โรงเรียนฝึกทาส 1

"ทาส" เป็นนิยามของคนที่ใกล้เคียงกับคนรับใช้เพียงแต่ ทาสทำได้ทุกอย่างยิ่งกว่าอาชีพคนรับใช้ แค่เพียงเจ้านายสั่งทาสก็ต้องทำไม่สิ่งที่ทำนั้นจะเสี่ยงคุก เสี่ยงการเสียชื่อเสียง หรือชีวิต และ.... ณ โรงยิมของมหาวิทยาลัยแห่ง กิจกรรมที่สำคัญมากๆอย่างหนึ่งคงนี้ไม้พ้นการประกวดดาวเดือนมหาวิทยาลัย ซึ่งถ่อวีาเป็นเกรียติต่อทั้งคนที่ได้ตำแหน่งและคนที่อยู่ในมหาลัยแห่งนี้ด้วย "T09 น้องต้นหน จากคณะนิติศาสตร์ ค่าาาาา"ทันทีที่ร่างของเจ้าของชื่อปรากฏตัวบนเวทีก็เรียกเสียงกริ้ดดดดดดังสนั่น เพราะ หนุ่มหล่อนามตันหนอยู่ในชุดเสื้อคุมอาบน้ำเท่านั้น "สวัสดีครับ ผมต้นหน นิธิภัทร์ ไตรสูรเดชานนท์ ตัวแทนจากคณะนิติศาสตร์ครับ" "ว้าว วันนี้น้องตันหนจะมาโชว์อะไรค่ะ จากชุดนี่..."เรียกเสียงหัวเราะดังรั่น ชายหนุ่มรับไมค์กลับมาก่อนกราดสายตามองรอบๆ จนเจอสายตาของคนที่ตนเรียกว่า "เจ้านาย" ที่พยักหญ้าให้ตน ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าลึกก่อนจะตอบคำถามที่ทำเอาคนทั้งโรงยิมถึงกับเงียบกริบด้วยความงง "ทุกอย่างครับ! ทุกอย่างที่เป็นต้นหน ตั้งแต่เกิด ถ้าผมต้องเป็นเดือนผมก็อยากให้ทุกคนรู้จักผมที่เป็นผมครับ"จบคำคนทั้งโรงยิมถึงจะไม่รู้ว่าชายหนุ่มพูดถึงอะไร แต่คำพูดนั้นกับเรียกเสียงปรับมือได้อย่างสนั่นดับก้อง "อืมพี่ก็ยังงงๆนะ แต่ทุกคนพร้อมหรือยัง ..... น้องต้นหนล่ะคะ..."ชายหนุ่มได้แต่พยักหน้า "งั้นเริ่มเลย โชว์จากน้องต้นหนค่าาาาาา" เสียงเพลงดังขึ้นเสียงเสียงกริ๊ดเสียงโวยวายได้ดี มันคือเพลงตามผับที่เปิดนั่นแหละ และที่เรียกเสียงกริ๊ดอีกิย่างก็คือ "ต้นหน" ทันทีที่เพลงขึ้นชายหนุ่มหล่อก็ออกสเต็บเต้นตามเพลงทันที "กริ๊ดดดดดดดดดด" "เฮ้ย!!! เชี่ยยยยย" ต้นหนหันหลังให้ทุกคนถอดชุดสายชุดออกแล้วถอดออกจากตัว นั่นเรียกเสียงได้ดีเพราะ!!!! สิ่งที่อยู่ตรงนั้นหลังที่เปลือยเปล่าเต็มไปด้วยมัดกร้ามสวยงาม ไล่ลงมาเลื่อยๆ เอคอด ตูดที่กลมแน่นสวย ต้นขาที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม ต้นหนหันกลับมายิ้มพร้อมูดแนะนำตัว "สวัสดีครับ ผมต้นหน นิธิภัทร์ ไตรสูรเดชานนท์ สูง 186 หนัก 65 ครับ!" เสียงเพลงเปลี่ยนจังหวะเป็นช้าๆ คลอๆเท่านั้น นี่ภ้าไม่มีเสียงเพลงนี่คงกลายเป็นป่าช้าแล้ว เพราะทุกสายตาจ้องไปที่หนุ่มที่ยืนเปลือยหลังเมื่อครู่ ซึ่งด้านหน้าไม่ได้ต่างกันมากนัก แผลงอกซิกแพคหรือแม้แต่"***"ที่ยังคงสงบอยู่ ห้อยอยู่กลางลำตัวกับไข่ใบใหญ่ เรียกเสียงกลืนน้ำลายดังอึกได้อย่างดี "และสุดท้าย"ชายหนุ่มหลับตาพริ้ม รวบรวมแรงไปที่"***"ที่ค่อยๆตื่นขึ้นมาอย่างช้าๆ โอดความใหญ่โต แท่งลำกว่า 5 นิ้วตอนนี้ค่อยๆขยายขึ้นเลื่อยจนเต็มความยาว หนังหุ้มปลายเลื่อนลงช้าๆ เผยหัวที่ถอกแดงยังกับดอกเห็ดที่ส่วนปลายมีการขับน้ำเมือกใสๆไหลออกมาโชว์ด้วย "ยาว 8.5 รอบวง 5.5 ครับ" กริบเงียบกรีบ ต้นหนแสดงเพียงรอยยิ้มแต่ดวงตานั้นว่างเปล่า คนที่โรงยิมไม่มีคำพูดใดๆ แต่มีคนหนึ่งที่ยิ้มให้ "ทาส" ใช่แล้วต้นหนเป็นทาส ทาสที่ต้องทำตามคำสั่งด้วยชีวิต ทาสที่ไม่มีสิทธิ์เถียงใดๆไม่ใช่สิต้องบอกว่าไม่มีสิทธิ์มากกว่า นี่เป็นงานแรกที่ได้รับจากเจ้านาย งานแรกที่ทำชื่อเสียงวงตะกูลไม่เหลือหลอ งานแรกตั้งแต่ที่เคัาจบมาจากโรงเรียนชาตรีอนันต์วิกูล...... "

โรงเรียนชาตรีอนันต์วิกูล เป็นโรงเรียนมัธยมปลายชายล้วยที่มี่ชื่อเสียงอันต้นๆของประเทศ เป็นโรงเรียนประจำขนาดใหญ่ที่มีกฏว่านักเรียนทุกคนต้องอยู่ในโรงเรียน จะออกได้เมื่อมีการอนุญาตเท่านั้น แม้แต่ผู้ปกครองก็ไม่มีสิทธิ์ในตัวนักเรียนทันทีจนกว่าจะจบจากโรงเรียนนี้เท่านั้น. เท่ากับว่าสามปีที่อยู่ที่โรงเรียนจะไม่มีสิทธิ์กับบ้านไม่ว่าจะปิดเทอมเหรอไม่ ถึงกฏจะโหดขนาดนี้แต่พ่อแม่ผู้ปกครองต่างอยากส่งลูกชายมาเรียนทั้งนั้น เพราะจบไปส่วนใหญ่ก็ได้ต่อมหาวิทยาลัยดังๆคณะฮิต มีงานดีๆทำทั้งนั้น แต่นั่นเป็นรู้เพียงด้านเดียวด้านที่รู้เพียงคนนอกโรงเรียน แล้วอีกด้านหล่ะ อีกด้านของกฏโหดๆนี้ นักเรียนที่เข้ามาอยู่ที่นี่สามปี และหนุ่มน้อยคนเก่งนาม "ต้นหน"จะพาไปรู้จักโรงเรียนแบบเจาะลึกถึงแก่นผ่านตัวเอง ซึ่งการตัดสินใจครั้งนี้ได้เปลี่ยนเค้าไปตลอดการ.......... "โรงเรียนชาตรีอนันต์วิกูล ทำไมต้องที่นี่ด้วยอ่ะแม่ งี้หนก็ไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลยนะ" "ก็ดีแล้วไง แกไม่เห็นเหรอใครที่จบจากที่นี่ดีทุกคน"ใช่แล้วครับเมื่อผู้เป็นแม่บัญชา ผม ต้นหน นิธิภัทร์ ไตรสูรเตชานนท์ผู้เป็นลูกจะมีสิทธ์อะไร เถียงตอนนี้คงไม่ทันแล้วด้วย ก็แม่เล่นไปสมัครจ่ายค่าเทอมและพาผมมาพร้อมกระเป๋าเสื้อผ้าใบใหญ่มาหยุดยืนอยู่โรงเรียนเรียบร้อย รอบข้างมีทั้งเด็กและผู้ปกครองมาเต็ม มาส่งลูกชายเข้าคุกชัดๆเลยแม่ รั้วแม่งจะสูงไปไหนวะ เฮ้อ~ "งั้นไปก่อนนะแม่เดี๋ยวหนต้องไปซื้อชุดนักเรียนอีก" "จ้า อีกสามปีเจอกันนะลูก 555"ผู้เป็นแม่ผลัก ใช่ครับพลักผมกระเด็นเข้าโรงเรัยนด้วยหวงลูกชายคนนี้เต็มที่ "แม่!" "5555"เสียงหัวเราะจากใกล้ๆผมรีบหันไปมองไอ้คนที่หัวเราะนั่นทันที "หัวเราะอะไรวะ!" "หัวเราะมึงไง ดูเหมือนแม่จะรักมึงมากเลยนะ"ไอ้เชี่ยหน้าหล่อนั้นยังหัวเราะไม่จบ หน้าหล่อเหรอ ใช่ครับ หล่อมากด้วย มันทั้งหล่อสูงยาวเข่าดี ขาว ปากแดง ไอ้สัสนี่คนแน่เหรอวะ! "อ้าวๆมองกูซะ อย่านะโว้ยตูดกูกูหวงแต่ถ้าผลัดกันกูยอมให้ทีนึง 555" "ไอ้สัส!" "สัสชื่อมึงเหรอ เฮ้ยไอ้สัสหวัดดีกูชื่อคิน ภาคิน อภิวัฒน์รัตนโชค ฝากตัวด้วยนะครับ ไอ้สัส! 555" โอ้ยไอ้เวรนี่!! ผมชูนิ้วกลางแปลว่ารักให้มันแล้วรีบเดินลากกระเป๋าใบหญ่ไปทันที เฮ้ยทำไมลากไม่ไปวะ! หันมามองไอ่สัสคินห่าไรนั่นดึงไว้ "ไอ้เวร!! ปล่อยดิวะ!" "มึงจะลากไปไหนล่ะเค้าให้เค้ากระเป๋าไปไว้ตรงนู้น!" มันชี้ไปชี้ซ้ายมือที่มีป้าย "ที่ไว้กระเป๋า" อ้าวววมีงี้ด้วย "เค้าบอกว่าให้เอาไว้ตรงนั้นแล้วเดี๋ยวจะขนไปที่หอให้" "อ้าวเหรอวะ?"ผมเดินเก็บเศษหน้าที่แตกยับเดินไปลงชื่อฝากกระเป๋า และก็มีความมาลากผมตัวปลิวเดินไป "สัสปล่อยไปไหนวะ จะลากกูไปไหน!!" "เค้าเรียกน่ะเห็นไหมวะ!"หืมมม ผมมองตามมันไปเห็นเด็กหนุ่มต่างเดินไปที่ตึกข้างที่มีรุ่นพี่ยืนอยู่เรียกน้องๆปาวๆ ผมสบัดมือมันออกแล้วรีบเดินไปนั่งต่อแถว "สวัสดีครับน้องๆ ที่พี่เรียกมาเนี่ยพี่จะพาน้องไปขึ้นพิธีปฐมนิเทศนะครับ แต่ก่อนอื่นพี่ขอแบ่งแถวก่อนละกัน น้องที่รหัสนักเรียนขึ้นต้นด้วยa ออกมาต่อทางขวามือนะครับ. โหไอ้กลุ่มนี้แม่งคัดหน้าตาเหรอดีๆทั้งนั้น พลึบ! "เฮ้ยมึงด้วยเหรอ?" "ก็ใช่น่ะสิครับ ผมน่ะเกรดเอทั้งตัวนะครับ 555" "ไอ้สัส!ไปเลยนะ"มันหัวเราะดังลั่น "เอาล่ะ น้องๆกล่มเอขึ้นไปก่อนนะครับชั้นสองนะ"แล้วแถวแรกก็เดินขึ้นไปเลื่อยๆขนหมด "เอาล่ะส่วนน้องๆก็..." "ยุกขึ้น!!! ตั้งแถวเรียงสิบ เร็ว!!!!!!!"ห๊ะ! วิ่งสิครับ อะไรวะพวกกลุ่มพูดนุ่มนวลแต่กลุ่มพวกกู สองมาตรฐานชัดๆ "ช้าๆ ช้ามาก"แก้ผ้าออกให้หมด! เร็ว"อะไรนะ แก้ผ้า? "แก้ผ้าออกดิวะ!!!!"แล้วพี่สุดโหดคนนั้นก็เดินมากระชากเสื้อคนข้างหน้าออกขาดกระจาย ไม่พอพี่แกยังเอากรรไกรมาตัดกางเกงเหยื่อคนเดิมขาดออกตามด้วยบ๊อกเซอร์กางเกงในตามลำดับ เฮ้ย! หมดเลยเหรอวะ แล้วพี่เค้าก็ลากคนนั้นออกมายืนหน้าพวกผม เงียบสิครับ "ให้ไวนะ กูนับสิบพวกมึงต้องถอดหมดไม่งั้น..." ไม่งั้นอะไรไม่รู้แต่ในแถวรีบแก้ผ้าตัวเองอย่างไว ฮืออออแม่จ๋ามารับผมกลับที อยากกลับบ้านแล้ว