วันนี้เป็นวันสงกรานต์ หนุ่มสาวชาวบ้านเบิกบานจริงเอย
ตอนเช้าทำบุญ ทำบุญตักบาตร ทำบุญร่วมชาติตักบาตรร่วมขันกันเอย
ปกติแล้วในทุกๆเช้าของการตื่นนอน ผมมักจะได้ยินเสียงเจ้าโต้งของปู่ขันปลุกประจำ
หากแต่ว่าวันนี้กลับไม่เป็นเช่นนั้น เพราะเสียงที่ส่งเข้ามาถึงผมมันไม่ใช่เสียงเจ้าโต้ง
หากแต่เป็นเสียงเพลงรำวงวันสงกรานต์ ที่ปู่ของผมเปิดจากเครื่องเล่นเทปที่ใกล้จะพัง
แต่ทว่า ถึงมันจะเก่าคร่ำคร่าเพียงใด แต่เสียงที่ขับออกมายังคงใส และกังวาลอยู่เสมอ
ซึ่งนั่นก็เป็นเหตุผลที่ทำให้ผมต้องตื่นขึ้นมาจากนิทราอันแสนสุขเพื่อมาพบกับวันใหม่
เฉกเช่นเดียวกับพ่อดลของผม ที่ได้ยินเสียงเพลงขับกล่อมนั่น แล้วพาให้ตื่นขึ้นเช่นกัน
... ลูกหมาตื่นของพ่อตื่นแล้ว มาให้พ่อจุ๊บก่อนครับ ...
... พ่อ พ่อ จุ๊บ จุ๊บ พ่อ พ่อ เพลงครับ ...
... นั่นน่ะสิ ใครกันนะเปิดเพลงเสียงดังเชียว เราไปดูกันไหมครับ ...
... ไปไปครับ น้องดินจะไปดู...
พ่อดลเห็นผมตอบรับอย่างสนใจ ก็รีบเอามือช้อนตัวผมขึ้นมากอดเพื่อเดินไปนอกห้อง
ซึ่งทันทีที่เราสองคนออกมายังชานบ้าน เราก็พบถึงที่มาของเสียงเพลงรื่นเริงบันเทิงใจ
ที่แท้ก็มาจากเจ้าวิทยุเครื่องเก่านี่เอง พ่อเลยหันไปถามลุงแดนว่าใครกันเป็นคนเปิดมัน
ปู่เดชที่กำลังเดินขึ้นมาบนบ้านเลยเอ่ยปากตอบว่าปู่เป็นคนเปิดเอง เสียงมันดังใช่ไหม
พ่อดลรีบหันไปตอบว่าไม่ใช่หรอก แต่เพราะกลับมาอยู่ได้สองอาทิตย์ เพิ่งจะได้ยินมัน
ปู่เดชเลยบอกพ่อว่า อันที่จริงแกก็คิดว่ามันพังไปแล้ว แต่วันนี้นึกครึ้มใจเลยเอามาเปิด
พ่อได้แต่พยักหน้ารับคำก่อนที่จะปล่อยผมลงไปเดินเล่นที่ชานบ้านตามปกติเช่นทุกวัน
แต่ก็เดินเล่นได้ไม่นานนักหรอก เพราะทั้งปู่และพวกญาติๆมักจะมาห้อมล้อมผมเสมอ
โดยเฉพาะปู่ของผมนั่นแหละ แกเห็นผมมาเดินผ่านไปมาไม่ได้เลย ต้องจับมาฟัดหอม
และเช้าวันนี้ก็เช่นเดียวกัน พอแกเห็นพ่อปล่อยผมลงมาเดินตุปัดตุเป๋ แกก็รับมาคว้าจับ
จากนั้นก็สวมแขนกอดเอาหน้าเอาหนวดมาฟัดแก้มของผมเป็นระวิง จนผมหัวเราะร่า
กว่าปู่จะยอมปล่อยก็ใช้เวลาอยู่เนิ่นนานจนย่าบอกว่าให้เลิกแกล้งผมแล้วไปช่วยยกของ
ปู่เดชเลยยอมวางมือ พลางเดินตรงไปหาภรรยาคู่ใจของปู่ เพื่อช่วยยกแกงหม้อใหญ่นั่น
พ่อดลที่ยืนอยู่ใกล้ๆเลยเอ่ยปากถามพ่อกับแม่ของเขาว่าจะเอาแกงหม้อนี้ไปทำอะไรกัน
ย่าที่ยืนอยู่ไม่ไกลเลยตอบว่าจะเอาไปถวายพระเพราะวันนี้เป็นวันขึ้นปีใหม่ไทยนั่นเอง
พอได้ยินคำตอบ บวกกับเนื้อเพลงที่พ่อได้ฟังเมื่อครู่พ่อเลยถึงบางอ้อว่านี่วันสงกรานต์
พ่อเลยหันไปถามปู่ว่าจะไปวัดตอนกี่โมง เพราะพ่ออยากที่จะพาผมไปทำบุญวันนี้ด้วย
ปู่เลยบอกว่าต้องไปถึงวันไม่เกิน 06.30น.เพราะจะต้องรีบไปเตรียมอาหารเพื่อรอถวาย
พ่อดลรีบหันกลับมาหาผมทันที แล้วชักชวนให้ไปอาบน้ำ เพื่อที่จะได้ไปทำบุญที่วัด
ผมได้ยินว่าพ่อจะพาไปวัดก็ดี๊ด๊าทันที รีบเดินตัวเอียงปลิวไปกอดแข้งกอดขาพ่อเอาไว้
พลางออดอ้อนออเซาะว่าจะไปวัด เพราะผมมักคุ้นเคยกับการไปธุจ้าพระที่พ่อพาไป
... น้องดินจะไปจ้า จ้าครับ ...
... ไปจ้า จ้ากันเนอะ ไป ไป...
พ่อรีบพาผมเดินไปหยิบอุปกรณ์ลงไปอาบน้ำทันที ซึ่งที่นั่นมีลุงแดนและอาพลอาบอยู่
พ่อดลเลยส่งเสียงทักทายสองหนุ่มนั่น ก่อนที่จะอุ้มผมไปยืนอยู่ข้างๆกับอาพลอย่างไว
หลังจากนั้นก็รีบตักจ้วงน้ำมาอาบให้ผม อาพลที่อาบเสร็จแล้วเลยอาสาจัดการให้แทน
พ่อผมเลยฝากให้อาช่วยจัดการให้ ส่วนพ่อก็ตั้งหน้าตั้งตาอาบน้ำอาบท่าขัดลำกระบวย
จนกระทั่งลุงแดนขอตัวขึ้นไปก่อน เพราะแกจะรีบไปช่วยปู่ของผมจัดการยกข้าวของ
พ่อเลยพยักหน้าส่งให้แล้วหันไปอาบน้ำต่อ พร้อมกับหันมองอาพลที่อาบน้ำให้ผมไป
... พลมาอยู่ที่บ้านพี่กี่ปีแล้ว ...
... 3 ปีแล้วครับพี่ ...
... แล้วบ้านของพลอยู่ที่ไหนล่ะ อยากกลับบ้านไหม พี่จะพาไป ...
... ผมไม่มีบ้านหรอกครับ ผมเป็นเด็กวัดน่ะพี่ จำความได้ก็อยู่ที่วัดแล้วครับ ...
... พี่ขอโทษนะที่ถามเรื่องไม่เป็นเรื่อง ...
... เฮ้ย ไม่เป็นไรเลยพี่ดล ผมไม่คิดมากครับ...
พ่อรู้สึกผิดนิดๆที่ความปราถนาดีของตัวเองกลายเป็นไปสะกิดเอาสิ่งที่ไม่ควรจะถาม
พ่อเลยรีบหุบปากตัวเองลงทันที แล้วจัดการอาบน้ำอาบท่าต่อ เพื่อให้ทันเวลาไปวัด
แต่ทว่า ขณะที่พ่อกำลังหลับตาล้างหน้าอยู่นั้น พ่อก็ต้องสะดุ้งตัวเพราะอะไรบางสิ่ง
... เฮ้ย ทำอะไรวะพล ...
... ผมเห็นพี่ยังไม่ได้ล้างตรงนี้เลย ผมจะช่วยล้างให้น่ะครับ ...
... ไม่เป็นไร เดี๋ยวพี่ล้วงไปล้างเอง ขอบใจมาก...
... พี่ดลรังเกียจผมหรอครับ ตั้งแต่วันนั้นที่เรามีอะไรกัน พี่ก็ไม่เคยยุ่งกับผมเลย ...
อาพลคงรู้สึกอึดอัดใจเลยทำแบบนี้ พร้อมกับตั้งคำถามที่แสดงให้เห็นว่าเขาคิดมากอยู่
พ่อดลที่ไม่ได้คิดแบบนั้นเลยรีบบอกปัดไปทันทีแล้วบอกให้อารู้ว่าพ่อเอ็นดูอาพลมาก
ที่พ่อไม่ทำอะไรอาพลอีกก็เพราะพ่อคิดว่าอาพลเป็นน้องของพ่อ พ่อจึงไม่อยากทำร้าย
อาพลฟังคำตอบของพ่อแล้วก็น้ำตาคลอแอบหันหน้าหนี พ่อเลยย่อขาลงมานั่งข้างเขา
พลางเอามือไปกอดคออาไว้แล้วเอี้ยวหน้าของอาให้หันมามองหน้าพ่อที่กำลังยิ้มให้อยู่
อาพลตาแดงจนน่าเอ็นดู พ่อดลเลยรั้งหน้าแกมาประกบปาก แล้วรีบสอดลิ้นหวานล้วง
จ๊วบบบบบบบบ
... อื้มมมม พี่ดลครับ ...
... สัญญาใจไง พี่น่ะรักเอ็งนะพล เอ็งเป็นน้องของพี่ อย่าคิดอะไรมากอีก ...
... ครับพี่พล ผม ผมรักพี่นะครับ ผมจะเป็นน้องที่ดีผมสัญญา ...
... สัญญาจริงหรือเปล่า ถ้าพูดจริง นั้นช่วยล้างควยให้พี่หน่อยแล้วกัน ...
พ่อดลคิดว่าไหนๆก็ไหนๆแล้ว เลยแกล้งทำเป็นเสนอข้อสัญญาให้กับน้องเขยไปทันที
ซึ่งอาพลเองก็ไม่คิดจะปฎิเสธเลย แกบอกให้พ่อยืนขึ้นไปอาบน้ำต่อ แล้วไม่ต้องสนใจ
ส่วนตัวของแกนั้น ก็ทำหน้าที่มอบสัญญาให้พ่อด้วยอุ้งปากอุ่นๆ ที่กำลังบ๊วบหัวถอก
เล่นเอาพ่อดลถึงกับซี๊ดปากสั่นเลยทีเดียว จนบางครั้งทนไม่ไหวก็กอดหัวอาแล้วซอย
อาพลเองก็ดูจะพึงใจที่พอทำเขาแบบนั้น เขาเลยยิ่งเร่งฝีปากบ๊วบรูดดุ้นควยพ่อจนสุด
เรียกว่าพ่อดลของผมนี่ถึงกับเงี่ยนสั่นเลยทีเดียว แกจึงเผลอเอ่ยปากขอสอดดุ้นควยแก
... ถ้าพลไม่ลำบากใจนัก ขอพี่เอาควยยัดเข้าไปสักนิดได้ไหมล่ะ ...
... ได้สิครับพี่ดล ผมเต็มใจที่สุดเลยครับ ...
... นั้นพลมายืนเกาะโอ่งตรงนี้มา พี่ขอเย็ดหน่อยนึง น้ำควยพี่ใกล้แตกแล้ว ...
... ครับพี่พล พี่พลเอาควยเย็ดเข้ามาเลยครับ นี่ครับ ผมแหกร่องตูดรอแล้ว ...
พ่อดลมองดูน้องเขยกำลังโก้งโค้งตัวเชิ่ดร่องตูดอวดพ่อ พร้อมกับเอามือแหกก้นจนอ้า
เรียกว่าเชื้อเชิญกันสุดฤทธิ์ พ่อดลเลยรีบวิ่งไปชะเง้อดูว่าตอนนี้มีใครกำลังเดินมาไหม
พอเห็นว่าไม่มี แกก็รีบกลับเข้ามาปนะจำที่ แล้วกดหัวถอกบานของแกยัดเข้าร่องรูไป
กึก กึก กึก
เสียงหัวถอกบานมันชำแรกแหวกร่องตูดของอาพลไปจนมิด ทำให้ทั้งสองคนขนลุกซู่
หากแต่จะทิ้งเวลาไว้นานก็กลัวจะมีคนมาเห็น พ่อเลยซบหน้าลงไปที่แผ่นหลังของอา
แล้วบอกว่าพ่อขออนุญาตนะ ขอให้อาทนเอาหน่อย จากนั้นพ่อก็กอดสะโพกอาแน่น
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บๆๆๆๆๆ พั่บ
... อ้ะ อ้ะ อ้ะ อ้ะ อ้ะ อื้อออออ เสียวดีจริงๆเลยพล พลของพี่ อ้ะ อ้ะ อ้ะ ...
... พี่ดล พี่ดลพี่ อื้ออออออ โอ้วววววว อู้วววว พี่ดลผมเสียวพี่ อื้อออออ ...
สถานการณ์มันรอช้าไม่ได้พ่อดลเลยสอยงัดดุ้นควยเข้าไปทะลวงตูดอาพลแกไม่ยั้งแรง
บั้นเด้าของพ่อสาวสะบัดแล้วอัดกระทุ้งส่งเสียงตั้บ ตั้บ อยู่ไม่คลาย จนอาพลแกคราง
พ่อเลยดึงสะโพกของอาเข้ามากระทุ้งอัดระรัว แล้วเกี่ยวเอวคว้านดุ้นเพื่อเค้นให้ถึงไส้
ทำให้อาพลสั่นไปทั้งร่าง แกกัดฟัดแน่นเงยหน้าครางในลำคอแบบสาสมกับสิ่งที่คิด
จนโดนพ่อกระทุ้งหัวถอกบานของพ่อชำแรกเข้าไปแบบหนักๆ แกก็แหกปากร้องสั่น
พ่อเลยเอามือเอื้อมไปอุดปากของแกเอาไว้ แล้วกระเด้าควยเย็ดจนปากร่องตูดอาปลิ้น
พั่บ พั่บ พั่บ พั่บ พั่บๆๆๆๆ พั่บ
... ซี๊ดดดด มันส์ควยพี่ฉิบหาเยเลยพล ตูดเอ็งมันตอดดีเหี้ยๆ อ้ะ อ้ะ อ้ะ...
... อื้ออออ ควยพี่แม่งก็ใหญ่ฉิบหายเลยพี่ดล แถมเย็ดโคตรมันส์เลยพี่ อื้อออออ...
... พี่น้ำควยจะแตกแล้วพล พลให้พี่กระทุ้งควยแรงๆนะคนดี ...
... ได้เลยพี่ดล พี่ดลกระแทกควยเข้ามาเลยพี่ เย็ดเข้ามาพี่ผมชอบ พี่ดล โอ้ววว ...
ยังไม่ทันสิ้นเสียงคำตอบของอาพล พ่อของผมก็เล่นกระแทกด้ามควยยัดเข้าไปจนสุด
จากนั้นก็กระชากครูดหัวถอกบานของแกมาเกี่ยวโพรงลำไส้ แล้วกระทุ้งพรวดเข้าไป
ทำเอาอาพลถึงกับขาสั่นระริก แถมพ่อยังเอามือสอดไปล้วงบี้ขยั้หัวควยเขื่องให้อาอีก
เรียกได้ว่าบริการเต็มขั้น จนอาพลเองตอดร่องตูดขมิบรัว พ่อเลยอดกระแทกใส่ไม่ยั้ง
จนเฮือกแรงสุดท้าย พ่อกระชากควยออกจนหลุดปากรูแล้วกดอัดกระทุ้งเข้าไปจนสุด
อาพลถึงกับน้ำควยแตกออกมาทันทีแล้วพุ่งกระจาย เหมือนกับพ่อที่ทะลักน้ำเงี่ยนข้น
... อู๊วววววววววววววววววว สุดยอดเลยพล อื้อออออ ...
... พี่ดลก็สุดยอดดดดดด ผม ผมชอบควยพี่มากๆเลยครับพี่ดล ซี๊ดดดดดด ...
อาพลหันมาตอบพ่อด้วยใบหน้าพริ้มมีความสุข พ่อเลยดูดปากแล้วคว้านลิ้นไปอีกรอบ
จากนั้นก็รีบถอนดุ้นควยของพ่อออกมา โดยมีอาพลที่อาสาฟอกสบู่แล้วล้างให้อย่างดี
จนทุกอย่างเรียบร้อย พ่อก็หอมแก้มอาพลไปทีนึง พลางบอกว่าอาพลน่ารักที่สุดเลยนะ
อาพลเลยบอกพ่อว่า พ่ออย่าทิ้งอานะ อาอยากเป็นน้องของพ่อจริงๆ อาตั้งใจขอแค่นี้
พ่อดลเลยรีบรับปากทันที พร้อมบอกว่าให้ช่วยอุ้มผมขึ้นไปแต่งตัวแทนพ่อได้ไหมล่ะ
พอพ่อเสนอไปแบบนั้น อาพลก็ยิ้มร่าแล้วรีบมาอุ้มผมไปจากพ่อ พร้อมเดินนำไปลิ่ว
ทันทีที่ถึงห้อง อาพลก็ช่วยจัดการเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้กับผม แล้วหาชุดหล่อๆมาให้ใส่
พ่อดลที่ยืนแต่งตัวอยู่ข้างๆก็มองอาอย่างขอบใจ พลางแอบแกล้งเดินไปเอามือกอดเอว
อาพลแกก็ไม่ตกใจอะไร แถมยังมือไวคว้าหมับจับเข้ามาที่ดุ้นของพ่อแล้วขยำเล่นอีก
... เดี๋ยวมันแข็งน่ะพล ...
... ผมดูดให้มันอ่อนได้ครับพี่ดล ...
... ฮ่า ฮ่า ฮ่า ร้ายจริงๆ แต่เช้านี้คงไม่ได้แล้ว เดี๋ยวเราต้องไปทำบุญกัน...
... ครับพี่ นั้นผมขอไปแต่งตัวก่อนนะครับ ...
พ่อดลยิ้มรับให้อาพลไป ส่วนอาเองก่อนไปก็ไม่ลืมที่จะหันมาขอกอดพ่ออย่างซึ้งใจ
จากนั้นก็เดินออกจากห้องไปด้วยใบหน้าที่แช่มชื่น เพื่อไปแต่งตัวให้กับตัวของอาเอง
ส่วนพ่อกับผมนั้น เราสองคนเรียบร้อยกันแล้ว เลยชักชวนกันเดินออกไปหาพวกปู่
ปู่เดชกับลุงแดนเห็นผมแต่งตัวหล่อออกมาก็รีบกวักมือเรียก แต่ผมทำเป็นเล่นตัวก่อน
ทำให้ลุงแดนทนไม่ได้ต้องรีบลุกมาหาผมแล้วกอดหอมผมไม่แพ้ปู่เลย ทำเอาผมจั๊กจี้
แต่ลุงก็กอดฟัดผมได้ไม่นานหรอก เพราะปู่เดชของผมน่ะ แกอดไม่ได้ที่จะมาขอบ้าง
ระหว่างที่รอคนอื่นๆพร้อม ผมเลยต้องโดนกอดโดนฟัดไม่เว้นวาง เรียกว่าช้ำกันเลย
ดีนะที่ย่าของผมแต่งตัวเสร็จเร็ว เลยออกมาช่วยชีวิตผมได้ทัน ไม่งั้นปู่คงฟัดผมตาย
ย่าเห็นปู่แกล้งผมจนหนำใจ แกก็บอกให้ปู่กับพวกหนุ่มๆขนข้าวของเอาไปใส่ที่รถพ่อ
จนกระทั่งเรียบร้อย ย่าก็รบกวนให้พ่อพาย่าและพวกสาวๆไปส่งให้ที่วัดกันก่อนเลย
โดยที่ย่าไม่ลืมที่จะอุ้มผมไปด้วย ทำให้ผมรอดจากเงื้อมือของบรรดาหนุ่มๆในบ้านมา
หากทว่า ทันทีที่ผมเดินทางมาถึงวัด ผมก็เหมือนราวกับว่าหนีเสือปะจระเข้เลยทีเดียว
... ลูกหมาของตาก้อนมาแล้ว หล่อมาเลยนะเนี่ย ไหนๆขอตาหอมที...
... ตา ตา งื้ออออออ ฮะ ฮะ ฮะ ฮ่าๆๆๆ ตา ตา...
ตาของผมคนนี้ก็เห่อหลานไม่แพ้กัน พอเห็นผมปุ๊บก็รีบมาคว้าเอาตัวของผมไปกอดไว้
จากนั้นก็ไม่ต้องพูดถึง ผมกลายเป็นลูกหมาที่โดนทั้งตาและบรรดาลุงๆพากันกระหน่ำ
จนย่าของผมจัดของเรียบร้อยนั่นแหละ แกถึงเดินมาขอผมคืนเพราะแกแอบหวงผมอยู่
ซึ่งครอบครัวของตาก็พอจับสังเกตได้เลยไม่ว่าอะไร แถมยังยอมส่งตัวคืนให้ย่าโดยดี
เหตุที่เป็นแบบนั้นก็เพราะตายอมรับว่า พ่อของผมนั้นสามารถเป็นพ่อที่ดีให้กับผมได้
เพราะดูจากลักษณะนิสัย และความร่าเริงของผมแล้ว ตารู้ได้ทันทีว่าผมมีความสุขมาก
ดังนั้นหากพ่อหรือครอบครัวของพ่อจะหวงผมก็คงไม่แปลก และตาเองก็จะไม่คัดค้าน
แต่ขอเพียงว่าให้ผมรู้ว่าแกคือตา และไม่ได้คิดที่จะทอดทิ้งก็พอ นั่นคือสิ่งที่ตาบอกพ่อ
พ่อของผมจึงไม่ได้หวงที่จะปล่อยผมให้ไปหาพวกเขา และมักจะให้อาพลพาไปเสมอ
... แล้วนี่เดชมันไม่มาด้วยหรือไงล่ะพิณ ...
... มาจ้ะพี่ก้อน เจ้าดลกำลังขับรถไปรับอยู่จ้ะ ...
... อ่อ ทำไมไม่ให้ดลมันออกรถให้อีกสักคันล่ะ ครอบครัวเอ็งคนมันเยอะ ...
... ไม่ดีกว่าพี่ ดลมันคงไม่ได้ร่ำรวยอะไร ฉันไม่อยากทำให้มันลำบาก...
... เอาเถอะ ถ้ามันอยากออกรถจริงๆ ให้มันมาบอกข้า เดี๋ยวข้าจะหาทางช่วย ...
... ขอบคุณพี่ทองมากๆ เอาไว้ฉันจะบอกให้ดลมันรู้จ้ะ ...
ย่าของผมแกเป็นคนเรียบง่ายมากๆ ถึงแม้ว่าแกจะดุก็ตาม แต่แกไม่ชอบรบกวนใคร
ดังนั้น พอพ่อผมเดินทางมาถึง แกก็ไม่ได้พูดเรื่องที่ตาของผมบอก จนกระทั่งงานเริ่ม
โชคดีที่ตาของผมเดินมาช่วยพ่อยกของเตรียมจะถวายพระหลังสวดเสร็จเลยได้คุยกัน
ตาเสนอให้พ่อออกรถอีกสักคันนึง เพราะปู่ของผมกับลุงทั้งสองคนก็มีใบขับขี่อยู่แล้ว
และที่สำคัญตายินดีที่จะช่วย เพราะถือว่าพ่อคือพ่อของผม และพ่อก็ดูแลผมมาอย่างดี
พ่อเลยยกมือไหว้ขอบคุณตาไป พลางบอกว่าพ่อเองก็คิดเอาไว้แบบนั้น แต่รอเอกสาร
เพราะอันที่จริงแล้ว เมื่อสองวันก่อนพ่อได้พาผมไปที่ศูนย์รถยนต์ในเมืองไม่บอกใคร
พ่อคิดไว้แล้วว่าต้องมีรถอีกสักคันนึงเอาไว้ที่บ้าน เผื่อว่าในยามฉุกเฉินจะได้มีไว้ใช้
จึงไปติดต่อทำเรื่องทุกอย่าง แต่เพราะพ่อต้องผ่อนซื้อด้วย เลยต้องใช้เอกสารเงินเดือน
ซึ่งพ่อก็ติดต่อขอให้ปู่เวชช่วยจัดการให้แก ปู่เวชเลยให้เลขาของปู่ช่วยจัดการให้เสร็จ
ตอนนี้พ่อเลยได้แต่รอ แต่พ่อก็คิดว่าไม่เกินจากวันนี้หรือพรุ่งนี้หรอก ทุกอย่างจะเสร็จ
เพราะพ่อเชื่อมั่นว่าปู่เวชจะสามารถจัดการอะไรได้อย่างไว ด้วยอิทธิและชื่อเสียงเขา
ดังนั้น พ่อจึงได้แต่ยกมือไหว้ขอบคุณตาที่จะช่วยเหลือพ่อแต่ก็บอกปัดความช่วยแกไป
จากนั้นก็ต่างคนต่างช่วยกันยกของมาตั้งสำรับตรงหน้าพระ แล้วค่อยๆนำวางขึ้นถวาย
ระหว่างนั้น พ่อก็กวักมือเรียกให้ผมไปยกของถวายพร้อมกับพ่อด้วยเพื่อทำบุญร่วมกัน
... ชื่ออะไรล่ะเราน่ะ ...
... น้องดินครับ น้องดินครับ...
... อายุเท่าไหร่แล้ว ...
... เท่านี้ครับ ...
... ไม่ได้นะครับ น้องดินต้องบอกหลวงตาว่า 6 ขวบครับ ไม่ยกมือให้หลวงตานะ ...
... 6 ขวบ 6 ขวบครับ ...
ระหว่างที่กำลังยกของถวายพระอยู่นั้น หลวงตาที่นั่งอยู่ใกล้จุดที่ผมยืนก็หันมาถามชื่อ
ท่านถามอายุ และอีกหลายอย่างที่เกี่ยวกับผมอยู่นาน โดยมีพ่อของผมเป็นคนช่วยตอบ
หลังจากท่านถามจบ หลวงตาก็ถามพ่อว่า ที่ผ่านมาผมมีใครบางคนคอยปกป้องใช่ไหม
พ่อฟังสิ่งที่หลวงตาถามแล้วก็อดสงสัยไม่ได้ เพราะในชีวิตของผมมีคนมากมายเข้ามา
พ่อเลยขออนุญาตถามหลวงตาว่าลักษณะเป็นอย่างไร หลวงตาจึงอมยิ้มแล้วบอกให้รู้
คุณลักษณะนั้นมันตรงกับปู่เวชมากๆ เรียกว่าเหมือนทุกอย่าง พ่อจึงตอบไปว่าใช่แน่ๆ
หลวงตาจึงหันมามองผมแล้วบอกว่า ให้พ่อเอาผมไปยกให้เขา ให้เขาผูกแขนรับขวัญ
เพราะผมมีดวงที่จะอยู่ใต้การอุปถัมภ์ของเขาคนนั้น และอนาคตของผมจะสดใสแน่ๆ
พอพ่อได้ยินดังนั้นก็กราบสาธุท่าน พร้อมกับบอกให้ผมธุจ้าหลวงตา แล้วอุ้มออกมา
... ใครกัน คนที่หลวงตาท่านพูดถึงน่ะ...
... เขาชื่อคุณเวชน่ะพ่อ เขาเป็นเจ้านายของผมเอง คอยช่วยผมทุกอย่าง ...
... โหหหห ขนลุกเลยว่ะ แล้วเอ็งก็อย่าลืมทำตามที่ท่านแนะนำล่ะ ...
... ครับพ่อ กลับไปผมจะรีบเอาลูกหมาไปยกให้เขาเลยครับ ...
... เฮ้ยๆ เดี๋ยวๆ ยกให้แค่ในนามเพื่อรับขวัญนะโว๊ย ข้าไม่ให้ยกให้เลยนะ ...
... อ้าว ไม่ต้องยกให้เลยหรอพ่อ ...
พ่อดลแกล้งเย้าแหย่ปู่ของผม เพราะรู้ดีว่าปู่น่ะแอบหวงผมอยู่เนืองๆทำให้แกฉุนใส่พ่อ
พ่อเลยรีบทำเป็นยออเซาะบอกว่าพ่อไม่ยกให้ใครหรอกน่ะ ปู่เลยหันมาเอามือเขกหัวที
จากนั้นก็พากันนั่งรับศีลรับพรจากพระ จนพระท่านกลับกุฏิ พวกเราก็ช่วยกับเก็บล้าง
พอเรียบร้อยแล้ว พ่อก็ขนข้าวของต่างๆชึ้นรถ แล้วขับรถพาพวกสาวๆกลับไปส่งบ้าน
ส่วนพวกหนุ่มๆนั้นก็นั่งรอกันต่อไปรวมทั้งผมด้วย เพราะพ่อฝากผมไว้กับอาพลเขา
ผมเลยชวนอาพลเดินเล่นไปรอบวัดอย่างสอดรู้สอดเห็น จนพบเข้ากับหลวงตาอีกครั้ง
... ว่ายังไง เราเจอกันอีกแล้วนะ ...
... จ้า จ้าครับตา ...
... ไม่ใช่ตาครับน้องดิน นี่หลวงตา ไหนเรียกหลวงตาก่อน ...
... หลวงตา หลวงตา หลวงตา จ้า จ้าครับ ...
หลวงตามองผมอย่างเอ็นดูด้วยใจที่เปี่ยมเมตตา พร้อมกับหันไปมองหน้าของอาพลเขา
จากนั้นก็พูดบอกอาพลว่า เรื่องบางเรื่องมันก็เป็นเวรกรรมบางคนก็ทำมันโดยไม่ได้คิด
หากอยากจะหยุดกรรมนั้นไว้ เราก็ต้องไม่สร้างกรรมเพิ่มเพื่อให้มันไม่ทับถมเข้ามาอีก
อาพลฟังคำสอนของหลวงตาท่านก็สำนึกรู้ได้ว่าท่านคงอยากเตือน จึงยกมือไว้ท่วมหัว
พลางกราบขอขมาท่านแล้วพูดว่า กรรมที่ท่านว่านั้น อารู้ดีว่าคืออะไร แต่หนีไปไม่ได้
ด้วยเพราะใจของอาในตอนนี้ ยอมที่จะตกลงไปในบ่วงกรรมนั้น และอาก็ยอมรับมัน
หลวงตาได้แต่มองอดีตเด็กวัดคนนี้อย่างเมตตา พลางเอ่ยปากบอกว่าให้ทำสิ่งดีเยอะๆ
จากนั้นก็ชี้มือมาทางผมแล้วพูดว่า เด็กคนนี้จะนำพาความสงบสุขทุกอย่างมาให้อาพล
ขอให้อาเลี้ยงดูผมให้ดี อาพลได้ยินดังนั้นก็ยกมือไหว้สาธุหลวงตา ก่อนที่ท่านจะไป
หลังจากนั้น อาก็ชวนผมเดินไปเที่ยวเล่นตามมุมต่างๆ เพื่อให้ผมไปไหว้พระไปเรื่อย
จนกระทั่งพ่อของผมเดินตามเข้ามาหา อาก็ชวนผมเดินตามพ่อกลับไปยังรถที่จอดรถ
ปู่เดชที่ยืนรออยู่หน้ารถ พอเห็นผมกลับมาแล้วก็อ้าแขนรอรับ เพื่อจะเอาผมไปนั่งตัก
ส่วนอาพลก็ขึ้นไปนั่งตักของลุงแดนข้างหลัง พอเรียบร้อย พวกเราก็พากันกลับบ้าน
เช้าวันนี้นับว่าเราทั้งครอบครัวได้ทำบุญร่วมกัน ทุกคนจึงมีแต่ความร่าเริงแจ่ใสสุดๆ
พอถึงบ้าน ย่าของผมก็มีอาหารเช้าไว้รอต้อนรับอย่างดี เรียกว่ากินกันอิ่มหมีพลีมัน
หลังจากอิ่มท้องแล้ว เราก็แยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของแต่ละคน ส่วนผมก็ไปกับพ่อ
เพราะด้วยเรื่องของรถที่พ่อติดต่อเอาไว้ พ่อได้โทรไปสอบถามปู่เวชว่าไปถึงไหรแล้ว
ปู่เวชเลยให้เลขาช่วยติดต่อศูนย์รถยนต์ให้ และทางนั้นบอกพ่อว่า ให้พ่อรับรถได้เลย
เพราะปู่เวชจัดการเรื่องซื้อขายให้เรียบร้อยแล้วการผ่อนชำระพ่อต้องไปคุยกับปู่เวชเอง
พ่อดลจึไม่รอช้า ต่อสายถึงปู่เวชทันที ปู่บอกว่าเอาไว้พ่อกลับไปทำงานแล้วค่อยคุยกัน
จากนั้นก็วางสายไป พ่อดลเลยรีบชักชวนพี่ชายของตัวเองและอาพลเดินทางเข้าเมือง
และทันทีที่ถึงศูนย์รถยนต์ ทางผู้จัดการก็รีบเข้ามาหาพ่อทันที เพราะเลขาปู่สั่งเอาไว้
เขาจัดการเรื่องทุกอย่างพร้อมสัญญาให้เสร็จสรรพ พ่อเลยให้ลุงแดนเป็นคนลงชื่อไป
จนทุกอย่างเรียบร้อย พ่อก็บอกลุงแดนกับอาพลว่าเป็นของขวัญจากพ่อดลและลูกหมา
... จริงหรอวะเนี่ย ...
... จะเอาไหมล่ะ ไม่อย่างนั้นผมยกให้พ่อไปนะ ...
... เอาสิวะเอา ขอบใจเอ็งนะไอ้ดล ขอบใจลูกหมาของลุงด้วยนะครับ ...
... รัก น้องดินรักลุง ...
พ่อบอกลุงแดนว่า รถคันนี้เอาไว้ให้ลุงใช้ขับเพื่อพาคนที่บ้านไปเที่ยวเวลาที่พ่อไม่อยู่
และที่สำคัญ พ่ออยากให้ลุงใช้รถคันนี้ขับพาอาพลไปเที่ยวบ่อยๆ อาจะได้มีความสุข
เพราะพ่อเข้าใจและรู้ดีว่า ตลอดทั้งชีวิตของอาคงไม่เคยได้ไปที่ไหน พ่อจึงอยากให้
ลุงแดนหันไปมองหน้าอาพลแล้วบอกว่า ถึงลุงจะมีเมียแล้ว แต่ลุงก็อยากมีอาพลด้วย
สถานะของอากับลุงถ้าพูดให้คนอื่นฟังเขาคงมองว่ามันโคตรตลก แต่ลุงก็ยังอยากมีอา
ลุงแดนเลยถามอาพลว่า จะใช้ชีวิตเป็นเพื่อนกันไปแบบนี้ไหม นั่นทำให้อาพลร้องไห้
อาพลรีบพยักหน้าและเอามือเช็ดน้ำตาทันทีพร้อมกับบอกว่าอาจะอยู่ด้วยอย่างแน่นอน
พ่อเห็นภาพนั้นแล้วก็รู้สึกสบายใจ เพราะพ่อกลัวว่าเวลาที่พ่อไม่อยู่อาพลจะเหงาหงอย
แต่ถ้ามีลุงแดนอยู่ข้างๆอย่างเข้าใจอาพลแล้วล่ะก็ พ่อดลก็ไม่ต้องเป็นห่วงอะไรอีกแล้ว
แบบนี้ก็แฮปปี้เลยล่ะสิเนี่ย ว้าววววววววว ...........
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น