วันอาทิตย์ที่ 10 มีนาคม พ.ศ. 2556

เพิ่งเจอมาเรื่องจริงไม่ได้โม้


ผมชื่อ เมศวร เป็นเจ้าของล็อกขายเสื้อผ้าในห้องแถวเล็กๆในตัวเมือง(เชียงใหม่)ตอนนั้นผมอายุประมาณ 27 -28 (อาจจะ 30แล้ว) ครับ 

ร้านของผมมักจะมีของหาอยู่ประจำส่วนมากจะเป็นกางเกงยีนส์กับพวกเสื้อโปโลครับ แต่ผมก็รู้แล้วว่าใครเป็นคนมาแอบหยิบของๆผมไปบางครั้งก็เคยเจอกันแบบตรงๆครับ ผิดคาดครับผมก็นึกว่าเป็นเด็กไหนได้ กลับเป็นคนอายุไล่ๆกับผมหรืออาจจะแก่กว่าสักปีหรือสองปีครับหุ่นดีเอาการหน้าตาก็ออกเข้มนิดๆ ดูดุนิดๆ เจอกันครั้งแรกๆต่างคนต่างอึ้งพูดอะไรไม่ออก ไม่ใช่ว่าหน้าตาหรอกครับแต่เป็นตอนที่เากำลังจะเอายีนส์ที่ขโมยมายัดใส่กระเป๋าสะพาย ก็ไอ้ตอนที่กำลังอึ้งอยู่นี่เขาก็เลยหนีไป แต่ไม่เป็นไรครับอย่างน้อยก็จำหน้าได้

 แล้วโลกก็กลมจริงๆ(ไม่จริงหรอกผมเดินหาตั้งหลายวันสุดท้ายก็ไปเจอตรงที่เก่านั่นหล่ะครับไม่ใกล้ไม่ไกล ก็หน้าร้านผมนี่แหล่ะ เขาเอายีนส์ที่ขโมยไปเมื่อวันก่อนมาคืนให้ผมแล้วขอผมว่าอย่าเอาเรื่องเขาเลย เขาต้องดูแลน้องที่ป่วยอยู่ที่โรงพยาบาลเพราะว่าถูกรถชนตอนนี้ยังไม่ฟื้น แล้วเขาก็เพิ่งถูกให้ออกจากงานเพราะเหตุแค่ว่าไม่มีเวลาให้กับงาน (ตกงานนั้นเอง)แล้ตอนนี้ก็ยังหางานไม่ได้เลย ผมได้ยินดังนั้นก็บอกว่า"จะไม่เอาเรื่องก็ได้แต่ให้มาทำงานชดใช้ในส่วนีที่หายไปก็แล้วกัน"(ที่จริงก็สงสารอยู่แต่ถ้าจะชวนให้มาเป็นลูกจ้างก็คงจะปฏิเสธแน่ๆเดี๋ญวพอหางงานไม่ได้ก็จะไปขโมยของอีก) เมื่อเขาได้ยินก็ตอบตกลงทันที(ผิดคาด)ก็ตกลงกันไว้ว่าจะให้ค่าแรงวันละ 150 บาทมีข้าวให้กินทุกมื้อพร้อนที่พัก(จะพักที่ไหนฏ้พักในร้านนี้หล่ะ) แล้ว 4 เดือนแรกจะขอหักเดือนละ 80 บาทจนครบตามจำนวน(ต่ผมก็ไม่เคยหักซักที) หลังจากนั้นก็คุยอะไรไปเรื่อยเปื่อยถามไปๆมาๆ


 จนได้รู้จักชื่อเข้าสักที เขาชื่อ เมฆ แก่กว่าผมไปปีหนึง(ชื่ออจริงขอเก็บไว้เนาะ) เป็นคนเหนือเหมือนกันแต่มีพ่อเป็นชาวต่างชาติ พ่อแม่เขาเสียตั้งแต่เขาเรียนอยู่ป.ตรีเพราะอุบัติเหตุ เขาจึงต้องทำงานเลี้ยงตัวเองกับน้องด้วย แต่น้องของเขาก็มาโดนรถชนแถมเขาก็ต้องตกงานอีก(ใครมันจะซวยขนาดนี้ว่ะ) เอาเป็นว่าตอนนี้เมฆก็ได้มาทำงานกับผมแล้ว ผมก็บอกว่าให้ไปเก็บของะได้ย้ายมาอยู่ที่ร้านเมฆก็ตกลงแต่ขให้ผมช่วยไปส่งเขาด้วย

พอไปเห็นที่พักของเขาแล้วยิ่งน่าสงสาร เพราะเป็นแค่ห้องแถวเก่าๆที่ไม่คอยมีคนอยู่ ผมจึงรีบบอกให้รีบๆเก็บของซะจะมืดแล้ว(ยังไม่ได้ปิดร้านด้วย) แต่เห็นเขาเก็บของแล้วช้าแฮะไม่ทันใจเลย... ผมก็เลยเข้าไปช่วยเก็บ"เก็บแต่พวกของใช้ก็พอ"ผมบอก แต่เก็บยังไงก็ไม่หมดซักที่ พอดีเหลือบไปเห็นกอนหนึงสืออยู่กองนึง โอ้โห....นี่มันหนังสือโป๊นิ! ว่าแล้วก็แอบเปิดดูไปเรื่อยๆ ปล่อยให้เมฆมันเก็บของอยู่ในห้องมันนี่แหล่ะ แต่อ่านไปอ่านมาดันไปเจออยู่เล่มหนึ่ง ห่อปกอย่างดีแถวเขียนปกว่าตำราเตรียมสอบ...! ผมคิดว่าไอ้บ้าทีไหนมันจะเอาตำราเรียนมาสุมไว้กับของพวกนี้ฟ่ะ ว่าแล้วก็เปิดอ่านซ่ะเลย แต่เป็นอย่างที่คิดจริงๆมันเป็นหนังสือสอดใส้ข้างในเป็นหนังสือเกย์ครับ มีทั้งภาพสี บทความ ฯลฯ 


อยู่เต็มเล่มเลย ผมเริ่มรู้สึกแปลกๆแล้วว่า "ก็เมฆมันก็ดูแมนดีไหงชอบดูหนังสือแบบนี้ว่ะ" แถมมีแผ่นหนังอยู่อีก ผมก็เลยลงมาเอาคอม(โน๊ตบุ๊ค)ขึ้มมาเปิดดู เป็นหนังเกย์ครับเนื้อหาเเรกก็เอาก็แล้ว ดูๆไปก็เสียวดี แต่ผมหรี่เสียงไว้กลัวเมฆมันได้ยิน ดูหนังไปก็มีอารมสิครับKของผมมันตื่นจนแน่นเป็ากางเกงแล้ว หันซ้ายหันขวาไม่เห็นใครก็เลยชักเอามันตรงกลางห้องนี้หล่ะวะ.. มันส์ดีครับ แล้วเสียงที่ผมคิดไว้ก็ดังลอยมา"นายครับผมเก็บของเสร็จแล้วให้อาไปใส่ไว้ท้ายรถเลยไหม?" "เออออกไปทางข้างหลังนะรถจอดอยู่ตรงนั้นแล้วรอกูด้วย"ผมตะโกนบอกไป(เออ เองเสร็จแต่กูไม่เสร็จนี่หว่า) ผมก็รีบชักให้เสร็จๆไปเสียรมย์ซะมัดแต่ผมไม่ลืมหยิบเอาหนังสือกับ cd ติดมาด้วย(เริ่มชอบแล้วแฮะ) พอลงมาที่รถ เมฆมันมองผมแปลกๆ "ไม่ใช่มันเห็นตอนที่กูทำเหรอว่ะ"ผมคิดไปต่างๆนาๆ แล้วมันก็ถามผมว่า "นายกำลังทำอะไรอยู่ครับ" ผมก็ตอบไปแบบกวนๆไปว่า"หาดูความลับน่ะ"แต่พอเมฆมันได้ยินถึงกับนิ่งไปพักนึงแล้วก็หาเรื่องชวนคุยเรื่องอื่นๆแทน...รึว่า!? 

หลังจากนั้นผมก็สตาร์ตรถเตรียมขับกลับไปที่ร้านแตฝนกลับตกลงมาหนักมากจนมองไม่เห็นถนนเลย เจ้าเมฆเลยชวยผมกลับขึ้นไปพักที่ห้องของเขาก่อน แต่ไอ้ตอนเดินกลับมานี่สิตองวิ่งไกลโคตร..ผมรีบล็อครถแล้วหอบคอมฯวิ่งไปยังห้องของเจ้าเมฆผลก็คือเปียกกันทังคู่ครับ(ดีที่คอมฯไม่เป็นไร) เมฆบอกให้ผมไปอาบน้ำซะ เดี๋ยวเป็นหวัด ผมก็ถอดเสื้อแล้วก็ยืมผาเช็ดตัวแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำเหมือนทุกที พออาบเสร็จก็เดินออกมาแต่ไม่เห็นเจ้าเมฆแล้ว ผมเริ่มกลัวหล่ะครับ"สงสัยกูโดนลอกคราบแล้ว" ผมก็เดินหายู่ตั้งนานแต่ไม่เจอ ผมก็เลยกลับมานั่งรอทีเตียง สักพัก เมฆก็กลับมาเนื้อตัวเปียกบอกว่า "ผมเอาเสื้อไปซักให้แล้วก็ออกปซื้อกับข้าวกับของกินมาครับ" แต่ผมเห็นสภาพเขาแล้วจะกินข้าวลงได้ไง ก็เลยบอกให้ไปอาบน้ำก่อนแล้วค่อยมากินด้วยกัน แล้วผมก็ถามไปว่า"พอจะมีเสื้อให้ยืมใส่สักชุดไหม" 


เขาไม่ตอบแต่เดินเข้าไปหยิบมาให้ เป็นเสื้อกล้ามกับ กางเกงบอลขาสั้น พอลองใส่ดูแล้วก็พอดีแต่กางเกงมันสั้นมากๆ (ผมไม่ได้ใส่กางเกงในน่ะ) พอดี เมฆอาบน้ำเสร็จพอดีก็เลยชวนมากินข้าว กินไปคุยกันไปเรื่อยๆ แล้วเมฆก็ถามผมว่า "แล้วนายไม่ไปปิดร้านเหรอครับ" ผมนึกได้พอดีก็เลยรีบโทรไปบอกให้น้าที่อยู่ร้านข้างๆช่วยปิดร้านให้ที่ เป็นอันว่าแก้ปัญหาไปได้เรื่องหนึ่ง เมฆมันเห็นผมทำหน้ากลุ้มอยู่ก็เลยบอกว่า "วันนี้นายนอนอยู่ที่นี้ก็ได้ครับเดี๋ยวพรุ้งนี้ผมจะไปช่วยจัดร้าน"ว่าแล้วมันก็ยื่นเบียร์ให้บอกว่า"ฉลอกับงานใหม่"ผมก็รับมาดื่ม กินไปดื่มไปสักพักก็เริ่มเมาก็เลยาหนังมาดเปิดดู ผม็เอาไอ้แผ่นที่ดูค้างตอนบ่ายมาเปิดดูอีกรอบแต่คราวนี มือของเมฆเริ่มอยู่ไมนิ่งแล้วคอยยื่นมาแตะตรงเป็าผมอยู่เรื่อยๆ ผมก็ไม่รู้จะทำยังไงเพราะเมาจนทำอะไรไม่ถูกแล้วก็เลยปล่อยให้เมฆมันทำของมันไป มันเอามือล้วงเข้าไปในกางเกงผมแล้วก็จับk ของผมจากนั้นก็บีบๆนวดจนมันเริ่มแข็งขึ้นเรื่อยๆ จากนั้นมันจับผมนอนคว้ำหน้าแล้วดึงกางเกงที่ผมสวมอยู่ออก แล้วก็ดึงเสื้อผมทิ้ง 


จากนั้นเขาก็ก้มลงจูบปากผมแล้วก็เลียลงมาเรื่อยๆตามหัวนม สะดือ จนมาถึงkของผมแล้วก็เอาปากมาครอบจากนั้นก็ดูดแล้วเลียสลับกันจากนั้นเขาก็ถอดผ้าเช็ดตัวออก ผมถามกลับอย่างสลึมสลือว่า "จะ...ทำ..อะไร" เขายิ้มแล้วตอบว่า"อนกลางวันผมเห็นน่ะนาย เดี๋ยวผมจะโชว์ของจริงให้ดู" จากนั้นเข้าก็จับผมนอนคว่ำลงกับพื้นแล้วเอาเศษเสื้อเก่ามามัดมือผมไว้กับขาเตียง แล้วเขาก็เอาkของเขามาจ่อที่รู ของผมขนาดของkของเขามันน่าจะสัก 7นิ้วครึ่งหัวบานแต่ผมเห็นไม่ชัดมากหรอกครับ แล้วเขาก็ดันkของเขาเข้าไป ผมรู้สึกจุกมาก นี่ขนาดหัวยังไม่เข้า แต่เมฆก็ยังไม่ยอมหยุดเขาเอื้อมมือไปหยิบเอาวาสลีนมาทาทีรูแล้วก็ยัดkของเขาเข้าไปอีกครั้งผมร้องออกมาดังมากจนเมฆต้องเอามือมาปิดปากผมไว้แล้วก็ค่อยๆดันkของเขาขเข้าไปที่ละนิดๆ ผมจุกจนพูดไม่ออกแล้ว จากนั้นเขาก็ดันแบบพรวดเดียวมิดด้ามมสะดุ้งครั้งหนึงแล้วผมก็สลบไป


เอาเป็นว่าขอเท่านี้ก่อนนะครับเดี๋ยวตอนเย็นๆจะมาโพสใหม่


07.33PMมาโพสต่อแล้วครับ พอดีกำลังช่วยกันเก็บร้าน


ผมมารู้สึกตัวอีกครั้งก็ตอนที่เมฆมันเช็ดตัวผม มันขอโทษผมซะนานเลย แต่ผมบอกไม่เป็นไรลืมๆซะ “เอาเป็นว่าเมาไม่รู้เรื่องทั้งคู่แล้วกัน” ผมบอกเมฆแล้วกลุกไปเปลี่ยนเสื้อ(สงสัยเมฆคงไปเอามาให้) แล้วก็พากันลงมาเก็บขอขึ้นรถ แล้วก็ขับกลับไปที่ร้าน ระหว่างทาง เจ้าเมฆชวนผมคุยไปต่างๆนาๆ สงสัยเขาคงกลัวผมโกรธ


 พอกลับถึงร้าน ตอนนั้นเพิ่งตี5กว่าๆ ก็เลยพากันเข้าไปจัดของในร้าน ผมให้เมฆเอาของไปเก็บไว้ที่ห้อง(ในร้านมี 1ห้องนอน 1 ห้องน้ำ) แล้วก็ให้ออกมาช่วกันจัดร้านก่อน เดี๋ยวจะได้เปิดร้าน เมฆเขาก็เชื่อฟังดี ในช่วงเปิดร้านเมฆเขาก็ช่วยงานอย่างดี พอตกเย็นก็ช่วยกันปิดร้าน แล้วก็บอกให้ เมฆเข้าไปจัดห้องนอนห้องพักส่วนผมก็เช็คของอยู่ข้างนอก พอเมฆเดินเข้าไปได้แป๊บเดียวก็ตะโกนออกมาว่า “นาย..นายจะให้ผมนอนเตียงไหน” เออ.....จริง ผมลืมนึกไปว่าในห้องมีเตียงอยู่แค่ตัวเดียว “นอนเตียงตัวนั้นหล่ะ แบ่งกันนอนล่ะกัน”ผมคิดอยู่นานกว่าจะบอกไป ดีนะที่เป็นเตียงใหญ่  แต่ปัญหายังไม่หมดอีก “แล้วจะให้ผมเก็บเสื้อผ้าไว้ตรงไหน” เฮ่อ...ผมเหนื่อย”หาที่วางไว้แถวนั้นก่อน พรุ่งนี้ผมจะพาไปซื้อ”ผมตะโกนบอกไป หลายชั่วโมงกว่าเมฆเขาจะจัดห้องเสร็จก็เวลาก็ปาเข้าไปตั้ง สองทุ่มกว่าแล้วผมก็เลยชวนเจ้าเมฆออกไปกินข้าวข้างนอก “ทำไมนายไม่ทำกับข้าวกินเองหล่ะครับ” เมฆทำหน้างงๆถาม”จะทำได้ไง ก็ของกินในตู้เย็นหายไปเกือบหมดเพราะใคร..หือ?”ผมถามคืน( ก็ โห......ตอนก่อนเปิดร้านเจ้าเมฆเล่นเอาของในตู้เย็นมาทำของกินซะหมดเลย(ยิ่งไม่ค่อยมีเวลาไปซื้อกับข้าวตุนไว้อยู่) เมฆมันก็ไม่พูดอะไรได้แต่ก้มหน้ายิ้ม “เออๆ มัวแต่ยิ้มอยู่นั่นแหละ จะกินไหมข้าวหน่ะข้าว”ผมรีบพูด แล้วก็พากันออกไปซื้อข้าวมากินกันที่ร้าน (ไม่รู้ว่าเจ้าเมฆมันเป็นอะไร ชวนกินข้าวในห้างก็ไม่กินบอกแค่ว่าไม่ค่อยชินเวลากินข้าวกับคนเยอะๆ) สุดท้ายก็ต้องมานั่งกินข้าวเฝ้าร้าน เฮ่อ......คิดแล้วเหนื่อย 


แต่ ปัญหายังไม่จบ ตอนก่อนจะอาบน้ำนอนนี่สิ ทำไมมันดูเขินๆว่ะ ทีตอนมันทำตอนนั้นไม่เห็นอายเลย??? “นายครับช่วยเอาผ้าเช็ดตัวให้ผมที””ช่วยเอาวางไว้หน้าห้องน้ำด้วยครับ” เจ้าเมฆมันตะโกนออกมา “เออ..ใช้ได้ใช้ดีทำเดินออกมาอย่างตอนนั้นวะ” ผมคิดตอนเอาผ้าเช็ดตัวไปให้  “รีบๆอาบหล่ะผมจะอาบต่อ”ผมตะโกนบอก

เมฆ                                                                      พอเมฆมันออกมาจากห้องน้ำผมก็แกล้งเดินแก้ผ้าผ่านมัน ได้ผลครับมันหน้าแดงทันทีเลย ดูๆไปก็ตลกดีแฮะ พอผมอาบน้ำเสร็จผมก็แกล้งเดินตัวเปล่าเข้ามาในห้อง แต่...เมฆมันนอนแล้วแถมเอาผ้าห่มซะมิดเลย หยั่งงี้ต้องแกล้งให้หนักว่าแล้วผมก็เดินขึ้นเตียงเลยแบบไม่มีอะไรติดตัวสักชิ้น แล้วก็แกล้งดึงผ้าห่มออก ภาพที่เห็นคือเจ้าเมฆนุ่ง Boxer นอนอย่างเดียว มันลืมตามองผมแล้วก็ถามสั้น ๆว่า  “นายนอนแบบนี้ตลอดเหรอครับ?”  ถามอย่างนี้แสงว่าเขินดิ ผมก็เลยตอบกับไปว่า “บางครั้งถ้ามีคนชอบน่ะ” แค่เจ้าเมฆได้ยินถึงกับดึงผ้าขึ้นมาห่ม ทันทีเลย แปลก..คน หลังจากนั้นผมก็มุดเข้าไปในผ้าห่ม(ก็ใช้ผืนเดียวกันนี่)แล้วก็ค่อยๆเอามือไปแตะตัวเมฆ แค่แตะนะครับถึงกลับดิ้นหนี “นายจะทำอะไรครับ”มีคำถามลอยออกมา “ผมหนาวขอกอดหน่อย”ผมตอบกลับไปพร้อมๆกับเอื้อมมือไปอีกครั้งคราวนี้เจ้าเมฆไม่หนีแต่อยู่นิ่งๆ “แค่กอดนะครับ” คำถามลอยออกมาอีก “อือ..แค่กอดอย่างเดียว”ผมย้ำแล้วผมก็ค่อยๆขยับไปอยู่ไกล้ๆแล้วก็เอื้อมมือไปกอดเมฆ ไออุ่นๆกับกลิ่นสบู่จางๆ อบอวนอยู่ในผ้าห่ม เจ้าเมฆพอเจออย่างนี้ก็นอนนิ่งเป็นหินเลย แต่มือผมก็อยู่ไม่สุขแตะนั่นแตะนี่ตลอด”ไหนว่าแค่กอดไง”เมฆถาม ”ผมขอโทษผมหนาวจริงๆ” ผมตอบกลับอย่างอ้อนๆพร้อมกับขยับเข้ามาใกล้กว่าเดิมจน k ของผมไปโดนใส่ตรงก้นของเมฆแล้วก็เผลอหลับไป  

ผมมารู้สึกตัวอีกครั้งก็ตอนที่เมฆมันเช็ดตัวผม มันขอโทษผมซะนานเลย แต่ผมบอกไม่เป็นไรลืมๆซะ “เอาเป็นว่าเมาไม่รู้เรื่องทั้งคู่แล้วกัน” ผมบอกเมฆแล้วกลุกไปเปลี่ยนเสื้อ(สงสัยเมฆคงไปเอามาให้) แล้วก็พากันลงมาเก็บขอขึ้นรถ แล้วก็ขับกลับไปที่ร้าน ระหว่างทาง เจ้าเมฆชวนผมคุยไปต่างๆนาๆ สงสัยเขาคงกลัวผมโกรธ 


พอกลับถึงร้าน ตอนนั้นเพิ่งตี5กว่าๆ ก็เลยพากันเข้าไปจัดของในร้าน ผมให้เมฆเอาของไปเก็บไว้ที่ห้อง(ในร้านมี 1ห้องนอน 1 ห้องน้ำ) แล้วก็ให้ออกมาช่วกันจัดร้านก่อน เดี๋ยวจะได้เปิดร้าน เมฆเขาก็เชื่อฟังดี ในช่วงเปิดร้านเมฆเขาก็ช่วยงานอย่างดี พอตกเย็นก็ช่วยกันปิดร้าน แล้วก็บอกให้ เมฆเข้าไปจัดห้องนอนห้องพักส่วนผมก็เช็คของอยู่ข้างนอก พอเมฆเดินเข้าไปได้แป๊บเดียวก็ตะโกนออกมาว่า “นาย..นายจะให้ผมนอนเตียงไหน” เออ.....จริง ผมลืมนึกไปว่าในห้องมีเตียงอยู่แค่ตัวเดียว “นอนเตียงตัวนั้นหล่ะ แบ่งกันนอนล่ะกัน”ผมคิดอยู่นานกว่าจะบอกไป ดีนะที่เป็นเตียงใหญ่  แต่ปัญหายังไม่หมดอีก “แล้วจะให้ผมเก็บเสื้อผ้าไว้ตรงไหน” เฮ่อ...ผมเหนื่อย”หาที่วางไว้แถวนั้นก่อน พรุ่งนี้ผมจะพาไปซื้อ”ผมตะโกนบอกไป หลายชั่วโมงกว่าเมฆเขาจะจัดห้องเสร็จก็เวลาก็ปาเข้าไปตั้ง สองทุ่มกว่าแล้วผมก็เลยชวนเจ้าเมฆออกไปกินข้าวข้างนอก “ทำไมนายไม่ทำกับข้าวกินเองหล่ะครับ” เมฆทำหน้างงๆถาม”จะทำได้ไง ก็ของกินในตู้เย็นหายไปเกือบหมดเพราะใคร..หือ?”ผมถามคืน( ก็ โห......ตอนก่อนเปิดร้านเจ้าเมฆเล่นเอาของในตู้เย็นมาทำของกินซะหมดเลย(ยิ่งไม่ค่อยมีเวลาไปซื้อกับข้าวตุนไว้อยู่) เมฆมันก็ไม่พูดอะไรได้แต่ก้มหน้ายิ้ม “เออๆ มัวแต่ยิ้มอยู่นั่นแหละ จะกินไหมข้าวหน่ะข้าว”ผมรีบพูด แล้วก็พากันออกไปซื้อข้าวมากินกันที่ร้าน (ไม่รู้ว่าเจ้าเมฆมันเป็นอะไร ชวนกินข้าวในห้างก็ไม่กินบอกแค่ว่าไม่ค่อยชินเวลากินข้าวกับคนเยอะๆ) สุดท้ายก็ต้องมานั่งกินข้าวเฝ้าร้าน เฮ่อ......คิดแล้วเหนื่อย แต่ ปัญหายังไม่จบ ตอนก่อนจะอาบน้ำนอนนี่สิ ทำไมมันดูเขินๆว่ะ ทีตอนมันทำตอนนั้นไม่เห็นอายเลย??? “นายครับช่วยเอาผ้าเช็ดตัวให้ผมที””ช่วยเอาวางไว้หน้าห้องน้ำด้วยครับ” เจ้าเมฆมันตะโกนออกมา “เออ..ใช้ได้ใช้ดีทำเดินออกมาอย่างตอนนั้นวะ” ผมคิดตอนเอาผ้าเช็ดตัวไปให้  “รีบๆอาบหล่ะผมจะอาบต่อ”ผมตะโกนบอกเมฆ                  

พอเมฆมันออกมาจากห้องน้ำผมก็แกล้งเดินแก้ผ้าผ่านมัน ได้ผลครับมันหน้าแดงทันทีเลย ดูๆไปก็ตลกดีแฮะ พอผมอาบน้ำเสร็จผมก็แกล้งเดินตัวเปล่าเข้ามาในห้อง แต่...เมฆมันนอนแล้วแถมเอาผ้าห่มซะมิดเลย หยั่งงี้ต้องแกล้งให้หนักว่าแล้วผมก็เดินขึ้นเตียงเลยแบบไม่มีอะไรติดตัวสักชิ้น แล้วก็แกล้งดึงผ้าห่มออก ภาพที่เห็นคือเจ้าเมฆนุ่ง Boxer นอนอย่างเดียว มันลืมตามองผมแล้วก็ถามสั้น ๆว่า  “นายนอนแบบนี้ตลอดเหรอครับ?”  ถามอย่างนี้แสงว่าเขินดิ ผมก็เลยตอบกับไปว่า “บางครั้งถ้ามีคนชอบน่ะ” แค่เจ้าเมฆได้ยินถึงกับดึงผ้าขึ้นมาห่ม ทันทีเลย แปลก..คน หลังจากนั้นผมก็มุดเข้าไปในผ้าห่ม(ก็ใช้ผืนเดียวกันนี่)แล้วก็ค่อยๆเอามือไปแตะตัวเมฆ แค่แตะนะครับถึงกลับดิ้นหนี “นายจะทำอะไรครับ”มีคำถามลอยออกมา “ผมหนาวขอกอดหน่อย”ผมตอบกลับไปพร้อมๆกับเอื้อมมือไปอีกครั้งคราวนี้เจ้าเมฆไม่หนีแต่อยู่นิ่งๆ “แค่กอดนะครับ” คำถามลอยออกมาอีก “อือ..แค่กอดอย่างเดียว”ผมย้ำแล้วผมก็ค่อยๆขยับไปอยู่ไกล้ๆแล้วก็เอื้อมมือไปกอดเมฆ ไออุ่นๆกับกลิ่นสบู่จางๆ อบอวนอยู่ในผ้าห่ม เจ้าเมฆพอเจออย่างนี้ก็นอนนิ่งเป็นหินเลย แต่มือผมก็อยู่ไม่สุขแตะนั่นแตะนี่ตลอด”ไหนว่าแค่กอดไง”เมฆถาม ”ผมขอโทษผมหนาวจริงๆ” ผมตอบกลับอย่างอ้อนๆพร้อมกับขยับเข้ามาใกล้กว่าเดิมจน k ของผมไปโดนใส่ตรงก้นของเมฆแล้วก็เผลอหลับไป 

ไม่มีความคิดเห็น:

เด็กหอ 8 CP

มื่อกานต์เก็บของจากห้องตัวเองเสร็จ จึงมาหาอาจารย์ภัทรที่ห้อง ส่วนภัทรอาบน้ำทำความสะอาดเนื้อตัวเรียบร้อย ควยของภัทรแข็งรอกานต์อยู่นานแล้ว &...