ตอนที่ ๒ มื้อเย็น
มื้อเย็นมื้อนี้ช่างเป็นมื้อที่ นนท์ ค่อนข้างจะกินข้าวเงียบที่สุดโดยไม่คุยกับใครเลย หนุ่มน้อยก้มหน้าก้มตากินข้าวพร้อมกับยิ้มกรุ้มกริ่มอย่างเป็นสุข ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะว่าตอนนี้หนุ่มน้อยกำลังยื่นเท้าไปเขี่ยที่เป้ากางเกงของพิชิตที่นั่งกินข้าวอยู่หัวโต๊ะ พิชิตเองก็ดูเหมือนว่าจะตีหน้านิ่งทำเป็นหันไปคุยกับเมียราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ก็มีแอบเหลือบมองหน้าลูกชายอยู่เป็นระยะพร้อมกับการขยิบตาเป็นการเตือนเป็นพักๆ แต่กลับเป็นการทำให้นนท์รู้สึกสนุกยิ่งกว่าเก่าเสียอีก พิชิตเลยได้แต่ถอนหายใจเฮือกๆเพราะต้องคอยข่มอารมณ์ของตัวเองไม่ให้มันพลุ่งพล่านไปมากเดิม
“เป็นอะไรคะคุณ ชั้นเห็นคุณถอนหายใจหลายทีละ มีอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าคะ” ผู้เป็นเมียเอ่ยถามด้วยอาการเป็นห่วง
“นั่นสิฮะพ่อ พ่อไม่สบายหรือเปล่าฮะ หน้าแดงเชียว” หนุ่มน้อยแกล้งไถ่ถามทั้งๆที่รู้ว่าสาเหตุเกิดจากตนเอง
“ป่ะ เปล่า ไม่ได้เป็นอะไร กินข้าวๆ” พิชิตเอ่ยตอบอย่างติดๆขัดๆก่อนจะตักข้าวเข้าปาก
หลังจากที่กินข้าวมื้อเย็นเสร็จ แพรพรรณ ก็ขอตัวขึ้นไปทำธุระส่วนตัวปล่อยให้สองพ่อลูกนั่งดูทีวีอยู่ที่ห้องรับแขกกันตามลำพัง ทันทีที่แพรพรรณพ้นสายตาหนุ่มน้อยที่นั่งอยู่ข้างกายพิชิตก็เอื้อมมือมาคว้าหมับเข้าที่เป้ากางเกงของพิชิตทันทีก่อนจะเลื่อนมือคลำหาแนวของท่อนลำแล้วกำมันไว้ในมือ
“แม่อยู่ข้างบนนะลูก” พิชิตเอ่ยปรามลูกชาย
“แม่อยู่ข้างบน เราอยู่ข้างล่าง แม่ไม่เห็นหรอกฮะ” หนุ่มน้อยเอ่ยกับพิชิตด้วยเสียงแผ่วเบาราวกระซิบ พิชิตส่ายหัวให้กับคำพูดของลูกชายพร้อมรอยยิ้มก่อนจะเอื้อมมือโอบไหล่ลูกชายเข้าหาตน
“รักแร้พ่อหอมจัง” หนุ่มน้อยพูดพร้อมกับละมือจากที่กำลำควยมารั้งแขนเสื้อของพิชิตขึ้น เส้นขนรักแร้สีดำที่เรียงตัวเป็นแผงอยู่ใต้วงแขนมันไม่ได้ดูรกรุงรังแต่มันดูสวยงามน่าสัมผัส หนุ่มน้อยจับแขนข้างหนึ่งของพิชิตยกขึ้นเพื่อที่จะได้พินิจมองดูรักแร้ได้อย่างถนัดตา ก่อนจะเอามือมาลูบแผงขนเล่นเบาๆพร้อมกับสายตาที่จับจ้องมันอย่างเป็นประกาย หนุ่มน้อยค่อยๆก้มหน้าลงเอาจมูกซุกไซร้ที่รักแร้ก่อนจะสูดดมเอากลิ่นกายใต้วงแขนของพิชิตเข้าเต็มปอด ดูเหมือนว่ากลิ่นรักแร้ของพิชิตจะทำให้หนุ่มน้อยอย่างนนท์เคลิบเคลิ้มเสียแล้ว
“หอมจังเลยฮะ” หนุ่มน้อยเอ่ยชมพร้อมรอยยิ้ม ขณะที่พิชิตได้แต่นั่งมองหน้าลูกชายนิ่ง แต่ยังไม่ทันที่พิชิตจะเอ่ยอะไรกับลูกชาย เสียงฝีเท้าที่กำลังจะเดินออกจากห้องของแพรพรรณก็ดังขึ้น ทำให้ทั้งสองพ่อลูกรีบจัดการกับตัวเองให้เป็นปกติ นนท์เองคงจะรู้สึกคึกคักขึ้นมาจนต้องเอื้อมมือไปคว้าเอาหมอนอิงมาปกปิดการผงาดของจู๋ตัวเองที่ดุนดันกางเกงขึ้นมา ทำเอาพิชิตถึงกับหัวเราะหึๆที่เห็นลูกชายตนแสดงอาการเช่นนั้น
“นนท์ ไปอาบน้ำได้แล้วไป” แพรพรรณกล่าวกับลูกชาย หนุ่มน้อยพยักหน้ารับก่อนจะรีบลุกผลุนผันวิ่งขึ้นบ้านไป เพราะกลัวว่าผู้เป็นแม่จะเห็นเหมือนกับที่พ่อเห็นเมื่อก่อนหน้านั้น
ทันทีที่นนท์วิ่งเข้าห้องเรียบร้อยแล้วก็จัดการเปลื้องเสื้อผ้าออกทันที ร่างติดอวบนิดๆ ค่อนข้างสูงใหญ่ราวกับเด็กสิบสองปี ผิวเนื้อขาวๆหน้าตาน่ารักฉบับเด็กชายวัยสิบขวบดูแล้วสมกับที่เป็นลูกนายทหารลูกพยาบาล หนุ่มน้อยวิ่งเปลือยกายโทงๆเข้าห้องน้ำไป เป็นเวลาเดือนกว่าแล้วที่นนท์สามารถอาบน้ำและจัดการกับธุระของตัวเองได้ หนุ่มน้อยค่อยๆเปิดน้ำให้ไหลจากฝักบัวก่อนจะเยื้องกายเข้าไปแทรกอยู่ใต้สายน้ำที่ไหลลง มือน้อยๆค่อยๆลูบไล้เรือนกายนุ่มนิ่มจากใบหน้า ลงสู่ลำคอ แผ่นอก หน้าท้องที่ราบเรียบ แล้วมาหยุดอยู่ที่ลำจู๋ของตัวเอง เพียงแค่สายตาที่กวาดมาเห็นมันถึงกับทำให้นนท์ถึงกับใจเต้นตุ้มๆต่อมๆและผงาดขึ้นแทบจะทันที นนท์ค่อยๆเลื่อนมือลงไปลูบคลำที่ท่อนลำแล้วกำมันไว้ในมือก่อนจะกำท่อนลำเน้นๆแล้วรูดขึ้นลงๆเป็นจังหวะ ยิ่งรูดก็ยิ่งมัน ยิ่งมันก็ยิ่งเสียว จนถึงกับตัวงอ หนุ่มน้อยอ้าปากหว๋อหลับตาพริ้ม สาวมือยิกๆ จิกนิ้วเท้าลงพื้นห้องน้ำ ส่วนมืออีกข้างต้องดันผนังห้องน้ำเอาไว้เพราะความเสียวแท้ๆที่ทำให้หนุ่มน้อยถึงกับเข่าอ่อนจนต้องหาที่ยึด เสียงหายใจทางปากกระเส่าหอบแฮ่กๆ
“อ๊าๆๆๆๆๆๆๆพะ พ่อออออออออ” หนุ่มน้อยร้องครางเป็นเฮือกสุดท้ายพร้อมกับการพร่ำเพ้อถึงพ่อก่อนจะกระตุกหงึกๆทั้งร่าง หนุ่มน้อยก้มหน้าลงมองที่ลำเอ็นของตัวเองที่กำลังกระตุกหงึกๆเป็นระยะๆก่อนจะยิ้มออกมาที่มุมปาก ‘นนท์รักพ่อชิตจังเลยฮะ’ หนุ่มน้อยคิดในใจก่อนจะหันมาสนใจกับการอาบน้ำต่อจนเสร็จ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น