Season One1 : Episode 8: Truth!

Kinky Opera

>>Season One1<<

....ความดำมืดในใจก่อกำเนิด จิตเตลิดเกินห้ามปราบปรามไหว
ก่อกำหนัดพลาดพลั้งไปเมื่อใด ความจัญไรอาจย้อนจรสู่ตัว....

Episode 8: Truth!

Guest Starring: กลุ่มน้องกะเทยตอ-แหล!!!...... , พชร@

“นักเรียน ทำความเคารพ”
เสียงหัวหน้าห้อง ม. 1/1 ดังก้องขึ้นมาทั่วห้อง
“สวัสดีครับ!”
เสียงนักเรียนทั้งห้องดังขึ้นอย่างพร้อมเพรียง

3 คาบแรกช่วงเช้าของวันนี้เป็นการเรียนการสอนวิชาคอมพิวเตอร์ ซึ่งเป็นวิชาที่นักเรียนชอบมาก เพราะในระหว่างเรียนนั้นสามารถแบบเล่นเกมส์ เช็คเมล หรือเล่นเฟสบุคได้.......

“สวัสดีครับ วันนี้ครูจะสอนเรื่องการรับส่งอีเมล รวมถึงการแนบไฟล์นะครับ”

อาจารย์ผู้ชายค่อนข้างมีอายุอธิบายให้นักเรียนฟังถึงขั้นตอน และกระบวนการต่างๆ ตั้งแต่การสมัครฟรีอีเมล การเขียนข้อความ รวมถึงการแนบไฟล์เอกสาร เผื่อในอนาคตต้องมีการส่งรายงานด้วยเอกสารอิเล็คโทรนิก โรงเรียนที่ต่อเรียนนี้ค่อนข้างทันสมัย เพราะเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ใช้ในการเรียนการสอน เป็นของยี่ห้อดัง ตัวเครื่องสีขาวหรู เหมาะสำหรับการใช้งานทุกประเภทรวมถึงงานด้านกราฟฟิกและมัลติมีเดีย

นักเรียนหลายคนตั้งใจฟังมั่ง ไม่ตั้งใจมั่ง เพราะทราบถึงวิธีการดีอยู่แล้ว บางคนถึงกับเรียนพิเศษล่วงหน้าไปถึงการเขียนโปรแกรมแล้วด้วยซ้ำ!

ตลอดการเรียนในภาคเช้านั้น นักเรียนต้องเขียนเอกสารสมมติขึ้นมาแล้วแนบไฟล์ส่งทางอีเมลให้อาจารย์ ซึ่งแต่ละคนก็รีบเร่งให้ทันก่อนไปกินข้าวเที่ยง

โยก็เป็นอีกคนหนึ่งซึ่งมีความรู้เรื่องเทคโนโลยีพอสมควรหลังจากที่ส่งงานอาจารย์เสร็จเรียบร้อยแล้วจึงออกมานั่งรอเพื่อนๆ ที่ระเบียงหน้าห้องพร้อมหยิบมือถือสมาร์ทโฟนขึ้นมา เปิด Yahoo แอพพลิเคชั่น เพื่อส่งภาพของต่อทางอีเมลไปให้มาร์ค

“Send ?”

โยกำลังชั่งใจครั้งสุดท้ายว่าจะส่งดีหรือไม่ โยมองผ่านกระจกหน้าห้องเข้าไปเห็นต่อกับเม้งกำลังสาละวนกับการส่งอีเมลให้ทันเวลา

......ต่อ......

โยคิดในใจ

.......มึงดีกับกูมาตลอดตั้งแต่วันแรกที่เรารู้จักกัน......
.......ตอนนี้กูกำลังจะขายมึงแล้วนะ มึงรู้ตัวมั้ย......

ตอนนี้ต่อส่งอีเมลให้อาจารย์สำเร็จแล้ว....พลางหันมามองโยที่รออยู่หน้าห้องผ่านกระจกหน้าต่าง แล้วยิ้มให้

........ใช่แล้ว.....รอยยิ้มนี้แหละ ตอนที่มึงชวนกูเข้ากลุ่ม......
.
.

โยตัดสินใจไม่ส่งภาพของต่อไปให้มาร์ค เป็นไงก็เป็นกัน ตอนนี้โยไม่สนใจแล้วว่ารูปของตัวเองจะโดนโพสต์ลงอินเตอร์เน็ตหรือไม่! ยังไงโยก็จะไม่หักหลังเพื่อนเด็ดขาด!

“เฮ้ยมึงทำไรวะโย........ส่งอีเมลจีบหญิงหรามึงอ่ะ” เจมส์เข้ามาทางด้านหลังตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้
แถมแย่งมือถือไปจากมือของโย
“เฮ้ย ไอ้เจมส์มึงเอามานี่!” โยพยายามแย่งกลับคืนมา
แต่เจมส์เอามืออีกข้างมากันตัวโยไว้ พร้อมชูมือถือขึ้นสูง
“มึงบอกมาก่อนดิวะ มึงจีบหญิงไม่ติดอ่ะดิ เลยเศร้าๆอ่ะ ช่วงนี้...” เจมส์ยังคงเล่นไม่เลิก
“เออๆ....เมิงเอามาได้แล้ว”
โยตอบส่งๆ และหวังว่านิ้วของเจมส์จะไม่ไปแตะโดน touch screen โดยบังเอิญ เจมส์ยังคงแหย่โยไปเรื่อยๆ
“ไอ้เจมส์ กูไม่เล่นนะโว้ย! มึงเอามาได้แล้ว!” เจมส์ไม่ให้แถมทำหน้าทะเล้น

“โยๆ อาจารย์เรียกมึงอ่ะ อาจารย์เปิดไฟล์ของมึงไม่ได้” เพื่อนในห้องเดินออกมาเรียกโย
“มาเร็วๆ มึง อาจารย์บอกว่าถ้าไม่มาใน 5 นาทีจะตัดคะแนนมึง” เพื่อนคนนั้นพูดต่อ

โยถือโอกาสที่เจมส์เผลอแย่งโทรศัพท์คืนมา แต่ก็ไม่เป็นผลเพราะเจมส์มือไวกว่า โยไม่รู้จะทำอะไรก่อนดีแล้วตอนนี้ระหว่างแย่งโทรศัพท์คืนกับไปหาอาจารย์

“โถ่เว่ย!!! ไอ้เจมส์ มึงอย่ายุ่งกับโทรศัพท์กูนะเว่ย ไม่งั้นมึงกับกูขาดกัน!” โยเลือกที่จะไปหาอาจารย์ก่อน
เป็นเวลาเดียวกับที่ต่อและเม้งเดินออกมาจากห้องพอดี
“อ้าว ไอ้โยไปไหนวะ” เม้งถามเจมส์
“ไปหาอาจารย์ว่ะ เห็นว่าไฟล์มันเปิดไม่ได้” เจมส์ตอบ
“พวกมึงดูดิวะ....ไอ้โยแม่งป๊อดว่ะ จะส่งอีเมลหาหญิงแล้วเสือกไม่กล้าส่งซะงั้น” เจมส์เล่าให้ต่อกับเม้งฟัง
“แล้วมึงไปเสือกไรเค้าวะ” ต่อถาม
“อ้าว กูก็เสือกในฐานะกามเทพสิวะ” เจมส์พูดจบก็เริ่มกดโทรศัพท์ของโยทันที

“Send”

“Sending . . . .”

“บี๊บ” เสียงมือถือดังขึ้นแสดงถึงการประสบความสำเร็จในการส่งอีเมล
“เฮ้ย ไอ้เจมส์ มันไม่เกินไปหน่อยเหรอวะ?” ต่อค้านขึ้นมา
“เออ น่า เดี๋ยวไอ้โยจะต้องขอบใจกู”

เจมส์พูดด้วยความภูมิใจ ในขณะที่โยวิ่งกลับออกมาจากห้องกระหืดกระหอบ
“มึง! แฮ่ก...แฮ่ก.... เอามือถือกูมา!!!” โยพูดไปหอบไป
“เอาไป....... แล้วมึงจะต้องขอบใจกู” เจมส์บอกโย
“หมายความว่าไงวะ” โยใช้เวลาคิดไม่นานก็ประติดประต่อเรื่องได้ทันที ว่าเจมส์ได้แอบส่งอีเมลไปแล้ว
“ไอ้สัดดดเอ้ยย!....” โยกำคอเสื้อเจมส์เตรียมชก
“เฮ้ย ! โย ! มึงเป็นไรวะ!” ต่อกับเม้งช่วยกันจับแขนโยไว้ได้ทันท่วงที
“มึงมีไรก็ค่อยๆ พูดกันดิวะ!” เม้งช่วยพูดอีกแรง
“ไอ้เจมส์ ! ....มึงรู้มั้ยว่ามึงทำอะไรลงไป !!! ” ตอนนี้โยเริ่มน้ำตาคลอแล้ว
เจมส์ยังคงทำหน้างง ไม่รู้เรื่อง.......
.........................................................................................................................

อีกฟากของโรงเรียนหนึ่ง.......

“บี้บ”
“You’ve got 1 e-mail.”
มาร์คกดแอพพลิเคชั่นเพื่อเช็คเมล เมื่อรู้ว่าใครส่งมาก็ยิ้มที่มุมปากทันที!
“กูว่าแล้ว.....ว่าคนอย่างมึงต้องขายเพื่อน!!!”
...........................................................................................................

ทั้ง 4 คนเดินเข้ามาในห้องน้ำชั้น 8 ที่ที่มักจะมาสุมหัวกัน ทั้ง 4 ยังคงไม่ได้กินข้าวเที่ยง เพราะมีความรู้สึกว่าเรื่องของโยต้องมีความสำคัญกว่าอาหารมื้อเที่ยงเป็นแน่!

“ต่อ......กูขอโทษ.......”
โยเอ่ยคำขอโทษต่อ ต่อยังงกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นว่าเกี่ยวอะไรกับตัวเอง
“มึงมีอะไร มึงเล่ามาให้หมด....” ต่อกำชับโย

โยเริ่มเล่าตั้งแต่ตอนเปิดเรียนที่ได้เจอกับมาร์ค แล้วโดนมาร์คกับพรรคพวกพาไปที่คอนโดแล้วถูกรุมจับแก้ผ้าถ่ายรูปไว้แบล็คเมล โดยโยข้ามรายละเอียดเรื่องอย่างว่าไป

โยเล่าต่อไปว่าเมื่ออาทิตย์ที่แล้วมาร์คมาเจอ แล้วขอให้โยถ่ายรูปเปลือยของต่อให้ได้! ไม่อย่างนั้นมาร์คจะเอารูปของโยเองไปโพสต์ลงอินเตอร์เน็ต! โยสารภาพพร้อมกับร้องไห้น้ำตาอาบแก้มทั้ง 2 ข้าง

ต่อเริ่มเริ่มปะติดปะต่อเรื่องราวต่างๆ ที่โยเล่ามา รวมถึงเรื่องที่แม่ของต่อถามว่าได้เจอโยหรือเปล่า

“ไอ้โย หรือว่ามึงแอบมาถ่ายรูปกูจิงๆ”
ต่อคิดตามว่าถ้าโยจะถ่ายรูปเปลือยของตัวเอง จะถ่ายได้ตอนไหนบ้าง.......

“เชี่ยเอ้ยยย หรือว่ามึงถ่ายรูปกูตอน.....”
ต่อไม่อยากจะนึกเลยว่าโยจะถ่ายรูปตอนที่ต่อชักว่าวไว้ แต่คงไม่หนักเท่าตอนที่ชักว่าวไปถือกางเกงว่ายน้ำของพี่เอกไป!!!

โยพยักหน้ารับ น้ำตายังคงไหลมาเป็นสาย เม้งกับเจมส์ทำหน้างงเพราะไม่รู้เรื่อง......
ต่อหน้าชาแทบล้มทั้งยืน ไม่นึกว่าเพื่อนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาจะทำกับตัวเองแบบนี้
“เฮ้ย ต่อ กูผิดเองว่ะ ..... กูเป็นคนส่งไปเอง....ไอ้โยมันจะลบทิ้งอยู่แล้ว” เจมส์บอกหน้าจ๋อย
“แต่มันก็ยังมาถ่ายรูปกู มันคิดจะขายเพื่อน!” ต่อว่าโยและเริ่มน้ำตาคลอ

“เฮ้ย กูว่าพวกมึงใจเย็นๆ ก่อนดีกว่าว่ะ”
“ยังไงเรื่องมันก็เกิดขึ้นแล้ว กูว่าเรามาช่วยกันหาทางแก้ดีกว่าว่ะ” เม้งซึ่งเป็นมันสมองของกลุ่มเตือนสติเพื่อน
ต่อหยิบมือถือของโยมาแล้วกดลบรูปของตัวเองทุกรูป
“มีที่อื่นอีกป่าว!” ต่อถาม โยส่ายหน้า

เม้งเริ่มอธิบายแผนการณ์ ตอนนี้ต่อและโยถูกแบล็คเมล เราจะต้องแบล็คเมลกลับ ถ้าใครรู้ข้อมูลอะไรที่เกี่ยวข้องกับมาร์ค ให้รีบมาบอกกลุ่มทันที ทาลกลุ่มจะใช้ข้อมูลที่ได้ไปแลกภาพของต่อกับโยคืนมา
....................................................................................................

สามวันผ่านไป.....

“เป็นไงวะ มีใครได้อะไรมาบ้าง” เม้งถามขึ้นในกลุ่ม ขณะประชุมกันอยู่ที่ห้องน้ำชั้น 8
“มาร์คมันสอบเข้าโรงเรียนได้คะแนนติด 1 ใน 10 แถมยังเป็นนักเรียนดีเด่นว่ะ”
ต่อค้นข้อมูลมาจากเวบไซต์ของโรงเรียนมาร์ค
“โค้ชเรียกมันไปเข้าชมรมตั้งแต่เข้าเรียนเลยว่ะ แถมยังเป็นประธานทั้งชมรมยิมนาสติกกับว่ายน้ำ”
โยบอกจากที่จำได้ตอนลูกน้องมาร์คพูด
“............” เจมส์ไม่ได้พูดอะไร
“ไงวะเจมส์มึงได้อะไรมา....” เม้งถาม
“กู.....ไม่ได้อะไรมาเลยว่ะ” เจมส์ตอบแล้วหัวเราะแฮ่ะๆ
“ไอ้เจมส์เอ้ยยย....มึงนี่หล่ออย่างเดียวป่าววะ” โยว่าเจมส์
“งั้นวันนี้.....มึงต้องใช้ความหล่อเหมือนดาราของมึงให้เป็นประโยชน์แล้วว่ะ” เม้งพูดเหมือนมีแผนอยู่ในหัว
เจมส์ยังคงทำหน้าเหรอหราต่อไป
......................................................................................................................

หลังเลิกเรียน ที่หน้าโรงเรียนของมาร์ค.....

“เฮ้ย! มึงจะให้กูทำจิงๆ เหรอวะ....” เจมส์กระซิบถามย้ำกับเม้งขณะที่หลบอยู่หน้าประตูโรงเรียน
“ก็จิงดิวะ หน้าตามึงมีประโยชน์ก็คราวนี้แหละ!”
เม้งพูดพลางผลักเจมส์ออกมาจากที่ซ่อน แล้วเม้งก็เดินตามมาข้างหลังเจมส์ มาอยู่ข้างหลังกลุ่มกะเทย 4 คน ในชุดพละ ที่กำลังจับกลุ่มกันเม้าก่อนไปซ้อมวอลเล่ย์บอลหลังเลิกเรียน
“ตัวเธอๆ เราถามอะไรหน่อยสิ” เจมส์รวบรวมความกล้าแล้วพูดออกไป ในขณะที่เม้งเดินตามมาสมทบ
“อะไรยะ!” กลุ่มกะเทยหันมาทางต้นเสียงหน้าบอกบุญไม่รับ แต่พอมองที่หน้าเจมส์เท่านั้นก็ต้องเปลี่ยนสีหน้าและน้ำเสียงทันที!!!
“แอร๊ยยย...... ว่าไงคะพ่อรูปหล่อออ.....” คราวนี้กลุ่มกะเทยให้ความสนใจกันทั้งกลุ่ม เพราะนอกจากเจมส์จะหล่อแล้ว เมื่อดูจากเครื่องแบบนักเรียนยังมาจากโรงเรียนใกล้ๆ ที่เด็กส่วนใหญจะ “ไฮโซ” และ “รวย” ด้วย
“เอ่อ ตัวเธอรู้จักมาร์คที่เป็นประธาน.....” เจมส์พูดยังไม่ทันจบ กะเทยคนหนึ่งในกลุ่มก็พูดแทรกขึ้นมา!
“โอ๊ยย.....อีน้องมาร์คน่ะเหรอ.....กูได้กินมาละ!!!”
“ตอ-แหล!!!.....มันกินกันเองเหอะ.... มันจะมาเอากะเทยอย่างแกทำม้ายยย!” กะเทยอีกคนด่าเพื่อนขึ้นมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
“ตอ-แหล!!!.......มึงรู้ได้ไง....” กะเทยคนแรกท้วง
“อ๊าวว!!......ก็กูไปแอบดูพวกมันเอากันที่โรงยิมน่ะสิค๊ะ!” กะเทยคนที่ 2 อธิบาย
“ต่ำ...อีสัตว์ พวกมึงก็ตอแหลดอกทองไปเรื่อยนะ....” กะเทยคนที่ 3 พูดขึ้นมาบ้าง....
“แต่กูว่าอีที่เป็นเลขามาร์คกับในกลุ่มมันอีกคนนึงอ่ะ ท่าทางมันแปลกๆ อยู่นะ เหมือนกูเคยเห็นมันอยู่กับกลุ่มกะเทยแต่งหญิงที่แม็คโดนัลในห้างแถวสยามอ่ะ”
กะเทยคนที่ 3 อธิบายต่อไป ดูเหมือนว่าเรื่องนี้จะเป็นเรื่องเดียวที่ทั้งกลุ่มเห็นพ้องต้องกันว่าเป็นเรื่องจริง! เพราะแต่ละคนก็เห็นมากับตาเหมือนๆ กัน แต่แล้วน้องกะเทยทั้ง 4 คนก็นึกขึ้นมาได้ว่าทำไมจะต้องมาเล่าเรื่องนี้ให้คนแปลกหน้าฟัง!!
“เอ่อ แล้วเธอถามทำไมล่ะ หรือว่าสนใจอีแอบ ไม่สนใจสวยๆ อย่างชั้นบ้างเหรอไงย้า.......”
ตอนนี้กลุ่มกะเทยเริ่มล้อมวงเข้ามาหาเจมส์และเม้ง เม้งรีบฉุดแขนเจมส์วิ่งออกไปจากโรงเรียน เจมส์ไม่ลืมที่จะหันไปยักคิ้ว แล้วทำท่าตะเบ๊ะแบบทหารเพื่อหว่านเสน่ห์เป็นครั้งสุดท้าย..........
เม้งลากเจมส์ออกมาไกลพอสมควร ได้ยินแต่เสียง “แอร๊ยยยยย” ของกะเทยกลุ่มนั้นลอยตามหลังมา
“เป็นไงมึง กูเก่งมั้ยวะ?” เจมส์ถามเม้ง
“เนียนเชียวนะเมิง” เม้งแขวะเจมส์
“มึงกับกูยังต้องทำภาระกิจต่อไปว่ะ” เม้งบอก
“ยังไงวะ?” เจมส์ยังคงงง
“วันเสาร์พรุ่งนี้ ที่ห้างแถวสยาม บอกไอ้โยให้มาด้วย แล้วพรุ่งนี้กูจะอธิบายให้ฟัง” เม้งบอกเจมส์

.................................................................................................

จบตอน
Kink Team เขียน