อิน คุณหนูตัวร้าย กับการล้างแค้นของเด็กมัธยมปลาย 10

หมดกัน.ตอนนี้ผมได้กลายสภาพจากนักฟุตบอลหน้าใหม่มาแรงสุดเท่มาเป็นไอ้โรคจิตโชว์จู่เป็นที่เรียบร้อยแล้วครับ...เพราะทันทีที่กางเกงหายไป..น้องจู๋ของผมก็เด้งออกมาทันที..หัวแดงบานถอกสุดพลัง..ชี้ตรงไปข้างหน้าอย่างแข็งขัน..แล้วตอนนั้นผมยกแขนอยู่ด้วย.กว่าจะหุบแขนเอามือลงมากุมเป้า..ก็เสียหายไปหลายแสนแล้วครับ...สาวฝั่งนั้นคงเก็บรายละเอียดไปนอนฝันไปถึงไหนถึงไหนแล้ว..ปิดไปก็เท่านั้น..แถมยังปิดไม่หมดด้วย..ปิดค.วยก็โชว์ไข่..ปิดไข่ก็เปิดค.วย.....ผมได้แต่รีบหนีออกจากตรงนั้น..มายืนพิงเสาข้างในห้อง..ส่วนมือยังกุมหำอยู่ด้วยความตกใจ..อาการช็อคยังคงวนเวียนอยู่..ทั้งหมดเกิดขึ้นแค่เสี้ยววิจริงๆครับ.ไอเด็กเวรนั่นเล่นผมซะแล้ว..ตอนนี้ผมถลึงตาใส่มันอย่างเอาเป็นเอาตาย.พอๆกับที่มันยังคงหัวเราะไม่หยุดชักดิ้นชักงออยู่บนเตียง...ผมได้สติหยิบกางเกงมาใส่แต่ยังไม่กล้าออกไปยืนตรงหน้าต่างเพื่อดูว่าข้างนอกเป็นไงด้วยซ้ำ..ถึงแม้เสียงกรี๊ดจะซาลงไปแล้ว...อันท่ีจริงผมจำได้ว่าผมได้ยินคนตะโกนว่าเอาอีกๆด้วยซ้ำ...."โอ๊ยยยย..ชอบจังเลยค่ะพี่...ไข่เป็นไข่..ค.วยเป็นค.วย...ว่างมาหาหนูบ้างน้าาาา..วู้ๆๆๆๆ"....สงสัยคงเป็นพวกผู้หญิงห่ามๆเพราะส่วนใหญ่คงหน้าแดงขวยเขินกันไป...ก็เล่นเห็นกันชัดๆกันตอนเช้าๆแบบนี้..เอาจริงๆถ้าเห็นใกล้กว่านี้อาจสลบไปเลยก็เป็นได้...."พี่คนที่กระจู๋โด่ๆ...หายไปไหนแล้วอะ...ออกมาอีกดิ"....ยังไม่หยุดครับ.ยังไม่หยุดอีก.."ตะกี้หนูเห็นไม่ชัด...ขอชมพระบารมีอีกรอบได้มั้ยคะพี่"...ป๊าดดด..ผู้หญิงเรียบร้อยตายห่าไปหมดแล้วใช่มั้ยครับเนี่ย..."ถ้าได้ดูดุ้นงามๆอีกที...สัญญาว่าจะตั้งใจเรียนเลยคร่าาาาาา...นะๆๆ".....จากนั้นผมก็ได้ยินเสียงซุบซิบดังต่อไปและไม่มีทีท่าจะหยุด...มึงๆเห็นใช่ปะ...หัวถอกด้วยอะ..หัวเห็ดโคตรใหญ่ว่ะ...หัวแดงชมพูด้วยอีห่า...แซ่บกว่าพระเอกญี่ปุ่นที่กูดูอีก..."นะคะ..นะๆ...คุณพี่กระโปกง้ามงาม...ช่วยโชว์หนูอีกรอบเถอะ..หนูเพิ่งมา..ยังไม่ทันดูเลย"....กูว่าและ...ป่านนี้แม่งไปตามทั้งตึกมาดูกูหมดแล้วมั่งเนี่ย....ระหว่างที่ผมนั่งคิดไปอยู่ตรงหลังกำแพง..ไอเจ้าอ๋องตอนนี้มันหยุดหัวเราะแล้วครับ..และใบหน้ามันก็ฉายชัดถึงความเป็นผู้ชนะ....มันคงคิดว่าที่มันทำไปคงทำผมเสียselfมากสิท่า...ไม่ได้การแฮะ...ถ้าเรายิ่งหงอ..มันยิ่งได้ใจ..."พี่ชายจู๋โด่โด่....ขออีกหน่อยเถอะค่ะ..ยังไม่ฟินเลย"..เสียงผู้ชมด้านนอกก็เรียร้องให้ผมเปิดการแสดงรอบสองจริงๆครับ...."อยากดูค.วยว้อยยยยย!!!!"...ตลกสัส555...ใครตะโกนมาวะ..น้องคนนี้โคตรฮาร์ดคอเลย."ไข่ก็อยากดู!!!"..ผมก็ได้แต่คิดชั่งใจ.ว่าจะเอาไงดี.แต่ผมไม่ชอบเลยที่ปล่อยให้ลิงจ๋อนั่นรู้สึกเหนือกว่าแบบนี้..ดูมันยิ้มดิ.ฮึ่ย!...."หรือว่าจริงๆแล้วเล็กวะ...ตะกี้มองไม่ชัดว่ะ...บางทีอาจแค่ไม้จิ้มฟันก็ได้นะมึง...ไปเหอะว่ะ..เสียเวลา"....เหยดดดด..อยู่ดีๆแม่งเปลี่ยนแนวทางขึ้นมาซะงั้น..เจ๊คนนั้นคงคิดว่าดูถูกแรงๆแบบนี้อาจทำให้ผมยอมก็เป็นได้...แต่ผมก็ยังนั่งอยู่ตรงนี้..มอง***ที่หายแข็งไปบ้างเล็กน้อย..สลับกับหน้าเจ้าอ๋องตัวแสบ..."กระจู๋อนุบาล...ยังใหญ่กว่าว่ะกูว่า....เสียดายนะเนี่ย..กล้ามก็สวยแต่ค.วยเล็กจิ๋วเดียวว่ะ....ทำไมพ่อให้มาน้อยจังวะ55555555"....."พี่ๆ....สามนิ้วนี่แข็งแล้วใช่ปะ".....ตอนนี้ผมเริ่มขึ้นแล้วครับ...ตอนแรกก็เข้าใจว่าหยอกล้อ..แต่นาทีนี้มันชักจะลา่มปามไปกันใหญ่แล้ว..."พวกเมิงๆ...ตะกี่ที่กูเห็นนี่...แถวบ้านกูเรียกบักหำน้อยว่ะ"...."แล้วที่เห็นนี่...เพราะกูใช้กล้องจุลทรรศน์ส่องว่ะ..แม่งเล็กเกิ้น".."กระจู๋นะเว้ย...ไม่ใช่แบคทีเรีย...มุกนี้เรียกเสียงฮาครืนเลยครับ..แม้แต่ไออ๋องก็ยิ้มไปกับเขาด้วย...พอกันที...จะไม่ทนและ...ผมลุกพรวดขึ้นมาตรงหน้าต่างอีกครั้ง....ฝั่งโน้นมีคนรอดูอยู่30คนได้..เรียกว่าเต็มทุกห้อง..ผมจับขอบกางเกงให้มั่น..รูดลงพรวดเดียว..แล้วโยนอย่างแรงจนไปตกที่ชั้นล่างหอนั้น...มือสองข้างประสานกันที่ท้ายทอย..แอ่นตัวโดยเฉพาะตรงกลางลำตัวให้ยื่นออกนอกหน้าต่างไปให้มากที่สุด..***ในตอนนั้นแข็งสุดๆ...หัวบานชมพูสะท้อนแสงแดดเห็นชัดเจน..ก่อนที่จะกระเด้าลมๆสี่ห้าที....อู้ๆๆ...พร้อมกับเกร็งกล้ามเนื้อทุกสัดส่วนให้ชัดเจนที่สุด..ตั้งแต่กล้ามอก..ซิกแพหหกลูก..ตัววี..มาจนถึงอะไรตรงหว่างขา.....ขมิบก้น...พวงไข่สั่นขึ้นลงไปมา.เพราะบั้นเด้าผมซอยยิกๆทะลวงไปในอากาศ...ปากก็ส่งเสียงซี๊ดซ๊าดไปด้วย....สาบารได้เลยว่าผมเห็นคนเลือดกำเดาไหลเกินกว่าครึ่ง.....ค.วยแข็งๆของผมเด้งไปมา...ทุกสายตาก็จับจ้องไม่ไปไหน...ผมทำไปได้แปปเดียว..ก็ย้ายมือทั้งสองข้างลงมา....มือซ้ายหอบพวงไข่ทั้งสองอยู่ในมือเดียว...ส่วนมือขวากำค.วยหลวมๆแล้วชักเข้าออกสิบครั้งภายในสามวินาที..อ้าาาาาาา!!เสียวสัด......ทั้งยังทำใบหน้าเสียวซี๊ดสุดๆปากก็ร้องออกมาด้วย...ซี๊ดดดดดดดดดดดด.....จากนั้นก็ปิดหน้าต่างเลย...ปั้ง!!!....ท่ามกลางความอึ้งของทุกคน....ส่วนผมก็เพิ่งมาอายเอาตอนนี้แหละครับ55555...เรียกว่าเป็นนาทีประวัติศาสตร์ก็ได้....สาวๆฝั่งโน้นคงสลบกันไปหมดแล้ว...เพราะเห็นไม่มีใครพูดไรออกมาเลย..ได้แต่อ้าปากค้าง....เช่นเดียวกับเจ้าอ๋องในตอนนี้...มันนั่งตัวแข็งทื่ออยู่บนเตียง..คงทึ่งมากกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นและไม่คิดว่าผมจะกล้าบ้าดีเดือดขนาดนี้....แกก็รู้จักไอเจ๋งคนนี้น้อยไปเหมือนกันว่ะ5555...ผมยังคงไม่ใส่อะไร..แต่เดินตรงแหน่วไปหามัน..***ก็ชี้หน้ามันด้วย..."ไง...ช็อกซีนีม่าสิมึง5555"....อ๋องเป็นใบ้ไปชั่วขณะ..แต่ผมยังเห็นอย่างอื่นมากกว่านั้น..."ชอบอะดิ....ค.วยโด่จนโผล่แล๊วว"...หัวค.วยมันโผล่แล่บออกมาจากกางเกงมันจริงๆครับ..ผมพูดเสร็จก็เอานิ้วชี้ไปจิ้มๆหยอกๆพอเป็นพิธี......สรุป..เกมนี้ผมชนะอีกแล้วสิเนี่ย555 กติผมเป็นคนตื่นสายครับ..ยิ่งวันหยุดแบบนี้.ดีไม่ดีเที่ยงแล้วยังไม่ตื่น...แต่วันนี้9โมงผมก็ตื่นแล้วครับ..ก็จะไม่ให้ตื่นได้ยังไงอะ..เสียงเอะอะโวยวายอะไรก็ไม่รู้..ที่จริงก็รู้ครับ..เสียงผู้หญิงหอข้างๆโน่นไง...เจี๊ยวจ๊าวอะไรกันแต่เช้าวะ..คนจะหลับจะนอน..แต่ก็น่าแปลกนะครับ.เพราะวันแบบนี้ก็ไม่น่าจะมีเรื่องอะไร..ผมทำเป็นไม่สนใจแล้วกลับไปนอนต่อ..แต่เสียงนั้นก็ยังไม่หยุด.หนำซ้ำยังดังกว่าเดิมอีก..มั่นใจเลยว่าได้ยินกันทั้งหอแน่..หรือว่าเกิดเหตุไรวะ..แต่ก็ไม่ได้กลิ่นควันไรนิ..ไฟก็ไม่ได้ไหม้..น้ำไม่ท่วม..โจรขึ้นเหรอไงฟะ...คิดไงก็คิดไม่ตก..แต่สักพักผมก็ได้ยินเสียงลอยตามสายมาครับ..."เอาอีกๆ"...มีการรับส่งเป็นลูกคู่..บรรยากาศครึกครื้นกันจัง.คงไม่มีใครตกที่นั่งลำบากหรอก...อย่างมากคงรับน้องกัน...ว่าแล้วผมก็ตัดสินใจนอนต่อ.พอๆกับที่ความอึกทึกค่อยๆหายไป........ผ่านไปสามชั่วโมงพอดิบพอดี..ผมถึงผงกหัวตื่นขึ้นมา...เอื้อมมือหยิบกางเกงกับเสื้อยืดคอกลมมาใส่แล้วลงไปหาไรกิน...ข้าวเช้าของผมแต่เป็นข้างเที่ยงของคนอื่นครับ...ผมรีบเข้าไปสมทบคนอิ่นๆที่กำลังล้อมวงกินข้าวกันอยู่...เพราะกลัวของดีจะหมดซะก่อน..แถมยังหิวมากอีกด้วยตอนนั้น...เจ้าอ๋องกับเจ๋งนั่งข้างๆกัน...ถัดมาก็เจ้าเอกกับไอชัย..กองหน้าคนสนิทของผม..ส่วนคนที่เหลือก็กำลังทยอยตามกันมา..บ้างก็กินเสร็จแล้วกำลังไปซ้อมที่สนามต่อ...."เฮ้ย..เจ๋ง..เป็นไงบ้างวะ...พออยู่ได้มั้ย"......"โอเคเลยครับ..ผมประทับใจมาก"...พูดแล้วไอเจ๋งก็หันไปยิ้มยิงฟันใส่อ๋อง..แม่งมีอะไรป่าววะ..ผมจับความรู้สึกแปลกๆบางอย่างได้..."อ๋อง...มึงดูแลพี่เขาดีๆนะ"...แล้วผมก็พูดยาวเรื่อยเปื่อยของผมไปเรื่อย..ก็เรื่องจิปาถะโน่นนี่นั่น..แนะนำสำหรับคนมาอยู่ใหม่...."มีอะไรสงสัย...ก็ถามตัวเล็กมันละกันนะ"....พูดไปกินไป...แต่รีบพูดให้เสร็จดีกว่า..จะได้กินได้อย่างสบายใจ.โฮะๆๆๆ......"ว่าแต่ตอนเช้ามีไรวะ....ลืมถาม"....."ไอเอก..พวกมึงได้ยินเหมือนกูมะ"..ไอเอกไอชัยพยักหน้ากลับมา...."ข้างๆแม่งเป็นไรกันวะ...มีงรู้ปะ"....ถึงตอนนี้ไออ๋องอยู่ดีๆก็หน้าแดงแป้ดขึ้นมาเฉยซะงั้น..ส่วนไอเจ๋งที่น่าจะรู้ดีเพราะห้องมันก็อยู่ติดกับผม..ก็มัวแต่ตักข้าวเข้าปากอยู่นั่น...เหมือนมีความลับอะไรไม่ยอมบอกผมอย่างงั้นแหละ....แต่ยังไม่ทันจะซักไซ้ไล่เลียงอะไรเลย..ก็!!!....."อ้าวลุง.....มาถูกเวลาจริงๆ...อะ..นั่งก่อนๆๆ"ลุงสิงห์มาพอดีเลยครับ..ได้จังหวะเวลาเป๊ะ..."โห..ลุง..วันนี้มาเช้าจัง..ปกติมาเย็นๆนี่หว่า"...."เฮ้ย..ข้าไม่ได้มาเรื่องนั้นเว้ย..แค่แวะมานั่งเล่นเฉยๆ..เอ็งก็"...เออว่ะ..จริงด้วย.ลุงมาตัวเปล่า.เห็นปกติต้องติดเบียร์มาอย่างน้อยสองป๋อง.แต่วันนี้ไม่นะ..."อ่อ..เหรอๆ..งั้นตามบายเลยลุง..กินข้าวๆ"...ลุงสั่นหัวบอกให้เรากินต่อไม่ต้องเกรงใจแก.."ขอบใจ..แต่ข้ากินมาแล้วว่ะ"..แล้วลุงแวะมาตอนนี้ทำไมล่ะเนี่ยผมสงสัย..ปกติวันหยุดแบบนี้ลุงชอบออกไปเดินสวนลุมนี่หว่า.."แล้ว..ลุงมาทำไรตอนนี้อะะ..มีธุระไรป่าวลุง"..."ข้าก็..มีเรื่องจะคุยจะถามพวกเอ็งหน่อยน่ะ...เห็นนั่งล้อมวงกันอยู่พอดี..ก็เลย...."...ลุงพูดตะกุกตะกักไม่สมกับเป็นลุงสิงห์เลย...ผมเลยชิงพูดนำหน้าแกก่อน..."ลุงมีไร..ลุงก็ว่ามาเลย..ไม่ต้องเกรงใจ..เดี๊ยวเสร็จนี้ก็จะไปซ้อมต่อและ..ว่าแต่ลุงมีไรล่ะ"....ลุงมองหน้าพวกผม..แต่ก็ยังไม่เริ่มเล่าทันที.."คืองี้ว่ะ...แต่ข้าก็ไม่แน่ใจนักหรอกนะ..แต่ลองฟังดูก่อนจะก็ไม่เห็นจะเป็นไรไป"...ผมแอบรำคาญที่ลุงยังไม่เข้าเรื่องสักที..แต่ก็นึกตื่นเต้นเหมือนกัน.ชักสงสัยว่าเรื่องอะไรที่พาลุงสิงห์มาถึงที่นี้ตอนกลางวันแสกๆแบบนี้ได้...."เรื่องมันก็....ก็เริ่มจากตอนเช้าล่ะนะ..เหมือนเดิมที่ข้าต้องออกมาทำงาน.ก็ที่ประจำทุกวันที่แกรู้นั่นแหละ."....อ่อ..ลุงสิงห์แกต้องออกมากวาดขยะทุกเช้าตรงหลังตึกเรียนอะครับ..ก็อยู่เยื้องๆกับหอพักพวกเราพอดี..ถ้าวันไหนผมตื่นเช้าและโผล่หัวออกไปก็เจอแกกวาดขยะทุกวัน...เป็นลุงที่ขยันดีจริงๆ...ไม่ว่าคืนก่อนจะเมาเละแค่ไหน..วันรุ่งขึ้นก็ตื่นมาทำงานได้ไม่เคยขาด..."วันนี้ข้าก็ทำเหมือนเดิมล่ะ....แต่ทำไปได้แปปเดียวก็เสร็จละ...เพราะไม่ค่อยมีอะไร...ข้าก็เลยจะพักไวขึ้นหน่อย"..."แล้วไงอะลุง..ก็ไม่เห็นมีอะไรนิ"...ผมเร่งแกเพราะเริ่มจะไม่ทน..."อย่าเพิ่งสิวะ..ข้ากำลังนึกอยู่"...."ตอนแรกก็ไม่มีอะไรหรอก..ข้าเดินออกมาแล้ว...แต่ข้าดันลืมของไว้ว่ะ..เลยเดินกลับไปเอา...ไอตอนกลับมาเอาของนี่สิ..เนี่ยแหละที่ข้าจะเล่า"...ลุงเจอไรวะ..เอ๊ะตอนนั้นมีไรนะ.."ข้าได้ยินเสียงคนหอตรงข้ามโน่นมันร้องกรี๊ดๆๆๆกันว่ะ...ไอข้าแก่แล้วอะเนาะ...ก็ตกใจว่ามีอะไรกัน..สายตาข้าก็ไม่ค่อยดีเหมือนแต่ก่อน"...ผมรู้สึกว่าเรื่องเล่าของลุงน่าจะเป็นเรื่องที่ผมอยากรู้ด้วยเช่นกัน..."ร้องซะดังลั่นไปหมด...เกิดอะไรขึ้นวะ...ไอข้าก็สงสัย.คิดในใจ"...เออ.นั่นสิ.ผมก็อยากรู้...."ทีแรกก็นึกว่าไฟไหม้...แต่คิดไปคิดมาก็ไม่น่าใช่ว่ะ..ถ้าจะไหม้.ก็ต้องมีควันสิวะ"....ตอนนี้ผมตั้งใจฟังเต็มที่เลยครับ..เพราะคิดว่าลุงคงรู้อะไรมากกว่าผมแน่..."ผ่านไปสักพัก..ก็คิดว่าจะไปและ..ไม่สนใจดีกว่า..แต่พอจะหันหลังกลับเท่านั้นแหละ...ทีนี้พวกนั้นแม่งกรี๊ดหนักกว่าเดิมอีก..ลุงเลยปีนกล่องแถวนั้นดูจะได้มองให้สะดวกตาหน่อยว่าอะไรมันเป็นอะไร"...ตอนนี้ทั้งโต๊ะยื่นหน้าเข้าไปใกล้อีกนิดนึงเพื่อฟังเรื่องราวให้ชัดเจนยิ่งขึ้น...ยกเว้นไอเจ๋งกับอ๋องที่ยังก้มหน้าก้มตากินข้าวต่อไป..ช่างพวกมันก่อนเว้ย..ฟังลุงต่อ..."ข้าก็ค่อยๆปีนดู..คนมันคาใจอยากรู้อะนะ..แต่ข้อเข่าก็ไม่ค่อยจะไหวและ"...บางทีผมก็รำคาญสำนวนและวิธีเล่าของคนแก่เหมือนกันแฮะ....."พอปีนได้ข้าก็มองไปที่หอโน่นว่ะ...แกเชื่อมั้ย..พวกผู้หญิงมันยื่นหน้าออกมาตรงหน้าต่างกันเต็มเลย...โบกไม้โบกมือกันสลอน...ข้าก็งงสิ...ว่ามันมองอะไรกันอยู่..แต่เดี๊ยวเดียวข้าก็รู้...เพราะมันมองมาที่หอแกแหละ..ไออาร์ม"....เอ๊ะ..มันยังไง...."เห็นมันมอง...ข้าก็มองตามกับเขามั่งวะ"...แล้วไงลุง...."ก็ไม่เห็นมีอะไรนี่หว่า...แต่พอมองเพ่งดูดีๆข้าถึงเห็นว่ะ...ตอนนั้นข้าเลยรู้แล้วว่ามีอะไร"....มีไรลุง..มีไรๆๆ...."ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ...พวกเอ็งนี่มันไม่เบาจริงๆ"....อ้าว.อยู่ดีลุงก็ขำขึ้นมา..."ข้าก็แค่จะมาบอกว่า..เพลาๆลงหน่อยนะโว้ย...ผู้หลักผู้ใหญ่มาเห็นมันจะไม่งาม"...."ไอข้ามาเห็นก็ไม่เป็นไรหรอก..คนกันเองล่ะจริงมั้ย...แต่ความจริงเด็กรุ่นนี้นี่มันจริงๆเลยล่ะน้าา..ถ้าข้ามีหลานมันก็คงแก่นแก้วประมาณเอ็งล่ะวะ".....ตกลงมีเรื่องอะไรลุงยังไม่ได้บอกผมเลย...."ว่าแต่..เกิดไรขึ้นอะลุง..ลุงพูดงงๆว่ะ"..."เอ้า...ก็พวกแกไม่ใช่เหรอ..ที่เป็นคนถอดเสื้อถอดผ้า...โชว์กระจู๋ให้สาวดู..สาวถึงได้กรี๊ดขนาดนั้น.แหม..ต้องให้ข้าพูด!!"...เหยดดด..ใครวะ!..หนึ่งในพวกเราเนี่ยเหรออ.."ลีลาเด็ดจริงๆว่ะ...ข้ามองจากตรงนั้นเห็นชัดแจ๋ว.เห็นหมดเลยว่ะ....แถม.กล้ามก็สวย.ค.วยก็แข็ง..ใหญ่ยาวมโหฬารล่ะข้าว่า...แล้วยังเสือกกระเด้าลมโชว์เขาอีก...ฟิตจริงๆ..ข้าล่ะยอม...แต่ข้าล่ะเห็นใจสาวๆตึกโน่นจริงๆที่ได้แค่มอง...ต่อไปคงตั้งหน้าตื่นมารอทุกเช้าล่ะวะ..เอ็งว่ามั้ยฮ่าๆๆๆๆ"ความจริงก็พอเดาได้ไม่ยากหรอกครับ..ไม่ต้องถามผมนะครับว่าผมรู้ได้ยังไง..เพราะตอนลุงเล่าผมก็สังเกตปฏิกิริยาสองตัวนั้นมาตลอดอะครับ..เห็นหลบหน้าหลบกันเหลือเกิน...แล้วตอนเล่าถึงฉากที่กำลังสาวค.วย..เจ้าอ๋องก็หน้าแดงขึ้นมาเฉย..ผมรู้แหละครับว่าเป็นเจ๋งแน่.เพราะไออ๋องเกิดมามันยังไม่เคยชักว่าวเลยครับ555..แหม่.ว่าแต่.ไอเด็กใหม่นี้ไม่เบาเลยจริงๆ...."เด็กๆก็เงี่ยลุง...ฟิตๆเป็นเรื่องธรรมดา"...ผมพูดแก้เก้อไปก่อน..ไอเอกกับไอชัยก็มองหน้ากันเลิ่กลัก..คงยังสงสัยอยู่ว่าฝึมือใคร..แต่ไม่นานมันคงรู้แหละ..."เออๆ..ตอนกูหนุ่มๆกูก็เป็น..เข้าใจเว้ย..เข้าใจ......แต่ไม่ใจกล้าขนาดนี้นะฮ่าๆๆๆๆ"...พวกผมก็หัวเราะตามไปด้วยพอเป็นมารยาท..."เออ..ว่าแต่มีอีกเรื่องนึงว่ะ...แต่ข้าไม่มั่นใจนะ..เรื่องนี้เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานเองว่ะ....แต่ข้าเกือบจะลืมและ...คนแก่ก็เงี่ย".....เอ้า...เรื่องไรอีกล่ะลุง...."คือเมื่อวานตอนข้าจะไปปิดตึกน่ะ...ข้าว่าข้าเห็น...แต่ข้าไม่ชัวนะ..ข้าเห็นเด็กวิ่งไปมาอยู่บนตึกว่ะ"...เอาและไง..เรื่องที่ลุงว่าเกิดขึ้นเมื่อวานซะด้วย....."มันแปลกนะ..เพราะตอนข้าไปเจอ..ก็จะทุ่มสองทุ่มได้แล้วมั้ง"..........หรือว่า??........"ข้าเห็นแว่บๆนะ...พอข้าเดินไปมันก็ทำเป็นหลบ...พิลึกคนจริงๆ...ข้าก็เลยเอาไฟฉายส่องไป..เพราะกลัวมีคนอยู่บนตึกอะนะ..มันดึกแล้ว..ข้าต้องปิดประตูแกก็รู้....แต่พอเข้าส่องไปเท่านั้นแหละ..ข้าเห็นมันมาสองสามคนนะ...ลับๆล่อๆไม่รู้เด็กเราหรือโจรที่ไหนก็ไม่รู้.....ก็เลยต้องยิ่งส่องให้มั่นใจ".............หรือว่าลุงกำลังพูดถึง?????................."ข้าว่าข้าเห็นคนนึงหน้าตาคล้ายคุณหนูอินว่ะ....แต่คิดอีกทีก็ไม่น่าจะใช่นะ...จะเป็นไปได้เหรอวะ...ดึกๆดื่นๆแบบนั้น"......ทำไมล่ะลุง........"ข้าจำหน้ามันได้น่ะซี่...เห็นอยู่ทุกวัน..ข้ามั่นใจว่าใช่แน่ๆ..ล้านเปอเซนเลยอะ..แต่ข้าว่ามันแปลกๆจนไม่น่าใช่ว่ะ...มันแปลกไป.จนข้าว่าไม่น่าใช่หรอก...ข้าคงตาฝาดไปเอง"..............อ้าว......ทำไมล่ะลุง................"ที่ข้าว่ามันแปลกจนไม่น่าใช่อะนะ.....ก็เพราะที่ข้าเห็นมันไม่เหมือนคุณหนูที่กูรู้จักตรงไหนเลยว่ะ"...........ยังไงอะลุง..................."ก็คุณหนูคุณชายที่ไหน...จะมาใส่เกงในตัวเดียววิ่งไปมาบนตึกเวลานั้นวะ..เสื้อผ้าไม่มีสักชิ้น..แถมเป้ายังตุงใส่หน้าข้าอีกตอนข้าถามว่าเป็นใคร.....ข้าเห็นแว่บเดียวก็คิดว่าน่าจะเป็นหนูอิน...แต่มันจะใช่เหรอวะ...เป็นถึงประธานนักเรียน..จะมาทำตัวต่ำๆแบบนี้ทำไม...เสื้อผ้าก็ไม่ใส่..แถวบ้านข้าเรียกว่าชีเปลือยว่ะฮ่าๆๆๆ..แล้วแก้ผ้ากลางตึกเรียนแบบนี้...ยังมีอารมณ์มาจู๋แข็งอีกนะ...ขนาดนั้นแล้วเอ็งจะให้ข้าคิดจริงๆเหรอวะ..ว่าอาจจะเป็นหนูอินน่ะ...ข้าว่าไม่ใช่หรอก..ให้ตายยังไงก็ไม่เชื่อ...ข้าว่าคงเป็นพวกโรคจิตมากกว่าแหละ..เพราะเห็นมีเพื่อนมันด้วย..มากันอีกสองคนเห็นจะได้"..................ตอนนี้พวกผมนิ่งเงียบไว้..คิดว่าปล่อยให้ลุงแกเข้าใจตามที่คิดไว้แหละดีแล้ว...ก่อนที่จะถามต่อไปว่า...แล้วลุงทำไงต่อล่ะ?..............."อ๋อ....ลุงยังไม่ทันทำไรเลยว่ะ....ถามเสร็จมันสามตัวก็วิ่งหนีขึ้นตึกไปอีกด้าน....สงสัยคงคิดจะหนีไปออกตึกโน่นอะ...แต่ลุงเพิ่งไปล็อกกุญแจมาตะกี้นี้เอง...ท้ายสุดลุงก็ต้องปิดตึกน่ะ....จะให้ลุงขึ้นไปตามลุงก็ไม่ไหวแล้วจริงๆ...แต่ตอนเช้าเข้าไปดูอีกทีก็ไม่เจอแล้วนะ..สงสัยเมื่อคืนคงหนีไปได้สักทาง"...........แล้วลุงไม่เจออะไรเลยเหรอลุง...คำถามนี้มาจากเจ้าอ๋องครับ...."อ๋อ...เจอมั้ยเหรอ...ก็เจอนะ..แต่ว่าไม่เกี่ยวกันหรอก".........อะไรล่ะลุง.............."ข้าเจอเศษชุดนักเรียนอยู่สองชุดว่ะ"