ไอ้ต้นตื่นขึ้นมา มันกลับรู้สึกว่ามันไม่เหนื่อยหรืออ่อนแรง ในทางตรงกันข้าม มันกลับงุ่นง่าน ใจเต้นแรง คึก มันรู้สึกกระหายทันทีที่มันนึกถึงยาฉีดกับแคปซูลพวกนั้น แต่มันก็ฝืนใจไม่นึกถึง แต่มันกลบยิ่งทรมานมากจนน้ำลายของมันไหลย้อยอย่างไม่รู้ตัว ท่อนลำของมันแข็งขยายตัวขึ้น มันยังคงถูกล่ามขึงพืดอยู่ที่เดิมที่มันถูกอาบน้ำและชักว่าว มันถูกเปลี่ยนชุดเป็นเสื้อกล้ามทหารสีน้ำตาล เป็นกางเกงขายาวลายพราง ที่เท้าของมันก็ถูกสวมด้วยรองเท้าทหารหนังสีดำ เสียงรองเท้าเดิมที่คุ้นเคยเดินใกล้เข้ามา ไอ้ต้นดิ้นขัดขืนเพื่อให้หลุดจาดพันธนาการ “ได้เวลามึงออกกำลังกายแล้ว ทหารของกูต้องร่างกายแข็งแรง”นายทหารพูดสั่งในขณะที่ทหารอีกสองคนหิ้วปีกมันออกไป มันเดินออกไปตามหลังนายทหารอย่างว่าง่ายเพราะทหารอีกนายเอาปืนจ่อที่หลังของมัน ทำให้มันไม่กล้าขัดขืน นายทหารเปิดประตูห้องหนึ่งที่สุดทางเดิน ข้างในเต็มไปด้วยที่ออกกำลังอย่างที่มันคุ้นเคยเหมือนที่ค่ายทหารตอนมันเป็นทหารเกณฑ์ ดัมเบลวางเรียงนับสิบ “ถอดเสื้อมึงออก”นายทหารสั่ง ไอ้ต้นจำใจถอดเสื้อกล้ามมันออก เผยให้เห็นลอนกล้ามท้องของมันและมัดกล้ามที่แขนและไหล่เผยให้เห็นถึงความแข็งแกร่งจากการออกกำลังกายของมันมาเป็นอย่างดี ทหารสองคนหิ้วปีกมันและผลักลงบนเตียงเหล็กให้มันนอนหงาย ไอ้ต้นจำใจนอนหงายอย่างว่าง่าย นายทหารหยิบขวดน้ำมันมวยแล้วทาชโลมไปทั่วทั้งร่างกายไอ้ต้นเริ่มจากอกของมันที่แข็งชูชันไล่ลงมาที่กล้ามท้องของมันและที่ไหล่ไล่ลงมาที่แขน นายทหารจับมันพลิกตัวแล้วทาชโลมที่แผ่นหลังของมัน เมื่อชโลมน้ำมันจนทั่วแล้ว ทหารอีกสองคนก็จับตัวมันแน่น นายทหารวางขวดน้ำมันมวยและหยิบเข็มฉีดยาพร้อมสายรัด นายทหารเอาสายรัดๆที่ท่อนแขนมัดกล้ามของมันเพื่อขับเส้นเลือดให้ชัดขึ้นและฉีกยาเข็มนั้น ไอ้ต้นกลับไม่ดิ้นขัดขืน แต่กลับรู้สึกต้องกายมันด้วยซ้ำ นายทหารหัวเราะอย่างสะใจในลำคอ “กูบอกแล้ว ซักวันมึงต้องเป็นทหารของกู ไม่ว่ามึงอยากหรือไม่ก็ตาม” ไอ้ต้นยิ่งรู้สึกคึกกว่าเดิม แต่พยายามฝืนใจไม่ให้ตัวมันพอใจในยาที่ฉีดเข้าไปแล้วตะคอกด่าเสียงดัง “กูไม่มีวันติดยาของมึงไอ้สัด” “เดี๋ยวมึงก็รู้”นายทหารทิ้งมันไว้ในห้องนั้นคนเดียวลำพัง “กูดูมึงอยู่ ที่นี่มีกล้องวงจรปิด ถ้ามึงไม่อยากอดตายที่นี่ มึงก็ออกกำลังซะ ยิ่งหนักมึงยิ่งได้ออกไปเร็ว ฮาๆ” ไอ้ต้นจำใจออกกำลังกายอย่างที่นายทหารสั่ง ด้วยจำใจและอยากระบายความงุ่นง่านทั้งร่างกายและทางเพศ มันทั้งวิดพื้น ซิทอัพ ยกเวท และวิ่งลู่วิ่งอย่างช่ำชองที่มันเคยทำประจำ ตัวมันมันเลื่อมยิ่งขับให้กล้ามทุกส่วนของมันชัดขึ้น มันหยุดเล่นและมองไปที่กำแพงกระจก มองดูตัวของมันที่เหมือนตอนเกณฑ์ทหารใหม่ๆไม่ผิด หัวโล้นเกลี้ยง หน้าไร้หนวดเครา ร่างกายกำยำมากกว่าก่อน อาจด้วยยาบำรุงที่มันโดนกรอก มันออกกำลังเพื่อระบายความงุ่นง่านของมันต่อไปจนร่างกายเหนื่อยล้า แต่ด้วยฤทธิ์ยาทำให้มันหยุดการออกกำลังของมันไม่ได้ จนมันเหนื่อยสลบคาเตียงซิทอัพ ในขณะที่นายทหารนั่งมองมันจากห้องวงจรปิดและหัวเราะอย่างพอใจในลำคอ ประตูเปิดออก นายทหารเดินมาตบหน้ามันเพื่อปลุก “เฮ้ย ได้เวลาอาหารกลางวันแล้วว่ะ”นายทหารพูดพร้อมกันนั้นทหารอีกสองนายหิ้วปีกมันไปอย่างง่ายดายด้วยเรี่ยวแรวที่หมดของมัน มันถูกนำมามัดไว้ที่เก้าอี้ในห้องเดิม มันเห็นถุงน้ำเกลือแบบเดิม แต่คราวนี้ท่อที่ใส่มีขนาดใหญ่กว่าเดิมมากจน “กูว่าคราวนี้กูจะกรอกใส่คอมึงเลยดีว่า”นายทหารบีบปากไอ้ต้นแล้วยัดท่อลงไปถึงคอของมันและปล่อยอาหารเสริมสีขาวลงไป ไอ้ต้นขัดขืนได้เพียงน้อยนิดเพราะหมดเรี่ยวแรงและถูกกุญแจมือไขว้หลังอยู่ มันอยากอ้วกให้รู้รอดแต่ไม่มีผล เนื่องด้วยอาหารดันเข้าคอมาต่อเนื่อง และยาวนาน มันเหงื่อตกด้วยความทรมาน ในขณะที่นายทหารหัวเราะเสียงดังพร้อมกับทหารอีกสองคน “ฮาๆ” เมื่ออาหารเสริมหมดนายทหารชักสายอาหารออกจากคอมันและสั่งให้ทหารเอาเข้าขวดมาให้มันกิน ทหารคนนึงจับขวดและกรอกน้ำใส่ปากมัน มันไม่ทันตั้งตัวจึงสำลัก แต่ก็ต้องทนกินต่อไปด้วยความกระหายน้ำ “มึงจะทำอะไรกูอีก มึงฆ่ากูให้ตายดิวะ”ไอ้ต้นบอกด้วยเรี่ยวแรงที่น้อย “มึงสิต้องทำ มึงต้องทำงานให้กู ฮาๆ”นายทหารบอก “มึงจะให้กูทำอะไร”ไอ้ต้นถาม “มึงต้องเป็นทหารรับใช้กู กูไม่ได้ใช้มึงฟรีนะ แต่มึงจะได้ไอ้ยาฉีดของโปรดมึงเป็นการตอบแทน” “กูไม่อยากได้ยามึง” “แต่ร่างกายมึงอยากว่ะ ฮาๆ เดี๋ยวมึงก็ชอบไปเอง” แล้วกิจวัตรหลายวันถัดมาของมันก็เหมือนกันทุกวันคือมันต้องถูกปลุกตอนเช้าและกรอกอาหารเสริมเข้าที่ปากของมัน จนมันเองยอมกินเองโดยไม่ขัดขืน และถูกอาบน้ำ โดยมันไม่มีสิทธิ์อาบเอง มันจะถูกขึงพืดและนายทหารจะเข้ามาอาบให้มันและชักว่าวมัน บางครั้งนายทหารจะไม่ยอมให้มันแตกเพื่อกลั่นแกล้งให้มันงุ่นง่านทั้งวัน มันจะต้องถูกฉีดยาก่อนที่มันจะต้องเข้าไปออกกำลังกายในห้องฟิตเนสเดิมจนหมดแรง ก่อนที่มันจะถูกกรอกอาหารเสริมตอนกลางวันและถูกนำไปใช้งานคือการทำนาจนถึงเย็น โดยมันต้องใช้ความไถนา จนมันเหนื่อยหอบและจะถูกกรอกอาหารเสริมตอนเย็น ด้วยมันจำยอมและด้วยความต้องการยา มันจึงฉีดยาเข้าเส้นเองด้วยตัวมันเองทุกครั้งในวันหลังๆ ผ่านไปหนึ่งเดือน สภาพมันตอนนี้เต้มไปด้วยมัดกล้ามเหมือนนักเพาะกายมืออาชีพ ไหล่กว้าง หน้าท้องแข็งเป็นหินเช่นเดียวกับแผ่นหลัง หนวดเคราขึ้นรกรุงรังเป็นตอแข็ง หัวของมันตอนนี้มีผมขึ้นเป็นทรงสกินเฮด ผิวของมันคล้ำขึ้นจนดำเมี่ยม เมื่อครบเดือนนึง นายทหารเดินเข้ามาและให้ทหารสองนายจับตัวมันไว้ “ผมมึงยาวแล้วว่ะ หนวดเครารกรุงรัง ไม่สมกับเป็นทหารของกูเลย ครบเดือนพอดี เดี๋ยวกูสงเคราะห์ให้ถูกระเบียบซะหน่อย” ไอ้ต้นถูกหิ้วปีกไปอีกห้องหนึ่ง เมื่อเข้าไปก็พบกับเตียงบาร์เบอร์ปรับนอนได้ มันถูกล่ามด้วยกุญแจมือ ก่อนที่นายทหารจะสั่ง “พวกมึงออกไป กูจัดการเอง” ทหารสองคนออกไปเหลือเพียงไอ้ต้นกับนายทหารสองคนในห้อง
ไอ้ต้นเงยหน้ามองนายทหาร ในขณะที่นายทหารเปิดแบตตาเลี่ยนไถผมด้านหลังของไอ้ต้น แล้วจึงไถด้านข้างขึ้นไป เหลือไว้เพียงด้านบน เป็นทรงลานบิน แล้วมันจึงไถจอนด้านข้างออก ต่อด้วยเปลี่ยนเบอร์แบตเตอร์เลี่ยนเป็นเบอร์หนึ่ง แล้วไถผมด้านบนไอ้ต้น นายทหารปิดแบตตาเลี่ยนแล้วปรับเบาะเอนที่นั่งให้นอน แล้วบรรจงทาครีมโกนหนวดไปที่จอนและหนวดของไอ้ต้น นายทหารหยิบมีดโกนขึ้นมาโกนขนที่ใบหน้าของไอ้ต้น เริ่มจากจอน หนวด แล้วตามด้วยเคราของมัน แล้วจึงปรับเบาะเป็นเก้าอี้เหมือนเดิม ไอ้ต้นมองตัวมันในกระจกด้านหน้า มันพบว่ามันตอนนี้เป็นทหารเต็มตัวแล้ว “ทีนี้มึงก็เป็นทหารของกูเต็มตัวแล้ว” นายทหารไขกุญแจที่ข้อมือไอ้ต้นออก ไอ้ต้นชิงโอกาศดีดตัวออกจากเก้าอี้คิดวิ่งหนี แต่เมื่อมันยังไม่พ้นเก้าอี้ ตัวก็สั่นสะท้านไปทั้งตัวเหมือนถูกไฟฟ้าช๊อต “กูรู้อยู่แล้วว่ามึงมันเปลี่ยนยาก กูเลยต้องมาบังคับมึง กูฝังที่ช๊อตไฟฟ้าไว้ในที่หลังคอของมึงตอนมึงสลบไปวันแรก ทีนี้ถ้ามึงยังขัดขืนอีก มึงจะได้เห็นดีล่ะทีนี้ ฮาๆ” ไอ้ต้นคลำไปที่ต้นคอของมันก็พบว่ามีรอยเย็บที่แนบเนียนมากจนมันไม่ทันสังเกตุเลยตลอดเดือนผ่านมานี้ นายทหารหยิบรีโมตที่ซ่อนในกระเป๋าเสื้อมากดอีกที ไอ้ต้นสั่นสะท้านไปทั่วร่าง “อ้ากกกกกกกกก” ไอ้ต้นจึงนั่งลงที่เก้าอี้บาร์เบอร์อย่างจำยอมแล้วมองที่หน้านายทหารอย่างโกรธแค้น นายทหารลจับเสื้อกล้ามทหารไอ้ต้นแล้วฉีกทิ้ง แล้วบรรจงทาครีมโกนหนวดไปทั่วร่างของไอ้ต้น แล้วโกนขนบนตัวทีแทนของมันทิ้งจนหมด “ต่อไปนี้มึงอย่างหวังได้ใส่เสื้ออีกเลยมึง มึงต้องถอดเสื้อโชว์กล้ามมึงไปอย่างนี้ โทษฐานที่มึงลองดี ทีนี้ มึงกลายเป็นทหารรับใช้ของกูเต็มตัวแล้ว ฮาๆ” ไอ้ต้นก้มหน้ากัดฟันแน่นอย่างจนตรอก ไอ้ต้นกำมือแน่น “ต่อจากนี้ มึงต้องเรียกกูว่านายท่าน” “ไอ้สัด”ไอ้ต้นตอบกลับ นายทหารกดปุ่มช๊อตไฟฟ้ามันอีกครั้ง “อ้ากกกกกกกก”ไอ้ต้นสั่นสะท้าน มันเจ็บปวดระบมภายในร่างกายมันไปหมดจนจำยอม “ครับนายท่าน” “ดีๆฮาๆๆ ให้มันว่าง่ายอย่างนี้หน่อย ทหารของกู ตามกูมา” ไอ้ต้นเดินเปลือยท่อนบนตามนายทหารไปอย่างว่าง่ายที่ห้องทรมานที่เป็นที่อยู่ของมัน นายทหารทิ้งมันไว้ในห้องทรมานแล้วโยนเข็มฉีดยาให้มัน แล้วล๊อกห้อง “เจอกันพรุ่งนี้ ไอ้ทหารใหม่ เตรียมร่างกายมึงให้ดี เพราะการฝึกทหารของกูรับรองว่ามันส์สะใจมึงแน่ ฮาๆ”นายทหารพูดแล้วเสียงรองเท้าของนายทหารจึงหายไป ไอ้ต้นหยิบเข็มฉีดยามาฉีดเข้าที่แขนที่กล้ามเป็นมัดของมัน แล้วตามันจึงพล่าเลือนเหมือนทุกครั้ง แล้วมันก็หลับไปด้วยฤทธิ์ยาเตรียมพร้อมกับการฝึกทหารของมันในวันรุ่งขึ้น
ไอ้ต้นตื่นขึ้นด้วยน้ำที่สาดมาที่ใบหน้าของมัน “ไอ้เณร ตื่นได้แล้วมึง” ไอ้ต้นหยิบสายที่ถุงน้ำมาเกลือใส่ปากมันแล้วชูถุงขึ้นเพื่อให้อาหารไหลลงใส่ปากมันอย่างว่าง่าย” เมื่ออาหารหมดมันจึงหยิบเข็มฉีดยาจากนายทหารมาฉีดเองตามเดิม แล้วมันก็ถูกล่ามโซ่แล้วอาบน้ำเหมือนทุกวันแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าพร้อมเดินจะไปห้องฟิตเนส “มึงจะเดินไปไหนก่อนได้รับอนุญาติไม่ได้ ตอนนี้อย่าลืมมึงเป็นทหารใต้อาณัติกู วิดพื้นสิบที ปฏิบัติ”นายทหารตะคอกสั่งเหมือนกับที่มันโดนตอนเป็นทหารเกณฑ์ มันหมอบลงวิดพื้นตามคำสั่งนายทหารแล้วลุกขึ้นยืนตรง “หน้าเดิน”นายทหารสั่ง ไอ้ต้นเดินตรงไปยังห้องฟิตเนสแล้วยืนรอ นายทหารเดินไปเปิดประตูแล้วสั่ง “มึงต้องทำตามคำสั่งกูทุกอย่าง แม้กระทั่งตอนมึงจะออกกำลังกาย” นายทหารจึงสั่งให้ไอ้ต้นออกกำลังกายตามคำสั่งมันทุกอย่างไม่มีพัก นายทหารสั่งให้มันเล่นกล้ามหน้าอกหนักมากกว่าปกติ แล้วก็สั่งให้ไอ้ต้นยกดัมเบลน้ำนหักที่หนักที่สุด ซ้ำยังให้มันซิทอัพตามนกหวีดที่เป่าจำนวน 100 ครั้ง “ดี กูชอบทหารทรหดอย่างมึง วิ่งไปที่สนามหน้าตึก วิ่ง” ไอ้ต้นวิ่งไปอย่างรวดเร็ว “ไอ้สัด มึงวิ่งได้เร็วแค่นี้เหรอ กูว่ามึงยังต้องฝึกวิ่งอีกเยอะเลย ดี งั้นวันนี้กูจะฝึกมึงวิ่ง” นายทหารสั่งให้ไอ้ต้นวิ่งรอบสนามโดยที่มันต้องโดนท่อนซุงล่ามโซ่ติดตัวมันลากไปด้วย “วิ่งเร็วได้แค่นี้เหรอไอ้สัด”นายทหารตะโกนด่าพร้อมกดปุ่มช๊อตไฟฟ้ามัน มันล้มลง “ลุกขึ้น มึงเป็นทหารต้องอดทนสิวะ โดนแค่นี้”นายทหารตะโกนด่า ไอ้ต้นจึงลุกขึ้นลากท่อนซุงมันต่อไปรอบสนามอีกสิบรอบอย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อย “หยุด ยืนตรง ตามระเบียบพัก”ไอ้ต้นทำตามอย่างชำนาญตามคำสั่งนายทหาร “มึงวิ่งได้ช้ามาก มึงอยากลองดีกับกูใช่มั้ย ได้ เฮ้ย จับมันไปลงโทษ”ทหารสองนายรีบวิ่งมาหิ้วปีกมันไปผูกที่ใต้ต้นไม้ มือทั้งสองมันถูกผูกแล้วชูขึ้นเหนือหัวของมัน นายทหารไม่รอช้าเดินเข้ามาชกเท้าที่ท้องมันอย่างแรงจนมันจุก แล้วระดมชกไปที่อก ปลายคาง ใบหน้าของมันอย่างไม่หยุดยั้งจนไอ้ต้นปวดจุกไปทั้งตัว นายทหารงัดท่อนไม้มาท่อนหนึ่งแล้วฟาดไปที่หน้าท้องแข็งโป๊กของไอ้ต้น “อ๊ากกกกก”ไอ้ต้นร้อง นายทหารฟาดไปที่ท้องมันอีกห้าทีแล้วฟาดที่แผ่นหลังของมันอีกห้าที “ปล่อยมันลงมา”นายทหารสั่ง ในขณะที่ทหารสองนายช่วยแก้มัดมันลง ไอ้ต้นล้มลงอย่างอ่อนแรง “เที่ยงพอดี เฮ้ย เพิ่มพลังให้มันหน่อย”ทหารสองนายได้ยินคำสั่งจึงกรอกอาหารเสริมโดยเทใส่ปากของมันโดยไม่ใช้สาย มันสำลักแทบอาเจียนแต่มันก็ถูกบีบปากแล้วเทอาหารจากถุงน้ำเกลือเข้าปาก พอเทหมดมันทนไม่ไหวจึงอาเจียนออกมาในขณะที่นายทหารและทหารสองนายยืนหัวเราะอย่างสะใจ ทหารสองนายฉีดยาเข้าที่ต้นคอไอ้ต้นอีกเข็ม พวกมันทิ้งให้ไอ้ต้นนั่งพิงต้นไม้อย่างหมดแรงอย่างนั้นซักพัก พอพวกมันเห็นไอ้ต้นพอมีแรงบ้างแล้ว นายทหารจึงสั่งให้ไอ้ต้นวิดพื้นอีกสิบที ไอ้ต้นวิดเสร็จนายทหารก็เหยียบไปที่แผ่นหลังของไอ้ต้นแล้วสั่งให้มันวิดพื้นอีกสิบทีในขณะที่เท้าของนายทหารยังอยู่บนแผ่นหลังของมัน เมื่อไอ้ต้นวิดเสร็จ นายทหารก็เตะเข้าไปที่ท้องมันจนกลิ้งไป มันเงยหน้าที่เต็มไปด้วยฝุ่นของมันอย่างเคียดแค้น “พวกมึง จับมันไปที่กรงขัง”นายทหารสั่ง ทหารสองคนหิ้วปีกไอ้ต้นตามนายทหารไปที่กรงขังแห่งหนึ่ง เป็นกรงเหล็กซี่ๆ นายทหารเปิดออกและถีบไอ้ต้นเข้าไปในกรง “นี่เป็นที่อยู่ใหม่ของมึง” “พวกมึง จับมันมัดไว้กับเตียง” ทหารสองคนจับมันนอนหงายมัดไว้กับเตียงเหล็กตามคำสั่ง “ไอ้สัด มึงจะทำอะไร”ไอ้ต้นถามเมื่อเห็นนายทหารจุดไฟเผาท่อนเหล็กอะไรบางอย่าง “กูต้องตีตราทหารของกูทุกคน ฮาๆ”นายทหารบอก ทหารคนหนึ่งจับไหล่ทั้งสองข้างของไอ้ต้นแน่น ขณะที่อีกคนจับขาของมันทั้งสองไม่ให้กระดุกกระดิก “ต่อไปนี้กูจะเรียกมึงเป็นหมายเลข”นายทหารเอาตราเหล็กร้อนฉ่าแดงทาบที่อกของไอ้ต้น ไอ้ต้นกรีดร้องลั่น “อ้ากกกกกกกกกกกก” ไอ้ต้นสั่นดิ้นรนจากความทรมานแล้วหายใจหอบถี่ เหงือท่วมตัวมันไปทั้งตัวผนวกกับความร้อนทำให้ตัวมันเป็นมันแดง ตอนนี้บนอกของมันเป็นแผลเป็นหมายเลข 4 “ขอต้อนรับ หมายเลข 4 ฮาๆๆ” ทหารคนนึงเอาน้ำมาราดที่ตัวมันเพื่อดับร้อน พร้อมนำถาดเครื่องมืออะไรบางอย่างถือมา เมื่อมาใกล้มันเห็นว่าบนถาดมีเครื่องสักอยู่ “กูว่ามึงแม่งเลี่ยนไปหน่อยว่ะ ไม่แมนพอจะเป็นทหารกู กูเลยจะทำให้มึงเถื่อน ***มพอที่จะเป็นทหารของกู”นายทหารพูดขณะที่จรดปลายเข็มสักบนไหล่ของมัน ไอ้ต้นเจ็บแสบตานจังหวะการเจาะของเข็ม เลือดไหลย้อยลงมาที่แขนของมัน นายทหารสักเป็นลายกราฟิกร๊อคๆบนแขนของมันตั้งแต่ไหล่ด้านซ้ายของมันลงมาจนถึงศอก เป็นเวลานานมากที่มันร้องครางด้วยความเจ็บปวด เมื่อเสดทหารสองนายก็หิ้วมันมาส่องดูตัวเองที่กระจกที่มุมห้อง “ทีนี้มึงก็แข็งแกร่งและ***มพอจะเป็นทหารของกูแล้ว เอาเครื่องแบบมาให้มัน”นายทหารกล่าว ในขณะที่ทหารสองคนเอาเครื่องแบบใหม่มาให้มัน ทหารสองคนช่วยกันถอดเครื่องแบบของไอ้ต้นออก ไอ้ต้นยืนนิ่งให้พวกมันเปลี่ยน ทหารนายหนึ่งสวดเสื้อกล้ามสีน้ำตาลให้มันเสร็จ ทหารอีกคนเอาเสื้อนอกทหารใส่ให้มันแล้วติดกระดุมแล้วยัดเสื้อใส่กางเกงมันจนตึงเป๊ะ ขณะที่นายทหารใส่หมวกแล้วปัดให้เฉียงตามระเบียบของทหาร เมื่อแต่งตัวเสร็จนายทหารจับหน้ามันมองที่กระจก ตอนนี้ไอ้ต้นเป็นทหารในเครื่องแบบเต็มตัว บนปกเสื้อเป้นตราของศัตรู มันถูกย่ำยีศักดิ์ศรีอย่างถึงที่สุดที่โดนบังคับให้ใส่ชุดยูนิฟอร์มของฝ่ายศัตรูแล้วต้องเป็นทหารฝ่ายศัตรูโดยมีตราประทับที่เนื้ออกของมันเป็นหมายเลขด้วยความจำยอม ไอ้ต้นโดนทิ้งไว้ในกรงซักพัก จนถึงเย็น พวกมันก็รีบวิ่งแห่มาที่กรง แล้วทหารสองคนก็รีบมารวบตัวมันแล้วหิ้วมันออกไป นายทหารกล่าว “ได้เวลาฝึกการถูกสอบสวนแล้วมึง ฮาๆ”
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น