วันอาทิตย์ที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

เมื่อคุณชายต้องกลายเป็นทาส 13

เคนรู้สึกตัวอีกทีตอนโดนมวลน้ำเย็นที่พุ่งแรงจากสายยางใหญ่คล้ายสายยางดับเพลิงฉีดอัดเข้าที่ตัว เคนสะดุ้งเฮือก พยายามหันหลังตะเกียกตะกายไปที่มุมห้องเพื่อหลบสายน้ำนั้น ที่ปลายหนึ่งของสายยางโจรสองคนกำลังบังคับสายยางให้ฉีดไปยังร่างกายกำยำของเคนอย่างสนุกสนาน "อาบน้ำล้างตัวหน่อยนะครับคุณชาย เอ๊ะหรือกูจะเรียกว่าอีกะหรี่กินขี้ดีวะ ฮ่าๆๆๆ ตัวล่ำๆ ควายๆ อย่างมึงต้องเจอน้ำแรงๆ แบบนี้" เคนโดนน้ำฉีดอยู่นานจนตัวสะอาดและเจ็บเป็นไปหมดโจรจึงหยุดน้ำและเดินเข้ามาหาเคนพร้อมกับสายยางขนาดเล็กอีกสาย "อ้าปากสิมึง กูขอล้างขี้ในปากควายหน่อย" เคนถูกจับเอาน้ำจากสายยางกรอกปากอย่างรวดเร็วจนสำลัก น้ำนั้นถึงแม้จะแรงเทียบไม่ได้กับน้ำจากสายยางใหญ่เมื่อกี้แต่ก็แรงพอที่จะทำให้เขาทรมานจากการสำลักได้ เคนโดนน้ำกรอกปากอยู่นานเป็นนาทีก่อนที่จะตาเหลือกทนไม่ไหว โจรจึงยอมเอาสายยางออกจากปากของเขา เคนฟุบลงหายใจหอบ ตอนนี้ร่างหายของเขาก็จะอายเผยให้เห้นผิวขาวของนักกีฬาหนุ่มล่ำผู้หล่อเหลาอย่างเต็มที่ "เอาตัวมันไปขึ้นรถได้แล้ว เดี๋ยวจะเย็นจนผิดเวลานัดซะก่อน" "มึงจะพากูไปไหน ปล่อยกูกลับไร่เดี๋ยวนี้นะเว้ยย ไหนมึงบอกพอกูกินขี้แล้วมึงจะปล่อยกูไงวะ" "กูบอกเมื่อไหร่จะจะให้มึงกลับไร่ กูบอกว่าจะเปลี่ยนที่ทรมานมึงต่างหากล่ะ กูว่าตอนนี้ร่างกายมึงพร้อมมากทั้งหล่อทั้งขาวทั้งล่ำแถมเจอพวกกูมาแล้วทุกท่าทุกลีลาสมควรกับเวลาแล้วที่คราวนี้มึงจะได้เป็นกะหรี่แบบเต็มตัวซักที ฮ่าๆๆ" เคนถูกจับขึ้นหลังรถกระบะแล้วถูกจับมัดรวบข้อมือติดกับข้อเท้าทั้งสองข้างเหมือนมัดหมูตอนจะเอาไปเชือดแล้วเอาดิลโด้เสียบตูดคาไว้อัน หนึ่งก่อนที่รถจะเริ่มแล่นออกไปพร้อมๆ กับลมที่ตีเข้ามาปะทะร่างกายหนุ่มฉกรรจ์ที่บัดนี้หัวใจเต้นรัวด้วยความกลัวในอนาคตที่กำลังจะมาถึง รถกระบะคันนั้นวิ่งข้ามจังหวัดไปยังจังหวัดเล็กๆ ที่อยู่ติดกับจังหวัดที่ไร่อัศวณรงค์ฤทธิ์อยู่และจอดที่หน้าซอยติดถนนใหญ่แห่งหนึ่งในเวลาสี่ โมงเย็น เคนถูกแก้มัดละลากตัวลงจากกระบะท้ายทั้งที่ยังแก้ผ้าล่อนจ้อนอยู่และบังคับให้เดินเข้าไปในซอยซ่งมีผู้คนอยู่คลาคล่ำ เคนเดินจู๋โด่ ท่ามกลางผู้คนอย่างอับอาย แต่น่าแปลกทีคนในซอยนี้เพียงแค่มองดูเขาและยิ้มอย่างขำๆ เท่านั้น ไม่ได้มีท่าทีตกใจอะไรเหมือนกับว่าพวกเขา เห็นภาพเหล่านี้กันจนชินตา "มีมาส่งใหม่เหรอพี่ โห ไปเอามันมาจากไหนวะพี่ แม่งหล่ออย่างกะเจ้าชาย ล่ำด้วยแถมควญใหญ่ต่างหาก ท่าทางมันจะตื่นเต้นนะพี่ ดูดิขนาด เดินเข้ามายังไม่ถึงไหนควญแม่งเด่เลย ฮ่าๆๆ เสี่ยคงปลื้มพี่ก็คราวนี้แหละ ไอ้นี่คงทำกำไรให้เสี่ยแกได้มาก" เด็กวัยรุ่นท่าทางจิ๊กโก๋คนหน่ง ในซอยร้องทักพวกโจรอย่างสนิทสนม "ไอ้นี่มันไม่ธรรมดานะโว้ย แม่งเป็นถึงคุณชายหลานเจ้าของไร่อัศวณรงค์ฤทธิ์" "หืออ ไร่อัศวณรงค์ฤทธิ์ที่ใหญ่ๆ ที่แม่งรวยมหาศาลนั่นน่ะเหรอเพ่!!!" ไอ้หนุ่มนั่นตะโกนอย่างตกใจ ทำให้คนรอบๆ หันมามองเคนเป็นตา เดียว พร้อมๆ กับเสียงซุบซิบดังไปทั่ว บางคนถึงกับเดินมาดูเคนใกล้ๆ "แสดงว่านี่ก็ต้องเป็นคุณชายเคนที่เค้าลือกันว่าหล่อนักหล่อหนา สาวๆ หลงกันข้ามจังหวัดใช่ป่าววะ" ตาลุงขี้เมาคนนึงที่อยู่มกล้ๆ ถาม "เออสิวะ เด็ดมั๊ยล่ะ ทายาทมหาเศรษฐีเลยนะเว้ย ฮ่าๆ" "ทายาทมหาเศรษฐีตกอับจนกลายเป็นกะหรี่ เจ๋งว่ะพี่ แม่งโคตรตกอับเลย เดี๋ยวคืนนี้ผมจะไปป่าวประกาศให้พวกแก๊งผมมันมาดูคุณชายเคน เป็นกะหรี่กันนะพี่ พี่รู้ป่ะอีพวกสก็อยแฟนมันที่ห่างๆ มันไปก็เพราะมัวแต่เพ้อถึงไอ้คุณชายเคนนี่แหละ ถ้าแม่งรู้ว่าไอ้คุณชายนี่ต้องตกอัน กลายเป็นกะหรี่ขายตัวอยู่ที่ซ่องนี่มันคงโคตรสะใจ" "เออ มึงไปป่าวประกาศเรียกคนมาเยอะๆ เลย ไอ้คุณชายนี่มันชอบ มันอยากโชว์จนควญแข็งเยิ้มไปหมดแล้วมึงงดูดิ ร่านชิบอีกะหรี่ของกู ฮ่าๆๆๆ" เคนถูกบังคับให้เดนต่อเข้าไปในซอยเพื่อรับความอับอายจากสายตาคนที่มอง เคนได้แต่หน้าแดงกลั้นใจเดินโดยไม่มองคน นี่เขากำลังจะถูก เอาไปขายตัวจริงๆ เหรอ ไม่นะ ในที่สุดเคนก็เดินมาถึงตึกเก่าๆ แห่งหนึ่ง ถึงจะเก่าแต่ตึกนี้ก็ดูใหญ่โตและน่าเกรงขาม พวกโจรพาเขาเดินผ่านประตูเข้าไป ภายในเป็นทาง เดินแคบๆ สั้นๆ ก่อนที่จะเข้าไปถงโถงใหญ่ที่มีลักษณะคล้ายผับแต่ดูดิบเถื่อนไม่หรูหรา ข้างๆ มีตู้กระจกบานใหญ่ข้างในมีที่นั่งติดเบอร์ไว้ เคนยิ่งมองยิ่งใจสั่นและกลัวมาก "ไม่ต้องมอง เดี๋ยวมึงได้เข้าไปอยู่แน่ๆ แต่ยังไม่ใช่คืนนี้หรอก หึหึ" "มาส่งของแล้วเหรอพวกมึง" ชายร่างท้วมอายุประมาณห้าสิบกว่าๆ แต่งตัวดีใส่สร้อยทองเส้นเบ้อเร่อ เดินเข้ามาพร้อมชายฉกรรจ์อีกสองคน "ครับเสี่ยหวังว่าคงพอใจครับ" เคนถูกโจรจับเอามือไพล่หลังแล้วจิกหัวให้เงยหน้าขึ้นหันไปทางเสี่ยคนนั้น เสี่ยเดินเข้ามาดูเคนใกล้ๆ แล้ว จับหน้าเคน พร้อมกับยิ้มอย่างพอใจ "หล่อจริงๆๆๆ ยินดีต้อนรับสู่ซ่องของกูนะคุณชายเคน นี่มึงจำกูได้มั้ยวะ" เคนพยายามนึกเมื่อได้ยินคำถามนั้นแล้วก็คิดได้ว่าเขาเคยเจอกับไอ้เสี่ยนี่ครั้งนึงตอนที่อาของเขาพาเขาไปออกจากสังคมที่สโมสรจังหวัด เมื่อหลายเดือนก่อน อาของเขาแนะนำเสี่ยคนนี้ให้เคนรู้จักในฐานะเจ้าของธุรกิจอสังหริมทรัพย์ชื่อดังที่เคยร่วมลงทุนกับอาของเคน "เสี่ยจาง" เคนพูดชื่อของเสี่ยคนนั้นขึ้นเบาๆ ทันทีที่นึกออก "จำเก่งนี่ว่า เมื่อตอนที่กูเจอมึงในงานวันนั้น กูบอกตรงๆ เลยว่ามึงเป็นเด็กวัยรุ่นที่หล่อมากที่กูเคยเจอ มึงนี่โคตรหล่อ หล่อกว่าลูกชายของคนที่กูรู้จักทุกคน กูยังนึกลมๆ แล้งๆ ไปเพลินๆ เลยว่าถ้ากูได้มึงมาอยู่ในซ่องซ่องกูคงกำไรงามเป็นเทน้ำเทท่าเลยว่ะ ตอนนั้นขนาดมึงใส่สูทเต็มยศกูยังดูรู้เลยว่าหุ่นมึงต้องดีมากแน่ๆ ยิ่งรู้ว่าเคยเป็นนักกีฬาบาสแล้วกูก็ยิ่งอยากเห็น ไม่นึกเลยว่าวันนี้จะได้เห็นมึงมาแก้ผ้าล่อนจ้อนต่อหน้ากูในสภาพนี้ ทั้งล่ำทั้งขาวทั้งควญใหญ่ เพอร์เฟคมาก มึงได้เป็นดาวที่นี่ ได้รับแขกคืนนึงเป็นสิบๆ แน่ หะๆๆ" "ไม่นะ ปล่อยผมไปเสี่ยครับสงสารผมเถอะ ผมไม่อยากขายตัว ผมเป็นคุณชายนะผมเกิดมาบนกองเงินกองทอง ผมมีเงิน ทำไมผมต้องมาขายตัว ผมไม่อยากขายตัวๆๆๆๆๆๆ นะครับ อย่างน้อยเสี่ยก็เป็นเพื่อนกับคุณอาผม เสี่ยปล่อยผมไปนะครับ ไอ้โจรพวกนี้มันจับผมมา ผมไม่ได้เต็มใจที่จะขายตัวนะครับ ขอร้องล่ะ ผมไม่อยากเปนกะหรี่" พวกโจรที่ได้ฟังเคนก็หัวเราะกันอย่างสนุกสนาน "หุบปากซะ แล้วทำตัวดีๆ ผลประโยชน์มันมาก่อนอยู่แล้วโว้ยย นี่กูเห็นว่ามึเป็นหลานเพื่อนกูไง ไม่งั้นกูไม่ให้มึงมาต่อปากต่อคำกูแย่างงี้ เป็นกะหรี่ตัวอื่นกูตบปากฉีกไปนานแล้ว ถ้าฉลาดก็ทำตัวดีๆ จะได้ไม่ต้องเจ็บตัวมาก กูก็จะเลือกแขกดีๆ ให้ นี่กูจะให้มึงเป็นดาวของซ่องนี้เลยนะโว้ย แขกแต่ละคนที่มึงจะรับ กูให้รับแต่แขกดีๆ ทั้งนั้น หน้าหล่อๆ กับตัวล่ำๆ ของมึงจะได้ไม่บอบช้ำมาก ถ้าอยากอยู่สบายก็ต้องทำตัวดีๆ ไว้เข้าใจมั้ย" เคนหยุดคิดและคิดได้ว่าขอร้องต่อไปก็คงไม่ริดจากการเป็นกะหรี่แน่ เลยต้องยอมทำตามแต่โดยดี อย่างน้อยถ้าเขาทำตัวดีเขาก็มีโอกาศหาทางหนีได้ง่ายขึ้น "ตกลงครับเสี่ย" เคนพยักหน้า "ดี งั้นโก้งโค้งซิ" เสี่ยจางสั่งให้เคนโก้งโค้งพร้อมใส่ถุงมือแล้วเอานิ้วแหย่เข้าไปในรูตูดของเคนเพื่อเช็คสภาพ "คงจะโดนมาเยอะล่ะสิท่า แหกเชียว ไหนลองขมิบตูดซิ..... ขนาดโดนมาอย่างนี้แล้วกล้ามตูดยังฟิตปั๋ง สมกับเป็นนักกีฬาหนุ่มแน่นจริงๆ แขกต้องชอบมึงมากแน่ๆ อ้าวไหนยืนตรงแล้วชักว่าวให้กูดูซิว่ายังฟิตอยู่รึเปล่า" เคนรู้สึกอายมากที่โดนสั่งแบบนี้ แต่ก็ดีใจที่จะได้ชักว่าวปลดปล่อยอารมณ์ที่ค้างมานานสักที เคนเลยยืนตรงและจัดการชักว่าวอย่างเมามันส์ ควญของเขาตั้งตระหง่าน หัวแดงบานเยิ้ม น้ำหล่อลื่นไหลทะลักเต็มหน้าขาเยิ้มลงพื้นเป็นทาง เคซั๊ดปากและร้องอย่างลูกผู้ชาย เสี่ยจางสะใจมากที่ได้เห็นชายฉกรรจ์วัยหนุ่มหล่อๆ อย่างเคนชักว่าวโชว์ความแมนตามคำสั่งอยู่ตรงหน้า "พอแล้ว" เสี่ยจางสั่งแต่เคนยังคงชักว่าวอย่างเมามันส์ไม่สนใจ "อร้าา อร้าาา จะแตกแล้ว อ่าส์ อร่าาา น้องโรสจ๋า ฮร่าาา อร่าาา" "กูบอกให้หยุด!!" ทันทีที่เสี่ยจางสั่งชายหนุ่มสองคนก็รีบจับมือเคนออกจากควญและจับล็อคไว้ทันที เคนดื้นพล่าน "ปล่อยกู ปล่อยกู ขอร้องเถอะครับเสี่ย ผมทรมน ปวดควญเหลือเกิน โอ๊ยยยย โอ๊ยยย" "มึงนี่มันเงี่ยนร่านจริงๆ นะ ูว่าตอนกูหนุ่มๆ กูยังไม่เงี่ยนเท่ามึงเลย พอได้แล้ว เก็บเอาไว้แตกคืนนี้ตอนโชว์ มัดมือมันไพล่หลังไว้ มันจะได้ไม่แอบชักว่าวแล้วเอามันไปไว้ในห้องพักรวมก่อน ให้พวกเด็กๆ ดูแล รอจนกว่าจะถึงเวลาโชว์" ว่าแล้วเคนก็โดนลากไปทั้งๆ ที่ควญยังเด่และน้ำหล่อลื่นนองเต็มพื้นหยดเป็นทาง

ไม่มีความคิดเห็น:

เด็กหอ 8 CP

มื่อกานต์เก็บของจากห้องตัวเองเสร็จ จึงมาหาอาจารย์ภัทรที่ห้อง ส่วนภัทรอาบน้ำทำความสะอาดเนื้อตัวเรียบร้อย ควยของภัทรแข็งรอกานต์อยู่นานแล้ว &...