก็ยังตั้งหน้าตั้งตาแทงหลังผมมาตลอด...ถ้าต่ำกว่านี้อีกนิดก็แยงตูดผมได้เลย....แม่งเอ๊ย.ทำไมไม่เกรงใจกันบ้างวะ.หัดเก็บของดีๆหน่อยสิเฟร้ยย.รับผิดชอบหน่อยสิคร้าบบบ...แต่พอผ่านไปสักพัก..สถานีต่อมา.คนเริ่มน้อยลงบ้าง..พอมีพื้นที่เหลือ.ผมก็ถอยห่างออกมายืนอีกมุม.ถึงได้รู้ความจริงว่า..ไม่ใช่เลย..กล่องดินสออะไรกัน..ไม่ใช่อะ..ไม่มีๆ...นี่มันปืนใหญ่ชัดๆ..พี่รูปหล่อตัวสูงโย่งคนนั้น..ใส่ชุดนิสิตเรียบร้อยรัดแน่นไปหมดทุกสัดส่วนเลยครับ..เข้ารูปสุด.พอดีกับหุ่นเป๊ะๆอย่างจงใจ..เสื้อเชิ้ตขาว.กางเกงสีดำยาว..เรียบร้อยหมดจด...ดูเป็นคนสะอาดอ้าน.รักสุขภาพ.หน้าตาดี.และที่สำคัญเรียนจุฬาด้วย...แต่เมื่อกวาดสายตาไปมองปุ๊บ.อย่างแรกที่คุณเห็นจะไม่ใช่ตราพระเกี้ยวครับ...แต่เป็นยอดพีระมิดมุมสูงสีดำ.ที่พยามยามยืดตัวมาข้างหน้าสุดๆ..เป้ากางเกงพี่เขานั่นเองครับ...จะเรียกว่าตุงก็ยังดูไม่สุด..เพราะแม่งแหลมจนจะทะลุออกมาแล้ว..ตุงได้strongสัสๆ...แค่ยืนมองจากตรงนี้.ก็สัมผัสได้ว่าค.วยพี่เขาแข็งเชี่ยๆ..ไข่ก็น่าจะใหญ่เพราะดูอวบอูมอัดแน่น.อูมามิสัสๆ...คิดแล้วก็ขนลุกเสียวสันหลังว้าบ.แสดงว่าที่ผ่านมากูโดนดุ้นลำเขื่องแทงหลังมาตลอดเลยหรือวะเนี่ย..ขนลุกบรื้อออ....แล้วที่น่าหมั่นไส้สุดๆก็คือ..พอผมหลุดจากมุมนั้นมาได้.แทนที่พี่เขาจะขอโทษหรือพยักหน้าอะไรสักอย่าง.นี่ไม่มีเลยครับ..แต่กลับถอนหายใจเบาๆ..และแอบทำหน้าไม่สบอารมณ์นิดนึง..ทว่าผมจับสังเกตได้..และในขณะที่พี่เขาไม่รู้เลยว่าได้ทำไรลงไป...และไม่มีใครในขบวนนั้นแม้แต่คนเดียวที่เห็นว่ามีนิสิตจุฬาค.วยแข็งอยู่นั้น..เพราะมัวแต่ก้มหน้าเล่นมือถือเหมือนกันหมด...ผมหันไปสะกิดเพื่อนรักของผม.และบุ้ยหน้าชี้ชวนให้มันมองเห็นความผิดปกตินี่....จากนั้นเราก็เริ่มกระซิบกระซาบกันเบาๆ....อาร์ตอ้าปากค้าง..จากนั้นเราสองคนมองหน้ากัน..แล้วก็เกือบจะหัวเราะออกมา.แต่กลั้นเอาไว้.และทำได้แค่ยิ้มๆใส่กันเท่านั้น...ผมอยากจะเล่าเรื่องทั้งหมดให้อาร์ตฟังว่า.ไอหน้าหล่อนี้แหละที่เอาค.วยมาดุนหลังกูตั้งนานสองนาน...แต่ถ้าพูดไปคงจะอันตรายเกินไป..ผมเลยพิมเป็นข้อความลงมือถือแล้วยื่นให้มันอ่านแทนครับ..อาร์ตก้มลงอ่านแล้วเงยหน้ามามองเป้าพี่เขาอีกครั้ง..ก่อนจะทำปากพูดแบบไม่มีเสียงออกมาว่า...".ใ-ห-ญ่.ว่ะ.."...ผมกับอาร์ตรู้สึกว่ามันเป็นเรื่องที่ตลกดี..เมื่อมีคนลงจากขบวนพอที่เราสองคนจะเขยิบไปยืนข้างๆ.ให้ใกล้ตัวเป้าหมายได้มากขึ้นกว่านี้..พวกเราจึงทำ...โดยที่คุณพี่นิสิตคนนั้น.ก็ยังยืนเล่นมือถือ.และโชว์สิ่งมหัศจรรย์ขนาดมหึมาใต้เข็มขัดต่อไป..โดยที่ยังคงไม่มีใครสังเกตต่อไปเช่นกัน...ผมยืนลอบมองตรงนี้ด้วยความหมั่นไส้..และอยากเดินเข้าดีดกะโปกสักทีสองที...แต่ก็ใช่เรื่องที่จะทำ..สุดท้ายพี่เขาขยับตัวไปพิงประตู.เอาหลังชน..ยืนกางขาอย่างมั่นใจ..และเล่นมือถือต่อได้อย่างถนัดจับเต็มสองมือ...ซึ่งมันทำให้ผมมองเห็นเงาสะท้อนได้ชัดเจนขึ้น.........โดยที่ไม่ได้ตั้งใจ...ผมเลือกที่จะลอบมองพี่เขาผ่านกระจกนั้น..และเริ่มต้นทำความรู้จักพี่เขาให้มากกว่านี้..ว่านอกเหนือจากมายืนโด่เด่โชว์ขนาดมโหฬารแล้วนั้น....พี่เขาเป็นคนยังไงอีก?