ณะนี้ถูกปิดตา มัดมือไพล่หลัง ร่างกายล่อนจ้อน สภาพผมโดนตัดกล้อนแหว่งเว้ารุ่ยร่ายไม่เป็นทรง เนื้อตัวแม้ไม่มีรายแผล แต่ก็ปาดเปื้อนไปด้วยรอนฟกช้ำกับเศษฝุ่นเศษดินจากการล้มลุกคลุกคลาน และรอยเตะรอยชกของเด็กหนุ่มแว็นห้าคน
สองข้าง เกริกโดนอุ้มปีกพยุงให้คอยเดินไป ซ้ายคือไอ้วุฒิ ขวาคือไอ้ดอน ทั้งสองล็อกตัวเกริกโดยการคล้องมือพาพยุงเดินให้ออกมานอกพื้นที่รกร้างแห่งนั้น
“พวกกูจะพามึงออกไปเจอโลกภายนอก ดูซิ จะสะใจมึงอย่างที่มึงรำพึงรำพันตอนชักว่าวเมื่อกี้มั้ย” ชัยจิกหัวกระซิบใส่รูหูนายเกริก
“บรึ้นๆๆ”
เสียงสตาร์ทรถมอเตอร์ไซค์กระแทกเข้าหูนายเกริกเป็นลำดับต่อมา ทำให้จินตนาการหลังผ้าปิดตาของของในตอนนี้พอเข้าใจได้ว่า อีกสามคนที่เหลือคงกำลังเตรียมจะทำอะไรกับเขาอยู่
“ไอ้ดอน เอ็งไปกับไอ้ควน เอากุญแจรถไอ้หน้าจืดนี่ไปด้วย”
“มันจะทำอะไรกัลรถกู” เกริกหวั่นในใจ
“ไอ้เฮียน มึงมาช่วยไอ้ชัยพยุงไอ้พี่ล่ำนี่ต่อ พามันไปขึ้นมอไซค์ เดี๋ยวกูขับ ปล้วจับมันซ้อนท้าย ส่วนไอ้ชัยค่อยนั่งซ้อนประกอบ ระวังอย่าให้เชือกมันมือมันหลุด”
“ไอเหี้ยเอ้ย จับกูแก้ผ้าไม่พอ มึงยังจะเอากูไปประจานที่ไหนอีก แล้วใครจะเห็นกูซ้อนมอไซค์เปลื่อยมั้ย” เกริกกระเจิงไปกับความคิดล่วงหน้าของเขา
“มันปากมันด้วย อย่าให้มันร้อง” ชัยกำชับวุฒิ
“ขึ้นไป ไอ้หน้าใสหุ่นล่ำ ซ้อนขึ้นไป” วุฒิจัดแจงตั้งท่าให้เกริกคร่อมมอเตอร์ไซค์
“ไอ้เฮียน ไปขึ้นรถกับไอ้สองคนนั้น บอกพวกมัน คอยฟังสัญญานคำสั่งจากกู” ชัยว่า
เด็กพวกนี้รู้จักทุกซอกทุกมุมของซอยนี้เป็นอย่างดี การเอานายเกริกขึ้นมอเตอร์ไซค์ซ้อนท้ายอยู่กลาง แล้วพาขับแห่ลึกเข้าไปในซอยท่ามกลางคืนเดือนมืดจึงหลบหลีสายตามผู้คนในซอยเปลี่ยวแห่งนี้ได้ดี
แต่เกริก ไม่รู้ถึงเรื่องนี้ ได้ยินแต่เสียงคำขู่จากไอ้ชัย และความกลัวที่เกิดจากจินตนาการของเขาต่างๆ นานา
“กูจะพาหุ่นล่ำๆ ของมึงแห่รอบซอยกู จะได้รับลมเย็นๆ แล้วโชคดีจะได้มีคนมาเห็นสภาพอุบาทว์ของมึงตอนนี้ไง”
“ส่วนรถมึงอ่ะ ไม่หายหรอก เด็กกูขับตามไปให้ เผื่อมึงจะกลัว ฮ่าๆ”
รถหายไม่ใช่เรื่องกังวลในตอนนี้ เท่ากับการโดนเอาร่างเปลื่อยไปประจานทั่วซอย
“หมดอนาคตวันนี้หรือกู” เกริกคิดพร้อมกลัวจนไข่หดลู่ยนลงไปจนไม่ติดพนักเบาะรองนั่งของมอเตอร์ไซค์เลยทีเดียว
เมื่อสัญญาณพร้อม มอเตอร์ไซค์ก็ออกตัวกระชากแรงสุดขีดตามแนวเด็กแว็น แถมพุ่งไปอย่างเร็ว จนดูหวาดเสียว
เกริกยิ่งกลัวมากกว่าเดิมกับความผาดโผนของจริงนอกกรอบจินตนาการแบบนี้ ทำให้ไข่หดมากขึ้นขณะที่รถวิ่ฃฝ่าลมตีไข่อย่างต่อเนื่องเป็นกระแสอันหนักหน่วง
ความรู้สึกเฉียดตายแบบนี้ทำให้สติของเกริกหลุดกระเจิงไม่สมประดี ทั้งไข่หด ขนลุก เหงื่อไหล น้ำลายย้อยเพราะโดนมัดปาก กลืนน้ำลายไม่ได้
“พี่ๆ ไอ้นี่แม่งขนลุกว่ะ” วุฒิบอกลูกพี่คนขับ
“สงสัยมันป้อด ไม่เคยดิ้ปว่ะ”
“ฮ่าๆๆๆ” วุฒิขำกับมุขของไอ้ชัย
“ลึกพอยังเนี่ยพี่” วุฒิถามต่อ
“อีกนิดโว้ย กูยังไม่มันเลย”
ว่าเสร็จ ชัยก็เร่งเครื่องโชว์ลีลายกล้อ หมุนตัว สวิงสุดขีด ยิ่งทำให้เกริกกลัวสุดขีดเช่นกัน ร้องออกมาไม่เป็นศัพท์ เกมือนจะตายให้ได้
“ร้องไรวะอู้ๆ อี้ๆ ไอ้ห่า” ชัยถากถางเสียงที่เกริกพยายามร้องผ่านผ้าปิดปาก
“พี่ เฮ้ยพี่ แม่งเยี่ยวแตกเลยอ่ะ ดูดิ โห สงสัยไอ้นี่แม่งลูกแหง่ ฮ่าๆ”
ชัยได้ยิยดังนั้นจึงเบรครถทันควัน พร้อมลงมาดู
“อ้าวเฮ้ย ไงวะ แค่นี้เยี่ยวแตก แดกเยี่ยวไอ้ควนเข้าไปเยอะรึไงวะมึงเมื่อกี้อ่ะ ฮ่าๆ”
ชัยพาทุกคนมาถึงที่จุดหมายพอดี พร้อมๆ กับอาการฉี่แตกของเกริกเพราะความกลัว
“ไอ้วุฒิ มึงเช็ตเยี่ยวไอ้สัดนี่บนเบอะดิ้ สกปรกชิบหาย หล่อแล้วหน้าไม่อายห่าเอ้ย”
ด้วยความแค้นที่ต้องโดนสั่งให้เช็ดเยี่ยวเกริก ไอ้วุฒิจึงจัดการกดหน้าเกริกลงถูกับเบาะ ถูกดถูกดอย่างกับหน้าของเกริกไม่ต่างจากผ้าขี้ริ้ว
“จัดการน้ำเยี่ยวของมึงซะไอ้สัด ทำเองจัดการเช็ดเองซะ เลียกลืนเข้าไปด้วย เอาให้สะอาดเอ้า เลียๆ”
“ถ้ามึงไม่ทำ กูจะบีบไข่มึงให้แตกเดี๋ยวนี้ล่ะ” วุฒิว่าต่อพร้อมเตรียมเอามือเอื้อมไปกุมไข่เกริกไว้
“โอ้ยอะไรวั ทำไมให้กูกินเยี่ยวคนอื่น แล้วต้องมาเลียเยี่ยวตัวเองอีก กูอยากพ้นสภาพนี้เร็วๆ ใครก็ได้ช่วยกูที!”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น