ชายแดน 17

อากิตหายไปหลายวัน โทรมาเพียงสั่งการเท่านั้น วันนี้แดนได้รับคำสั่งให้เข้าไปเซนเอกสารบางอย่างที่บริษัทในบานะทายาทผู้มีอำนาจแทน มีลูกน้องอากิตคุมรอบๆกันแดนหนี แต่แดนกลับไม่คิดที่จะหลบหนีแต่อย่างใด แดนเห็นการสั่งซื้อพืชบางอย่าง แดนลองเอาชื่อไปเสิชหาข้อมูล ผลที่ได้ทำให้แดนตกใจมาก มันคือพืชที่มีฤทธิ์กล่อมประสาทคล้ายยาเสพติด!!! แดนเดาว่ามันคือตัวยาที่ใช้กับเครื่องนั้นและยังมีตัวยาหลายๆตัวที่แดนยังไม่เข้าใจในการออกฤทธิ์ของมัน แดนจำชื่อยาไว้ในใจเพราะไม่อาจใช้คอมพิวเตอร์หาข้อมูลได้นานนัก ในบริษัท พวกพนักงานเก่าๆ ที่แดนคุ้นหน้า ถูกแทนที่ด้วยพนักงานใหม่ และทุกคนไม่กล้าที่คุยกับแดน แดนสังเกตุว่า มีการคุ้มกันเพิ่มมากขึ้นและ เพิ่มรปภ.มากขึ้น แม้แต่ที่บ้านของแดน พวกคนใช้ทั้งหลาย มักหายหน้าไป เวลาแดนอยู่บ้าน แต่แดนรู้ว่ามีการเก็บกวาดบ้านอยู่เสมอ อาหารมักทำเสร็จแล้วมีลูกน้องของอากิตเดินมาบอกให้ไปทาน แดนเข้าไปเรียนรู้ระบบงานมากขึ้นโดยมีพนักงานระดับสูงคอยชี้แนะ แต่อะไรที่แดนถามนอกเรื่องคนเหล่านั้นกลับบ่ายเบี่ยงที่จะตอบแดน 4-5วันผ่านไป แดนยังไม่เจออากิต มีเพียงบางคืน ที่ได้ยินเสียงอากิตคุยกับใครบางคน ในตอนที่แดนตื่ยขึ้นมาและพบว่าตนเอง อยู่บนเครื่องนั้นเท่านั้น วันนี้อีกเช่นกัน แดนมาที่บริษัทและตอนกลับมีรถตู้ยี้ห้อหรูใหม่เอี่ยมป้ายแดงมารับที่ตึก คนที่ลงมาเปิดประตูให้แดน คือคนที่แดนไม่ได้พบนานมาก...."ลุงไหว!!! หายไปไหนมาครับ ผมไม่เจอลุงเลย ตั้งแต่วันที่ลุงไปรับผมที่สนามบิน" แดนถามด้วยความยินดี ที่พบกับข้าเก่าของที่บ้าน "คุณแดนครับคุณกิตติสั่งให้ผมมารับคุณแดนกลับ เชิญครับ เด๊ียวไปคุยกันในรถนะครับ"ลุงไสวเปิดประตูให้แดน ในตอนแรก พวกลูกน้องใหม่ของอากิตมองลุงไสวอย่างไม่พอใจ แต่เมื่อเห็นแดนรู้จักกับลุงไสว จึงพากันหลีกไปหมด แดนขึ้นรถด้วยความดีใจ เมื่อรถออกไป แดนก็เริ่มถามคำถามกับลุงไสว ซึ่งได้ความว่า หลังจากพ่อแม่เกิดอุบัติเหตุ อากิตก็ให้คนใช้เก่าๆลากลับบ้านทั้งหมด เหลือเพียงป้าแดงคนครัวเท่านั้น แต่ไม่ให้เข้ามายุ่มย่ามในบ้าน แต่ทางอากิตก็ยังส่งเงินเดือนให้พวกคนใช้เก่าๆเรื่อยๆ คนเหล่านั้นจึงไม่เดือดร้อน วันนี้รถติดมาก แดนถามสารทุกข์สุกดิบจากลุงไสวจึงรู้ว่า ลุงไสวแทบไม่รู้เรื่องอะไรในบ้านตนเองเลยนอกจากว่าพ่อแม่ยังอยู่รพ. เพราะเคยมีข่าวนำเสนอลุงไสว ขอจอดเติมน้ำมันที่ปั๊มแห่งหนึ่ง อากาศก็ร้อนมาก ฝนก็พร่ำๆลงมา แล้วลุงไสว ก็ลงไปซื้อของที่ร้านสะดวกซื้อในปั๊ม เมื่อกลับมา ลุงไสว ซื้อน้ำอัดลมที่แดนชอบมาด้วย "อาาา ขอบคุณครับลุง ลุงยังจำได้นะครับ ว่าผมชอบน้ำแดง ผมไม่ได้กินมานานแล้วเพราะคุมอาหารครับ" แดนยืนมือไปรับขวดน้ำแดงที่เปิดมาแล้วเรียบร้อย "ครับ ผมจำได้เสมอว่าคุณแดนชอบอะไร ครับ นึกถึงวันเก่าๆนะครับ ที่คุณผู้หญิงคุณผู้ชาย คุณแดนและคุณหนูให้ผมขับรถไปเที่ยวทะเลกัน แล้วคุณแดน ร้องจะกินน้ำแดงตลอดทาง" ลุงไสวพุดแววตาปริ่มเอ่อด้วยน้ำตา แดนรับน้ำแดงมายกดื่มแล้วพาลคิดถึงพ่อแม่และน้องสาวของตน ลุงไสวออกรถสู่ถนนที่คราคร่ำด้วยรถยามเย็นของเมืองกรุง แดนมองขวดน้ำแดงในมือด้วยความเศร้าใจก่อนจะถามลุงไสวต่อ "ลูกสาวลุงเป็นไงบ้างครับ สามใบเถาเลย ตอนนี้คนเล้กคงเป็นสาวแล้วสินะครับ" แดนถาม ลุงไสวนิ่งไปพักใหญ่ก่อนจะตอบว่า "ใช่ครับ คนเล็กนี่17 แล้ว สวยเหมือนแม่เขาผมก็รักเขาพอพอกับรักคุณแดนครับผม แดนยิ้มแล้วยกน้ำแดงในมือกระดกจนหมดขวดด้วยความกระหาย "ผมรักครอบครัวผมมากๆครับคุณแดน มันเป็นสิ่งเดียวที่ผมมี ผมจะยอมทำทุกอย่างเพื่อพวกเขาครับ" แดนมองลุงไสวจากด้านหลัง เห็นลุงไสวยกมือขึ้นปาดที่ตา....."ลุงไสว มีอะไรรึเปล่าครับ อะไรที่แดนพอจะช่วยได้บ้าง" แดนถามแต่ลุงไสวไม่ตอบ ...... "ลุงขอโทษครับคุณแดน ลุงจำเป็นจริงๆ ยกโทษให้ลุงด้วยเถอะครับ ลุงไม่มีทางเลือกแล้ว" แดนงุนงงกับคำพูดของลุงไสว แล้วขวดน้ำแดงในมือพลันตกลงพื้น มือของแดนชาด้านไม่มีความรู้สึก "ลุงทำอะไร!?!?!?!?" ก่อนที่แดนจะพูดต่อ ปากของแดนค้างพูดไมได้ ความตระหนกของแดนครั้งนี้ มากนัก หน้าหล่อเบิกตาโพล่งค้างมองไปทางลุงคนขับรถเก่าแก่ที่คุ้นเคยของบ้าน ด้วยสัญชาตญาณบ่งบอกว่ามีอันตรายมากกับตนเอง ร่างของแดนแข็งค้างสติเริ่มเลอะเลือน ดวงตาคู่งามเริ่มพล่ามัว แดนมองเห็นลุงไสวหันมามองด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา ลุงไสวกดโทรศัพย์ แล้วพูด "เรียบร้อยแล้วครับท่าน ปล่อยครอบครัวผมนะครับ ...." แดนหลับตาลง ร่างไหลลงไปนอนกับพื้นรถ และได้ยินเสียงสุดท้ายของลุงไสวว่า " เพื่อครอบครัวผม อภัยให้ผมนะครับคุณแดน...." ................................................................................................แดนรู้ตัวเป็นช่วงๆ รู้สึกมีคนหลายคนมาแบกร่างตนเองขึ้นรถและเสียงผู้คนพูดคุยสับสนฟังไม่รู้เรื่อง และมีเข็มฉีดยามาฉีดที่แขนด้านซ้ายของตน แล้วโดนมัดเอามือไพล่หลัง มัดปากและเท้า แดนก็ไม่ได้สติอีก บางช่วงของการรู้ตัว รู้แต่เพียงอยู่บนรถเท่านั้น และอากาศก็ร้อนมาก เพราะรับรู้ได้ว่าไม่มีเครื่องปรับอากาศบนรถนั้น จนเหงื่อแดนไหลเปียกชุดเสื้อเชิตและกางเกงแสลคราคาแพงนั้นหมด "ไอ้นี่แม่งหล่อวะ หุ่นแม่งก็ล่ำ หล่อขนาดนี้ไม่ไปเป็นดาราเลยละวะ ดาราหลายคนแม่งยังสู้ไม่ได้เลย หุ่นก็อย่างกะนักเพาะกายเลยวะ ลูกคนหนูชัดๆ" เสียงหนึ่งพูด " ครั้งนี้นายแปลกวะ ทำไมมาจับเอาแบบนี้ " อีกเสียงหนึ่งพูด "เห้ย อย่าถามมากเรื่องเลยมรึงเด๊๊ยวซวยหรอก เออลงไปดูมันหน่อยสิ" จากนั้นก็จอดรถลงมาดูแดน ก่อนจะฉีดยาอีกเข็มเข้าร่างแดน แล้วสติแดนก็วูบหายไปอีกครั้ง แดนสะดุ้งตื่นขึ้นมา ด้วยความตกใจ เพราะมีน้ำเย็นๆ ราดมาที่หน้าถังใหญ่"เฮ้ยยยย ออะไรวะ!?!? " แดนตื่นขึ้นมาด้วยความงุนงงกับแสงจ้าๆ ตาพร่ามัว เห็นคนหลายคนใส่ชุดซาฟารียืนอยู่รอบๆ ทุกคนหน้าตา***มเกรียมแดนถูกมัดมือ2ข้าง โยงขึ้นไปซ้ายขวาเหนือหัว เท้าลอยจากพื้น แต่ที่เท้าก็มีโซ่รัดไว้อยู่ "อะไรกันเนี่ย ปล่อย ปล่อยกู" แดนเริ่มโวยวาย แต่คนเหล่านั้นก็เงียบกริบ "ปล่อยโว้ยยยย ปล่อยกู " แดนดิ้นสุดกำลังและแน่นอนว่าไร้ผล เรียวแรงและสิของแดนเริ่มกลับคืนมาเรื่อย มีชายตัวใหญ่เดินเข้ามา แล้ว"ผั๊วะ" ต่อยเข้าที่ท้องของแดนเต็มแรง "อั๊กกก" แดนจุกจนส่งเสียงไม่ออก ชายร่างยักษ์นั้นทำท่าจะชกอีก แต่มีเสียงหนึ่งเอ่ยขึ้น" เฮ้ยอย่า เดี๊ยวช้ำก่อนถึงมือนายใหญ่นะ" ชายร่างยักษ์จึงหดมือลงและกลับยืนข้างๆผนังเช่นเดิม "ยังไงมรึงก็ดิ้นไม่หลุดหรอก มึงอย่าเสียเวลาดิ้นเลยไม่งั้นหน้าหล่อร่างล่ำๆจะเสียของหมด" ชายคนนั้นพูดสีหน้าเรียบเฉย และแดนฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า คำเตือนนั้นคือความจริง แดนจึงเงียบและหยุดที่จะพยายามดิ้นร้น ครู่ใหญ่ ได้ยินเสียงคนเดินเข้ามาพร้อมเสียงกึก กึก ๆ เหมือนไม้กระทบพื้น ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ทุกคนสำรวมกาย ยืนนิ่ง ประตูเปิดออก มีชายแกรรจ์อีก2-3คน เดินเข้ามาก่อน แล้วแหวกเป็นทาง มีชายอีกคนเดินเข้ามา แดนเห็นเเพียงถือไม่เท้า เพราะแดนอยู่ตรงบริเวณที่ไฟส่องหน้าแดนพอดี จึงไม่เห็นชายที่ถือไม้เท้าว่่าหน้าตาเป็นเช่นไร "สวัสดีครับ คุณชายแดน" เสียนั้นเอ่ยทักทายแดน เป้นเสียงของคนที่ค่อนข้างชราภาพ แดนพยายามมองหน้าเจ้าของเสียงนั้นก้แต่ไม่เห็นอยู่ดี "ผม....คงต้องแนะนำตัวหน่อยละมัง ในฐานะที่คุณเป็นทายาทของตระกูล เกริกเกียติสวัสดิ์ ผม นิวัติ มาลามาศ คนที่เป็นเพื่อนของพ่อคุณและอาคุณมายาววววววววนาน ทีเดียว" เสียงนั้นลากยาวเน้นอย่างประหลาด "จริงสิ" ปุ๊ง!! ชายนั้นเอาไม้กระทุ้งพื้น "ผมก็ลืมไปว่าคุณคงไม่รู้จักผม หึหึหึ แต่ผมบอกได้เลย ว่าผมรู้จักคนในตระกูลคุณดีทีเดียว หึหึหึหึ" แดนรู้สึกถึงอันตรายบางอย่างที่บอกไม่ถูก จนรู้สึกหนาวเย็นเสียวสันหลัง กึก กึก กึก ชายถือไม่เท้านั้น เดินไปรอบๆแกน พ้นระยะที่แสงไฟจะส่องเห็นหน้า " ผมเป็นคนที่ทำธุระกิจร่วมกันมากับพ่อคุณมายาวนาน จนเกิดเหตุการเปลี่ยนแปลง" กึก กึก กึก ชายนั้นยังเดินไปมารอบๆแดนอย่างช้าๆ บริวารคนอื่นเพียงหลบก้มหน้าอยู่รอบๆเท่านั้น "แล้วคุณ คงมีความแค้นกับพ่อผมหรืออาผมสินะ" แดนเอ่ยขึ้น "อาาาาาาาาา สมแล้วที่อยู่ในตระกูลนี้ ฉลาดหลักแหลมจริงๆ ใช่ ผมก็คงไม่ต้องมีอะไรอ้อมค้อมกระมัง หึหึหึ" กึก กึก กึก "คุณต้องการอะไร?" ชายคนนั้น กลับมายืนตรงหน้าแดน หันหน้าเข้ามาและหยุดการเดิน...."ต้องการทุกอย่างที่พ่อของคุณเอาไปไงละ.." แดนหลั่งเหงื่อออกมาด้วยความหวาดหวั่น "พ่อของคุร คนดีที่โลกยกย่อง พ่อพระผู้อุทิสตัวให้กับวงการยาและเวชกรรม หึหึหึหึ นักบุญจอมปลอมนั้น ฮ่าๆๆๆๆ" ชายนั้นหัวเราะดังขึ้นราวกับคลุ้มคลั่ง "ชั้น....กลับมาจากนรกเพื่อทวงทุกอย่างคืน แกซึ่งเป็นลูก ต้องได้รับผลกรรม กับสิ่งที่พอ่แกทำกับชั้นอย่างสาสม " ชาย2คนปรี่เข้ามาแล้วฉีกกระฉากเสื้อเชิ๊ตแขนยาวราคาแพงของแดนออกราวกับกระดาษ"เฮ้ยยยย" แดนร้องตกใจ เผยให้เห็นกล้ามหน้าอกและหน้าท้อง ท่อนแขนแกน่งเป็นลูก หัวนมสีชมพู "พวกมรึงจะทำอะไรกรู" แดนร้อง "อ๊าาาาาาา ช่างหล่อเหลางดงามราวกับเทพบุตรในเทพนิยายกรีก" ชายถือไม่เท้านั้นเอ่ย ตอนที่หลานชั้นและหุ่นส่วนบอกชั้นก็ไม่คิดว่าน่าดูขนาดนี้ ดีจริงๆ ของเล่นของบชั้นสวยงามและท่าทางจะทนทานดีด้วย อาาาา ดี ดี ดีมากเหลือเกิน" แดนยิ่งหวาดหวั่นในน้ำเสียงที่ราวกับคนวิกลจริต ชาย2คนเดินเข้ามาอีก ชักมิดพับ แล้วตัดกางเกงของแดนออกจนหมดสิ้น!!! แดนอับอายต่อหน้าคนเหล่านี้ คนเหล่านั้นหันมามองร่างล่ำของแดนกันทุกคน "สวยงาม สวยงามมาก อาาาาา ดีมากเหลือเกิน ดี ดี ดีจริงๆ " ชายถือไม้เท้าเดินไปรอบๆ มองสำรวจเรือนร่างอันเปลือยเปล่าของแดนแดนกัดฟันแน่นแล้วโพล่งถามไป "คุณต้องการอะไร แพ้พ่อแล้วมาลงลงที่รุ่นลูก คุณมันก็ไอ้พวกขี้แพ้อยู่ดี" ชายนั้นหยุดเดินและเริ่มหัวเราะ "หึหึ หึหึ หึหึหึหึหึหึ ฮ่า ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" แล้วเอาปลายไม้เท้ามาจี้ที่หัวนมของแดน "ดี ดี ไม่ยอมแพ้ง่ายๆแบบนี้ ชั้นชอบ " แล้วเอาไม้เท้าออกจากหัวนมแดน แดนเห็นเงาหน้ารางๆของชายนั้น พยักหน้าลง "ฉับ!!" เสียงเหมือนสับสวิตอะไรสักอย่าง "อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก" กระแสไฟฟ้า แล่นผ่านตัวแดนจากบนลงล่าง ร่างร่ำแกร็งบิดกระตุกรุนแรง จากนั้นก็หยุด "ดี ดี ดีมาก คุณชายแดน ผมอยากจะรู้นักว่าคุณจะทนได้แค่ไหน จะทนได้เหมือนที่ผมทนมั้ย หึหึหึ" "อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกส์ อออ" กระแสไฟฟ้านั้นแล่นเข้าร่างแดนอีกครั้ง แดนดิ่นรนไปมาแม้จะไม่แรงมากจนถึงสลบ แต่ก็เจ็บปวดมากกับไฟฟ้าระดับนี้ "อาาาาาาา เราต้องทำความสะอาดกันหน่อยเป็นไง" แดนหมดเรี่ยนวแรงจากการถูกช๊อต และรู้สึกว่า ขาทั้ง2ข้าง ถูกโซ่ที่ข้อเท้าดึงให้แยกออกจากกัน!!! ขาของแดนกางออกอ้าเป็น45องศาและมากขึ้นจนเดือบจะ60 "จะ จะ จะทำอะไรกรู " แดนร้องอย่างไร้เรียวแรง "เรา...ก็แค่อยากทำความสะอาดเพื่อเตรียมความพร้อมให้คุณแดนอดทนไงละ ..............อนทนกับสิ่งที่คุณแดนต้องเจอต่อไปไง หึหึหึ" ชายนั้นเอาปลายไม่เท้่าเขี่ยนที่หน้าท้องที่นูนเป็นลอนของแดนและเขี่ยนที่ท่อนเอ็นท่หลับไหลอยู่ไปมา จากนั้นนายยิวัติ ก็เดินค่อยๆถอยหลังออกไปในเงามืดอีกหน ชายคนนึงเดินเข้ามาข้างหลังแดนแล้วเอาท่ออะไรบางอย่างเรียบลื่นเย็นๆ เสียบเข้าไปที่รูทวารของแดน!!!! "อ๊าาาาา" ชายนั้นค่อยเสียบเข้าไปอย่าชำนาญจนลึกพอสมควร จากนั้นแดนรู้สึกว่า ส่วนของม่อนั้นขยายออกอย่างน่าประหลาดราวกับล๊อคและยึดติดกับรูทวารของแดนไว้ จากนั้นมีน้ำจำนวนมากไหลเข้ามาในรูทวารของแดนแดนเริ่มดิ้น....."ไม่ อย่า อย่าาาา อ๊าาาาก" น้ำนั้นไหลเข้ามาในร่างของแดนจนท้องของแดนป่องขึ้นอย่างเห็นได้ชัด จนถึงจุดๆหนึ่ง นั้นในท้องของแดนก็ถุกดูดออกจากท่อนั้นออกไป "อ๊าาาาาาาาา" แดนรู้สึกเหมือนเบ่งอุจระจำนวนมหาศาลออกจากร่าง จนท้องยุบลง น้ำอีกมากมายก้ไหลเข้าไปอีกหน เหมือนเป็นการทำความสะอาดเครื่องมือที่ตนเคยโดนมาก่อน "เด๊ียวเราต้องทำความสะอาดคุณแดน แขกวีไอพีของเราก่อน หึหึหึ " นายนิวัติพูด ชายอีกคนหนึ่งเดินเข้ามา และจับควญของแดนขึ้นจากนั้นก็ยกมืออีกข้างนึงของตนขึ้นแดนเห็นเป็นบัตตาเลี่ยน จากนั้นก็ค่อยๆโกนหมอยของแดนอีก แต่ปกติอากิตมักให้ตัดสั้นๆอยู่แล้ว การโกนนี้จึงง่ายมาก แดนไม่คิดจะพยายามดิ้นให้ตนเจ็บตัวอีก ได้แต่กัดฟันก้มหน้าไป ชายคนนั้นจับโกดขนออกจนหมดเกลี้ยง แล้วจึงเงยหน้ามาตัดขนรักแรของแดนออกจนหมด!! "พวกคุณต้องการอะไรกันแน่" แดนร้องถาม "อาาา จุ๊ๆๆๆๆ เราก็แค่.......อยากให้คุณแดนได้ประสบการณือะไรเพิ่มและให้คุณแดนอดทนมากขึ้นเท่านั้นเอง หึหึหึหึหึ " นายนิวัติกล่าว พร้อมทั้งหัวเราะ ภายในของแดนถูกล้ามจนหมดสิ้นและแดนรู้สึกเสียเรี่ยวแรงในการเบ่งน้ำเหล่านั้นออกจากร่างกายมาก แดนเห็นนายนิวัติพยักหน้าอีกครั้ง และ.."อ๊ากกกกกกกกกกกกก อ๊าาาาาา อ๊าาาากกกกกกกกกกกกกก" กระแสไฟฟ้าครั้งนี้รุนแรงและยาวนาน จนแดนสลบไป............................................แดนฟื้นมาอีกครั้ง ยิ่งตกใจมากขึ้น ร่างของแดน ถูกจับมัดเอามือไพล่ไปข้างหลังมัดติดกับสิ่งที่คล้ายๆเสากลมขาถูกมัดติดกับท่อนไม้แยกย้ายซ้ายขวา เหยียดขาขึ้นแต่ตรงก้นกลับวางเปล่ายกขึ้นสิ่งที่รับน้ำหนักตัวของแดน มีไม้กลมเกลี้ยงที่อยู่ในซอกรักแร้รั้งตัวแดนไม่ให้เลื่อนลงไป มีชายคนนึงยืนอยู่ที่ด้านก้นของตนเอง ถือกระบอกอะไรบางอย่างคล้ายๆกระบอกฉีดยาแต่ใหญ่มาก ชายคนนั้นเอาปลายกระบอกนั้นฉีดอะไรบางอย่างเข้าไปในรูทวารของแดนอีก กลิ่นคาวบางอย่างจากของเหลวนั้นเหม็นเขียวเหมือนของที่หมดดองมานาน แรงฉีดนั้นรุนแรงจนแดนสะดุ้งเฮือกขึ้น และพยายามดิ้นรน "อ๊าาาา อย่า อย่าาาาา ปล่อย ปล่อยกรู อ๊าาาา" เมื่อของเหลวเหล่านั้นเข้าไป แดนแสบร้อนรูทวารมาก ความแสบร้อนนั้นแผ่วาบไปทั่วทั้งท้อง "อ๊าาาาาา อ๊าาาาากกกกกกกกกกกก" แดนร้องโวยวายรุนแรง จากนั้นมีอะไรบางอย่างมาอุดที่รูทวารของแดน ของเหลวนั้นคั่งอยู่ในลำไส้ใหญ่ของแดน แดนปวดร้อนแสบทรมานกับมันมาก ร้องโวยวายไม่หยุด จากนั้นชายคนนั้นก็มาจับที่หน้าหล่อของแดน แล้วเอาสายหนังมาคาดยึดหน้าผากของแดนไว้ จนแดนสะบัดหัวไปมาไม่ได้อีกจากนั้นชายคนนั้นก็หันไปหยิบอะไรบางอย่างมาส่วนเข้าไปในปากของแดน!!! ของนั้นเป้นกรวยและยึดปากแดนไว้แน่น มีชายอีกคนเดินเข้ามา ในมือถือแกลอนสีขาวใบหนึ่ง จากนั้นชายคนแรกก้จับกรวยที่ปากแน่นแน่นแล้วบีบจมูกของแดนจนแดนหายใจไม่ออกแล้วชายที่ถือแกลอนก้เปิดฝาแกลอน เทน้ำบางอย่างเข้าไปในกรวยที่ปากแดน "อั๊ก อั๊ก อั๊ก " แดนร้องไมได้ และต้องจำใจกลืนของเหลวนั้นลงไป ของเหลวนั้นเหม็นคาวเหมือนกลิ่นของสัตว์เลื้อยคลานและมีรสเผ็ดฝาดเล้กน้อยแดนสำรักจนน้ำหูน้ำตาไหลออกมา ชายทั้ง2ก็ยังไม่หยุดเทของเหลวนั้นลงไปในคอของแดนอีกจนหมดทั้งแกลอนที่ไม่ต่กกว่า2ลิตร!!! จากนั้นชายคนดังกล่ามก็ถอดกรวยออก แต่แปลกนัก แม้จะกินของเหลวเหล่านั้นไปมากมาย กลับไม่มีอาการคลื่นไส้แต่อย่างใด แดนเหนื่อยหอบ และที่ท้องน้อยก็ร้อนวูบวาบ ชายทั้ง2เดินออกจากห้องไป ทิ้งให้แดนอยู่คนเดียว เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่แดนไม่ทราบได้ และแดนเหนื่อยอ่อนอย่างมาก แต่ที่ท้องกลับปั่นป่วนกับความต้องการถ่ายหนักอย่างมาก แดนรับรู้รูทวารที่เปิดขยายแต่ไม่อยากระบายของเสียออกจากร่างไปได้เพราะมีอะไรบางอย่างที่อุดเอาไว้ท้องไส้ของแดนปั่นป่วนอย่างมากและเหงื่อออกตามร่างกายอย่างหนักประตุห้องเปิดออก ชา2คนนั้นเปิดประตุเข้ามาอีกหน แล้วกรอกของเหลวนั้นเข้าร่างแดนอีกหน แต่ครั้งนี้น้อยกว่าเดิม จากนั้นก็ออกไป จนแดนท้องป่องและปั่นป่วนอย่างมาก เวลาผ่านไปอีก ชายทั้ง2เข้ามาอีกหน แล้วเอาอุปกรณ์ที่ปิดรูทวารออก ของในทวารของแดนไหลออกมาอย่างทะลักทะลาย และสิ่งที่แดนไม่รู้ตัวเลย คือ ควญของแดน แข็งชูชันเต็มที่ จนปลายควญมีน้ำเยิ้มออกมา แดนแปลกใจกับตนเองมาก ชาย2คนนั้นยิ้มที่มุมปาก ก่อน ที่ชายคนนึงจะเอากระบอกในตอนแรก ฉีดของเหลวนั้นเข้ารูทหวารแดนอีกหนในปริมาณที่มากกว่าเดิม จากการถ่ายของเหลวออกไป แดนไม่มีแรงที่ดิ้นรนอีก จากนั้นทั้ง2ก็ช่วยกันกรอกของเลวเข้าที่ปากของแดนอีก แล้วก็จากไปแล้วกลับมาถ่ายของเสียจากรูทวารของแดนอีก กรรมวิธีนี้เกิดขึ้นตลอดคืน ตลอดคืนนั้นควญของแดนแข็งตระหง่าน บวกกับ รูปร่างหน้าตาหุ่นแน่นหน้าตาหล่อเหลาที่อาบไปด้วยเหงื่อมันวาวย่อมสร้างอารมณ์ทางเพศให้กับทุกคนที่พอเห็น หลายชั่วโมงควญแดนแข็งและเยิ้มไปด้วยน้ำใส คนงาน2คนนั้น มองก็ได้แต่ยิ้มแต่ไมได้แตะต้องร่างกายของแดนมากกว่าหน้าที่ที่ตนทำ จนเวลาผ่านไปทั้งคืนด้วยร่างกายที่แดนอ่อนเพลีย ประตูห้องถูกเปิดขึ้นอีกครั้งพร้อมรูปร่างที่คุ้นตาแดนอย่างประหลาดเดินเข้ามา แสงจากนอกห้องทำให้แดนมองไม่เห็นหน้าเมื่อดินเข้ามาใกล้ๆ แดนยิ่งตกใจมากขึ้น "อาาา คุณชายแดน คุณนี่เหมาะกับการเป้นทาสมากกว่า หลานชายคุณกิตติเสียอีกนะ" เสียงนั้นพูดขึ้นและหัวเราะด้วยความสะใจ..........แดนเบิกตาโพล่ง จ้องมองไปที่ร่างนั้น ชายคนนั้นยกมือถือขึ้นมาถ่ายรูปแดนในสภาพนั้น พร้อมทั้งหัวเราะจนตัวโยน "คุณทำแบบนี้คิดว่าอากิตจะไม่ตามหาผมเหรอ" แดนถาม "หึหึหึหึ แผนการณ์เตรียมการณ์มานาน กว่าไอเกิตติจะสืบหาคุณแดน ก็คงอีกนานละครับ หึหึหึ" ชายคนนั้นยกมือถือถ่ายรูปแดนต่อ แดนไม่อาจหันหน้าไปไหนได้หลบกล้องได้แต่กัดฟันหลับตาเช่นนั้น "คุณทำแบบนี้เพื่ออะไร" แดนถามอีก "ผม.........ไม่จำเป็นต้องบอกคุรหรอก คุณชายแดน ฮ่าๆๆๆๆ ระดับผม พ่อเลี้ยงนิยม ทำทุกอย่างเพื่อผมประโยชน์อยู่แล้วววว ฮ่าๆๆๆๆ" "แก!!!!" แดนเบิกตาจ้องมองด้วยความคับแค้น!!!!!.....................