Kinky Opera
>>Season One1<<
....ความดำมืดในใจก่อกำเนิด จิตเตลิดเกินห้ามปราบปรามไหว
ก่อกำหนัดพลาดพลั้งไปเมื่อใด ความจัญไรอาจย้อนจรสู่ตัว....
>>Season One1<<
....ความดำมืดในใจก่อกำเนิด จิตเตลิดเกินห้ามปราบปรามไหว
ก่อกำหนัดพลาดพลั้งไปเมื่อใด ความจัญไรอาจย้อนจรสู่ตัว....
Episode 2: Transformation
“พวกมึงทำไรกูวะ ปล่อยนะเว้ยย!” ต่อถูกจับมัดขึงพืด เปลือยกาย อยู่บนโต๊ะตัวใหญ่ พร้อมทั้งมีเพื่อนร่วมชั้น 39 คนยืนอยู่ล้อมรอบโต๊ะนั้น รายรอบล้วนเต็มไปด้วยความมืดมิด มีเพียงหลอดไฟทังสเตนเท่านั้นที่อยู่ด้านบน แล้วส่องลงมาตรงๆ ที่ร่างกายของต่อ
“ต่อ มึงต้องถูกสังเวยว่ะ” ไอ้โยแหวกฝูงนักเรียนออกมาจากด้านหลัง พร้อมทั้งเอื้อมมือมาจับควยของต่อ แล้วจับชักขึ้นลงอย่างไม่ปราณี
“ไอ้โย เมิงอย่าทำงี้ดิ เมิงเป็นเพื่อนกูป่าววะ ปล่อยกูไปถอะ” ต่อขอร้องโย
“โหย แม่ง... กูทำไม่ได้ว่ะ ฮ่า ฮ่า” ไอ้โยนอกจากจะไม่หยุดชักแล้ว ยังทำหน้าล้อเลียนต่อด้วย
“อึก... ไอ้.... โย.... ห่ะ..... หยุด” ตอนนี้ความเสียวของต่อเต็มพิกัดแล้ว
“อ่ะ.... อ๊าหหหห์” “ปึ้ด..ปึ้ด...ปึ้ดด........” น้ำสีขาวขุ่นฉีดออกมาอย่างเต็มแรง.....
“กริ๊งงงงงงงงง........” เสียงนาฬิกาปลุกดังก้องในหูของต่อ ตามมาด้วยเพลงร็อคจากไอโฟนที่ต่อตั้งไว้ดังกระหึ่มทั่วชั้นสามของบ้าน คุณพลกับคุณศรีกำลังนั่งทานอาหารเช้าอยู่ที่ชั้นหนึ่งของบ้าน เมื่อได้ยินเสียงเพลงดังกระหึ่มก็รู้ได้ทันทีว่าต่อตื่นแล้ว ทั้งสองต่างก็ชินกับเสียงอึกทึกของบ้านที่มีแหล่งกำเนิดมาจากเจ้าลูกชายตัวดีนี่เอง
ต่อเอื้อมมือมาปิดนาฬิกาปลุก ความฝันเมื่อตะกี้นี้ยังคงติดอยู่ในหัว ต่อรับเลิกผ้าห่มของตัวเองขึ้นทันที
“เหี้ยเอ๊ยยย...... กูฝันเปียก” แม้ต่อเพิ่งเคยฝันเปียกเป็นครั้งแรก แต่ก็รู้ทันทีว่ามันคืออะไร เพราะอย่างน้อย ต่อก็ไม่หลับในวิชาสุขศึกษา มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ดีใจ? ตกใจ? ตื่นเต้น? งง? พลางนึกเรื่องในความฝัน มันดูคลับคล้ายคลับคลากับเรื่องในอดีตสมัยขึ้นป.5........
“ต่อ มึงต้องถูกสังเวยว่ะ” ไอ้โยแหวกฝูงนักเรียนออกมาจากด้านหลัง พร้อมทั้งเอื้อมมือมาจับควยของต่อ แล้วจับชักขึ้นลงอย่างไม่ปราณี
“ไอ้โย เมิงอย่าทำงี้ดิ เมิงเป็นเพื่อนกูป่าววะ ปล่อยกูไปถอะ” ต่อขอร้องโย
“โหย แม่ง... กูทำไม่ได้ว่ะ ฮ่า ฮ่า” ไอ้โยนอกจากจะไม่หยุดชักแล้ว ยังทำหน้าล้อเลียนต่อด้วย
“อึก... ไอ้.... โย.... ห่ะ..... หยุด” ตอนนี้ความเสียวของต่อเต็มพิกัดแล้ว
“อ่ะ.... อ๊าหหหห์” “ปึ้ด..ปึ้ด...ปึ้ดด........” น้ำสีขาวขุ่นฉีดออกมาอย่างเต็มแรง.....
“กริ๊งงงงงงงงง........” เสียงนาฬิกาปลุกดังก้องในหูของต่อ ตามมาด้วยเพลงร็อคจากไอโฟนที่ต่อตั้งไว้ดังกระหึ่มทั่วชั้นสามของบ้าน คุณพลกับคุณศรีกำลังนั่งทานอาหารเช้าอยู่ที่ชั้นหนึ่งของบ้าน เมื่อได้ยินเสียงเพลงดังกระหึ่มก็รู้ได้ทันทีว่าต่อตื่นแล้ว ทั้งสองต่างก็ชินกับเสียงอึกทึกของบ้านที่มีแหล่งกำเนิดมาจากเจ้าลูกชายตัวดีนี่เอง
ต่อเอื้อมมือมาปิดนาฬิกาปลุก ความฝันเมื่อตะกี้นี้ยังคงติดอยู่ในหัว ต่อรับเลิกผ้าห่มของตัวเองขึ้นทันที
“เหี้ยเอ๊ยยย...... กูฝันเปียก” แม้ต่อเพิ่งเคยฝันเปียกเป็นครั้งแรก แต่ก็รู้ทันทีว่ามันคืออะไร เพราะอย่างน้อย ต่อก็ไม่หลับในวิชาสุขศึกษา มันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ดีใจ? ตกใจ? ตื่นเต้น? งง? พลางนึกเรื่องในความฝัน มันดูคลับคล้ายคลับคลากับเรื่องในอดีตสมัยขึ้นป.5........
....สองปีที่แล้ว.....
“ต่อ ช่วยเราด้วย” เสียงเด็กน้อยคนหนึ่งดังขึ้น วิ่งหน้าตาเลิ่กลั่กมาหลบด้านหลังต่อ ตามมาด้วย ไอ้โย ไอ้เจมส์ ไอ้เม้ง และเพื่อนร่วมห้องอีกประมาณ 4-5 คน
“กูจะจับอีตุ๊ดนี่แก้ผ้าว่ะต่อ” โยพูดขึ้น อ้าววไอ้เชี่ยโยนี่มันเลวตั้งแต่เด็กเลยนี่หว่า
“ทำไมต้องแกล้งเราด้วย เราเคยไปทำอะไรให้นายโกรธแค้นเหรอไง” เด็กน้อยคนนี้พูดขึ้นมาอย่างมีเหตุผล
“ทามมายต้องแกล้งเค้าด้วย เค้าเคยไปทามอารายให้เธอโกดเหรองาย” โยล้อเลียนคำพูดของเด็กน้อยคนนั้นอย่างสนุกปาก พร้อมทั้งหันมาทางต่อ
“ว่าไงวะต่อ มึงจะมาช่วยกูจับอีนี่มันแก้ผ้ามั้ย”
“..............” ต่อมองโยแล้วถอนหายใจ
“เอ๊ย! หรือว่ามึงชอบอีนี่วะ” ตอนนี้ทุกคนหันไปสบตากัน ทำนองว่าหรือเรื่องที่ไอ้โยพูดมันจะเป็นความจริง ต่อรู้สึกได้ถึงความไม่ชอบมาพากล ถ้าทุกคนเชื่อเรื่องนี้ ต่อจะถูกอับเปหิจากตำแหน่ง “ราชา” ของกลุ่ม ลงมาอยู่สถานะเดียวกับเด็กคนนี้ทันที ซึ่งเป็นสถานะ “ต่ำสุด” ของห้อง ต่อจึงรีบโพล่งออกไปทันที
“เฮ้ออ กูก็แค่ไม่อยากให้มึงแกล้งคนโดยไม่มีเหตุผล แต่มึงจะทำอะไรก็เรื่องของมึงเถอะ ไม่เกี่ยวกับกู” ต่อพูด
เด็กน้อยคนนี้รู้ทันทีว่าความช่วยเหลือสุดท้ายของตนได้สลายหายไปกับอากาศแล้ว ไอ้โยและพวกวิ่งกรูกันเข้ามาล็อคตัวเด็กคนนี้ทันที คำพูดของต่อฟังดูเหมือนเป็นการปราม แต่สำหรับกลุ่มนี้แล้ว เป็นเสมือนว่า “กูไฟเขียว พวกมึงเล่นแม่งเลย”
“อ๊าหหหหห์ อย่า ฮือๆ อย่า ฮือๆ.......”
“เด็กคนนั้นชื่ออะไรน้า.........” ต่อพึมพำกับตัวเอง “.........มาร์ค” ต่อนึกออก “ไอ่โยแม่งเชี่ย”
“แว๊กกก สายอีกแล้ว.....”
...............................
“กูจะจับอีตุ๊ดนี่แก้ผ้าว่ะต่อ” โยพูดขึ้น อ้าววไอ้เชี่ยโยนี่มันเลวตั้งแต่เด็กเลยนี่หว่า
“ทำไมต้องแกล้งเราด้วย เราเคยไปทำอะไรให้นายโกรธแค้นเหรอไง” เด็กน้อยคนนี้พูดขึ้นมาอย่างมีเหตุผล
“ทามมายต้องแกล้งเค้าด้วย เค้าเคยไปทามอารายให้เธอโกดเหรองาย” โยล้อเลียนคำพูดของเด็กน้อยคนนั้นอย่างสนุกปาก พร้อมทั้งหันมาทางต่อ
“ว่าไงวะต่อ มึงจะมาช่วยกูจับอีนี่มันแก้ผ้ามั้ย”
“..............” ต่อมองโยแล้วถอนหายใจ
“เอ๊ย! หรือว่ามึงชอบอีนี่วะ” ตอนนี้ทุกคนหันไปสบตากัน ทำนองว่าหรือเรื่องที่ไอ้โยพูดมันจะเป็นความจริง ต่อรู้สึกได้ถึงความไม่ชอบมาพากล ถ้าทุกคนเชื่อเรื่องนี้ ต่อจะถูกอับเปหิจากตำแหน่ง “ราชา” ของกลุ่ม ลงมาอยู่สถานะเดียวกับเด็กคนนี้ทันที ซึ่งเป็นสถานะ “ต่ำสุด” ของห้อง ต่อจึงรีบโพล่งออกไปทันที
“เฮ้ออ กูก็แค่ไม่อยากให้มึงแกล้งคนโดยไม่มีเหตุผล แต่มึงจะทำอะไรก็เรื่องของมึงเถอะ ไม่เกี่ยวกับกู” ต่อพูด
เด็กน้อยคนนี้รู้ทันทีว่าความช่วยเหลือสุดท้ายของตนได้สลายหายไปกับอากาศแล้ว ไอ้โยและพวกวิ่งกรูกันเข้ามาล็อคตัวเด็กคนนี้ทันที คำพูดของต่อฟังดูเหมือนเป็นการปราม แต่สำหรับกลุ่มนี้แล้ว เป็นเสมือนว่า “กูไฟเขียว พวกมึงเล่นแม่งเลย”
“อ๊าหหหหห์ อย่า ฮือๆ อย่า ฮือๆ.......”
“เด็กคนนั้นชื่ออะไรน้า.........” ต่อพึมพำกับตัวเอง “.........มาร์ค” ต่อนึกออก “ไอ่โยแม่งเชี่ย”
“แว๊กกก สายอีกแล้ว.....”
...............................
“ต่อเอาข้าวไปกินบนรถด้วยสิลูก” คุณศรียื่นกล่องข้าวให้ลูกชายก่อนขึ้นรถไปโรงเรียน
“อะไรอ่ะแม่” ต่อถาม
“ข้าวไข่เจียวจ้ะ” แม่ตอบ
“กับข้าวอะไรเนี่ยแม่ รากหญ้าชัดๆ ข้าวหอมมะลิรึป่าว ไข่ออร์แกนิกรึป่าว” ต่อแสดงความดูถูกอย่างชัดเจน
“ต่อ” “แม่ไม่ชอบที่ลูกพูดจาดูถูกอย่างนี้เลยนะ ลูกรู้มั้ย ว่าแต่ก่อนสมัยแม่ยังเด็ก ได้กินข้าวไข่เจียวนี้ก็ถือว่า.......” แม่พูดยังไม่ทันจบต่อก็พูดแทรกขึ้นมา
“เออน่ะ แม่ แค่กินก็พอแล้วใช่มั้ยล่ะ” ต่อรับกล่องข้าวจากแม่แล้วปิดประตูรถทันที!
“ดูซิ ลูกคนนี้ ทำไมโตมามีนิสัยอย่างนี้นะ” คุณศรีถอนหายใจ คุณพลได้แต่ส่ายหน้า
จริงๆแล้วต่อก็ไม่ได้เกลียดข้าวไข่เจียวอะไรนักหนาหรอก ก็แค่อยากแสดงรสนิยมของตัวเองและความรู้ที่เรียนมาในชั่วโมงวิทยาศาสตร์เท่านั้นเอง........
.........................
“อะไรอ่ะแม่” ต่อถาม
“ข้าวไข่เจียวจ้ะ” แม่ตอบ
“กับข้าวอะไรเนี่ยแม่ รากหญ้าชัดๆ ข้าวหอมมะลิรึป่าว ไข่ออร์แกนิกรึป่าว” ต่อแสดงความดูถูกอย่างชัดเจน
“ต่อ” “แม่ไม่ชอบที่ลูกพูดจาดูถูกอย่างนี้เลยนะ ลูกรู้มั้ย ว่าแต่ก่อนสมัยแม่ยังเด็ก ได้กินข้าวไข่เจียวนี้ก็ถือว่า.......” แม่พูดยังไม่ทันจบต่อก็พูดแทรกขึ้นมา
“เออน่ะ แม่ แค่กินก็พอแล้วใช่มั้ยล่ะ” ต่อรับกล่องข้าวจากแม่แล้วปิดประตูรถทันที!
“ดูซิ ลูกคนนี้ ทำไมโตมามีนิสัยอย่างนี้นะ” คุณศรีถอนหายใจ คุณพลได้แต่ส่ายหน้า
จริงๆแล้วต่อก็ไม่ได้เกลียดข้าวไข่เจียวอะไรนักหนาหรอก ก็แค่อยากแสดงรสนิยมของตัวเองและความรู้ที่เรียนมาในชั่วโมงวิทยาศาสตร์เท่านั้นเอง........
.........................
โรงเรียน
ป้าบบบบ! เสียงตบลงกลางหลังของไอ้โยเต็มกำลัง “ไอ้เชี่ย โย” ต่อทักทายตามประสาเพื่อน
“โหยต่อ.... เมิงยังไม่หายโกรธกูอีกเหรอว้า..” ไอ้เจมส์กับไอ้เม้งรีบหลบสายตาต่อทันทีเพราะกลัวว่าจะโดนเป็นรายต่อไป ในฐานะผู้สมรู้ร่วมคิด
“มึงจะดูของกูคืนมั้ยวะ จะได้เจ๊ากัน” โยยื่นข้อเสนอ
“ไม่หรอกว่ะ กลัวเสียสายตา” ต่อตอบ
“แม่ง แค่นี้ทำอายเป็นไอ้มาร์คไปได้” โยพูดขึ้นมา ทำให้ต่อรีบใช้โอกาสนี้ทันที
“แล้วตอนนี้มันไปอยู่ไหนแล้ววะ” ต่อถามพลางนึกเรื่องที่คิดเมื่อเช้า ก่อนมาโรงเรียน
“พอจบป.6 มันก็ย้ายโรงเรียนอ่ะดิ คงทนกูแกล้งไม่ได้มั้ง” โยตอบ
“เออ โยเมิงอ่ะเชี่ย แล้วมันย้ายไปโรงเรียนไหนวะ” ต่อถาม
“อะไรวะ หลอกด่ากูนี่หว่า มันก็ย้ายไปโรงเรียนใกล้ๆเนี่ยแหละ ที่ใส่กางเกงสีดำอ่ะ เมิงมีไรป่าววะ”
“อ่อ ป่าวว่ะ เมิงหัดทำตัวดีๆบ้างนะ” ต่อพูดไปก็นึกขำตัวเองไปว่าตัวเองก็ไม่ได้เป็นลูกที่ดีเท่าไหร่
.........................................
“โหยต่อ.... เมิงยังไม่หายโกรธกูอีกเหรอว้า..” ไอ้เจมส์กับไอ้เม้งรีบหลบสายตาต่อทันทีเพราะกลัวว่าจะโดนเป็นรายต่อไป ในฐานะผู้สมรู้ร่วมคิด
“มึงจะดูของกูคืนมั้ยวะ จะได้เจ๊ากัน” โยยื่นข้อเสนอ
“ไม่หรอกว่ะ กลัวเสียสายตา” ต่อตอบ
“แม่ง แค่นี้ทำอายเป็นไอ้มาร์คไปได้” โยพูดขึ้นมา ทำให้ต่อรีบใช้โอกาสนี้ทันที
“แล้วตอนนี้มันไปอยู่ไหนแล้ววะ” ต่อถามพลางนึกเรื่องที่คิดเมื่อเช้า ก่อนมาโรงเรียน
“พอจบป.6 มันก็ย้ายโรงเรียนอ่ะดิ คงทนกูแกล้งไม่ได้มั้ง” โยตอบ
“เออ โยเมิงอ่ะเชี่ย แล้วมันย้ายไปโรงเรียนไหนวะ” ต่อถาม
“อะไรวะ หลอกด่ากูนี่หว่า มันก็ย้ายไปโรงเรียนใกล้ๆเนี่ยแหละ ที่ใส่กางเกงสีดำอ่ะ เมิงมีไรป่าววะ”
“อ่อ ป่าวว่ะ เมิงหัดทำตัวดีๆบ้างนะ” ต่อพูดไปก็นึกขำตัวเองไปว่าตัวเองก็ไม่ได้เป็นลูกที่ดีเท่าไหร่
.........................................
“กะมาและเหลอคะน้อต่อ” คนรับใช้จากพม่ารีบออกมาเปิดประตูต้อนรับคุณหนูต่ออย่างยิ้มแย้ม
“พี่หมิง เอาขนมไปให้ต่อบนห้องด้วย เข้าใจมั้ย?” ต่อสั่งคนรับใช้ห้วนๆ ทั้งที่เค้ามีอายุมากว่าต่อ 20 ปีได้
“ค่ะ ค่ะ เด๋พี่ยกขื้อปายให้”
ต่อขึ้นมาบนห้องนอนชั้น 3 แล้วรีบเปิดคอมพิวเตอร์ Mac ทันทีที่เปิดอีเมลต่อก็ต้องตกใจเมื่อพบว่ามีอีเมลจาก S&M-kinkboys.com เพิ่มขึ้นมาตั้ง 4-5 อัน
“อะไรของมันวะ” ต่อพึมพำกับตัวเอง และกำลังลังเลว่าจะคลิกหรือไม่ดี
“เอาวะ เครื่อง Mac คงไม่โดนไวรัสหรอก” ต้อเลื่อนเม้าส์อย่างใจจดใจจ่อเพื่อ “คลิก”
“ก๊อกๆๆๆ” เสียงเคาะประตูดังขึ้น และประตูถูกเปิดออก
“ขะโหนด้ายละค่ะ น้อต่อ” พี่หมิงเอาขนมขึ้นมาให้นี่เอง
“เออๆ วางไว้ตรงเนี้ยะ แล้วก็ไปได้” ต่อบอกปัดๆ
“ค่า” พี่หมิงวางขนมเสร็จก็ออกไป
คราวนี้ต่อกลับมามีสมาธิกับการคลิกอีเมลนี้ใหม่ ตอนนี้ต่อไม่รู้หรอกว่าการ “คลิก” ในครั้งนี้มันจะเปลี่ยนชีวิตที่เหลือของเขาไปโดยสิ้นเชิง
“คลิก” ภาพที่ปรากฏเบื้องหน้าของต่อตอนนี้ เป็นภาพโฆษณาทางอีเมลของเวบไซต์หนึ่ง ซึ่งเนื้อหาคือการร่วมเพศแบบรุนแรง แบบที่ต่อไม่เคยเห็นมาก่อน จริงอยู่ที่ต่อคุ้นเคยกับคำว่า “ซาดิสต์”มาบ้าง แต่ก็เป็นคำที่ใช้ล้อเลียนพวกนักเรียนที่บ้าพลัง และโมโหรุนแรงเท่านั้น ตอนนี้สิ่งที่ต่อเห็นคือภาพที่มีเด็กชายโดนคนแปลกหน้าเอาน้ำตาเทียนหยดใส่ โดนเอาที่หนีบผ้าหนีบที่หัวนม หรือแม้แต่เอาอวัยวะเพศเทียมที่ใหญ่เกินขนาด ยัดเข้าไปที่ทวารหนัก
“ตึก ตึก ตึก......” ตอนนี้หัวใจต่อเต้นเสียงดัง ทำงานอย่างหนัก สูบฉีดเลือดไปตามส่วนต่างๆของร่างกายอย่างแรง รวมถึงอวัยวะเพศ! ตอนนี้ควยของต่อแข็งได้ที่แล้ว และต่อก็เอามือเลื่อนมาจับที่ควยของตัวเองอย่างช้าๆ โดยไม่รู้ตัว
“เห้ย!” เมื่อต่อตั้งสติได้ ต่อถึงกับตกใจกับสิ่งที่ตัวเองทำ ที่หน้ามืด ที่หลงไหลไปกับภาพเหล่านี้ ต่อคิดมาเสมอว่าตัวเองเป็นผู้ชายทั้งแท่ง และ “ต้อง” เป็นอย่างนั้นตลอดไป ต่อรีบลบอีเมลนั้นทิ้ง และปิดคอมพิวเตอร์ทันที
................................
“พี่หมิง เอาขนมไปให้ต่อบนห้องด้วย เข้าใจมั้ย?” ต่อสั่งคนรับใช้ห้วนๆ ทั้งที่เค้ามีอายุมากว่าต่อ 20 ปีได้
“ค่ะ ค่ะ เด๋พี่ยกขื้อปายให้”
ต่อขึ้นมาบนห้องนอนชั้น 3 แล้วรีบเปิดคอมพิวเตอร์ Mac ทันทีที่เปิดอีเมลต่อก็ต้องตกใจเมื่อพบว่ามีอีเมลจาก S&M-kinkboys.com เพิ่มขึ้นมาตั้ง 4-5 อัน
“อะไรของมันวะ” ต่อพึมพำกับตัวเอง และกำลังลังเลว่าจะคลิกหรือไม่ดี
“เอาวะ เครื่อง Mac คงไม่โดนไวรัสหรอก” ต้อเลื่อนเม้าส์อย่างใจจดใจจ่อเพื่อ “คลิก”
“ก๊อกๆๆๆ” เสียงเคาะประตูดังขึ้น และประตูถูกเปิดออก
“ขะโหนด้ายละค่ะ น้อต่อ” พี่หมิงเอาขนมขึ้นมาให้นี่เอง
“เออๆ วางไว้ตรงเนี้ยะ แล้วก็ไปได้” ต่อบอกปัดๆ
“ค่า” พี่หมิงวางขนมเสร็จก็ออกไป
คราวนี้ต่อกลับมามีสมาธิกับการคลิกอีเมลนี้ใหม่ ตอนนี้ต่อไม่รู้หรอกว่าการ “คลิก” ในครั้งนี้มันจะเปลี่ยนชีวิตที่เหลือของเขาไปโดยสิ้นเชิง
“คลิก” ภาพที่ปรากฏเบื้องหน้าของต่อตอนนี้ เป็นภาพโฆษณาทางอีเมลของเวบไซต์หนึ่ง ซึ่งเนื้อหาคือการร่วมเพศแบบรุนแรง แบบที่ต่อไม่เคยเห็นมาก่อน จริงอยู่ที่ต่อคุ้นเคยกับคำว่า “ซาดิสต์”มาบ้าง แต่ก็เป็นคำที่ใช้ล้อเลียนพวกนักเรียนที่บ้าพลัง และโมโหรุนแรงเท่านั้น ตอนนี้สิ่งที่ต่อเห็นคือภาพที่มีเด็กชายโดนคนแปลกหน้าเอาน้ำตาเทียนหยดใส่ โดนเอาที่หนีบผ้าหนีบที่หัวนม หรือแม้แต่เอาอวัยวะเพศเทียมที่ใหญ่เกินขนาด ยัดเข้าไปที่ทวารหนัก
“ตึก ตึก ตึก......” ตอนนี้หัวใจต่อเต้นเสียงดัง ทำงานอย่างหนัก สูบฉีดเลือดไปตามส่วนต่างๆของร่างกายอย่างแรง รวมถึงอวัยวะเพศ! ตอนนี้ควยของต่อแข็งได้ที่แล้ว และต่อก็เอามือเลื่อนมาจับที่ควยของตัวเองอย่างช้าๆ โดยไม่รู้ตัว
“เห้ย!” เมื่อต่อตั้งสติได้ ต่อถึงกับตกใจกับสิ่งที่ตัวเองทำ ที่หน้ามืด ที่หลงไหลไปกับภาพเหล่านี้ ต่อคิดมาเสมอว่าตัวเองเป็นผู้ชายทั้งแท่ง และ “ต้อง” เป็นอย่างนั้นตลอดไป ต่อรีบลบอีเมลนั้นทิ้ง และปิดคอมพิวเตอร์ทันที
................................
ตอนนี้ต่อยืนถอดเสื้อเหลือเพียงกางเกงนักเรียนสีน้ำเงินตัวเดียวอยู่หน้ากระจก ต่อมองสำรวจร่างกายตัวเองที่เริ่มเข้าสู่วัยหนุ่มด้วยความภูมิใจ เป็นผลพวงจากการที่ไปเล่นบาสเกือบทุกวันตอนปิดเทอมที่ผ่านมา แถมด้วยการซิทอัพและวิดพื้นอีกวันละเกือบร้อยครั้ง จนตอนนี้สิ่งที่ได้ทำไว้เริ่มผลิดอกออกผล ทำให้ต่อเริ่มมีกล้ามเนื้อที่แขน ขา และที่หน้าท้องหรือที่เรียกว่า “ซิกซ์แพ็ก” แม้จะยังไม่เด่นชัดนัก แต่ก็ถือว่ามากพอสำหรับเด็กอายุ 13 ปี นอกจากนี้แล้ว...ยังมีการเปลี่ยนแปลงลักษณะทางกายภาพอื่นไม่ว่าจะเป็น ขนรักแร้ ขนหมอย หรือแม้แต่.....................น้ำใสที่เยิ้มออกมาจากหัวควยของต่อ เวลาที่นึกถึงตัวเองโดนพวกไอ้โยจับแก้ผ้า!!
“ไอ้เชี่ยโย......” ต่อบ่นขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล
..................
“ไอ้เชี่ยโย......” ต่อบ่นขึ้นมาอย่างไม่มีเหตุผล
..................
จบตอน
Kink Team เขียน
Kink Team เขียน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น