อิน คุณหนูตัวร้าย กับการล้างแค้นของเด็กมัธยมปลาย 1

สวัสดีครับ ผมชื่อ เจ๋ง ใช่แล้วครับ ผมไม่ใช่อิน เจ้าของชื่อเรื่องนั้นหรอก ก็แหงล่ะ ผมไม่ใช่ลูกคุณหนูอะไรนั่นสักหน่อย หนำซ้ำ ผมยังจนกว่ามากๆ เรียกได้ว่าเทียบกันไม่ติด ว่าแต่ผมเป็นใครกัน แล้วอินเป็นใคร แล้วเราสองคนเกี่ยวกันยังไง ผมจะเล่าให้ฟังเองครับ เจ๋ง คือชื่อเล่นของผม ชื่อจริงผมชื่อ วิกรม แสงศร ผมเป็นเด็กมาจากต่างจังหวัด ฐานะยากจน แต่ผมเรียนดี มีโอกาสเข้ากรุงเทพมาก็ตอนได้ทุนเรียนต่อมัธยมปลายเนี่ยแหละครับ หลังจากพยายามตั้งใจเรียนทำเกรดมาสามปี ผมก็ทำสำเร็จ และการได้มาอยู่ในโรงเรียนมัธยมชื่อดังอันดับต้นๆแห่งนี้ก็เป็นสิ่งที่ดีที่สุดที่เกิดขึ้นในชีวิตของผม พ่อและแม่ที่ป่วยอยู่ของผมดีใจมากๆ ที่ผมก้าวหน้าได้ขนาดนี้ ถึงแม้ว่าเราจะต้องอยู่ห่างกัน และแปลว่าผมจะต้องมานอนหอ อยู่คนเดียวก็ตาม เพื่อนๆที่เคยสนิทกันก็ต้องลาจาก แต่เป็นลูกผู้ชายก็ต้องอดทนจริงมั้ยคับ วันสุดท้ายที่ต้องร่ำลาเพื่อน ก็เศร้าสุดๆเลยครับ การที่ต้องบอกลาเพื่อนๆที่อยู่ด้วยกันมาหลายสิบปี ตั้งแต่ประถม เคยแก้ผ้าอาบน้ำด้วยกันมาก่อน ผลัดกันชักว่าวก็เคยมาแล้ว วัด*** จับ***กันก็เป็นเรื่องปกติ ผู้ชายแมนๆสนิทกันบางทีก็ทำอะไรไม่เกรงใจกันแบบนี้แหละ พอต้องลากันจริงๆ ก็มีซึมกันเลยทีเดียว ไอป๋องกับไอแป๋ง เป็นเพื่อนสนิทผมครับ มันสองคนเป็นคนที่จัดงานอำลาให้ผมในวันนั้น มันสองคนหน้าตาใช้ได้ทีเดียว หุ่นดีกล้ามสวยอยู่ ***ก็ขาวอวบด้วยกันทั้งคู่ แต่ถ้าวัดเรื่องหน้าตาแล้ว ผมกินขาดที่สุดครับ อันที่จริงพูดได้เลยว่า ที่นี่ ผมหล่อสุดแล้ว กะเทยทั้งห้องอยากกินผมมาก แต่ที่ผ่านมาก็ไม่มีใครเคย เพราะผมไม่ได้สนใจเรื่องอย่างว่าครับ ที่ผ่านมาก็มุ่งมั่นเอาแต่เรียนมาโดยตลอด ไม่เหมือนไอป๋องกับไอแป๋ง มีเวลาว่างเมื่อไหร่ โดนกะเทยลากเข้าห้องน้ำไปเอาน้ำออกกันทั้งนั้น ร้องซี๊ดซ้าดกันลั่น ใครผ่านไปผ่านมาก็ได้ยินกันหมด ตลกสัดๆ บางทีก็มีเพื่อนห้องอื่นมาแอบดู แม่งปีนดูกันจริงจังมาก แต่ไม่มีใครถ่ายรูปอะไรนะ เพราะเอาแค่ขำๆเพื่อนกัน อีกอย่าง ไอ***นี่ก็ไม่เคยอายอยู่แล้ว เรื่องโชว์***นี่ขอให้บอก ควักโชว์ได้ตลอด ภาพที่คนเห็นก็คือ ไอป๋องอยู่ในชุดนักเรียน แต่กางเกงถูกถอดรูดลงกองที่พื้นเรียบร้อยแล้ว กางเกงในสีขาวของมันถกลงมาเผยให้เห็นแก้มก้นขาวๆแน่นๆแกร่งๆของมัน ส่วน***หกนิ้วของมัน นี่ถือว่าใช้ได้ทีเดียว ดุ้นสวยๆขาวๆของมันก็ผลุบเข้าผลุบออกปากของกะเทยนางนึงอย่างเอาเป็นเอาตาย มือสองข้างก็จับหัวไปด้วย ส่วนมือกะเทยนั่นก็บีบขยำก้นของมันไปพร้อมๆกัน ภาพเคลื่อนไหวข้างหน้านี่ชวนเสียวดีจริงๆ ใครหลายคนที่ปีนดูก็แข็งน้ำเยิ้มไปตามๆกันอย่างอดไม่ได้ ก็แหงล่ะ ขนาดนี้ใครจะอดใจไหว แต่ก็อย่างที่บอก คนที่พวกกะเทยเล็งไว้ที่สุด ก็ไอเจ๋งคนนี้ล่ะคับ !!! " ไหนๆ มึงก็จะไปแล้ว กูก็มีอะไรอยากจะอวยพร มึงเว้ย ไอเจ๋ง " ไอป๋องเริ่มต้นก่อน ตามด้วยไอแป๋ง มันสองคนลุกขึ้นมาอวยพรผมหน้าห้องเรียน ซึ่งในขณะนั้นก็ทั้งอาจารย์ประจำชั้น เพื่อนๆในห้อง และก็ตัวผม " ขอให้มึงโชคดีนะเว้ย ไปอยู่นั่น ก็ติดต่อกูมั่งอะ กลับมามั่งนะเว้ย " ป๋องพูดไปก็หัวเราะไป มันไม่ได้อะไรมาก เพราะเดี๊ยวนี้ติดต่อกันง่ายจะะตายไป แล้วผมก็ไม่ได้จากไปไหนสักหน่อย แค่กรุงเทพ ช่วงไหนหยุดก็กลับมาหาพวกมันได้อยู่แล้ว " ส่วนกูก็ ขอให้มึงเรียนเก่งๆ หล่อๆแบบนี้ไปตลอดเว้ยเพื่อน......" ผมแปลกใจเหมือนกันที่ไอแป๋งพูดยาวกว่าที่คิด ปกติมันไม่ใช่คนชอบพูดอะไรยาวๆแบบนี้ ยิ่งหน้าชั้น ยิ่งไม่กล้า เผลอแป๊ปเดียว อาจารย์ก็ขอตัวกลับห้องไปแล้ว ดูมันดิ พูดจนอาจารย์เบื่อ 5555 ผ่านไปสักพัก กระทั่งตอนไหนก็ไม่รู้ คงเป็นตอนที่อาจารย์เดินออกไปสักระยะ กะเทยหน้าห้องก็ส่งสัญญาณให้ไอป๋องแบบเนียนๆ แล้วไอป๋องก็เริ่ม " แต่ก่อนที่มึงจะไป กูมึงของขวัญให้มึงว่ะ " ยิ้มกริ่ม แสดงชัดบนใบหน้าเจ้าเล่ห์ของมัน ก่อนที่ใครสักคนที่จะเดินไปปิดประตูทั้งสองด้าน และใครไม่รู้อีกสองคนมาล็อคตัวผมจากด้านหลัง

แขนสองข้างของผมถูกจับมัดโดยใครสักคน..ก่อนที่จะถูกมัดเชือกมัดไว้กับเก้าอี้เป็นที่เรียบแล้ว..แล้วยังเสือกมัดซะแน่นด้วยอย่างกับมัดตัวประกันอย่างงั้นแหละ..."ไอ***ป๋อง..มึงจะทำไรวะ..ปล่อยกูดิสัด!"...ผมดิ้นเท่าที่จะดิ้นได้.ทำเป็นกลัวนิดหน่อยเพราะอันที่จริงก็พอจะรู้แหละว่ากำลังจะเกิดอะไรขึ้น..ไม่มีอะไรเดาง่ายไปกว่านี้แล้ว..วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่ผมอยู่ที่นี่.ส่วนไอป๋องกับแป๋งก็จัดงานเลี้ยงอำลาที่ไม่มีห่าอะไรเลย..เว้นแต่เชิญพวกกะเทยขาประจำของมันมา.แถมยังพาเพื่อนมาเป็นสิบ "ใจเย็นดิวะเพื่อน..ก็ไหนๆมึงจะไปจากนี่แล้ว..กูก็อยากให้มึงมีความทรงจำร่วมกับน้องๆเขาหน่อยไง"..ไอป๋องพูดไปยิ้มไป...ส่วนผมก็ไม่ได้คิดไรแหละครับ.คิดไว้แล้วว่าสักวันคงต้องโดนอมแน่ๆ.ก็หล่อล่ำและพ่อให้มาขนาดนี้..แค่ไม่คิดว่าจะโดนเอาวันนี้แค่นั้นเอง.แถมยังเป็นแผนของไอเพื่อนสนิทสองตัวนั่นด้วย..เลวบริสุทธิ์จริงๆนึกว่าจะมาเลี้ยงส่งกันจริงๆ..ที่ไหนได้ดันเป็นแผนลวงให้กะเทยมาดูด***....แต่ก็นะไม่ว่ากัน.คงอยากให้เพื่อนผ่อนคลาย55555..."เออ..กูเข้าใจและ.กูยอม.แต่ปล่อยกูได้มะ..เดี๊ยวกูให้ดูดทุกคนแน่นอน..สัญญา"....นั่งในท่านี้.โดนมัดไปด้วยแบบนี้..ผมอึดอัดจริงๆ..."จริงดิ...ได้ยินมั้ยวะ..พี่เจ๋งยอมให้ดูด***แล้วนะเว้ย...เหยดดดด"..กะเทยทั้งห้องก็กรี๊ดดด..."มึงก็แกะสักทีดิวะ"...."ไว้ก่อนละกันเพื่อน..แบบนี้แหละเซ็กซี่***ๆ"....พูดแล้วไอป๋องก็เอามือมาลูบไล้ที่อกผมทั้งสองข้างไปมา..มือก็เล่นตรงหัวนมเบาๆ...พอให้ผมร้องซี๊ดออกมาได้..."แต่ที่กูไม่ยอมแกะมัดมึงอะ...เพราะกลัวมึงไม่เข้าใจเรื่องนี้ต่างหากเว้ย"....พอพูดเสร็จ.ประตูก็เปิดออก..แล้วสิ่งที่ผมเห็นก็คือพวกรุ่นน้องนักฟุตบอลโรงเรียนก็แห่กันเข้ามาหมดเลย...***ยยยยย...ทำไมมึงไม่ตามมาทั้งโรงเรียนเลยวะ...แล้วไปเรียกพวกน้องนี่มาทำไมเนี่ย...ตอนนี้กูเริ่มอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนีและ "ก็น้องเขาอยากมาให้กำลังใจ..เหมือนตอนที่พี่เจ๋งซ้อมบอลไง55555".....ตกลงทุกอย่างเป็นแผนไอป๋องนี่เอง..ร้ายจริงๆ...แต่ไหนๆก็ไหนๆและ..คนกันเองทั้งนั้น....อีกอย่างผมก็คงหนีไปไม่พ้นจากนี้ได้หรอก..ถูกมัดซะขนาดนี้ ในเมื่อองค์ประชมอยู่ครบพร้อมหน้าพร้อมตาแล้ว...เชี่ย..ทำไมตอนกูเรียกประชุมทีมฟุตบอลแม่งไม่เคยมาครบแบบนี้เลยวะแสรดดด..อ้อลืมบอกไปตอนผมอยู่นี่ผมเป็นหัวหน้าทีมฟุตบอลคับ...เท่เข้าไปอีกใช่มั้ยล่ะ..สาวกรี๊ดกะเทยกรี๊ดกันเป็นว่าเล่น..ยิ่งเวลาเล่นบอลยิ่งไม่ต้องพูดถึง..กางเกงบอลบางๆยิ่งทำให้เห็น***ตุงๆง่ายขึ้นไปอีก..เลยทำให้ความคลั่งไคล้ในตัวผมทวีคูณไม่รู้กี่เท่าต่อกี่เท่า "กูเริ่มแล้วนะ"....ไอแป๋งยื่นมือมันมาจับกะเปาะนิ่มๆตรงเป้าผม...เขย่ามันไปมาเล็กน้อยอย่างเอ็นดู...จับพวงไข่นอกกางเกงเบาๆส่ายไปส่ายมาให้กะเทยในห้องที่ตอนนี้กำลังจับจ้องอย่างไม่วางสายตาได้ส่งเสียงกรี๊ดเบาๆ...ก่อนจะนวดคลึง***จนมันเริ่มจะขยายตัวเข้าแล้ว..พาดเป็นลำอยู่ทางขวา...ถึงตอนนี้ไม่ว่าใครในห้องก็ต่างกลืนน้ำลายกันทั้งนั้น...ส่วนไอป๋องก็ยังคงเล่นหัวนมของผมต่อไปจนมันแข็งเป็นไต...ซี๊ดดดด "จะถอดกางเกงแล้วน้าาา...ใครอยากเห็น***พี่เจ๋งบ้างง"....ถอดเลยๆๆๆ...พวกคนในห้องเชียร์.....ส่วนผมตอนนี้ไปตั้งนานแล้ว.ได้แต่นั่งแอ่นเป้าตุงๆให้มันสองคนเล่นจับได้ตามสบาย...***แข็งจนถึงที่สุด.อาจเพราะสะสมความเสียวมานาน.และที่ผ่านมาไม่ได้่ช่วยตัวเองมานานแล้วเลยทำให้ตื่นตัวได้ง่าย ไอแป๋งค่อยๆรูดซิปกางเกงนักเรียนสำน้ำเงินลง...ส่วนผมก็ยกก้นให้มันโดยอัตโนมัติ...กางเกงผมตอนนี้ถกลงไปกองอยู่ที่ข้อเท้าเรียบร้อยแล้ว..โดยที่เสื้อยังคงอยู่บนตัวเช่นเดิม...และทุกสายตาก็มองมาที่กางเกงในสีขาวของผม..ที่ตอนนี้เป็นปราการเดียวที่ปกป้องเจ๋งน้อยและ...ตุงสุดๆ...แถวน้ำยังเยิ้มเป็นดวงชัดๆ