วันนี้มีกิจกรรมรับน้องอีกแล้วเฮ้อไม่รู้เราจะเจออารายบ้างปะเนียไอ้พีว้ากมันจะรุมว้ากเราอะป่าวก็ไม่รู้ เอาน่าแทอย่าคิดมากไปเลย
“ไง เป็นไงบ้างไอ้แทแกเจอผีปะ เป็นไงบ้างวะบอกกูหน่อยดิ”พลอยมันทำท่าจิงจังมากเลยแต่ทีอยากเล่าน่ะไม่ใช่ เรื่องผีเว้ยแต่อีกเรื่องหนึ่งต่างหากเฮ้อจะเล่าให้มันฟังปะเนี้ยเดี๋ยวมัน ก็เป็นห่วงอีกอะดิ
“ไม่มีผีเผออารายทั้งนั้นอะมีแต่….”
“แต่อารายว่ะว่ามาดิกูอยากรู้”มันเร่งทำทางอยากรู้อยากเห็นเอามาก
“มีแต่คนน่ารักอย่ากูไงหล่ะ55555”ไม่เล่ามันฟังดีกว่า
“เห รอมั้นใจในหนังหน้าตัวเองมากเลยนะมึงอะ”มันใจเว้ยแล้วจะมีใครหล่อกว่ากูอีก ว่ะ จากนั้นภาพของไอ้หน้าหล่อก็ปรากดขึ้นเออจิงว่ะมีนี่หว่า ทำไมภาพมันยังติดตาว่ะ
“เราไปหาอารายทานกันดีกว่าว่ะกูหิวแล้ว”พลอย
“เออไปดิว่ะเดียวเราต้องไปพบรุ่นพี่อีกนะเมิง” พอคิดถึงเรื่องนี้ก็หนักใจอีกแล้วว่ะเฮ้อ
เมื่อเราสองคนเตรียมตัวที่เข้าห้องที่รุ่นพี่นัดไว้ผมก็บังเอิญเห็นใครเดิน ผ่านไปแวบๆเหมือนคุ้นๆนะเฮ้ย เฮ้ย พี่ตะวัน ใช่ใช่ 55555ใช่จิงๆด้วยพี่ตะวันอะยังสวยเหมือนเดิมเลยนางฟ้าของผม ใช่จิงด้วยที่รักของผมสุดท้ายเราก้ได้เจอกันอีกครั้งชั่งเป็นพรหมลิขิตจิงๆ เลย
ผมลืมบอกไปคับพี่ตะวันเป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียนเก่าผมคับแล้วพี่เค้าสอบติดหมอ ที่มหาลัยนี้คับผมเลยลองมาสอบดูคับเผื่อเราจะได้พบกันอีกครั้งและแล้วเราก็ ได้เจอกันสักทีที่รักของแทมินรักนะจุ๊บๆผมหวังมาตลอกนะคับว่าสักวันผมจะได้ เป็นแฟนพี่ตะวันแต่ก็ได้แค่ฝันอะคับเพราะว่าผมสืบมาแล้วคับว่าพี่ตะวันมีแฟน แล้วแล้วพี่เค้าก้รักผู้ชายคนนั้นมาก
อ้อลืมบอกไปพี่ตะวันเป็นดาวคณะด้วยนะ
เมื่อเราเข้าไปในห้องทุกคนก็มาเกือบครบแล้วรุ้นพี่ก็เริ่มประชุมกันไม่รุ้ หรอกคับว่าเรื่องอารายผมได้แต่มองนางฟ้าของผมดิคับช่างรุ่นพี่ดิแต่ผมจะมอง พี่ตะวันดูเหมือนพี่เค้าจำผมไม่ได้เลย ช่างเถอะผมไม่ได้แค่สื่อใดเลย
“น้อง! น้อง !ตกลงเข้าใจปะ”มีรุ้นพี่เข้ามาถามผมพอรู้ตัวอีกทีก็ถามแล้ว แล้วมันถามกูว่าอารายว่ะซวยแล้วกูตกลงว่ากูจะเข้าใจหรือไม่เข้าใจว่ะ
“เข้าใจคับ”แล้วทุกคนก็หัวเราะกันทั้งห้อง“พี่ ยังไม่ได้บอกอารายเลยเหม่ออารายหะมารยาทมีมัยเห็นรุ่นพี่เป็นอารายไม่เคารพ บ้าง @#$%^^&(())_+)(*&^Y%#$%#@$”แล้วมันก้พูดอารายไม่รู้ผมไม่ฟังคับรู้ แต่ว่าตามองที่พี่ตะวันอย่างเดียวเลย
เมื่อห้องประชุมเลิกผมก็เดินออกมากับพลอย
“เฮ้ยไอ้แทเมื่อกี้มึงเหม่ออารายว่ะ”มันถามด้วยความสงสัย
“กูเจอนางฟ้าของกูว่ะกูไม่นึกเลยว่าจะได้เจอกันอีกว่ะเหมือนฝันเลย”
“เมื่อเป็นบ้าไปแล้วหรอไอ้บ้าเอ้ยไปเราไปเรียนดีกว่าเซงว่ะ”
วันนี้ไม่เป็นอันเรียนเลยคับผมนั่งคิดถึงพี่ตะวันวันตลอดเลยคับพอกลับถึงหอ พักก็มานั่งฝันอีกสงสัยผมจะเป็นเอามากแน่ๆเลยงานนี้แล้วผมก็จะไปหาอาราย กะซวกสักหน่อยพอออกมาถงตลาดแล้วก็เหลือบไปมองสวนเด็กเล่นที่เกิดเหตุผม รู้สึกวุบๆวาบๆยังไงไม่รู้ ผมก็เลยรีบกลับหอทันที
พอมาถึงหน้าประตูห้องก็เห็นประตูไม่ได้ล็อคเฮ้ยเมื่อกี้ล็อคแล้วนี่หรือว่า โขมยเฮ้ยซวยแล้วกูแล้วผมก็รีบเปิดประตูเข้าไปผมก็ต้องตกใจอย่างยิ่งเมื่อผม เห็นไอ้ ไอ้ ไอ้หน้าหล่ออะคับมันมาได้ไงเนี้ยจะทำไงดีมันต้องมาฆ่าเราแน่เลยซวยแล้วกู
“คุณ คุณ เข้ามาได้ไงแล้ว..แล้วเข้ามาทำไมออกไปเลยนะออกไปนี่ห้องของผม”ผมทำท่าจะไล่ คับแต่ก็ตกใจกับสายตาดหดของมันคับมัน มันจะฆ่ากูปะเนี้ยดูมันเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อกูเลย
“วันนั้นมึงหนีกู มาก่อนทำไมมึงอยากตายหรอ ถึงได้ขัดคำสั่งกูอะหะ!”มันโกรดเรื่องอารายกันเนี้ยเรื่องรู้ความลับมันหรือ ว่าเราหนีมาโดยไม่ได้บอกมันอะมันยังไงอยู่นะเนี้ย
“ผมไม่ได้หนีแล้วจะให้อยู่ทำไมอะแล้วก็.ก็”
“ก็อาราย!!!!!!”มันตะคอกใส่ผมอะแล้วตะคอกทำไม
“ก็.ก็คุณไปไหนไม่รุ้จะให้อยู่กับใครหล่ะ”ใช่จะให้อย่ให้มึงห่ากูหรอกูไม่ได้โง่เหมือนลูกน้องมึงจะเว้ยสัด
“แล้ววันนี้คุณมาทำไมอะ”เออเน้อมันมาทำไม
“กูต้องการให้มึงพิสูญ”พิสูญอารายเมิงจะให้กูพิสูญอารายอีกห้าแค่นี้กูก็กลัวมึงจะตายอยู่แล้ว
“พิสูญอารายอะ”ผม
“ก็ พิสูญว่ามึงไม่รู้เรื่องของกูอะดิ”เมิงคิดหรอว่ากูรู้แล้วกูจะบอกมึงอะไอ้ นี่มันยังไงก็นนะ “แล้วจะให้ผมทำยังไงอะบอกมาดิ”ถ้าจะให้กูร้องเพลงให้ฟังกูจะร้องเพลงอารายดี น้าคิดก่อน
“กูจะให้มึงไปพักบ้านกูและเป็นคนรับใช้ส่วนตัวกูตกลงปะถ้าไม่ ตกลงมึงก้ตายอย่างเดียว” อ่าวแล้วมึงจะถามหาพ่อเมิงหรอถ้ามึงขู่กูอย่างงั้นอะ
“แล้วผมมีสิทธิปฏิเสะด้วยหรอ”จำเป็นอะนะคับท่านผู้อ่านยังดีกว่าตายอยุ่ตรงนี้อะ
“แล้วจะเริ่มเมื่อไหร่หละคับ”ผมถามอย่ากล้าๆกลัวๆ
“วันนี้”อารายนะวันนี๊!ทำไมมันเร็วขนาดนี้ว่ะสาดดดดดด
“เออก็โว้ย”แล้วมันก็หน้าดหดใส่ผมคับทำไรผิดอีกว่ะกู
“มึงโว้ยใส่ใคร”(ไส่เมิงแหละก็กูพูดกับมึงไงสาด)
“ขอโทดคร้าบบ”
เราจะดดนฆ่าตายป่าววะเนี้ยทุกคนช่วยเป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะคับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น