บงการ 2

ขั้นต่อไป พอถึงเช้าวันต่อมา เบสท์ก็ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซึ่งก็ดีกับเอิร์ธเพราะเขาก็ไม่อยากพูดถึงเหมือนกัน เขาอยากเชื่อเลยว่ามันเป็นเรื่องจริง ในขณะเดียวกัน เบสท์ก็กลับไปทำตัวให้ติดกับเอิร์ธโดยไม่เปิดโอกาสให้เขาได้ชักว่าวเหมือนเดิมเพราะวันศุกร์นี้ เบสท์มีแผนที่จะจัดการกับเอิร์ธอีกเหมือนเดิม เมื่อวันศุกร์มาถึง สองหนุ่มก็พากันออกไปกินเหล้าอย่างที่ทำกันประจำ และพอกลับหอมาเอิร์ธก็เปลี่ยนชุดมาเป็นกางเกงขายาว แทนที่จะใส่เพียงแค่บ็อกเซอร์ตัวเดียวเพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นยังติดอยู่ในหัวเขา ส่วนเบสท์กลับถอดเสื้อผ้าออก เหลือเพียงกางเกงในสีขาวที่ใส่มาแล้ว 3 วัน ครั้งนี้เขาคิดว่าเอิร์ธคงไม่กล้ากินยาอีอีกแน่ เขาเลยผสมมันลงไปในยาแก้เมาค้างพร้อมกับไวอากร้าเรียบร้อย ความจริงเขาอยากจะสั่งเอิร์ธตอนที่ไม่มียา แต่เขาคิดว่าตอนนี้คงยังทำไม่ได้ ไม่นานยาอีและไวอากร้าก็เริ่มออกฤทธิ์ เบสท์สังเกตเห็นเป้ากางเกงของเอิร์ธนูนขึ้นมา นั่นเป็นสัญญาณให้เข่เริ่มแผนการในอาทิตย์นี้ “อาทิตย์ก่อนโคตรเด็ดเลยว่ะ มึงว่ามั้ย” “หา” “ตอนนนั้นอ่ะมึงดูโคตรฟิน” “อื้อ” เอิร์ธตอบเสียงเบา เห็นได้ชัดว่าวเขาไม่อยากจะพูดเรื่องนี้ “มึงไม่ต้องอายน่า ใครๆก็ทำกัน เรื่องธรรมชาติ” ‘แต่ไม่ได้ทำต่อหน้ารูมเมตนี่’ เอิร์ธคิด แต่***เขากลับกระตุก หนังหุ้มเริ่มรั้งลงไปในขณะที่ส่วนหัวเริ่มขยายใหญ่ขึ้น เขารีบเปลี่ยนท่านั่งเพื่อไม่ให้มองเห็นชัด แต่ยิ่งทำให้มันขยายตัวได้ง่ายขึ้น คราวนี้มันดันกางเกงขึ้นมาจนเหมือนไม้ที่ค้ำเต้นท์อยู่ เขาก้มลงมองแล้วเห็น***ตัวเองกระดกขึ้นลงในกางเกงแล้วก็หน้าแดงขึ้นกว่าเดิม เอิร์ธไม่รู้เลยว่าที่เขาควบคุมตัวเองไม่ได้แบบนี้เป็นผลมาจากไวอากร้าที่กินเข้าไป “กูคงเมาไปหน่อยตอนนั้น” “เมาเหรอ ขนาดเมานะมึง น้ำพุ่งซะขนาดนั้น กูโคตรอิจฉามึงเลยว่ะ กูยังเห็นคราบติดอยู่บนหัวเตียงมึงอยู่เลย” ในวันนั้นเอิร์ธเหนื่อยเกินจนเขาเผลอหลับไปทันทีที่น้ำแตก จนลืมทำความสะอาดไป พอมองคราบเหลืองที่อยู่บนกำแพงก็ทำให้เขาสงสัยว่าทำไมเขาไม่สังเกตมันมาก่อนเลย “เชี่ย กูจำไม่ได้เลยนะว่ามันพุ่งไกลขนาดนั้น” “เออดิ หยั่งกับปืนใหญ่ปล่อยกระสุน” “กูว่ามันไกลมากเลยนะตรงนั้น” “กูว่ากูคงทำแบบมึงไม่ได้อ่ะ ขนาดพระเอกหนังโป๊ กูยังไม่เคยเห็นเลยว่ะ มึงน่าจะอัดคลิปมั่งนะ น่าจะรุ่ง” เอิร์ธหัวเราะกับแนวคิดที่ว่าให้เขาเป็นพระเอกหนังโป๊และเริ่มผ่อนคลายมากขึ้น ระหว่างนั้นพวกเขาก็ยังคงกินเบียร์กันต่อ “มึงน้ำแตกแบบนั้นตลอดป่ะ” เบสท์ถามต่อ เอิร์ธเริ่มคิดช้า เพราะตอนนี้ยาเริ่มทำให้สมองเขาเบลออีกแล้ว “คิดว่านะ” “มึงน้ำแตกใส่ที่เดินอีกรอบได้มั้ย” เอิร์ธเงยหน้าขึ้นมองคราบแล้วตอนว่า “อาจจะได้” “มึงน่าจะลองหน่อยนะ ดูว่ามึงจะทำแบบนั้นได้อีกป่าว” “ไม่เป็นไรว่ะ กูขอผ่าน” “ลองหน่อยน่า กูรู้ว่ามึงอยาก” เบสท์พูดแล้วชี้ไปที่เป้ากางเกงของเอิร์ธ ซึ่งตอนนี้เริ่มปรากฎรอยสีเข้มเป็นวงขึ้นมาแล้ว “เห็นป่าว ***มึงแข็งรอแล้ว” เบสท์จ้องหน้าเอิร์ธแล้วเริ่มคำสั่งของเขา “ถอดกางเกงออกเหอะ กูเคยเห็นมันมาแล้ว แล้วมึงก็อยากถอดอยู่แล้ว” “คืนนี้คงไม่ว่ะ อีกอย่าง ไม่มีหนังให้ดูด้วย” เบสท์หยิบแผ่นดีวีดีออกมาก่อนที่เอิร์ธจะพูดจบประโยคด้วยซ้ำ เขาโหลดหนังโป๊มาเตรียมพร้อม ซึ่งรอบนี้เป็นหนังแนวแคสติ้งพระเอก เป็นแค่ซีนให้หนุ่มๆมาชักว่าวหลายๆซีนต่อกัน ซึ่งเบสท์ก็มั่นใจว่าเอิร์ธคงไม่ทันสังเกตว่าในหนังไม่มีผูหญิงเลยแม้แต่คนเดียว และก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ เพียงไม่กี่นาที ตาเขาก็จ้องอยู่กับทีวีและ***เขาก็ขยับไปมาภายใต้กางเกงอย่างควบคุมไม่ได้ซึ่งเอิร์ธก็ไม่กล้าจับมัน เพราะกลัวว่าจะดึงสายตาของเบสท์มาที่เป้าของเขาแทน เขาพยายามไม่สนใจ***ตัวเองที่กระตุกเพื่อเรียกร้องความสนใจจากเจ้าของอยางยากลำบาก ถึงจิตใจเขาจะต่อต้าน แต่***เขากลับพร้อมทำหน้าที่ของมันอย่างเต็มที่ “ดูนั่นดิไอ้เอิร์ธ ท่าจะมันส์เนาะ” เบสท์พูดถึงหนัง ห้านาทีต่อมาเอิร์ธก็ทนไม่ไหว เขาถอดกางเกงออกแล้วโยนข้ามห้องไป ทำให้เป็นอีกครั้งที่เขาต้องมาแก้ผ้า***แข็งต่อหน้ารูมเมทนี่นั่งยิ้มอยู่ข้างเขา เขาดูหนังแต่ยังไม่ได้จับ***ตัวเอง “ชักว่าวให้กูดูหน่อยดิไอ้เอิร์ธ” มันเป็นคำสั่งง่ายๆซึ่งเอิร์ธก็ทำตามทันที เขาจับ***ตัวเองแล้วรูดขึ้นลงในขณะที่เบสท์ดูอยู่ น้ำเงี่ยนไหลลงมาเปื้อนลำ***ขนเอิร์ธต้องหลับตาแล้วครางให้กับความสุขที่เขากำลังได้รับ “พยายามลืมตาเข้าไว้ไอ้เอิร์ธ” เอิร์ธลืมตาขึ้นและเบสท์ก็เห็นว่าตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความกลัว “ผ่อนคลาย ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องกังวล มันเป็นเรื่องธรรมชาติ ไม่ใช่เรื่องแปลกที่วัยรุ่นอย่างเราจะเล่น***ตัวเอง ถ้ามึงเงี่ยนอย่างที่มึงเป็นอยู่ตอนนี้ มึงก็ต้องจัดการชักว่าวให้น้ำแตก” เบสท์ปล่อยให้เอิร์ธชักว่าวไปประมาณ 10 นาที โดยระหว่างนั้นก็นั่งดูอยู่ตลอด เวลาที่เอิร์ธจะละสายตาไปจากเขาก็พูดเพื่อให้มองเหมือนเดิม ถึงการที่เบสท์จ้องอยู่จะทำให้เอิร์ธแทบคลั่ง แต่***เขารู้สึกดีเหลือเดิม มันช่างแปลกจริงๆ “น้ำเงี่ยนมึงไหลเยอะเลยนะ” “อือ เป็นแบบนี้ตลอดอ่ะ” “เคยชิมป่ะ” “มึงจะบ้าป่ะ ไม่เคย” “มึงน่าจะลองสักหน่อย” “กูว่าไม่ดีกว่าว่ะ” เอิร์ธปฏิเสธ “ลองหน่อย กูท้ามึงเลย ลองเอานิ้วแตกแล้วเอาเข้าปากดู แล้วบอกกูหน่อยว่ารสชาติเป็นไง” เอิร์ธใช้นิ้วชี้ขวาแตกไปที่รูเยี่ยวจนน้ำเงี่ยนไหลออกมาเพิ่ม จากนั้นก็ค่อยๆยกนิ้วขึ้นมาแตกที่ริมฝีปาก เขาไม่อยากเชื่อว่าเขาจะทำแบบนี้จริงๆ “เป็นไง” เบสท์ถาม “เป็นไง อะไร” “แหยะไหม” “ก็ไม่เชิงว่ะ” “แล้วมันรสชาติยังไง” “ไม่รู้ดิ ไม่เหมือนรสอย่างอื่นวว่ะ ตอนแรกคิดว่าจะหยะแหยงแต่ก็ไม่” “มึงควรขะรู้ไว้ว่ามันไม่ได้น่าขยะแขยง มึงเป็นผู้ชายนะ ขนาดผู้หญิงในหนังยังกินกันได้เลย ถ้ามันแย่คงไม่มีใครกินอ่ะ มึงลองกินอีกหน่อย มันจะทำให้มึงเงี่ยนขึ้น” ยิ่งดูเอิร์ธยิ่งทำให้เบสท์มีอารมณ์ ***เขาก็แข็งอยู่ในกางเกงใน ซึ่งเอิร์ธก็สามารถมองเห็นมันผ่านกางเกงในตัวจิ่วของรูมเมทได้ เบสท์พยายามเกร็งกล้ามเนื้อเพื่อให้***เขากระตุกในกางเกงในให้เอิร์ธเห็น ซึ่งเป็นจังหวะที่เขากำลังเลียนิ้วเปื้อนน้ำเงี่ยนอยู่พอดี “เป็นไง กูว่ามึงควรจะทำแบบนี้ตลอดเลยนะ ทำเป็นประจำทุกครั้งที่มึงชักว่าว น้ำเงี่ยนของมึงมาจากตัวมึง ไม่มีอะไรแปลก น่าจะมีประโยชน์ด้วยซ้ำ แล้วรสชาติเป็นไงมั่ง” “ดีขึ้น” “เออ นั่นแหละ กินเข้าไปอีก ชัก***เข้าไปอีก ให้น้ำเงี่ยนมึงออกมาเพิ่ม แล้วกินให้เยอะๆ” เบสท์ให้เอิร์ธทำแบบนี้ต่อไปอีกสองนาที ค่อยๆชักว่าวช้าๆ สลับกับกินน้ำเงี่ยนตัวเอง ขณะเดียวกันเบสท์ก็ค่อยๆปลูกฝังจิตสำนักให้เอิร์ธไปในตัว ให้เขาลดอีโก้ลงมาและให้เบสท์ควบคุมการชักว่าวของเขาได้ ซึ่งพอเบสท์รู้สึกว่าเอิร์ธใกล้จะน้ำแตกแล้วเขาก็เริ่มแผนขั้นต่อไป เบสท์หยิบมือถือขึ้นมาแล้วหันมาทางเอิร์ธ ซึ่งหันมามองทันทีที่รู้สึกว่ามีอะไรเคลื่อนไหว “เฮ้ย เดี๋ยวก่อน” เขาพยายามพูดขณะที่ต่อต้านความมึนจากยา “ตอนนี้มึงโคตรเด็ดอ่ะ นั่งชักว่าวกินน้ำเงี่ยนตัวเอง กูเลยอยากถ่ายไว้หน่อย แล้วมึงจะดีใจที่ได้ถ่ายไว้ ยิ่งถ้ามึงน้ำแตกได้เหมือนอาทิตย์ก่อนนะ มึงจะได้เห็นไงว่ามันเป็นไง” เอิร์ธครางเป็นคำตอบ เขาไม่แน่ใจว่าควรทำอไรดีแต่เขารู้ว่าเขาอยากดูคลิปนั้น เขาเลยกลับมาชักว่าวต่อโดยปล่อยให้เบสท์ถ่ายต่อไป “แบบนั้นแหละ ชักแรงๆ เออ แล้วกินน้ำเงี่ยนมึงอีก โชว์กล้องหน่อย” เอิร์ธปาดน้ำเงี่ยนมาเต็มนิ้วแล้วดูดกินอย่างเมามันส์ เอิร์ธหลับตาลง แต่แทนที่เบสท์จะสั่งให้เขาลืมตา กลับใช้จังหวะนี้เปิดประตูระเบียงแล้วเปิดม่านออกกว้าง ให้ทุกคนที่อยู่ข้างนอกสามารถมองเข้ามาในห้องได้ และกลับมายืนที่เดิมก่อนที่เอิร์ธจะรู้ตัว ครั้งนี้เอิร์ธจะต้องน้ำแตกในที่เปิดโล่งกว่าเดิม และเขาเกือบถึงจุดนั้นแล้ว “มึงอยากน้ำแตกให้กูดูรึยัง” ทั้งยาอีและไวอากร้าทำให้เอิร์ธไม่สามารถปฏิเสธอะไรออกมาได้ “อือ กูโคตรเงี่ยน กูอยากแตกแล้ว” “รออีก 5 นาทีนะไอ้เอิร์ธ ชักต่อไปเรื่อยๆ มึงต้องชอบคลิปนี้แน่นอน” เบสท์รู้ว่าเอิร์ธทำแบบนี้ตลอดตอนเขาชักว่าว เขาจะทำให้ตัวเองเกือบถึงจุดสุดยอดแต่ยังไม่แตกนานๆ แต่วันนี้แค่สองนาทีเอิร์ธก็จะไม่ไหวแล้ว “ขอร้องล่ะไอ้เบสท์ ขอกูน้ำแตกเหอะ” เบสท์ยิ้มกว้างเมื่อได้ยินแบบนั้น เอิร์ธกำลังขออนุญาตเขาอยู่ ขออนุญาตเพื่อที่จะน้ำแตก ซึ่งเป็นสิ่งที่เจ้าของร่างกายควรจะตัดสินใจ “มึงอยากให้กูปล่อยให้มึงน้ำแตกเหรอ” เบสท์ถามอีกครั้งเพื่อที่จะย้ำลงไปในวีดีโอ “อ่าส์ ใช่ ขอล่ะ ขอกูแตกเหอะ” เอิร์ธขอร้อง “น้ำแตกมาเลยไอ้เอิร์ธ ตอนนี้เลย กูอนุญาตแล้ว” เบสท์มองอย่างระมัดระวัง จังหวะนี้สำคัญมาก พอเขาเห็นว่าเอิร์ธกำลังจะน้ำแตกแล้ว เขาก็รีบจับมือทั้งสองข้างของเอิร์ธให้ออกห่างจาก*** ส่วนเอิร์ธก็ตกใจแล้วมองหน้ารูมเมทของเขาทันที “ห้ามใช้มือนะ” เบสท์ตะคอกใส่ มือทั้งสองข้างของเอิร์ธกำผ้าปูเตียงแน่น ขณะที่ตาของเขาเบิกกว้างเมื่อรู้สึกว่าน้ำว่าวกำลังจะพุ่งออกจากตัว ฉากน้ำแตกที่เบสท์รอคอยไม่ทำให้เขาผิดหวังเลย จริงๆแล้วมันแรงกว่าอาทิตย์ที่แล้วซะอีก ถึงมันจะพุ่งไปคนละทางก็เถอะ เพราะว่าครั้งนี้เอิร์ธเกร็งกล้ามเนื้อช่วงเอว ทำให้***เขาชี้ขึ้นจนน้ำว่าวพุ่งขึ้นไปเหนือตัว มันลอยอยู่ในอากาศพักหนึ่งแล้วก็กระจายตัวออกเหมือนมุกเม็กเล็กๆแล้วตกลงมาติดหน้าอกเขา เอิร์ธหายใจหอบด้วยความเหนื่อย ส่วนเบสท์ก็ถ่ายวีดีโอพวกนี้เอาไว้ทุกช็อก เขามัวแต่มองภาพในมือถือแทนที่จะมองดูเอิร์ธ และตอนนั้นเองที่เขาคิดอะไรขึ้นมาได้อีกอย่าง ไหนๆก็มาถึงขั้นนี้แล้ว... “กินด้วย ไอ้เอิร์ธ” เอิร์ธสับสนเล็กน้อย แต่ไม่นานเขาก็ใช้นิ้วชี้ปาดน้ำว่าวแล้วแล้วยกขึ้นมาแตะริมฝีปากต่อหน้าเบสท์แล้วก็ค้างไว้อย่างนั้น “กินมัน ไอ้เอิร์ธ กินน้ำว่าวของมึงลงไปซะ” แล้วนิ้วเปื้อนน้ำว่าวก็หายเข้าไปในปากของเอิร์ธ “ดีมาก แบบนั้นแหละ อร่อยป่ะ” “อื้อ ก็ดี” “ยิ่งกว่าดีอีก มันเป็นรสชาติของตัวมึงเองเลยนะ หล่อๆอย่างมึง น้ำว่าวน่าจะอร่อย ยังเหลืออีกนี่ มึงกินอีกดิ แล้วบอกกูหน่อยว่ามันอร่อยแค่ไหน” “เชี่ย อร่อยจริงว่ะ” ความคิดของเอิร์ธเริ่มสับสน “แบบนั้น มึงชอบกินน้ำว่าวตัวเองใช่มั้ย” “น้ำว่าวกูโคตรอร่อย” “ใช่แล้ว มึงชอบกินน้ำว่าว ไอ้เอิร์ธ” เอิร์ธยังคงปาดน้ำว่าวจากตัวขึ้นากินเรื่อยๆในขณะที่เบสท์พูดซ้ำๆว่า “มึงชอบกินน้ำว่าว” พร้อมกับถ่ายวีดีโอทุกอย่างเอาไว้ หลังจากเสร็จแล้วเบสท์ก็พูดชมเอิร์ธเป็นการใหญ่ “สุดยอดเลยมึง มึงต้องชอบวีดีโอนี้แน่นอน” พอน้ำแตกไปแล้ว เอิร์ธก็เริ่มรู้สึกไม่สบายใจ และอายด้วย ยิ่งพอเขาเห็นประตูและม่านระเบียงเปิดกว้างแบบนั้น “เฮ้ย ทำไมม่านถึงเปิดได้อ่ะ” “ใจเย็นๆน่า เราอยู่ตั้งชั้น 5 กูว่าไม่มีใครเห็นหรอก” “มึงคิดว่าไม่มีใครเห็นเหรอ!” “ใจเย็นๆดิไอ้เอิร์ธ ดูมึงก็สนุกดีนี่” “แต่กูก็ไม่ยากทำให้คนทั้งโลกเห็นนะ” “แต่มึงทำให้กูดูนะ แถมทำที่กูบอกด้วย สนุกใช่ไหม บอกมา” “ก็...กูว่าก็สนุกดี คือเหมือนน้ำว่าวกูโคตรเยอะเวลามึงดู” เอิร์ธพูดยิ้มๆขณะที่เบสท์กระโดดขึ้นเตียงเขาพร้อมปิดไฟ พอผ่านไปสักพัก เอิร์ธก็ถามคำถามที่เขายังคาใจอยู่ “เบสท์” “ว่าไง” เบสท์ตอบโดยทำท่าเหมือนเขาโดนกวนตอนพยายามจะนอน “มึงเคย... เอ่อ... กินน้ำว่าวตัวเองไหม” “เฮ้ย ไม่มีทาง กูคงกินไม่ลงหรอก” เอิร์ธเงียบกับคำตอบที่ได้รับแล้วหน้าแดง ทั้งสองคนไม่พูดกันอีกจนแต่ละคนต่างหลับไป