ห้องแถวที่ดัดแปลงเป็นร้านขายของชำนั้นร้อนและอบอ้าว สินค้าอัดแน่นบนชั้นไม้เก่าๆสูงจรดเพดานห้อง ส่วนหนึ่งวากองงระเกะระกะรอการจัดเรียงขึ้นบนชั้นให้เข้าที่เข้าทาง
ที่มุมหนึ่งของร้าน เด็กชายผิวขาวเรียงสินค้าขึ้นชั้นอย่างขยันขันแข็ง เหงื่อเม็ดเล็กๆผุดพราวเต็มวงหน้า ผิวแก้มใสแดงก่ำเพราะอากาศร้อน
ถัดจากเขาไปไม่ห่าง ชายชราร่างผอมเกร็งนั่งอยู่ที่โต๊ะที่มีป้านน้ำชา เขากำลังง่วนอยู่กับการดีดลูกคิด นานครั้งก็เงยหน้าขึ้นมาดูหลานชายที่กำลังตั้งอกตั้งใจทำงานอย่างภาคภูมิใจ..
“บอล..จัดกองนั้นเสร็จแล้วก็ไปอาบน้ำอาบท่าทำการบ้านเลยนะลูก ที่เหลือเดี๋ยวก๋งให้นังสอนมันมาทำต่อ..”
บอลเก็บของเข้าที่ เขาลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจเพื่อคลายความเมื่อยขบจากการนั่งท่าเดิมเป็นเวลานาน เขามองชายชราที่หันกลับไปสนใจงานตรงหน้า ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงลังเล..
“ก๋ง..วันเสาร์พี่ก้านชวนไปเล่นที่ฝายตรงท้ายหมูบ้าน บอลขอไปได้ไหมก๋ง..”
ชายชราเงยหน้าจากลูกคิด ดวงตาสีขุ่นมองตรงไปที่หลานชายคนโปรด..
“เดี๋ยวนี้ชักจะไปเที่ยวเล่นกับอ้ายก้านบ่อยนะ เมื่อก่อนเอ็งก็เคยโดนมันแกล้งไม่ใช่หรือ..”
“พี่ก้านไม่เคยแกล้งบอลนะก๋ง แกล้งแต่คนอื่น..” บอลหลุดปากออกรับแทน นึกกังวลว่าก๋งจะไม่อนุญาต ชายชราหัวเราะหึหึ จะแกล้งบอลหรือแกล้งคนอื่น ในสายตาผู้ใหญ่ก้านก็ยังเป็นเด็กเกกมะเหรกเกเรอยู่ดี
“อยากไปก็ไป ระวังตัวดีๆแล้วกัน เกิดตกน้ำตกท่าไปก๋งเป็นห่วง..”
“พี่ทวนว่ายน้ำเก่ง ไม่ปล่อยให้ผมจมน้ำหรอกก๋ง..”
ชายชราเลิกคิ้วขาวโพลน ต๋องเป็นหลานชายคนเล็ก ซึ่งเติบโตขึ้นมาระหว่างที่พี่ๆขึ้นอื่นเข้ากรุงไปเรียนไปทำงานกันหมดแล้ว
บางทีอาจเป็นเรื่องธรรมดาที่เขาจะยึดเหนี่ยวก้านไว้เหมือนเป็นพี่ชายคนหนึ่ง..
“อยากไปก็ไปเถอะ ก๋งเป็นห่วงก็ตามประสา อ้อ..อาทิตย์หน้าโกใหญ่จะมา เห็นบ่นๆว่าเอ็งจบม.สามเมื่อไหร่จะให้เข้าไปเรียนในเมือง..”
ชายชราพูดด้วยน้ำเสียงเนิบๆ หนุ่มน้อยทำหน้าบานดีใจที่จะได้ไปเที่ยวกับก้านจนไม่ทันสนใจเรื่องอื่น หนุ่มน้อยเดินหายเข้าไปหลังร้าน ทิ้งให้ก๋งมองตามหลังแล้วถอนหายใจอยู่คนเดียวเงียบ..
.....................
อากาศช่วงใกล้ฟ้าสางนั้นร้อนอบอ้าวจนทวนรู้สึกตัวตื่นก่อนเวลา แต้วหลับอยู่ข้างกายเขา เนื้อตัวเปลือยเปล่าตาประสาคนขี้ร้อน ทวนนอนกระสับกระส่ายอยู่คนเดียวในความมืด.. หลังจากเหตุการณ์ในเถียงนา เขาก็กับบ้านมาเย็ดกับแต้วอีกรอบเพื่อไม่ให้มีพิรุธ
ชายหนุ่มรู้สึกเหนื่อยล้าจากการทำงานและการร่วมรักที่หักโหมถึงสองครั้งสองคราในวันเดียว เขามองออกไปนอกหน้าต่าง ใกล้จะได้เวลาลงนาแล้ว แต่เขายังรู้สึกหมกมุ่นอยู่กับอารมณ์บางอย่าง ทวนรู้สึกโหยกระหายรสชาติแปลกใหม่ที่เขาพึ่งเคยได้สัมผัส..มันทำให้เขารู้สึกตื่นเต้น ภาพตอนสองแฝดนั่น โลมเลียท่อนลำเขาเหมือนเด็กน้อยแย่งกันดูดไอติม วนเวียนอยู่ในหัว
ทวนสลัดผ้าห่มออกจากตัว ชายหนุ่มผละลุกขึ้นมาจากเตียง ควานหาผ้าขาวม้าที่วางกองข้างฟูกมาพันรอบเอว เขาต้องการสิ่งที่เรียกความกระชุ่มกระชวยกลับคืนมา ทวนย่องออกจากห้องไปเงียบๆ เป้าหมายคือห้องข้างๆที่น้องเมียคู่แฝดกำลังหลับอยู่
รอบตัวเงียบสงัดในยามเช้ามืด ทวนยืนเหลียวซ้ายแลขวา เขาไม่อยากให้คนในบ้านตื่นมาเจอเขายืนอยู่หน้าห้องน้องเมีย
"โต้ง..ต๋อง เปิดประตูให้พี่หน่อย.."
ชายหนุ่มกระซิบเรียกพลางเคาะประตูห้องเบาๆ สองแฝดนั่นนอนขี้เซากว่าที่เขาคิด เขารอชั่วอึดใจค่อยเคาะใหม่ ดังขึ้นกว่าเดิมเล็กน้อย
ทวนเรียกซ้ำ ใจเต้นโครมครามขึ้นมาเฉยๆ
“โต้ง..ต๋อง เปิดประตูให้พี่หน่อย..”
เนิ่นนานจนทวนเกือบจะเปลี่ยนใจกลับไปที่ห้องของตัวเอง ชายหนุ่มได้ยินเสียงกุกกักที่ประตู ชั่วอึดใจคนในห้องก็เปิดประตูออกมา ต๋องใส่กางเกงบอลสั้นๆตัวเดียว ยืนงัวเงียอยู่ในความ แต่พอเห็นหน้าทวนเขาก็ตาสว่าง..
“มีอะไรเหรอพี่..”
ทวนไม่ตอบ แต่ดันอกต๋องให้ถอยกลับเข้าไปในห้องก่อนที่เขาจะตามเข้าไปติดๆแล้วหันมาปิดประตูอย่างเงียบที่สุดเท่าที่จะทำได้..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น