ทาสประจำยิม 1

ฟิว นักศึกษาปี 2 คณะวิศวกรรมศาสตร์ เป็นหนึ่งในคนที่มาใช้บริการโรงยิมของมหาลัยซึ่งผมทำงานอยู่เป็นประจำ ผมทำหน้าที่เป็นคนดูแลและเทรนเนอร์ไปในตัว ฟิวเป็นหนุ่มหล่อเดือนคณะ และเป็นถึงรองเดือนมหาลัย แถมยังหุ่นดีมาก กล้ามเนื้อทุกส่วนแทบไม่มีไขมัน แถมมีผิวขาวเนียนละเอียดอีกต่างหาก เขาไม่มีเพื่อนจริงๆเลยสักคน แต่ก็ยังมีกลุ่มคนที่เขาคบหาอยู่บ้าง แต่คนพวกนั้นต่างอิจฉาเขาทั้งนั้น เพราะเขาทั้งหล่อกว่า หุ่นดีกว่า และโดยเฉพาะเรื่องสาวๆที่ฟิวมีชื่อเสียงว่าฟันแล้วทิ้งมาหลายราย แต่เหตุผลจริงๆที่ผมไม่ชอบฟิวก็เพราะว่าเขาชอบหาเรื่องคนที่มาใช้บริการที่ยิมเพียงเพราะว่าหุ่นคนอืนไม่ได้ดีเหมือนเขา ... โอเค อันที่จริงคงไม่มีใครมีหุ่นแบบเขาๆด้ถ้าไม่พยายามดูแลตัวเองและออกกำลังกายอย่างหนัก แต่ก็นันแหละ มันไม่ใช่เหตุผลที่เขาต้องไปแกล้งคนอื่น เขามักจะหาเรื่องล้อคนที่ไม่ทีซิกแพคหรือกล้ามแบบเขาตลอด ซึ่งเรื่องแบบนี้ไม่ค่อยดีต่อสมาชิกที่มาใช้บริการยิมและมหาลัยแน่ เพราะกว่าผมจะเชิญชวนนักศึกษาทั้งหลายมาเข้ายิมได้ โดยเปลี่ยนความคิดของพวกเขาจากที่ว่า "ผมอ้วนไปที่จะเข้ายิม" มาเข้ายิมเพื่อดูแลตัวเอง (แน่นอนเพื่อที่มหาลัยจะได้จ่ายเงินค่าจ้างผม) ผมพยายามหาทางแก้ไขแต่ว่าฟิวไม่ได้ทำผิดกฎอะไรทำให้ผมทำอะไรไม่ค่อยได้มาก พอผมไปบอกเขาก็ทำทาเหมือนฟังแล้วแกล้งคนอื่นต่อไปเหมือนผมไม่ได้พูดอะไรกับเขาเลย สรุปคือฟิวเป็นคนที่ผมไม่ค่อยชอบนัก และที่ผมรู้มาก็คือมีอีกหลายคนไม่ชอบเขา และนี่เป็นเรื่องของฟิว ทาสประจำยิม ผมนำโปสเตอร์ไปติดไว้สำหรับโรงยิม "No Shirts Required" ซึ่งเรียกรอยยิ้มของเหล่าหนุมหุ่นดีทั้งหลายได้เพราะจะได้หาข้ออ้างมาโรงยิมโดยไม่ต้องใส่เสื้อ และแน่นอนว่าฟิวได้โอกาสก็โชว์ซะเลย เขามาโรงยิมโดยใส่เสื้อยืดสีขาวพอดีตัว กล้ามเนื้อนูนออกมาเห็นได้ชัด เขาหยุดที่โปสเตอร์แล้วทำท่าอ่านอย่างตั้งใจ "พอดีเลยว่ะ ไม่ค่อยอยากใส่พอดี" เขาพูดกับตัวเองแต่เสียงดังเพื่อให้คนแนได้ยิน แล้วเขาก็ใช้มือลูบผ่านหน้าอกและหน้าท้องทำให้เสื้อตึงขึ้น เห็ยหัวนมนูนออกมาแล้วจับที่ชายเสื้อค่อยๆถอดออกช้าๆ หลังถอดเาอแล้วก็ทำเป็นยืดตัวเพื่อให้คนอื่นเห็นกล้ามหน้าท้องเขาชัดๆ มีหลายคน (รวมถึงผมด้วย) ดูฟิวโชว์อยู่ และเพื่อให้สมบูรณ์ ฟิวก็ม้วนเสื้อเป็นลูกบอลแล้วโยนลงถังขยะไป "คงไม่ต้องใช้แล้วล่ะ" ตอนนั้นเองที่ผมคิดได้ว่าฟิวมันร่านขนาดไหน เขาชอบใจที่เห็นสายตาอิจฉาจากคนอื่นๆ เขาใส่กางเกงตัวเล็กๆแล้วเดินไปมาเพื่อให้คนสนใจ ระหว่างที่เขาเดินไปมาก็มีคนพูดคุยชมหุ่นเขาตลอด ซึ่งฟิวก็ยิ้มทักทายและตอบกลับโดนการแซวคนอื่นว่าควรจะใส่เสื้อไว้ซะ ทำให้ผมเกลียดไอ้ฟิวมากกว่าเดิม ในช่วงสองอาทิตย์ที่ผ่านมา มีหลายคนเริ่มถอดเสื้อมาเข้ายิมมากขึ้นประมาณครึ่งหนึ่งของคนทั้งหมด คนที่ยังใส่เสื้ออยู่เป็นพวกที่ยังหุ่นไม่ค่อยดีและฟิวเริ่มจะทำให้พวกเขารู้สึกแย่มากขึ้นทุกวัน เย็นวันหนึ่งผมถอดเสื้อบ้าง แต่ตอนนี้ผมก็อายุเกือบ 30 แล้ว ไม่ใช่เด็กหนุ่มเหมือนฟิว แต่ตอนที่ฟิวแซวคนอื่นผมก็ถามฟิวว่าคิดว่าหุ่นผมเป็นไง ทำให้ฟิวยอมสงบปากไปได้สักพัก ซึ่งทำให้หลายคนเริ่มมีความกล้ามากขึ้นจนผ่านไป 1 เดือนก็ไม่มีใครใส่เสื้อในยิมแล้ว ในขณะเดียวกัน ฟิวแซวและหัวเราะเยาะคนอื่นมาตลอดทำให้เขามีศัตรูเพิ่มมากขึ้นอีกด้วย ชีวิตของฟิวจะเปลี่ยนไปตลอดกาล จากใช้ชีวิตเป็นหนุ่มหล่อเพอร์เฟ็ค เขาจะต้องรู้สึกเหมือนตกนรกทั้งเป็น เริ่มต้นตั้งแต่วันนี้ วันนี้เป็นวันศุกร์กลางเดือนกันยา สภาพอากาศวันนี้ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ฝนตกตลอดทั้งวันทำให้ผมรู้สึกไม่ค่อยสบสยเท่าไหร่ แถมวันนี้ผมยังไปเคลียร์เรื่องงบของโรงยิมที่จะโดนตัดอีกเลยอารมณ์ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ สิ่งสุดท้ายที่ผมอยากเห็นวันนี้คือหน้าของไอ้ฟิว ฟิวมาถึงโรงยิมกับเพื่อนแล้สเห็นโปสเตอร์อันใหม่ที่ผมทำไว้ "No Shorts Required" พวกเขาก็หัวเราะแล้วเดินเข้ายิมปกติ ผมหยิบนกหวีดมาเป่ายาวๆ 1 ครั้ง ทุกคนในยิมหยุดกิจกรรมทุกอย่างแล้วมองมาที่ผมทันที "ฟิว รู้รึยังว่าเรามีเครื่องแบบใหม่" ผมชี้ไปโปสเตอร์ พยายามคุมเสียงตัวเองให้ดีที่สุด "'No Shorts Required' ไม่ต้องใส่กางเกงก็ได้ ไม่อยากลองหน่อยเหรอ" ผมยื่นมือออกมาทำท่ารอให้เขาส่งกางเกงมา ฟิวหน้าแดงแล้วก้มหน้ามองพื้น มันไม่รู้จะทำยังไงเพราะนานๆจะเจอคนแบบผมที่ไม่กลัวมัน "ส่งกางเกงมาดิแล้วออกกำลังต่อ ใส่แค่กางเกงใน" ผมถามซ้ำ หวังว่ามันจะปฏิเสธ แค่ครั้งนี้ครั้งเดียว ที้ผมจะหาข้ออ้างให้มันออกไปจากยิมได้วันนึง "โค้ชครับ ผม...ไม่ได้...คือ ผมไม่ได้ใส่กางเกงในมาครับ ถ้าผมถอด..." ฟิวพูดแล้วเงียบไป ผมกำลังจะบอกให้ฟิวออกไปจากยิม แต่ก็มีเรื่องแปลกๆ มีเสียงเชียร์เป็นจังหวะดังขึ้นมาจากคนอื่นยกเว้นหนุ่มหล่อตรงหน้าผม "ถอดเลย! ถอดเลย! ถอดเลย!" มีเสียงปรบมือดังขึ้นมาและหลายคนขยับตัวไปกั้นระหว่าวฟิวกับทางออก ผมไม่แน่ใจว่าพวกเขาจะบังคับไม่ให้ฟิวออกไปได้รึเปล่า แต่เท่าที่เห็นก็ทำให้ฟิวไม่ได้คิดถึงเรื่องออกจากที่นี่แล้ว "ถอดเลย! ถอดเลย! ถอดเลย!" เสียงเชียร์ยังคงดังต่อเนื่องทำให้ผมเปลี่ยนใจที้จะไล่ให้ฟิวออกไปจากที่นี่ แต่คงถึงต้องสั่งสอนซะหน่อย ผมโบกมือให้ทุกคนเงียบเสียงลง "กฏข้อที่ 6" ผมพูดแล้วชี้ไปที่ป้ายบอกกฎที่ติดไว้ตรงเคาท์เตอร์ "ใครก็ตามที่ทำผิดกฎของโรงยิมจะถูกแบนจากโรงยิมตามระยะเวลาที่ผู้ดูแลเห็นสมควร" แล้วผมก็หันกลับมามองฟิว "เอาไงดี จะโดนแบนจนกว่าจะเรียนจบหรือจะแก้ผ้าออก" ฟิวรีบเงยหน้ามองผม ตกใจว่าเขาฟังผิดไปรึเปล่า "จนกว่าจะเรียนจบ? โค้ช แค่กฎโง่ๆเนี่ยนะ" "มีให้เลือก 2 ทาง" ผมตอบ "ส่งกางเกงมา ไม่งั้นก็ออกไปซะ" ทุกคนส่งเสียงเชียร์กันมากกว่าเดิม ตอนนี้ไม่มีใครสนใจออกกำลังแล้ว มายืนรอบตัวผมกับฟิวเอาไว้เหมือนอยู่ในสนามมวย ผมมันใจว่าคนอย่างฟิวไม่มีทางยอมเสียโอกาสการมาฟิตหุ่นที่ยิมนี้แน่นอน ยิมนี้เป็นทุกอย่างในชีวิตเขา ถ้าหุ่นเขาไม่ดีแบบนี้ เขาก็จะดูถูกคนอื่นไมาได้ แถมแถวนี้มีแต่โรมยมราคาแพงๆซึ่งฟิวไม่มีทางสมัครสมาชิกได้ ฟิสจ้องผมหยั่งกับจะกินเลือดกินเนื่อ แต่ในที่สุดเขาก็ก้มลงถอดกางเกงพร้อมเสียงเชียร์ที่ดังขึ้นหลายเท่าแล้วส่งกางเกงมาให้ผมพร้อมกับเอามืออีกข้างปิด***ไว้ ผมรับกางเกงมาและสังเกตเห็นว่ามีกุญแจล็อกเกอร์อยู่ในกระเป๋ากางเกงด้วย แล้วเอาไปเก็บไว้หลังเคาท์เตอร์ ปล่อยให้ฟิวอยู่ท่ามกลางคนที่เกลียดมัน นี่คงเป็นครั้งแรกที่ฟิวรู้สึกไม่ดีที่ทุกคนมองมาที่ตัวเขา ตอนนี้ฟิวยืนตัวแข็งอยู่ท่ามกลางผู้คน สองมือกุมเป้าเพื่อปกปิด***และไข่ไว้ แต่ด้านหลังก็ต้องปล่อยให้คนมองไป ผมมองจากเคาท์เตอร์ก็เห็นสายตาของคนที่เคยโดนฟิวต่อว่า โดนแกล้งมองอบ่างสะใจกับเหตุการณ์ในครั้งนี้ แต่ผมที่แปลกใจคือแม้กระทั่งกลุมคนที่เป็นเพื่อนของฟิวก็มีสายตาแบบเดียวกัน "แล้วก็นะ ฟิว ... วันนี้ให้ออกกำลังเต็มที่เวลาด้วยนะ ห้ามออกก่อนยิมปิด" ฟิวทำตัวไม่ค่อยถูก แต่เขาก็พยายามทำเป็นไม่สนใจ เขาค่อยๆปล่อยมือที่ปิด***ออกทำให้ผมเห็นว่าขนาดของมันก็ถือว่าใช้ได้ ขนาดอ่อนตัสอยํคงประมาณ์ 5 นิ้ว ไม่มีอะไรให้เขาต้องอายเลยสักนิด "พวกมึงดูเอาไว้นะ หุ่นแบบนี้แหละคือของจริง" เงียบ... ไม่มีเสียงหัวเราะ ไม่มีเสียงเชียร์ ทำให้ฟิวเพิ่งจะรู้สึกตัวว่าเขาไม่มีเพื่อนมาคอยช่วยเหลือเขาเลย มีแต่คนที่เกลียดเขาแหละอยากเห็นเขาตกต่พไปมากกว่าเดิม