ครับ “ ผอ.หันมายกมือไหว้อาคม “ เร็ว ๆเข้า ผอ.ขอร้อง “ อาคมยังงงอยู่ แต่ก็รีบควักควยออกมาชัก ตามคำขอร้องของผอ. สักพัก ผอ. อุ้มร่างอวบออกมา อาคมจำได้ว่าเป็นหลานผอ. “อาคมมานี่ ใกล้แตกหรือยัง ถ้าใกล้แล้ว เอาใส่ปาก นัดเลยนะ “อาคมยังตกใจอยู่ “ อย่าให้แตกข้างนอกนะ ถ้าใกล้แตกรีบยัดใส่ปากนัดเลย“ ผอ. เห็นอาคมยังงงอยู่ ดึงอาคมนั่งลงจับควยไปใส่ปากหลานชายตัวเอง ฝ่ายอาคมพอควย โดน ปากนุ่ม ๆ อมเข้าไปก็รู้สึกเสียวจนทนไม่ไหว พ่นน้ำว่าวเข้าไปในร่างอวบที่นอนไม่ได้สติอยู่ ไม่น่าเชื่อ แค่น้ำว่าวเข้าปากมนัสวีลืมตาขึ้น ใช้มือจับควยอาคมแน่น ก่อนจะดูดอย่างหิวโหย อาคมมองใบหน้าที่คน ทั้งโรงเรียนฝันถึง ก็รู้สึกตื่นเต้นจนระงับอารมณ์แทบไม่อยู่ ปล่อยน้ำว่าวออกมามากมาย เพราะตัวเองก็ไม่ได้ปลดปล่อยมาหลายวันแล้ว มนัสดูดกลืนน้ำว่าวของอาคมจนหมด แล้วก็คายควยออกจากปากของตน ใบหน้าหวาน ส่งยิ้มให้รุ่นพี่สุดหล่อ ที่เข้ามาช่วยชีวิตของตนไว้ “ ขอบคุณครับ พี่อาคม ถ้าพี่ไม่ช่วย นัสต้องตายแน่ ๆเลย “ ฝ่ายนาวีรู้สึกดีใจ เพราะคิดว่าตนน่าจะหาคนมาช่วยหลานได้แล้ว “ อาคม ผอ.ขอคุยอะไรด้วยหน่อยซิ นัสหลานอิ่มหรือยัง “ ใบหน้าหวานหันมายิ้ม “อิ่มมากเลยครับ “นาวีเห็นหลานอาการดีขึ้นแล้ว ก็เลยบอกให้หลาน ออกไปข้างนอก “ อาคม ผอ.มีเรื่องจะขอร้อง อาคมช่วยผอ.หน่อยได้ไหม “อาคมไม่รู้จะ ปฎิเสธ อย่างไร ก็เลยรับฟังคำขอร้องจากผอ. พออาคมได้รู้เรื่องโรคของ มนัสวี ก็ตกใจมาก ไม่คิดว่าจะมีคนที่เป็นโรคนี้จริง “ แล้วถ้าผมจะขอทำอย่างอื่นมากกว่าให้ น้องดูด จะได้ไหมครับ “ อาคมตัดสินใจถามผอ. “ ผอ. ก็เคยบอกแล้วว่าผอ.ไม่เคยห้ามใครจะมีเซ็กส์ กับใคร ก็ได้ แต่ห้ามบังคับ ถ้า นัดเขายอม ผอ.ไม่ห้ามอยู่แล้ว “ อาคมยิ้มด้วยความยินดีแค่คิด ไอ้เจ้าท่ออาหาร ของ นัด ก็แข็งขึ้นมาทันที “ แต่อาคมต้องจำไว้นะ อสุจิ ที่โดนอากาสแล้ว ห้ามให้นัดกินเด็ดขาด ไม่เช่นนั้นนัดจะตายทันที “ อาคมคิดตาม แสดงว่าก่อนแตก ต้องรีบยัดใส่ปากน้องนัด ทันที “ ได้ครับผอ. ผมจะปฏิบัติหน้าที่อย่างเข้มแข็ง “ วันนี้ หนุ่มรูปหล่อ อาคม รู้สึกตื่นเต้นเป็นที่สุด เฝ้ารอเวลา ให้หลานชายรูปงามของผอ. มาร้องขออาหารกิน ผอ.บอกว่า นัส จะหิวไม่เป็นเวลา ตามแต่ปริมาณอาหารที่ได้รับ พออาคมรู้ ก็รู้สึกเสียใจนิดหนึ่งเมื่อวานเขาให้น้องกินไปซะเต็มอิ่ม แล้ววันนี้น้องจะหิวตอนไหน อาคมรอตั้งแต่เช้า จนเย็น น้องนัสก็ยังไม่มาร้องขออาหารจนถึงเวลาอิสระ ก็คือเวลาที่นักเรียนส่วนใหญ่ จะพาเด็กห้องควีนไปเข้าห้อง ถ้าคนไหนไม่ได้เด็กห้องควีน ก็จะต้องมาจับคู่กันเอง ซึ่งอาคมเป็นเด็กนักเรียนในจำนวนไม่กี่คนที่ไม่เคยต้องจับคู่กันเองเลย เพราะเขาจะมีเด็กห้องควีนมาเข้าแถวรอให้เขาพาเข้าห้องเสมอ ขณะที่อาคมกำลังตัดสินใจอยู่ว่าจะรอให้น้องนัสมาขออาหาร หรือ พา เต เด็กห้องควีนเข้าห้องดี ในที่สุดอาคมก็ไม่ต้องตัดสินใจ “ พี่อาคม นัสหิว “ อาคมแทบจะอุ้มร่างอวบเข้าห้องทันที ฝ่าย เต ที่ยืนอยู่ก็ตกใจ ปกติ น้องนัส หลานผอ.ไม่เคยเข้าห้องกับใคร “สงสัยคงอยากมั่งแล้ว “ เตบ่นพึมพำ ก่อนจะเดินไปหาคนอื่นที่ยืนอยู่แถวนั้น ด้านอาคม หลังจากอุ้มร่างอวบเข้ามาในห้องตัวเองแล้วก็จัดการซุกไซร้ไปทั่วร่าง “ พี่อาคมปล่อยนัส เดี๋ยวนี้นะ นัสแค่มากินอาหาร “อาคมลืมตัวไป ว่าตนเป็นแค่ผู้ประกอบอาหารให้ นัสกินเท่านั้น “ พี่ขอโทษ “ พูดได้แค่นั้น ก็ถูก เด็กน้อยผู้กำลังหิวโหย รูดซิปกางเกงลง ก่อนจะครอบปากไปที่ท่ออาหาร เจ้าชายน้อย ผู้ได้รับการฝึกให้ดูดน้ำจากท่ออาหาร มาตั้งแต่เกิด ย่อมรู้ว่าตนจะดูดแบบไหน จึงจะได้กินอาหารที่ตนต้องการในเวลาอันรวดเร็ว อาคมรู้สึกเหมือนดูดพลังงานไปจนหมด ตอนนี้น้องอิ่มแล้ว กำลังจะเดินออก จากห้องไป อาคม ชายหนุ่มรูปหล่อผู้น่าสงสาร คิดว่าตนจะได้มีโอกาสสัมผัสเรือนร่างที่ตนฝันถึงมาตลอด สุดท้ายชายหนุ่มก็เป็นแค่ผู้ประกอบอาหาร ให้ เจ้าชายน้อยเท่านั้นเอง นาวี นั่งดูกล้องวงจรปิดอยู่ ก็อดหัวเราะไม่ได้ เจ้าอาคมหวังจะได้ลิ้มลอง เนื้อหงส์ สุดท้ายก็เป็นแค่ผู้ประกอบอาหาร นักเรียนที่นี่ไม่มีใครรู้ว่า ทุกห้องในโรงเรียนมีกล้องติดไว้ สักพักหนึ่งนาวี ได้ยินเสียงเปิดประตู จึงเดินออกมาจากห้องลับที่ตนเข้าไปนั่งดูหลานชายกินอาหาร “ลุงวี นัสง่วงแล้ว ไปนอนกันเถอะ “ แล้วร่างอวบก็กระโดด ให้ลุงอุ้ม “วันนี้อานาคิน ไปไหน “ เจ้าชายน้อยถามผู้เป็นลุง นาวียังไม่ทันตอบ ร่างของชายหนุ่ม ที่ดูเข้มแข็งบึกบึนและหล่อเหลาไม่แพ้ชายใหญ่ผู้เป็นพี่ก็เดินเข้ามา “ มนัสวี มาหาอาดีกว่า สงสารลุง “ร่างอวบหันไปให้ผู้เป็นอาอุ้มทันที ทั้งสามคนนอนด้วยกันมาตลอด ตั้งแต่วันที่เหยียบเข้ามาอยู่ในประเทศไทย นาวี ห่วงว่าจะมีคนเข้ามาทำร้ายเจ้าชายทั้งสอง จึงไม่ยอมให้ให้ทั้งสองพระองค์ห่างกาย และอีกอย่างหนึ่ง บางครั้ง มนัสวีจะหิวขึ้นมากลางดึก ซึ่งก็เป็นการสะดวกที่จะให้เจ้าชายน้อยได้กินอาหาร ตอนไหนก็ได้ นาวี ทาบมือไปที่ช่องลับบานประตูโผล่ออกมา นาคิน เอาตาไปจ้องรูที่ติดอยู่ กับ ประตู สักพัก ประตูห้องก็ถูกเปิด นาวีสร้างห้องลับที่ใช้เป็นที่สำหรับนอนพักผ่อน ไม่เคยมีใครรู้ ว่าทั้งสามคนนอนห้องนี้ นาคินพาร่างอวบ ที่หลับ สนิทบนบ่า ไปวางไว้ที่เตียง ก่อนจะไปนั่งคุย กับนาวี “ พรุ่งนี้ จะมา เพิ่มอีกห้าคน “ นาวี มองหน้าชายเล็ก “ อีกไม่นานหรอกนาวี “ อดีตองค์รักษ์ มองเจ้าชายองค์เล็ก ที่ตอนนี้ตาเริ่มแดง จึงเอื้อมมือไปจับบ่าไว้ “ ขอรับ ท่านชายเล็ก “ “ลุงวี อานาคิน มานอนได้แล้ว “ ทั้งสองมองหน้ากัน แล้วก็ยิ้ม ก่อนจะแยกกันไปนอนข้างหลานชายคนละข้าง ตอนนี้มืออวบกำลังกอดผู้เป็นลุง ส่วนขาก็เกี่ยวก่ายผู้เป็นอาไว้ ก่อนที่เจ้าตัวจะหลับตาลงไป
นาวี อดีตองครักษ์หนุ่ม กำลังนั่งอ่านประวัตินักเรียนเข้าใหม่ ที่มาเข้าเรียนในระดับชั้น ม. 1 ทั้งหมดกำลังยืนรายงานตัวอยู่หน้าผอ. นาวีอ่านรายชื่อพร้อมกับไล่สายตาสำรวจเด็กชายทั้ง ห้าคน ไม่น่าเชื่อ ว่าเด็กชายที่มีอายุแค่ 13 จะมีร่างกายที่แข็งแรง และสมบูรณ์ขนาดนี้ แต่ที่สะดุดตานาวีมากที่สุด จนต้องก้มลงมาอ่านรายชื่อใหม่อีกครั้ง “ วีระพงศ์ “ แค่ชื่อ ก็น่าสนใจ เผ่าพันธุ์นักรบ นาวี เปิดอ่านประวัติส่วนตัว มิน่าถึงเป็นเผ่าพันธุ์นักรบ ทุกคนในตะกูลเป็นทหารทั้งหมด นาวีไล่สายตาไปที่เด็กหนุ่มอีกครั้ง อายุ 13 เท่ากันแต่ทำไมถึงแตกต่างกันเพียงนี้ ทั้งๆ ที่เกิด วัน เดือน ปี เดียวกันแท้ ๆ ต่างเวลากัน แค่ 5 นาที นาวีคิดไปถึง มนัสวี ถ้าหลานของตน มีรูปร่าง บึกบึนดูแข็งแกร่งเหมือนเด็กหนุ่มที่ยืนอยู่ตรงหน้า นาวี กับ นาคินคงไม่ต้องเหนื่อยถึงเพียงนี้ ก่อนที่ ผอ.จะพูดทักทายนักเรียนใหม่ทั้ง ห้า เสียงประตู เปิดเข้ามา ก่อนที่ร่างอวบ แสนน่ารัก จะถลาเข้ามาหาผู้เป็นลุง โดยไม่สนใจว่ามีใครยืนอยู่บ้าง “ ลุงวี นัสหิว “ นาวีตกใจมาก ตอนนี้ยังเป็นเวลาเช้าอยู่ ปกติหลานชายจะไม่ร้องขอ อาหารแต่เช้า ทั้ง ๆ ที่เมื่อวาน เพิ่งได่รับอาหาร จากอาคม เป็นจำนวนไม่น้อย หันดูนาฬิกา เวลานี้ อาคม คงกำลังเรียนหนังสือ มนัสวี ถึงวิ่งมาหาลุงของตน นาวีทำอะไรไม่ถูก เพราะย่ามใจคิดว่าหลานมีแหล่งอาหารใหม่แล้ว เมื่อเช้าก่อนกินอาหาร ตน ก็เลยเรียก นิว ดาวดวงใหม่แห่งห้องควีน เข้าห้องไปด้วยความสดใหม่ ผอ.หนุ่มก็เลยเสียน้ำไปแล้วสองน้ำ แล้วนาวีจะมีอาหารให้หลานกินได้อย่างไร เร็วเท่าความคิด ผอ. หนุ่ม หันไป หา นักเรียนใหม่ทั้ง ห้าคน “ ผอ. มีเรื่องจะขอร้อง พวกเธอ ทั้งห้าคน “นักเรียนใหม่ทั้งห้า ได้ยินเรื่องโรคประหลาด ของหลานชายผอ. ต่างก็ทำหน้าไม่เชื่อ เพราะคิดไม่ถึงว่าในโลกนี้จะมีคนเป็นโรคประหลาด ไม่สามารถกินอาหารอะไรได้ นอกจากน้ำอสุจิ แถม ยังต้องดูดผ่านอวัยวะเพศชายเท่านั้น เพราะถ้าน้ำอสุจิโดนอากาศจะกลายป็นยาพิษทันที ทุกคนพอได้ยินเรื่องเหลือเชื่อ ต่างมัวแต่ตกตะลึงอยู่ ผอ.หนุ่ม มัวแต่อธิบายให้นักเรียนใหม่ฟัง จนมันช้าไปสำหรับ มนัสวี “ ลุงวี นัสไม่ไหวแล้ว “ ทุกคนมัวแต่ตกใจ หันมาอีกที มนัสวี ก็ล้มลงไป นาวีตกใจแทบสิ้นสติ รีบควักควยตัวเองออกมาจะไปยัดปากหลาน แต่ไม่ทัน เด็กหนุ่ม วีระพงษ์ เอาควยของตนยัดปาก มนัสวีแล้ว พอท่ออาหารเข้าปาก ด้วยสัญชาตญาณ แห่งการอยู่รอด ปากของมนัสวี ดูดท่ออาหารอย่างเร็ว แม้เจ้าของจะยังไม่ได้สติ วีระพงษ์ ตัวเกร็ง จนกระตุก ก่อนจะส่งอาหารจำนวนมากมายเข้าไปในปากมนัสวี วีระพงศ์เด็กหนุ่ม ผู้ไม่เคยมีประสบกาม เพราะอายุ เพิ่งจะ 13 ถึงแม้จะมีร่างกายที่ใหญ่โต เหมือนชายหนุ่มที่โตเต็มวัย น้ำแรกที่ออกจากควย กลายเป็นอาหารของเด็กหนุ่มในอ้อมแขน วีระพงศ์จ้องมองใบหน้าที่ตอนนี้ลืมตาขึ้นมาแล้ว แค่เพียงสบตา หนุ่มน้อยวีระพงศ์ก็รู้สึกเหมือนไฟช๊อต มนัสวีดูดกลืนอาหารจนหมด จึงคายท่ออาหารออกจากปากก่อนจะส่งยิ้มหวาน ให้เด็กหนุ่ม ที่เพิ่งช่วยชีวิต ของตนไว้ “ขอบใจนะ ถ้าไม่ได้นาย เราต้องตายแน่ ๆ “ หนุ่มน้อยมัวตาตะลึงกับรอยยิ้มที่น่าหลงใหลจนไม่ได้เอ่ยคำพูดใดๆ ออกมา กว่าจะรู้ตัว ร่างอวบที่น่าหลงใหล ก็จากไปแล้ว “ลุงวี นัสไปเรียนก่อนนะ “นาวีเห็นหลานชายปลอดภัย ก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง คิดในใจ ตนช่างหลงลืม ในตำรากล่าวเอาไว้ เมื่อใดผู้ป่วยเป็นโรคร้าย พร้อมที่จะสืบพันธ์ อาหารที่ได้รับจากทางปากบนจะไม่เพียงพอต่อร่างกาย หากอยากให้มีชีวิตต่อไป จักต้องได้อาหารจากทางปากล่างมาช่วยเยียวยา เพราะสาเหตุที่คนผู้เป็นโรคต้องสาบเกิดจากหญิงที่ไม่ยอมมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชาย ในชาติที่แล้ว ชาตินี้ถึงเป็นเวรกรรม ต้องมีเพศสัมพันธ์ทุกวันไป จนกว่าชีวิตจะหาไม่ นาวียิ่งนึกถึงตำราที่ตนเองได้อ่าน ยิ่งสงสารหลานชายเป็นยิ่งนัก แค่ต้องกินอาหารที่ไม่เหมือนใคร ก็ลำบากเหลือล้นแล้ว และต้องมามีเพศสัมพันธ์เพื่อรักษาชีวิต แล้วชายน้อยจะทนไหวไหม ที่สำคัญตำรายังกล่าวไว้ ถ้าอยากให้ผู้ต้องคำสาบ มีชีวิตที่ยืนยาว อาหารที่ได้รับจากปากล่างควรเป็น จากชายบริสุทธิ์ ที่ไม่เคยผ่านการมีเพศสัมพันธ์ มิเช่นนั้น ผู้เป็นโรค จะมีอายุ ได้เพียง 20 ปี นาวีนั่งคิดด้วยความกลัดกลุ้ม ในโรงเรียน จะหาชายใดผู้ไม่เคยผ่านการมีเพศสัมพันธ์ ในเมื่อทุกคนในโรงเรียน ต่างหื่นกระหายในกามรมณ์ พอเริ่มรู้ว่าตนพร้อมในการสืบพันธ์ ก็จะแสวงหากันทันที พวกที่บริสุทธิ์ ก็มีแต่เด็กน้อย ที่ยังไม่มีน้ำอสุจิ ผอ.หนุ่ม มัวแต่กลัดกลุ้มจนลืมไปว่าตนไม่ได้อยู่เพียงลำพัง “ผอ.ครับ พวกผมไปได้หรือยังครับ พวกเราเดินทางมาไกล ต้องการพักผ่อน “ เสียง วีระพงศ์ เด็กหนุ่ม ที่เพิ่งเสียน้ำแรกไป รู้สึกว่าตนจะยืนไม่ไหว ร่างกายต้องการพักผ่อน เพราะเพิ่งเดินทางไกลมาตลอดสามวัน “ผอ.ได้สติ คิดได้ทันที เด็กหนุ่มที่เพิ่งมาถึง ย่อมไม่ล่วงรู้ ความหฤหรรษ์ ของการเสพกามา ที่ทุกคนในที่นี้หลงใหล “ ทุกคนออกไปพักผ่อนได้ แต่ วีระพงศ์ ผอ.มีเรื่องจะคุยด้วย รบกวนรอที่ห้องนี้ก่อน “ “ วีระพงศ์ เธอเคยมีเพศสัมพันธ์ หรือยัง “ เด็กหนุ่มได้ยิน ก็ตกใจทำไมผอ.จึงถามตนเช่นนี้ “ ผมไม่เคยมีเพศสัมพันธ์ กับใคร แล้วก็ “เด็กหนุ่มรู้สึกเอียงอาย ถึงจะเป็นผู้ชายเหมือนกัน “แล้วอะไร บอกผอ.มาซิ “ เด็กหนุ่มข่มความกระดากอาย “ผมไม่เคยแม้กระทั่ง การชักว่าว น้ำว่าวแรกของผม ก็คือ อาหารของมนัสวี “ ผอ.หนุ่ม ได้ยิน รู้สึกดีใจมาก อย่างน้อยหลานชายของตน ก็น่าจะมีอายุ เกิน 20 ปี ผอ.ขอร้องเด็กหนุ่ม ให้ช่วยหลายชายของตน เด็กหนุ่มไม่รั้งรอ รีบตกปากรับคำ เพราะเด็กหนุ่ม ก็หลงใหล ชายผู้กินน้ำแรกของตนไปเหมือนกัน ผอ.บอกให้ วีระพงศ์ ไปพักผ่อน รอให้ถึงเวลาอิสระ ผอ.จะให้เด็กหนุ่มเข้าห้องกับมนัสวี พอเด็กหนุ่มออกจากห้องไป นาวี ก็ เรียก นาคินให้เข้ามาพบทันที “ นาวี มันต้องทำแบบนั้น จริง ๆ เหรอ “นาคินถามนาวี ด้วยความสงสัย ชายหนุ่ม ก็คิดเหมือนนาวี ว่า ชายน้อยยังเป็นเด็กไม่คิดว่าจะถึงวัยที่สามารถสืบพันธ์ได้แล้ว “ แล้วมนัสวี จะทนความเจ็บปวดได้ไหม “ นาคินยังเป็นห่วงหลานชาย “ ทุกคน ต้องผ่านช่วงเวลานั้น ท่านชายก็น่าจะทราบดี “นาคินหน้าแดงด้วยความเขิน “ แต่นั่นมันเป็น นาวี ที่ช่วยเรานะ “ นาคิน ยังจำครั้งแรกของตนได้ ตอนนั้น ชายเล็ก ก็มีอายุ 13 เท่าหลานชายตอนนี้ ด้วยความสงสาร องครักษ์หนุ่ม ที่ไม่มีที่ปลดปล่อยความใคร่ ชายเล็กจึงเสนอตัวเองช่วยเหลือองครักษ์หนุ่ม “ นาวีมีประสบการณ์มากมาย ทำให้เราสุขสมโดยไม่เจ็บปวดมาก แต่ เด็กหนุ่มที่ท่านเลือก ไม่มีประสบการณ์ เราเกรงว่า มนัสวีจะเจ็บจนทนไม่ไหว “นาวีเอื้อมมือไปจับบ่าของนาคิน “แต่เพื่อรักษาชีวิต ของ ท่านชายน้อย พวกเราก็ต้องทำ “ ฝ่าย หนุ่มน้อย วีระพงศ์ ถึงจะมีร่างกายบึกบึนเหมือนชายหนุ่ม แต่ด้วยวัยเพียง 13 ปี หนุ่มน้อยไม่เคยมีประสบกาม หลังจากได้รับปากผอ.ว่าจะช่วยหลานชายของผอ. เด็กหนุ่มก็เฝ้าแต่คิดถึง หนุ่มน้อย ร่างอวบ ที่มีใบหน้างดงามน่ารัก จนกระทั่งเก็บเอาไปฝันในยามหลับใหล ในฝันของเด็กหนุ่ม มีแต่ภาพตนเองรวมเพศ กับ มนัสวี ในฝันเด็กหนุ่มช่างเก่งกาจ สามรถพามนัสวีไปถึงจุดสุขสมได้หลายครั้งหลายครา เด็กหนุ่ม สะดุ้งตื่นเพราะมีคนมาเคาะประตูห้อง วีระพงศ์เดินไปเปิดประตู “ เธอ คือวีระพงศ์ ใช่ไหม “ เด็กหนุ่ม มองหน้าชายหนุ่มผู้หล่อเหลาที่มาพร้อมกับร่างกายที่บึกบึนสมชายชาตรี “ ครับ เรียกผมว่าพงศ์ ก็ได้ แล้วคุณคือ “ “ ฉันชื่อ นาคิน เป็นอาจารย์สอนวิชาการต่อสู้ และที่สำคัญฉันคือ อา ของ มนัสวี “หนุ่มน้อยพยักหน้ารับรู้ พลางคิดในใจ อา กับลุง ดูหล่อเหลา ร่างกายสมเป็นชายชาตรี แต่ทำไมหลานชายเพียงคนเดียวถึงมีรูปร่างหน้าตา ไม่ต่างเด็กหญิงที่สวยงามน่ารัก “ ตาม อาจารย์มา “หนุ่มน้อยเพิ่งตื่นจาการนิทรา สติย่อมไม่สมประกอบ เขาเดินตามชายหนุ่มไปด้วยความมึนงง จนกระทั่งถึงห้องหนึ่ง ที่ภายในมีเตียงหนานุ่ม นอนน่าสบาย “ เธอ คงรู้นะ ว่าอีกสักพัก เธอจะต้องเข้าห้องกับ มนัสวี “หนุ่มน้อยพยักหน้า “ เธอคิดว่าเธอจะทำสำเร็จไหม “ หนุ่มน้อยนั่งนิ่ง เพราะตนก็ไม่เคยมีประสบการณ์ “ ผมจะพยายามทำให้ดีที่สุดครับ “ นาคิน สำรวจเด็กหนุ่มตรงหน้า นาวี ช่างเลือกชายคนแรกให้มนัสวีได้เหมาะสมเหลือเกิน ไม่ว่าจะเป็นหน้าตาที่ดูหล่อเหลา ร่างกายที่สมกับเป็นชายชาตรี และแววตาที่ฉายความฉลาดออกมาอย่างชัดเจน “ อาจารย์ฝาก เธอดูแล มนัสวีด้วยนะ ฉันเหลือแค่ หลานชายเพียงคนเดียว “นาคินพูดจบก็อดที่จะตาแดงไม่ได้ หนุ่มน้อยแสนฉลาดแสร้งไม่เห็นดวงตาที่แดงกร่ำ “ ผมจะพยามยาม เพื่อ มนัสวีครับ “ นาคินกล่าวขอบใจวีระพงศ์ ก่อนจะเดินออกจากห้องไป เพื่อไปพาหลานชายตัวน้อย ที่โชคร้าย เกิดมาพร้อมกับโรคประหลาด “ อานาคิน นัสต้องเข้าห้องจริง ๆ เหรอ “ นาคินอุ้มหลานชายขึ้นมา “ มนัสวี ถ้าหลานไม่เข้าห้อง หลานก็จะไม่ได้อยู่กับ ลุงนาวี กับอานาคิน นะ “ เจ้าชายตัวน้อยร้องไห้ “แต่ เอ็มบอก นัส ว่ามันเจ็บมาก “ นาคินมองหน้าหลานชายด้วยความตกใจ “ เอ็ม คือเพื่อน ของ นัส ตั้งแต่อนุบาลนาคินจำได้ว่าเด็กชายตัวเล็กมากกว่า มนัสวี แถมยังผอมบาง “ เอ็ม เคยเข้าห้องแล้วเหรอ “มนัสพยักหน้าให้อาหนุ่ม ก่อนจะกระซิบที่ข้างหู “เมื่อวาน กับ อาจารย์ ชัยเดช “ นาคินนึกถึงอาจารย์ชัยเดช ผู้สอน วิชาวิทยาศาสตร์ อาจารย์หนุ่มผู้จบมาใหม่เพิ่งเข้ามาสอนได้ไม่นาน อาจารย์ที่ท่าทางอ้อนแอ้น แต่กลับพาเด็กห้องควีนเข้าห้อง “อานึกว่า อาจารย์ ชัยเดช จะพานักเรียนห้องคิง เข้าห้องเสียอีก “ นักเรียนห้องคิง คือ เด็กที่มีหน้าตาหล่อเหลามีร่างกายบึกบึนสมชายชาตรี เด็กห้องนี้จะเป็นที่หมายปองของเด็กห้องควีน และเด็กห้องทั่วไป “ เอ็มบอก อาจารย์ทำไม่เป็น อยู่ดี ๆก็ยัดเข้าไปเลย เอ็มบอกว่าเจ็บมาก “นาคิน คิดตาม ถ้าไม่มีการเตรียมพร้อม ครั้งแรกมันต้องเจ็บมากแน่ ๆ แล้ว หนุ่มน้อยวีระพงศ์ จะรู้ไหม ต้องทำอย่างไรบ้าง แต่มาถึงขั้นนี้แล้ว ก็แล้วแต่บุญแต่กรรมของมนัสวี ละกัน ว่าจะเจอครั้งแรกแบบไหน นาคินเคาะประตูห้องอีกครั้ง วีระพงศ์ เปิดประตูออกมา เด็กหนุ่มจ้องมองร่างอวบที่กอดคอ อาแน่น ไม่ยอมหันมา เด็กหนุ่มอยากจะรั้งร่างอวบนั้นมาอุ้มเองเหลือเกิน แต่ก็กลัวว่า มนัสวี จะตกใจ จนไม่ยอมเข้าห้องกับตน “ นัส หลานต้องเข้าห้อง กับ พงษ์ นะ หันหน้าไปมองหน่อยซิ “ มนัสวีหันหน้าไปมองเด็กหนุ่ม เจ้าชายน้อยจำได้ว่าเป็นผู้ช่วยชีวิตตนไว้เมื่อเช้า “ นายนะเอง ที่มาช่วยเราเมื่อเช้า “มนัสวีส่งยิ้มให้หนุ่มน้อยตรงหน้า วีระพงศ์เห็นรอยยิ้มที่ตนหลงใหล จนอดใจไม่ไหว รั้งร่างอวบมาอุ้มไว้เอง “ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ “ วีระพงศ์ บอกนาคิน ก่อนจะปิดประตูห้อง ตอนนี้เด็กหนุ่มทั้งสองกำลังนั่งอยู่บนเตียง ต่างคนต่างเงียบเพราะไม่รู้จะเริ่มจากตรงไหน “ นายจะทำอะไรเรา ก็ทำซิ “ เจ้าชายน้อยพูดจบ ก็ล้มตัวนอนไปบนเตียง นอนกางแขน กางขา หลับตาปี๋ วีระพงศ์ห็นแบบนั้นก็อดหัวเราะไม่ได้ รีบดึงร่างอวบให้ลุกขึ้นมา “เราลุกขึ้นมาคุยกันก่อนดีไหม “ มนัสวีรีบลืมตาอย่างเร็ว “ นายจะไม่ทำเหรอ ลุงวี บอกว่าถ้าเราไม่ได้ใช้ปากล่างกินน้ำของนาย เราจะต้องตายนะ “ มนัสวี ร้องขึ้นด้วยความกลัว วีระพงศ์ หัวเราะร่า “ทำไมเราจะไม่ทำละ “พูดจบร่างหนาก็ยื่นปากไปประกบริมฝีปากบาง ที่ขยับขึ้นลง ก่อนจะสอดลิ้นเข้าไปหาความหวานภายใน เรื่องแบบนี้ไม่มีใครเป็นตั้งแต่เกิด แต่ธรรมชาติของมนุษย์จะสอนให้ตนเป็นผู้เรียนรู้เอง ตอนนี้ร่างกายของทั้งสองเปลือยเปล่า ต่างคนต่างช่วยกันถอดเสื้อผ้าของอีกฝ่ายออก มันเกิดจากความปรารถนาที่ล้นปรี่ของทั้งสอง ตอนนี้ทั้งสองกำลังปรนเปรอให้กันและกันอยู่ ไม่น่าเชื่อว่าเด็ก อายุแค่ 13 จะรู้จักการใช้ปากให้ความสุขกัน มนัสวีคุ้นเคย กับกับดูดเจ้าท่ออาหารอยู่แล้ว เจ้าชายน้อยดูดอย่างดูดดื่มเพื่อหวังจะให้อาหารได้เข้าปากของตน ด้านวีระพงษ์ไม่เคยสัมผัสแท่งกายของผู้อื่นมาก่อน แต่พอเจอ แท่งขาว สีชมพู ขนาดกะทัดรัด ก็อดใจไม่ไหว ดูดเลียจนชายน้อยดิ้นพล่าน เพราะไม่เคยมีใครได้สัมผัส ของติดกายของตนมาก่อน ลุง และ อาไม่กล้าแตะต้อง เพราะกลัวจะเป็นอันตรายต่อหลานชาย ถึงแม้ในตำราจะไม่ได้เขียนบอกไว้ “นัส พอก่อน เราต้องให้นัสกินอาหารด้วยปากล่าง “ วีระพงษ์ รีบผลักหัวมนัสวีออกเพราะกลัวว่าถ้าตนป้อนอาหารให้ปากบนไปแล้ว จะไม่มีอาหารเหลือให้ปากล่าง เด็กหนุ่มลุกขึ้นไปหยิบหลอดเควาย ที่นาคินเตรียมไว้ให้ จัดการบีบเจลใส่นิ้วแล้วแทงเข้าไปในรูสวรรค์ แค่นิ้วเดียวก็สัมผัสได้ถึงการตอดรัดที่แสนแนบแน่น วีระพงศ์คว้านนิ้วไปทั่วรูก่อนจะเพิ่มนิ้วที่สองเข้าไป “ซี๊ดดดดดดส์ พงษ์ นัส เสียว “ เด็กหนุ่มได้ยิน ก็เพิ่มนิ้วที่สามเข้าไปคว้านนิ้วไปจนทั่ว จนไปเจอจุดเสียวเสียงครางของคนหน้าหวาน ช่างกระตุ้นอารมณ์ของเด็กหนุ่มเหลือเกิน เด็กหนุ่มตัดสินใจเอาควยของตนที่มีขนาดใหญ่กว่านิ้วทั้งสามเกือบเท่าตัว เข้าไปจ่อแทนที่นิ้วที่ดึงออกมา แค่หัวหยักที่ดันเข้าไป ร่างอวบก็ดิ้นทุรนทุราย “ซี๊ดดดส์ พงษ์ นัดเจ็บ เอาออกไป “ เด็กหนุ่มเอื้อมมือไปจับควยขนาดกะทัดรัดของมนัสวี ใช้มือรูดขึ้นลง อย่างช้าๆ “ซี๊ดดส์ “ แล้วค่อย ๆกดแท่งแห่งความเป็นชายของตนเข้าไปในรูสวรรค์ ที่กำลังตอดรัดสิ่งแปลกปลอมที่เข้าไปภายใน “ ซี๊ดส์ อึ้ยย “ ในที่สุดวีระพงษ์ ก็ทำสำเร็จ เด็กหนุ่มสอดแทรกความเป็นชายเข้าไปจนมิดลำ ภายในช่างตอดรัด จนเด็กหนุ่มทนไม่ไหว ต้องถอนแก่นกายออกมา แล้ว กระแทกกลับเข้าไปอีกครั้งสักพักหนึ่งจากช้า ๆ ชายหนุ่มแรงดีก็กระแทกร่างอวบไม่ยั้ง เสียงดังพั่บๆๆๆก้องไปทั่วห้อง “ ซี๊ดดดส์ เร็วเข้า พงษ์ นัดชอบมากเลย “ยิ่งได้ยินเสียงคราง จากคนใต้ร่าง หนุ่มน้อยไม่รอช้า รีบกระแทกให้เร็วกว่าเดิม วีระพงษ์รู้สึกว่าตนแทงไม่ถนัด จึงยกท่อนขาอวบพาดคอ แล้วยกขึ้น ก้นของมนัสวีลอยขึ้นจากที่นอน วีระพงศ์รัวเอวไม่ยั้ง เสียงดังจนคนที่นั่งดูหน้าจอทีวี ต้องหัวเราะออกมา “ เห็นไหม ผมบอกแล้วว่าไม่ต้องเป็นห่วง “ นาวีหันไปทำตาเจ้าเล่ห์ใส่ชายที่นั่งข้าง “ เรา ก็แค่เป็นห่วงกลัวหลานจะทนไม่ไหว “ นาวีเอื้อมมือไปลูบขาคนที่นั่งข้าง ๆ “ แล้ว ท่านชายเล็ก ไม่คิดจะช่วยองครักษ์ บ้างเหรอ “นาคินหัวเราะออกมา “ แล้วท่านองครักษ์จะมีแรงพอที่จะรับของที่เราจะให้ได้ไหม “นาวีได้ยินดังนั้น ก็รีบลุกขึ้นไปแนบริมฝีปาก กับชายที่นั่งข้าง ตอนนี้ภาพในจอ กับ คนที่นั่งดูจออยู่ตอนแรก กำลังแข่งกันหาความสุขให้กับตัวเองอยู่ ไม่น่าเชื่อว่าความสัมพันธ์ของผู้ร่วมสายโลหิต จะมีความสามารถในทางเสพกามรมย์ ไม่ต่างกัน ตอนนี้ภาพในจอกำลังแสดง ร่างอวบ ขึ้นขย่มชายบึกบึนที่อยู่ด้านล่าง ฝ่ายด้านอาหนุ่ม ก็กำลังขย่มอดีตองค์รักอย่างแรง ไม่แพ้กัน ในที่สุดก็ไม่ผู้ใดชนะ ทั้งสี่คนตัวกระตุกพร้อมกัน มนัสวี พ่นน้ำว่าวไปบนตัววีระพงศ์อย่างแรงมีส่วนหนึ่งกระเด็นไปที่ใบหน้าของชายหนุ่ม ส่วนวีระพงศ์ ก็พ่นน้ำของตนเข้าไปในตัวของมนัสวีเต็มแรง ด้านนาวี ก็พ่นน้ำเข้าไปในตัว นาคิน แรงไม่แพ้ วีระพงศ์ แต่น้ำของนาวี วันนี้พุ่งไม่แรง ตกเพียงหน้าท้องขององค์รักษ์ ฝ่ายมนัสวี หลังจากได้รับน้ำอสุจิของ วีระพงศ์ เข้าไปเต็มแรง เจ้าชายน้อยตัวกระตุก ก่อนจะฟุบร่างไปบนอก ที่แข็งแกร่ง ของวีระพงษ์ “ พงษ์ นัสมีความสุขมากเลย ตอนนี้นัดรู้สึกอิ่มมากเหมือนจะไม่ต้องกินอาหารไปทั้งอาทิตย์ “ วีระพงศ์ ได้ยินดังนั้นก็ตกใจ “ พงษ์ อยากให้นัสมากินอาหารที่พงษ์ ทุกวัน “มนัสวีหัวเราะร่า “กินของคนเดียวก็เบื่อแย่ นัสต้องไปกินของคนอื่นบ้าง “ วีระพงศ์ได้ยินดังนั้น ก็จับร่างอวบให้พลิกตัวลงนอนหงาย “ ถ้างั้น คืนนี้ นัสก็กินของพงษ์ ให้อิ่ม จะได้ไม่ต้องไปกินของคนอื่น “แล้ววีระพงศ์ ก็เริ่มป้อนอาหารให้มนัสวีอีกครั้ง คืนนี้มนัสวีได้กินอาหารจากวีระพงศ์ ทั้งปากล่าง ปากบน อย่างท่วมท้น กว่าจะถึงเวลาเช้า ไม่รู้ว่ามนัสวี จะท้องแตกตายก่อนไหม
เจ้าชายน้อยมนัสวี หลัง จากโดน วีระพงศ์ ป้อนอาหาร ให้ทั้งปากบน และปากล่าง ก็รู้สึกว่าตนอิ่มเสียจนจุก จนคิดว่าไม่ต้องรอขออาหารไปได้อีกหลายวัน ตอนเช้า เจ้าชายน้อยตื่นมาด้วยความสดชื่น หันไปมองผู้ประกอบอาหารสำหรับตน ที่นอนอยู่ข้างๆ “ พงศ์ เราจะไปแล้วนะ นายไม่ไปเรียนเหรอ ถ้างั้นเราไปก่อนนะ “ เจ้าชายน้อยเห็นวีระพงศ์ ไม่ยอมตื่น จึงรีบกลับไปที่ห้องของตนเพื่ออาบน้ำเตรียมตัวไปเรียน แต่ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ทั้งๆที่เจ้าชายน้อยคิดว่าตนได้รับอาหารมากเพียงพอแล้ว แต่ทำไมร่างกายถึงร่ำร้องอยากได้อาหารเสียขนาดนี้ มันไม่ใช่ความรู้สึกหิว ที่ตนเคยเป็น แต่มันเป็นความร้อนรุ่มที่กระสันอยากให้มีใครสักคนมาป้อนอาหาร แต่ไม่ใช่ทางปากบนที่ตนเองเคยได้รับมาสม่ำเสมอ “ ทำไมเราถึงอยากได้ท่าอาหาร เหลือเกิน “ เจ้าชายน้อยรู้สึกกระสับกระส่ายจนทนไม่ไหว ตัดสินใจวิ่งไปหา ลุงนาวี คนที่สามารถช่วยตนได้ทุกเรื่อง แต่พอเปิดประตูเข้าไปก็ต้องตกใจ เพราะลุงไม่ได้อยู่คนเดียว มนัสวีเห็นลุงนั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงาน แล้ว มีร่างที่เปลือยเปล่า ของ นิว นักเรียนห้องเดียวกับมนัสวี กำลังนับทับลุงอยู่ ทั้งสองกำลังกระแทกร่างใส่กันอย่างรุนแรง มนัสวีเห็นก็ได้แต่ทำตาค้าง เพราะไม่กล้าเข้าไปขัดขวางความสุขของคนทั้งสอง ตอนนี้มนัสวีรู้สึกว่าร่างกายของตนร้อนเป็นไฟ เดินไปรู้สึกเหมือนร่างกานจะอ่อนล้า “ เราจะทำอย่างไรดี ตอนนี้เราอยากได้อาหารเหลือเกิน “ มนัสวี ร่ำร้องในใจ เขาจะไปขออาหารได้จากที่ใคร เพราะตอนนี้ พี่อาคมก็กำลังเรียนอยู่ ส่วนวีระพงศ์ ก็คงกำลังเรียนอยู่เหมือนกัน คนที่พอจะช่วยเจ้าชายน้อยได้ ก็คงมีแค่ “ ใช่แล้ว อานาคิน “ เจ้าชายน้อยเดินอย่างอ่อนระโหยโรยแรงไปที่ประตู ยังไม่ทันที่เจ้าชายน้อยจะเคาะประตู ร่างกายเจ้ากรรม ก็เหมือนจะหมดแรง เจ้าชายน้อย ทรุดตัวลง “ เราคงไม่รอดแน่ ๆ “ โชคดีเหลือเกิน อานัส เด็กหนุ่มนักเรียนใหม่ ที่เดินทางมาพร้อม กับ วีระพงศ์ เขาเป็นเด็กหนุ่ม หนึ่งในห้าคนที่ผอ. เคยขอร้องให้ช่วยเรื่องมนัสวี เด็กหนุ่มเดินมาพบ อนาคิน เพราะเรื่องบทเรียน ที่เด็กหนุ่ม ไม่เข้าใจ เด็กหนุ่มเปิดประตูออกมา เจอ มนัสวีพอดี อานัส รีบคว้าร่างของมนัสวี ที่กำลังจะร่วงลงพื้นขึ้นอุ้ม ก่อนจะพาไปพบ อาจารย์ นาคิน “ อาจารย์ ครับ มนัสวี เป็นลมอยู่หน้าห้อง “ ฝ่ายนาคิน เห็นเด็กหนุ่มอุ้มหลานชายมา ก็ตกใจ คิดว่าหลานน่าจะหิว คงจะมาขออาหาร แต่มาไม่ทันเลยเป็นลมหมดสติไป นาคินรีบถอดกางเกง จับควยของตนเองยัดใส่ปากหลานรักทันที ฝ่ายอานัสได้แต่ยืนตะลึง เพราะลืมเรื่องที่ ผอ. เคยบอกไว้ เพราะมัวแต่ตกใจไม่คิดว่า คนเป็นอาหลานกัน จะเอาควยมาใส่ปากหลาน เพราะอานัส ก็เคยผ่านเรื่องแบบนี้มาบ้างแล้ว เขาเลยคิดในใจ อาจารย์ นาคิน ทำไมถึงคิดจะทำอะไรกับหลานในไส้ของตนเอง “ อาจารย์ครับ มนัสวี เป็นหลานแท้ ๆ ของอาจารย์ไม่ใช่เหรอครับ แล้วทำไม “ ฝ่าย นาคินตกใจ ลืมไปว่าตนไม่ได้อยู่เพียงลำพัง ยังมีเด็กหนุ่มอีกคนยืนอยู่ “ ผอ.ไม่ได้บอก เรื่องโรคของมนัสวี ให้เธอฟังเหรอ “ อานัสนึกไปถึงเรื่อง ที่ผอ. เคยขอร้องพวกตน “ ครับ ผมขอโทษครับ ผมลืมไป “ ฝ่ายมนัสวี ถึงจะมีท่ออาหาร มาจ่อที่ปาก ก็ไม่ยอมดูดกลืน สร้างความแปลกใจให้กับผู้เป็นอามาก “ นัส หิวใช่ไหม ทำไมนัสไม่ยอมกินละ “หลานรักส่ายหน้าให้กับผู้เป็นอา “หลานไม่อยากกินอาหารทางปาก แต่หลานอยากได้“ หลานชายตัวน้อยที่เพิ่งเคยผ่านการมีเพศสัมพันธ์ รู้สึกกระดากอายไม่กล้าบอกผู้เป็นอาตามตรง ได้แต่ก้มหน้า ฝ่ายอา ผู้ผ่านประสบการณ์มามากมาย นึกไปถึงตำราโบราณที่ อดีตองค์รักษ์อ่านให้ฟัง ว่าผู้ที่ป่วยเป็นโรคต้องคำสาบ เมื่อถึงวัยเจริญพันธ์ จะต้องมีเพศสัมพันธ์ทุกวัน ไม่เช่นนั้น อาจทำให้ถึงตายได้ แต่จะให้ตนเป็นผู้ช่วยหลานก็คงเป็นไปไม่ได้ ในเมื่อ มนัสวี คือ สายเลือด เดียว กับ เขาที่หลงเหลืออยู่ เพียงคนเดียว นาคินกำลังกลัดกลุ้ม จะหาใครมาช่วยหลาน ตอนนี้ วีระพงศ์ ก็คงกำลังเรียนหนังสืออยู่ “ อาจารย์ ครับ ผมขออนุญาตไปเข้าเรียนนะครับ “นาคินหันไปมองเด็กหนุ่ม ถึงจะมีอายุเพียงแค่ 13 แต่ก็มีร่างกายบึกบึนสมชายชาตรี “ เดี๋ยวก่อน อานัส เธอเคยมีเพศสัมพันธ์มาก่อนหรือเปล่า “ อานัสตกใจมาก ไม่คิดว่าผู้ที่เป็นอาจารย์จะถามตนแบบนี้ เด็กหนุ่มเพิ่งเดินทางทาถึงโรงเรียนได้แค่เพียงสองวัน จึงไม่ล่วงรู้ว่าในโรงเรียนลูกผู้ชายแห่งนี้ นอกจากสอนนักเรียน เกี่ยวกับการต่อสู้ การปกครอง ความเป็นสุภาพบุรุษแล้ว สิ่งที่สำคัญที่ขาดไม่ได้ของลูกผู้ชาย ก็คือเรื่องเซ็กส์ โรงเรียนนี้เปิดอิสรเสรี ใครจะมีเซ็กส์กับใครก็ได้ แต่ห้ามบังคับ “ ก็มีประสบการณ์มาบ้างครับ แต่ก็ไม่มาก “อานัสหลบสายตาผู้เป็นอาจารย์ ความจริงอานัสเป็นเด็ดที่โตเกินวัย เขาโดนพี่เลี้ยงสอนแระสบการณ์เซ็กส์ให้ตั้งแต่อายุ 10 ขวบ แต่เขาไม่กล้าบอกใคร เพราะหลังจากเขามีประสบการณ์ครั้งแรกเขาก็เป็นโรคติดเซ็กส์ เขาเคยนอนกับทั้งผุ้หญิง และ ผู้ชาย ทุกคนอยากมีเพศสัมพันธ์กับเขา เพราะหลังเสร็จกิจ อานัสจะตบรางวัลให้คู่ขาเป็นจำนวนเงินที่มาก เพราะเขาเป็นทายาทเศรษฐี ที่ร่ำรวยมหาศาล “อานัส อาจารย์ จะให้เธอ พามนัสวีเข้าห้อง “ อานัส หนุ่มน้อยเพิ่งมาถึงได้สองวันจึงไม่เข้าใจความหมายของการพาเข้าห้อง นาคินเห็นอานัสทำหน้าสงสัย จึงคิดได้ว่า อานัส น่าจะไม่เข้าใจความหมายของการเข้าห้อง นาคินจึงก้มตัวกระซิบบอกความหมายให้อานัสฟัง “ ได้จริง ๆ หรือครับ “ อานัสตกใจมาก เพราะเขาปรารถนาในตัวมนัสวี ตั้งแต่พบเจอครั้งแรก เมื่อคืนเขาถึงกับ เก็บใบหน้าหวานน่ารัก ไปชักว่าวเสียหลายน้ำ พอได้ยินคำอนุญาต อานัส ไม่รอช้า รีบอุ้มร่างอวบของมนัสวีกลับไปที่ห้องของตนทันที อานัสวางร่างอวบไว้บนเตียง ก่อนจะลูบคลำไปทุกส่วน “ ไม่คิดเลยว่า เราจะได้ทำแบบนี้กับนาย“ อานัสมัวแต่หลงใหลร่างกายอวบที่จับไปตรงไหนก็แสนนุ่มนิ่ม จนลืมไปว่าเจ้าชายน้อยต้องการท่ออาหารสำหรับปากล่างเต็มทน “ นาย จะทำ ก็รับทำสิ เราทนไม่ไหวแล้วนะ “ ร่างอวบ ส่ายไปมาด้วยความปรารถนาจะให้ปากล่างได้ลิ้มลองท่ออาหารอีกครั้ง เห็นเด็กหนุ่มยังมัวแต่ลูบคลำ เจ้าชายน้อยทนไม่ไหวด้วยพิษของโรคที่มันรุมเล้า เจ้าชายน้อยไม่รู้เอาแรงมจากไหน ทั้งที่นอนเหมือนคนใกล้จะตาย ลุกขึ้นมาได้ผลักร่างหนาที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อให้นอนหงายถอดดึงกางเกงสุดแรง ก่อนจะครอบปากบางไปที่แก่นกายที่ยังไม่แข็งเต็มตัว อานัสมัวแต่ตกตะลึงเพราะตั้งใจจะสำรวจร่างอวบให้ทั่วเสียก่อน กลับโดนเด็กหนุ่มร่างอวบที่ตอนแรกนอนหายใจระทวย ลุกขึ้นมาผลักตนให้นอนหงายตอนแรกก็แค่คว้าควยเข้าปากไปดูดดึง พอแข็งได้ที่ ร่างอวบที่ไม่รู้ว่าแอบไปถอดเสื้อผ้าตอนไหน ก็ลุกขึ้นจับควยที่แข็งแกร่งแหย่เข้าไปในรูแสนหวาน ก่อนที่จะกดตัวกระแทกมาจนเต็มแรง “ซี๊ดดดดดดส์ มนัสวี ใจเย็นก่อน “อานัสร้องขึ้นด้วยความเสียวที่ได้รัย เพราะตนยังไม่ทันตั้งตัว “ เราหิวมากเลย อานัส เราทนไม่ไหวแล้ว “มนัสวีไม่รู้เอาเรี่ยวแรงมาจากไหน ขย่มตัวอานัสอย่างแรงเสียจนคนใต้ร่างรู้สึกจุก อานัสคิดว่าถ้าเป็นแบบนี้เขาต้องแย่แน่ ๆ อานัสเกร็งตัวขึ้น ก่อนจะจับมนัสวี อุ้มขึ้นเอว เป็นท่าลิงอุ้มแตงแล้วอุ้มเดินกระเด้าเย็ดไปทั่วห้อง มนัสเจออานัสทำท่านี้เข้าไป ได้แต่กรีดเสียงร้องครางอย่างสุขสม เพราะวีระพงศ์ เพิ่งมีประสบการณ์ครั้งแรก จึงไม่ได้มีท่าทางอะไรมากนัก อาศัยแค่ความแข็งแกร่งกับแรงดี แต่อานัสหนุ่มน้อยที่มีประสบการณ์มาตั้งแต่อายุสิบขวบ ลีลาย่อมเร่าร้อนมากกว่าแน่ เจ้าชายน้อยน้ำแตกไปแล้วถึงสองครั้งจากการบดขยี้ ของ อานัส ตอนนี้อานัสจับให้เจ้าชายน้องยืนโก้งโค้งเอามือเท้าไว้บนที่นอน อานัสกระแทกแรงเสียจนหัวเจ้าชายน้อยสั่นไปมา พอน้ำแตกได้สักพัก ก็ให้เจ้าชายน้อย นอนหงาย ก่อนจับขาถ่าง 180อวศาแล้วกระแทกเต็มแรง ไม่น่าเชื่อว่าเจ้าชายน้อยที่ดูอ่อนแอ จะสามารถรับกระบวนท่าเสพสมกามา ที่อานัสประเคนให้ทั้งหมด ไม่น่าเชื่อแม้กระทั่งท่าแทงปลาไหล ขาอวบ ๆ ก็สามารถยกขึ้นโค้งไปข้างหน้าได้ อานัส หนุ่ม ร้อยท่า ลีลาเด็ดจับมนัสวีเย็ดไม่ซ้ำท่า แทนที่เจ้าชายน้อยจะโอดครวญกลับยิ้มรับ สนองตอบทุกท่า ด้วยความยินดี เสียงกรีดร้อง ครางด้วยความสุข จากทั้งสองคนดังลั่นไปทั่วห้อง โชคดีที่ห้องพักทุกห้องในโรงเรียนเป็นห้องเก็บเสียงมิฉะนั้นพวกนักเรียนที่เดินกันขวักไขว่อยู่ที่ทางเดิน คงจะตกใจกับเสียงกรีดร้อง กันแน่ ๆ ยิ่งตอนนี้ใกล้เวลา อิสระเด็กนักเรียน ต่างเดินหาคู่ ที่ตนจะพาเข้าห้องคืนนี้ วีระพงศ์ เด็กหนุ่มที่เพิ่งมีประสบการณ์ครั้งแรก กับ มนัสวี ก็หลงดีใจว่าวันนี้ตนต้องได้เข้าห้องกับเจ้าชายน้อยอีกเป็นแน่ จึงไม่คิดที่จะชวนใคร ทั้ง ๆที่เด็กห้องควีน เกือบทุกระดับชั้น เดินมาวนเวียนใกล้ตัว จนถึงเวลาอิสระ ทุกคนเข้าห้องกันเกือบหมด เด็กหนุ่มวีระพงศ์ เดินคอตก ไม่พบมนัสวี แล้ว คืนนี้เขจะนอนกับใคร มัวแต่เดินก้มหน้า จนชน นาคิน อาจารย์สอนวิชาการต่อสู้ “ ขอโทษครับ อาจารย์ “ นาคินมองเด็กหนุ่มที่มีสีหน้าเศร้าสร้อย “ ตอนนี้เป็นเวลาอิสระทำไมเธอไม่พาใครเข้าห้องละ “ เด็กหนุ่มมองหน้าอาจารย์ด้วยใบหน้าหงอยเหงา “ผมหามนัสวี ไม่เจอ “ นาคินสงสาร เด็กหนุ่มเหลือเกิน “ มนัสวี เข้าห้องไปแล้ว กับ อานัส “ “ เหรอครับ “ นาคิน เห็น วีระพงศ์ ตาแดงจึงคว้ามือที่กำลังจะเดินหนีไป “ เธอ เข้าห้องกับอาจารย์ นะ “ วีระพงศ์มองหน้านาคินด้วยความตกใจ นาคินถึงแม้จะมีรูปร่างบึกบึนสมชายชาตรี แต่ก็มีใบหน้าหวานไม่ต่างกับหลานชาย “ ครับ “ นาคินได้ยินก็รู้สึกดีใจเพราะตอนนี้ตัวเขต้องการปลดปล่อยเหลือเกิน หลังจากนั่งดูหลานชายน้อย กับอานัส บรรเลงบทรักกัน นาคินยอมรับว่าอานัสเก่งเหลือเกิน ช่างสรรหาท่าทางแปลกใหม่มาร่วมรักกับมนัสวี บางท่า นาคินเองยังไม่เคยสัมผัสสักครั้งสงสัยคืนต่อไป นาคินต้องไปดัก อานัส เข้าห้องเสียบ้าง ปกตินาคิน จะเป็นฝ่าพาเด็กห้องควีนเข้าห้อง ชายที่ได้เสียบเขามีเพียงคนเดียวนาวี อดีตองค์รัดษ์หนุ่ม ผู้ซึ่งเป็นคนสอนเกมกามให้แก่เขา แต่หลังจากนั่งดูมนัสวีเสพสมกับชายอื่น นาคิน รู้สึกว่ารูสวรรค์ของเขา ร้อนเป็นไฟอยากได้แท่งทวนแข็งแกร่ง เข้าไปสอดกระแทกให้หน่ำใจ กำลังเดินหงุดหงิด เพราะนักเรียนเข้าห้องกันหมดแล้วจะไปหานาวี อดีตองค์รักษ์หนุ่มก็กำลังสุขสม กับ เด็ก วัย 13 ปี นาคินแอบโมโหองค์รักษ์ชอบจัดเลยนะ เด็กอายุ 13 เพราะนาคิน ก็โดน นาวีเสียบตอนอายุ 13 นาคินพานาวีเข้าห้อง เด็กหนุ่มมีทีท่าลังเล เพราะไม่รู้จะทำตัวแบบไหน ก็เลยมัวแต่ยืนก้มหน้า จนมีเสื้อผ้ากระเด็นมาถูกตัวจึงต้องเงยหน้าหันไปมอง ไม่น่าเชื่อนาคินที่ดูภายนอกร่างกายบึกบึน แต่อันที่จริงพอถอดเสื้อผ้าออกมา กลับ ดูบอบบางและน่าทะนะถนอม เด็กหนุ่มเห็นร่างกายที่ขาวผ่อง อมชมพู อดใจไม่ไหว ต้องเดินเข้าไปหา ถึงนาคินจะฝึกการต่อสู้ทุกอย่าง แต่ผิวกายที่เป็นหน่อเนื้อกษัตริย์ ย่อมผุดผาดกว่าสามัญชนทั่วไปเด็กหนุ่มไล้เล็มไปทั่วผิวกายขาว ลิ้นฉกตะหวัดไปมา นาคิน บิดกายร้อนผ่าวเพราะไม่เคยเจอมาก่อน วีระพงศ์ไล่ชิมไปทุกสัดส่วน หลงมัวเมาไปกับร่างขาวที่หอมกรุ่น กลิ่นกายไม่ต่างกับหลานชาย แต่มีเสน่ห์ชวนให้ค้นหา เด็กหนุ่มไล้ดมไปทั้งตัวเมือหาที่มาของกลิ่นแสนรัญจวน ไม่น่าเชื่อต้นกำเนิดจะมาจากรูสีขมพูที่ขมิบตอด เหมือนต้องการให้มีสิ่งแปลกปลอมเข้าไปทะลุทะลวง เด็กหนุ่มอดใจไม่ไหว ฝังจมุกลงไปที่ร่องหลืบ สูดดมกลิ่นหอมซะชุ่มปอดก่อนจะตะหวัดลิ้นไปชิ้มเพื่อหาความหวาน ฝ่ายเจ้าชายเล็ก ก็ได้แต่ดิ้นส่ายไปมา “ วีระพงศ์ เราไม่ไหวแล้ว เราต้องการให้เจ้าเข้ามาอยู่ในตัวเรา “ เด็กหนุ่มไม่รอช้ารีบถอดเสื้อผ้าออกจากตัว ก่อนจะเอาหัวควยที่มีขนาดใหญ่ ไปวนรอบรูเสียวแล้วเสียบเข้าไปอย่างสุดแรง แต่อนิจจา มันมีขนาดใหญ่กว่าขององค์รักษ์มันจึงไม่สามารถเข้าไปได้ แค่หัวเงี่ยง ก็ทำเอาเจ้าชายองค์เล็ก ถึงกับร้องโอดโอย “ โอ๊ย เราเจ็บ เบา ๆ หน่อย “ วีระพงศ์ คิดไม่ถึงว่าช่องทางของอาจารย์หนุ่มจะแคบถึงขนาดนี้ ขนาดมนัสวีครั้งแรก ยังเข้าได้ง่ายว่าวีระพงศ์ลืมนึกถึงสรีระ นาวีมีสะโพกที่บางสอบ แต่มนัสวีร่างอวบสะโพกผ่าย เด็กหนุ่มไม่รอช้าเอื้อมมือ ไปรูดดึงแก่นกายที่ตอนนี้หดลง เพราะความเจ็บ ก่อนจะแทรกความแกร่งเข้าไปอีกครั้ง เมื่อทุกอย่างเข้าที่ เด็กหนุ่มไม่รอช้ารีบกระแทกเต็มแรง นาคินเจอพลังเด็กหนุ่มเข้าไป แทบจะร้องขอให้พอ ร่างกายไม่เคยได้รับการกระแทกที่รุนแรง หนักหน่วง และเนิ่นนานขนาดนี้ วีระพงศ์ ทำเอาอาจารย์หนุ่มหมดแรง ลูกศิษย์ จะยกแข้ง ยกขา จับพลิกคว่ำ พลิกหงาย ก็ไม่ขัดศรัทธา เพราะตอนนี้ความเสียวมันท่วมท้น จนไม่สามารถจะห้ามปราม ฝ่ายมนัสวี ที่คิดว่าตนหิวโหย แต่วันนี้เจ้าชายน้อยยังไม่ได้รับอาหารทางปากแม้แต่หยดเดียว มีแต่เพียงปากล่างที่ได้กินอย่างท่วมท้น อานัสเด็กหนุ่มผู้มากประสบกาม ไม่เคยคิดที่จะปล่อยข้างนอกเลยสักครั้ง เด็กหนุ่มชอบความรู้สึกที่ออกข้างในและยิ่งตอนได้รับการตอดรัดจากช่องทางแสนหวาน ยิ่งทำให้เขาสุข ยิ่งกว่าสุข โธ่ มนัสวี ผู้เยาว์วัยไม่อาจแยกความแตกต่างระหว่าง ความหิว กับ ความอยาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น