“เอาความสะใจของพวกกูไง” ไอ้ชัยย้ำ
“คิดว่ากูไม่รู้เหรอ เห็นสายตามึงเวลามองมาที่พวกกู เหยียดหยามเหมือนพวกกูเป็นทาสมึงมาแต่ชาติไหน”
“สายตามึงมันหยามศักดิ์ศรีพวกกูโว้ย”
ไอ้ชัยชัดเจนถึงจุดต้นตอแห่งโศกนาฏกรรมของหนุ่มไฮโซครั้งนี้
“แล้วอย่าหวังจะเอาเรื่องพวกกูได้ คลิปมึงตั้งแต่ต้นจนจบ อยู่กับพวกกู” ไอ้วุฒินั่นเองที่เป็นตากล้องในครั้งนี้
“แหกตาดูนี่ดิ ลีลามึงเอง แจ่มว่ะ” มันเปิดคลิปไนท์ชอตของไอ้เกริกให้ทุกคนดูอย่างเมามัน
เกริกถุยถุงเท้าที่ยัดปากออก
“เฮ้ย เรื่องถึงตำรวจแน่ ไอ้สัด” เกริกเดือดดาลทันทีเมื่อได้เห็นภาพตัวเองกำลังทำกิจกรรมเยี่ยงทาสที่ผิดมาตรฐานของสังคม
“ถุย ไอ้เหี้ย คิดว่าเรื่องนี้กูไม่มีใครหนุนกูอยู่ข้างหลังรึไงวะ ศัตรูมึงมีใครบ้าง จำได้บ้างมั้ย”
“ใครจ้างมึงมา” เกริกเริ่มคำถาม
“หน้าที่มึงไม่ใช่ต้องรู้ ตอนนี้มึงต้องเป็นทาสสังเวยพวกกูเท่านั้น” ชัยว่าพร้อมพยักหน้าสั่งเด็กๆ
เสียงที่ตามมา เต็มไปด้วยเสียงตีนเสียงเตะที่พุ่งเป้าไปทั่วตัวของนายเกริกที่คุกเข่าอย่างจนมุม จนสุดท้าย เขาคลุกตัวกองอยู่กับพื้น
“ไอ้ลูกหมา” ดอนด่าไปเตะไป
“ลากมันไปที่รถมัน หาผ้าปิดตามันด้วย ไอ้ควน” ไอ้ชัยสั่ง
“เคคับ” ไอ้ควนรับ
ควนควานหาสักพักแต่ไม่มีผ้า ไอ้ชัยก็ยิ่งรำคาญเพราะสั่งไปไม่ได้ดั่งใจ
“ไอ้ควายเอ้ย เอากางเกงในมึงดิ ถอดออกมาปิดตามัน”
“เดี๋ยว” ไอ้วุฒิทัก
“ไอ้ควน มึงถอดหมดเหลือแต่กางเกงในดิ”
ควนเชื่อฟังและทำตาม
“เออนั่นล่ะ เดินมานี่ เดินมา แล้วเอาเป้ามึงหมกหน้าไอ้เหี้ยนี่”
ควนงงๆ แต่ก็เดินไปที่หน้าไอ้เกริก
“เยี่ยว!”
เกริกตกใจเมื่อได้ยินคำสั่งนั่น
“ไอ้ชาติชั่ว ทำห่าไร” เกริกตกใจ
ไม่ทันขาดคำ เป้าพม่าของไอ้ควนก็ยัดเข้าปากเกริกอย่างจัง
สักพักน้ำเยี่ยวเริ่มหลั่งออกมาผ่านเนื้อผ้ากางเกงในราคาถูกของไอ้ควน พร้อมกับเสียงครางของมัน
“โอ้วววววววว ซีด”
“อื้บ อื้ยยยยย อื้มมมม” นายเกริกพยายามกลั้นปากไว้ไม่ให้กลืนน้ำเยี่ยวลงไป
แต่น้ำไหลจากปลายท่อของไอ้เด็กพม่ามันทะลักหลั่งมากกว่าจะทัดทานได้
ตอนนี้กระแสน้ำเยี่ยวอุ่นๆ กระฉอกออกจนล้นปาก เลอะหน้า ไหลอาบท่วมทั้งหัวและหน้าของเกริก
ความรู้เป็นคนแทบหมดไป สติสัมปชัญญะหมดสิ้น ไม่รู้ว่าเกริกในตอนนี้จะกลับกลายมาเป็นหนุ่มใหญ่ไฮโซบนปกหนังสือได้อย่างไร
“อ่อนว่ะไอ้เหี้ยนี่”
“ทหารเค้าก็แดกกัน น้ำเยี่ยวอ่ะ มึงแดกแค่นี้ทำเป็นสำออย”
ความรู้สึกของเกริกในตอนนี้ ช่างไร้ค่า หาความเป็นคนไม่ได้แล้ว ไม่เคยนึกมาก่อนว่าเขาต้องมาโดนคนชั้นต่ำพวกนี้บังคับให้ดื่มกินของสกปรก เช่นเยี่ยวที่ไหลย้อยไปทั่วหน้าจนมีบางส่วนเล็ดลอดเข้าปากไปได้ด้วย
“มึงเงยหน้ามองพวกกูดิ!” ชัยสั่งพร้อมจิกกระชากผมของนายเกริกให้เงยหน้าขึ้น
“โอ้ย”
แรงกระชากกระตุ้นให้เกริกต้องร้องออกมาเพราะความเจ็บปวด แม้มันจะไม่รุนแรงก็ตาม
“มึงมันดูดีไปซะหมดเลยวะ ไอ้ห่า กูจะต้องจัดให้มึงหมดค่าราคาความเป็นคนตามใบสั่งที่กูได้มาสักหน่อยแล้วว่ะ” ชัยเกริ่นนำ
“ไอ้วุฒิ จัดการ” เข้าเร่งกระบวนการต่อโดยพูดพร้อมยื่นกรรไกรให้ไอ้วุฒิ
“ได้พี่ มามึงไอ้หน้าตี๋ หันหัวมา ขอกูกล้อนผมมึงหน่อย จะแต่งให้อย่างงามเลยมึง ฮ่าๆๆ”
“แกรบๆๆ แกรบๆ” เสียงกรรไกรของไ้อ้วุฒิดังเป็นจังหวะ พร้อมความรู้สึกของเส้นผลที่ร่วงหล่นลงบนไหล่และอกของนายเกริกเป็นเส้นๆ
“ฮือๆๆๆ” เสียงครองของนายเกริกพร้อมเล็ดออกมากับน้ำตาเป็นหยดๆ ที่หลั่งออกมาเพราะความอดสูไร้ทางสู้ของตัวเอง
“ทำไมกูต้องมาโดนอะไรแบบนี้วะ แล้วผมกู มันก็ไม่เว้น แล้วกูจะเดินถนน เจอผู้คนยังไง” เขาคิดแบบหมดหดทางสู้ พร้อมความรู้สึกที่ไร้ค่ายิ่งขึ้น
“ฮ่าๆๆๆ ผมรุ่งริ่งเหมือนตัดขนหมาเลยว่ะ” ดอนช่างเปรียบเปรยให้ทุกคนมองตามว่าตอนนี้นายเกริกเหมือนกับหมาขี้เรื้นขนร่วงเป็นหย่อมๆ
“เอ้า จับมันลุกขึ้นยืนดิ” ชัยสั่งการต่อ
เกริกกำลังค่อยๆ ลุกขึ้นยืน กางขา และเอามือไขว้หลัง พร้อมรอเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นกับเขาต่อไป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น