Kinky Opera
>>Season One1<<
>>Season One1<<
....ความดำมืดในใจก่อกำเนิด จิตเตลิดเกินห้ามปราบปรามไหว
ก่อกำหนัดพลาดพลั้งไปเมื่อใด ความจัญไรอาจย้อนจรสู่ตัว....
ก่อกำหนัดพลาดพลั้งไปเมื่อใด ความจัญไรอาจย้อนจรสู่ตัว....
Episode 5: Trouble!
“อ่อดดดดด......”
เสียงสัญญาณดังขึ้นในโรงเรียน เด็กผู้ชายหลายกลุ่มต่างทะยอยหยุดเล่นฟุตบอลพลาสติก บางคนมุ่งตรงไปที่ก๊อกน้ำข้างตึกเพื่อล้างหน้าล้างตาของตนเอง
เสียงสัญญาณดังขึ้นในโรงเรียน เด็กผู้ชายหลายกลุ่มต่างทะยอยหยุดเล่นฟุตบอลพลาสติก บางคนมุ่งตรงไปที่ก๊อกน้ำข้างตึกเพื่อล้างหน้าล้างตาของตนเอง
“ไอ้โยแม่ง...ยังไม่มาอีกเหรอวะ........มันไม่เคยมาสายขนาดนี้นี่หว่า”
เม้งพูดขึ้นในกลุ่ม ในขณะที่ทุกคนกำลังลุกขึ้นจากโต๊ะประจำใต้ตึกเรียน เจมส์และต่อหยิบกระเป๋าจาคอบของตัวเองขึ้นมาถือไว้
เม้งพูดขึ้นในกลุ่ม ในขณะที่ทุกคนกำลังลุกขึ้นจากโต๊ะประจำใต้ตึกเรียน เจมส์และต่อหยิบกระเป๋าจาคอบของตัวเองขึ้นมาถือไว้
“เออ.....แม่งไม่สบายป่าววะ” เจมส์พูดขึ้น
“ไปเข้าแถวก่อนเหอะว่ะ เดี๋ยวค่อยโทรหามัน” ต่อเสนอความคิด
เด็กชาย 3 คน รีบเดินไปต่อที่ท้ายแถวของนักเรียนห้อง ม.1/1 ทันที
“ไปเข้าแถวก่อนเหอะว่ะ เดี๋ยวค่อยโทรหามัน” ต่อเสนอความคิด
เด็กชาย 3 คน รีบเดินไปต่อที่ท้ายแถวของนักเรียนห้อง ม.1/1 ทันที
“ประเทศไทยรวมเลือดเนื้อ ชาติเชื้อไทย...........”
เสียงร้องเพลงชาติของนักเรียนชายทั้งโรงเรียนดังประสานขึ้นพร้อมกัน เด็กนักเรียนประมาณ 10 คน ที่รอดพ้นการกักตัวนักเรียนมาสายอย่างหวุดหวิด รีบวิ่งเข้าไปที่แถวของตนเองอย่างทันทีทันใด รวมถึงโยด้วย! เมื่อการร้องเพลงชาติจบลง ต่อ เม้ง และเจมส์ รีบหันมาหาโยทันที.....
เสียงร้องเพลงชาติของนักเรียนชายทั้งโรงเรียนดังประสานขึ้นพร้อมกัน เด็กนักเรียนประมาณ 10 คน ที่รอดพ้นการกักตัวนักเรียนมาสายอย่างหวุดหวิด รีบวิ่งเข้าไปที่แถวของตนเองอย่างทันทีทันใด รวมถึงโยด้วย! เมื่อการร้องเพลงชาติจบลง ต่อ เม้ง และเจมส์ รีบหันมาหาโยทันที.....
“เมิงเป็นไรวะไอ้โย ทำไมมาสาย?” ต่อรีบถามทันที
“เออ.....ดีนะเมิงไม่โดนกักตัวไว้เหมือนไอ้พวกนั้นน่ะ ไม่งั้นโดนวิดพื้นแม่งเกือบร้อย” เจมส์พูดขึ้นบ้าง
โยยังคงหอบเล็กน้อยจากการวิ่งมาเมื่อกี้นี้ แต่ยังคงไม่ตอบคำถามใดๆ
“แล้วหน้าเมิงเป็นไรวะ แม่ง.....โทรมเชียว!” เม้งถามต่อเนื่องโดยไม่สนใจ โยมองหน้าต่อแว่บนึงแล้วก็หลบตา
“เมื่อคืนกูนอนไม่ค่อยหลับว่ะ.......ไม่มีไรหรอก” โยตอบแล้วยิ้มเฝื่อนๆ
“นักเรียนที่คุยกันอยู่ครับ! กรุณาตั้งใจฟังนะครับ เพราะเรื่องนี้จะเป็นประโยชน์ต่อตัวนักเรียนเองนะครับ.....”
“เออ.....ดีนะเมิงไม่โดนกักตัวไว้เหมือนไอ้พวกนั้นน่ะ ไม่งั้นโดนวิดพื้นแม่งเกือบร้อย” เจมส์พูดขึ้นบ้าง
โยยังคงหอบเล็กน้อยจากการวิ่งมาเมื่อกี้นี้ แต่ยังคงไม่ตอบคำถามใดๆ
“แล้วหน้าเมิงเป็นไรวะ แม่ง.....โทรมเชียว!” เม้งถามต่อเนื่องโดยไม่สนใจ โยมองหน้าต่อแว่บนึงแล้วก็หลบตา
“เมื่อคืนกูนอนไม่ค่อยหลับว่ะ.......ไม่มีไรหรอก” โยตอบแล้วยิ้มเฝื่อนๆ
“นักเรียนที่คุยกันอยู่ครับ! กรุณาตั้งใจฟังนะครับ เพราะเรื่องนี้จะเป็นประโยชน์ต่อตัวนักเรียนเองนะครับ.....”
ท่านอธิการต่อว่าใส่ไมโครโฟน พลางหันหน้ามายังต้นตอของเสียง ซึ่งก็คือกลุ่มของต่อนั่นเอง เมื่อทั้งกลุ่มเลิกคุยกัน อธิการจึงอธิบายเรื่องการเปลี่ยนแปลงตารางสอบกลางภาคต่อไป ต่อหันหน้ามองโยแว่บหนึ่ง พลางครุ่นคิดถึงความผิดปกติของโยในเช้านี้
...............................................................................
...............................................................................
“วันนี้เราจะเรียนเรื่อง ประวัติศาสตร์ของประเทศไทยนะจ๊ะ...ให้นักเรียนทุกคนเปิดหนังสือไปที่หน้า.......”
อาจารย์สาวแก่ทึนทึกรับหน้าที่สอนวิชาสังคมศึกษาพูดขึ้น พลางเริ่มสาธยายประวัติของประเทศตั้งแต่สมัยอดีตอันไกลโพ้น ซึ่งเป็นยานอนหลับของนักเรียนทั้งห้องได้เป็นอย่างดี.........
โยจับดินสอขึ้นมาทำท่าจะจดตาม แต่ก็ไม่ได้ฟังอาจารย์แม้แต่น้อย ในใจครุ่นคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว
...1 สัปดาห์ ก่อนหน้านี้...
โยกำลังเดินออกมาจากซอยของโรงเรียน เพื่อมารอรถที่คนขับรถจะมารับบริเวณหน้าปากซอย ระหว่างที่กำลังนึกขำที่วันนี้ไอ้ต่อโดนจับแก้ผ้า เด็กหนุ่มคนหนึ่งใส่ชุดนักเรียนกางเกงสีดำก็โผล่พรวอดออกมาจากหัวมุมตรงปากซอย มาอยู่ข้างหน้าของโยพอดี
โยตกใจนิดหน่อย เมื่อตั้งสติได้ก็เพ่งมองใบหน้าของเด็กหนุ่มคนนั้นซึ่งร่างกายค่อนข้างกำยำและตัวสูงกว่าโย ใบหน้านั้น ขาว ใส ได้รูป แม้กระทั่งคิ้วเข้มๆ ก็ลงตัวพอดีกับตาที่โตหวาน แต่แฝงด้วยความน่าเกรงขาม ปากเรียวบางเป็นสีชมพูอ่อนๆ แบบธรรมชาติ เด็กหนุ่มคนนั้นจ้องมาที่โยด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย
โยตกใจนิดหน่อย เมื่อตั้งสติได้ก็เพ่งมองใบหน้าของเด็กหนุ่มคนนั้นซึ่งร่างกายค่อนข้างกำยำและตัวสูงกว่าโย ใบหน้านั้น ขาว ใส ได้รูป แม้กระทั่งคิ้วเข้มๆ ก็ลงตัวพอดีกับตาที่โตหวาน แต่แฝงด้วยความน่าเกรงขาม ปากเรียวบางเป็นสีชมพูอ่อนๆ แบบธรรมชาติ เด็กหนุ่มคนนั้นจ้องมาที่โยด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย
“มีไรป่าว? (วะ)” โยถามขึ้นเมื่อเห็นเด็กหนุ่มคนนั้นจ้องมาที่โยตาไม่กระพริบ
“นายจำเราไม่ได้เหรอ?........โย” เด็กคนนั้นถามโยและรู้จักชื่อด้วย ทำให้โยรู้สึกงงเข้าไปอีก เพราะโยไม่เคยมีเพื่อนต่างโรงเรียน
“นายจำเราไม่ได้เหรอ?........โย” เด็กคนนั้นถามโยและรู้จักชื่อด้วย ทำให้โยรู้สึกงงเข้าไปอีก เพราะโยไม่เคยมีเพื่อนต่างโรงเรียน
“เอ่อ.......โทดที นายชื่อไรเหรอ” โยถามขึ้น
“เรา มาร์คไง......” พอถึงตอนนี้โยก็จำได้ทันที! เด็กที่อ้อนแอ้นๆ ตอนประถมที่โยและเพื่อนเกือบทั้งห้องชอบแกล้งบ่อยๆ โยประหลาดใจมาก ตอนนั้นมาร์คยังตัวเล็กกว่าอยู่เลย หลังจากที่มาร์คย้ายโรงเรียนไปตอนจบป. 6 แค่ปิดเทอมไม่กี่เดือนทำให้มันเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เลยเหรอ!
“เรา มาร์คไง......” พอถึงตอนนี้โยก็จำได้ทันที! เด็กที่อ้อนแอ้นๆ ตอนประถมที่โยและเพื่อนเกือบทั้งห้องชอบแกล้งบ่อยๆ โยประหลาดใจมาก ตอนนั้นมาร์คยังตัวเล็กกว่าอยู่เลย หลังจากที่มาร์คย้ายโรงเรียนไปตอนจบป. 6 แค่ปิดเทอมไม่กี่เดือนทำให้มันเปลี่ยนไปได้ขนาดนี้เลยเหรอ!
“อ่อ......จำได้ล่ะ” สีหน้าของโยเริ่มเปลี่ยนเป็นสีหน้าแบบดูถูกทันที
“แล้วมึงมีอะไรกับกู?........” โยเริ่มขึ้นเสียงหวังจะข่มมาร์คเหมือนแต่ก่อน ทั้งๆที่ตอนนี้โยก็รู้ดีว่ามาร์คก็ตัวใหญ่กว่า
“แล้วมึงมีอะไรกับกู?........” โยเริ่มขึ้นเสียงหวังจะข่มมาร์คเหมือนแต่ก่อน ทั้งๆที่ตอนนี้โยก็รู้ดีว่ามาร์คก็ตัวใหญ่กว่า
เด็กนักเรียนกางเกงสีดำอีก 4 คน ทะยอยโผล่ออกมาจากหัวมุมมาสมทบกับมาร์ค........ ทันใดนั้นหนึ่งในสี่คนนั้นก็พูดขึ้นมา
“มึงพูดกับลูกพี่กูดีๆ หน่อยสิโว้ย!!! ลูกพี่กูเป็นถึงประธานชมรมยิมนาสติกเชียวนะเว้ยย...”
เมื่อโยได้ฟังก็เข้าใจทันที....... โยพอรู้มาบ้างว่าโรงเรียนที่มาร์คเรียนนี้ เป็นโรงเรียนที่เด่นเรื่องส่งเสริมให้นักเรียนเล่นกีฬาชนิดต่างๆ และคว้าถ้วยจากการแข่งขันกีฬาเยาวชนมานักต่อนัก มิน่าล่ะ...มาร์คถึงตัวโตขึ้นได้ขนาดนี้ เพราะโค้ชจากชมรมต่างๆ จะมาเล็งนักเรียนไว้ตั้งแต่มาสมัครเข้าเรียน ถ้าเด็กนักเรียนคนไหนมีแวว ก็จะเกณฑ์เข้าชมรมและเริ่มฝึกตั้งแต่ปิดเทอมเลย ซึ่งเป็นที่รู้ว่าการซ้อมนั้นโหดและหนักมาก........
“ยิมนาสติกอะไรวะ......ยิมนาสติกลีลาใหม่ป่าววะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” โยยังคงปากเสียตามเคยโดยไม่รู้เลยสักนิดว่าดวงของตัวเองถึงฆาตแล้ว
โยหัวเราะอยู่คนเดียว ขณะที่อีก 5 คนนั้นไม่ขำเลยสักนิด มาร์คตรงปรี่เข้ามาใช้มือจับข้อมือของโยข้างหนึ่งไว้...
“เฮ้ยมึงจะทำอะไร!! ปล่อยกูนะโว้ยย...” โยพูดขึ้นด้วยความตกใจ พลางใช้มือที่เหลืออีกข้างแกะมือของมาร์คออก แต่ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย เพราะมือของมาร์คแข็งแรงมากราวกับคีมที่หนีบไว้แน่น เป็นเพราะการฝึกกีฬามาอย่างหนักนี่เอง ซึ่งเทียบกับโยที่เป็นนักกีฬาโรงเรียน “ตัวประกอบ” แล้ว ยิ่งห่างชั้นกันลิบลับ
“เฮ้ยมึงจะทำอะไร!! ปล่อยกูนะโว้ยย...” โยพูดขึ้นด้วยความตกใจ พลางใช้มือที่เหลืออีกข้างแกะมือของมาร์คออก แต่ก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย เพราะมือของมาร์คแข็งแรงมากราวกับคีมที่หนีบไว้แน่น เป็นเพราะการฝึกกีฬามาอย่างหนักนี่เอง ซึ่งเทียบกับโยที่เป็นนักกีฬาโรงเรียน “ตัวประกอบ” แล้ว ยิ่งห่างชั้นกันลิบลับ
“โอ๊ยย ...กูเจ็บนะโว้ยย..” ยิ่งโยพยายามแกะออกมากเท่าไหร่ มาร์คยิ่งบีบแน่นขึ้นเท่านั้น!
“มาร์ค.....รถมาแล้วว่ะ” เด็กที่ทำน้าที่เหมือนเลียขา เอ้ย! เลขาของมาร์คก่อนหน้านี้พูดขึ้น ทันใดนั้น รถโตโยต้าฟอร์จูนเนอร์สีดำคันใหญ่ก็เข้ามาจอดเทียบเด็กกลุ่มนี้
“มาร์ค.....รถมาแล้วว่ะ” เด็กที่ทำน้าที่เหมือนเลียขา เอ้ย! เลขาของมาร์คก่อนหน้านี้พูดขึ้น ทันใดนั้น รถโตโยต้าฟอร์จูนเนอร์สีดำคันใหญ่ก็เข้ามาจอดเทียบเด็กกลุ่มนี้
“มึงมีเรื่องต้องเคลียร์กับกูก่อนว่ะ!” มาร์คบอกโยพลางเปิดประตูแล้วโยนโยขึ้นรถ.....เด็กที่เหลือขึ้นรถตามพร้อมกับปิดประตูอย่างรวดเร็ว รถบึ่งออกไปทันที โยโดนเพื่อนของมาร์คอีก 2 คนล็อคตัวไว้ไม่ให้หนีได้ ส่วนอาคนขับรถก็ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น คงเป็นเพราะไม่อยากจะ “แกว่งเท้า หาเสี้ยน” เพราะเขากำลังทำงานให้กับพ่อของมาร์คซึ่งเป็นนายตำรวจใหญ่ของประเทศ ถ้าหากทำอะไรที่นอกเหนือหน้าที่แล้วนอกจากถูกไล่ออก อาจได้ “ของแถม” ตามมาด้วย........ โยหยุดดิ้นแล้วตอนนี้ โยทำใจก้มหน้ารับชะตากรรม โดยไม่รู้เลยว่าตัวเค้ากำลังจะถูกพาไปที่ไหน.....
.....................................................................
“พลั่ก.....” โยถูกผลักเข้ามาในห้องชุดสุดหรูบนชั้น 23 ของคอนโดมิเนี่ยมแห่งหนึ่งริมแม่น้ำเจ้าพระยา ไม่ไกลจากโรงเรียนมากนัก ห้องชุดนี้เป็นห้องที่พ่อและแม่ของมาร์คซื้อไว้ให้มาร์คอยู่ เพื่อมาร์คจะได้ไปโรงเรียนได้สะดวก และเผื่อเวลาที่ซ้อมกีฬาดึก จะได้ใช้เวลาเดินทางไม่มากนัก
เด็กชายอีก 4 คน เข้ามาลากโยไปที่เตียงในห้องนอน พร้อมกับจับโยกางแขนกางขาขึงพืด มาร์คเดินตามเข้ามาในห้องนอน สีหน้าของมาร์คนั้นเรียบเฉยมาก เฉยจนหน้ากลัว!
“พวกมึง.....จับมันแก้ผ้า!” มาร์คสั่งพรรคพวกพร้อมกับเดินไปหยิบมือถือสมาร์ทโฟนของตัวเองเพื่อเตรียมถ่ายคลิบวีดีโอ!
พรรคพวกไม่รอช้า ต่างใช้มืออีกข้างหนึ่งของตนที่ว่างอยู่ ช่วยกันแกะกระดุมเสื้อ เข็มขัดและกางเกงสีน้ำเงินของโยออกทันที!
“อย่า...อย่า....มาร์คกูขอโทษ...กูสำนึกผิดแล้ว...” โยพูดขอร้องมาร์ค แต่ดูเหมือนจะไม่เป็นผล โยไม่อยากจะนึกเลยว่าถ้าโดนถ่ายคลิบแล้วโดนปล่อยในอินเตอร์เน็ต ผลจะออกมาเป็นอย่างไร พ่อแม่ ครอบครัว เพื่อน เค้าจะสู้หน้าคนเหล่านี้ได้อย่างไร........
“มึงจำได้มั้ย...กูก็เคยขอร้องมึงหยั่งเงี๊ยะ....แล้วมึงหยุดมั้ย?” มาร์คพูดพร้อมเดินเข้ามาสอดมือเข้าไปที่กางเกงนักเรียนสีน้ำเงินที่ถูกปลดซิบเรียบร้อยแล้ว มาร์คดึงกางเกงนักเรียนพร้องกางเกงในของโยลงมากองที่ข้อเท้าทันที! เผยให้เห็นควยของโยที่ตั้งผงาดอยู่เบื้องหน้าของมาร์ค
“โปรดส่งใคร...มารักฉันที....อยู่ตรงนี้มันหนาว...เกินไป......” เสียงโทรศัพท์แบบ mp3 ของโยดังขึ้นในกระเป๋าจาคอบ มาร์ครีบค้นหาโทรศัพท์แล้วกดรับ
“อุงอั๊บอ้วยอ๋มอ้วย!!!” (ลุงครับช่วยผมด้วย!!!) โยรีบตะโกนแต่ไม่ทัน เด็กชายคนหนึ่งมือไว รีบเอามือมาปิดปากโยไว้ซะก่อน
“อุงอั๊บอ้วยอ๋มอ้วย!!!” (ลุงครับช่วยผมด้วย!!!) โยรีบตะโกนแต่ไม่ทัน เด็กชายคนหนึ่งมือไว รีบเอามือมาปิดปากโยไว้ซะก่อน
“โยไปเข้าห้องน้ำครับ! ....... คือว่าวันนี้มีทำรายงานด่วนครับ...คงกลับดึก โยฝากบอกให้ลุงกลับก่อนเลยครับ เดี๋ยวโยกลับเอง........ครับ.....สวัสดีครับ” มาร์คกดวางสาย โยรู้ชะตากรรมตัวเองทันทีว่าไม่รอดซะแล้ว.......
มาร์คหันกลับมาถ่ายคลิบต่อ....
มาร์คเลื่อนกล้องเข้ามาใกล้ควยของโย แล้วซูมให้เห็นในมือถือชัดๆ พร้อมกับบรรยายสรรพคุณไปพร้อมกัน
มาร์คหันกลับมาถ่ายคลิบต่อ....
มาร์คเลื่อนกล้องเข้ามาใกล้ควยของโย แล้วซูมให้เห็นในมือถือชัดๆ พร้อมกับบรรยายสรรพคุณไปพร้อมกัน
“นี่คือ ”ควย” ของไอ้โยนะครับ เด็กชายวัยรุ่นของโรงเรียนเอกชนชื่อดัง!” โยดิ้นพราด แต่ก็ไม่เกิดผลอะไร มือของเด็กชายคนหนึ่งยังคงปิดปากของโยไว้อย่างต่อเนื่อง!
“ดูซิครับ หัวควยของมันเปิดแล้วด้วย สงสัยมันจะเงี่ยนบ่อย ชักว่าวทุกวันเลยล่ะสิมึง” ตอนนี้รอบวงหัวเราะร่วน โยอายแทบจะแทรกแผ่นดินหนี้แล้วตอนนี้
“เงี่ยนนักนะมึง! .... หมอยยังขึ้นไม่เท่าไหร่ครับท่านผู้ชมแต่น้ำเงี่ยนงี้....เยิ้มเชียว....” มาร์คบรรยายแบบเห็นภาพ พร้อมยื่นมือถือให้นักเรียนคนที่ล็อคขาข้างซ้ายของโยไว้ ทำหน้าที่ถ่ายคลิบต่อ....ส่วนมาร์ค เตรียมตัวเพื่อปฏิบัติหน้าที่พิเศษ!
“ดูซิครับ หัวควยของมันเปิดแล้วด้วย สงสัยมันจะเงี่ยนบ่อย ชักว่าวทุกวันเลยล่ะสิมึง” ตอนนี้รอบวงหัวเราะร่วน โยอายแทบจะแทรกแผ่นดินหนี้แล้วตอนนี้
“เงี่ยนนักนะมึง! .... หมอยยังขึ้นไม่เท่าไหร่ครับท่านผู้ชมแต่น้ำเงี่ยนงี้....เยิ้มเชียว....” มาร์คบรรยายแบบเห็นภาพ พร้อมยื่นมือถือให้นักเรียนคนที่ล็อคขาข้างซ้ายของโยไว้ ทำหน้าที่ถ่ายคลิบต่อ....ส่วนมาร์ค เตรียมตัวเพื่อปฏิบัติหน้าที่พิเศษ!
ตอนนี้มือทั้ง 2 ของมาร์คว่างแล้ว มาร์คยื่นมือขวาไปที่ควยของโยแล้วเริ่มบี้หัวควยของโยที่ตอนนี้แดงก่ำ พร้อมน้ำเงี่ยนชุ่มไปทั้งหัวควยและไหลย้อยลงมาจนถึงโคน
“อึก..........” โยหลับตาปี๋เพราะความเสียวที่หัวควยที่มาร์คกำลังบี้อย่างเมามัน! พลางคิดในใจว่าทำไมตัวเองต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย!
มาร์คเอื้อมมือไปหยิบเจลหล่อลื่น ในขณะที่เด็กนักเรียนที่เหลือใช้ผ้าขนหนูผืนยาวมัดรอบปากของโยไว้แทน คงเป็นเพราะทุกคนอยากตั้งใจดูการแก้แค้นของมาร์คในครั้งนี้
มาร์คเอื้อมมือไปหยิบเจลหล่อลื่น ในขณะที่เด็กนักเรียนที่เหลือใช้ผ้าขนหนูผืนยาวมัดรอบปากของโยไว้แทน คงเป็นเพราะทุกคนอยากตั้งใจดูการแก้แค้นของมาร์คในครั้งนี้
“ขลิก....ขลิก....ขลิก.........” เสียงของเจลหล่อลื่นดังขึ้น หลังจากที่มาร์คใส่เจลไปที่ควยของโยแล้วเริ่มบรรเลงชักขึ้นชักลงสลับกับบี้ที่หัวควยของโย!
“อึก.........อืมมม.......” ความสียวซ่านเกิดขึ้นที่ส่วนกลางแล้วแผ่ซ่านไปทั่วร่างกายของโย ตอนนี้โยเริ่มรู้สึกร้อน เหงื่อของโยเริ่มผุดขึ้นที่ใบหน้า ลำคอ และหน้าอกของโย สำนึกของโยเริ่มลางเลือนแล้ว ตอนนี้โยเริ่มลังเลว่าจะต่อต้านหรือจะปล่อยเลยตามเลยดี!
“ขลิก ขลิก ขลิก.........” ตอนนี้ โยโดนชักมาเกือบ 10 นาทีแล้ว........ควยของโยแข็งมากเริ่มมีเส้นเลือดปูดโปน ความเสียวตอนนี้ใกล้จะถึงจุดสูงสุดแล้ว
“อ้าหหห์.......” โยแอ่นหลังเต็มที่ ตอนนี้โยเห็นสวรรค์รำไรแล้ว......
ทันใดนั้นมาร์คก็ถอนมือออกอย่างรวดเร็ว ทำให้อารมณ์ของโยชะงักลงทันที!
“อืมม...อืมม...อืมม” โยทำเสียงต่อว่ามาร์คพร้อมกับดิ้นพราดๆ แถมยังทรมานจากน้ำที่อัดแน่นอยู่ในควยแต่ไม่ได้ปลดปล่อย
“อืมม...อืมม...อืมม” โยทำเสียงต่อว่ามาร์คพร้อมกับดิ้นพราดๆ แถมยังทรมานจากน้ำที่อัดแน่นอยู่ในควยแต่ไม่ได้ปลดปล่อย
“ว่าไง ไอ้โย มึงยังอยากให้กูชักว่าวให้มึงอยู่มั้ย” มาร์คถาม เด็กชายที่ถ่ายคลิบอยู่ซูมกล้องไปที่หน้าของโย
“อืมมม...” โยพยักหน้า ตอนนี้โยสติกระเจิงหมดแล้ว ขอเพียงใครหรืออะไรก็ได้ที่จะพาโยขึ้นสวรรค์ไปเสียที
“อืมมม...” โยพยักหน้า ตอนนี้โยสติกระเจิงหมดแล้ว ขอเพียงใครหรืออะไรก็ได้ที่จะพาโยขึ้นสวรรค์ไปเสียที
“แต่กูมีข้อแม้...” มาร์คพูดพลางเดินไปหยิบที่หนีบผ้า 2 อัน แล้วใช้ที่หนีบผ้า 2 อันนั้น หนีบที่หัวนมของโยไว้
“อื้มมม....” โยร้องขึ้นด้วยความเจ็บ
“มึงยังอยากให้กูชักว่าวให้อยู่มั้ย” โยพยักหน้าตอบทั้งน้ำตา เป็นน้ำตาแห่งความอับอายที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้
มาร์คเริ่มชักว่าวให้โยใหม่ในยกสอง ควยโยกลับมาแข็งอีกในเวลาไม่นานและเริ่มมีเส้นเลือดปูดโปนอีกครั้งหนึ่ง 10 นาทีผ่านไป.....โยใกล้เสร็จอีกครั้งนึงแล้ว เหงื่อของโยผุดออกมาจากทั่วร่างกายไม่ว่าจะเป็นใบหน้า ลำคอ หน้าอก หลัง หรือแม้แต่รักแร้! น้ำเงี่ยนก็ไหลทะลักออกมาเป็นสายไปผสมกับเจลหล่อลื่นที่อยู่ในมือของมาร์คได้เป็นอย่างดี
“อื้มมม....” โยร้องขึ้นด้วยความเจ็บ
“มึงยังอยากให้กูชักว่าวให้อยู่มั้ย” โยพยักหน้าตอบทั้งน้ำตา เป็นน้ำตาแห่งความอับอายที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้
มาร์คเริ่มชักว่าวให้โยใหม่ในยกสอง ควยโยกลับมาแข็งอีกในเวลาไม่นานและเริ่มมีเส้นเลือดปูดโปนอีกครั้งหนึ่ง 10 นาทีผ่านไป.....โยใกล้เสร็จอีกครั้งนึงแล้ว เหงื่อของโยผุดออกมาจากทั่วร่างกายไม่ว่าจะเป็นใบหน้า ลำคอ หน้าอก หลัง หรือแม้แต่รักแร้! น้ำเงี่ยนก็ไหลทะลักออกมาเป็นสายไปผสมกับเจลหล่อลื่นที่อยู่ในมือของมาร์คได้เป็นอย่างดี
มาถึงตอนนี้มาร์คก็หยุดมือลงอย่างกระทันหันอีกครั้งหนึ่ง!!!
“อุก........อู้มมมมม...” โยจุกพร้อมทั้งดิ้นพราดอีกครั้ง แต่เด็กชายทั้ง 4 คนก็จับล็อกแขนขาของโยไว้แน่น! โยทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากมองควยที่กำลังบวมเป่งได้ที่ ข้างในอัดแน่นไปด้วยน้ำเงี่ยน.....
“อุก........อู้มมมมม...” โยจุกพร้อมทั้งดิ้นพราดอีกครั้ง แต่เด็กชายทั้ง 4 คนก็จับล็อกแขนขาของโยไว้แน่น! โยทำอะไรไม่ได้เลยนอกจากมองควยที่กำลังบวมเป่งได้ที่ ข้างในอัดแน่นไปด้วยน้ำเงี่ยน.....
“กูมีของแถมให้มึงว่ะไอ้โย” มาร์คพูดพลางหยิบเจลขึ้นมาแล้วบีบลงไปที่นิ้วกลางข้างซ้าย
โยเห็นภาพก็รู้ทันทีว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น! มาร์คลูบเจลไปมาจนทั่วนิ้วกลางแล้วเริ่มสอดเข้าไปที่รูตูดของโยทันที......
โยส่ายหน้าไปมาเพื่อให้มาร์คหยุด แต่ไม่เป็นผลเลย มาร์คยังคงสอดนิ้วเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ตอนนี้โยน้ำตาคลอ ไม่นึกว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับตัวเอง และศักดิ์ศรีของลูกผู้ชายคงไม่เหลือแล้ว.......
โยเห็นภาพก็รู้ทันทีว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น! มาร์คลูบเจลไปมาจนทั่วนิ้วกลางแล้วเริ่มสอดเข้าไปที่รูตูดของโยทันที......
โยส่ายหน้าไปมาเพื่อให้มาร์คหยุด แต่ไม่เป็นผลเลย มาร์คยังคงสอดนิ้วเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ตอนนี้โยน้ำตาคลอ ไม่นึกว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับตัวเอง และศักดิ์ศรีของลูกผู้ชายคงไม่เหลือแล้ว.......
“ฟลุ่บ......” เสียงนิ้วของมาร์คที่สอดเข้าไปได้สำเร็จดังขึ้น มาร์คเริ่มชักควยให้โยต่อ คราวนี้ควยของโยแข็งรออยู่แล้วไม่ต้องเสียเวลาสร้างอารมณ์ใหม่
ตอนนี้สมองของโยไม่รู้ผิดชอบชั่วดีแล้ว ขอแค่น้ำแตกเท่านั้น ขอเท่านั้นจริงๆ
“ขลิกๆๆๆๆ” ตอนนี้มาร์คเร่งมือสุดๆ นิ้วกลางของมาร์คยังคงค้างอยู่ในรูตูดของโย ตูดของโยก็ตอดรับกับนิ้วกลางของมาร์คที่เลื่อนเข้าออกอย่างช้าๆ โยรู้ว่าตัวเองใกล้น้ำแตกเต็มทีแล้ว
ตอนนี้สมองของโยไม่รู้ผิดชอบชั่วดีแล้ว ขอแค่น้ำแตกเท่านั้น ขอเท่านั้นจริงๆ
“ขลิกๆๆๆๆ” ตอนนี้มาร์คเร่งมือสุดๆ นิ้วกลางของมาร์คยังคงค้างอยู่ในรูตูดของโย ตูดของโยก็ตอดรับกับนิ้วกลางของมาร์คที่เลื่อนเข้าออกอย่างช้าๆ โยรู้ว่าตัวเองใกล้น้ำแตกเต็มทีแล้ว
“ฮื่อ ฮื่อ ฮื่อ..........” เสียงสูดลมหายใจของโยดังต่อเนื่องราวกับม้าหนุ่มกลัดมัน เหงื่อไหลโชกชุ่มเป็นสายไปทั่วร่างกายที่แข็งเกร็งของโยแล้วตอนนี้! มาร์คกลับหยุดมือลงอีก! แต่คราวนี้ยังคงกำแน่นนิ่งรอบควยของโย โยรู้หน้าที่ของตัวเองโดยทันที โยรีบกระเด้าเอวขึ้นลงขึ้นลง ทำยังไงก็ได้ให้ควยของตัวเองได้เสียดสีกับมือของมาร์คให้มากที่สุด
“อ่ะ....อ๊าหหหหห์.........ปึ๊ด.... ปึ๊ด... ปิ๊ด...” โยกระเด้าเอวจนน้ำแตกได้ในที่สุด น้ำพุ่งออกมาจากควยของโยสูงมากทีเดียวพอๆ กับหัวของพวกนักเรียนที่จับโยไว้
“เอ้อว....เอ้อว....เอ้อว.....” เด็กชายทั้ง 4 คน รวมถึงมาร์คร้องเชียร์ทุกครั้งที่โยเกร็งควยพุ่งน้ำออกมา จนหมดควยในที่สุด แน่นอนว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นถูกบันทึกไว้ในมือถือเรียบร้อยแล้ว.......
มาร์คเอื้อมาดึงไม้หนีบผ้าออกจากหัวนมทั้ง 2 ข้างของโย แล้วใช้นิ้วคลึงที่หัวนมทำให้โยร้องโหยหวนด้วยความเจ็บ จนเมื่อมาร์คพอใจแล้วก็หยุดมือลง เป็นอันเสร็จพิธี ตอนนี้โยนอนแผ่หราอยู่บนเตียงแบบไม่เหลือเรี่ยวแรงอีกต่อไป
“ฮ่า ฮ่า ฮ่า.....” เสียงหัวเราะของเด็กชายทั้ง 5 คน ยังคงดังก้องอยู่ในหัวของโยจนสลบไป..................
...................................................................................
“อ่ออออดดดด.....” เสียงสัญญาณในคาบเรียนสุดท้ายดังขึ้น เป็นสัญญาณบ่งบอกให้นักเรียนทุกคนกลับบ้านได้ โยเก็บหนังสือลงกระเป๋าอย่างใจลอย แทบไม่ได้ฟังการสอนเลยตลอดทั้งวันเพราะมัวแต่คิดถึงเรื่องเลวร้ายที่เกิดขึ้นกับตัวเอง
“โยเมิงเป็นไรวะ.....กูเห็นเมิงนั่งใจลอยทั้งวัน” เม้งถามด้วยความเป็นห่วง
“ไม่เป็นไรว่ะเม้ง ขอบใจเมิงมากนะ” โยตอบเสียงอ่อยๆ
....วันนี้ไอ้โยมาแปลกแฮะ..... ต่อคิดในใจ .....ปกติมันจะต้องทำตัวร่าเริงตลอดเวลา....
“ไม่เป็นไรว่ะเม้ง ขอบใจเมิงมากนะ” โยตอบเสียงอ่อยๆ
....วันนี้ไอ้โยมาแปลกแฮะ..... ต่อคิดในใจ .....ปกติมันจะต้องทำตัวร่าเริงตลอดเวลา....
“เฮ้ยพวกมึง! วันเสาร์นี้ไปเล่นวินนิ่งบ้านกูป่าววะ....” เจมส์ถามเพื่อนๆ เพราะเป็นกิจกรรมที่กลุ่มนี้ชอบทำในวันหยุดสุดสัปดาห์
“กูขอตัวว่ะ เอ่อ...จิงๆกูยังไม่ได้บอกพวกมึงเลยว่า ตั้งแต่อาทิตย์นี้ไปกูต้องเรียนพิเศษทุกวันศุกร์กับวันเสาร์ว่ะ” ต่ออธิบาย
“กูขอตัวว่ะ เอ่อ...จิงๆกูยังไม่ได้บอกพวกมึงเลยว่า ตั้งแต่อาทิตย์นี้ไปกูต้องเรียนพิเศษทุกวันศุกร์กับวันเสาร์ว่ะ” ต่ออธิบาย
“ไรวะ คุณชายต่อ....จะขยันไปไหนค้าบบบ” เจมส์พูดขึ้น
“เออ กูก็ไม่อยากเรียนหรอก แต่แม่กูบังคับ” ต่ออธิบาย
“แล้วมึงเรียนวิชาไรวะ...” โยถามขึ้นมาแบบมีสติเป็นครั้งแรกของวันนี้! ทุกคนยังคงตะลึง
“เออ กูก็ไม่อยากเรียนหรอก แต่แม่กูบังคับ” ต่ออธิบาย
“แล้วมึงเรียนวิชาไรวะ...” โยถามขึ้นมาแบบมีสติเป็นครั้งแรกของวันนี้! ทุกคนยังคงตะลึง
“ก็ คณิต...วิทย์...แล้วก็ว่ายน้ำว่ะ” ต่อตอบ
“โหย.....งั้นมึงก็ต้องใส่กางเกงว่ายน้ำแบบเซ็กซี่ๆ ป่าววะ” เม้งพูดขึ้นพร้อมทำท่าล้อเลียน
“เดี๋ยวกูเจรจากับคุณศรีให้เอาป่าว...” เจมส์ถือโอกาสล้อชื่อแม่ของต่อ
ต่อตบหัวเจมส์ทีนึงพร้อมกับเดินถือกระเป๋ากอดคอเจมส์ออกจากห้องไป ตามด้วยเม้ง โยยังคงยืนนิ่ง
“โหย.....งั้นมึงก็ต้องใส่กางเกงว่ายน้ำแบบเซ็กซี่ๆ ป่าววะ” เม้งพูดขึ้นพร้อมทำท่าล้อเลียน
“เดี๋ยวกูเจรจากับคุณศรีให้เอาป่าว...” เจมส์ถือโอกาสล้อชื่อแม่ของต่อ
ต่อตบหัวเจมส์ทีนึงพร้อมกับเดินถือกระเป๋ากอดคอเจมส์ออกจากห้องไป ตามด้วยเม้ง โยยังคงยืนนิ่ง
.....รูปไอ้ต่อเปลือย......
....เรียนว่ายน้ำ....... โยนึกแผนออกทันที! แต่โยก็รู้สึกผิดอยู่ดี ต่อเป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกันที่เห็นหน้ากันมาตั้งแต่ตอนเรียนชั้นอนุบาล
......จะให้กูขายเพื่อนได้ไงวะ........
“ไอ้โย......ไปยัง????” เม้งตะโกนเรียกโยมาจากหน้าห้อง
“เออๆ ไปเด๋ยวนี้แหละ...”
....เรียนว่ายน้ำ....... โยนึกแผนออกทันที! แต่โยก็รู้สึกผิดอยู่ดี ต่อเป็นเพื่อนในกลุ่มเดียวกันที่เห็นหน้ากันมาตั้งแต่ตอนเรียนชั้นอนุบาล
......จะให้กูขายเพื่อนได้ไงวะ........
“ไอ้โย......ไปยัง????” เม้งตะโกนเรียกโยมาจากหน้าห้อง
“เออๆ ไปเด๋ยวนี้แหละ...”
.....................................................................................
จบตอน
Kink Team เขียน
.
.
Kink Team เขียน
.
.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น