วันศุกร์ที่ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2560

มึงมันร้ายกูถึงได้มึง

ช่วงนี้ผมเห็นเพื่อนสนิทของผมคนนึงมันรวยแปลกๆ.. ซื้อโทรศัพท์มาใหม่
และแถมยังเลี้ยงข้าวพวกเพื่อนในกลุ่ม ผมที่เห็นมันเป็นแบบนั้นก็อดที่จะแขวะขึ้นมาไม่ได้
''รวยเหลือเกินสัส.. ไปขายยามาหรือไง'' มันก็ตบไหล่ผมดังผลั่ก
ก่อนที่จะยกยิ้มและพูดขึ้นมาอีก.....
''มึงอยากรวยเหมือนกูมั้ยสัส.. ทำแป๊ปเดียวได้ตั้งแล้ว
ผมส่ายหัวทันทีที่ได้ยินเรื่องอะไรผมจะต้องไปส่งยาล่ะ โดนจับได้ขึ้นมาจะว่ายังไง
''ไม่เอาอ่ะ..เชิญมึงส่งยาไปคนเดียวเถอะ..''
''น่าแป๊ปเดียวได้ตังนะมึง... ช่วงนี้มึงติดเที่ยวไม่ใช่เหรอวะไอ้สัสตี๋''
มันพูดและพยายามชักจูงผมอีก... ผมที่คิดว่า ขนาดเพื่อนขายมันยังไม่โดนเลย แล้วทำไมผมจะทำไม่ได้บ้าง
ผมกับมันตกลงเป็นหุ้นส่วนกันตอนนั้น มันพาผมไปรู้จักกับพี่อิฐ กับพี่เดย์ เป็นเหมือนคนที่คอยเอายาและที่อยู่มาให้กับผม
บอกได้เลยว่า ตอนนั้นไม่ได้คิดอะไรมากและอยากทำ เพราะเงินมันดี... สุดท้ายเขาก็ยื่นส่วนแบ่งมาให้
เป็นเงินจำนวนหกพันกว่าบาท... แค่วิ่งรอบเดียวได้ตั้งขนาดนี้แล้ว ผมนึกและยกยิ้มในใจ
ก่อนจะเดินไปเลือกซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ และของที่อยากจะได้มานาน เพียงแค่วันเดียวผมใช้เงินทั้งหมดเกลี้ยงกระเป๋า
แน่นอนว่าไม่หมดหนทางแค่นี้หรอก.. ผมโทรหาเพื่อนผมอีกและบอกว่าจะรับงานเพิ่ม
เพื่อนก็หัวเราะออกมาเบาๆ และพูดประมาณว่าพรุ่งนี้เจอกัน เรื่องแบบนี้ถ้าใจไม่แข็งพอต้องเล่นยากันเองแน่ๆ
ดีที่ผมสนใจแต่เงิน แต่เพื่อนผมมันบ้าไปแล้ว เอาของลูกค้ามาเล่นจนผมต้องเอ่ยปากห้าม.....
''จะไม่เป็นอะไรจริงๆเหรอวะ..ของลูกค้านะเว้ย'' ผมเริ่มเครียดขึ้นมา มันก็ทำหน้าลอยๆไม่สนใจผมเลย
''กูจัดการเองน่า... ไม่ต้องมาเสือก''
ผมได้แต่ถอนหายใจเบาๆ และเดินกลับออกไปจากห้อง งานผมคงจบลงแค่นี้และต้องกลับไปใช้ชีวิตแบบเดิม
วันต่อมาอยู่ๆพี่อิฐและพี่เดย์มาบุกบ้านผม ผมเจอก็ทำหน้าเลิ่กลั่ก แต่เขาก็ลากผมออกไปจากบ้าน และพาขึ้นรถ
''พี่...จะไปไหน..''
''เอาตังมาให้พวกกู.. อย่าให้พวกกูโมโหไอ้เหี้ย'' พี่อิฐพูดเสียงดังจนผมกลัวๆและเอามือปิดหูไว้
''ผมไม่รู้...ผมไม่ได้ทำอะไรเลยนะพี่''
''มึงสองตัวเอายาลูกค้าไปเล่นกันเองใช่มั้ย''
''ผมเปล่า..ไอ้วินคนเดียวผมไม่เกี่ยวนะพี่ปล่อยผมไปเถอะ..'' ผมยกมือไหว้พวกพี่ทั้งสองคน
เพราะเขาหยิบมีดจากเบาะหลังขึ้นมา......
''กูให้เวลามึงสามวัน..... เอาเงินค่ายามาให้กูไม่งั้นมึงสองตัวเจอดีแน่..'' พี่เดย์พูดเสียงดุๆก่อนเปิดรถตู้
และผลักผมลงจากรถไป.. ผมพยายามโทรหาเพื่อนตัวเองแต่ก็ไม่มีคนรับสาย...
''ไอ้วิน..ไอ้เพื่อนเวร..'' ผมกำหมัดแน่น เพราะพอไปที่หอพักก็ไม่มีคนอยู่ที่นั่นแล้ว

ผ่านมาหนึ่งวันเต็มๆทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม.. ผมยังไม่มีเงินและไม่รู้จะหาเงินมาใช้หนี้พวกเขายังไง
เพื่อนอีกคนที่เห็นผมเอาแต่นั่งคิ้วขมวดก็ถอนหายใจและพูดขึ้นมาเพราะอดเป็นห่วงไม่ได้
''มึงเป็นอะไรมากมั้ยวะ..สัสกูเห็นนิ่งมาเกือบชั่วโมงแล้ว''
ผมจับมือเพื่อนไว้แน่นและพูดประมาณว่ามึงพอจะมีเงินให้กูสักสองหมื่นมั้ย.. เพื่อนผมทำหน้าตกใจทันทีที่ได้ยิน
''มึงเอาไปอะไรเยอะแยะวะ..''
''กูติดหนี้เขาไว้'' ผมพูดไปและหลบสายตา พยายามบิดเบือนความจริงว่าผมไปวิ่งยา
แล้วโดนเพื่อนอีกคนที่ร่วมธุรกิจด้วยกันหักหลัง
''งานอะมี.. แต่มึงจะทำกี่เดือน'' เพื่อนพูดขึ้นอีก
''กู..ต้อง..รีบไปให้เขาในสามวันนี้...'' ผมจับมือเพื่อนตัวเองไว้แน่น
และคิดว่า ไม่มีใครจะชวยผมได้อีกแล้ว ผมพยายามขอร้องมัน เรื่องงานอะไรก็ได้จะไม่เกี่ยงเลย
''กูมีนะ..แต่กูไม่อยากแนะนำให้มึงทำว่ะตี๋''
''งานอะไร...มึงบอกกูมาเถอะกูทำหมดแหล่ะ'' ผมพูดอีก
''เด็กขายตัว....'' มันพูดออกมาสั้นๆ ผมก็ผลักมันออกทันที เรื่องอะไรจะไปทำแบบนั้น
มันดูแย่และดูไม่มีคุณค่าเอาซะเลย..
''ทำไมกูต้องไปทำอะไรแบบนั้นวะ..สัส'' ผมพูดและเริ่มโมโหเพื่อนขึ้นมา
''กูรู้ว่ามึงจะเป็นแบบนี้.. ได้รอบล่ะสามสี่พันเลยนะมึง..ไม่รวมติ๊บอีก'' พอเพื่อนพูดขึ้นใจผมก็เริ่มสั่น
หรือจะทำดีวะ.. ไม่กี่น้ำก็ได้ครบสองหมื่นแล้ว....
''กูไม่อยากให้ใครมาเย็ดตูดกูมั่วๆนะสัส..'' ผมพูดตะกุกตะกัก
''มึงจะบ้าไงไอ้ตี๋ ส่วนมากเราเป็นฝ่ายลุยเองทั้งนั้นแหล่ะ และลูกค้าส่วนมากก็เป็นผู้หญิงด้วย'' มันก็ยังโน้มน้าวผมอีก
ถ้าแบบนี้ก็ไม่น่าเป็นห่วงเท่าไหร่ แค่ทำให้น้ำแตกๆไปแล้วก็แยกทาง..
''มึงพากูไปได้มั้ย.. กูไม่รู้จะไปยังไง'' ผมตัดสินใจพูดขึ้นมา
เพื่อนก็ได้แต่ยกยิ้มและส่ายหัว ก่อนล้อผมเบาๆ
''ไม่ใช่ทำแล้วติดใจ.. ไม่อยากเลิกขึ้นมานะสัส'' ผมได้ยินแบบนั้นก็เอาขาเตะมันไปทีด้วยความหงุดหงิด


จนมันพามาแนะนำผมกับเจ๊แก่ๆคนนึง เธอชำเลืองผมไม่วางตาและยกยิ้มเหมือนถูกใจ
''น่ารักดีนี่.. หาลูกค้าได้เยอะแน่นอนเจ๊รับรอง''
''ขอโทษนะครับถ้าจะหาเงินสองหมื่นในสามวันเนี่ยจะทันหรือเปล่า'' ผมพูดแทรกขึ้นมา
ขณะที่เจ๊กำลังคุยกับเพื่อนผมอยู่.... เจ๊หันหน้ามาหาผมก่อนยกยิ้มเบาๆและกระพริบตาหนึ่งข้าง
''นั่นก็แล้วแต่ลีลาของน้อง..อยากเริ่มงานเลยหรือเปล่า'' ผมได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้าและเดินตามเจ๊ไป
วันนี้เป็นวันแรกที่ผมทำงาน ลูกค้าคนแรกเป็นป้าแก่ๆคนนึงที่ดูแล้วน่าจะรวย พอเห็นผมก็ชี้ทันที
''คุณพี่คะ.. นี่เด็กใหม่ของเราเลยค่ะ ตาถึงจริงๆคุณหญิง'' เจ๊ที่ดูแลผมพยายามแนะนำสรรพคุณต่างๆ
เหมือนผมเป็นสินค้าชินนึงสำหรับเขา.. ก่อนคุณหญิงรายนั้นจะเซ็นเช็คให้ และเจ๊ก็กระซิบให้ผมตามเจ๊แกไป จะบอกว่าแทบไม่มีอารมณ์ร่วมเลยครับ
แต่ป้าแกก็ยังครางลั่น.. นั่นก็เป็นเพราะผมซอยถี่ๆเพราะอยากให้ป้าเสร็จไวๆ
''โอ๊ววว..พ่อหนุ่มอ๊าาาเร็วเกินไปแล้ว อ๊ายยยยยย''
ผมพยายามเร่งจังหว่ะและก็แตกตามไปแบบฝืนๆ ป้ายกยิ้มและยื่นเงินให้ผมอีกสองพัน ผมก็รับไว้แต่โดยดี
แต่เพราะดึกมากแล้วผมเลยขอตัวกลับบ้านก่อน..
วันนี้ได้มาแค่ห้าพัน.. จะทันไหมวะกู ผมถอนหายใจหนักๆ เพราะพรุ่งนี้เป็นวันสุดท้ายแล้ว
และวันนี้เหมือนแจ๊กพอตแตก..เป็นผู้ชายที่เป็นฝ่ายมาซื้อบริการแถมเป็นรุกอีก... ผมพยายามไม่เอาตอนแรก
แต่เพราะเจ๊บอกว่า เฮียกระเป๋าหนัก ก็ทำให้ผมกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากและตัดสินใจไปกับเขา...
''ไม่ต้องเกร็งหรอก..กลัวเหรอครับ'' ชายวัยกลางคนพูดขึ้นมาขณะพาผมขับรถเตรียมจะพาไปที่โรงแรม
ผมได้แต่ส่ายหัวและทำเป็นใจดีสู้เสือต่อไป...


เขาขอตัวไปอาบน้ำเพื่อเตรียมตัว ผมได้แต่นั่งรอที่เตียงด้วยแววตาเกร็งๆ ตาก็เหลือบไปเห็นกระเป๋าตังที่เขาวางไว้
ผมถือวิสาสะเปิดดูก็พบเงินเกือบสองหมื่นอยู่ในกระเป๋าแบ้งค์พันเรียงๆกันไว้หนาปึก ผมได้แต่กลืนน้ำลายดังเอือก
ใจอยากจะวางลง.. แต่อีกใจก็อยากจะขโมยมาให้ครบๆ ผมตัดสินใจขโมยเงินในกระเป๋าตังใบนั้นและทิ้งไว้ให้เขาเพียงสองพันบาท


พอเขาออกมาจากห้องน้ำก็ไม่ได้ทำหน้าสนใจกระเป๋าตังเลย ที่เขาสนใจก็มีเพียงแค่ตัวผมมากกว่า
ผมส่งสายตายั่วๆให้พี่แก เขาก็เดินเข้ามาก่อนยิ้มร้ายๆและดึงผ้าเช็ดตัวของตัวเองกองไว้ที่พื้น ก่อนจะมานัวเนียกับผม
และอยู่ๆ... เขาก็บอกว่าจะไปหยิบถุงยาง ผมปล่อยเขาออก แต่ที่เขาทำคือการไปหยิบกระเป๋าตังที่วางไว้
เสียงหัวเราะหึๆ.. ในลำคอของเขาทำเอาผมขนลุกซู่...
''แสบนักนะมึง...เด็กไม่ดีเลยรู้ตัวมั้ย..''
''ขอโทษครับ..ผมผิดไปแล้ว.. นี่เงิน..เงินพี่ครับ'' ผมทำหน้าเลิ่กลั่กและเอาเงินที่ซุกซ่อนไว้ส่งให้เขา
ผู้ชายคนนั้นปัดเงินออก และกดผมลงเตียงอย่างแรง........
''กูจะซื้อมึงเท่าที่มึงขโมยเงินไปแล้วกัน..'' ผมได้ยินแบบนั้นก็ตาเบิกกว้าง มันเกินสี่ยกด้วยซ้ำ
ผมจะรับไหวได้ยังไง ผมพยายามดิ้นออก พี่แกก็ไม่ใส่ใจดูดปากผมแรงๆ พี่เขาบอกผมวาถ้าทำตัวดีๆจะถือว่าแถมให้
ผมก็พยักหน้าและทำตามสั่ง อย่างน้อยวันนี้ผมก็มีเงินเอาไปใช้หนี้ทั้งหมดแน่..
''ดูดควยกูหน่อย..'' เขาพูดเสียงหื่นๆ ผมก็ทำตามแต่โดยดี รสชาติเค็มๆเหมือนเขาเยี่ยวพึ่งเสร็จมาหมาดๆ
''อย่างนั้น..อย่างนั้นแหล่ะซิ๊ดดด'' เขากระทุ้งเข้าปากผมไปเรื่อยๆอยู่ๆก็ถอนออกมา
และบอกให้ผมหันหลังและโก่งโค้งให้เขา ผมทำตามและก็สะดุ้งเบาๆที่เขาเอามือมาฟาดก้นผมแรงๆหลายที..
ไม่นานก็สัมผัสได้ถึงเจลหล่อลื่น และเขาพยายามพูดกับผมว่ากำลังจะลงโทษที่ผมขโมยเงินของเขาโดยไม่ขอดีๆ
ผมร้องโอ๊กขึ้นมาทันที เพราะเขาเล่นเสียบเข้าไปมิดด้าม..จากจังหว่ะช้าๆก็เพิ่มเร็วขึ้นมือผมก็จิกที่นอนไว้แน่น
''เป็นไงซิ๊ดดด...ชอบควยล่ะสิ..ตอดกูยิบเลยนะมึง..''
ผมไม่ตอบอะไร และครางต่อไปเรื่อยๆ เสียงเขาก็สบถขึ้นตลอดเวลาที่กำลังเย็ดผม..
''ผ่านควยมากี่อันแล้วล่ะ..ชอบควยของกูหรือเปล่าตอบมาสิวะ..ซิ๊ดดดด''
เขากระแทกย้่ำๆและตีก้นผมอีก เหมือนจะหยิกเลยด้วยซ้ำ.....
''ชะ...ชอบครับ..อ๊าา..'' ผมพูดไปครางไป พี่เขาก็กระแทกย้ำๆเหมือนว่าถูกใจในคำตอบ
''ชอบอะไร..ซิ๊ดดดไหนว่ามาสิไอ้สัส...'' เขาจับเอวผมไว้แน่นก่อนจะซอยผมยิบๆ
ผมได้แต่ซิ๊ดซ๊าดและร้องครางออกมา...
''ชอบ...ผมชอบควยของพี่ครับอ๊าาาห์...'' เสียงเนื้อดังพั่บๆๆๆเป็นจังหว่ะ
เขาเร่งเครื่อง จนสุดท้ายผมก็เป็นฝ่ายเสร็จก่อน เขาถอนควยออกไป.. แต่กลับสวมถุงยางอันใหม่และเสียบเข้าไปอีกครั้ง
''พะ...พี่ครับ..'' ผมพยายามออกปากห้ามก็โดนกระแทกไป จนลืมว่าจะพูดอะไรต่อ
ได้แต่ส่งเสียงครางฮรือๆออกมา........
''กูบอกว่าไง...วันนี้มึงโดนเย็ดทั้งวันแน่ซิ๊ดดดดด!!!!!!!''

ไม่มีความคิดเห็น:

เด็กหอ 8 CP

มื่อกานต์เก็บของจากห้องตัวเองเสร็จ จึงมาหาอาจารย์ภัทรที่ห้อง ส่วนภัทรอาบน้ำทำความสะอาดเนื้อตัวเรียบร้อย ควยของภัทรแข็งรอกานต์อยู่นานแล้ว &...