ชายแดน 14

อากิตสั่งให้รถแล่นออกต่อไป ในคณะที่หงตาของแดน เห็น คนคุมคนงาน ปลดซิบกางเกงลงแล้วเดินไปที่ทางหัวของคนที่โดนเญ็ดอยู่ รถแล่าผ่านโรงเลี้ยงม้าและเลี้ยงวัว มีคนงานร่างเปลือยกำลังให้อาหารสัตว์อยู่ ที่แปลงผักก็มี คนงานตัวเปล่า กำลังขุดดินรดน้ำอยู่แดดนสังเกตุว่าทุกคนนอกจากหุ่นที่หนาล่ำหน้าตาคมคายแล้ว ควญทุกคนยังมีขนาดที่ค่อนข้างเกินมารตฐานด้วย แต่บางคน มีที่ครอบควญใส่ล๊อกกุญแจอยู่ "อ้อ พวกนั้นพึ่งมาใหม่ครับ ต้องจัดการไว้หน่อย" เสี่ยรีบอธิบายเมื่อเห็นสายตาที่มีคำถามของแดนที่จ้องไปยังคนเหล่านั้น ห่างออกไป เป้นสนามโล่งแจ้ง มีคนออกกำลังหายกลางแจ้งอยู่เป็นกลุ่มและมี4-5คน โดนมัดเปลือยร่างตากแดดอยู่ "พวกนั้นพึ่งมาใหม่เหมือนกันครับ ค่อนข้างดื้อดึงจึงต้องมีการลงโทษ เวลาร่างกายต้องการน้ำ จะดูดซึมน้ำอย่างรวดเร็วรวมทั้งตัวยาที่เราที่เราผสมลงไปด้วย ลูกค้าต่างชาติมักชอบที่สินค้าของเราผิวกร้านแดด เราจึงทาน้ำมันไว้ทั่วตัวสินค้าของเราเพื่อให้ผิวพวกมันเป้นสีเดียวกันทั้งตัวครับ" เสี่ยพูดอย่างภูมิใจที่ได้อธิบาย รถแล่นไปตามทางเรื่อยๆ แดนมองไปรอบๆเห้นรว่ามีรั้วสูง รายล้อมที่แห่งนี้ เป็นบริเวณกว้างขวางมาก อีกทั้งยังมีลาดหนามอยู่บนสุดของกำแพงไม่ต่างจากคุกดีดีนี่เอง ค่าก่อสร้างคงไม่ใช่น้อยแน่นอน "หึหึ ที่นี้เคยไปค่ายกักกันผู้อพยพตอนสงครามมาก่อน แต่งเติมอีกนิดก็ใช้ได้แล้ว ใครจะรู้ว่าไอ้ธุรกิจแบบนี้มันมีมานานแค่ไหน เพียงแต่เปลี่ยนเงื่อนไขบางอย่างเท่านั้นเอง" อากิตกล่าวออกมา ".......อา อย่าบอกนะครับ ว่านัทอยู่ที่นี้" แดนพูดขึ้นหันไปมองหน้าอากิต " อากิตหันกลับมามองแดน ด้วยสายนตาและสีหน้าที่คาดเดาอะไรไมได้ " ชั้นก็ไม่ได้บอกนี่..." อากิตตอบแล้วยิ้มที่มุมปากรถแล่นผ่านมาที่โรงเรือนแห่งหนึ่ง ที่ดูกว้างใหญ่เหมือนเป็นหอประชุมหรือโรงอาหารของโรงเรียนต่างจังหวัด มีตาข่ายเหล็ก ล้อมอยู่รอบๆ มีประตูเป้นลูกกรงเหล็ก ภายในมีเครื่องออกกำลังกาย มากมายไม่แพ้ยิมในตัวเมืองกรุงเทพ เพียงแต่ว่าเครื่องมือเหล่านี้ที่นี้มีสภาพทรุดโทรมกว่า ที่ดูแล้วมาจากการใช้งานอย่างหนัก มีคนงานร่างเปลือยเปล่าประมาณ15-20คน ออกกำลังกายอยู่ในนั้น ทุกคนเหงื่อโชก มันเลื่อมไปทั้งตัว มีคนงานปกติถือปืนเฝ้าที่หน้าประตู3คน และภายในยืนกระจายกัน ห่างๆถือปืนเตรียมพร้อม และมีคนคุมที่ให้ออกกำลัง ถือแท่งไม้ยาวๆ เหมือนที่ตำรวจเมืองนอกถือเวลาคุมผู้ต้องหา "ที่นี้เป้นยิมครับ สินค้าของเราจะได้รับการฝึกให้ออกกำลังกายอย่างหนักเพื่อเพิ่มกล้ามเนื้อ โดยมีโค้ชผู้ชำนาญการมาฝึกสอนให้ครับ และที่โค้ชถืออยู่เป้นกระบอกไฟฟ้า สินค้าตัวไหนเล่นไม่เต็มที่ก็จะโดนช๊อตไปตามระเบียบครับ ฮ่าๆๆๆๆๆ" เสี่ยอธิบายเพิ่มเติม รถมอจอดใกล้ๆที่ทางเข้ายิม คนที่เฝ้าหน้าประตู ยืดตัวตรง ยกมือไหว้เสี่ยและอากิต รวมทั้งแดน แดนเดินลงรถไปช้าๆอย่างเลื่อนลอยมายืนดูข้างๆ มองเข้าไปภายในเห็นคนเหล่านั้น เล่นกันอย่างหนักหน่วง เสียงครางจากการออกแรงยกลูกเหล็กดังไปทั่ว แต่ละคนมีอายุต่างๆกัน ตั้งแต่16-17เรื่อยไปจนถึง 40-45 เลยทีเดียว แต่ละคนกล้ามเนื้อแน่น มีบางคนที่ใส่ที่ครอบควญอยู่เท่านั้นที่กล้ามเนื้อยังไม่ชัดและยังยกได้น้อยอยู่ ซึ่งที่เสี่ยอธิบายคือพวกนี้เป็นคนที่เข้ามาใหม่ และอย่างหนึ่งที่แดนสังเกตุเห็นทุกคนในยิมที่ไม่ใส่ที่ครอบควญอยู่และเล่นอย่างเอาเป็นเอาตายนั้น ควญทุกคนแข็ง!!! ทุกคนออกแรงไป ควญแข็งชี้ชันทุกคนบางคนปลายหัวบานเยิ้มด้วยน้ำใสใส และบางคนใส่ห่วงโลหะที่ควญด้วยสีต่างๆ สีดำ สีเงิน สีทอง และทุกคนมีโซ่เส้นใหญ่คล้องที่คอทุกคน ควญทุกคนเรียกได้ว่าเกินมารฐานแน่นอน บวกกับหุ่นหนาล่ำ ผิวเข้มทำให้ดูดุดันยิ่งนัก และทุกคนตัดผมค่อนข้างเกรียนสั้นเกือบจะเหมือนที่ทหารตัดกัน และคนที่ควญก็โดนตัดสั้นทุกคนเช่นกัน ยิ่งทำให้เห็นขนาดท่อนลำที่ชัดเจนมากยิ่งขึ้น แดนมองไปที่มุมยิมอีกมุมหนึ่ง มีคนยืนอยู่ประมาณ7-8คน เอามือไพล่ที่หลังหัวไว้ และทุกคนมีคนที่นั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้าคนที่ยืนเหล่านั้น โดยไม่รู้ตัวด้วยความสมสัยแดนเดินอ้อมไปดู แต่แดนยังมองจากภายนอกไมได้เข้าไปภายในยิม คน8คนนั้นทำหน้าเหยเก ตัวเกร็งทุกคน เมื่อแดนเข้าไปดูใกล้ๆจึงเห็นว่า คนที่นั่งอยู่นั้น มีส่วนนั่งกำลังเอากระบอกสูญญากาศปั๊มควญคนที่ยืนอยู่อย่างเอาเป็นเอาตาย ควญในกระบอกแดงก่ำเส้นเลือกโป่งพองราวกับจะแตกออกมา บางคนกำลังเอาปากดูดควญคนที่ยืนอยู่อย่างเมามัน ก่อนจะเอากระบอกสูญญากาศครอบลงไปแล้วปั๊มต่อ สินค้าเหล่านั้น กัดฟันกรอด แหงนหน้าด้วยความเสียว เสี่ยสินชัยเดินเข้ามาใกล้แดนแล้วอธิบายเพิ่มว่า " ที่นี้นอกจากเพิ่มกล้ามเนื้อและความอดทนแล้ว สินค้าพวกนี้ต้องได้รับการปั๊มเพิ่มขนาด และต้องแข็งออกกำลังกายด้วยครับ เพื่อส่งไปให้ลูกค้าเลือกได้" แดนหันมามองหน้าเสี่ย ก่อนจะหันกลับไปมองในยิมต่อ อากิตนั่งอยู่บนยรถมองออกไปข้างนอกโดยไมได้สนใจแดนหรือยิมแต่อย่างใด " พวกนี้ต้องได้รับการปั๊มการดูด แต่ห้ามแตกโดยเด็ดขาดเพื่อสร้างความอดทนและความอึดครับ และต้องแข็งออกกำลังกายเพื่อจะได้ชินกับสถานะการณืที่ต้องออกแรง ลูกค้าชอบมากที่มีทาสควญแข็งตลอดและทำงานให้ ไม่ว่าจะเป็ฯงานหนักหรืองานประเภทอื่น ลูกค้าจะพอใจเสมอที่สินค้าพวกนี้จะแข็งอยู่ได้นานๆครับ เพราะมันเร้าอารมณ์ให้กับคนที่เห็นทุกคนเลยทีเดียว" แดนมองไปยังคนเหล่านั้นต่อ โดยไม่สังเกตุสายตาเสี่ยสินชัยที่มองรูปร่างของแดนด้วยสายตาหื่นกระหาย "หุ่นของคุณชายแดนก็ไม่ด้อยไปกว่าพวกนั้นเลยนะครับ ล่ำหน้าได้สัดส่วนกว่าด้วย แถมยังหล่อกว่าทุกคนที่นี้เลย" แดนไม่ได้สนใจที่เสี่ยสินชัยพูด แต่เสี่ยสินชัยยังคนใช้สายตาสำรวจร่างกายของแดนอย่างต่อเนื่อง ร่างที่ร่ำหน้าของแดนทำให้เสื้อเสื้อผ้าฟิตจนเห็นรูปร่างของแดนได้เกือบจะชัดเจน เป้ากางเกงยีนที่อวบอูมบ่งบอกถึงขนาดที่ไม่น่าจะแพ้พวกในยิม "นี่ถ้าคุณชายแดนอยู่ในพวกนั้น ลูกค้าทุกคนต้องแย่งคุณชายแดนกันแน่นอนครับ" เสี่ยสินชัยพูดพลางกัดริมฝีปากโดยที่แดนไมได้สังเกตุ แดนคิดจินตนาการไปว่า หากตนอยู่ในคนกลุ่มนั้น.............................แดนกลับรู้สึกแปลกใจที่ตนมีแรงขับดันบางอย่าง อยากจะเปลือยกายเข้าไปอยุ่ในคนพวกนั้น ร่างล่ำของตนคงได้อวดผู้คนมากมายให้ได้ชื่นชม หน้าหล่อเหล่าคงมีคนสนใจอีกมาก ควญขนาดเขื่องใหญ่สวยสมส่วนคงมีแต่คนจับจ้อง ได้มีsexท่ามกลางสายตาผู้่คนและที่โล่งแจ้ง ช่างเร้าอารมณืแดนอย่างประหลาด เมื่อคิดแบบนี้ควญแดนก็ขนาดขึ้นอย่างไม่รู้ตัว ...........คงจะสนุกดี ที่ได้มีอะไรกันในยิมกับคนมากๆแบบนี้..............จิตใต้สำนึกส่วนลึกของแดนคิดเช่นนั้น!!! และแดนกลับเคลิบเคลิ้มไปกับมัน!!! "พวกนี้ต้องแข็งทนนะครับ คุณชายแดน ถ้าน้ำแตกในยิมจะมีโทษ พวกนี้รู้ดี จึงต้องอดทดกันอย่างสุดความสามารถ ห่วงโลหะที่ใส่ไว้ที่ควญพวกมันก็บ่งบอกถึงระดับที่และราคาที่จะอัพได้ครับ เราต้องมีการประเมินคุณภาพกันบ่อยๆ โดยกฎแล้วเราจะให้พวกมันแตกได้สัปดาห์ละ1ครั้งเท่านั้น มากกว่านี้จะเกิดความเครียดกับร่างกายครับ โดยพวกพี่เลี้ยงจะตามดูอยู่เสมอ แม้ในที่พักก็จะมีกล้องคอยตรวจดูตลอด เพื่อมันจะได้อดทนและแข็งไตามสั่งของลูกค้า "เสี่ยอธิบายต่อ "เราจะให้พวกมันผลัดกันเข้ายิมแล้วจับคู่ปั๊มควญกันทุกวันครับ โดยยิมก็แบ่งเป็น4ช่วง ของทุกวัน พวกนี้จะผลัดกันมาออกกำลังและออกไปทำงานครับ ส่วนอาหารเรามีให้เหลือเพื่อเพราะมีทั้งผลิดได้เองและนำเข้ามา เพื่อป๊มร่างกายของพวกมัน " คำพูดของเสี่ย ทำให้แดนดึงสติกับมากับภาพตรงหน้าอีกครั้ง แดนจับรั้วแน่นแล้วเดินกลับไปที่รถ อากิตหันกลับมามองแดน แล้วยิ้ม แล้วปราบตาไปมองในยิมก่อนจะหัวเราะหึหึ แล้วสั่งให้เสี่ยสินชัยออกรถไปต่อไป .รถแล่นออกจากยิมมาเรื่อยๆ เวลานี้เป็นเวลาค่อนค้างเย็นแล้ว จนมาถึงบ้านหลังใหญ่ที่ปลูกต้นไม้รอบๆครึ้มไปรอบๆบ้าน แดนสังเกตุว่าบ้านหลังนี้ใหญ่โตแตาภายนอกดูเก่าและทรุดโทรมเหมือนบ้านร้าง รอบๆบ้านไม่ค่อยได้รับการดูแลเท่าไหร่เพียงตัดแต่งหญ้าและต้นไม้ไม่ให้รกมากเท่านั้นเอง อากิตและเสี่ยสินชัยเดินนำขึ้นไปบนตัวบ้านที่ยกพื้นขึ้นราวๆ2เมตร มีเสียงหัวเราะจากคนบนบ้านลอยมาให้ได้ยิน แดนเดินตามอากิตขึ้นไป ชายร่างท้วมหัวล้านลงพุงใส่ทองเต็มตัวคนหนึ่งปรี่เข้ามาหาอากิต แล้วยกมือไหว้ "สวัสดีครับคุณกิตติ ผมดีใจมากที่วันนี้คุณกิตติสละเวลามาถึงที่นี้นะครับ" เสี่ยคนนั้นพูด "พี่ชายผมตั้งหน้าตั้งตารอคุณกิตติเลยละครับ" เสี่ยสินชัยพูด ทำให้แดนรู้ว่าเสี่ย2คนนี้เป็นพี่น้องกัน เสี่ยสุชลมองมาทางแดน แล้วมีแววตาวาววูบขึ้นแปลกๆ "นี่หลานชายผมเองคัยเสี่ยสุชล นี่ ชายแดน" อากิตหลังจากพยักหน้าทักทายเสี่ยสุชลผู้พี่ของเสี่ยสินชัย ก็แนะนำแดนให้รู้จัก แดนยกมือไหว้เสี่ยสุชล เสี่ยสุชล มองสำรวจร่างกายของแดนอย่างชื่นชมปนสายตาหิวกระหายราวหมาป่า แต่วูบนึงแววตานั้นก็หายไป แดนมองเลยไปที่โซฟารับแขก บนระเบียงบ้าน มีคนอีก3คนนั่งอยู่ หนึ่งในนั้นที่หันหลังให้ หันมามองแดน เมื่ออากิตเอ่ยชื่อแดน แดนกับชายคนนั้นสบตากัน ต่างก็ตกตะลึงด้วยกันทั้งคู่ "แดน!!" "พี่กาน!! " แดนและชายคนนั้น อุทานออกมาเป็นชื่อแทบจะพร้อมกัน ชายคนนั้นลุกขึ้นยืนพร้อมคนที่นั่้งอยู่อีก2คน ชายคนนี้คือกานนรงค์ นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงที่ทำการค้าทางเหนือและทางอีกสานของประเทศ กานนรงค์เดินเข้ามาแล้วยกมือไหว้อากิต อากิตรับไหว้ "สวัสดีครับ อากิตติ ไม่คิดว่าแขกสำคัญที่เสี่ยสุชลพูดถึงจะเป็นอากิตติ" กานนรงค์กล่าว "อืม พอดีอาแวะมาดูอะไรนิดหน่อยนะ เป็นไงบ้างเรา ได้ยินว่าธุรกิจไปได้สวยนี่" อากิตทักทาย "ครับผม กำลังไปได้สวย ครับ ตอนนี้กำลังติดต่อไปทางจีนเพิ่มทางนั้นให้ความสนใจอย่างมากครับ และไม่แน่เราอาจจะนำเข้าจากทางจีนมาเพิ่มเพื่อขยายฐานลูกค้าด้วยครับ" กานนรงค์ตอบอย่างภูมิใจและคล้องแคล่ว "ดีดี อาก็กำลังคิดอยู่เหมือนกัน เผื่อเป็นลู่ทางของการส่งสินค้าอื่นๆด้วย หึหึ" "วันนี้อาพาน้องแดนมาด้วยเหรอครับ" กานนรงค์เอ่ยปากถามขึ้นมา "อากิตหันมายิ้มเล็กน้อยก่อนจะตอบว่า "ใช่ ให้เขามาเรียนรู้ไว้ อ่า แล้วนี่มากับใครมั่งละนี่ ไม่เห็นแนะนำให้อารู้จักเลย" อากิตเป็นฝ่ายถามบ้าง "อ้อครับ ผมมากับ ท่านนายพลภักดี กับ พ่อเลี้ยงนิยมครับ " แดนผายมือแนะนำทั้ง2คน แดนมองตามไป คนที่เป็นนายพลนั้นมีผิวค่อนข้างคล่ำ ท้วมแต่ยังไม่ถึงขั้นลงพุง แต่งตัวด้วยเสื้อเชิตมีราคาและกางเกงขายาวที่ใส่เข็มขัดอย่างเป้นระเบี่ยบ อีกคนที่เป้นพ่อเลี้ยงนั้น ผิวออกขาวซีด มีนวด รูปร่างผอมบางแต่มีแววตาที่มองแล้วรู้ทันทีว่าไม่ใช่คนที่ควรล้อเล่นด้วย "นี่คุณอากิตติครับ เจ้าของโรงพยาบาลเสริมความงามและเจ้าของบริษัทยาและเคมีภัณฑ์ครับ " ทั้งหมดยกมือไหว้พอเป็นพิธีกันและกัน "สวัสดีครับ คุณกิตติ ได้ยินชื่อของคุณมานานจากพวกระดับสูงและนักการเมืองครับ ยินดีที่ได้พบครับ" นายพลภักดีเอ่ยขึ้น "ด้วยความยินดีครับท่านนายพล ชื่อของท่านและความกล้าหาญของท่านผมก็ได้ยินมาบ่อยๆเหมือนกันครับ" ทั้งคู่จับมือทักทายกัน "คุณกิตติ ตัวจริงดูดีกว่าที่ผู้คนเอ่ยถึงมากนะครับ" พ่อเลี้ยงนิยม เอ่ยขึ้นบ้าง" อ้อครับ ขอบคุณครับ คุณภักดีก้อดูแข็งแรงมากครับ มียาดีอะไรแนะนำผมด้วยนะครับ ฮ่าๆ" พ่อเลี้ยงนิยมและอากิตจับมือกัน "เชิญนั่งก่อนนะครับ " เสี่ยสุชลผายมือให้ทุกคนนั่งลงก่อนบนโซฟาหนังราคาแพง แดนมองไปรอบๆ บนบ้านนี้ตกแต่งไว้ด้วยของราคาแพงมากมาย โซฟาที่ดูแล้วรู้ทันทีว่าสั่งตรงมาจากเมืองนอกและของใช้ต่างๆ โซฟามี5ตัวยาวๆ ต่อกันเป็นรูปตัวยู และมีโต๊ะขนาดเล็กที่มุมของโซฟาทุกตัว แดนนั่งลงข้างๆอากิตเสี่ยสุชลนั่งละข้างๆพ่อเลั้ยงนิยม และเสี่ยสินชัยนั่งลงข้างๆนายพลภักที ส่วนกานนรงค์นั่งถัดออกไป ตามระเบียง ยืนไว้ด้วยลูกน้องของเสี่ยพี่น้อง และอาจมีลูกน้องของแขกที่มาด้วยเหมือนกัน "วันนี้ท่านายพล ท่านพ่อเลี้ยงและคุณกานนรงค์ ให้เกียริตมาเยี่ยมชมสินค้าของเราด้วยตนเองเลยครับ" เสี่ยสุชลพูด ฎครับอากิต ผมมาดูการพัฒนาของสินค้าพวกนี้ และอีก2ท่านมาดูเป็นแนวทางและเลือกไปเล่นบ้างครับ " กานนรงค์พูดให้อากิตฟัง อากิตยิ้ม แดนมองดูหน้าคนพวกนั้นด้วยความขยะแขยงและหวาดหวั่นอย่างบอกไม่ถูก "ผมอยากจะมีของเล่นบ้าง ใช่มั้ยครับ พ่อเลี้ยงนิยม" นายพลภักดีพูดพลางจิบเบียร์ที่แข็งเป็นวุ้นไปพลาง "หึหึ ผมว่าจะเลือกไปเล่นเป็นของเล่นให้เด็กๆบ้างครับ หรืออาจไว้ใช้เองบ้าง ฮ่าๆ" พ่อเลี้ยงนิยมเอ่ย อากิตเพียงได้แต่ยิ้มแล้วพยักหน้า "เอ้า เอามาเลยเว้ยเฮ้ย" เสี่ยชลตบมือเรียกลูกน้อง พวกลูกน้องส่งสัญญาณกันไปเป็นทอดๆสักพักหนึ่งก็มีคนถือแปืนเดินนำหน้ามา พร้อมกับชายรูปร่างกำยำหน้าตาคมสันร่างเปลือยเปล่าประมาณ10คน!!!! แดดอึ้งจนตาค้างกับกลุ่มคนเหล่านั้น และราวกับคนเหล่านั้นรู้หน้าที่ของตนเองดี จึงมาหยุดที่ข้างหน้าพวกแดนที่นั่งอยู่ แล้วยกมือไพล่หลังหัวไว้ มือแดนเย็นเฉียบ คนเหล่านั้นมีโซ่เส้นใหญ่คล้องไว้ที่คอและแม่กุญแจขนาดใหญ่ล๊อคไว้แน่น ทุกคนร่างกายกำยำล่ำสันไม่ต่างกับนักเพาะกายบนเวที ควญขนาดเขื่องและไข่แฝดใบโตห้อยอย่างสงบ อยู่ที่หว่างขา ขนที่ควญสั่นกุดเพื่ออวดท่อนลำให้เห็นได้ชัด ทุกคนมีใบหน้าคมคายจมูกเป็นสัน คิ้วเข้มสมชายชาตรี อกหนาล่ำจนเป็นลูกชัดเจน หน้าท้องเป็นลอนชัด กล้ามแขนขาแน่นราวกับกำลังอยุ่บนเวทีเพาะกาย ระหว่างที่แดน กำลังมองคนเหล่านี้อยู่ ที่บันได ลูกน้องของเสี่ยก็พาคนงานร่างเปลือยขึ้นมาอีก10คน ซึ่งมาสภาพเดียวกัน สักพักหนึ่ง คนกลุ่มแรกก้หันหลัง เบ่งกล้ามหลังและก้นแน่น นายพลภักดี ส่งเสียงด้วยความพอใจ พ่อเลี้ยงนิยมมองด้วยสายตาพอใจมากเช่นกัน จากนั้นคนกลุ่มที่2ก็เข้ามาแทนที่คนกลุ่มแรกที่เดินถอยห่างออกไป และทำลักษณะเดียวกัน แดนเห็นว่าคนกลุ่มแรกที่ถอยออกไปให้คนกลุ่มที่2 ขึ้นมาอยู่ข้างหน้านั้น กำลังสาวควญตนเองกันอยู่ เมื่อ คนกลุ่มที่2อวดร่างกายตนเองเสร็จแล้ว จึงถอยออกไปแล้วคนกลุ่มแรกก็เข้ามาแทน เอามือไพล่หลังไว้ และเบ่งกล้ามอวดและควญที่แข็งชี้ตระหง่าน!!! ทุกคนขนาดเกินมารตฐานทุกคน นายพลภักดีหันไปพูดคุยกะไรบางอย่างกับ เสี่ยสุชล และพ่อเลี้ยงนิยมกำลังคุยกับเสี่ยสินชัยพร้อมชี้ไปที่หมู่คนเหล่านั้น ด้วยท่าทีพออกพอใจ ทุกคนควญเปิดหัวออกจนสุด เผยให้สีชมพูคล้ำ และส่ายไหวไปมา ตามท่าทางที่โพสอวดโชว์กล้ามเนื้อ แต่คนเหล่านั้นกลับมีสีหน้าและแววตาที่นิ่งสนิทและไมได้มองมาที่กลุ่มที่แดน แต่สายตากลับมองเลยออกไปจากกลุ่มแดน จากนั้นทั้งกลุ่มก็หันหลังแล้วเอามือฉีกแก้มก้นที่แน่นหนันนั้น แล้วโก่วโค้ง แดนตกใจมากเพราะไม่คิดว่าต้องทำขนาดนี้ แต่แดนกลับมีอารมณืกับสิ่งที่เห็นตรงหน้่าอย่างประหลาด!!! จากนั้นกลุ่มที่2 ก็ขยยับเข้ามาทำลักาณะเดียวกันอีกหน นายพลภักดีกับพ่อเลี้ยงนิยมหันไปพูดคุยปรึกษากับเสี่ย2พี่น้องนั้นอย่างพอใจอย่างมาก