ลุงวุฒิ 8

“โอวววววววววว์......ไม่ไหววววววววววว......แล้วพี่หมอ ออกกกกกกกกกกแล้ววววววววว....ออกแล้วพี่หมอ....ออกแล้ววววว” ดันเข้าไปจนสุดปลาย บดอัดกับร่องตูดหนัก ๆ จนร่างกำยำของแกสั่นสะท้านอยู่เฮือก ๆ เหงื่อผุดออกมาตามรูขุมขนทุกส่วนของร่างกาย แล้วก็ปล่อยน้ำกามพุ่งกระฉูดเข้าไปในตูดแกอย่างรุนแรง หัวมังกรบานร่าที่ยังพองคับร่องตูดกระตุกอยู่งึก ๆ งัก ขยับบั้นเอวช้า ๆ ส่ายสะบัดเพื่อรีดเอาน้ำเชื้อขุ่นข้นออกมาให้หมด แม้พี่หมอจะพยายามส่ายบั้นท้ายหนี แต่ไม่เป็นผล เพราะผมได้กดไหล่ไว้แน่น และตามติดด้วยการเร่งจังหวะกระเด้าบั้นเอวส่งท้ายอีกสองสามจังหวะ จนได้ยินเสียงดังป๊าปแสบแก้วหู ร่างกำยำสั่นสะท้านไปตามจังหวะ ร้องครวญครางลั่น “โอววววววววววววววว์.....อออออออออออออกกกกกกกกกกกกก......อออกกกกกแล้วที่รัก น้ำพี่แตกแล้ววววววว.....” บั้นท้ายอวบอัดไปด้วยกล้ามเนื้อเกร็งแน่น แก้มก้นสองข้างขมิบเกร็งเข้าหากัน โพรงสวาทภายในตอดรัดหัว****ผมรัวเร็ว มันกระตุกถี่ยิบ ขมิบรัดแน่นกว่าครั้งไหน ๆ สร้างความเสียวซ่านให้ผมเป็นอย่างยิ่ง จนต้องยืนนิ่ง ๆ กัดริมฝีปากไว้แน่น ขาสองข้างเริ่มอ่อนล้า เหมือนจะล้มทั้งยืนให้ได้ ก่อนค่อย ๆ เลื่อนมือไปจับที่ลำ****ยาวใหญ่พี่หมอรูดขึ้น – รูดลงให้แกช้า เพื่อรีดเอาน้ำเชื้อขุ่นของแกออกมาให้หมด รูดได้สักพัก น้ำเหนียว ๆ ได้ทะลักราดรดฝ่ามือที่รองรับอยู่จนไหลย้อยปลิ้นแทรกง่ามนิ้วไหลอาบย้อยจนเปียกชุ่มไปทั่วหลังมือ หลังจากผ่านความเสียวกระสันที่พุ่งทะลักออกมาอย่างสุดขีดแล้ว กล้ามเนื้อทุกส่วนของพี่หมอเริ่มผ่อนคลาย อาการเกร็งสุดขีดก็เริ่มหายไปด้วย ร่างที่แนบชิดติดกันเริ่มคลายออกห่าง สติและความรู้สึกเริ่มกลับคืนมา พี่หมอพยายามขยับสะโพกอันกำยำถอยออกจากท่อน****ของผมช้า ๆ สองกลีบแคมที่อมเอาดุ้นขาวขนาดยาวเริ่มขยับเขยื้อนเล็กน้อย แต่ผมยังไม่อยากให้มีการเคลื่อนไหวใด ๆ ทั้งสิ้นระหว่างเราสองคนในตอนนี้ เพราะแม้อาการตอดรัดภายในช่องสวาทของพี่หมอจะเริ่มลดน้อยลง แต่ความคับแน่นของช่องรักที่รัดท่อนเอ็นผมไว้แน่นสร้างความเสียวกระสันชนิดแสบ ๆ คัน ๆ อยู่บ้าง กระทั่งแกร้องเตือน “พอได้แล้วนัท....รีบใส่เสื้อผ้ากลับบ้านกันเถอะ” เมื่อได้ยินเสียงร้องเตือนอย่างนั้น ทำให้ผมได้สติ ผละออกจากร่างแก เปิดประตูรถขึ้นไปควานหาเสื้อผ้าที่ถูกถอดออกโยนทิ้งไปอย่างไม่แยแส หยิบกางเกงวอร์มขาสั้นตนเองมาใส่อย่างลวก ๆ โดยไม่สนใจว่ากางเกงในตัวโปรดตอนนี้อยู่มุมไหนของรถ พี่หมอเองก็อยู่ในอาการไม่แตกต่างจากผม แกหยิบกางเกงสีกากีชุดทหารเรือขึ้นมาใส่ลวก ๆ โดยไม่รัดเข็มขัดและรูดซิบด้วยซ้ำ สตาร์ทรถขับออกไปจากจุดนั้น เราทั้งสองคนนั่งเงียบมาตลอดทาง โดยต่างฝ่ายต่างตกอยู่ในห้วงคำนึงของตนเอง พี่หมอจะคิดอย่างไรตอนนี้ ผมไม่อาจทราบได้ รู้แต่ว่าวันนี้เป็นวันที่ผมมีความสุขที่สุดในชีวิต ตอนหัวค่ำได้มีโอกาสลิ้มรสมังกรยักษ์ลุงวุฒิ ตอนกลางคืนกลับได้มีอะไรกันลึกซึ้งกับพี่หมอ เป็นความสุขที่ผมจะลืมไม่ได้เลย พี่พงษ์ขับรถมาจอดที่หน้าบ้านผม นั่งมองจนกระทั่งผมเปิดประตูเข้าบ้านไปแล้ว แกจึงค่อยเคลื่อน รถไปหยุดที่หน้าบ้านตนเอง ระหว่างที่ผมได้เดินเข้าบ้านนั้น ด้วยความระบมไปทั้งเรือนร่าง จำต้องฝืนตนเองเดินให้เป็นปกติที่สุด แต่ขณะกำลังเดินจะเข้าภายในบ้าน อดเหลือบขึ้นไปมองหน้าต่างห้องนอนคุณลุงวุฒิไม่ได้ ถ้าผมไม่คิดไปเอง รู้สึกว่าผ้าม่านห้องนอนคุณลุงจะเปิดออกเล็กน้อย เหมือนว่าท่านจะแอบดูผมกับพี่พงษ์  ผมเดินเข้าบ้าน ร้องบอกพ่อกับแม่ที่นั่งอยู่ในห้องรับแขกให้ท่านรู้ว่าผมกลับมาแล้ว ท่านจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง แล้วเดินตรงไปเปิดตู้เย็นหยิบน้ำผลไม้ที่เหลืออยู่เกินครึ่ง ขึ้นมาเทลงคอจนหมดเกลี้ยง นั่งพักจนหายเหนื่อยแล้ว จึงเดินขึ้นข้างบนไปอาบน้ำนอน หลังจากวันนั้นเป็นต้นมา ผมไม่ได้นำอาหารไปส่งที่บ้านลุงวุฒิอีกเลย ตลอดทั้งสัปดาห์ผมแทบเรียนไม่รู้เรื่อง เพราะภาพในหัวมีแต่มังกรยักษ์ของลุงวุฒิวนเวียนไป วนเวียนมาทั้งเวลาหลับและเวลาตื่น ซึ่งก็แปลกใจตนเองเหมือนกันแทนที่จะคิดถึงพี่หมอซึ่งมีอะไรกันอย่างลึกซึ้ง กลับไปคิดถึงลุงวุฒิที่ได้เพียงดูดกินน้ำท่านเท่านั้น ได้แต่ภาวนาให้ถึงวันศุกร์เร็ว ๆ จะได้พบลุงวุฒิ ไม่ว่าท่านจะพาไปที่ไหน ทำอะไรกับผม ผมยินดีจะตอบสนองท่านทุกอย่าง เพียงแค่ได้เห็นท่านมีความสุขในสิ่งที่ผมมอบให้ ผมก็มีความสุขแล้ว..... ในเย็นวันศุกร์ เมื่อเสียงสัญญาณกริ่งคาบสุดท้ายดังขึ้น ผมรีบวิ่งลงจากตึกโรงเรียนเพื่อวิ่งไปหน้าโรงเรียนตามวันเวลาที่ได้นัดกับลุงวุฒิไว้ เมื่อมาถึงประตูรั้วทางออกโรงเรียน ก็พบรถ Nissan Almera รุ่น 1.2 VL CVT ของลุงวุฒิจอดรออยู่ก่อนแล้ว ผมเคยถามท่านเหมือนกันว่าทำไมไม่ใช้รถยุโรป ท่านบอกว่าอะไหล่แพงและหายาก  วันนี้ลุงวุฒิอยู่ในเสื้อกอล์ฟคอเต่า สีขาวครีม กางเกงแสล็คสีครีมอ่อน ๆ เสื้อยัดในเรียบร้อย ยิ่งเผยให้เห็นท่อนเนื้อซึ่งอัดแน่นอยู่ข้างในตุงออกมาข้างนอกได้ชัดเจน “เฮ้ย....! ไอ้นัท ใครมารับ****” เพื่อนสนิทคนหนึ่งตะโกนถาม เมื่อเห็นผมเดินตรงไปยังรถนิสสันรุ่นใหม่ซึ่งจอดสง่าอยู่ “ลุง” ผมตอบมันสั้น ๆ ยกมือบ๊ายบาย “เจอกันวันจันทร์โว้ย” แล้วเปิดประตูรถเข้าไปนั่งด้านหน้าข้างคนขับทันที เมื่อลุงวุฒิขับรถห่างมาจากโรงเรียนพอสมควร ท่านจึงหันมาชวนคุย “ลุงขออนุญาตพ่อแม่ของนัทแล้วนะ วันนี้เราสามารถอยู่ด้วยกันทั้งคืนเลย” “ลุงจะพาผมไปไหนครับ” “ม่านรูด...” “บ้าหรือลุง เข้าม่านรูดกับผู้ชายด้วยกัน แถมในชุดนั่งเรียนนี่นะ” “ลุงล้อเล่น....คิดถึงลุงบ้างมั้ย” “ทุกลมหายใจเข้าออกเลยลุง” “ปากหวานจริง ๆ ทำให้หัวใจคนแก่เต้นไม่เป็นจังหวะเลย” “มองถนนด้วยลุง” “ชุดอยู่ที่เบาะหลัง เอามาเปลี่ยนให้เรียบร้อยซะ เราจะออกนอกเมืองกัน” “ไปไหนครับ” “เดี๋ยวก็รู้เอง” เอื้อมมือไปหยิบถุงกระดาษซึ่งข้างในมีเสื้อยืดพร้อมกางเกง อย่างต้องการยั่วลุงวุฒิ ผมจัดการถอดชุดนักเรียนออกจนเหลือแต่ตัวเปล่ากับกางเกงในเท่านั้น สายตาเหลือบมองลุงวุฒิอยู่ตลอดเวลา ซึ่งก็สบตากับท่านซึ่งมองชำเลืองผมอยู่ก่อนแล้วเช่นกัน “ผิวขาวเนียนเหลือเกิน ขอลุงจับหน่อย”ไม่พูดเปล่า ท่านยื่นมือมาบีบขยำที่แก้มก้นผมเบา ๆ ใช้นิ้วสอดลอดกางเกงในเข้าไปสัมผัสกับท่อนลำของผม กำหลวม ๆ ถอกขึ้นถอกลงช้า ๆ “ชี๊ดสสสสส์.....ลุง อย่าแกล้งกันสิ เดี๋ยวคนข้างนอกก็มองเห็นหรอก” “ไม่ต้องกลัวหรอก ต่อให้เรามีอะไรกันในนี้ ก็ไม่มีใครมองเห็น รถลุงติดฟิล์มกันแสงหนาขนาดนี้” “ปล่อยมือก่อนลุง ผมจะเปลี่ยนชุด” ก่อนปล่อยมือท่านเลื่อนมือมาบิดที่หัวนมผมแรง ๆ “ลุงจะพาผมไปไหนกันแน่นี่” “ไปในที่ซึ่งมีเพียงเราสองคนยังไงล่ะ” “ลุงบอกพ่อกับแม่ผมว่ายังไง” “บอกว่าลุงต้องไปทำธุระต่างจังหวัด ขออนุญาตพานัทไปเป็นเพื่อนคุยระหว่างขับรถ จะได้ไม่ง่วง” “พ่อแม่สงสัยหรือเปล่า” “เปล่า...” จากนั้นผมก็ไม่สอบถามอะไรอีก  เมื่อผมสวมเสื้อกางเกงเรียบร้อยแล้ว ก็นั่งมองถนนสลับกับมองหน้าลุงวุฒิ  ท่านขับรถขึ้นทางด่วน ไปลงที่ดาวคะนอง เข้าสู่เส้นทางถนนพระราม ๒ แอร์เย็น ๆ ผสมกับความอ่อนเพลียจากการเรียนหนักทั้งวัน ทำให้ผมเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ตัว มารู้ตัวอีกครั้งมองออกไปด้านนอกก็เห็นทะเล “ที่ไหนครับลุง” “หาดเจ้าสำราญ” นานแล้วที่ผมไม่ได้มาเที่ยวทะเลแบบนี้ รู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษ มองน้ำสีครามที่ดูขนานเป็นแนวเดียวกันกับท้องฟ้ายามพระอาทิตย์ใกล้อัสดงคต ทำให้มองเห็นสีน้ำทะเลเป็นสีทองอร่ามงดงาม จากหาดเจ้าสำราญผ่านหาดปึกเตียน ผ่านทุ่งนาสลับกับเลียบชายทะเล เป็นทิวทัศน์ที่งดงามตระการเหมือนภาพวาด เสียดายไม่ได้ถือกล้องถ่ายรูปมาด้วย ถ้ารู้ว่าลุงวุฒิจะพามาไกลขนาดนี้ ต้องหยิบกล้องมาด้วยแน่ ๆ ผมมองภาพทิวทัศน์ภายนอกด้วยความตื่นตาตื่นใจ ขณะที่มือแกล้งยื่นไปวางไว้ที่หน้าตักลุงวุฒิ บีบนวดเบา ๆ ขณะที่ลุงวุฒิก็วางมือบนมือผม จับมือผมไปวางตรงเป้ากางเกงของท่านอย่างมีความหมาย สัมผัสได้ถึงเจ้าเห่าดงซึ่งนอนขดตัวอยู่ด้านใน ลูบคลำ บีบเค้นเบา ๆ  “อะไรลุง ยังไม่ทำอะไรเลย ผงกหัวสู้มือผมใหญ่เลย” “ก็มันคิดถึงนัทนะสิ ทักทายมันหน่อยลูก” “ก็ทักทายอยู่นี่ไง” ผมกล่าวพร้อมกับบีบขยำแรงขึ้นเรื่อย ๆ “ไม่ใช่ทักทายแบบนี้ ทักทายอย่างที่นัทเคยทำให้ลุงวันก่อนไง” แม้จะอยากมองวิวด้านนอกอยู่ แต่เมื่อลุงวุฒิเปิดทางให้แบบนี้ เป็นสิ่งที่ผมรอคอยอยู่แล้ว ละสายตาจากวิวด้านนอก หันมาให้ความสนใจกับเจ้าเห่าดงซึ่งเริ่มแผ่พังพานภายในกางเกง ผมรูดซิบลงอย่างเดียว ซ้อนมือล้วงเข้าไปข้างในดึงเจ้าเห่าดงซึ่งแข็งเกือบเต็มที่แล้วออกมาจากกางเกงสแล็คอย่างง่ายดายเพราะท่านไม่ได้สวมกางเกงใน ลำตัวยาวใหญ่กระดกหัวขึ้นลงช้า ๆ เหมือนกิ้งก่า ผมใช้ฝ่ามือลูบคลำตั้งแต่บริเวณหัวหยักลงไปจนสุดลำโคนแล้วรูดย้อนกลับมาขึ้นมาอีกครั้ง ใช้ปลายโป้มือบี้ตรงหัวบานร่าเบา ๆ “มัวแต่จับเล่นอยู่นั่นแหละ เดี๋ยวก็เหงามือตายเสียก่อนหรอก จูบทักทายมันหน่อยสินัท มันคิดถึงปลายลิ้นอุ่นของนัททุกวันทุกคืนเลย” ผมยิ้มเล็ก ๆ ที่มุมปากให้กับท่านอย่างมีความหมาย รำพึงกับตนเอง“*แม่ของฉันของลุงโคตรสวย น่าโม้คเสียเหลือเกิน อูยยยย....ยิ่งแข็งยิ่งดูน่าดูดกลืนเสียเหลือเกิน” แลบลิ้นเลียริมฝีปากของตนช้า ๆ ขณะที่ลำ****ของผมก็เริ่มแข็งไม่แพ้ของท่านเช่นกัน ภาวนาอยากให้ถึงที่หมายเร็ว ๆ ผมก้มหน้าลงไปสูดดมเอากลิ่นความเป็นชายท่านเข้าไปเต็มปอด “อืมมมมมมม...นัท” ท่านครางออกมาเบา ๆ ขยับตัวนิดหน่อยเพื่อเปิดทางให้ผม “ทั้งใหญ่ ทั้งยาว ทั้งแข็ง” ผมเงยหน้าขึ้นมาบอกท่านด้วยน้ำเสียงหื่นกระหาย ก้มหน้าลงไปชบตรงโพรงหญ้าสีดำอีกครั้ง พร้อมกับใช้มือจับลำท่อนคลึงเคล้นเบา ๆ ออกแรงบีบเคล้นตรงลำท่อนค่อนข้างแรง ก่อนจะพรมจูบลงไปตามลำท่อน