“มีไรแม่”
“ไปเก็บตังค์ให้แม่หน่อย”
“เดี๋ยวนี้เหรอ”
“เอ่อสิ เร็วๆหน่อย บ้านนี้อยู่ไกลด้วย เดี๋ยวจะกลับมาไม่ทันข้าวเย็น” แม่ยื่นสมุดกับกระเป๋าให้ เฮ่อ.....วัยรุ่นเซ็ง
ผมชื่อข้าวปั้นครับ อายุ 19 สูง 172 หุ่นดีสันทัด หน้าตานั้นน่ารักพอไปวัดไปวาได้ไม่อายใคร ผมเรียนมหาลัยที่กรุงเทพแบบลุ่มๆดอนๆไม่ค่อยจะได้เรื่องเท่าไรเพราะเอาแต่เที่ยวซะมากกว่า จนหมดเงินเลยต้องกลับไปอาศัยพ่อแม่ที่บ้านนอก อ้างว่าปิดเทอม กะว่าอยู่สักพักทำตัวดีๆไถเงินสักก้อนแล้วค่อยเข้ากรุงเทพต่อ
บ้านผมเปิดขายของชำใหญ่โตพอดูในหมู่บ้าน แถมตอนนี้แม่ปล่อยเงินกู้ให้ชาวบ้านได้กำไรงามด้วย อยู่ที่นี่ผมนึกว่าจะได้อยู่สบายๆ ขี้เกียจตามนิสัย แต่ไม่เลย พ่อแม่ผมขยันสุดๆไล่ผมตื่นไก่โห่ใช้งานสารพัด เพราะว่าผมเป็นพี่คนโตต้องทำตัวเป็นแบบอย่างให้น้องๆ หมดสิทธิ์อู้เลย ขนาดจะว่าวสักนิดยังไม่มีเวลาเล้ย
แห่ม....อย่างว่าก็คนมันกำลังโตนี่นา ก็ต้องชอบว่าวตามประสาคนไม่มีแฟนสิ ถึงผมจะหน้าตาไม่ขี้เหร่แต่ในเมื่อไม่มีตังค์ ไม่มีมือถืออย่างคนอื่นเขาก็ต้องทำใจล่ะครับ จากบ้านผมขับมอไซด์ออกจากหมู่บ้าน ผ่านทุ่งนาไปไกลถึงเกือบตีนเขาโน่น ประมาณ 8 โลได้ ก็ถึงบ้านหลังหนึ่ง
บ้านไม้กลางเก่ากลางใหม่ ไม้ฝาบ้านนั้นแผ่นเบ้อเร่อเลย หลังคามุงจากอยู่แต่ก็ใหม่ๆซิงๆดูไม่โทรมมากนัก มีมอไซด์เก่าๆคันหนึ่งจอดพิงที่ข้างบ้าน ท่าทางก็พอมีกะตังค์บ้างนิดหน่อย ผมจอดรถลงไปเคาะประตูแรงๆ
“หวัดดีคับ นายเก่งอยู่หรือเปล่า”
เงียบ..... ผมเลยทุบโครมๆๆ
“เฮ่ยยย ได้ยินแล้วเว้ยย” ค่อยยังชั่วนึกว่าจะหลบหน้ากันเสียแล้ว ประตูไม้เปิดผัวะออกมา
โอ้โห...... ผมร้องในใจลั่นเลย นึกว่าจะหน้าถึกๆบ้านนอกๆซะอีก หน้าเถื่อนๆแบบผู้ชายแท้ เคราเขียวครึ้ม ตัวดำกร้านแดด เข้ากันกับเสื้อกล้ามสีขาวกับกางเกงยีนต์ฟิสๆ แขนงี้ล่ำกล้ามขึ้นเป็นลูกกำลังสวย หน้าท้องก็เรียบแบนแน่นปั้ก นี่แหละหุ่นผู้ชายแท้ๆที่ผมอยากได้นักหนา แต่ที่ดึงดูดสายตาให้ลงต่ำลงเรื่อยคือเป้ากางเกงครับ ก็มันเล่นโด่งเด่นเป็นรูป นูนตุงอยู่ในกางเกงนั่นสิครับ รู้สึกจะเกินมาตรฐานชายไทยมากโขอยู่ทีเดียว ผู้ชายบ้านนอกห่าไรวะ เท่ห์เชียว
“มีรายวะ” กลิ่นเหล้าโชยมากับลมปากแก ชัดเลยกำลังเมาจัด
“เอ่อ..เอะ...พี่เก่งใช่ไหม” ผมติดอ่างพูดไม่เป็นประโยคเลย พอถามไป แกก็พยักหน้า “แม่ให้ผมมาเก็บดอกเดือนนี้ เลยมา สิบวันแล้วนะพี่”
“อ้อ ลูกน้าละเอียดเหรอ”
“ครับ”
“บอกแกว่าจะไปจ่ายที่ร้านเอง” แกทำท่าจะปิดประตู
“แต่แม่ว่าวันนี้ต้องจ่ายนะครับ”
“วันเน่กูเมา ไม่มีจ่ายหรอกเว้ย สร่างเมาเมื่อไรกูไปเมื่อนั้น”
เอ้า! แบบนี้ก็แย่สิ เอาไงดีเผ่นกลับไปบอกแม่ก่อนดีกว่าไหม หรือว่า.....ไม่รู้ผมคิดออกได้ไงถึงพูดไปว่า “งั้นผมเอามอไซด์พี่ไปเป็นประกันก่อนล่ะกัน แล้วพี่ค่อยไปเอาคืนนะ”
“เฮ่ย...” แกเปิดประตูออกกว้างก้าวออกมาไล่ให้ผมถอยห่างๆเลย “เมื่อกี้มึงว่าไงนะ”
“เปล่าครับ จะไปจ่ายที่ร้านเองใช่ไหม งั้นผมกลับล่ะครับ” ผมหันหลังหนีทันที เขาว่าอย่าไปหาเรื่องคนเมาเดี๋ยวโดนกระซวกไส้ตายไม่รู้เรื่อง เผ่นก่อนดีกว่า ผมยังไม่ทันถึงมอไซด์ดี ท่อนแขนล่ำๆรัดคอผมจากด้านหลัง หมับ... กูซวยแล้ว
“จะรีบไปไหน...ห๋า.....เมื่อกี้เสียงแข็งเชียวนะมึง”
“โทษครับ”
“เวลาทวงเงิน หัดเสียงอ่อนเสียงหวานมั่งสิวะ แม่มึงน่ะเวลาให้ยืมก็จ๊ะๆจ๋าๆ เมื่อไรก็ได้ คนกันเองฉันไม่คิดดอกโหดหรอก หนอย....ทีเวลาเก็บเรียกกูยังกะหมูกะหมา ดอกขูดกันเลือดซิบๆเลย ไอ้เวร” ท่อนแขนรัดคอผมแน่น อ๊อก!!!!
“ปล๋อยยยยย...” ผมร้องหงิงเสียงเหลือเท่าลูกแมวเลย ฮือ....ผมกลัว เรื่องแค่นี้ถึงจะฆ่ากันเลยเหรอ ไม่เอานะ ผมดึงแขนออกจากคอได้หน่อยพอหายใจได้คล่องหน่อย ก่อนจะรู้ตัวว่าแกเงียบไปเฉยเลย เหล่ตามองถึงเห็นว่าหน้าแกห่างไปแค่คืบเดียวเอง ตามองมาแดงก่ำเลย ก่อนจะเอานิ้วมาจิ้มที่แก้มผม จึ่กๆๆ
“มึงนี่นุ่มนิ่มชะมัด ตุ๊ดหรือเปล่ามึง”
“เปล่าครับ.....” ถามทำไมว่ะ
“เห้อะ เปล่าแน่ะเรอะ” ไม่ถามเปล่า พี่แกสอดมือมาข้างหน้าขยุ้มหน้าอกผมแรงๆ
“โอ้ยย ทำไรน่ะ ปล่อยนะ”
“โฮ๊ะ ตรงนี้ใหญ่เหมือนกันนิ” เขาขยุ้มเป้ากางเกงบีบจนผมเจ็บ
“โอ้ยยย พอแล้ว ผมไม่เล่นด้วยนะ ปล่อย”
“เอ่อ ไม่เล่นก็ไม่เล่น มานี่สิ” เขาโอบรอบคอผมดึงเข้าไปในบ้าน แค่เข้ามาก็ได้กลิ่นเหล้า กลิ่นบุหรี่หึ่งเลย ในบ้านปูพื้นด้วยเสื่อน้ำมันเกลื่อนไปด้วยขวดเหล้าและอีกสองหนุ่มที่กำลังก๊งกันอยู่
“ไอ้ยอด ไอ้อ้วน เถิบไปสิ” เขาเตะก้นคนหนึ่งให้ขยับไป
“อารายกัน” สามคนนี้เป็นพี่น้องกันแน่ หน้าตามีส่วนคล้ายกันบ้าง แต่ต่างที่ส่วนสูงและกล้ามมัด แต่รวมๆแล้วสามคนตัวโตแข็งแรงกว่าผมมาก ทำไงดี เค้าอยากกลับบ้านแล้ว
“เอ้า.....ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็ก๊งกับพวกกูซะ” แกเทแม่โขงเพียวๆใส่เกือบเต็มแก้วมาให้ผม โห...จะฆ่ากันหรือไงเนี่ย ปกติผมก็ดื่มอยู่หรอกนะ แต่ส่วนมากเป็นเบียร์ หรือผสมจางๆเท่านั้น
“ไม่ล่ะครับ ผมไม่เคยดื่ม”
“จะดื่มไม่ดื่ม ถ้ามึงล่อได้หมดแก้วนี้ มึงก็ไปได้เลย”
คำพูดนี้เหมือนให้ความหวังผม แค่หมดแก้วนี้ก็ไปได้ ผมมองหน้าพี่เก่งให้แกยืนยันคำพูดตัวเองอีกที แกพยักหน้าให้ผมลอง เอาวะ....แก้วเดียวไม่ตายหรอก จะได้รีบไปๆเสียที คนแบบนี้ไม่ควรไปยุ่งด้วยมาก ผมค่อยๆยกแก้วขึ้นเทน้ำสีน้ำตาลอ่อนลงคอนาทีแรกมันไม่ค่อยมีรสชาติ นาทีต่อมารสขมเผื่อนๆค่อยๆแผ่ซ่านไปทั่วลำคอ อ๊อก....
อึ่ก.... ผมกลั้นใจดื่มจนหมดแก้ว โอ้ยย...พ่อแก้วแม่แก้ว มันร้อนวูบวาบไปทั่วช่องท้องผมหมด เฮ่อ.......จะตายเสียให้ได้
“ผม...อึ่ก...ผม...หมดแก้วแล้ว” ไปล่ะนะ ผมทำท่าจะลุก
“เฮ่ยๆๆๆ อย่าเพิ่งรีบเด่ อีกแก้วเร็ว” อีกคนไม่รู้ว่าชื่อยอดหรืออ้วน เทใส่อีกแก้วให้
“มาย....ไม่เอา ผมไม่ไหวหรอก เดี๋ยวต้องขับมอไซด์กลับอีก”
“เอ่อ อีกแก้วจะเป็นไรไปวะ ลูกผู้ชายน้ำแค่นี้ไม่เอาถึงตายหรอก” คนตัวเล็กที่สุดในสามพี่น้องเขยิบมานั่งข้างๆยกแก้วขึ้นจ่อถึงปาก ผมเลยต้องตามเลย เกรงใจ..อีกแก้วเดียวเท่านั้น สู้เว้ย!!!
อึ่ก.....
อึ่ก....
อึ่ก.....
ฮ่า...กว่าจะหมดได้ ผมแทบขาดใจพออึ่กสุดท้ายผ่านลำคอไปได้ แกนโลกก็เอียงวูบลงไปพับกับพื้นเสื่อ สามพี่น้องหัวเราะฮ่าลั่นเหมือนตลกนักหนา ผมพยายามยันตัวขึ้น ทำไมตัวกูหนักจังวะ มือแข็งดึงแขนให้ลุกขึ้นมาได้ ถึงค่อยยังชั่วหน่อย อุ้งมือช้อนปลายคางผมไว้
“ ใช้ปากให้พี่หน่อยนะน้อง ชดเชยที่แม่น้องปากเสียกับพี่มานาน มามะ อ้าปากดีๆนะครับ” เขาพูดอะไร ผมไม่เข้าใจเลย เสียงเขาก้องๆเหมือนอยู่ในโรงหนังเลย แต่ผลุบตาลงมองมือที่ยุกยิกแถวๆเอว ผมถึงกับตาเหลือก
“อะ....อะไร ไม่เอา” มือที่ช้อนปลายคางบีบแน่นยังกะคีบบีบให้ผมอ้าปาก เนื้ออุ่นๆมีกลิ่นสาบอับๆแทรกเข้ามาในปาก ผมร้องลั่นเลย มือพลั่กไสให้ออกไปเร็วๆ แต่ดันมีอีกคนมาช่วยจับมือผมไว้ไม่ให้ขัดขืน พี่เก่งจับหัวผมไว้แน่น
“อยู่เฉยๆแล้วดีเองไอ้น้อง พี่แค่อยากระบายอารมณ์หน่อยเดียวเอง ถ้าอยู่เฉยๆให้พี่ทำจนเสร็จล่ะก็พี่จะไม่ทะลวงประตูหลังน้องนะ ว่าไง” ประโยคนี้กึ่งขู่กึ่งปลอบกลายๆ ทำให้ผมต้องหยุดทันที ไม่ว่าจะเมา จะมึนแค่ไหนคนโง่ก็ต้องรู้ว่าเสียที่ปาก ยังดีกว่าเสียที่ประตูหลัง
“พี่เอาจริงเหรอ” คนที่จับแขนผมถาม
“มึงไม่รู้เรอะไง ไอ้ยอด ชายฟันชายนั้นเรียกยอดชายเว้ย แถมได้ฟรีๆไม่ต้องกลัวท้องด้วย ฮะฮะฮะ..”เขาหัวเราะร่วน สองมือจับหัวผมไว้ซอยสะโพกถี่ยิบเลย ผมแทบอ๊วกเพราะมันเกือบถึงคอหอย ต้องปรับตัวไปตามสภาพเท่านั้นถึงจะหายใจหายคอได้โล่ง แกหลับตาซี้ดปากเหมือนเคี้ยวพริกอยู่ คงเสียวเต็มที
ถึงตอนนี้ผมมีแต่ต้องยอมรับเลยว่า ร่วมมือด้วยจะช่วยให้ไม่เจ็บตัวและพี่เก่งแกเสร็จยิ่งไวยิ่งดี ผมจึงทำหน้าที่ตัวเองให้สุดฝีมือ ด้วยรูดริมฝีปากให้กระชับกับเนื้อดุ้นอวบ ห่อปากรัดมันแน่นๆ
“อียยยย.....อ่า....เสียวชะมัด” ไอ้เนื้อแน่นๆแข็งๆแทงผลุบเข้าผลุบออกเล่นเอาผมน้ำลายเยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ มันแทงลึกขึ้นๆ เล่นเอาแทบสำลัก แค่จะอ้าปากเฉยๆรับมันให้หมดก็แทบขาดใจแล้ว พี่เก่งเมามันขนาดกัดฟันกรอดๆ
“ดี.....อูยยยย..มันชิบเป๋ง เก่งกว่าอีน้องจ๋าเสียอีก กูชอบเว้ย” แกครางกระเส่า
“มันเลยสิพี่”
“เอ่อ ปากมันเด็ดจริงๆว่ะ เฮ้ย...ใช้ลิ้นตรงปลายๆด้วย” แกสั่ง ผมในตอนนี้เมาทั้งเหล้า เมาทั้งกลิ่น ในหัวนั้นมึนเบลอไปหมดแล้ว รู้อย่างเดียวว่าต้องรีบทำให้เสร็จๆซะ ผมจะได้รีบๆไปเสียที พี่เก่งถอนตัวมาเกือบสุด เหลือปลายที่มันปลาบชุ่มด้วยน้ำลายผมเยิ้มเป็นสาย ผมละเลงลิ้นที่ส่วนปลายสุดไม่ยั้ง
“โอ้วๆๆๆๆ ซี้ด......อูววววววว” พี่เก่งทำหน้าเสียวซ่านสุดๆ เห็นแล้วมันเกิดอารมณ์หื่นขึ้นมาอย่างประหลาดจนผมปากสั่นไปหมด เสียวที่ท้องน้อยด้วย ไม่รู้ว่าตัวเองเผลอดื่มด่ำไปเยอะขนาดไหน พี่เก่งถึงกับตัวงอเป็นกุ้งเลย
“อ่า...โอ้วๆๆๆๆ อ๊าววววววว” สะโพกแกซอยกระหน่ำเป็นลูกสูบเข้าออกในปากผม มันร้อนไปหมดจนถึงที่สุด เขาชักออกมาพ่นน้ำใส่เต็มหน้าผม
“ฮูววววววว...ฮ่า...อา....พ่อแก้วแม่แก้วเอ้ย......มันโคตรๆ” ผมเป็นอิสระจนได้ จึงถอยมานั่งพิงกำแพงเย็นๆ น้ำอุ่นๆเลอะเต็มหน้ากลิ่นมันแรงมากแต่ผมไม่ได้นึกขยะแขยงอะไรเลย กลับรู้สึกมีความสุขที่มันอาบอยู่บนร่าง ผมลืมตาขึ้นมาเห็นสามพี่น้องยืนมองด้วยสายตาที่หื่นกระหายจัด พอยืนเรียงกันแบบนี้ผมเริ่มแยกออกแล้ว คนชื่อยอดตัวเตี้ยกว่าพี่เก่งหน่อยหนึ่ง ผิวคล้ำกว่านิดหนึ่งด้วย คนชื่ออ้วนท่าจะเป็นคนเล็กสุด ผิวดำแดงกล้ามแขนงี้ใหญ่เป็นบ้า ตัวล่ำประมาณมะขามข้อเดียว
“ผม.....ผมกลับได้ยัง” ผมถามเสียงละห้อย
“จะรีบไปไหนล่ะ ไหนๆมาท้วงหนี้ทั้งที พวกพี่จะให้ดอกน้องเยอะๆเลย ดีไหม เอาให้บานคุ้มกันไปเลย”
อึ่ก! พูดแบบนี้ ผมล่ะเสียวสันหลัง “ไหนว่า....จะไม่ทะลวงประตูหลังผมไง”
“พี่โกหก”
ไอ้!!! ผมไม่ทันจะอ้าปากด่า พวกมันกระชากแขนผมขึ้นมาแบกกันหน้าตาเฉยเลย ผมดิ้นพล่านเลย “ปล่อยนะ กูบอกให้ปล่อย”
พวกมันพาผมมาที่มุมห้อง ไอ้พี่เก่งดึงฟูกมาปูลวกๆให้เสร็จสรรพ ผมร่วงลงกองดังตุ๊บ! สองคนรุมทึ้งเสื้อผ้าผมออกเป็นการใหญ่
“หยุดนะ ปล่อยกูเดี๋ยวนี้ไอ้พวกสัด!!!” ผมโกรธจนหน้าร้อนไปหมดก่อนจะตาลาย เอ๋......ผมเป็นอะไรไปเนี่ย นาทีต่อมาตาถึงเป็นปกติ แล้วก็เห็นไอ้อ้วนยืนเทเหล้าทั้งสองขวดลงบนตัวผมอย่างไม่เสียดายเลย
ซ่า..........
“เว้ยยยย.....พอแล้ว พอ” มันเทรดเต็มหน้าผม กลิ่นเหล้าแรงฉุนเข้าจมูก แสบปากแสบคอไปหมด ผมร้องโวยวายอย่างไร้ประโยชน์ พวกมันสามพี่น้องรุมดูดเหล้าจากตัวผมอย่างเมามัน ทั้งในปาก ตามตัวและกลางหว่างขา สลับกันไปมาจากตัวเปียกเหล้า กลายมาเป็นเปียกน้ำลายพวกมันไปหมด
ผมทั้งร้อง ทั้งดิ้นจนเหนื่อย เรี่ยวแรงไม่มีเหลือ ยิ่งโดนดูดแรงๆที่หว่างขา ผมยิ่งขนลุกเกรียวเสียวซ่านไปทั้งตัว จนเผลอแลกลิ้นกับไอ้พี่เก่งอย่างลืมตัว ผมหมดแรงจะสู้แล้ว ตอนนี้ผมกำลังเสียว สามคนลุกขึ้นยืนล้อมผมที่คุกเข่าอยู่บนฟูกยับๆ อาวุธทั้งสามชี้เด่มาที่ผม มีทั้งใหญ่ กลาง เล็ก แต่เป็นเล็กที่สันทัด แดงก่ำน่าดู แต่ล่ะคนจับหัวผมหันไปชิมของพวกเขาให้ครบ ท่อนเนื้อแกร่งผลุบๆโผล่ๆเข้าออกในปากผมพอให้เพลินๆก็ถูกดึงไปหาอีกอันและอีกอันจนผมเมื่อยปากไปหมด
“ไม่ไหวแล้ว พี่เก่ง ผมขอประเดิมก่อนนะ” ไอ้อ้วนว่า
“เฮ่ย กูก่อนสิวะ กูเป็นพี่มึงนะ”
“ให้พี่ก่อนก็หลวมหมดสิ ให้ฉันก่อนดีแล้ว” พูดแล้วก็ดึงเอวผมให้โก้งโค้งสูงๆ
“เอ่อก็ได้ แต่เบาๆนะเว้ยเหลือให้กูมั่ง” ไอ้พี่เก่งปิดปากผมด้วยเนื้อท่อนอวบใหญ่ ขณะที่ไอ้อ้วนแหกก้นผมออกแล้วถุยน้ำลายลงพอให้ชุ่ม แล้วสอดนิ้วเข้าไปเป็นการเบิกทางก่อน ผมได้แต่ร้องอู้อี้ท้วง ขยับหนีไปไหนไม่ได้เลย มัชจุราชร้อนๆเดินหน้าเข้าประตูบางๆของผม มันค่อยๆแหวกปากประตูเข้ามาอย่างง่ายดาย
ผมได้แต่ร้องครางด้วยความเจ็บปวดระคนเสียว หัวอวบใหญ่มันเข้าๆออกๆประตูผมคล้ายจะให้ชินกับการเคลื่อนไหว พอผมเผลอคลายตัวหน่อยเดียวมันก็ดันเข้ามาเป็นคืบ
“อือ!!!” ผมร้องลั่นน้ำตาไหล เสียงอู้อี้อยู่ในปากเพราะโดนอุดไว้แน่น ไอ้พี่เก่งกับพี่ยอดหัวเราะชอบใจ เอามือขยี้ผมแล้วผลัดกันสาวยาวๆกับปากผมสลับกันไปมาจนผมร้องไม่ออก ขณะที่ข้างหลังก็โดนยัดเข้ามาจนมิด ขนหยาบๆถูไถกับก้นผมไปมา ทำให้จักกะจี้สลับกับแน่นอึดอัด สามพี่น้องเริ่มประสานจังหวะกันทำให้ผมคลายความเจ็บไปได้มาก
โดยเฉพาะข้างหลังที่บรรเลงเพลงสาวสั้นๆกระหน่ำแบบลืมตายเลยทีเดียว แล้วสลับกับลีลาควงสว่านเล่นให้สยิวซาบซ่าน แล้วแย็บเน้นๆสั้นๆพอเป็นกระสัยพอเพลินได้ที่ก็เปลี่ยนมากระหน่ำยิงเปรี้ยงๆๆๆๆ ซะหัวโยกหัวคลอน ลีลาแกกระชากกระชั้นเอาหัวใจผมจะวาย แต่ล่ะนาทีช่างเป็นเวลาแห่งความเสียวกระสันสุดๆ ผมกลั้นอารมณ์ไว้ไม่อยู่แล้ว มันทั้งปากบนปากล่างเลย
“อาๆๆๆๆ มันจริงๆเลย มันฟิสดีจัง”
“อือออออออ” ผมร้องครางด้วยความเสียว มันจะไม่ไหวแล้ว ข้างในผมกำลังจะละลาย
“ก้นตอดดีชิบ......อูยยย......สะใจชะมัด ถึงไม่ใช่ผู้หญิงก็ทั้งนิ่มทั้งขาว ฮะฮะ....เอามันดีเว้ย....... อาๆๆๆ อึ้บๆๆๆ...นี่แน่!!!ดอกนี้กูให้เต็มที่เลย....นี่ๆๆๆๆ...อ้าๆๆๆๆๆอูววววว...” ไอ้อ้วนกระหน่ำซัมเมอร์เซลล์ให้ผมอย่างไม่นับ จนไอ้พี่เก่งกับพี่ยอดต้องปล่อยให้เล่นผมเต็มที่
ผมเข่าอ่อนต้องซบหน้ากับฟูก ปั้นท้ายโก่งมีไอ้อ้วนเสยอย่างเอาเป็นเอาตาย เสียงกระทบได้น้ำ ได้เนื้อ ดังพั่บๆๆๆๆๆ ลั่นห้อง โอ้ย ผม.....ผมกำลังจะตายแล้ว จะตายอยู่แล้ว
“อ่า!!!!! โอ้ๆๆๆๆๆๆ...เบา.....อูยยย เบา”
ยิ่งผมบอกให้เบาแกยิ่งใส่ไม่เลี้ยงเร่งกระแทกเร็วและแรงอีกเท่าตัว ผมถึงกับสั่นพั่บๆๆๆๆๆ สัญญาณบ่งบอกว่าจวนเจียนเต็มทนมาจากในตัวผมครับ ไอ้อ้วนกระแทกหนักหน่วงซ้ำๆถี่ยิบเป็นสิบ ผมถึงกับคลั่งร้องไม่เป็นภาษาคนเลย มือว่าวให้ตัวเองเป็นระวิงจนทะลักออกมาก่อน
“อ่าๆๆๆ..... ย่าๆๆๆๆ....กูออกแล้วววว...เว้ยยยยยยยย...อ้าๆๆๆ” ร่างแน่นแกร่งของไอ้อ้วนเกร็งและกระตุกเฮือกๆๆ ไม่กี่ที ก่อนจะกระแทกสุดแรงแล้วแช่คาเอาไว้ในตัวผมอย่างนั้น มันทิ้งตัวมากอดซบผมด้านหลังหอบแฮ่กๆพร้อมๆกับผม หัวใจแกเต้นแรงจัวหวะเดียวกันเลย พอเราถอนตัวจากกัน น้ำลื่นๆมากมายไหลทะลักออกมา ผมขาสั่นพั่บๆนอนหมดแรงจะลุกแล้ว
“เป็นไงวะไอ้อ้วน”
“มันโคตรๆ” ไอ้อ้วนหัวเราะชอบใจ นอนแผ่อย่างไม่อายพี่น้องมันเลย ไอ้พี่เก่งเข้ามา
“มา....ตาพี่มั่ง”
ผมยกมือไหว้เลย “พอเถอะพี่ ....แค่คนเดียวผมก็จะตายแล้ว พี่อีกสองคน หมอไม่รับเย็บผมแน่”
“ได้ไงวะ พวกกูพี่น้องกันมีไรก็แบ่งกันกินแบ่งกันใช้เว้ย เป็นเมียพวกกูแล้วก็ต้องเป็นให้ครบทั้งสามคนเลย ไม่งั้นไม่เท่าเทียม แล้วพวกกูเองก็ยังไม่มีเมีย บุญของมึงแล้วนะที่มีผัวคราวเดียวตั้งสามคน”
“พูดหมาๆนี่หว่า” ผมอยากจะด่ามันให้มากกว่านี้ แต่นึกไรไม่ออกแล้ว นอกจากอยากร้องไห้ ไอ้พี่เก่งเข้ามาทำให้ผมร้องไห้ไม่ออกอีก มันจับผมให้แหกขากว้างเปิดทางให้มันแทงจึ้กพรวดเดียว ฝังทุกอย่างมิดชิดสนิทแน่น ผมถึงกับครางเสียงกระเส่า
“อ่า.......”
“เป็นไงล่ะ ชอบล่ะสิ”
“พี่เก่งเร็วหน่อย ฉันรออยู่นะ”
“เอ่อๆๆ กูรู้แล้วน่า” ไอ้พี่เก่งดึงหน้าผมดูดปากแรงๆ ดูเหมือนแกจะชอบแลกลิ้นไปขย่มไปเพราะทำพร้อมๆกันได้เสียวมากเลยครับ ผมทนได้แป๊บเดียวเท่านั้นก็ครางหงิง ต้องร่วมมือกับแกในที่สุด เราแลกลิ้นกันอย่างเมามันดูดจนน้ำลายเยิ้ม ส่วนสะโพกก็ซอยยิกๆ
“อูยยยย.....ฟิสดีอย่างที่ไอ้อ้วนว่าเลย เจ๋งจริงๆนะเมียกู ตอดแรงๆ อ่า” ไอ้พี่เก่งเกี่ยวขาผมขึ้นพาดที่ต้นแขนทั้งสองข้าง ยันมือกับฟูก หน้าแกห่างจากผมนิดเดียวเรามองตากันเห็นความหื่นกระหายชัด จากสีหน้าและลมหายใจ โอยยย....ผมก็เป็นคนนะ ไม่ใช่ตอไม้จะไม่ให้เสียวได้ไง ยิ่งตอนพี่แกบดปากลงมาขยี้ผมพร้อมๆกับทิ่มแทงแบบไม่นับ นี่โดนใจผมสุดๆ
“อื้อ อืม...อืม”
“ฮ่า....สุดยอดเลยเว้ย” ไอ้พี่เก่งปล่อยให้ผมได้หายใจแต่ยังไม่เลิกซัดผมป้าบๆๆๆ ก่อนจะพูดบางอย่างออกมา “นี่ ไอ้ยอด มึงเข้ามาสิวะ จะได้ไม่เสียเวลา”
“อ๊า....ไม่เอานะ....ผมไม่ไหว จะฆ่ากันหรือยังไง”
“เฮ่ย เซ็กส์ไม่ทำให้ตายหรอกเว้ย มีแต่ทำให้มันยิ่งขึ้น มาเว้ย” ไอ้พี่เก่งจับขาผมดันขึ้นจรดอก ไอ้พี่ยอดก็ยัดหมอนมาหนุนให้ผมแหงนหน้าขึ้นอีก สองคนพี่น้องจับขาผมกางคนหนึ่งเล่นบน คนหนึ่งเล่นล่าง พร้อมๆกันเอาผมทั้งสยิวทั้งสะท้าน
“อูววววว....”
“เด็ดจริงๆเลยว่ะ ไอ้นี่ ไม่ยักรู้ว่าลูกน้าละเอียดจะเด็ดขนาดนี้”
“นั้นดิ อูววว ทั้งตอด ทั้งรัดกูอย่างนี้ รักตายห่าเลย” สองพี่น้องหัวเราะชอบใจขณะที่ยังขย่มผมอย่างเอาเป็นตาย อารมณ์หื่นกระหายที่คอยยัดเหยียดใส่ซ้ำแล้วซ้ำอีกทำให้ผมคิดอะไรไม่ออกนอกจากกามารมณ์ที่ได้รับ มันระเบิดครั้งแล้วครั้งเล่า จากไอ้พี่เก่งก็เป็นไอ้พี่ยอด ที่จับผมนั่งขย่มตอ สองมือจับสะโพกผมโยกขึ้นลงยังกะจับของเบาๆ
“อูยยยย....ดี แรงๆ... ขย่มแรงๆ…ขย่มลงมาอีก”
พี่ยอดไม่ใช่คนหน้าตาหล่อ แต่ถึกแล้วล่ำ หน้าตาตอนโดนผมขย่มนี่หื่นสุดๆ แกจะกัดปากตัวเองท่าทางจะเสียวจัดนี่เร้าอารมณ์ผมจริงๆ แล้วไอ้อ้วนเข้ามากัดนมผมแรงๆทั้งสองข้าง โอยยย ผมถึงกับพุ่งออกมาเลย
“อ๊า!!!!!! โอ้ยยๆๆๆๆ อ๊า” ผมทะลักออกมาไม่นับ ไอ้พี่ยอดยังไม่ถึงจึงเร่งสปีดเด้งใส่ผมเป็นระวิง โดยมีไอ้อ้วนคอยจับตัวผมให้รับแกเน้นๆเนื้อๆ
“อึ่ยๆๆๆๆ...มันเว้ย ซี้ดดดด......เสียว....แม่งเอ๊ย โคตรพ่อโคตรแม่ กูไม่ได้เสยใครได้มันเท่านี้มาก่อน...อูยยยย กูชอบๆ อ๊า!!!!!!! เว้ยยยย” แกกระหน่ำใส่ผมหลายสิบครั้งก่อนกระตุกเฮือกๆ ข้างในพ่นออกมาแรงสบกว่านัดกว่าจะสงบ ผมหมดแรงตัวเปียกเหงื่ออ่อนป้อแป้หมด นึกว่าจะจบแล้ว แต่สามพี่น้องยังเวียนกันเอาผมอีกหลายรอบจนผม สลบไป
ต่อคับ
แสงสว่างส่องให้เห็นฝ้าเพดานห้องที่คุ้นตา วินาทีแรกที่ผมลืมตาเห็นเพดานห้องตัวเอง ผมต้องถามตัวเองว่า ตายหรือยัง? พอเห็นลมเอื่อยๆพัดผ้าม่านปลิว ถึงรู้ว่ายังไม่ตาย แค่กลับมาอยู่ที่บ้านตัวเองเท่านั้น ขอบคุณสวรรค์ที่ไม่พรากผมไปก่อนวัยอันควร ผมไม่อยากเป็นหัวข้อข่าวให้อับอายขายหน้าว่า เด็กหนุ่มวัยรุ่นโดนผู้ชายรุมข่มขืนจนตายหรอก
ก๊อกๆๆ ประตูเปิดเข้ามาเป็นแม่ที่ยกกับข้าวมาให้
“ตื่นแล้วเหรอ แม่กำลังห่วงอยู่เชียว”
“ผมกลับมาได้ไงฮะ” ผมถามเสียงแหบเลย
“ก็วันนั้นแม่รอแกจนฟ้ามืดก็ไม่เห็นกลับมา กำลังจะชวนพ่อเขาออกไปตามหาแล้ว ก็เจอไอ้เก่งกับน้องๆแบกแกกลับมาพอดี เขาบอกว่าแกไปเป็นลมแดดที่บ้านเขา รออยู่นานก็ไม่เห็นฟื้นเลยพามาส่งบ้าน แกน่ะมีไข้นอนซมไปเป็นวันเลยนะ รู้ตัวไหม”
“เหรอ.....” ผมครางเสียงแหบแห้ง ไอ้พวกนั้นมันล่อเขาซะ......อูยยย ยังเจ็บตูดอยู่เลย
“แม่ต้มข้าวมาให้กินซะ แม่ต้องขายของก่อน รีบๆหายนะไอ้ปั้น”
“ครับ” เรื่องอะไรผมจะรีบหายล่ะ ก็ระบมซะขนาดนี้ผมต้องถนอมตูดไว้หน่อย ไม่งั้นอาจเข้าห้องน้ำแบบไม่ต้องเบ่งก็ได้ ผมนอนซมเอาเรี่ยวเอาแรงไว้ก่อนครับ หลับให้อิ่มพักให้ร่างกายดีขึ้น จนครบอาทิตย์คิดว่าจะขอเงินแม่เข้ากรุงเทพเสียที
“แม่....” ผมหอบข้าวของใส่เป้ลงข้างข้างล่าง เตรียมตัวจะไปล่ะ
“แม่อยู่หน้าบ้านจ๊ะ” น้องคนเล็กบอก ผมก็รีบออกไปหาเลยจะได้รีบไปเสียที พอเห็นแม่นั่งคุยอยู่กับใคร ผมเบรคจึ่กแทบไม่ทัน
“อ้อ อยู่นี่เอง หายดีแล้วใช่ม้า” ไอ้อ้วนเห็นหน้าผมก็ยิ้มร่าเข้ามาคว้ามือผมไว้ทันที
“แก...ไอ้...ไอ้.....”
“ข้าวปั้น ลุกได้แล้วเหรอ มานี่สิ” แม่กวักมือเรียกผม งงล่ะสิ เรื่องอะไรกันเนี่ย ไอ้อ้วนก็ลากแขนผมไปจนได้ ไอ้พี่เก่งกับ ไอ้พี่ยอดเห็นผมก็ยิ้มกว้าง ลูกตางี้วิ้งๆเลย พวกมัน....ไม่ได้มาดีแน่ แต่แม่ผมยิ้มหน้าบานเก็บตังค์มัดหนังยางเป็นมัดเลย
“พี่ๆเขามาจ่ายดอกให้แม่ครบหมดแล้ว”
“เหรอครับ” ผมพยายามดึงมือออก แต่ไอ้อ้วนมือแข็งเหนียวหนึบเลย
“ที่นี้ แม่อยากวานหน่อย มีที่ดินแปลงหนึ่งที่แม่อยากมานานแล้ว พ่อเก่งเขาเป็นนายหน้ากำลังจะไปตีราคาที่ดิน แต่วันนี้แม่ไม่ว่างเลย ปั้นเอาโฉนดไปที่ดินตีราคาให้แม่หน่อยได้ไหม”
“ที่ดิน?? ตีราคาเหรอ”
“ใช่ แค่เอาสำเนาโฉนดไปกรมที่ดินถามเขาว่าที่แปลงนี้ประเมินราคาเท่าไร เขาก็จัดการให้เองแหละ เราแค่ไปนั่งรอเฉยๆ นี่พี่เขาอาสาจะส่งให้ด้วย”
แผน...นี่ต้องเป็นแผนแน่ๆ เห็นหน้าก็รู้เลย “แม่ ผมจะกลับกรุงเทพแล้ว ไปให้ไม่ได้หรอก ไว้ให้พ่อไปเถอะฮะ”
“อ้าว?? นึกยังไงจะไปกรุงเทพวันนี้ล่ะ ไหนว่าปิดเทอมอยู่ไง”
“ง่า.....ผมกะว่าจะไปทำงานพิเศษด้วยฮะ”
“งานพิเศษ”
“ครับ สมัครไว้แล้ว ไม่ไปไม่ได้ แม่ฮะขอตังค์หน่อย” ประโยคสุดท้ายผมต้องกระซิบแบบเน้นเสียงหน่อยไม่งั้นแม่อิดออดอยู่นั้นแหละ แม่ทำหน้าผิดหวังไม่น้อยแต่ก็หยิบเงินให้ผมอยู่ดี
“อย่างนั้นก็ไว้วันหลังล่ะกันนะครับ เดี๋ยวพวกผมไปส่งน้องเขาที่ท่ารถเลยล่ะกัน”
ห๊า?? ผมหันไปมองหน้าพวกมัน
“อ้อ พอดีเลย งั้นก็วานเลยล่ะกันนะจ๊ะ”
“เฮ้ๆๆๆ ทำอะไรน่ะ” กระเป๋าเป้ผมโดนดึงออกไปแล้ว แม่ดึงไปกอดเบาๆทีหนึ่ง ทำเอาพูดไม่ออเลยว่า ผมเปลี่ยนใจแล้ว!!!
“โชคดีล่ะ เดินทางปลอดภัยนะ”
“แม่...แม่ๆๆๆ ผม....”
“เอ้า...ไปกันเร็ว เดี๋ยวก็ตกรถหรอก” สามพี่น้องลากผมไปที่รถกะบะเก่าๆ ที่นั่งข้างคนขับอัดเข้ามาตั้งสองคนแถมลากผมขึ้นไปนั่งตักพวกมันอีก
“ปล่อยนะ กูไปคนเดียวได้ ไม่ต้องพึ่งพวกมึงหรอก ปล่อยดิ”
“แน่ใจเหรอว่าจะได้ไป” ไอ้พี่เก่งว่าเป็นนัยๆ ตอนเหยียบคันเร่งออกจากหน้าบ้านผม รถเก่าๆวิ่งปุเลงๆไปตามถนนดินแดงฝุ่นตลบ
“นี่....พวกมึงจะไปส่งกูที่ท่ารถใช่ไหม” ถึงจะหวั่นใจนิดๆแต่ก็คิดในแง่ดีไว้ก่อน บางทีไอ้พวกนี้คงไม่บ้าขนาดนั้นมั่ง
“จะไปส่งทำไมท่ารถ” ไอ้พี่เก่งหันมามองหน้าผมแวบหนึ่ง “ไปอยู่บ้านเป็นเมียพี่ดีกว่า”
“พวกมึง......จะบ้าหรือไง” ผมเดือดดาลแต่ไม่รู้จะอาละวาดยังไงในที่แคบๆอย่างนี้ “พวกมึงไม่มีไรทำเหรอ”
“มีสิ ก็ที่กำลังพาเมียกลับบ้านนี่ไง”
สามพี่น้องหัวเราะฮ่า แต่ผมสิแทบบ้า มันเลี้ยวรถมาจอดหน้าบ้านหลังเดิมที่ผมเคยมา ไอ้อ้วนหิ้วขาไอ้พี่ยอดหิ้วเอว แบกผมออกจากรถ
“พวกมึงน่ะบ้า กูไม่ใช่เมียพวกมึงนะ ปล่อยสิเว้ย”
“ไม่ใช่เมียเหรอ” ไอ้พี่เก่งเดินมาเชยคางผมขึ้น “มึงน่ะยอดเมียเลยรู้หรือเปล่า กูชอบมึง”
“หา??”
“มึงอึดดี แถมทนพวกกูสามคนได้ ที่ผ่านมาอย่าว่าแต่สามเลย คนเดียวยังเอาไม่รอดสักราย สาวๆหนีพวกเราหมด มีมึงคนแรกนี่แหละที่ร่านได้ใจพวกกู”
“ใช่ มึงเองก็ชอบลีลาพวกกู ยอมรับมาเถอะ”
“หนวกหูเว้ย” ผมเหลืออดแล้ว ตะโกนสุดเสียงแล้วดิ้นลงมายืนห่างๆ “กูเป็นผู้ชายเว้ย ไม่ใช่เมียใคร!!! แล้ว.....ที่ทำให้วันนั้นเพราะกูไม่ใช่ตอไม้ โดนทำซะขนาดนั้นใครมันจะไม่มีอารมณ์ว่ะ พวกมึงไปหาเมียที่อื่นเว้ย กูไม่เอาพวกมึงเด็ดขาด”
สามพี่น้องมองหน้ากันเชิงปรึกษาก่อนหันมามองผม
“งั้นไปสิ ถ้ามึงวิ่งไปถึงถนนใหญ่ได้กูจะปล่อยมึงไป แต่ถ้าใครจับมึงได้ก่อน คนนั้นก็ได้เล่นก่อน”
“อะ...อะไรนะ เฮ้ยๆๆๆ กูไม่เล่นนะเว้ย” ผมถอยไม่เป็นท่า พวกมันสามพี่น้องตรงเข้ามา ผมต้องหันหลังโกยอ้าวสิ วิ่งให้สุดตีนไปให้ถึงถนนใหญ่ แต่ถนนลูกรังคดเคี้ยวต้องวิ่งตัดทุ่งหญ้าไป ผมวิ่งฝ่าดงหญ้าสูงท่วมหัวไปได้ไม่เท่าไรก็โดนรวบเอวล้มลงบนกอหญ้านุ่มๆ
“อย่านะ ปล่อยกู ปล่อย.....” ผมโดนจับพลิกตัวขึ้นมาเห็นหน้าไอ้พี่เก่งแวบเดียวก่อนโดนมันกอดแน่นพร้อมกับแนบจูบลงมา ผมดิ้นไม่ออกเลย เพราะจูบมันหวานจริงๆ ไปหัดมาจากไหนว่ะ ครั้งแรกมีแต่ดูดกับกัด ครั้งนี้มันจงใจละเลียดช้าๆ นวดลิ้นผมไปมาแล้วดูดเบาสลับแรงๆ ฮู่.....ขนลุกวุ้ย
“ว้า....พี่เก่งได้อีกแล้ว เซ็งเลย”
“เฮ่อ...เกิดเป็นน้องก็ขาสั้นกว่าพี่อย่างงี้แหละว่ะ” ไอ้พี่ยอดกับไอ้อ้วนหัวเราะชอบใจก่อนลงมาร่วมวงด้วย “ขอสนุกด้วยคนนะเมียจ๋า”
กางเกงยีนต์ฟิสเปรี้ยะของผมถูกถลกลงไปกองที่หัวเข่า ขาโดนดันขึ้นชี้ฟ้าโด่เด่ ไอ้พี่ยอดดูดดื่มผมซะสั่นระริกเลย เสียววาบๆไปหมด ส่วนไอ้อ้วนละเลงลิ้นในที่ประตูหลังผมอย่างไม่รังเกียจ ลิ้นมันแหย่ไปขอบๆเล่นเอาเสียวจี้ดจ้าดไปทั้งตัว
“อืม...อืม!” ผมประท้วงเล่นรุมกันอย่างนี้ผมก็แย่สิ พวกมันแต่ล่ะคนไม่สนอะไรเลย นอกจากเอาอยู่ท่าเดียว แล้วผมก็ระทดระทวยแพ้อารมณ์ตัวเองอีกจนได้ ท่ามกลางท้องฟ้าสีครามสดใส ยอดดอกหญ้าที่สูงกำลังเอนไหวลู่ไปตามลม มันช่างสวยงามในสายตาของผม ไอ้พี่เก่งคล่อมตัวเหนือผม มันยิ้มกว้างเหมือนดีใจ ก่อนแทรกตัวเองเข้ามาเติมผมช้าๆจนเต็ม รสชาติของการเป็นหนึ่งเดียวกันนี่มันช่างหวานซ่านเหลือเกินจนผมอดครางด้วยความชื่นชมไม่ได้
“น้องปั้นจ๋า.....อย่าไปเลยนะกรุงเทพ.....อยู่เป็นเมียพี่ที่นี่นะ”
เขาพูดอะไรมากกว่านี้อีกแต่ผมหูอื้อแล้ว ได้ยินแต่เสียงลมซาบซ่านที่พัดมาและเสียงหัวใจตัวเองเต้นตึกตัก ประสานกับจังหวะที่ดุดันไม่หยุด
ผมว่าบ้านนอกก็ดีอย่าง ทุ่งกว้าง ต้นไม้ใหญ่กลิ่นลมสดชื่น กลางท้องทุ่งที่กว้างใหญ่นี้ไม่มีใครเห็นเลยว่าพงหญ้าหนึ่งไหวระรัวไม่หยุดนานนับชั่วโมง แถมมีเสียงแว่วมากับลมว่า
“อ๊า.....อ้า....แรงอีก พี่จ๋า”
“ดีๆๆ... อึ๊บๆๆๆ...อูยยยยย...ขย่มลงมาแรงๆ ...ดีๆๆๆ... อย่างนั้นๆ... อูยยๆๆ”
“มา.....ให้พี่ทำแรงๆ มันกว่านะ......พี่ชอบแรงๆ”
“อูววววววววววววววววววววววววววววว”
หลังจากนั้น....ผมก็ไม่ได้กลับกรุงเทพอีกเลย
The End
มันไม่มีอะไรมาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น