วันพฤหัสบดีที่ 22 ตุลาคม พ.ศ. 2558

สิ้นลาย...ยอดขุนพล 7

หลังจากปล่อยน้ำเงี่ยนใส่หน้าหลี่เฉินแล้ว แม่ทัพก็หมดแรงอ่อนเพลียบนอยู่เสาที่มัดร่าง ปลายฆวยยังมีคราบน้ำฆวยเกรอะกัง กลิ่นตัวร่วมกับกลี่นน้ำฆวยเหม็นโชยไปทั่ว

วันนี้มีคำสั่งจากหลี่เฉินให้ปลดพันธนาการแม่ทัพแล้วนำตัวกลับเข้าจวนทันที แม่ทัพซู่เหวินรู้ดีว่าคงต้องเจอกับเรื่องไม่ดีอีกเป็นแน่ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ทำใจรับกับชะตามกรรมเบื้องหน้า

“ขอต้อนรับกลับสู่ห้องบรรทมของเอ็ง ไอ้ซู่ ข้านอนห้องนี้มาหลายคืน ช่างสบายเหลือเกิน” หลี่เฉินเยาะเย้ย

“เจ้ากล้ามากที่ทำใบหน้าของข้าแปดเปื้อนน้ำเงี่ยนของเจ้า เตรียมรับบทลงโทษจากข้าได้เลย” หลี่เฉินกล่าวต่อ

“เจ้าจะทำอะไรข้า ปล่อยข้านะ ปล่อยข้าเดี่ยวนี้” ลูกน้องหลี่เฉินตรงเข้ามาจับแม่ทัพมัดมือไพร่หลัง เอาผ้าโพกหัวปิดครึ่งหน้า เหลือแต่ช่องปากไว้ให้หายใจเท่านั้น

“ข้าจะให้รางวัลแก่ทหารที่ซื้อสัตย์ของท่านไง รับรองว่าพวกเขาจะต้องพอใจเป็นแน่” หลี่เฉินพูดขณะพาตัวแม่ทัพออกไปสุ่ล่านฝึก
………………………………………………………………………………………………………………………………………….
ณ ลานฝึกทหาร
หลี่เฉินยืนกลางแท่นควบคุม เบื้องหน้าเป็นเหล่าทหารหลายพันนายที่ถูกเรียกตัวมารวมกัน แบ่งเป็นแถวๆ ละ 10 คน จำนวน 100 แถว เป็นระเบียบสวยงาม

“อย่างที่เรารู้กันว่าช่วงนี้แม่ทัพไม่ค่อยสบาย แต่กระนั้นแม่ทัพซู่ก็ยังมีเมตตา ให้รางวัลในความซื่อสัตย์จงรักษ์ภักดีของพวกเจ้า” หลี่เฉินเอย

“แม่ทัพมีคำสั่งให้ข้านำเชลยศึกในคุกมาคนหนึ่ง ให้มาปลนเปรอความสุขแก่พวกเจ้าให้สมกับที่พวกเจ้าต้องทนเหน็ดเหนื่อยกำราบปราบพวกเชลยเหล่านี้” หลี่เฉินอธิบายต่อ

ไม่เพียงพูด หลี่เฉินนำตัวแม่ทัพที่บัดนี้ปิดหน้าปิดตาจนจำไม่ได้ว่าเป็นซู่เหวิน รู้เพียงว่าเป็นชายหนุ่มรูปร่างดี กล้ามเนื้อเด่ดชัด ผิวพรรณงดงาม ไร้เสื้อผ้าอาภรณ์ปกปิด

“นี่คือเชลยที่แม่ทัพส่งมาให้ มันคือคนที่ทำให้พี่น้องทหารของพวกเจ้าหลายคนต้องตายไปในสนามรบ มีอะไรก็ปลดปล่อยลงที่มันได้เลย ข้าอนุญาต” หลี่เฉินพูด

ไม่นาน หลี่เฉินสั่งให้ทหารเบื้องหน้าหนึ่งพันคน ปลดกางเกงตัวเองออก ควักฆวยของตนเองออกมา ก่อนจะสั่งให้แม่ทัพที่อยู่ในฐานะเชลย คลานคุกเข่าไปที่พื้น นั่งตรงตำแหน่งทหารแถวแรกที่มีสิบคนยืนเรียงกัน แต่ละคนมีฆวยยืนออกมาตรงหน้า รอให้แม่ทัพเข้าไปปรนนิบัติ

แม้ทหารจะยังอึ้งกับคำสั่งอยู่ แต่ก็ไม่รอช้า เบื้องหน้าเขาคือเชลยชั่วที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าฆวย แม่ทัพไม่ทันได้พูดอะไร ก็ถุกฆวยทหารในสังกัดจับยัดใส่ปากอุ่นๆ ทันที

“อมเข้าไปไอ้เชลย ฆวยข้าอร่อยไหมว่ะ ฮ่าๆๆ” ทหารคนแรกเริ่มภารกิจ

ฆวยทหารคนนี้ทั้งเหม็น ทั้งสกปรก มีแต่คราบเหงื่อไคลจากการยืนตากแดด ทำให้แม่ทัพแทบอาเจียน แต่ถูกจิกหัวกดฆวยแช่ไว้ในปาก ไม่นานก็ถึงคราวเปลี่ยนไปบริการทหารคนที่สองของแถว คนนี้ฆวยขนาดปานกลาง สีดำสกปรก ทันทีที่แม่ทัพมาคุกเข่าอยู่ตรงหน้าก็ถูกจับฆวยดำกดใส่ปากจนสุด ริมฝีปากสวยติดกับพกหมอยดำของทหารตนเอง

“ปากนุ่มจริงๆ ว่ะ ขอเย้ดปากเอ็งหน่อยแล้วกัน ไอ้ทาสเชลย” ทหารฆวยดำยืนแทงฆวยเข้าปากแม่ทัพเข้าออก จนแม่ทัพหายใจไม่ทัน

ไม่นานก็ถูกเปลี่ยนตัวมาอมฆวยให้ทหารคนถัดมา คนนี้ฆวยอวบกำลังดี แต่เมื่อถอกหัวฆวยออกมามีแต่คราบสกปรก แม่ทัพถูกบังคับเอาปากครอบแล้วดูดฆวยแรงให้ให้ทหารคนนี้ ในปากมีแต่เศษสิ่งสกปรกและความเค็มจนอยากจะอ้วก แต่ถุกบังคับให้กลืนให้หมดห้ามเหลือไว้ในปาก

คนต่อมา เอาฆวยฟาดหน้าแม่ทัพอย่างแรง ซ้ายทีขวาที จนน้ำฆวยเปื้อนหน้าแม่ทัพไปหมด ก่อนจะกดฆวยยาวยังให้คอหอยแม่ทัพ แล้วเริ่มซอยกระเด้าทันที

“ขอยืมลีลาท่านแม่ทัพซู่ที่เคยแสดงไว้ให้พวกข้าดู มาใช้กับเชลยชั่วตัวนี้บ้างแล้วกัน” ทหารคนนั้นพูด

เปลี่ยนมาที่ทหารคนถัดไป ที่ยืนรอฆวยแข็งอยู่แล้ว ทันทีที่แม่ทัพคลานมาถึงก็ถูกฆวยและไข่บดบี้เข้าที่ใบหน้า บังคับให้ดูดเลียไข่ดำของทหารชั้นเลวให้ชุ่ม

แม่ทัพต้องปรนนิบัติทหารแถวแรกอย่างทรมาน แม่ทัพใหญ่อย่างเขากลับต้องมาดูดฆวย ดูดไข่ให้ทหารในบังคับบังชา ถูกย่ำยีศักดิ์ศรีความเป็นชาย ไม่ทันได้คิดอะไรมาก แม่ทัพก็ถูกจับมาบริการทหารแถวที่สองที่ยืนเรียงรายรออีกสิบคน

คนแรกของแถวยืนแอ่นฆวยชี้หน้าแม่ทัพ ก่อนบังคับให้แลบลิ้นออกมา เลียแหย่เข้าไปในรูเยี่ยวที่บัดนี้มีแต่น้ำหล่อลื่นอยู่เต็มไปหมด

“ดูดเข้าไปให้หมด เอาลิ้นเลียอย่าให้เหลือ” ทหารสั่งเชลยเบื้องหน้า

คนถัดมาจับปากแม่ทัพฉีกออกแล้วเอาฆวยยัดเข้าไป ก่อนจะเรียงทหารอีกคนให้ร่วมยัดฆวยใส่ปากกว้างอีกแท่ง

“ฮ่าๆๆ ไอ้ทาสชั่ว ดูดฆวยพร้อมกันสองฆวยเป็นไงบ้างว่ะ ฆวยเต็มปากเลยว่ะ” ทหารทั้งสองชอบใจ

คนถัดมาเอาเท้าถีบหน้าอกแม่ทัพจะล้มไปนอนกับพื้น ก่อนจะเอาเท้าเหยียบองคชาติแม่ทัพจนจุกไปหมด

“ฆวยใหญ่เหมือนกันนี่หว่าไอ้ทาสร่าน ฆวยแบบนี้ข้าเคยเห็นแต่ท่านแม่ทัพเท่านั้น ไม่น่าเชื่อว่าเอ็งจะฆวยไม่ธรรมดาเหมือนกัน” ทหารกระทบฆวยแม่ทัพจนนอนกุมท้อง เจ็บปวดอย่างมาก

คนถัดมาบังคับให้แม่ทัพเลียตั้งแต่หัวฆวยไปจนถึงดงหมอย ก่อนจะจับแม่ทัพแหกปาก ยัดฆวยและไข่ทั้งสองเข้าปาก ทำเอาแม่ทัพสำลักอากาศ ตาเหลือก หายใจไม่ทัน

“อมให้หมด ทั้งฆวยทั้งไข่ ดูดด้วย ดูดแรงๆ ดีมาก” ทหารคนนั้นสั่ง
ทหารคนต่อมายืนเฉยๆ ให้แม่ทัพใช้ปากชักว่าวให้ตน ให้ปากสวยรูดฆวยขึ้นลง และดูดกลืนน้ำหล่อลื่นที่ไหลออกมาตามความเงี่ยน

“โอ้ยยย เสียวโว้ยย มันส์ฆวยดีจริงๆ แน่นกว่าเครื่องเพศสตรีเสียอีก” ทหารเคลิ้ม

แม่ทัพซู่ถูกสั่งให้ใช้ปากบริการฆวยทหารมาเรื่อยๆ ทีละแถว จนครบทั้งหมด บัดนี้ปากแม่ทัพชาและบานไปหมด ท้องเต็มไปด้วยน้ำจากฆวยทหารที่ยืนเรียงราย ก่อนที่จะต้องตกตะลึงเมื่อหลี่เฉินออกคำสั่งให้ทหารทั้งหมดหลั่งน้ำเงี่ยนใส่ทาสเชลยศึกเพื่อเป็นแสดงเครื่องหมายของคนชั้นต่ำให้ทาสตัวนี้

ทหารทั้งหมดไม่รอช้า หลังจากถุกดูดฆวยมาจนสำราญใจ ย่อมมีอารมณ์อยากจะปลดปล่อยน้ำเงี่ยนออกมาเป็นธรรมดา บัดนี้ในลานฝึก ปรากฏเป็นภาพทหารเข้าแถวเรียงคิว ยืนชักว่าวกันส่งเสียงเสียวระงมไปทั่ว ตรงกลางลานฝึกเป็นชายหนุ่มกล้ามสวย ถูกปิดหน้าปิดตา ปากเลอะไปด้วยน้ำฆวยและน้ำลาย ถูกมัดมือไพร่หลัง

ทหารคนไหนที่ชักว่าวแล้วใกล้เสร็จ ก็จะเดินมาตรงหน้าเชลย ก่อนจะฉีดพุ่งน้ำเงี่ยนให้หน้าและอกไหลเยิ้มไปทั่วร่าง ขณะเดียวกันก็ใกล้ยามวอก ฆวยแม่ทัพก็เริ่มขยายขนาดแข็งเด่

“พวกเราดูซิว่ะ ไอ้ทาสมันเงี่ยนแล้วว่ะ โดนน้ำฆวยพวกเราฉีดใส่ ถึงกับฆวยแข็งเลย” ทหารคนหนึ่งพูด ขณะยืนรูดฆวยตัวเองอยู่หน้าแม่ทัพ

ทหารหลายคนชักว่าวจนถึงจุดสุดยอด เดินเข้ามาปล่อยน้ำฆวยใส่ตัวแม่ทัพเหม็นไปทั่ว บ้างคนก็สบัดน้ำเงี่ยนใส่ฆวยแม่ทัพที่กำลังตั้งตระหง่าน ทำให้ฆวยแม่ทัพถูกชโลมด้วยน้ำเงี่ยนของทหารชั้นเลว ไหลยืดไปทั่วทั้งโคนฆวยถึงหัวฆวย

หลี่เฉินยืนดูอย่างพอใจ นี่คือบทลงโทษในความผิดที่ซู่เหวินบังอาจหลั่งน้ำใส่หน้าของเขา ซู่เหวินจึงต้องรับโทษเป็นเชลยรองรับน้ำเงี่ยนให้ทหารในค่าย ให้ทั้งตัวมีแต่น้ำเงี่ยนน้ำฆวยแบบนี้

ทหารแต่ละคนเริ่มทยอยมาหลั่งให้เงี่ยนใส่แม่ทัพจนบัดนี้เหมือนร่างแม่ทัพถูกชุบด้วยของเหลวเหนียวสีขาวขุ่นและเหม็นคาวอย่างแรง ในขณะที่ความเงี่ยนของแม่ทัพก็เริ่มเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ

แม่ทัพถูกมัดมืออยู่ไม่สามารถชักว่าวให้ตนเองได้ จึงนอนคว่ำลงไปกับพื้น อาศํยน้ำเงี่ยนจากเหล่าทหารนอนกระเด้าพื้นดิน ทหารเห็นดังนั้นก็สะใจไปทั่ว

“โห้ ไอ้ทาสร่านฆวย เอ็งเงี่ยนขนาดเย้ดกับพื้นดินเลยหรอว่ะ พวกเรามาช่วยสงเคราะห์มันหน่อยเร็ว” ทหารคนหนึ่งพูด ก่อนจะเดินมากระฉูดน้ำเงี่ยนใส่พื้นให้แม่ทัพนอนกระเด้าต่อไป

ทหารหลายคนเริ่มทยอยกันเข้ามามุงแม่ทัพ แล้วยืนปล่อยน้ำเชื้อออกมาเรื่อยๆ ให้แม่ทัพใช้หล่อลื่นฆวยแล้วเย้ดกับพื้นต่อไปอย่างเมามันส์

ทหารคนสุดท้ายยืนฉีดน้ำฆวยใส่หัวแม่ทัพ ก่อนจะกระทืบซ้ำอีกรอบ ทำให้แม่ทัพนอนจมกองน้ำเงี่ยนของเหล่าทหารที่เคยอยู่ในคำสั่งของตน บัดนี้กลับกลายเป็นว่าเขาต้องมาแช่อยู่ในน้ำกามขุ่นที่เริ่มละลายตัวเป็นน้ำใสและส่งกลิ่นเหม็นไปเป็นวงกว้าง

แม่ทัพไม่ได้สนใจมากนัก ยังคงนอนกระเสือกกระสนมือไพร่หลัง พยายามบี้ฆวยไปกับพื้นดิน ขยับสะโพกเด้งขึ้นลงเป็นจังหวะ ทำให้น้ำเงี่ยนทหารติดยืดเป็นสายตามลำตัวของแม่ทัพ จนในที่สุดแม่ทัพก็ทนไม่ไหว

“อ่าสสสส์ ซิ๊ดดด เสียวฆวยเหลือเกิน จะแตกแล้ว จะปล่อยน้ำฆวยออกแล้วว” แม่ทัพหนุ่มคำรามตามความเงี่ยน

“พวกเรามาดูเร็ว น้ำฆวยทาสเชลยจะออกแล้วว่ะ ฮ่าๆๆ” ทหารมาล้อมยืนดูแม่ทัพ

ไม่นานฆวยแม่ทัพก็กระตุกพ่นน้ำเงี่ยนออกมารวมกับของเหล่าทหาร น้ำฆวยแม่ทัพขาวข้นนองพื้น ตัดกับสีน้ำเงี่ยนของเหล่าทหารที่ละลายเป็นน้ำใสหมดแล้ว ทำให้เห็นขัดว่าน้ำฆวยของแม่ทัพนั้นมีปริมาณมากมายยิ่งนัก แม่ทัพนอนกระตุกพ่นน้ำฆวยออกมาเรื่อยๆ เป็นสายยาว เห็นกล้ามท้องที่บีบรัด เห็นฆวยที่กระดก เห็นน้ำเงี่ยนที่พุ่งตรงออกมา สร้างเสียงโห่ร้องจากทหารได้กึกก้อง

“พวกเจ้าแยกย้ายกันไปทำความสะอาดร่างกาย ปล่อยให้ทาสตัวนี้นอนแข่น้ำเงี่ยนของพวกเจ้าและของมันเองแบบนี้ทั้งคืน” หลี่เฉินกล่าว

ทหารเริ่มแยกย้าย ขณะที่แม่ทัพนอนน้ำตาไหล ดมกลิ่นน้ำเงี่ยนที่ปนกันไปหมดไม่รู้ของใครเป็นของใคร สายตาจ้องมองไปยังหลี่เฉินด้วยความโกรธแค้น

หลี่เฉินค่อยๆ เดินมาหาแม่ทัพพร้อมสตรีนางหนึ่ง แม่ทัพค่อยๆ เงยหน้ามอง จึงรู้ว่าเป็นพระมเหสีของตนเอง ยืนอยู่เคียงข้างหลี่เฉิน

“น่าสมเพชเหลือเกิน นี่คืออดีตผัวของข้าจริงหรือนี่? นอนจมกองน้ำคาว น่ารังเกียจจริงๆ” พระมเหสีกล่าว

“มเหสีของข้า เหตุใดเจ้าจึง...?” เหวินงุนงงไปหมด ที่เห็นพระมเหสีจึงไปยืนเคียงข้างหลี่เฉิน แล้วพูดจากเยาะเย้ยเขาเช่นนี้

“ไหนๆ ก็ไหนแล้วแล้ว เจ้าจะบอกให้เจ้าฟัง เจ้าคิดว่าหลี่เฉินจะกระทำการอุกอาจเช่นนี้ได้เพียงลำพังหรือ?” มเหสีกล่าว

“ข้ากับ ‘นายใหญ่’ เป็นคนอยู่เบื้องหลังทั้งหมด ค่อยสนับสนุนหลี่เฉินอยู่ห่างๆ” มเหสีเฉลย

แม่ทัพอึ้งไปครู่หนึ่ง นึ่คู่ชีวิตของเขากลับมาทรยศเขาเอง ในขณะที่เขานอนจมกองน้ำว่าว คนที่เขารักกลับไปยืนอยู่ข้างศัตรู

“ข้ามีเรื่องอึ้งให้ท่านฟังอีกเรื่อง แท้จริงแล้วข้าไม่ใช่ผู้หญิง หากแต่เป็นเพศกระเทย ข้าตัดองคชาติออกแล้วให้หมอยาตัดแต่งเครื่องเพศให้เป็นหญิง ข้าคือกระเทยที่ได้ร่วมหลับนอนกับท่าน ข้ายอมรับว่าลีลาของท่านช่างตราตรึงเหนือชายทุกคนที่ข้าเคยร่วมรักด้วย” มเหสีกล่าวต่อ

“นี่!!! จะ...เจ้า เจ้ามันนังแพศยา อีนังงูพิษ อีเพศวิปริต” แม่ทัพโกรธจัดจนตัวสั่น

“ใช่ ข้ายอมรับว่าข้ามันวิปริต แต่ฆวยของท่านข้าก็ได้ครอบครองมาแล้ว แบบนี้ท่านเรียกตัวเองว่าปกติหรือ?” มเหสีย้อน

“เจ้า...เจ้าเป็นกระเทย ถ้าเช่นนั้น ซู่เรินไม่ได้เกิดจากท้องเจ้าเป็นแน่ แล้วซู่เริ่นเป็นลูกของใครกัน? แล้วใครคือนายใหญ่ที่บงการอยู่เบื้องหลัง?” แม่ทัพตะคอกถาม

หลี่เฉินกับมเหสีไม่สนใจ เดินหัวเราะกลับเข้าจวนไป ทิ้งให้แม่ทัพนอนอยู่กลางลานฝึกของตน ลานที่เคยเป็นสถานที่ที่เขามีอำนาจมากที่สุด กลับกลายเป็นสถานที่ที่เข้ามานอนกระเด้าเย้ดพื้นให้ให้ทหารทั้งหลายดู และเป็นสถานที่ที่เขานองแช่อยู่ท่ามกลางน้ำเงี่ยนจากลูกน้องของตน
..........................................................................................................................................................
เหนือยอดไม้สูง ณ เมืองต้าเหลียน

ชายหนุ่มคนหนึ่งยืนอยู่บนยอดไม้สูง ใบหน้าหล่อเหลาเกินจะเปรียบเทียบกับความงามที่มีอยู่บนโลกมนุษย์ได้ ชายผมยาวสีขาวประกายเงินทอแสงสะท้อนตะวัน พัดโบกไปตามกระแสลม นุ่งห่มชุดรัดพอดีตัวเผยให้เห็นกล้ามเนื้อเป็นมัดสวย คลุมด้วยผ้าคลุมยาวสานจากเส้นไหมละเอียดระยับระยับ

เขามีฉายาว่าจิ้งจอกเงิน “เอ้าเทียน” ผู้ที่มีใบหน้าเหมือน “ซู่เริน” ทุกประการเหมือนฝาแฝด ต่างกันเพียงเอ้าเทียนเป็นเซียน บำเพ็ญตบะมานาน จึงทำให้ร่างกายและใบหน้ามีแสงสว่างเรืองรองผ่องใสออกมา ดูงดงาม มีเสน่ห์ชวนหลงไหล แม้ยามยืนนิ่งๆ มองดูชายคนหนุ่มนอนอยู่กลางลานฝึกทหาร

“เมืองนี้แปลกดีแฮะ มีการทรมานมนุษย์ด้วยวิธีรุนแรงแบบนี้ด้วยหรอ ชักน่าสนใจแล้วสิ” เทพจิ้งจอกเงินพูดกับตัวเอง ก่อนสลายร่างหายไปจากตำแหน่งนั้นเพียงชั่วพริบตา
..........................................................................................................................................................
ในจวนแม่ทัพ

“ข้าเบื่อเหลือเกิน อยู่แต่ในห้องสี่เหลี่ยมแบบนี้” กระเทยสาวอดีตมเหสีบ่นกับหลี่เฉิน

“เรายังทำอะไรไม่ได้ หากนายใหญ่ยังไม่มีคำสั่งลงมา” หลี่เฉินกล่าว

“ข้ามีความคิดดีๆ อย่างหนึ่งแล้ว ขอให้ข้าได้เล่นสนุกกับผู้ชายหน่อยเถอะนะ” กระเทยพูดอ้อน

“เจ้ามีแผนการอะไรรึ?” หลี่เฉินถาม

กระเทยสาวไม่ตอบ แต่หยิบพู่กันและกระดาษออกมาเขียนเป็นจดหมาย ได้ใจความว่า แม่ทัพซู่เหวินมีประสงค์จะให้หาราชบุตรเขยแก่พระราชธิดาของแม่ทัพ จึงขอให้แคว้นต่างๆ ที่อยากเป็นครอบครัวเดียวกับตระกูลซู่ส่งราชบุตรมายังเมืองต้าเหลียนเพื่อทำการคัดเลือกต่อไป

“งานนี้สนุกแน่ๆ คงมีผู้ชายหล่อหล่า ระดับราชบุตรของแคว้นต่างๆ มาสนองตัณหาของข้า แค่คิดก็ใจสั่นแล้ว ฮ่าๆๆๆ” อดีตเมียแม่ทัพใหญ่หัวเราะร่า
หลี่เฉินนั่งดื่มน้ำชาบนบังลังก์ใหญ่ของแม่ทัพซู่เหวิน คู่กับอดีตพระมเหสีผิดเพศที่กำลังสรวลเสเฮฮาอย่างมีความสุข อยู่ในจวนแม่ทัพ

หลังจากที่ซู่เหวินนอนแช่น้ำกามของเหล่าทหารทั้งคืน อย่างน้อยก็มีข่าวดีอย่างหนึ่ง คือเขาไม่ได้สมสู่กับลูกชายตัวเอง ถึงแม้จะยังไม่รู้ว่าซู่เรินเป็นลูกของใคร แต่ไม่ใช่ลูกที่เกิดจากเขาเป็นแน่ ความคิดต้องสะดุดลงเมื่อทหารกลุ่มหนึ่งคุมตัวแม่ทัพเข้ามาอยู่ต่อหน้าบังลังก์ ที่มีหลี่เฉินและกระเทยสาวนั่งอยู่เบื้องหน้า

“อยู่ตรงหน้าข้า จงคุกเข่าซะ ข้ามีเรื่องจะบอก” หลี่เฉินสั่งแม่ทัพ ก่อนที่ลูกน้องจะเข้าไปสกัดขาแม่ทัพจนล้มลงไปคุกเข่ากับพื้น

“เจ้าทำอะไรกับซู่เริน ปล่อยซู่เรินออกจากเหอเป่ยซะ เขาไม่เกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้” แม่ทัพโวยวาย

“ห่วงตัวเองก่อนเถอะไอ้ซู่เหวิน เจ้าคงไม่ลืมเรื่องพิษแมงมุมแม่หม่ายดำ วันนี้คือวันที่เจ็ดพอดี วันสุดท้ายของการขับพิษ อย่างที่ข้าเคยบอก วันนี้เจ้าต้องได้รับกระสินธุบุษราคัมจากข้า มิเช่นนั้นที่ทำมาทั้งหมดก็จะสูญเปล่า” หลี่เฉินพูดกับซู่เหวิน

“อย่ามัวพูดพรามทำเพลง รีบส่งยาขับพิษนั้นมาให้ข้าซะ ก่อนที่ข้าจะฆ่าเจ้า” ซู่เหวินตอบ

“ฆ่าข้ารึ? ฮ่าๆๆ แม่ทัพที่ขนาดร้องขอให้ยาจกช่วยชักว่าวให้ จะมีปัญญาที่ไหนมาทำร้ายข้า ดูสภาพเจ้าตอนนี้เสียก่อนเถอะ” หลี่เฉินเถียง

ซู่เหวินย้อนมาดูตัวเองที่บัดนี้ร่างกายว่างเปล่าไร้เสื้อผ้า ผิวหนังเคลือบไปด้วยคราบน้ำกามแห้งเกอะกังตั้งแต่หัวจรดเท้า เครื่องเพศที่บอบช้ำราวกับผ่านศึกมาอย่างโชกโชน พร้อมด้วยโซ่ตรวนที่ล่ามข้อมือและข้อเท้าของเขาอยู่ มองแล้วรู้สึกอเนจอนาถตัวเองเหลือเกิน

“เจ้าจะเอายังไงก็ว่ามา” ซู่เหวินยอมจำนน

“ข้าจะมอบกระสินธุบุษราคัมให้เจ้าก็ได้ แต่เจ้าต้องคลานเยี่ยงทาส เข้ามาตีนเท้าให้ข้าเสียก่อน” หลี่เฉินตอบ

“นี่เจ้าบ้าไปแล้วหรือ!?!?” ซู่เหวินโกรธควันออกหู

“มึงอยากตายตรงนี้ก็ได้ กูจะจัดงานศพแบบเปิดฆวยให้ทหารทุกคนเข้ามารดน้ำ แล้วจะตัดฆวยดองเก็บไว้ในโหลให้ลูกหลานดูว่าแม่ทัพชื่อเสียงเกรียงไกรมีฆวยใหญ่แค่ไหน ฮ่าๆๆ” หลี่เฉินตวาด

ซู่เหวินอยู่ในสภาพกลืนไม่เข้าคายไม่ออก ไม่ตายกับตายแทบไม่แตกต่างกัน จึงยอมก้มหน้าน้ำตาไหล คลานสองขาเข้าไปหาหลี่เฉิน

“ฮ่าๆๆๆ ไอ้หมาเหวินมาเร็ว มาเลียตีนให้กูเร็วๆ” หลี่เฉินทำทางเรียกสุนัข

ซู่เหวินหยุดอยู่ใต้บังลังก์ของตนเอง ใบหน้าอยู่แทบเท้าหลี่เฉิน สองมือสั่นอยู่ภายใต้โซ่ตรวน ยืนไปถอดรองเท้าให้หลี่เฉิน ก่อนจะถูกหลี่เฉินถีบหน้าอกอย่างแรง ล้มนอนหงายแผ่ฆวยให้คนในจวนดู

“มึงเป็นทาสทำอะไรต้องขออนุญาติกูก่อน เข้าใจไหม” หลี่เฉินดุ

“ขะ...เข้าใจแล้ว” ซู่เหวินตอบ และถูกหลี่เฉินยืนค่อมร่าง ใช้มือก้มไปตบหน้าอย่างแรง

“พูดกับกูต้องมีหางเสียงด้วย จำใส่กระโหลกมึงไว้ ไม่งั้นกูจะให้มึงใช้ปากบำเรอความใคร่ให้ทหารในจวนไม่เว้นเด็กหรือเฒ่า” หลี่เฉินสั่งสอน

“เข้าใจแล้วขอรับ” ซู่เหวินน้ำตาไหลนองแก้ม ผยุงตัวลุกขึ้นนั่งคุกเข่าหน้าหลี่เฉิน

“ทาสขออนุญาตถอดรองเท้าให้นายขอรับ” หลี่เฉินพูดเสียงสั่นเทา

“ดีมาก ถอดรองเท้ากู แล้วเอาถุงเท้าไปครอบไว้ที่ฆวยมึงซะ” หลี่เฉินอนุญาต

ซู่เหวินมือไม้สั่น ค่อยๆ ถอดรองเท้าพร้อมถุงเท้าให้หลี่เฉิน ก่อนจะค่อยๆ เอาฆวยของตนเองสอดเข้าไปใสถุงเท้าสุดเหม็นของหลี่เฉิน

“ใช้ได้ ให้ฆวยมึงมีแต่กลิ่นเท้าของกู อยากรู้เหมือนกันว่าคนหล่อฆวยใหญ่อย่างมึง หากเปิดฆวยมามีกลิ่นเหม็นโชยแบบนี้ จะยังมีใครเสน่หาในตัวมึงอีกบ้าง” หลี่เฉินเยาะเย้น ขณะที่ซู่เหวินกำลังกัดฟัน

“เลียตีนกูให้สะอาดเดี๋ยวนี้ ไอ้แม่ทัพฆวยเหม็น” หลี่เฉินรุก

ซู่เหวินหลับตา กลั้นหายใจ อ้าปากอมนิ้วเท้าของหลี่เฉินเข้าไป ขณะที่หลี่เฉินรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก จึงยัดเท้าเข้าปากแม่ทัพสุดแรงจนปากแทบฉีก

“ฮ่าๆๆๆ สะใจจริงๆ โว้ย เป็นไงบ้างว่ะ ตีนกูอร่อยไหม?” หลี่เฉินถาม

“อะ..อะ..อร่อย ขะ..ขอรับ” ซู่เหวินตะกุกตะกักตอบอย่างจำใจ

“เลียง่ามนิ้วด้วยซิว่ะ แลบลิ้นออกมาตวาดตามซอกนิ้วซอกเล็บ ดูดให้สะอาด ตีนกูต้องสะอาดกว่าปากของมึง” หลี่เฉินชอบใจ

หลี่เฉินยกเท้าให้ตรงกับปากของซู่เหวิน ให้แม่ทัพชายชาตรีบรรจงไล่เลียง่ามนิ้วเท้าสกปรกของตน ฝืนใจกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก

“ว๊าย! ตายแล้ว อดีตผัวฆวยคุณภาพของข้า สภาพตอนนี้อย่างกับสัตว์ น่ารังเกียจจริงๆ” มเหสีร่วมผสมโลง

ซู่เหวินต้องทนรับฟังคำเยาะเย้ย ถากถางต่างๆ นานา ขณะใช้ปากทำความสะอาดเท้าให้เจ้านาย ขณะที่ฆวยเริ่มตั้งแข็งขึ้นเป็นสัญญาณว่าใกล้ยามวอกเข้าทุกที

“พูดถึงฆวยไม่ทันไร ตั้งโต่ชี้หน้าทักทายซะแล้ว ว่าไงเจ้าฆวยหัวบาน สบายดีหรือเปล่า?” มเหสีลงไปนั่งจ้องฆวยซู่เหวิน ขณะที่เจ้าตัวยังคงถูกบังคับให้ดูดเท้าหลี่เฉินอยู่

ฆวยแม่ทัพผงกหัวงึกๆ เริ่มมีหยดน้ำใสไหลออกมาทะลุถุงเท้าที่ครอบฆวยไว้ มเหสีนึกสนุก ใช้นิ้วจิ้มหัวฆวยก่อนชักนิ้วออก น้ำหล่อลื่นใสยืดเป็นสายตานิ้วเรียวของกระเทยสาว

“ดูดตีนเสร็จแล้ว สงสัยต้องล้างปากเสียหน่อย เอา! มาขอน้ำล้างปากจากข้าสิ พูดให้ดีๆ นะ” มเหสีสวมบทเป็นนายบ้าง

“นายกระเทยของข้า…ได้โปรดให้น้ำล้างปากแก่ทาสอย่างข้าด้วยเถิดขอรับ” ซู่เหวินกระซิก หัวใจแตกสลาย

“มาสิ คลานอย่างหมามาเลียที่นิ้วข้า มีแต่น้ำฆวยมึงเอง ซึมผ่านถุงเท้าสกปรกออกมา กินซะ แล้วบอกด้วยว่ารสชาติเป็นอย่างไร” กระเทยสนุกสนาน

ซู่เหวินคลานสี่ขาเหมือนสุนัขตัวหนึ่ง มาหยุดตรงหน้าอดีตมเหสีหน้าสวยใจโหด ก่อนจะอ้าปากกว้าง อ้อนวอนให้เจ้านายประทานน้ำหล่อลื่นใส่ปากของตน

มเหสียัดนิ้วเข้าปาก ปล่อยให้ซู่เหวินดูดเลียน้ำจากฆวยตนเองอย่างต่อเนื่อง เสียงดังจ๊วบๆ สร้างเสียงเฮฮาให้คนในห้องอย่างมาก

“ว่าไง น้ำฆวยมึงอร่อยไหม” มเหสีถาม

“อร่อยขอรับ รสชาติดียิ่งกว่าชาใดๆ ที่ข้าเคยดื่มกิน” ซู่เหวินพูดเสียงสั้นให้บุคคลในห้องพอใจ

“สงสัยจะกระหายน้ำฆวยเอามาก แค่นี้คงไม่พอ” กระเทยสาวเอ่ย

ก่อนจะสั่งให้ลูกน้องจับแม่ทัพนอนหงายโชว์ฆวย แล้วจับสะโพกแม่ทัพยกสูงขึ้น จนเท้ายกมาอยู่เหนือหัว ตัวงอเกือบเป็นวงกลม ก้นยกสูงเห็นรูตูดบานแดง ฆวยย้ายมาอยู่ตรงหน้าแม่ทัพ

“กินน้ำเงี่ยน กินน้ำเงี่ยน กินน้ำเงี่ยน ฮ่าๆๆๆ” คนในห้องส่งเสียงเชียร์

แม่ทัพอยู่ในท่าทางที่ทำอะไรไม่ได้เลย นอกจากปล่อยน้ำจากความเสียว ไหลยืดตามแรงโน้มถ่วง ซึมออกจากถุงเท้าที่ชุ่มไปหมด ตกลงเข้าสู่ปากที่อ้ากว้างรออยู่เบื้องล่าง

“เป็นภาพที่สวยจริงๆ แม่ทัพนอนกินน้ำเงี่ยนตัวเองในจวน ดูสิว่ะ แม่งน้ำฆวยไหลไม่หยุดเลย” หลี่เฉินชอบใจ

“ไอ้เหวิน มึงอยู่ท่านี้แล้วชักว่าวให้พวกกูดูหน่อย กูอย่างเห็นหมากินน้ำเชื้อตัวเองว่ะ” หลี่เฉินสั่ง

ซู่เหวินหมดอาลัยตายอยาก ยกสองมือขึ้นมาประกบฆวยที่แข็งอยู่ภายในถุงเท้า แล้วรูดเข้าออกซ้ำๆ ยิ่งทำให้น้ำหล่อลื่นไหลลงปาก เลอะปาก เลอะจมูกไปหมด

“ถอกฆวยแรงๆ สิว่ะ ทีตอนเอากับกู เย้ดซะเครื่องในเกือบพัง” มเหสีสั่ง

แม่ทัพยอมทำตามคำสั่งอย่างจำยอม ถอกฆวยขึ้นสุดลงสุด จนเส้นสองสลึงตึง ดึงรั้งหัวฆวยบาน เสียดสีกับถุงเท้า สร้างความเสียวและเจ็บได้ไปพร้อมๆ กัน

“ไปเอาว่านปลาไหลเผือกมาให้มันกินหน่อยสิ จะได้เงี่ยนมากขึ้นอีก” หลี่เฉินสั่ง

ลูกน้องรีบไปจัดการ นำน้ำชาผสมว่านเพิ่มความกำหนัดเหยือกใหญ่ เทกรอกปากแม่ทัพ กลืนแทบไม่ทัน ชั่วครู่ร่างกายแม่ทัพเริ่มร้อนผ่าวๆ เนื้อตัวสั่นเป็นเจ้าเข้า ฆวยเป่งขยายขนาดมากขึ้นไปอีก จนมาจ่ออยู่ตรงหน้าแม่ทัพที่ตอนนี้ตาลอยไร้สติ พยายามเด่งสะโพกแทงฆวยเข้าปากตัวเอง

“โอ๊ยย...สนุกจริงๆ ได้ดูหมาพยายามจะเลียฆวยตัวเอง ดูสิ โยกไม่หยุดเลย” หลี่เฉินปรบมือชอบใจ

“เมื่อก่อนมีแต่คนอยากอมฆวยมัน ดูตอนนี้มันยังอยากอมฆวยตัวเองเลยว่ะ” คนในจวนเชียร์

“ดีแล้ว ฝึกเอาไว้ ต่อไปคงหาคนมาอมฆวยมึงไม่ได้ ใครจะอยากอมฆวยให้คนบ้า ปากมีแต่กลิ่นเท้า ตัวก็เหม็นกลิ่นน้ำเงี่ยนแบบมึง ชาตินี้คงได้อมฆวยตัวเองไปจนตาย ฮ่าๆๆๆ” หลี่เฉินหัวเราะ

ด้วยฤทธิ์ของว่านปล่าไหลเผือกปริมาณ ทำให้แม่ทัพตกอยู่ในสถาวะเงี่ยนจนไม่ได้สติ แม้จะรับรู้ถึงถ้อยคำของศัตรูอย่างชัดเจน แต่ก็ไม่อาจควบคุมร่างกายให้หยุดกระเด้าสะโพก พยายามเอาฆวยเข้าปากตนเอง

“น่าสมเพชจริงๆ ใครสักคนช่วยสงเคราะห์หมาขี้เงี่ยนตัวนี้หน่อยเถอะ” มเหสีทนไม่ไหว
“ไปเอาชุดเกราะทองอันแสนภาคคูมิใจของมันมาที” หลี่เฉินสั่งลูกน้อง

ไม่นานชุดเกราะออกรบของแม่ทัพที่ส่งแสงทองงดงาม ก็ถูกนำเข้ามาในจวน ก่อนที่ลูกน้องหลี่ฉินจะนำมาวางบนสะโพกของแม่ทัพ ทำให้น้ำหนักชุดเกราะถ่วงลำตัวแม่ทัพลงมา จนฆวยจ่อเข้าปาก

“โถ่ ไอ้หมาร่าน ชนาดยอมให้เอาชุดเกราะนักรบมาใช้เป็นเครื่องมือให้ได้อมฆวยตัวเอง มึงนี่มันเงี่ยนฉิบหายเลยว่ะ” หลี่เฉินกล่าว

แม่ทัพยกหัวสูงขึ้นจนสามารถเอาปากไปครอบหัวฆวยตัวเองผ่านถุงเท้าได้ ก่อนจะดูดเลียฆวยราวกับกระหายน้ำมานาน ยิ่งฆวยถูกดูดมาเท่าไร ก็ยิ่งปล่อยน้ำซึมทะลุถุงเท้า ก่อนไหลลงปากตัวเอง

“โอ้โห้ หมาตัวนี้มันคงชอลกินน้ำจากฆวยสดๆ กรองผ่านถุงเท้าเหม็นๆ ว่ะ ยกหัวขึ้นมาเลียให้เลย”
“ชุดนักรบอันมีเกียรติถูกเอามาถ่วงน้ำหนักเพื่อให้ได้กินน้ำฆวย มึงใช้ชุดนักรบได้คุ้มค่ามากว่ะ”
“เห้ยย...ดูมันกระเด้าฆวยใส่ปากตัวเองสิว่ะ มันคิดว่าปากตัวเองเป็นช่องคลอดรึไง?”

ซู่เหวินกดสะโพกขึ้นลง เย้ดปากตัวเอง ดูดถุงเท้าของหลี่เฉิน ดื่มกินน้ำเงี่ยนตัวเอง ต่อหน้าหลี่เฉิน อดีตเมียตัวเองและทหารลูกน้องหลายคน ภายในจวนใหญ่ที่ตนเคยเป็นเจ้าของ

“เอาละ ไอ้หมาเหวิน เดี๋ยวกูจะให้ยาถอนพิษกับมึงแล้วนะ” หลี่เฉินพูด พร้อมทั้งลุกจากแท่นบังลังก์ ตรงไปหาแม่ทัพที่กำลังใช้ปากครอบฆวยตัวเองอยู่

เมื่อหลี่เฉินไปยืนตรงหน้า ก็ที่ในสิ่งที่หลายคนตะลึง เขาปลดกางเก่งส่วนบนออก พร้อมทั้งควักท่อนฆวยขนาดเหมาะมือ ออกมาเล็งใส่หน้าและปากแม่ทัพใหญ่

“กระสินธุบุษราคัมก็คือน้ำเยี่ยวของกูเอง มึงกินให้หมดเลยนะ ของดีแบบนี้ไม่ได้มีบ่อยๆ” หลี่เฉินเฉลย ทำให้ซู่เหวินตกใจอยู่ไม่น้อย
“กินเยี่ยว กินเยี่ยว กินเยี่ยว” ลูกสมุนส่งเสียมโห่ร้อง

ไม่นาน สายน้ำสีเหลืองใสก็พุ่งออกจากปลายหัวฆวยของหลี่เฉิน ไหลตรงเข้าสู่ช่องปากและใบหน้าของทาสหนุ่ม แม่ทัพรับรู้ถึงของเหลวอุ่นที่กระทบกับผิวหน้าของตน ก็จะได้สติรีบอ้าปากรองรับน้ำเยี่ยวของหลี่เฉินให้มากที่สุด เพื่อใช้ขับพิษครั้งสุดท้ายในร่างกายตนเอง

“สะใจจริงๆ โว้ย อ้าปากดื่มน้ำเยี่ยวเองเลยว่ะ ดีมาก กินเข้าไป แบบนั้นแหละ” หลี่เฉินกล่าวชมพร้อมทั้งส่ายสะโพกซ้ายทีขวาที ทำให้กระแสน้ำเยี่ยวพุ่งเปื้อนไปทั้งหัว ทั้งหน้า และกล้ามอกของแม่ทัพ ขณะที่ปากแม่ทัพก็พยายามย้ายตามกระแสน้ำเยี่ยวไปทุกทิศทาง จนกระทั่งหยาดเยี่ยวหยดสุดท้ายหมดลง หลี่เฉินสบัดฆวยไล่น้ำที่คั่งอยู่ในฆวยออกมาใส่ร่างแม่ทัพอย่างสะใจ

ซู่เหวินเปียกชุ่มไปด้วยเยี่ยวของหลี่เฉิน ของเหลวอุ่นอัดอยู่เต็มท้องแม่ทัพ ขณะที่บังเกิดความเงี่ยนขั้นสูงสุด เหมือนพิษในร่างกายมาร่วมอยู่ที่ปากฆวย พร้อมจะไหลออกสู่ภายนอก

“พวกเราจงดูให้ดี ไอ้ทาสหมามันจะน้ำแตกให้พวกเราดูแล้ว” หลี่เฉินประกาศ

ซู่เหวินแสบร้อนตรงฆวยมาก แต่ปากก็ยังคงดูดฆวยตัวเองไม่หยุด ครางหงิกๆ ไม่ต่างจากหมาข้างถนน ผงกศีรษะขึ้นลงสอดรับกับจังหวะที่สะโพกกระเด้าช่องปากตัวเอง

“ดูท่านสิ เล่นเป็นทั้งผัวทั้งเมียในคนเดียวกัน เมียใหม่ไปไงบ้างเพค่ะ? สู้หม่อมฉันได้ไหม?” มเหสีทักทายปากแม่ทัพที่บัดนี้ทำหน้าที่เป็นพระชายาคนใหม่ไปเรียบร้อยแล้ว

“โอ้ยยย..อ้าส์...ซี้ดดด มันส์ฆวยจริงๆ ตอดฆวยฉิบหาย เงี่ยนไม่ไหวแล้ว” แม่ทัพเสียวสุดๆ

บัดนี้แม่ทัพใช้ปากโอบรัดท่อนฆวยอย่างแน่นหน้า ดูดจนกระพุงแก้มยุบ ขณะเดียวกันฆวยใหญ่ก็สอดใส่แทงเข้าปากตอบถี่ยิบ ริมฝีปากครูดไปกับหนังฆวย จนวาระสุดท้ายที่ทุกคนรอคอยก็มาถึง

แม่ทัพอัดฆวยซอยปากไม่ปราณี บดบี้ไข่เข้ากับหน้าตัวเอง ก่อนคำรามอย่างราชสีย์ กระตุกฆวยพ่นน้ำเงี่ยนจากถุงเท้าที่ครอบฆวยอยู่ยังมิอาจต้านทานปริมาณและความแรงได้ น้ำเงี่ยนไหลทะลุถุงเท้าตรงลงเข้าช่องปากแม่ทัพเป็นระลอก แม่ทัพกลืนน้ำฆวยตัวเองก่อนจะรีบอ้าปากรับน้ำฆวยชุดใหม่ที่ทยอยปล่อยออกมาไม่หยุด กระตุกฆวยอยู่ในปากอุ่นๆ ให้ความรู้สึกเหมือนหลั่งน้ำกามใส่ช่องคลอดสาวสวย

“ไอ้เหวินมันกินลูกๆ ตัวเองหมดเลยว่ะ ไอ้หมาน่าสมเพช” หลี่เฉินหัวเราะสะใจ

“น่าสงสารเหล่าลูกน้อยของมันจริงๆ เย้ดกับข้าก็ไม่เจอมดลูก มาคราวนี้ยังไหลเข้าปากตัวเอง ลูกๆ มันคงไม่มีโอกาสได้เกิดมาดูโลกแล้วแน่ๆ” มเหสีเสริม
“ปากแม่ทัพมีแต่น้ำเยี่ยวกับน้ำเงี่ยนเต็มไปหมด พวกเราเอาถุงเท้าอุดปากปิดไว้เถอะ” ลูกสมุนเสนอ

เมื่อเห็นเจ้านายไม่ขัด จึงดึงถุงเท้าที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำเงี่ยนขุนศึกยัดใส่ปากซู่เหวิน ก่อนจะบังคับให้แม่ทัพลุกขึ้นนั่งคุกเข่ากลางวงน้ำเยี่ยว

แม่ทัพได้แต่นั่งก้มหน้า ปล่อยให้น้ำเยี่ยวของหลี่เฉินที่ไหลเปียกเส้นผม ย้อยลงพื้นเบื้องหน้าเขาเป็นหยดๆ ด้านล่างเห็นฆวยตัวเองที่เริ่มเ***่ยวกลับสู่สภาวะพัก ในปากมีแต่รสชาติและกลิ่นของน้ำเงี่ยนตัวเองปนกับถุงเท้า น้ำตาก็หลั่งไหล กัดฟัน กำมือแน่น

“นำตัวมันไปขังไว้ในคุกใต้ดิน อย่าให้ใครรู้ว่ามันอยู่ที่ไหน” หลี่เฉินออกปากสั่งลูกน้อง
………………………………………………………………………………………………………………………………………….
เหนือหลังคาของจวนแม่ทัพ

เซียนจิ้งจอกเงินเจ้าปัญญายืนกอดอกอย่างสง่างาม มองดูเหตุการณ์ทั้งหมดเบื้องหลังอย่างใจเย็น ก่อนปล่อยมือหนึ่งขึ้นมาลูบคาง ครุ่นคิดเรื่องที่เกิดขึ้นก่อนหน้า รวมทั้งเรื่องประกาศรับสมัครหาลูกเขยเพื่อมาอภิเษกสมรสกับบุตรีของแม่ทัพซู่ที่ถูกส่งไปยังแคว้นต่างๆ หลายสิบแคว้น สร้างความสนใจให้ราชโอรสต่างแคว้นที่หวังเป็นครอบครัวเดียวกับตระกลู่ซู่อันมีเกียรติ

“เรื่องนี้ไม่ชอบมาพากล ดูมีเงื่อนงำน่าสงสัย คนรักสนุกและขี้สงสัยอย่างเรา คงไม่พลาด ต้องแปลงกายไปเข้าร่วมคัดเลือกบุตรเขยครั้งนี้เสียหน่อย ฮ่าๆๆ” เอ้าเทียนคิดในใจ

“แต่ก่อนอื่นต้องแวะไปเมืองเหอเป่ยซะหน่อย ดูแล้วผู้ชายที่ชื่อซู่เรินคงกำลังตกที่นั่งลำบากอยู่” จิ้งจอกหนุ่มรูปงามพูดกับตัวเอง ก่อนใช้วิชาตัวเบา กระโดดสูงขึ้นไปในอากาศ และสลายร่างหายไปอย่างรวดเร็ว

ไม่มีความคิดเห็น:

เด็กหอ 8 CP

มื่อกานต์เก็บของจากห้องตัวเองเสร็จ จึงมาหาอาจารย์ภัทรที่ห้อง ส่วนภัทรอาบน้ำทำความสะอาดเนื้อตัวเรียบร้อย ควยของภัทรแข็งรอกานต์อยู่นานแล้ว &...