วันพฤหัสบดีที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2558

อิน คุณหนูตัวร้าย กับการล้างแค้นของเด็กมัธยมปลาย 9

.ความจริงผมอาบน้ำเสร็จเป็นคนแรกแล้วครับ....อาบเสร็จก็รีบแต่งตัวเปลี่ยนเสื้อผ้านอนเพื่อความปลอดภัย...กันไว้ก่อนเผื่อมีระลอกสอง....ความรู้สึกผมตอนนี้.อธิบายยากจังเลยครับ...ผมแค้นใจอยู่นิดๆอยากจะเอาคืนให้รู้แล้วรู้รอด...แต่ระหว่างนั้นก็ปนไปด้วยความรู้สึกเขินอายระคนดีใจ....นี่มันอะไรวะเนี่ย..ผมแปลกใจตัวเองจริง..หรือฮอโมนเปลี่ยนวะ..ก็อาจใช่......เอาเป็นว่าตอนนี้ผมหลบมุมมานั่งคิดคนเดียวบนดาดฟ้าหออะครับ...ที่ตรงนี้ใช้เป็นที่ตากผ้า..พวกหนุ่มในทีมชอบขึ้นมาตากตอนกลางวัน..เพราะจะได้มาส่องสาวๆหอโน่นอาบน้ำไปด้วย...เวรจริงๆ......อันที่จริงส่องจากห้องที่นอนก้ได้ครับ..ก็เห็นเหมือนกัน..แต่เห็นแค่ห้องนอนฝั่งตรงข้าม...แต่ถ้าอยากมีโอกาสเห็นสาวโป๊ๆต้องขึ้นมาบนนี้ล่ะครับ...ที่ดีสัญญาณดีภาพคมชัด...แถมสาวฝั่งนั้นยังไม่รู้ตัวอีกด้วย..เพราะหอผมสูงกว่า.เหมาะแก่การส่องไปว่าวไปโดยแท้....ส่องกันมัน.จนบางวันไม่ได้ไปเรียนเลยด้วยซ้ำ.และถ้าสังเกตดีๆอาจเจอร่องรอยอารยธรรมที่พวกบ้านั่นทำทิ้งไว้ก็เป็นได้..พวกห่านี่วันๆก็คิดได้.แต่เรื่องแบบนี้..สมองอยู่ติดกับไข่หรือไงวะ5555.......แต่หัวค่ำแบบนี้ไม่มีใครให้มองแล้วครับ..ที่ตรงนี้มีแต่ท้องฟ้าสวยๆ..ถ้าวันไหนโชคดีก็จะเห็นดาวส่องประกายเต็มไปหมด..แต่ส่วนใหญ่ก็ไม่เห็นหรอกครับ..กรุงเทพทุกวันนี้มลพิษเยอะเมฒแยะจะตายไป....ผมนั่งพักทิ้งเวลาไปพอประมาณ..ก็รีบลงไปข้างล่างเพราะกลัวคนอื่นตามหาแล้วไม่เจอ...เผอิญลงมาแล้วเดินผ่านพอดี...เห็นพี่อาร์มเพิ่งเดินออกจากห้องน้ำ..ทักผมว่าอาบน้ำแล้วเหรอ...ผมตอบว่าอาบแล้วกำลังจะขึ้นนอน...แล้วก็คุยต่อกันนิดหน่อยตามประสาพี่น้อง...แต่สายตาผมไม่ได้อยู่กับที่เลยครับ...ผมยืนอยู่ตรงนี้แล้วก็คอยมองไอ้พี่เจ๋งอยู่ตลอด...ตอนนี้มันกำลังอาบน้ำอยู่ครับ...สาดน้ำโครมๆไล่ฟองสบู่ที่ติดอยู่ตามตัว...พูดให้ถูกก็คือฟองสีขาวๆที่เกาะอยู่ตามกล้ามเนื้อซิกแพคและต้นขานั่นเอง...ทำไมผมหน้าแดงอีกแล้ววะ.....รู้ตัวปุ๊บ..ผมก็รีบวิ่งขึ้นห้องนอนเลย...พยายามสลัดภาพนั้นออกไปข่มตาให้หลับแล้วคิดหาวิธีเอาคืน...แต่ยิ่งพยายามเท่าไหร่ก็ทำไม่ได้......นี่กูละครเอ็กแซ็กมากไปป่าววะ..ชีวิตกูเหมือนบอย.ถกลเกียรติมาเขียนบทให้...แหวะ  ผมใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวเดินเข้าห้องมาครับ...ไม่ได้ใส่เสื้อ.เพราะคิดว่ากลางคืนคงร้อน..อีกอย่างหยดน้ำก็ยังเกาะอยู่ตามเรือนร่างผม..ว่าจะมาหาผ้าเช็ดตัวเช็ดให้แห้งก่อนแล้วคงจะเข้านอน...ผมมองไปที่เตียง.เห็นตัวเล็กเข้านอนแล้วครับ...ไม่รู้หลับจริงป่าว..เห็นนอนขมวดคิ้ว..แต่เวลามันหลับตาพริ้มนอนนิ่งๆก็น่ารักไปอีกแบบนะครับ..นอนดอกหมอนข้างอยู่บนเตียงเหมือนตุ๊กตาเลย..ใครเห็นแบบนี้ก็ต้องรักแหละครับ..อยากให้มันนอนแบบนี้ไปเรื่อยๆ..ยิ่งถ้ารู้จักตัวจริงรู้นิสัยมัน.จะยิ่งไม่อยากให้มันตื่นเลยครับ......งั้นไว้รอมันตื่นพรุ่งนี้ก่อนค่อยขอโทษมันละกัน..ผมเชื่อว่ามันไม่คิดไรและแหละ..แกล้งขำๆแค่นั้น..แต่เป็นรูมเมทกัน.เรื่องเล็กๆก็ควรจะเคลียร์อย่าให้คาราคาซังดีกว่าครับ...เดี๊ยวมองหน้าไม่ติดล่ะยุ่งเลย....ผมไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่ายืนมองดูมันนอนนานแค่ไหน..แก้มขาวๆของมันน่าจุ๊บจริงๆ....มันนอนดิ้นไปดิ้นมาจนผ้าห่มกระเด็นไปข้าง.ผมก็เลยถือวิสาสะห่มให้มันใหม่....แล้วก็เดินไปแถวหน้าต่างเพื่อเช็ดตัวตรงนั้น..เพราะตอนนี้ในห้องปิดไฟหมดแล้ว...แสงจากด้านนอกเลยพอทำให้ผมเห็นอะไรอยู่บ้าง...เช็ดตัวเสร็จก็ว่าจะไปนอนแล้วล่ะครับ..ทว่าอยู่ดีๆผมก็ดันเหลือบไปเห็นแสงไฟจากห้องฝั่งตรงข้าม..นี่มีหอข้างๆด้วยเหรอวะ..ยิ่งไปกว่านั้นไฟจากห้องตรงข้ามก็ยังเปิดอยู่ด้วย...เพ่งมองดูดีๆ...อ้าวมีคนอยู่ในห้องกำลังมองมาทางผมด้วยว่ะ..พอๆกับที่ผมพยายามมองว่าฝั่งโน้นเป็นใคร..เชื่อว่าในขณะเดียวกันฝั่งนั้นก็ทำเหมือนกัน....แม่เจ้า..ผมเห็นแล้วครับ...เป็นผู้หญิง..นึกออกและ.หอพักหญิงของโรงเรียนข้างๆนี่เอง....นี่แม่งสร้างติดกันแบบนี้แม่งไม่สุ่มเสี่ยงไปหน่อยเหรอวะ...ผู้อำนวยการแม่งคิดอะไรอยู่.....ผู้หญิงจากห้องโน้นจ้องผมไม่หยุดเลยครับ..จนผมสงสัยแล้วก็ได้คำตอบทันทีเมื่อผมก้มลงมอง....ก็แหม..ผมยังไม่ได้ใส่เสื้อเลยนี่ครับ...สาวตาดีคนนั้นก็ไวปานปรอท...อึดใจเดียว..หล่อนก็เรียกเพื่อนอีกสามคนมายืนมองของดีด้วย...ผมเห็นแบบนั้นก็อายซะที่ไหนล่ะครับ...แกล้งทำเป็นมองไม่เห็น...ทำเป็นเบ่งกล้ามแล้วก็พยายามเกร็งหน้าท้องตลอดเวลา...มีของดีแล้วจะเก็บไว้ทำไมล่ะใช่มั้ยครับ.....ทำไปได้สักพักก็ต้องแยกย้ายกันไปนอนล่ะครับ...ผมเริ่มง่วงแล้ว...สาวทำหน้าผิดหวัง...แต่ผมอยากจะบอกเหลือเกิน..รอพรุ่งนี้เช้าดีกว่าน้อง..ได้เห็นชัดกว่านี้แน่...ไม่ผิดหวังชัวร์ ตอนกลางดึก..ผมสะลึมสะลือขึ้นมาเพราะหิวน้ำครับ..แต่ดันไปเห็นช็อตเด็ดเข้าโดยไม่ตั่งใจ...ความจริงไม่มีอะไรแปลกใหม่เลยครับ...เพราะเหมือนจะเป็นประเพณีของหนุ่มสาวสองหอนี้ไปแล้ว...หนุ่มคนไหนได้มาอยู่ก็ต้องทำทีเป็นอวดโชว์เสมอไป....พี่อาร์มก็ทำบ่อยครับ..เรียกได้ว่าอยู่ห้องเมื่อไหร่ไม่เคยใส่เสื้อเลย...สาวๆฝั่งโน้นก็เห็นมาหมดแล้วล่ะครับ..เรียกได้ว่าถึงจะไม่เคยคุยกันตัวต่อตัว...แต่รู้จักดียิ่งกว่าเมียซะอีก...เห็นหนุ่มๆถอดเสื้อโชว์จนชินตา..ทว่าหลังๆมานี้ก็ไม่ค่อยน่าตื่นเต้นเท่าไหร่.เพราะคนถอดก็หน้าเดิมๆ...โชว์ก็โชว์แค่กล้าม..เห็นงี้ทุกวันถึงจะเร้าใจแต่นานไปก็น่าเบื่อจริงมั้ยครับ.....แต่พอมีคนมาใหม่เมื่อไหร่...สาวๆหอโน่นก็จะกลับมากระชุ่มกระชวยกันอีกที...ผมมองไอ้พี่เจ๋งโชว์ลวดลายอยู่สักพักก็ปิ้งไอเดียออก......ผมมั่นใจว่าพรุ่งนี้มันต้องทำแบบนี้อีกแน่...และมั่นใจได้เลยว่ามันจะทำเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้ายวันนี้ไม่มีเรียนครับ..อย่างที่บอกไปว่าเป็นวันหยุด..แต่ผมยังตื่นแปดโมงเหมือนเดิม...เพราะวันนี้ผมมีนัดกับสาวๆฝั่งโน้นและผมเชื่อว่าพวกเขาต้องรอผมอยู่แน่ๆ......แถมคราวนี้ผมไม่ได้มาคนเดียวนะครับ..น้องผมก็มาด้วย..ตอนนี้ไอเจ๋งน้อยมันตั้งตระหง่านอย่างชัดเจน...โด่เด่แทบจะทะลุเนื้อผ้าออกมา...โชคดีจังที่เจ้าอ๋องลงไปข้างล่างแล้ว..ไม่รู้มันไปไหนแต่ตื่นมาเตียงมันก็พับเก็บเรียบร้อยแล้ว..ผ้าห่มพับเป็นระเบียบอยู่ตรงปลายที่นอน..มีแต่โน้ตทิ้งไว้บนเตียงนอนว่า..."ผมไปวิ่ง...แล้วเจอกันตอนกินข้าวนะพี่"...แบบนี้แสดงว่ามันหายงอนผมแล้วล่ะครับ...ว่าแล้วก็กลับมาโฟกัสเรื่องของเราต่อดีกว่า...ผมลุกขึ้นจากที่นอนพร้อมกับขยับขอบกางเกง..กดให้มันอยู่ต่ำลงกว่านี้อีกหน่อย..เกร็งหน้าท้องสองสามทีพอเป็นกะษัย...แล้วเดินไปตรงหน้าต่าง..ณ.จุดเกิดเหตุเดิมของเมื่อคืน...มองตรงไปยังห้องตรงข้าม..ที่เวลานี้ผมเห็นและเก็บรายละเอียดได้มากขึ้นกว่าเก่าเพราะเป็นเวลาช้า....หน้าต่างห้องนั้นสีฟ้าสดใส.ขอบหน้าต่างสีชมพูแลดูผู้หญิงจริงๆ.....ผมยืนรอตรงนั้น.มือก็เชตผมเล็กน้อยจะได้ดูหล่อ..สักพักเดียวก็มีคนมองมาทางผม..เธอเพ่งมองนิดเดียวก็แสดงสีหน้าดีใจ..คงจำได้ว่าเคยเจอกันแล้วเมื่อหกชั่วโมงก่อน...แต่ตอนนี้ไม่ได้มีแค่เพื่อนเธออีกสามคนเนี่ยสิ...ไม่รู้มาไงกัน..แต่สายตาจับจ้องผมเป็นสิบกว่าคู่เห็นจะได้...และไม่ได้มองมาจากหน้าต่างห้องเดียวด้วย...สงสัยข่าวเรื่องผมคงแพร่ไปทั่วหอยามผมนอน....เห็นแบบนั้นแล้วผมยิ่งดีใจใหญ่เดินเข้าไปชิดขอบหน้าต่างให้พวกเธอเห็นได้ชัดยิ่งขึ้น...ก่อนที่จะเบ่งกล้าม.หมุนซ้ายขวา.ยิ้มโชว์ฟันขาวไปมา...เรียกรอยยิ้มและเสียงกรี๊ดได้เกรียวกราว...เห็นแบบนี้แล้วผมยิ่งได้ใจ..ยกแขนสองข้างแล้วเกร็งหน้าท้องโชว์ซิกแพคชัดๆไปด้วยแล้วค้างไว้สักระยะ...ผมฟินมาก..เกิดมาไม่เคยภูมิใจและมั่นใจอะไรขนาดนี้มาก่อนเลย........ผมยืนโชว์หุ่นแน่นๆขาวๆของผมต่อไป..มีเพียงบ๊อกเซอร์สั้นๆตัวเดียวที่อยู่บนเรือนร่างสุดเพอเฟคนี้ของผม......ก่อนที่จะ....พรึ่บบบบบบบบบบบบบบ!!!และตามด้วยเสียง...กรีี๊ .แผนทุกอย่างเป็นไปตามที่ผมคิดไว้เลยครับ...มันเชื่อที่ผมเขียนไว้ในโน้ตนั้นด้วย..กระจอกว่ะ..ประเมินไออ๋องคนนี้ต่ำเกินไปแล้ว..แค้นนี้ต้องชำระเว้ยย...ผมรอเวลาและจังหวะ..รอคอยอยู่ด้านนอกห้องจนกระมั่งไอ้พี่เจ๋งตื่น..จนกระทั่งมันเดินมาอ่านโน้สที่ผมทิ้งไว้บนเตียง...สีหน้ามันดูสบายใจขึ้นนิดนึงก่อนที่จะเดินไปบริเวณหน้าต่าง...ทำไมมันหลอกง่ายงี้น้าาา...ผมแอบสังเกตเห็นมันวิดพื้นด้วยครับ..สงสัยกะอวดเต็มที่ว่างั้น...ได้เลยพี่.เดี๊ยวผมช่วยให้มันอลังการดาวล้านดวงแน่นอน...โอ้แม่เจ้า..ที่ผมสังเกตเห็นมากกว่านั้นอีกคือไรรู้มั้ยครับ...จ.จู๋ของไอ้พี่เจ๋ง..นี่ไม่ธรรมดาจริงๆ...ผมเห็นตั้งแต่ตื่นมาทีแรกและ..แอบตกใจเหมือนกัน...เพราะสิ่งที่ผมเห็นก็คือ..พี่เจ๋งนอนขาทั้งสองชี้มาทางปลายเตียงผม..แถมยังอ้าออกเล็กน้อย..ผ้าห่มก็กองฟุบอยู่ข้างๆตัวมัน...เมื่อมองไล่จากขาขึ้นไป..สิ่งแรกที่ผมเห็นเลยก็คืออนุเสาวรีย์มหึมาของมันครับ..คุณพระ..มันแข็งทิ่มกางเกง.ตุงจนแทบจะทะลุออกมาเหมือนหนังเอเลี่ยนภาคแรกเลยให้ตายเถอะ....ยิ่งไปกว่านั้นไข่ข้างขวาของมันยังแล่บออกมาทักทายผมด้วย...ตอนนั้นไม่รู้ผมนึกอะไรอยู่..อยู่ดีๆก็ลงไปนั่งด้านล่างข้างๆพี่เจ๋งแล้วใช้มือซ้ายล้วงเข้าไปในขากางเกง..จับกุมอาวุธลับของมัน...มันแข็งและใหญ่ใช้ได้ทีเดียว...พอรู้ตัวว่ากำลังหน้ามืดตามัวอยู่...ผมก็รีบดึงสติกลับมาแล้วค่อยๆย่องเบาออกจากห้องไป..รอเวลาอันสมควร...ผ่านไปครึ่งชั่วโมง..ตอนนี้ไอ้พี่เจ๋งตื่นแล้วครับ...และกำลังยืนลูบไล้กล้ามตัวเองอยู่...มันคงคิดว่าหุ่นมันทรมานใจสาวมากเลยสินะ..เห็นยิ่งกรี๊ดก็ยิ่งล่นขอบกางเกงต่ำลงไปอีก..เห่อหมอยจริงๆ...ขอแค่กรี๊ดเพราะแกมาใหม่เท่านั้นหรอกว่ะ...นานไปก็ชินไปเอง.เห็นงี้ทุกราย.....แต่ถ้าอยากได้กรี๊ดเยอะล่ะก็เดี๊ยวน้องอ๋องคนนี้อาสาช่วยเองคร้าบบ....ผมค่อยเปิดประตูอย่างเงียบเชียบที่สุด..เดินเบาเท่าที่จะทำได้..ผมตัวเล็กอยู่แล้วเรื่องนี้เลยไม่เป็นปัญหาอะไร...ก้าวสามสี่ก้าว..ตอนนี้ผมอยู่ด้านหลังของพี่เจ๋งเรียบร้อยแล้ว...นั่งยองๆเตรียมปฏิบัติการMission.Impossible..........เป็นเวลาเดียวกับที่พี่เจ๋งยกแขนสองข้างขึ้น....สาวกรี๊ดเฮลั่นกันใหญ่เลยครับ..สงสัยเวลานี่แหละ......ผมใช้สองมือเกาะเกีี่ยวตรงขอบกางเกงแล้วดึงพรึ่บบบลงมาเดียว...พร้อมกับเปิดไปข้างหน้าเผื่อให้เจ้าหนูเด้งดึ้งออกมาโดยง่าย..สองวิเท่านั้น..บ๊อกเซอร์ตัวเก่งของพี่เจ๋งก็ลงมากองอยู่กับพื้น...ก้นเด้งๆเนียนๆสองลูกลอยอยู่ตรงหน้าผมเป็นอันดับแรก...พี่เจ๋งตกใจสุดขีด..รีบกุมค.วยแข็งๆที่ตอนนี้ปิดยังไงก็ปิดไม่มิด..แถมยังชี้โด่ไปทางสาวๆอีกด้วย..พร้อมกับงอตัวลงราวกับเป็นปฏิกิริยาตอบกลับอัตโนมัติ..แล้วรีบหลบตัวเบี่ยงตัวเองออกมาจากหน้าต่าง..นาทีนั้น..ผมแอบเห็นไข่สองใบจากด้านหลัง.ที่ห้อยลงมาจากหว่างขาและบางส่วนของท่อนเนื้อสีขาว....ตอนนี้ผมระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างไม่เกรงใจใคร...สะใจที่สุด.....นี่เป็นครั้งแรกเลยที่ผมเห็นพี่เจ๋งแก้ผ้าเต็มๆเห็นกันจังๆ..แถมยังตอนกลางวันอีกต่างหาก

ไม่มีความคิดเห็น:

เด็กหอ 8 CP

มื่อกานต์เก็บของจากห้องตัวเองเสร็จ จึงมาหาอาจารย์ภัทรที่ห้อง ส่วนภัทรอาบน้ำทำความสะอาดเนื้อตัวเรียบร้อย ควยของภัทรแข็งรอกานต์อยู่นานแล้ว &...