"พี่อู๋ที่รัก" (5)
ตกใจตื่นด้วยเสียงหอนเห่าเกรียวกราวข้างหน้าเรือนรับรอง
เป็นช่วงที่หมามันเป็นSadยื้อแย่งตัวเมียกัน
อดนึกคิดในใจมิได้ว่า
เราเนี่ยมันก็ไม่ต่างไปเสียเลย
เมื่อความกลัดหื่นขึ้นหน้าก็ว่าวและเย็ดไม่ยั้งคิด
ดีแต่เพียงว่าเมื่อทำไปแล้วอาจหยั่งรู้ว่าอะไรคือความควร
ค่อยๆเผยอตาแรกมอง
แล้วต้องรีบผลุนตัวขึ้นนั่ง
หาไปโดยรอบๆ
ไม่มีเงาร่างของพี่อู๋ให้เห็น
พี่เขาคงแอบลี้หลบหน้าก่อนที่เราจะตื่น
ใช่สิ..
มันยากที่จะเผชิญหน้ากันจะจะ
ณ เวลานี้
ด้วยเราต่างไม่อาจหยั่งในใจของแต่ละฝ่ายได้ว่า
รู้สึกและนึกคิดเป็นอย่างใด
รู้ดีแต่เพียงว่าตัวผมเองมีความสับสนและกระดาดอายเป็นที่สุด
เป็นความผิดปกติไหมที่ชายจะสมสู่กับชาย
มาเย็ดกันเฉกเช่นเรา
รู้แต่คำเล่าก่อนๆว่าเป็นเรื่องของไอ้พวกวิตถารทางเพศมันทำกัน
เรารวมจัดอยู่นั่นด้วยไหมหนอ?
แล้วอยากรู้จริงว่าในหมู่พวกพ้องที่โรงเรียน
ใครบ้างเคยได้ทำเช่นเรา
อีกด้านในใจเกิดผลุดแย้งคิดต่างไปว่า
ถ้าผิดแล้วต้องคงมีแต่ทุกข์
แต่ทำไมเล่าในจิตเราลึกๆถึงมีสุขเอิบอุ่นอย่างไม่เคยรับมาก่อน
มีพลังลึกลับคล้ายเป็นแรงแม่เหล็กดูดภายในกระตุ้นให้อยากเข้าโอบกอด
แนบชิด
เอาหน้าซุกอกแอบ
รับไออุ่นกายของพี่เขา
ยากจะสลัดคิดนั้นให้ห่างหายไป
ยังจำรสรอยจูบแรกที่ดูดดื่ม
มันยังหวิววาบหวามซาบซ่านทรวงอกอยู่เมื่อนึกตอนนี้
ตลอดลีลาการกระเด้าเย็ดของเราที่สนองต่อกันก็มิใช่ว่าจะทำไปเพื่อเพราะหื่นอยากแต่ถ่ายเดียวนี่
เราเอื้อปรนเปรอต่อกันตามใจที่เรียกร้องลึกๆมิใช่หรือ
ทั้งๆที่เป็นแรกเย็ดของเราสอง
ทำไมมันจึงพร้องจังหวะกลมกลืนกันโดยปราศจากการซักซ้อมบอกเตือน
ช่างเข้าขากันจริงแท้
ส่งให้มีแต่สุดสุขในชั่วนั้นสุดจะลืม
ถามใจตนแล้วก็ไม่มีความกังขาสักนิดเลยว่า
ยามนี้มีพี่อู๋เป็นที่รักอย่างท่วมท้น
นี่จะเรียกว่า "ความรัก"
ได้ไหมหนอ
มันช่างต่างจากรักพ่อแม่และคนอื่นๆที่เรารู้ว่ารัก
เสียงนาฬิกาข้างฝาตีบอกเวลาว่า
5 โมงเย็น ตื่นจากภวังค์
"ตายห่าหล่ะ
แม่คงจะเรียกหากินข้าวเย็น?
หลับบ่ายยาวจริงเรานี่
แต่มันยังเบาๆเหวงๆตัวพิกลๆอยู่เลย
ทำไมจะไม่เล่า
น้ำแตกถึงสองคราในชั่วไม่ห่างเกินชั่วโมง
หมุนตัวบนเตียงทางขวาเอาขายันพื้น
รู้สึกเจ็บขัดเอวยอกไปตลอดทั้งตัว
ขัดๆที่ลำKโดยเฉพาะ
เจ็บแปลบๆ
ปวดตุบๆรอบคอหัวกระดอยิ่งนัก
ในเมื่อหนังหัวหุ้ม
มันถูกถอกถลกไปมาตอนกระเด้าเย็ดแรง
สายสองสลึงคงจะขาด
ในตอนนั้นเมามันKจนไร้เจ็บ
ปลายหนังKถูกดึงลงจนสุดเงี่ยงยังไม่หุบกลับ
คงบวมเริ่มอักเสบ
นึกยิ้ม นี่จะเรียกว่า
พรหมจารีชายของกูนี่ได้ขาดสะบั้นสูญสิ้นไปแล้วได้ไหม?
หัวเราะกับตัวเองเบาๆ
"มีผัวโดยไม่ตั้งใจ"
ยังรู้สึกถึงน้ำKที่ระเหยแห้งกังจนตึงผิวบริเวณใต้ต้นขาอ่อนด้านในชิดๆพวงลูกกระโปก
แต่ว่าตามง่ามตูดในที่อับนี่สิมันยังแห้งหมาดๆ
ความเหนียวหนะเหนอะยังมีอยู่
กลิ่นชื้นคาวหอมโชยมาจางๆต้องจมูก
ปลุกชวนให้ซ่านหวิวขึ้นมาอีก
บนผ้าขาวคลุมเตียงบริเวณจุดเย็ด
รอยร่องน้ำกามที่ราดหยดเห็นเป็นดวงกลมโต
พี่เขาคงได้ปลดเปลื้องความกลัดอยากกับเราจนถึงขีดยอดแห่งที่สุด
มิฉะนั้นแล้วน้ำเย็ดคงจะไม่พ่นหลั่งมากมายถึงเพียงนี้
คาดเอาว่าได้พุ่งทลักอย่างถั่งถันกระฉูดพ้น
ออกจนหมดถุงกามเป็นแน่
ไอ้เราเองก็เถอะ
น้ำแตกหนสองไม่ด้อยกว่าแรกๆเลย
เพิ่งมาสังเกตว่าตนมีเสื้อกางเกงใส่อยู่ครบ
ใจวาบอุ่นขึ้นมาอย่างฉับพลัน
เมื่อได้รับรู้ถึงความอาทรห่วงใยของพี่เขา
ก่อนจะผละจากไปหันมาสวมใส่ให้
คงจะค่อยๆทำให้อย่างอ่อนนุ่มนวลยิ่ง
จนเราหารู้ตัวไม่
เมื่อล่วงถึงการณ์นี้แล้วอยากจะรู้นักว่าใจเขาคิดเช่นไรกับเรา
การที่เขาลอบทำให้กับเราดั่งนี้
อยากจะทึกทักเอาเองว่าพี่เขาคงมีใจเผื่อให้เราบ้างไม่มากก็น้อย
ถึงแม้ว่าจะไม่เท่าครึ่งรักของเราก็ตาม
เพียงเท่านี้มันพอที่ทำให้หัวใจของผมพองโต
เต็มเปี่ยมด้วยความหวังตามอารมณ์เคลิ้มฝัน
ช่างแสนสุขล้นใจนักเมื่อได้นึกคิด
?ใจเริ่มเหม่อลอยย้อนถึงกาลเวลาในอดีต
ช่วงเราแรกพบหน้าก่อนมารู้จักกัน
นึกถึง
ปากที่อิ่มเอิบแดงมีรอยลักยิ้มตรงมุมที่เติมเสน่ห์ให้
ขนไรหนวดอ่อนๆที่ยังไม่ผ่านการโกนเป็นแนวเขียว
สูงสง่า
หุ่นสมส่วนเฉกร่างนักบอลรุ่นหนุ่มที่เติบโตอย่างสมบูรณ์
ช่วงขาขาวเต็มด้วยเนื้อกล้ามและขนอ่อนๆคลุมเบาๆบาง
ตูดกลมกลึงอัดแน่น
มองเห็นพูก้นแก้มเด่นชัด
ผมชอบมองช่วงขาอ่อนพลับในของพี่เขาที่เชื่อมต่อกับก้านก้น
มันเป็นแนวเนื้อกล้ามนูนเว้าโค้งเข้ารูป
มีพลังดูดทางเพศที่แฝงไว้อย่างประหลาดยามเพ่งมอง?
นาฬิกาตีอีก เตือนว่า
ครึ่งชั่วโมงได้ล่วงไป
ผมทะลึ่งยื่น
รีบสาวเท้าออกจากห้องจะมุ่งกลับบ้าน
ไม่ลืมที่จะล็อกประตูเรือนรับรองเก็บกุญแจไว้ที่เดิม
ก่อนจาก
ก้มมองดูความเรียบร้อยตรงเป้ากางเกงตัวเองอีกครั้ง
โชคดีที่เป็นสีกรมท่า
จุดดวงด่างประปรายประจักษ์ตาไม่ชัดนักถ้าไม่เพ่งสังเกต
แต่คาวน้ำเย็ดของพี่อู๋ที่หลั่งพรมบนตัวนี่สิ
มันโชยกลิ่นช่างรุนแรงนัก
ยากจะเอามันแอบเก็บซ่อนให้พ้นตัว
หน้าหนาวค่ำไว
แต่มันยังไม่มืดนัก ?วันนี้
แสงทองหลังตะวันลับจับฟ้าต้นเดือนธันวาสวยงามยิ่งกว่าวันอื่นๆ
ที่เห็น...ลมหนาวซึ่งไม่จัดนักในเมืองกรุงเก่าโชยมาเอื่อยๆ
แต่มันก็ไม่อาจทำให้กายและใจสะท้านเท่าเมื่อหวนถึงคนรัก
?ป่านนี้พี่อู๋ทำอะไร
หรือคิดอะไรอยู่หนอ?
ก่อนที่จะเดินข้ามพ้นรั้วกำแพงวัดเลี้ยวเข้าตรอกกว้างมุ่งตรงไปบ้าน
เสียงคุ้นๆของเด็กรุ่นหนุ่มดังจากข้างกำแพงตามหลังมา
ในน้ำเสียงนั้นฟังดู
แฝงเคลือบแคลง
"ขึ้นไปทำอะไรบนเรือนรับรอง
เพิ่งลงมาเวลานี้ฮึ ป้อ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น