ตอนนี้แม้ผมจะมีพี่สนยามของคนโด และพี่สมชายช่างตัดผม ผลัดกันมากระแทกค_ว_IIใหญ่ใส่ตูดผมมิได้ขาด แต่ความคิดถึงไอ้บิ๊กเพื่อนเลิฟค_ว_IIใหญ่ของผม(ที่เป็นได้แค่เพื่อน) ก็ไม่ได้คลายลงเลย ผมคิดถึงมันมาก แต่ละวันแต่ละคืน มันช่างผ่านไปเชื่องช้าเหลือเกิน ผมจึงเริ่มมองหาทางว่าทำอย่างไรความเหงาของผมถึงจะคลี่คลายลงบ้าง จึงออกเที่ยวกลางคืนบ้าง และผมก็ได้มาเป็นนักร้องอยู่ที่สวนอาหารแห่งหนึ่ง อยู่แถบชานเมืองขอนแก่น ร้านอาหารแห่งนี้ไม่ได้ใหญ่โตหรูหราอะไร แขกก็ไม่ได้มีมากนัก แต่ก็พออยู่ได้ ผมสังเกตว่าร้านนี้ไม่ค่อยมีนักร้องผู้ชาย ผมจึงลองถามเด็กเสริฟดู เห็นเด็กเสริฟ
บอกว่า เจ้าของก็อยากได้นักร้องชายอยู่เหมือนกัน แต่ไม่มีคนมาสมัคร ผมจึงไห้เด็กไปตามเจ้าของร้านมาพบ เจ้าของร้านเป็นหนุ่มใหญ่ อายุคงประมาณ สามสิบตอนปลาย หรือไม่ก็ สี่สิบตอนต้น ชื่อพี่วิชัย หลังจากที่คุยเรื่องสัพเพเหระกันพอหอมปากหอมแล้ว ผมจึงวกเข้าเรื่อง
“ในร้านไม่เห็นมีนักร้องผู้ชายเลยครับ”
“อ๋อ คือแขกที่มาเที่ยวก็จะเป็นผู้ชายซะส่วนใหญ่ และก็จะเรียกแต่นักร้องหญิงไปนั่งคุยด้วย ซึ่งการนั่งคุยกับแขกของนักร้อง สิ่งที่ตามมาก็คือทิปงาม ๆ นักร้องชายถ้าเสียงไม่ดีจริง ๆ ก็อยู่ไม่ได้ เพราะทางร้านเราให้ค่าจ้าง คืนละ 150 บาท เท่ากันหมดทุกคน”
“เลยไม่มีคนมาสมัคร หรือว่าพี่ไม่รับ”
“อันที่จริงแต่ก่อน ก็เคยมีนักร้องผู้ชายอยู่คนหนึ่ง เขาร้องเพลงเพราะมาก ก็เรียกแขกได้พอสมควร แต่ตอนนี้เขาลาออกไปทำอย่างอื่นแล้วครับ ตอนนี้ผมก็อยากได้นักร้องชายไว้สักคน สองคน แต่ต้องเสียงดีจริง ๆ นะ”
“อย่างผมพอได้หรือเปล่าพี่”
“ถ้าดูหน่วยก้าน และรูปร่าง หน้าตาแล้ว ก็ O.K.นะ นี่พูดจริงหรือพูดเล่น”
“จริงครับ”
“ดูท่าน้องคงยังเรียนหนังสืออยู่ อยากหาเงินพิเศษหรือ พี่ก็อยากสนับสนุนอยู่หรอก ถ้าจะทำจริงเดี๋ยวลองขึ้นไปร้องบนเวทีให้พี่ฟังดูก่อน ถ้าเสียงใช้ได้พี่ก็ไม่ปฏิเสธ ว่าแต่เราร้องเพลงแนวไหนหละ”
“ผมได้ทุกแนวครับ”
“พี่ขอเป็นแนวลูกกรุง ได้หรือเปล่า ถ้าแนวสตริง คงไม่มีวัยรุ่นที่ไหนมาฟังที่นี่ แนวลูกทุ่งนักร้องหญิงส่วนใหญ่ก็ร้องอยู่แล้ว”
“ได้ครับพี่” แล้วผมก็ได้ขึ้นไปร้องโชว์บนเวที รู้สึกแขกจะปรบมือให้พอสมควร และผมก็ได้มาลัยตั้งหลายพวง ในนั้นมีแบงค์ร้อยตั้งหลายใบ เป็นอันว่าผมสอบผ่าน และพี่วิชัยก็รับผมเป็นนักร้องประจำร้าน ตั้งแต่วันนั้น เป็นต้นมา
ผมมาร้องเพลงอยู่ที่นี่ได้สองเดือนแล้ว และผมก็มีรายได้จากการร้องเพลง รวมทั้งค่าทิป ค่ามาลัยแล้ว เดือนหนึ่ง ประมาณ 7,000 ถึง 10,000 บาท มันก็เป็นเงินที่มากพอสมควรอยู่นะ เมื่อสมัยยี่สิบปีก่อน อันที่จริงผมไม่ได้เดือดร้อนเรื่องเงินทอง แต่ผมอยากทำงานเพื่อคลายเหงาเท่านั้นเอง แต่มันก็สร้างรายได้ให้ผมเกินคาด อยู่ที่นี่ผมกร่างได้พอสมควร เพราะพี่วิชัย เจ้าของร้านให้ความสำคัญกับผมมาก แกจะคอยเทคแคร์ คอยสอบความความรู้สึกของผมอยู่ตลอดเวลา ซึ่งผมก็รู้สึกกับแกค่อนข้างดี พี่วิชัยนี่แกมีเมียแล้ว แต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน เมียแกไปเปิดร้านอาหารอยู่อีกจังหวัดหนึ่ง เรียกว่าแต่ละวันแต่ละเดือนแทบจะไม่ได้เจอหน้ากันเลย ดูจากลักษณะภายนอกของพี่วิชัย แกไม่น่าจะมาเป็นเถ้าแก่ร้านอาหารเลย น่าจะไปเป็นตำรวจ หรือทหาร หรือว่านักมวยมากกว่า เพราะดูแกห่าม ๆ เถื่อน ๆ พูดจาเสียงดัง รูปร่างสูงใหญ่มาก ผมชอบมองแกเวลาแกมาคุยด้วย มันดูวาบหวิวยังไงไม่รู้ ผมคิดว่าถ้าอยู่ไปนาน ๆ ผมต้องหาทางรู้จักแกให้มากกว่านี้
ที่ร้านนี้ผมสังเกตที่โต๊ะหลังสุด จะมีผู้ชายคนหนึ่งชอบมานั่งเป็นประจำ แต่แกจะมาเฉพาะวันศุกร์กับวันเสาร์เท่านั้น แกจะนั่งดื่มเงียบ ๆ ไม่ได้แสดงอาการมึนเมา และก็ไม่ได้เรียกนักร้องคุยด้วย แกจะให้มาลัยนักร้องบ้าง แต่อย่างมากไม่เกินสองพวง วันนั้นประมาณ 5 ทุ่ม หลังจากผมร้องเพลงจบไปสองคิว ผมจึงเดินเฉียดเข้าไปแถว ๆ โต๊ะแก เห็นเหล้าในแก้วแกหมด ผมจึงขออนุญาตเติมให้
“ขอบคุณครับ นั่งดื่มด้วยกันมั๊ยหละ” ผมมีความรู้สึกว่าแกไม่ได้ชวนตามมารยาท แต่แกตั้งใจชวนผมจริง ๆ(คิดไปเองหรือเปล่า)
“ขอบคุณครับพี่ แต่..เออ..” ความจริงผมก็อยากรีบรับคำเชิญของแกทันทีหรอก แต่ไม่ทราบว่าเป็นยังไง พออยู่ใกล้ผู้ชายทีไร ผมมักจะทำตัวไม่ถูกทุกที แกจึงเงยหน้าขึ้นมามองผม ตาผมสบตาแกอย่างจัง ร่างกายของผมรู้สึกอ่อนระทวย(แต่หัวค_ว_IIดันแข็งปั๋ง) รู้สึกจะหมดแรงเอาดื้อ ๆ แกไม่ใช่คนหล่อเหลาอะไรหรอก ผิวค่อนข้างดำซะด้วยซ้ำ แต่ดวงตากลมโต คิ้วหนาเข้ม ขนตางี้งอนเช้งเลย ดูแล้วร้อน ๆ หนาว ๆ ยังไงพิกล แทบไม่น่าเชื่อเลยว่า ลักษณะตาแบบนี้ คิ้วแบบนี้ จะมาปนอยู่กับผิวแบบนี้ และรูปร่างแบบนี้ได้ แกเห็นผมยังอึกอักอยู่ ก็เลยฉีกยิ้มกว้างมองเห็นฟันขาวสะอาดเรียงกันอยู่ภายใต้ริมฝีปากที่ค่อนข้างหนาใหญ่ของแก พี่แกตัดผมรองทรงสูง เหมือนตำรวจ หรือไม่ก็ทหาร และก่อนที่ผมจะตัดสินใจว่าจะนั่งกับแกดีหรือไม่ พี่วิชัยก็เดินมาพอดี แกร้องทักแขกเหมือนกับคุ้นเคยกันอย่างดี
“ไงไอ้เสือ ***มีปัญหาอะไรกับพนักงานของกูวะ”
“เชี้ย...อย่างกูจะกล้ามีปัญหาอะไรกับเฮียใหญ่อย่าง*** นั่งสิวะ..เพื่อน” พี่วิชัยนั่งลง และหันมาชวนให้ผมนั่งด้วย
“นั่งด้วยกันสิ พงศ์”
“ครับพี่” ผมได้นั่งร่วมวงสนทนากับหนุ่มใหญ่ทั้งสองคน และทำให้ผมได้สัมผัสว่า ทั้งสองหนุ่มเป็นเพื่อนซี้กันมาก่อน เพื่อนของพี่วิชัย ชื่อเสือ ชื่อจริง ร้อยเอกวัลลพ พี่เสือไม่ได้จบมาจากโรงเรียนนายร้อย จปร.หรอก แต่ได้สอบเปลี่ยนสายงานเอาทีหลัง มิน่า อายุก็ปาเข้าไปตั้ง 38 ปีแล้ว แต่ยังอยู่แค่ร้อยเอก ก่อนหน้านี้พี่วิชัยเองก็เคยรับราชการทหาร แต่มีความจำเป็นที่จะต้องลาออก (หรือถูกไล่ออกก็ไม่ทราบ) ทั้งคู่จบจากโรงเรียนนายสิบทหารมาด้วยกัน และรับราชการอยู่ด้วยกันมาตลอด จากการที่ได้รู้จัก พูดคุยกัน ทำให้ผมรู้สึกชอบพี่วัลลพ แม้แกจะไม่ใช่คนหล่อ แต่แกดูดีมาก เวลายิ้มหน้าตาแกจะดูสว่าง จนดูกลบผิวที่กร้านดำของแก และไม่ว่าจะเป็นน้ำเสียงและท่วงทีกริยา พี่วัลลพจะดูอบอุ่นมาก จนบางครั้งผมรู้สึกเคลิบเคลิ้ม คิดว่าถ้าได้นอนซบบนอกกว้างของแก คงมีความสุขมาก พี่วัลลพเป็นผู้บังคับกองร้อยทหารพราน ซึ่งตั้งอยู่ห่างจากร้านอาหารไปทางทิศตะวันตกประมาณ 5 กิโลเมตร
“พงศ์ร้องเพลงที่นี่มานานหรือยังครับ” พี่วัลลพเอ่ยถามผม หลังจากที่พี่วิชัยขอตัวไปดูแลแขกโต๊ะอื่น และยังกำชับให้ผมดูแล คอยเสริฟเหล้าให้พี่วัลลพด้วย
“ย่างเข้าเดือนที่สามแล้วครับ”
“ยังเรียนหนังสืออยู่หรือเปล่า”
“ครับ ผมเรียนที่มหาวิทยาลัย.....ครับ”
“อายุคงพอ ๆ กับลูกชายพี่”
“ผม 19 ปี ครับ”
“เท่ากับลูกชายพี่พอดี บางทีพี่คิดถึงลูกมากเลย บางเดือนงานยุ่งมากก็ไม่ได้กลับไปหา ตั้งแต่รับราชการมา พี่ไม่เคยได้อยู่กับครอบครัวเลย ต้องย้ายไปจังหวัดนั้น จังหวัดนี้ อยู่ตลอด กลัวลูกมีปัญหาแล้วหาคำตอบไม่ได้ เพราะลูกผู้ชายเมื่อเริ่มเป็นหนุ่ม คงไม่กล้าที่จะเล่าเรื่องส่วนตัวให้แม่ฟัง ถ้าพี่อยู่ด้วยก็ยังพอให้คำแนะนำได้บ้าง”
“เหมือนผมเลยครับ ตั้งแต่จำความได้ พ่อกับแม่ก็ย้ายที่ทำงานบ่อย ๆ จนผมถูกทิ้งให้อยู่กับน้า ซึ่งก็เป็นผู้หญิง เรื่องบางเรื่อง ผมก็ไม่กล้าที่จะเล่าให้ฟัง บางอารมณ์ผมก็คิดถึงพ่อมาก ตอนเด็ก ๆ สิ่งที่ผมอยากทำมากที่สุดคือขี่คอพ่อ เดินเล่นตามสวนสาธารณะ แต่มันก็เป็นเพียงความฝันเท่านั้น พี่เชื่อมั๊ย จนป่านนี้ผมไม่เคยได้คลุกคลีกับพ่อเลย จนบางทีเราเหมือนเป็นคนอื่นของกันและกัน” ตอนสุดท้ายน้ำเสียงของผมสั่นเครือน้ำตามันพาลจะไหลเอาดื้อ ๆ จนพี่วัลลพเอื้อมมือมาลูบหัวผม เรื่อยลงไปโอบที่หลัง ผมรู้สึกเย็นวาบ และอบอุ่นอย่างประหลาด นึกอยากจะกอดแกและซบหัวกับอกของแก แต่ผมก็ไม่กล้า ทำได้แค่เอื้อมมือไปลูบแขน แข็งแรงนั้นเบา ๆ
“ไม่เป็นไร นะ พงศ์ คนเรามันไม่มีใครที่มีชีวิตสมบูรณ์ไปหมดทุกอย่างหรอก เอางี้ วันหลังพงศ์ไปเที่ยวที่กองร้อยของพี่มั๊ย เดี๋ยวพี่มารับ” ผมดีใจจนเนื้อเต้น ความหวังที่ผมจะได้ใกล้ชิดกับพี่วัลลพ กำลังจะเป็นจริงขึ้นมาแล้ว
“วันศุกร์ที่จะถึงนี้ เป็นวันเข้าพรรษา รัฐบาลห้ามขายเหล้า พี่วิชัยบอกจะปิดร้าน พี่วัลลพมารับผมวันนั้นก็ได้ครับ ผมพักอยู่ที่ .....”
“ได้เลย พงศ์ วันศุกร์ตอนสาย ๆ พี่จะมารับนะ” ผมนั่งคุยกับพี่วัลลพอย่างมีความสุข จนร้านปิดแกถึงกลับ วันนั้นผมดื่มไปหลายแก้ว เลยรู้สึกเมา หลังจากที่ดูแลปิดร้านช่วยพี่วิชัยแล้ว ผมกำลังจะกลับ พอดีพี่วิชัยเดินมาหาในสภาพเมาแอ้ ตอนนี้พนักงานคนอื่น ๆ กลับกันหมดแล้ว
“ม่าย..หวาย..เลย วันนี้ มีแต่เพื่อนเก่ามาเที่ยว พวกมันเลยมอมเหล้าพี่ซะเมาเลย พงศ์อย่าเพิ่งกลับนะ ดื่มเป็นเพื่อนพี่หน่อย”
“พี่วิชัยเมามากแล้วนะครับ จะกินไหวเหรอ”
“จิ๊บจ๊อย วิชัยซะอย่าง หวาย..อยู่แล้ว” ดูลักษณะของแกแล้ว ไม่น่าจะเกินชั่วโมงแกต้องน๊อกแน่ ๆ ตกลงผมนั่งกินเหล้ากับพี่วิชัยต่อ แต่ผมคิดผิด ยิ่งกินนานเท่าไหร่ แกก็ยังอยู่เท่าเดิม ไม่มีทีท่าว่าจะเมามากกว่าเดิม แถมยังคุยรู้เรื่องด้วย
“ไอ้ เสือ (พี่วัลลพ) มันเล่าอะไรให้พงศ์ฟังบ้าง”
“หลายอย่างครับ เรื่องครอบครัว และก็เรื่องสมัยพี่ทำงานอยู่ด้วยกันกับแก”
“พี่กับมันเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งแต่เรียนโรงเรียนนายสิบ และเป็นเพื่อนคนเดียวที่สามารถเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟังได้ พี่กับมันไม่มีความลับต่อกัน แม้แต่กะหรี่ยัง***ด้วยกันเลย” น่าสนดีแท้ ชักเข้าทาง ผมจึงรุกต่อ
“ขนาดนั้นเลย หรือพี่”
“ฮื่อ..อันที่จริงผู้หญิงก็มีเยอะ ไม่จำเป็นต้อง***คนเดียวกัน แต่ไอ้เสือมันชอบสวิงกิ้ง มันบอกได้อารมณ์ดี”
“พี่วัลลพ นี่นะครับ เห็นท่าทางแกสุภาพจะตาย”
“ไอ้นี่มันเก็บความรู้สึกเก่ง ปกติมันก็เป็นคนอย่างนี้แหละ แต่เวลา***ห_E มันชอบซาดิสต์ บางทีมันกัดหัวนมกะหรี่จนร้องจ๊ากเลยหละ” แทบไม่น่าเชื่อเลยนะครับ ว่าคนที่ดูสุขุมนุ่มลึก อย่างพี่วัลลพจะเป็นไปได้ถึงเพียงนี้ ผมรู้สึกสนุกมากต่อการสนทนา กับพี่วิชัยในวันนี้ จึงซักแกต่อ
“ส่วนใหญ่ใครเป็นคน***ก่อนหละครับ”
“พี่จะเป็นคนขอก่อน เพราะไอ้เสือมันค_ว_IIใหญ่มาก ร่วม ๆ แปดนิ้ว และมันเป็นคนที่ชอบรุนแรง ผู้หญิงจะระบมก่อน”
“แล้ว...ค_ว_IIพี่วิชัยไม่ใหญ่หรือครับ”
“ก้อ..เป็นรองไอ้เสือ ของพี่แค่เจ็ดนิ้วครึ่ง”
“โอ้ โห ใหญ่ ๆ ด้วยกันทั้งนั้น ผู้หญิงที่ได้***กับพี่ทั้งสองนี่ โชคดีเป็นบ้าเลย แล้วเคย***พร้อมกันบ้างไหมครับ” ขนาดคนเล่ายังเล่าแบบโจ่งครึ้ม แล้วเรื่องอะไรคนถามจะกระมิดกระเมี้ยนถาม
“บ่อยไป คนหนึ่ง***ห_E อีกคน***ตูด”
“แล้วผู้หญิงเค้ายอมหรือพี่”
“ส่วนใหญ่ก็ยอม ถ้าไม่ยอมเราก็ไม่บังคับ ก็เลี่ยงไป***ปากเอา”
“***ตูดมันมั๊ยพี่” ถือโอกาสเช็คเรตติ้งซะเลย
“มันมาก เพราะมันรัดค_ว_IIแน่นดี พี่ก็ชอบ ไอ้เสือก็ชอบ ตอนเป็นครูฝึก ทหารเกณฑ์ ทหารคนไหนที่มันดูตุ้งติ้ง พี่กับมันยังเอามาล่อตูดประจำเลย” ได้ยินพี่แกพูดอย่างนี้ ผมรู้สึกเสียววาบไปถึงท้องน้อย ไม่แน่นะ วันศุกร์นี้ผมอาจจะโดนพี่เสือ***ตูดก็ได้ อูย ไม่อยากคาดเดา แปดนิ้ว ซาดิสต์ บรื๋อ!!!!!!!!!!!
“ทหารเกณฑ์แต่ละรุ่น มีกระเทยเยอะมั๊ยพี่”
“โอย เรียกว่าเยอะนะ ตอนนั้น รุ่นหนึ่ง ๆ มีไม่ต่ำกว่าสิบคน”
“***ตูดอย่างเดียวหรือครับ”
“ก้อ..เหมือนผู้หญิงกับผู้ชาย***กันนั่นแหละ มีสิ่งหนึ่งที่กระเทยทำได้ดีกว่าผู้หญิงคือ ดูดค_ว_II พวกนี้จะดูดได้ดีมาก ถือว่าเป็นมืออาชีพ ส่วนใหญ่ยังไมทันได้***ตูดหรอก พี่กับไอ้เสื้อน้ำค_ว_IIแตกคาปากก่อนทุกที ลิ้นของเขาจะโลมเลีย หัวถอกก่อน แล้วค่อยดูดจ๊วบ ๆ อูย นึกถึงแล้วเงี่ยน” เอ..วันนี้พี่วิชัยจะเสร็จผมหรือเปล่า เราดื่มไปคุยแต่เรื่องใต้สะดือไป จนประมาณ ตีสาม เสียงพี่วิชัยเริ่มอ้อแอ้ ลิ้นพันกัน จนคุยแทบไม่รู้เรื่อง ในที่สุดแกก็ฟุบกับโต๊ะ ไอ้ผมก็ไม่ใช่จะคอแข็งอะไรหรอกนะ (ถ้าค_ว_IIแข็งหละไม่แน่) เพียงแต่ผมแค่จิบเป็นเพื่อนแกเท่านั้น เมื่อเห็นว่าแกคงไม่ไหวแล้ว ผมจึงพยายามปลุกแก
“พี่วิชัยครับ พี่วิชัย ตื่นไปนอนได้แล้ว”
“พอแล้ว..หรือ”
“ครับพี่...พี่เมามากแล้ว เดินไหวหรือเปล่าครับ”
“หวาย..ซี”แกยันตัวลุกขึ้น แต่ก็เซไปชนกับโต๊ะอีกตัวหนึ่ง ผมเห็นท่าไม่ไหวจึงเข้าประคอง ตัวแน่นบึ๊กเลย กลิ่นเหล้า บวกกับกลิ่นเนื้อตัวของแก เซ็กซี่ดีแท้ ผมประคองแกเข้าห้อง จนวางแกลงบนเตียง
“ผมกลับก่อนนะพี่ พี่ดูแลตัวเองได้หรือเปล่า”
“ม่าย..ด้าย...พงศ์นอนที่นี่แหละ ไม่ต้องกลับหรอก ดึกมากแล้ว” ตัวผมเย็นวาบอีกแล้ว อะไรกัน นี่ผมจะต้องนอนเตียงเดียวกับหนุ่มใหญ่ ร่างใหญ่ ค_ว_IIใหญ่ เพียงลำพังหรือนี่ ใจจริงผมก็เคยนึกอยากดูดค_ว_IIพี่วิชัยเหมือนกัน ตอนเข้ามาทำงานใหม่ ๆ เพราะไม่ว่าจะเป็นรูปร่างที่สูงใหญ่ และหน้าตาที่ดูเถื่อน ๆ แต่ก็ดูมีเสน่ห์ชวนมองของแก ทำให้ผมแอบหวังลึก ๆ แต่ด้วยความที่ผมเป็นลูกน้องของแก ประกอบกับโอกาสไม่เปิด ผมจึงชะลอโครงการนั้นไว้ก่อน แต่ในส่วนลึกของหัวใจ ผมยังไม่ละความพยายาม และวันนี้...ลาภลอยวิ่งเข้ามาหาแล้ว ผมจะเมินเฉยก็ใช่ที่
“งั้น....พี่วิชัยนอนเฉย ๆนะครับผมจะเช็ดตัวให้”
“คง....มะ ไม่ถึงขนาดนั้นหรอกพงศ์ พี่สบายมาก รบกวนเปล่า ๆ อากาศวันนี้อบอ้าวมาก ตัวเหนอะมากเลย พี่อยากอาบน้ำ” พี่วิชัยลุกขึ้นยืนแบบเซไป เซมา แกถอดเสื้อออก เผยให้แผงอกอันกำยำ ตอนนี้แกกำลังถอดกางเกงแบบยักแย่ยักยัน พอกางเกงพ้นออกจากตัวได้เพียงขาเดียว พอแกดึงข้างที่สองออก แกก็ล้มไม่เป็นท่า ต้องเดือดร้อนถึงผมเข้าไปประคองแกให้ลุกขึ้น และถอดขากางเกงข้างที่เหลือออกให้ และตอนนี้ทั้งเนื้อทั้งตัวของพี่วิชัย เหลือเพียงกางเกงในสีเทาแนบเนื้อเพียงตัวเดียว มองเห็นค_ว_IIท่อนใหญ่ที่ขดตัวอยู่ข้างในขึ้นเป็นลำเลย ผมจ้องอยู่นานจนลืมตัว กระทั่งเสียงของพี่วิชัยปลุกให้ผมตื่นจากภวังค์
“มีอะไรหรือพงศ์ มีอะไรผิดปกติในตัวพี่หรือ”
“ปะ...ปะ เปล่าครับพี่”
“อะไร พี่เห็นจ้องมองพี่เป็นนานสองนาน”
“คือ ผะ ผมเห็นว่ารูปร่างของพี่ช่างงามสง่าเหลือเกิน เมียพี่เป็นผู้หญิงที่โชคดีมากเลยนะครับ”
“เพ้อเจ้อนา..พงศ์ ไม่เอาหละ อาบน้ำดีกว่า” พี่วิชัยเดินไปทางห้องน้ำ แต่พอแกเดินออกจากผมไปได้เพียง สองสามก้าว แกเซถลาไปจนตัวพิงกำแพงห้อง ผมจึงต้องเข้าประคอง
“ไม่ไหวหรอกพี่ ขืนปล่อยให้พี่อาบน้ำคนเดียว อันตรายเดี๋ยวล้มในห้องน้ำ”
“ดีเหมือนกัน พงศ์..พี่ดื่มมากไปหน่อย รบกวนหน่อยนะ”
“ไม่เป็นไรพี่ ผมเต็มใจครับ” ผมรีบถอดเสื้อผ้า เหลือเพียงกางเกงในตัวเดียวเหมือนพี่วิชัย ตอนนี้หัวใจของผมเต้นโครมคราม ผมเข้าประคองตัวพี่วิชัยพาไปห้องน้ำ
“พี่นี่แย่จริง ๆ กินซะจนลืมตัว ดูซิเนี๊ยะ โตจนจะเป็นควายแล้วยังต้องให้พงศ์มาคอยอาบน้ำให้”
“ไม่เอานา พี่..คิดมาก ผมไม่ได้ลำบากอะไร (ชอบหนะไม่ว่า) ผมเป็นลูกจ้างของพี่ ย่อมทำให้พี่ได้ทุกอย่างอยู่แล้ว ไป..พี่ อาบน้ำดีกว่า” ผมเปิดน้ำฝักบัวให้ไหลราดตัวพี่วิชัย ผมมองดูสายน้ำที่ไหลลงตามเนื้อตัวอ่านเปล่าเปลือยของพี่วิชัย ด้วยความรู้สึกวาบหวาม ร่างอันกำยำของหนุ่มใหญ่นุ่งกางเกงในเพียงตัวเดียวเนื้อตัวเปียกปอน ตอนนี้ค_ว_IIของผมทำท่าจะแข็งขึ้นมาแล้ว ผมกลัวพี่วิชัยจับพิรุธได้ จึงทำลายความเงียบขึ้น
“พี่วิชัยนั่งลงสิครับ ผมจะสระผมให้ พี่ตัวสูงเกินไป ยืนอยู่อย่างนี้ผมเอื้อมไม่ถึงหัวของพี่” พี่วิชัยนั่งลงตามคำสั่งของผม ผมอ้อมไปอยู่ด้านหลังของแก และเริ่มสระผมให้พี่วิชัย เสร็จจากสระผม ผมเริ่มลูบไล้ฟองสบู่ไปตามแผ่นหลังอันแข็งแกร่งของแก เรื่อยมาข้างหน้า ผมไล้ฝ่ามือไปตามกล้ามเนื้อแถวหน้าอก แกล้งสะกิดหัวนมของแก
บ่อย ๆ จนพี่วิชัยเอ่ยปากห้าม
“พงศ์อย่าทำมือโดนหัวนมพี่สิ มันเสียว”
“ขอโทษครับพี่ ผมไม่ได้ระวัง พี่วิชัยยืนขึ้นสิครับผมจะได้ฟอกสบู่ข้างล่างให้” พี่วิชัยยันตัวลุกขึ้น แต่ก็ยังเซอยู่ผมจึงเข้าไปประคองแกไว้ และเนื่องจากทั้งมือผมและตัวแกเต็มไปด้วยฟองสบู่ ตัวแกจึงลื่นเราจึงกอดกันกลมดิก ผมรีบฉวยโอกาสหากำไรจากตัวแก โดยการเบียดตัวเข้าแนบชิดกับตัวแก ส่วนมือทั้งสองข้างก็อ้อมไปดึงสะโพกของแกเข้าหาตัว มันจึงเลี่ยงไม่ได้ที่ท่อนค_ว_IIของแกจะแนบสนิทกับตัวผม เนื่องจากตัวแกสูงใหญ่กว่าผมมาก ท่อนค_ว_IIของแกจึงทิ่มตำอยู่บริเวณหน้าท้องของผม
“พี่ยืนนิ่ง ๆ นะครับ ยึดตัวผมไว้ก็ได้”
“พี่ค่อยยังชั่วแล้วหละ เมื่อกี้พี่ลืมนึกไปว่าพื้นห้องน้ำมันมีฟองสบู่ ก็เลยไม่ได้ระวังตัว ตอนนี้พี่คิดว่าอาบเองก็ได้แล้ว พงศ์เองก็อาบน้ำเถอะ นี่ก็ดึกมากแล้ว จะได้พักผ่อนกัน”
“พี่วิชัยแน่ใจนะครับ ว่าจะไม่ล้ม”
“พี่สร่างเมาแล้ว สบายมาก” ตอนนี้ในใจผมครุ่นคิดว่าทำอย่างไร ผมถึงจะเผด็จศึกพี่วิชัยได้ ที่จริงมาถึงขั้นนี้แล้วมันไม่น่าจะยาก เพราะพี่วิชัยก็เคยบอกแล้วว่าเคย***ตูดทหารเกณฑ์มาหลายคนแล้ว แต่ผมไม่รู้จะเริ่มต้นยังไง ก็เลยเดินเลี่ยงออกมาตรงอ่างล้างหน้า ทำเป็นส่งกระจก และก็แกล้งบีบสิวเล่น แต่ในใจก็คิดหนทางที่จะ***กับพี่วิชัยให้ได้ และพอผมหันกลับไปทางพี่วิชัยอีกครั้งหนึ่ง โอ! พระเจ้าช่วยด้วยเถอะ ตอนนี้พี่วิชัยถอดกางเกงในออกแล้ว ตามลำตัวอันสูงตระหง่านของแก ตอนนี้เต็มไปด้วยฟองสบู่ ฝ่ามืออันหนาใหญ่ของแกกำลังลูบไล้ฟองสบู่ไปตามลำตัว ไม่ว่าจะเป็นแผ่นหลัง หน้าออก หน้าท้องและ....สายตาของผมมาหยุดอยู่ที่กลางลำตัวของแก ค_ว_IIท่อนใหญ่โผล่ออกมาจากพงหมอยอันดกดำ มันใหญ่จนดูห้อยโตงเตง หัวถอกบานใหญ่น่าดูดมาก ตอนนี้แกกำลังลูบไล้ฟองสบู่อยู่ตรงนั้น และท่อนค_ว_IIของแกก็ดูโงนเงน เหมือนจะแข็งขึ้นมาอย่างงั้นแหละ ผมก็เลยตัดสินใจเดินเข้าไปอาบน้ำกับแก เผื่อโอกาสจะมีบ้าง
“อาบด้วยพี่”
“มาพงศ์....อาบด้วยกัน ได้น้ำเย็น ๆ ราดตัวค่อยดีขึ้นหน่อย” ผมเบียดตัวเข้าไปอาบใต้ฝักบัวพร้อมกันกับแก และก็พยายามเบียดตัวให้ชนแกบ่อย ๆ และก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่ท่อนค_ว_IIของแกจะโดนตัวผม
“พี่ตัวใหญ่จัง มาอยู่ใกล้ ๆ กันอย่างนี้ ผมดูตัวเล็กมากเลย ตัวก็แน่นด้วย ดูสิ” ผมจับที่ต้นแขนของแก และโอบไปข้างหลัง ตัวแกแน่นจริง ๆ ครับ อย่างนี้ได้กอดสักคืนจะไม่ลืมพระคุณ “รูปลักษณ์ภายนอกของพี่มีคุณสมบัติครบถ้วนที่จะดึงดูดเพศตรงข้ามได้สบายเลย อย่างงี้นี่เองพี่ถึงไม่ค่อยกลับไปหาเมียพี่” ผมหาทางหว่านล้อมเพื่อที่จะเข้าประเด็นที่ผมต้องการ และมันก็เป็นไปอย่างที่ผมอยากให้เป็น เมื่อพี่วิชัยถามขึ้นด้วยความสงสัย
“พงศ์หมายความว่ายังไงครับ”
“ก้อ...แหมพี่หนะมีรูปเป็นทรัพย์ ตัวของพี่ทั้งสูงทั้งใหญ่ ถึงจะอายุมากแล้วแต่ก็ไม่มีพุง และที่สำคัญนะพี่” ผมเว้นช่วงเพื่อให้พี่แกถามต่อ และผมก็ไม่ผิดหวัง
“สำคัญอะไรหละ แหมไม่ยักรู้ว่านอกจากพี่จะได้นักร้องหนุ่มเสียงดีแล้ว ยังได้นักปรัชญาแถมมาด้วย” พอถึงเวลาจะพูดจริง ๆ ผมกลับไม่กล้า จนพี่วิชัยถามย้ำอีก “ว่าไงหละ..พงศ์ อะไรในตัวพี่ทีว่าสำคัญหนะ”
“ก้อ พี่มีค_ว_IIที่ใหญ่มากเลย ผู้หญิงที่ได้เป็นเมียพี่คงมีความสุขมากเลย” แล้วผมก็กลั้นใจฟังว่า พี่วิชัยจะตอบมาอย่างไร
“แหม แค่นี้เอง เพื่อนพี่ที่เรียนที่โรงเรียนนายสิบมาสด้วยกัน แต่ละคนก็ค_ว_IIใหญ่ ๆ กันทั้งนั้น มีใหญ่เป็นพิเศษกว่าเพื่อนก็ไอ้เสือนี่แหละ อย่างพี่สำหรับในรุ่นถือว่าอยู่ในระดับทั่ว ๆ ไป
“ได้ขนาดนี้ก็พอแล้วครับ ดูสิ นี่ขนาดยังไม่แข็งนะ ยังใหญ่ขนาดนี้ ถ้าแข็งขึ้นมามันจะอลังการขนาดไหน”
“พงศ์อยากดูตอนมันแข็งหรือเปล่าหละ” นั่นปะไร เข้าทางผมจนได้
“อยากสิพี่”
“มันก็คงยากอยู่หรอก ถ้าได้ผู้หญิงมาแก้ผ้าให้ดูมันคงจะผงกหัวสู้ทันที น้ำยิ่งไม่ออกมาหลายวันแล้ว ***นักร้องก็มีแต่หน้าเดิม ๆ”
“ผมทำให้ค_ว_IIพี่แข็งได้นะครับ”
“พงศ์จะทำยังไงหละ”
“พี่วิชัยอย่าขัดขืนผมนะครับ” ผมคุกเข่าลงเอื้อมมือไปคว้าท่อนค_ว_IIของแกมากุมกำ มันอุ่นจนดูร้อนผ่าว หยุ่นมือดี ลิ้นผมแลบออกไปเลียวนอยู่ที่หัวถอกอันบานใหญ่ พี่วิชัยตกใจเบี่ยงตูดหนี
“พงศ์...เออ..พงศ์เป..เป็น..” ผมแหงนหน้าสบตาแกด้วยสายตาเว้าวอน
“ผมเป็นอย่างที่พี่เห็นนี่แหละครับ ถ้าพี่รังเกียจ..ผมขอโทษครับ” ผมปล่อยมือจากค_ว_IIแกด้วยความเสียดาย รู้สึกอาย และคิดว่าแกคงไล่ผมออกแน่ ๆ พี่วิชัยดึงตัวผมให้ยืนขึ้น ผมคิดว่าไม่หมัดซ้ายก็หมัดขวาคงเหวี่ยงมาโดนปลายคางผมแน่นอน แต่ผมคิดผิด แกรีบละล่ำละลักบอก
“ไม่นะพงศ์ พี่ไม่ได้รังเกียจ ดีซะอีกพี่ยิ่งเงี่ยน ๆ อยู่ พี่เคยบอกพงศ์แล้วไงว่าพี่เคย***ตูดทหารเกณฑ์มาแล้ว ที่สำคัญพี่ชอบให้ผู้ชายดูดค_ว_IIให้ด้วย เพราะเขาจะตั้งใจทำ และเสียวมากกว่าผู้หญิงดูดหลายเท่านัก พงศ์จะทำอะไรก็ทำต่อเถอะ พี่เงี่ยนมากแล้ว”
“ผมสัญญาว่า จะทำให้พี่เสียวที่สุด อย่างที่ไม่เคยได้รับจากผู้หญิงคนใดมาก่อน” และก่อนที่ผมจะพูดอะไรต่อไปอีก ริมฝีปากอันร้อนผ่าวของพี่วิชัยก็ประกบลงมา ผมอ้าปากรับอย่างไม่ต้องร้องขอ ริมผีปากที่ค่อนข้างหนาของแกบดขยี้ปากผมอย่างนุ่มนวล ผมรู้สึกอุ่นซ่านอย่างจับใจ เรียวลิ้นอันช่ำชองในเกมโลกีย์ของแกซอกซอนเข้าไปพันกับลิ้นผม แกจูบได้นุ่มนวลมาก เราแลกลิ้นกันอยู่นาน จากนั้นพี่แกก็ลากลิ้นไปแยงรูหูของผมทั้งสองข้างสลับกันรสจูบแบบนี้ผมเคยได้รับจากพี่ใหญ่พี่ชายของไอ้บิ๊กมาแล้ว และมันก็ทำให้เด็กที่ขาดความอบอุ่นอย่างผมน้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว จนพี่วิชัยตกใจ
“เกิดอะไรขึ้นครับ พงศ์ พงศ์ร้องให้ทำไม” ผมยิ้มทั้งน้ำตาซบหน้ากับอกอุ่นของแก สองมือโอบกอดแกไว้ เหมือนว่าถ้าผมปล่อยมือแล้ว แกจะอันตรธานหายไปอย่างนั้นแหละ เด็กที่ขาดการเอาใจใส่จากพ่อ-แม่ อย่างผมแต่ละคนคงไม่ต่างกันมากนัก เจอใครที่ดูอบอุ่น และสัมผัสได้ถึงความนุ่มนวลของเขา มักจะหลงรักเขา และก็รักมากด้วย และสามารถรักใครได้หลายคนในเวลาเดียวกัน เพราะในใจผมคิดอยู่เสมอว่า ความรู้สึกรักที่เกิดขึ้น มันเกิดขึ้นที่ตัวเราฝ่ายเดียว เขาอาจจะไม่รู้สึกอะไรกับเราเลยก็ได้ นอกจากความรู้สึกเสียวสุขที่เรามอบให้เขา ผมจึงไม่ลุ่มหลงและแสดงความเป็นเจ้าของใคร เพราะในโลกแห่งความเป็นจริงเขาก็ไม่ใช่ของเราอยู่แล้ว นานวันเข้า เมื่อวิถีชีวิตนำเราไปตามทางแห่งพรมลิขิตของแต่ละคน เขาแต่ล่ะคนก็จะค่อย ๆ เลือนหายไปจากใจเราในที่สุด ตราบใดที่ยังมีชิตอยู่ ผมจึงหาความสุขความพอใจให้กับชีวิตตัวเองให้มากที่สุด ในขณะเดียวกันก็ต้องไม่สร้างความวุ่นวายหรือความเดือนร้อนรำคาญใจแก่คนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรา ไม่ทราบว่าพวกเราคิดเหมือนผมหรือเปล่า เข้าเรื่องดีกว่า
“ผม..ไม่ได้เป็นอะไรหรอกครับ เพียงแต่ผมรู้สึกมีความสุขและก็รักพี่เท่านั้นเอง”
“โอ๋ ขวัญมา เด็กขี้แย พี่ก็รู้ไม่ต่างไปจากพงศ์หรอก” แล้วพี่แกก็เมจูบไซ้ไปทั่วตัวของผม แกดูดเลียหัวนมของผมทั้งสองข้างสลับกันไปมา มันเป็นการเลียที่ได้อามรมย์มาก เพราะหนวดเคราที่เพิ่งขึ้นของแก ทิ่มตำไปทั่วตัวของผม ในขณะที่แกจูบไซ้อยู่นั้น มืออันหนาใหญ่ของแกก็ลูบไล้หนัก ๆ ไปทั่วร่างของผม ผมรู้สึกซ่านเสียวจนอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมกอดของแก พี่วิชัยค่อย ๆ ลากลิ้นลงไปตามหน้าท้องของผม มือขวาของก็เกาะกุมอยู่ที่ท่อนค_ว_IIอันแข็งโป๊กของผม
“พงศ์ก็ค_ว_IIใหญ่เหมือนกันนี่ อย่างนี้ผู้หญิงคนไหนโดนก็ร้องได้เหมือนกัน” และสิ่งจที่ผมไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น แกก้มหน้าลงไป เลียที่หัวค_ว_IIของผม พร้อมกับอ้าอมไว้ในปากและเริ่มดูดดุนอย่างรุนแรง ผมรู้สึกเสียวมากเลย เสียวจนใจจะขาด ในชีวิตนี้***กับผู้ชายมาก็เยอะ มีพี่ใหญ่กับพี่วิชัยนี่แหละที่ดูดค_ว_IIผม ผมก็ไม่รู้จะทำอะไร ได้แต่จับหัวแกเหมือนจะกดใส่ค_ว_II พร้อมกับกะเด้าปากแกผับ ๆ แกดูดอยู่นานจนน้ำผมจวนเจียนจะแตกคาปากแกอยู่รอมร่อ แต่ใจผมยังไม่อยากแตกตอนนี้ จึงเบี่ยงสะโพกออก
“พอก่อนเถอะพี่ ผมเสียวมากเลย ยังไม่อยากเสร็จตอนนี้ มา..ทีนี้ถึงตาผมดูดค_ว_IIพี่บ้างแล้ว”ผมย่อตัวลง จับค_ว_IIของแกซึ่งมันยังอ่อนอยู่ ผมอ้าปากอมหัวค_ว_IIเข้าไว้ในปาก และเริ่มต้นดูด จ๊วบ ๆ และรู้สึกว่าค_ว_IIมันค่อย ๆ ขยายตัวใหญ่ขึ้น ๆ จนคับปาก เมื่อมันแข็งตัวเต็มที่ผมว่ามันใหญ่และแข็งมาก จนผมตาเลือก และรู้สึกปวดกรามมาก ขนาดตอนที่มันยังไม่แข็งผมอมเข้าไปตั้งครึ่งลำ แต่พอมันแข็งตัวขึ้นเต็มที่ ส่วนปลายของมันชนกับลิ้นไก่ของผมแล้ว แต่ค_ว_IIแกเข้าไปในปากของผมแค่เลยคอหยักนิดเดียวเท่านั้น ผมคิดว่าถ้ายังขืนอมต่อไป มีหวังได้ปากฉีกแน่ ๆ ผมจึงดึงค_ว_IIท่อนใหญ่ของแกออกจากปาก และกดมันให้แนบกับหน้าท้อง ลิ้นอันชำนาญงานของผมก็เลียไล่ตั้งแต่หน้าประทาน เลียวนอยู่รูตรงกลางที่มีน้ำใส ๆ ปริ่มออกมา มันเค็มปะแล่ม ๆ แต่ก็พอใจที่ได้ชิม ผมใช้ฟันขบเบา ๆ ที่เงี่ยงค_ว_II พี่วิชัยคงเสียวมากเพราะแกกะเด้าสวนมาค่อนข้างแรง
“อูย เสียวมากเลยพงศ์ ดีมากเลยครับ” ลิ้นผมเลียไปตามลำค_ว_IIท่อนใหญ่และก็ไล้ขึ้น ไล้ลงอยู่อย่างนั้น จนมาหยุดที่กะโปกพวงใหญ่ ผมอ้าปากอมและก็ดูดค่อนข้างแรง ส่วนมือก็ถอกค_ว_IIของแกไปด้วย ทำให้พี่วิชัยกะเด้าสวนมาไม่หยุด จากนั้นผมก็แยงลิ้นเข้าไปที่รูตูดอันรกไปด้วยขนของแก ผมแยงลิ้นเข้า-ออก รูตูดของแกอยู่พักใหญ่ มือของแกที่กดหัวผมใส่ก็คลายออก
“พอก่อนเถอะพงศ์ เดี๋ยวน้ำค_ว_IIพี่แตกซะก่อน มา....เอาตูดพงศ์มาให้พี่กระแทกหน่อย น้ำค_ว_IIออกโดยไม่ได้กะเด้ามันเหมือนไม่ได้***” ผมถอนปากออกจากค_ว_IIของแก แกดึงตัวผมให้ยืนขึ้นแล้วรุนหลังผมไปตรงที่น้ำฝักบัว แขนขวาของแกช้อนเข้าไปที่ขาข้างซ้ายของผม แล้วยกขึ้นในลักษณะงอเข่าห้อยลง ตอนนี้ผมจึงยืนอยู่ด้วยขาเพียงข้างเดียว มือทั้งสองข้างของผมจึงโอบกอดยึดไหล่แข็งแรงของแกไว้ แล้วนาทีระทึกใจของผมก็มาถึง พี่วิชัยย่อตัวลงพร้อมกับจับค_ว_IIท่อนใหญ่ของแกจ่อที่รูตูดของผม พร้อมกับกดสะโพกดันหัวค_ว_IIเข้ามา ผมทั้งเจ็บทั้งเสียว แต่ความเสียวรู้สึกจะมีอิทธิพลเหนือกว่า
“ค่อย ๆ ก่อนนะพี่ เดี๋ยวตูดผมพังหมด ค_ว_IIพี่มันใหญ่เหลือเกิน”
“ครับ พี่จะทำค่อย ๆ พงศ์จะเจ็บแต่ตอนแรกเท่านั้นหละครับ เดี๋ยวต่อไปก็จะมีแต่ความเสียว” พูดจบแกก็ดึงสะโพกของผมเข้าหาพร้อมกับกดสะโพกของแกดันค_ว_IIเข้ามา ค_ว_IIท่อนใหญ่ค่อย ๆ ครูดผนังรูตูดเข้าไปอย่างช้า ๆ จนมิดด้าม ตอนนี้ผมหายเจ็บแล้ว สายน้ำที่ไหลอาบลงมา ทำให้รู้สึกผ่อนคลายได้มาก ผมรู้สึกเสียวเหมือนน้ำจะเล็ดออกมาซะให้ได้ พี่วิชัยดึงสะโพกผมเข้าหาตัวแก พร้อมกับกะเด้าช้า ๆ เนิบ ๆ แต่ลึกล้ำและนุ่มนวล ตอนนี้แกปล่อยขาของผมข้างที่แกยกขึ้นลงแล้ว ทำให้รูตูดของผมยิ่งบีบกระชับลำค_ว_IIของแกแน่นขึ้นกว่าเดิม และความเสียวของผมก็มากขึ้นเป็นทวีคูณ มือของผมลูบสะเปะสะปะ ไปตามแผ่นหลังของแก แล้วมาหยุดตรงสะโพกแกร่งของแก ผมกำขยำด้วยความย่ามใจ ปากของผมก็จูบไซ้ไปตามแผ่นอกอันกำยำของแก และมาหยุดเลียตรงหัวนมทั้งสองข้างสลับกัน ตอนนี้ตูดพี่วิชัยกะเด้าเร็วขึ้น แต่ยังคงไว้ซึ่งความนุ่มนวล
“พี่เสียวมากเลยพงศ์ ตูดพงศ์ตึงแน่น รัดท่อนค_ว_IIดีจัง สงสัยพี่จะไปต่อไม่ไหวแล้ว”ในขณะที่พูดก็ยังคงกระแทกท่อนค_ว_IIเข้ามาไม่ได้หยุด
“ผมก็เสียวมากเลยพี่ ค_ว_IIพี่ใหญ่ พี่***ได้นุ่มนวลดีมาก ผมไม่ไหวแล้วพี่ โอ๊ย...”ผมร้องออกมาค่อนข้างดัง แล้วน้ำค_ว_IIของผมก็พุ่งออกมาอย่างมากมาย ตูดของผมก็ขมิบรัดท่อนค_ว_IIพี่วิชัยอย่างแรง เล็บของผมเกร็งจิกลงบนแก้มก้นของแก พี่วิชัยก็คงเหลือทนเหมือนกัน
“พี่ก็ไม่ไหว น้ำจะออกแล้ว อูย...ออกแล้ว” แกกดสะโพกดันค_ว_IIเข้าค่อนข้างลึก และก็เกร็งสะโพกกดค_ว_IIแช่ไว้อย่างนั้น และน้ำค_ว_IIของแกก็พุ่ง ปู๊ด ๆ เข้ามาในตัวของผมอย่างมากมาย พี่วิชัยก้มลงมาจูบปากผมอย่างนุ่มนวลและดูดดื่ม แกจูบผมอยู่นาน จึงถอนปากออก เราอาบน้ำต่อจนเสร็จ แล้วมา***กันตอนที่ห้องนอนอีกจนสว่าง ผมไม่ได้นับว่าโดนไปกี่ครั้ง จำได้แต่ว่ามีความสุขอย่างล้นเหลือ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น