เมื่อคุณชายต้องกลายเป็นทาส 18

รถตำรวจค่อยๆ เคลื่อนที่ผ่านเข้าประตูเหล็กบานมหึมาของเรือนจำกลางจังหวัดอย่างช้าๆ แต่หัวใจของเคน นั้นเต้นเร็วไม่เป็นจังหวะ จนรถจอดที่ลานกว้างด้านหน้า "ลงมาได้แล้วโว้นไอ้นักโทษชายเมธาวุธ" "ไม่กูไม่ลง กูไม่อยากติดคุก กูไม่ได้ทำผิด พวกมึงส่งกูเข้าคุกทำไม ไอ้พวกโจรพวกนั้นต่างหากที่มันสมควรจะ อยู่ในคุก ไม่ใช่คนดีอย่างกู มึงด้วยไอ้พวกตำรวจชั่ว กูจะเอาเรื่องมึงให้ถึงที่สุด" "โอ้โห นี่มึงไปเอาเทวดาตกสวรรค์มาจากไหนวะเนี่ย หล่อล่ำดารายังอายเลยว่ะ" ผู้คุมที่เฝ้าหน้าประตูถาม หลังจากที่เคนโดนจับใส่กุญแจมือไพล่หลังและถูกหิ้วปีกลากตัวเดินโทงโทงมาตามทางจนถึงประตูเข้าอาคาร "กูพูดแล้วพวกมึงจะไม่เชื่อ ไอ้ตี๋ชีเปลือยนี่คือทายาทคนเดียวของตระกูลอีศวณรงค์ฤทธิ์ คุณชานเคนที่เค้าล่ำ ลือกันว่าหล่ออย่างหะเทพบุตรไงล่ะวะ เอ้าโชว์ความหล่อของมึงให้เพื่อนกูเค้าดูกันชัดๆ หน่อยซิ" นายตำรวจจับเคนหันไปให้ผู้คุมทั้งสองดูชัดๆ ผู้คุมเอื้อมมือมาจับ***เคนแล้วรูดเล่นไปมา "ใหญ่จริงๆ ว่ะ หัวแดงเชียว แม่งคงเงี่ยนมาก สมแล้วที่ถูกจับเพราะเป็นกะหรี่" "อย่ามาแตะต้องตัวกู ไอ้พวกเฮี่ะย พวกมึงจะต้องชดใช้ที่ทำกับกูแบบนี้ ฮือๆๆๆ" "ฮ่าๆๆ จะเข้าคุกแล้วยังจะปากเก่งอีกนะไอ้คุณชาย ดูสภาพมึงตอนนี้ดิ หมามันยังดูมีศักดิ์ศรีกว่ามึงเลย" ผู้คุมบีบ***เคนอย่างแรงและกระตุกขึ้นลงจนเคนตาค้าง น้ำหล่อลื่นไหลเยิ่มเพิ่มออกมา พอเคนน้ำจะแตกผู้ คุมก็ปล่อยมือให้เคยว่าวอากาศอยู่อย่างทรมานก่อนจะพาเคนเดินต่อเข้าไปยังประตูด้านในจนถึงห้องห้อง ใหญ่ที่ด้านในมีโต๊ะตัวทำงานพร้อมกับผู้ชายอายุราวสี่สิบรูปร่างสูงใหญ่นั่งอยู่ "ยินดีต้อนรับครับคุณชายเคน เอ๊ะหรือผมต้องเรียกว่านักโทษชายเคนถึงจะถูก หึหึ" "ปล่อยกูเดี๋ยวนี้นะ เอาเสื้อผ้ามาให้กูใส่ด้วยไอ้พวกโรคจิตเอ้ย" "พวกมึงถอดกุญแจมือคุณเคนออกซะ อย่าเสียมารยาท ให้เกียรติทายาทเจ้าของห้องนี้หน่อย" เคนงงกับคำพูดนั้นแต่ไม่ได้เอะใจ เพราะมัวแต่รีบสะบัดข้อมือให้กุญแจมือที่กำลังถูกไขออกนั้นหลุดออกและทำท่าจะต่อยตำรวจแต่ถูกจับรวบมือไว้ "กรุณายืนอยู่ในท่าที่สุภาพด้วยครับคุณเคน คุณลองมองไปบนข้างฝาตรงหน้าสิครับ คุณเห็นอะไรรึเปล่า" เคนมองขึ้นไปตามฟนังซึ่งค่อนข้างสูงเพราะห้องนี้เป็นห้องที่ใหญ่พอสมควรและก็ต้องตะลึงเพราะที่ข้างฝาด้านบนมีรูปผู้ชายสองคนและผู้หญิงสองคนซึ่งก็คือปู่ ย่า พ่อและแม่ของเคนนั่นเอง ใต้รปสลักชื่อไว้อย่างชัดเจนยิ่งใหญ่ และมีป้ายสลักเขียนว่า "ตระกูลอัศวณรงค์ฤทธิ์บริจาคงบประมาณสร้างห้องรับนักโทษนี้เมื่อปี 2534 เพื่อแสดงการสนับสนุนการขจัดคนชั่วออกไปจากสังคม" เคนอึ้งอยู่พักใหญ่ก่อนที่ชยร่างใหญ่จะพูดต่อ "ตระกูลของคุณมีคุณูประการต่อเรือนจำกลางของจังหวัดเรามาก พวกท่านบริจาคเงินหลายล้านเพื่อปรับปรุงเรือนจำนี้ สร้างห้องนี้และใช้งบสนับสนุนการจับกุมนักโทษหลายคดีทั้งคดีอาชญากรรมหรือยาเสพติด วันนี้ผมเลยยินดีมากที่ได้ต้อยรับทายาทคนเดียวในตระกูลของพวกท่านที่ได้มาใช้บริการห้องนี้ในฐานะนักโทษซะเอง ฮ่าๆๆ โคตรขำเลยว่ะ แถมยังไม่ใช่นักโทษธรรมดา แต่เป็นนักโทษคดีเร่ค้าประวณีและทำอนาจารจนถูกจับแก้ผ้าล่อนจ้อนเข้ามาซะด้วย ฮ่าๆๆ" "ไอ้ระยำเอ๊ย" เคนด่าด้วยน้ำเสียงเจ็บปวด "กรุณาใช้คำสุภาพและอยู่ในท่าทางที่สุภาพเพื่อเป็นการให้เกียรติต้นตระกูลของคุณด้วยครับคุณเคน คุณก็รู้ว่ายังไงคุณก็หนีไปไม่รอด เฮ้ย พวกมึงปล่อยแขนคุณชายได้แล้ว คุณชายเค้าฉลาดพอจะที่ไม่ทำเรื่องโง่ๆ ซ้ำเป็นรอบที่พันหรอก ฮ่าๆๆ" เคนเอามือมากุมควญที่โทงเทงของตัวเองด้วยความอับอายทันทีที่นายตำรวจปล่อยแขนของเขา "ผมบอกให้อยู่ในท่าสุภาพต่อหน้าต้นตระกูลของคุณไงครับ!" เคนมองหน้าผู้คุมนิ่ง แต่ก่อนที่จะเอ่ยปากผู้คุมก็ออกคำสั่งก่อน "แยกขาออกแล้วเอามือวางไว้ที่ท้ายทอยแล้วแหงนหน้าขึ้นมองรูปของพวกท่านสิครับ" "ไอ้เลว ไม่มีทาง มึง" ไม่ทันขาดคำนายตำรวจก็จัดการจัดท่าให้เคนใหม่ตามที่ผู้คุมสัางจนเรียบร้อย" "เป็นยังไงบ้างคับ รู้สึกไหมคับว่าพวกท่านกำลังมองดูลูกและหลานชายคนเดียวของท่านอยู่ด้วยความภาคภูมิใจ คุณเองก็คงจะตื่นตันใจมากใช่ไหมครับถึงกับน้ำตาไหลเลยดูสิ ที่สำคัญควญของคุณชายยังโด่ชี้รูปพวกท่านเลยนะครับ พวกท่านคงต้องรับรู้ได้แน่ๆ ฮ่าๆๆๆ" วินาทีนี้เคนรู้สึกอับอายมากกว่าเดิมไม่รู้กี่ร้อยกี่พันเท่าที่ต้องมาอยู่ในสภาพแบบนี้ต่อหน้ารูปของปู่ย่าและพ่อแม่ของตัวเอง ได้แต่คิดในใจว่า "ผมขอโทษครับที่ไม่สามารถรักษาเกียรติและศักดิ์ศรีของตระกูลเราไว้ได้" พร้อมกับน้ำตาลูกผู้ชายที่ไหลออกมาอย่างไม่ขาดสาย "พวกมึงรวมหัวกันทำกูแบบนี้ทำไม มึงรวมหัวกับไอ้พวกทนายกับไอ้โจรพวกนั้นใช่มั๊ย กูไปทำอะไรให้มึงวะ ไอ้เอี้ย ทำไมต้องทำกับกูถึงขนาดนี้ด้วย กูเป็นคนนะเว้ย เอาเสื้อผ้ามาให้กูใส่เถอะ ฮือๆๆ" เคนพูดด้วยความ แค้นทั้งน้ำตา "จะว่าไปตอนแรกกูก็สงสารมึงนะเว่ย ตอนที่กูรู้ว่าคุณชายเคนอย่างมึงจะต้องถูกส่งตัวมาที่นี่ในสภาพนี้ กู โคตรสมเพช อนาถกบชะตากรรมมึงเลย เป็นคุณชายอยู่ดีๆ ดันเสือกถูกเค้าจับตัวมาทำเป็นกะหรี่ ต้องขายตูด ขาวๆ ของมึงในราคาต่ำยิ่งกว่ากะหรี่ชั้นต่ำข้างถนน แล้วยังต้องถูกจับประจานแก้ผ้าโทงๆ ให้คนเค้าดูไปแทบ ทั้งจังหวัด แต่พอกูเห็นมึงตอนนี้ กูรู้เลยว่ะว่าทำไมมึงถึงต้องโดนแบบนี้ ก็มึงนี่นอกจากรวยเกิดบนกองเงิน กองทอง ชาติตระกูลดีแล้วมึงยังหล่อยังหะดารา หุ่นแม่งก็ล่ำยังกะนายแบบ ผิวแม่งก็ขาวเนียน แถมควญมึง มันก็โคตรใหญ่เลยว่ะ ดีกรีมึงเป็นทั้งประธานนักเรียน นักกีฬาจังหวัด เพอเฟคขนาดนี้มันเหมาะจริงๆ ที่จะ ต้องมาตกต่ำเป็นหมากะหรี่แบบนี้ มาแก้ผ้าล่อนจ้อนให้คนเค้าดูหุ่นล่ำๆ ของมึง แล้วก็โดนรุมเยสตูดจนพัง คนอย่างมึงมันเกิดมาเพื่อสิ่งนี้โดยเฉพาะจริงๆ ฮ่าๆๆ ความรวยความหล่อความเก่งของมึงมันเป็นสิ่งที่นรก ส่งมาให้มึงเพื่อให้มึงต้องมีจุดจบแบบนี้ไงล่ะไอ้คุณชายเคน" "พวกมึงมันโรคจิต พวกมึงมันโรคจิต ไอ้สัดเอ้ย" "ด่าให้พอใจเลยครับไอ้คุณเคน เดี๋ยวคุณก็จะรู้ว่าโรคจิตของจริงมันเป็นยังไง เตรียมตัวเตรียมตูดไว้ได้เลย นักโทษชายห้าร้อยกว่าคนในเรือนจำที่นี่ทั้งคดีข่มขืน ปล้นทรัพย์ ค้ายา มันเงี่ยนมานาน จะได้เยสทีก็ได้แค่ นักโทษกากๆ ด้วยกันเอง วันนี้มีชายหนุ่มตี๋ฉกรรจ์ขาวล่ำผวเนียบควญใหญ่อย่างคุณชายเคนมา พวกมันคงได้ ระบายกันอย่างสาแก่ใจเต็มที่ เตรียมโดนเยสห้าร้อยควญจนตูดแหกได้เลนครับไอ้กะหรี่คุณเคน ฮ่าๆๆ ลีลา แต่ละคนเด็ดๆ ทั้งนั้นผมรับรอง อ้อ! ที่น่าตลกคืออะไรรู้ไหมครับ นักโทษกว่าสามสิบเปอร์เซ็นในนี้เป็นนัก โทษที่จะถูกจับตัวมาเข้าคุกไม่ได้เลยถ้าขาดการสนับสนุนและร่วมมือกับทางการเป็นอย่างดีของครอบครัว อัศวณรงค์ฤทธิ์ หึหึ พวกท่านนี่มองการณ์ไกลนะมึงว่ามั๊ย หาลูกเขยล่วงหน้าได้เป็นร้อยๆ คนเลย หาผัวให้คุณ ชายเคนทายาทคนเดียวของตระกูลตัวเองได้ดีๆ ทั้งนั้น ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ยินดีด้วยนะครับ" เจ้าหน้าที่ร่างใหญ่พูด อย่างสะใจพร้อมมองไปที่รูปที่ผนัง เคนได้ยินถึงกับเข่าอ่อนทรุดคนกับพื้นพร้อมต่อมน้ำตาแตกออกมาอย่าง หมดท่าเหมือนเด็ก นี่เขากำลังจะโดนนักโทษรุมเยสถึงห้าร้อยกว่าคนจริงหรือ?? "ไม่นะ ไม่ ฮือๆๆๆๆ ปล่อยหูไปเถอะ กูไม่อยากถูกเย็สอีกแล้วววว กูเป็นผู้ชาย กูไม่ใช่เกย์ กูไม่อยากถูกเยสสส ฮือๆๆๆๆๆ" "ลุกขึ้นมายืนดีๆ สอครับคุณชายเคน อย่าทำให้พวกท่านผิดหวัง คุณชายทายาทของตระกูลอัศวณรงค์ฤทธิ์ต้อง เข้มแข็งสมชายชาตรีนะครับ ฮ่าๆๆ เฮ้ยพวกมึงจับมันลุกขึ้นยืนดีๆ" เจ้าหน้าที่สั่งนายตำรวจที่จับเคนมา ตั้งแต่แรกให้หิ้วปีกเคนลุกขึ้นมายืนควญโด่เหมือนเดิม "ไม่ ปล่อยกู ปล่อยกู" เคนร้องโวยวายดิ้นพล่านๆ "ขอร้องเถอะนะครับ ปล่อยผมไป เมตตาผมเถอะ สงสารผมเถอะครับ ผมไม่อยากโดนเยสแล้ว แค่นี้ผมก็ โดนมามากพอแล้ว ฮือๆๆๆ ไอ้พวกนักโทษในนี้มันมีตั้งห้าร้อยกว่าคน ผมรับไม่ไหวหรอกครับ ผมตายแน่ๆ ทำอย่างนั้นเท่ากับเอาผมมาฆ่านะคับ อย่าทำผมเลยๆ" หนุ่มผู้หยิ่งทะนงในศักดิ์ศรีของตัวเองอย่างเคนคราว นี้ถึงกับคุกเข่าแล้าขอร้องเพราะเคนรู้ว่าการต้องโดนนัดโทษห้าร้อยกว่าคนรุมเยสไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ถ้าไม่ตาย คาควญก็รอดออกมาในสภาพที่ยับเยินจนไม่ใช่คนแน่ๆ "ฮ่าๆๆๆ คุณชายเคนถึงกับต้องคุกเข่าขอร้องผมเลยเหรอคับ ได้คับ ผมพอมีวิธีที่จะช่วยเหลือคุณชายอยู่บ้าง" เคนได้ยินอย่างนั้นก็ยิ้มด้วยความหวัง "จริงเหรอคับ ช่วยผมด้วยนะคับๆ" "ได้เลยคับ แต่ก่อนอื่นคุณเคนคลานเข้ามากราบงามๆ ที่ตีนผมก่อนสิคับ" เคนถึงจะแค้นมากแต่ด้วยการที่ไม่มีทางเลือก จึงต้องยอมคลานเข้าไปกราบตีนเจ้าหน้าที่ด้วยความแค้น "ฮ่าๆๆๆ ดีมากครับ ว่าง่ายๆ เป็นหนุ่มน้อยน่ารัก ฮ่าๆๆ ทีนี้..." เจ้าหน้าที่เดินกลับไปนั่งที่เก้าอี้ของเขาแล้วรูดซิปกางเกงลงพร้อมควักควญขนาดเจ็ดนิ้วที่กึ่งนิ่มกึ่งแข็งของ เขาออกมา ".......เข้ามาบริการผมสิครับ ไอ้ กะ หรี่" เคนกำหมัดแน่น "เจ็บใจเหรอมึง หึหึ มาเร็วๆ ไม่ต้องมาทำดะดจริตอีเอี้ย กูรู้ว่ามึงทำแบบนี้มาเป็นร้อยควญแล้ว ทำอีกควญนึง มันจะไปยากตรงไหนวะ หรือมึงไม่อยากให้กูช่วย" เคนต้องยอมคลานเข้าไปเอาปากดูดควญของเจ้าหน้าที่อย่างจำใจ เจ้าหน้าที่ซี๊ดปากและเคลิ้ม มือก็จับหัวเคน ค่อยๆ กดขึ้นลงตามจังหวะกระเด้าเอว บางทีก็เอามือล้วงไปเล่นกล้ามแขนกล้ามปกและหัวนมเคนด้วย "ดีมากก ไม่น่าเชื่อว่าชายแท้นักบาสจังหวัดอย่างคุณชายเคนจะดูดควญเก่งขนาดนี้ นี่คงจะดูดบ่อยจนเชี่ยว ชาญน่ะสิวะ ไอ้สัดเอ้นเก่งกว่าเมียกูอีก อ่าส์ ดีมาก ดูดต่อไป เก่งจริงๆ อีกะหรี่คุณชายของกู ถุย! ถุย! ดูไว้นะ ครับท่าน ว่าลูกชายหลานชายคนเดียวของพวกท่านดูดควญเก่งแค่ไหน ฮ่าๆๆ ถุย! ถุย!"ระหว่างที่กระเด้าปาก เคนอยู่เจ้าหน้าที่ก็ถุยน้ำลายใส่หัวโล้นๆ ที่ถูกโกนมาของเคนไปด้วย หันไปพูดกับรูปพ่อแม่เคนที่ผนังด้วย ทำ ให้เคนที่ดูด***ไปก็ฟังคำเยาะเย้นถากถางไปจนน้ำตาไหล แต่ก็ต้องยอมเพราะนี่คือความหวังเดียวที่เขาจะ รอดต่อการถูกนักโทษรุมเยส