จากนั้นพลอยมันก็เดินจากไป ผมก็นั่งสักพักหนึ่งแล้วผมก็กำลังจะลุกขึ้นกลับหอ แล้วผมก้ได้ยินเสียงใครบางคนกำลังตกลงอารายกันสักอย่างนี่แหละผมก็เลยหันไป ดูก็พบว่า มีผูชายกลุ่มหนึ่งกำลังรุมจะทำร้ายผู้ชายคนนั้นอยู่ดูท่าทางไม่ใช่คนดีทั้ง หมดเลยรู้ได้ไงเหรอยี่ฮ้อมันฟ้องอะ ผมก้ไม่อยากเข้าไปยุ่งอะคับจึงจะเดินหนี้ขืนเข้าไปยุ่งดิ มันเอาเราตายแน่อะ แต่เมื่อผมกำลังจะลุกขึ้นไปนั้นผมก้เดินชนกับอารายสักอย่างอะนะผมก็ล้มลงไป อย่างแรง เฮ้อ แม่งอารายว่ะ ผมก็เงยหน้าขึ้นไปมองก็พบว่า ผู้ชายคับเอ้หรืผู้หญิง แต่น่าจะเป็นผู้ชายผมยาวนิดๆออกสีน้ำตาล ตากลมโตนัยน์ตาสีดำสนิด ดวงตาคู่นั้นมองแล้วดูมีอำอาจอารายผมก็บอกไม่ถูกคับ ผิวขาวมากดูเหมือนเป็นลูกครึ่งนะแล้วสูงด้วย
“มำงมาทำอารายแถวนี้ว่ะ”
“ผม..ผม..ผม “ผม
“กู ถามว่ามึงมาทำอารายแถวนี้ทำไมมึงไม่ตอบว่ะหรือว่ามึงอยากตายหรือว่ะ”มันขึ้น เสียงคับผมกลัวไปหมดเลยคับผมจะร้องไห้อยู่แล้วกดดันมากคับ ผมจึงตัดสินใจบอกมันไปคับ
“คือ..ว่าผมมาเดินเล่นคับ..คับ”
“แล้วมึง มองดูอาราย”แล้วมันก็เดินตรงมาหาผมตอนนี้ผมกำลังนั่งตกใจอยู่ที่พื้นอะคับ แล้วทันใดนั้นก็มีคนสวมชุดสีดำออกมามันพูดกับไอ้หน้าหล่อว่า”นายคับเรียบ ร้อยแล้วคับ” “พวกมึงกลับไปก่อนเดี๋ยวกูตามไป” “คับ”แล้วไอ้คนชุดดำมันก็เดินจากไป อ้อผมจำได้แล้วไอ้คนชุดดำน่ะคนที่อยู่ในกลุมคนเมื่อกี้นี่ไงคับ
“มึงบอกกุมามึงเฆ้นอารายเมื่อกี้ กูรู้ว่ามึงก็ได้ยินด้วย”
“ผมไม่เห็น แล้วก็ไม่ได้ยินอารายทั้งนั้นคับปล่อยผมไปเถอะนะคับ”ผม
“มึงแน่ใจนะ”
“คับผม..ผม..ผมไม่ได้เห็นคนชุดดำขุ่ใครทั้งนั้นคับ”
“ไอ้สัดมึงไม่เห็นแล้วมึงรู้ได้ไงว่ะ มึงโกหกกูหรอ”
“ป่าวคับไม่เห้นจิงๆ”ผมกลัวมากคับแล้วก็ตื่นเต้นไม่รู้จะพูดอารายเลยหลุดปากออกไป มึงทำอารายไปว่ะ
ไอ้แทมินซวยแล้วเมิง
ปัง ปัง ปัง ปัง
เสียง ปืนสัดแม่งมายิ่งหาพระบิดามึงหรอรอกูเพ่นก่อนไม่ได้หรอว่ะสัด แล้วผมก็กำลังจะเอามือปิดหูแต่แล้วก้มีมือมาจับแขนผมเอ้ไม่ซมากระชากมากว่า แล้วมันก็ดึงผมวิ่งตามมันไปด้วย
“เอ้ยจะเอาผมไปไหนหรอ บอกมาก่อนดิ”
“มึง จะไปหรือว่ามึงจะตายที่นี่หนีสิว่ะไอ้โง่” อ่าวมาว่ากูโง่ซะงั้นเดียวแม่งปัดเนี่ยวเลยเห็นว่าหล่ออะนะแบบว่าหล่อจิงๆๆ เลยให้มันสักครั้งหนึ่ง
จากนั้นไอ้หน้าหล่อก็กระชากผมขึ้นรถไปผมก็โวยวาย สิคับจะให้มันเอาเราไปฆ่าเอาหรอถึงผมจะตายก็ขอตายแบบมีสักศรีหน่อยน้าขอโวย ว้ายนิสสหนึ่ง
“ปล่อยนะเว้ยมึงจะพากูไปไหนปล่อยกู ปล่อยกู ถ้ามึงจะฆ่าก็ฆ่ากูเลย ปล่อยๆๆกูไอ้สัด ไอ้บ้า”ไอ้หน้าหล่อมันทำหน้าโหดใส่ผมอะคับมัน.จะทำอารายผมอะคับเนี้ยเดียว อย่าอย่า
“มึงจะแหกปากหาพ่อมึงหรอไอ้หน้าใสหยุดแหกปากเลยนะไม่งั้นหาว่า กูไม่เตือนมึงนะ” หรอมึงจะทำอารายกู ผมได้แต่ด่ามันในใจทำไงได้ละคับผมยังรักชีวิตน้อยๆของผมอยุ่อะคับ แม่งถึงทีกูก่อนมึง
พอรถจอดผมก็ดิ้นดิคับ”ปล่อยได้ยังจะพาไปไหนหรอก็บอก แล้วไงว่าไม่เห็นอารายทั้งนั้นฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรอหะ” มันเงียบคับแต่มันก็ดึงผมลงจากรถคับแล้วก็ลากandกระชากผมเข้าไปในบ้าน(บ้าน หรอไม่ใช่มั้งมันไม่ใช่บ้านแน่มันต้องคฤหาสน์แน่ๆ) สัดแอบรวยนะเมิง
จากนั้นไอ้หน้าหล่อก็เดินไปหายไปไหนไม่รู้ทิ้งผมยืนหันซ้ายหันขวาในกลางบ้าน ผมสังเกตเห็นคนเสื้อดำวิ่งกันขวักไขว้เหมือนกำลังเกิดเรื่องอารายสักอย่างอะ แล้วก็ ไม่มีใครสนใจผมเลย นี่ๆๆพวกมึงไม่คิดจะถามกูบ้างเลยหรอว่ากูมาเสือกยืนหาอารายตรงนี้ถามกูบ้าง ดิเอ้าจะรอให้มันถามเราทำไมเราก้ถามมันดีกว่า
“พี่ๆเกิดอาราขึ้นอะบอกหน่อยดิ”
“นายท่านถูกยิง”อ้าวใครว่ะนายท่านกูไม่รุ้มึงใครว่าใครเป็นนายท่านอะ
“แล้วคนที่พาผมมาเมื่อกี้เค้าไปไหนแล้วหล่ะ”
“ก็ บอกว่านายท่านถูกยิงไง”หะไอ้หน้าหล่อหรอที่เป้นนายท่าน แล้วมันไปโนยิงตอนไหนวะก็มาด้วยกันดีๆอยู่อะงง ช่างมันเถอะเอาตัวรอดดีกว่าตอนนี้
จากนั้นผมก็เดินออกมาจากคฤหาสน์แล้วก้พึ่งรู้ว่ามันอยู่ใกล้ๆกับหอพักผมเอง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น