หกโมงเช้า บอลแต่งชุดนักเรียนสะพายเป้ออกไปรอรถสองแถวเพื่อเดินทางไปเรียน โรงเรียนมัธยมนั้นอยู่ในตัวอำเภอห่างจากหมู่บ้านราวสามสิบกิโล เด็กๆหลายคนจึงตัดสินใจเรียนจบแค่ชั้นประถมแล้วออกมาช่วยที่บ้านทำมาหากินมากกว่าที่จะสนใจเรียนต่อ ยกเว้นบางคนที่บ้านพอจะมีฐานะ
บอลเดินไปรวมกลุ่มกับเพื่อนๆที่ยืนคอยรถอยู่ก่อนแล้ว แต่ไม่ค่อยมีใครสนใจเขานัก ส่วนใหญ่จะมีแต่เด็กม.ปลายที่จับกลุ่มคุยกันเอง เด็กรุ่นราวคราวเดียวกับบอลนั้นมีไม่กี่คน ส่วนใหญ่ไม่ค่อยสนใจที่จะเสวนากับบอล นับตั้งแต่บอลแสดงตัวว่าเป็นลูกสมุนก้าน ในสายตาเด็กรุ่นราวคราวเดียวกัน ถ้าไม่เกลียดก้านไปเลย ก็จะนับถือก้านเป็นฮีโร่เพราะวีรกรรมแสบสันต์ของเขา
บอลไม่เดืออร้านใจนัก หนุ่มน้อยยืนชะเง้อมองไปรอบตัว ปรกติก้านจะมารอขึ้นรถพร้อมพวกเขา แต่ก้านไม่เคยนั่งอยู่ในตัวรถดีๆ ถ้าไม่โหนอยู่ท้ายรถ ก็ปีนไปนั่งบนหลังคาอย่างผาดโผน บอลอยากทำอย่างก้านบ้าง แต่ก็ถูกไล่ให้เข้าไปนั่งในรถทุกที
แดดตอนเช้าเป็นสีเหลืองส้ม ทำให้บอลนึกถึงเช้าแรกที่เขานั่งรถไปเรียนในเมือง เหล่ากงสะพายเป้หิ้วปิ่นโตมาส่งหลานชายคนโปรดด้วยตัวเอง บางทีบอลก็อายเพื่อนที่ถูกมองเหมือนลูกแหง่ไม่ยอมโตตลอดเวลา ยกเว้นยามอยู่ต่อหน้าก้านที่จะไม่มีใครกล้าหือหรือแกล้งอะไรเขาแรงๆอีก
ใกล้จะได้เวลารถมาแล้ว แต่ยังไม่มีวี่แววว่าก้านจะโผล่มา บอลชะเง้อคออีกรอบเห็นร่างสูงโปร่งคุ้นตาเดินมาแต่ไกล บอลขมวดคิ้ว เขาไม่ได้แปลกใจที่ก้านไม่อยู่ในชุดนักเรียน เพราะก้านขาดเรียนบ่อยมาก แต่เขาแปลกใจที่ก้านหิ้วถุงใบใหญ่มาด้วย..
“ไม่ไปเรียนเหรอพี่วันนี้..” บอลทัก เขามองก้านในกางเกงวอร์มสีน้ำเงินเก่าๆ กับเสื้อร.ด. อดคิดไม่ได้ว่าก้านดูเท่ผึ่งผายกว่าลูกคนรวยในเมืองที่ซื้อเสื้อผ้าแพงๆมาใส่อีก
“ไม่ไป ป้าแก้วจ้างกูไปซ่อมไฟให้ “ ก้านตอบสั้นๆ เขาใช้สายตาสำรวจบอลในชุดนักเรียน อยู่ดีๆเขาก็เกิดมีอารมณ์ขึ้นมาอย่างประหลาด ทั้งที่เขาเองก็เคยเห็นบอลในชุดนักเรียนมานับครั้งไม่ถ้วน..
นับตั้งแต่เขากับบอลไปแอบมีอะไรกันในเถียงนา ภาพเหตุการณ์วันนั้นก็คอยจะวนเวียนเข้ามาในหัวอยู่เรื่อยๆ มันรบกวนใจเขาเกือบตลอดเวลา และเขายังไม่มีโอกาสจะพาบอลไปทีเถียงนานั่นอีก ตรงกันข้ามกับบอล เขาไม่ค่อยนึกถึงเรื่องวันนั้นนักเพราะคิดแค่ว่าก้านพาไปเล่นอะไรแผลงๆตามนิสัย
“ไม่ไปเรียน แล้วพี่ก้านมาทำไม..”
“เมื่อวานนี้กูไปช่วยงานที่วัด หลวงปู่ให้ลำไยมา กูกินไม่หมดเลยเอามาแบ่งมึง..”
ก้านพูดพลางส่งถุงให้บอล หนุ่มน้อย ก้มลงมองในถุง ลำไยลูกอวบกลมเป็นพวงใหญ่เกินกว่าที่จะกินคนเดียวหมด
“พีก้านจะให้ผมแบ่งไปให้พี่แววด้วยหรือเปล่า” บอลถามถึงแฟนก้านซึ่งเป็นเด็กสาวต่างหมู่บ้าน ก้านขมวดคิ้ว ตอบเพียงห้วนๆ
“ไม่ต้อง รถมาแล้วมึงไปเรียนเถอะ” เขาพูดแล้วผละไปเงียบๆ บอลมองตามหลังอีกจนอีกฝ่ายลับตาแล้วค่อยขึ้นไปบนรถ สองมือกำถุงลำไยที่ก้านให้ไว้แน่นไปตลอดทาง..
.....................................
เสียงนาฬิกาปลุกสีแปร๋นราคาถูกๆที่วางทิ้งไว้ข้างฟูกเรียกให้โต้งสะดุ้งตื่น เขาเอื้อมมือไปปิดแล้วลุกมานั่งงัวเงียทั้งที่ร่างยังเปลือยเปล่า น้ำกามของน้องชายแห้งเป็นคราบที่หน้าท้อง โต้งหันไปปลุกต๋องแผ่หราอยู่ข้างกันให้ตื่น
“เร็วสิวะต๋อง สายแล้ว เดี๋ยวไม่ทันรถ..” โต้งลุกขึ้นมาคว้าผ้าเช็ดตัวเก่าๆมาพันรอบเอว โดยไม่รอต๋องที่กำลังงัวเงียอยู่ ยังไม่ทันจะไปถึงประตูโต้งก็ได้ยินเสียงคนเรียก..
“โต้ง..ต๋อง..ตื่นหรือยัง..”
โต้งใจเต้นแรง ปรกติเวลานี้ทวนจะลงนาแล้ว แต่กลับมาเคาะเรียกเขาแต่เช้า โต้งขมวดปมผ้าเช็ดตัวให้แน่นขึ้นอย่างไม่รู้ตัว เขาเดินไปเปิดประตู ประจันหน้ากับพี่เขยที่ยืนตระหง่านอยู่หน้าห้อง.. ทวนใส่กางเกงขาก๊วย เสื้อยืดเก่าๆย้วยๆเผยให้เห็นกล้ามอกตึงแน่นที่โต้งอยากจะลองสัมผัสซักครั้ง
โต้งไม่กล้าจ้องหน้าทวน สายตาดุดันที่ทวนจ้องเขานั้นราวกับทวนรู้ทันพวกเขาทุกอย่าง แต่ทั้งที่กำลังร้อนตัวอยู่นั้น โต้งก็ยังไม่วายลอบมองเป้าทวนที่ดันกางเกงขาก๊วยบางๆออกมา มันเห็นเป็นงวงชัดเจนจนยากจะละสายตาได้
วัยรุ่นที่กำลังตื่นตัวทางเพศอย่างโต้ง แค่ได้เห็นภาพกระตุ้นอารมณ์นั้นควยก็เริ่มตึงตัวขึ้นมาง่ายๆ โต้งยืนกระสับกระส่าย เขางอตัวน้องๆไม่ให้ควยตุงโด่สะดุดตาทวน
“สายป่านนี้พวกมึงยังไม่ไปเรียนอีกหรือ..”
“กำลังจะไปอาบน้ำพี่..เมื่อคืนไอ้ต๋องมันลืมตั้งนาฬิกาปลุก” โต้งโบ้ยความผิดให้น้องชายที่กำลังมะงุมมะงาหราอยู่ในห้อง ปล่อยให้เขารับหน้าทวนอยู่คนเดียว..
ทวนกราดตามองสำรวจร่างกายโต้ง เขามองเห็นคราบที่แห้งเปรอะติดหน้าท้องแบนเรียบ พร้อมๆกับโต้งที่พึ่งนึกขึ้นมาได้ว่าเขายังไม่ได้จัดการรอยน้ำว่าว นิ่งเงียบกันไปชั่วอึดใจโต้งก็ชิงถามขึ้นมาก่อน
“พี่ก้านมีอะไรหรือพี่..”
“วันนี้พวกมึงเลิกเรียนกันกี่โมง..?”
“บ่ายสามครึ่ง มีอะไรเหรอพี่..”
“เลิกเรียนแล้วพวกมึงสองคนลงไปช่วยงานพี่ที่นาหน่อย “
“จะให้พวกผมช่วยทำอะไรเหรอพี่..” โต้งถามอย่างแปลกใจ นับตั้งแต่ทวนแต่งเข้าบ้านมา พวกเขาก็แทบไม่ต้องลงไปช่วยงานที่นาอีก ทวนกลายเป็นกำลังสำคัญของครอบครัว จ้างคนมาช่วยงานเพิ่มอีกนิดหน่อยสองแฝดก็ไม่แทบไม่ต้องหยิบจับอะไรนอกจากเที่ยวเล่นไปวันๆ แต่อยู่ทวนบอกให้พวกเขาลงไปที่นาแบบนี้ทำให้เขารู้สึกประหลาดใจ
“พี่ทวนมาบอกอะไรมึงวะ..” ต๋องเดินแก้ผ้าโทงๆมายืนหลังพี่ชายซึ่งยืนคาอยู่ตรงประตูอย่างนั้น เขาเอาควยเด้าตูดพี่ชายตัวเองเล่นตามประสาเด็กทะเล้น ตอนเช้าๆควยยังตั้งโด่เคารพธงชาติทำให้ต๋องนึกอะไรพิเรนท์ๆขึ้นมาอีก
“ไหนๆก็ไปสายแล้ว มาชักว่าวก่อนไปเรียนอีกซักรอบก่อนเหอะว่ะ..”
ต๋องเอื้อมมืออ้อมไปกุมเป้าพี่ชายนอกผ้าขนหนู มันตุงเด่อยู่เหมือนกัน
“อย่าดีกว่าว่ะ รีบอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนเถอะ “ โต้งว่าแล้วรุนหลังน้องชายให้เตรียมตัวไปเรียน ทั้งที่ใจหมกมุ่นอยู่กับคำสั่งที่ทวนทิ้งไว้..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น