เรื่องมันมีอยู่ว่า ผมเป็นนักศึกษาจบใหม่มาจากมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งทางฝั่งภาคเหนือ
หลังจากผมเรียนจบปี 4 ในขณะที่เพื่อนๆหลายคนตัดสินใจไปหางานทำที่กทม.
แต่ผมตัดสินใจย้ายถิ่นฐานมาปักหลักหางานทำที่เกาะภูเก็ต
ก่อนที่ผมจะเดินทางลงมายังจังหวัดภูเก็ต ผมก็ได้ฝากให้เพื่อนที่อยู่ที่ภูเก็ตช่วยหาที่พักให้ผมหน่อย
ขอแบบไม่อยู่ในเมืองจอแจ แต่ไม่ไกลจากเมืองมาก จนในที่สุดเพื่อนก็หาที่พักให้ผมได้
หลังจากได้ที่พักแล้วผมก็ตัดสินใจเดินทางบินลงมายังจังหวัดภูเก็ต
วันแรกที่มาถึง สภาพที่พักของผมก็เป็นบ้านพักหลังเล็กๆ ซึ่งมีอยู่กันแค่ 4 หลังเอง
เนื่องจากเจ้าของที่ตรงนี้เค้ามีบ้านเค้าอยู่แล้ว แต่มีพื้นที่เหลือนิดหน่อย เลยเอามาปลูกบ้านไว้ให้คนเช่าต่อ
บ้านแต่ละหลังจะมีที่จอดรถให้อยู่หน้าบ้าน และจะมีโต๊ะกาแฟกับเก้าอี้เล็กๆ เอาไว้ให้นั่งชิลตรงหน้าบ้าน
ผมก็จัดการขนข้าวขนของเข้าบ้าน โชคดีที่เพื่อนที่หาที่พักให้มันทิ้งจักรยานไว้ให้ใช้ขับออกไปหาข้าวกินด้วย
ผมนั่งจัดข้าวจัดของอยู่ในบ้านจนเริ่มค่ำ ซักพักก็มีโทรศัพท์โทรเข้ามา
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู เป็นแฟนผมเอง ผมก็รับและก็คุยโทรศัพท์ไปจัดของไป
คุยกันซักพักก็เริ่มทะเลาะกัน อาจจะด้วยความที่ผมเหนื่อยกับการจัดของ บวกกับหิวแล้วด้วย เลยงี่เง่า
ผมหงุดหงิดเลยวางสายทิ้ง และเลิกจัดของเพื่อออกไปปั่นจักรยานหาอะไรอร่อยๆกิน
ผมเปิดประตูออกมาจากบ้านด้วยความหงุดหงิด กำลังจะหันไปคว้าจักรยานที่จอดพิงอยู่ตรงกำแพงบ้าน
พอหันไป ก็เห็นผู้ชายกับผู้หญิงคู่หนึ่งอยู่บ้านข้างๆผม กำลังนั่งกินข้าวกันอยู่ที่หน้าบ้านกันอยู่
ผู้หญิงผมไม่ได้สนเท่าไหร่ 555555 แต่ที่สะดุดตาคือ พี่ผู้ชายคนนี้หล่อมากกก เค้าหล่อจริงๆ
พี่เค้าน่าจะวัยประมาณ 30 ตัดผมสกินเฮด คิ้วเข้มๆ ตาหวานๆดูหล่อมาก สีผิวแบบผู้ชายไทยทั่วไป ตัวสูง หุ่นแน่นๆ
คือดูดี ผมเห็นแล้วยังละสายตาไม่ได้เลย
"อ่าว สวัสดีครับ เพิ่งย้ายมาใหม่หรอ" พี่ผู้ชายคนนั้นเค้าเห็นผมเลยตะโกนทักมาจากฝั่งบ้านเค้า
"อะ.. ครับผม เพิ่งย้ายมาวันแรกเลยครับ"
"สวัสดีค่ะ พี่ชื่อพี่แนนนะ" พี่ผู้หญิงที่นั่งทานข้าวหน้าบ้านอยู่กับพี่ผู้ชายคนนั้นเค้าก็หันมาแนะนำตัวกับผม
"สวัสดีครับพี่แนน ผมปั๊บนะ"
"ส่วนผม ชื่อเบนซ์นะ" พี่ผู้ชายที่หล่อๆคนนั้นก็บอกชื่อกับผมมา ในที่สุดผมก้รู้ว่าเค้าชื่อพี่เบนซ์
"สวัสดีครับพี่เบนซ์"
"นี่ปั๊บมาได้งานแถวนี้หรอครับ"
"อ่อ เปล่าครับผม คือผมเพิ่งเรียนจบมา และอยากมาทำงานที่ภูเก็ต เลยเพิ่งย้ายมาครับ ยังไม่ได้งานเลย"
"อ่าวหรอ ลองหางานดูในโรงแรมแถวนี้ทำดูเลย หาไม่ยากหรอก โรงแรมเยอะ ผมก็ทำงานอยู่ในโรงแรม"
"พี่เบนซ์ทำงานอยู่แผนกไหนหรอครับ"
"ผมเป็นเชฟอยู่ในโรงแรมaaaa น่ะครับ"
"อ๋ออ เพราะผมเคยไปฝึกงานที่โรงแรมนี้เมื่อปีที่แล้วนี่แหละครับ ผมชอบมาก ผมเลยอยากกลับมาทำงานที่ภูเก็ตต่อเลย"
"ไงขอให้โชคดีนะคับ ให้ได้งานไวๆนะ"
"ขอบคุณครับผม" ผมจบบทสนทนากับพี่เค้าพร้อมกับยิ้มให้พี่เค้าไป ส่วนพี่ผู้หญิงไม่ค่อยคุยด้วยเท่าไหร่ แต่นั้นไม่สำคัญ 555
ผมขี่จักรยานออกไปทานข้าวพลางนึกถึงหน้าหล่อๆของพี่เบนซ์ไปจนหายหงุดหงิดที่คุยโทรศัพท์กับแฟนไปเลย
ระหว่างที่คิดๆถึงเรื่องพี่เบนซ์อยู่ ผมก็นึกขึ้นมาได้ว่า ตอนสมัยที่ผมลงมาฝึกงานที่ภูเก็ตเมื่อปีที่แล้ว
ผมเคยได้ยินข่าวเม้ามอยภายในหมู่พนักงานโรงแรมด้วยกันว่าอย่าไปฝึกงานที่ Food & Beverage ของโรงแรมนี้นะ
เรื่องดราม่าในแผนกนั้นเยอะมาก และมันก็ไม่ใช่ดราม่าเรื่องอะไร หนีไม่พ้นเรื่องชู้สาวนั่นแหละ
พวกคนที่ทำงานในแผนกนั้นชอบคนชู้สู่ชายกันมั่วไปหมด ผู้ชายก็เพลย์บอยทั้งนั้น
เลยทำให้ผมมานั่งคิดว่าเชฟหน้าหล่อหุ่นบึ่กอย่างพี่เบนซ์นี่สงสัยไม่พลาดคราบเพลย์บอยที่เค้าเม้ากันแหงๆ
ระยะเวลาจากวันแรกที่ผมย้ายเข้ามาก็ผ่านไปประมาณ 2 เดือน
ผมสมัครงานมีงานทำเรียบร้อยแล้ว เป็นงานในโรงแรมแต่คนละโรงแรมกับที่พี่เบนซ์ทำ
จากการที่ผมได้อยู่ที่นี่มาเกือบสองเดือน ทำให้ผมได้รู้ว่าผมมองพี่เบนซ์ไว้ไม่ผิดจริงๆ
ผมเห็นพี่เบนซ์พาผู้หญิงมาที่บ้านแทบจะไม่ซ้ำหน้ากันซักวัน
แลดูพี่แกเป็นเพลย์บอยตัวพ่อเลย หล่อเลือกได้ขนาดนั้น จะจับหญิงมาควงเล่นซักคืนผมว่าไม่ยากหรอก
แต่ผมกับพี่เค้าก็ไม่ค่อยได้คุยกันซักเท่าไหร่นะ ถึงแม้บ้านเราจะอยู่ติดกันก็ตาม
ก็มีแค่ทักทายกันนิดๆหน่อยๆตามประสาเพื่อนบ้าน และก็มียิ้มๆให้กันบ้างแค่นั้น
และก็มีอยู่วันนึง ฝนตกหนักมากกกก ผมขี่รถมอเตอร์ไซฝ่าฝนกลับมาจากที่ทำงาน
ผมขับเข้ามาจอดมอไซที่หน้าบ้าน ก็เห็นพี่เบนซ์กำลังนั่งจิบเบียร์เล่นโน๊ตบุ๊คอยู่ที่โต๊ะหน้าบ้านเขา
"โห เปียกมาเลย ไม่ได้ซื้อเสื้อกันฝนไว้หรอครับ" พี่เบนซ์ทัก
"ไม่ได้ซื้อไว้น่ะครับ เดี๋ยวว่าจะไปหาซื้อและ"
"มาเอาของพี่ไปก็ได้ พี่มีหลายตัว"
"อ่า ไม่เป็นไรครับพี่เบนซ์ เดี๋ยวพรุ่งนี้ผมก็ไปหาซื้อมาใช้แล้วแหละ"
"ไงถ้าไม่มีอะไรลองมาถามพี่ดูก่อนก็ได้นะ"
"โอเคครับผม ขอบคุณครับพี่เบนซ์" ผมก็ตอบขอบคุณไปยิ้มไป
ผมเดินไปที่ประตูบ้านผม เอามือควานหาพวงกุญแจบ้านในกระเป๋าเป้ตัวเอง ควานหายังไงก็หาไม่เจอ
ผมยืนควานหาอยู่หน้าประตูบ้านอยู่อย่างงั้นซักพัก พี่เบนซ์เค้าก็ทัก
"ลืมกุญแจบ้านหรอ"
"สงสัยผมจะลืมไว้ในบ้าน ไม่ได้หยิบออกมาด้วยแน่ๆเมื่อเช้านี้"
"งั้นเอาร่มพี่ไป ไปเดินเรียกพี่แก้วที่บ้านเค้าดู ให้พี่เค้าหากุญแจสำรองมาเปิดประตูให้" พี่เบนซ์ยื่นร่มมาให้ผม
"อ่าา.. ขอบคุณครับผม" ผมหยิบร่มมาจากพี่เบนซ์และก็เดินลุยฝนไปหาพี่เจ้าของบ้านเช่าชื่อว่าพี่แก้ว
ผมไปตะโกนเรียกพี่แก้วที่หน้าบ้านเค้าอยู่ซักพัก ไม่มีใครออกมาเลย สงสัยพี่แก้วจะไม่อยู่บ้าน
ผมเลยตัดสินใจเดินกลับ พอเดินมาถึงบ้าน พี่เบนซ์เค้าก็ถามขึ้นมา
"อ่าว พี่แก้วไม่อยู่หรอ ไหงเดินกลับมาคนเดียว"
"น่าจะไม่อยู่อะครับ ผมเรียกแล้วไม่มีใครออกมาเลย"
"งั้นมานั่งบ้านพี่ก่อนมั๊ย"
"อะ.. ไม่เป็นไรครับผม"
"เฮ้ย มาบ้านพี่ก่อนมา จะได้มาเอาผ้าไปเช็ดหัวด้วย เดี๋ยวเป็นหวัด"
"อ่าา" ผมก็อ้ำๆอึ้งๆ ทั้งเกรงใจทั้งเขินอยู่ตรงนั้น ไม่รู้จะเอายังไงดี
"ไม่ต้องเกรงใจน่าปั๊บ มาเลยๆ"
"อะ.. งั้นก็ได้ครับ" ผมก็เดินไปบ้านพี่เบนซ์อย่างเขินๆ มันทำตัวไม่ถูกด้วยแหละ 555
ไปถึงพี่เค้าก็ชวนเข้าไปในบ้านให้ไปเอาผ้าเช็ดหัว บ้านพี่เบนซ์สะอาดเป็นระเบียบมาก สมกับเป็นเชฟเลย
คือคนทำงานในส่วนของเชฟโรงแรมนี่ต้องเป็นคนรักความสะอาดมากๆ
เครื่องครัวและสถานที่ทำอาหารในโรงแรมต้องห้ามสกปรกเลย เพราะเดี๋ยวจะโดนแขกตำหนิเอาได้
มาเห็นบ้านพี่เค้าแล้วก็สมแล้วที่พี่เค้าเป็นเชฟเลยจริงๆ
ด้วยความที่ผมเปียกซกไปทั้งตัวและกลัวไปทำบ้านพี่เค้าเลอะเทอะ เลยวิ่งเข้าไปยืนในห้องน้ำ
ซักพักพี่เค้าก็เอาผ้าเช็ดหัวมาให้ผม
"จะอาบน้ำด้วยเลยมั๊ยล่ะ เดี๋ยวพี่ไปเอาผ้าเช็ดตัวมาให้" พี่เบนซ์ถาม
"เอ้ย ไม่เป็นไรคับพี่เบนซ์ คือผมมายืนตรงนี้เพราะไม่อยากทำบ้านพี่เลอะเทอะน่ะ"
"โหย คิดมาก งั้นอาบน้ำไปเลยแล้วกันพี่จะได้หาชุดใหม่ให้ใส่ด้วย จะได้ไม่ต้องใส่ชุดเปียกๆ"
"เอ้ยย ไม่เป็นครับไรพี่เบนซ์"
"น่่าาา อาบไปเถอะ เดี๋ยวพี่ไปเอาผ้าเช็ดตัวกับเสื้อผ้ามาให้แป๊บ"
"อะ..." สุดท้ายผมก็ยอมอาบ เลยปิดประตูห้องน้ำเข้าไปอาบน้ำในบ้านพี่เค้าจนได้
"ปั๊บ พี่แขวนผ้าเช็ดตัวไว้ที่ลูกบิดประตู และก็เอาเสื้อผ้าวางไว้ตรงโซฟานะ" พี่เบนซ์ตะโกนบอกผมจากข้างนอก
"ครับผม ขอบคุณครับพี่เบนซ์"
พอผมอาบน้ำล้างตัวเสร็จ ระหว่างเช็ดตัวอยู่ ก็นึกขึ้นมาได้ว่า..
"เฮ้ย.. แล้วจะเอากางเกงในที่ไหนใส่วะเนี่ย จะใส่ไอ้อันเปียกนี่ต่อก็ใช่เรื่อง จะไปใส่กางเกงในของพี่เค้าก็ยิ่งไม่ใช่ใหญ่"
ผมนึกแล้วก็สงสัยว่าพี่เบนซ์เตรียมเสื้อผ้าอะไรมาให้ผมใส่บ้าง เลยนุ่งผ้าเช็ดตัวออกจากห้องน้ำไปดูที่โซฟา
บนโซฟาก็มีเสื้อยืดคอกลมธรรมดาๆ กับกางเกงบ็อกเซอร์ขาสั้นๆ ผมก็นึกกังวลอยู่ในใจว่าเอาไงดีวะเนี่ย
ครั้นจะใส่กางเกงในเปียกตัวเดิมตูดแฉะๆไป ก็โคตรทุเรศ
แต่จะให้ใส่แค่บ็อกเซอร์ตัวเดียวก็โคตรอันตราย กลัวอยู่กับพี่เบนซ์ไปซักพักปั๊บน้อยของผมตื่นขึ้นมาละยุ่งเลย
คิดไปคิดมา สุดท้ายก็ตัดสินใจใส่แค่เสื้อยืดกับบ็อกเซอร์ที่พี่เค้าให้มาแค่นั้นแหละ
และบอกกับตัวเองว่าจะพยายามไม่คิดอะไรฟุ้งซ่านที่จะไปทำให้ปั๊บน้อยตื่นเอาละกัน 5555
ผมใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยผมก็เดินออกไปหาพี่เบนซ์ที่หน้าบ้าน พี่เบนซ์ก็ยังคงนั่งจิบเบียร์ดูยูทูปอยู่
"เป็นไง เสื้อผ้าพอใส่ได้มั๊ย" พี่เบนซ์ถาม
"อ่อ สบายเลยครับพี่เบนซ์ ใส่ได้ๆ"
"เอาเบียร์มั๊ย" พี่เบนซ์ยื่นเบียร์มาให้ผม
"ไม่เป็นไรดีกว่าครับ ผมไม่อยากดื่มตอนท้องว่างอะ เดี๋ยวเมา"
"อ่าว ยังไม่ได้ทานอะไรมาหรอ"
"ยังอะครับ"
"มา งั้นเดี๋ยวพี่ทำให้กิน"
"เอ้ย ไม่เป็นไรครับพี่เบนซ์ ผมไม่ค่อยหิว" (ในใจคือหิวมากกก แต่เกรงใจพี่เค้า)
"ไม่เป็นไรๆ พี่ทำแป๊บเดียว"
ซักพักพี่เค้าก็ทำข้าวผัดปลากระป๋องไข่ดาวมาให้ผมทาน และแน่นอน "มัน อะ หร่อย มว้ากก" สมกับที่เป็นเชฟเลย
ผมนั่งทานข้าวไปซักพัก โทรศัพท์ผมก็ดังขึ้น.. แฟนผมโทรมานั่นเอง
ผมเดินออกไปคุยโทรศัพท์ที่อื่นเพราะไม่อยากให้พี่เบนซ์ได้ยินและเดาออกว่าแฟนผมเป็นผู้ชาย
คุยไปได้ไม่เท่าไหร่ ผมกับแฟนก็ทะเลาะกันอีกตามเคย และเราก็วางสายกันไปอย่างหงุดหงิดๆ
ผมเดินกลับมาหาพี่เบนซ์
"โอเคมั๊ย ดูหงุดหงิดๆมาเชียว" พี่เบนซ์ถาม
"อะ.. โอเคครับผม"
"ทะเลาะกับแฟนหรอ" ผมอึ้งนิดหน่อยที่พี่เค้าถามแบบนั้น ไม่รู้ว่าพี่เค้าได้ยินผมพูดหรือแค่เดาไปเรื่อย
"ก็นิดหน่อยครับผม"
"แล้วแฟนไม่ได้มาทำงานที่ภูเก็ตกับปั๊บด้วยหรอ"
"เค้ามาไม่ได้อะครับ ที่บ้านเค้าไม่ให้มา พ่อแม่เค้าบอกว่ามันไกลบ้านเกินไป"
"อ่ออ งี้ก็คงต้องทะเลาะกันบ้างเป็นธรรมดาแหละม๊าง ก็ปั๊บขาวตี๋มาดหนุ่มเหนือมาอยู่ภูเก็ตขนาดนี้ แฟนปั๊บเค้าก็คงกลัวไปเป็นดาวเด่นของคนพื้นที่ที่นี่อะดิ"
"โอย จริงๆเรื่องทีทะเลาะกันนี่ก็เรื่องไร้สาระมากอะครับ เราทะเลาะกันได้ทุกวันแหละไม่ว่าเรื่องอะไร"
"เอาหน่าๆ อย่าเครียด เอาเบียร์มั๊ย" พี่เบนซ์ยื่นเบียร์ให้ผมอีกรอบ ผมอ้ำๆอึ้งๆไปแป๊บนึง พี่เบนซ์ก็พูดว่า
"น่า... เอาซักหน่อย แก้หงุดหงิด" พี่เค้าก็ชอบอ้อนเหลือเกิน ผมเองก็ชอบใจอ่อน 5555 สุดท้ายผมก็หยิบเบียร์จากพี่เค้ามากระดก
เรานั่งดื่มกันไปซักพักพลางกับคุยเรื่องสัพเพเหระอะไรไปเรื่อยเปื่อย ฝนก็ไม่มีท่าทีว่าจะหยุดซักที
ผมเองก็ยังไม่รู้เลยว่าจะเข้าบ้านยังไง จนกระทั้งเบียร์หมด และมันเริ่มดึกมากแล้ว ผมเองก็เกรงใจพี่เค้าด้วย
"งั้นเดี๋ยวผมช่วยพี่เก็บของเข้าบ้านและเดี๋ยวผมกลับบ้านเลยดีกว่าครับ" ผมบอกพี่เบนซ์
"เฮ้ยยย ไม่เป็นไรๆ อยู่ที่นี่ก่อนก็ได้ ฝนยังไม่หยุดตกเลย และอีกอย่างปั๊บจะเข้าบ้านยังไง"
"ก็เดี๋ยวผมไปยืนรอให้ฝนหยุดตกที่หน้าบ้านผมก่อนก็ได้ พอฝนหยุดตกแล้วเดี๋ยวผมเดินไปเรียกพี่แก้วเค้าอีกที ดึกขนาดนี้พี่เค้าน่าจะกลับบ้านมาแล้วล่ะ"
"เอาจริงๆแล้วปั๊บนอนบ้านพี่ก่อนก็ได้นะคืนนี้ ไว้พรุ่งนี้เช้าค่อยไปขอกุญแจกับพี่แก้วเค้าก็ได้"
"ไม่เป็นไรดีกว่าครับ พรุ่งนี้พี่เบนซ์ต้องไปทำงานด้วย ผมไม่อยากรบกวน"
"เอ้ยย พรุ่งนี้วันหยุดพี่"
"พรุ่งนี้มันวันธรรมดานี่ครับ"
"ก็ทำงานโรงแรมไง วันหยุดมันไม่ตรงกับเสาร์อาทิตย์หรอก"
"อ่อ.."
"ไง สรุปจะอยู่นี่ก่อนมั๊ยคืนนี้"
"เอิ่ม..."
"เอาน่ะ ไม่ต้องอ้ำอึ้งๆ เอาเป็นว่าคืนนี้นอนนี่ก่อนแล้วกัน จะได้ไม่ต้องยุ่งยาก"
"อย่างงั้นก็ได้ครับ"
โอยยย ใจผมตอนนั้นนี่เต้นตุ่มๆต่อมๆไปหมด บ้าไปแล้ว จู่ๆก็มีผู้ชายหน้าตาดีมาชวนให้นอนด้วยแบบนี้ 555
ทั้งตื่นเต้น ทั้งเขินๆยังไงไม่รู้ แต่ก็ถือว่าเป็นโชคดีของเราแล้วกัน >_<
ผมเข้าไปในห้องนอนพี่เค้า เตียงพี่เค้าก็เป็นเตียงใหญ่เตียงเดียวแบบนอนได้สองคนเหมือนบ้านผม
ผมเห็นเตียงแล้วก็ผงะนิดหน่อย เพราะจะให้ไปขึ้นนอนร่วมเตียงกับพี่เค้าก็กะไรอยู่ เลยก็บอกพี่เค้าไปว่า
"เดี๋ยวปั๊บนอนตรงโซฟาข้างนอกก็ได้ครับพี่เบนซ์"
"เฮ้ยยย ได้ไง มันไม่มีแอร์ มานอนในห้องด้วยกันนี่แหละ"
"ผมเกรงใจพี่อะ"
"โอยปั๊บ ไม่ต้องเกรงใจไรแล้ว มานอนในนี้นี่แหละมา"
ผมก็ขึ้นไปนอนบนเตียงพลางกับเล่นโทรศัพท์มือถือไป พี่เบนซ์ก็หยิบผ้าเช็ดตัวมาพันเอวตัวเองเพื่อจะถอดเสื้อไปอาบน้ำ
ผมเองก็หยุดไม่ได้ที่จะแอบมองพี่เค้าค่อยๆเปลื้องผ้าตัวเองออกมาทีละชิ้น
ตอนที่ได้เห็นพี่เค้าถอดเสื้อ ผมนี่เหมือนตกอยู่ในผวังเลย
พี่เค้าจะตัวบึ่กๆ ผมเห็นพี่เค้ามีกล้ามอ่อนๆนิดหน่อยด้วย ดูน่ากอดมากกก
ยิ่งตอนดึงกางเกงในลงออกมาจากหว่างขาภายใต้ผ้าเช็ดตัวที่พี่เค้านุ่งไว้อยู่นะ
โอยยยย จิตเตลิดมาก ผมบอกเลยว่าหนอนน้อยของผมก็อดที่จะโด่ไม่ได้จริงๆ
ผมต้องรีบคว้าเอาหมอนมาปิดเป้าผมไว้ เพราะกลัวพี่เค้าเห็นว่าผมแข็ง
พอพี่เค้าไปอาบน้ำเสร็จ เราก็ปิดไฟเข้านอนกัน
ผมไม่รู้หรอกนะว่าพี่เค้าหลับยัง แต่ผมน่ะนอนไม่หลับเลย ใจตุ่มๆต่อมๆมากๆ
พอเวลาผ่านไปซํกพักใหญ่ๆน่าจะชม.นึงได้ ผมนอนยังไงก็นอนไม่หลับ
พลิกตัวหันไปกะจะแอบดูพี่เบนซ์ ก็เห็นพี่เค้าตอนตะแคงหันหน้ามาทางฝั่งผมอยู่พอดี
บรรยากาศเย็นสบายๆภายใต้ห้องมืดสลัวๆ แถมได้มานอนอยู่บนเตียงเดียวกันกับหนุ่มหล่อขนาดนี้
มันก็ชวนเอาผมเตลิดมากๆ จนความคิดสกปรกๆของผมก็เริ่มขึ้น
ผมทำเป็นเนียนเอาแขนตัวเองเขยิบเข้าไปวางใกล้ๆพี่เค้า โดยกะให้มือมันอยู่ตรงช่วงเป้าของพี่เค้าพอดี
และผมก็ค่อยๆขยับมือเข้าไปใกล้พี่เค้ามากขึ้นเรื่อยๆ จนในที่สุดมันก็ไปโดนเบนซ์น้อยนุ่มนิ่ม
ตอนนั้นผมนี่ใจเต้นตุ่บๆๆๆเลย ตื่นเต้นมากเมื่อเอามือไปโดนแล้วรู้สึกได้เลยว่าพี่เค้าไม่ได้ใส่กางเกงในนอน
ผมเอามือวางค้างไว้ตรงนั่นอยู่ซักพัก พอไม่เห็นพี่เค้ามีท่าทีอะไร ผมเลยคาดว่าคงหลับไปแล้วจริงๆ
ผมค่อยๆขยับมือสีไปสีไปถูไปถูมา มันนิ่มฟินมือมาก มือผมก็ถูของพี่เค้าไปเรื่อยๆแต่ตาผมก็ยังเนียนทำเป็นหลับอยู่
ทันใดนั้นเอง......
"ปั๊บ...." ผมได้ยินเสียงพี่เบนซ์พูดขึ้นมา ตกใจมาก ทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะเอาไงต่อดี
ตอนนั้นสิ่งที่นึกได้คือทำเป็นหลับตาไว้ก่อน ส่วนมือที่ไปวางอยู่บนเป้าพี่เค้าก็ช่างแม่มละกัน ทำเป็นหลับแล้วบังเอิญเอามือไปวางไว้ไม่รู้ตัว
"ปั๊บ... ไม่ได้หลับอยู่ใช่มั๊ย" พี่เค้าพูดขึ้นอีกครั้ง แต่ผมไม่ตอบอะไร ยังคงหลับตาเงียบเนียนทำเป็นหลับไว้ เพราะกลัวมาก ตกใจด้วย ทำอะไรไม่ถูกแล้วตอนนี้
"ปั๊บ พี่รู้ว่าปั๊บไม่ได้หลับอยู่" พี่เบนซ์พูดพลางกับจับมือผมยกออกจากเป้าเค้า ตอนนั้นผมคิดในใจแล้วว่า "แย่แน่ๆกู โดนจับได้แล้วจริงๆ"
แต่แล้วผมก็ต้องตกใจอีกครั้ง เมื่อตอนที่พี่เบนซ์จับมือผมยกออกมาจากเป้าพี่เค้า
คือผมนึกว่าพี่เค้าจะเอามือผมออกไปวางไว้ที่เตียง แต่กลายเป็นว่าพี่เค้าจับมือผมล้วงเข้าไปในกางเกงของพี่เค้าแทน
ผมได้สัมผัสกับเนื้อเบนซ์น้อยเต็มๆ มันนุ่มมือมาก และเหมือนจะเริ่มตื่นนิดๆแล้วด้วย
"ทำให้พี่ต่อสิ" พี่เบนซ์พูดขึ้นมาอีกรอบ ผมเองก็ทั้งงงทั้งตื่นเต้นไปหมด
ผมทำเป็นเนียนค่อยๆลืมตาขึ้นประมาณว่าเพิ่งตื่น และค่อยๆหันไปมองพี่เค้าท่ามกลางความมืด ซึ่งพี่เค้าก็กำลังจ้องผมอยู่
ผมยิ่งตกใจมาก เขินก็เขิน กลัวก็กลัว อยากทำอะไรต่อมิอะไรต่อก็อยากทำ 555
แต่ในเมื่อพี่เค้าเอามือผมใส่เข้าไปในกางเกงขนาดนี้แล้ว ผมก็ไม่สนละครับ ขอขยำเล่นเลยละกัน > <
ผมนวดๆคลึงๆเบนซ์น้อยไปซักพักมันก็เริ่มพองฟูขึ้นมาเต็มกำมือผม ผมชักจะอดใจไม่ไหว
อยากเห็นของพี่เบนซ์เต็มๆตา เลยจัดการถอดกางเกงพี่เบนซ์ลงมา จนได้เห็นเบนซ์น้อยแข็งโด่ขึ้นมาสมใจเลย
ผมใช้มือค่อยๆกำแท่งของพี่เค้าและค่อยๆรูดเปิดหัวลงมาช้าๆ
ผมทึ่งไปแป๊บนึงเพราะหัวชมพูๆของพี่เบนซ์มันแน่นและบานมากกก
ถึงว่าสิ เพราะหน้าหล่อของใหญ่กินอร่อยแบบนี้นี่เอง ถึงมีสาวๆมายอมให้ฟันไม่ซ้ำหน้ากันซักคืน
พี่เบนซ์นอนให้ผมซนอย่างเงียบๆ ผมชักขึ้นชักลงช้าๆซ้ำไปเรื่อยๆ
พี่เค้าแอ่นก้นขึ้นมาแทงมือผมเป็นบางครั้ง ผ่านไปซักกครู่หนึ่งผมก็เริ่มรู้สึกว่ามือผมเริ่มเหนียวๆ
น้ำใสๆของพี่เบนซ์เค้าเริ่มมีบางส่วนล้นออกมาเหนียวติดเต็มมือผมไปหมด
ผมใช้นิ้วแตะลงบนหัวเบนซ์น้อยที่เคลือบไปด้วยน้ำคาวใสๆและค่อยๆวนนิ้วไปมา
ผมเริ่มได้ยินเสียงครางซี๊ดๆมาเป็นช่วงๆจากพี่เบนซ์ เสียงหายใจของพี่เค้าเริ่มไม่เป็นจังหวะ
บางช่วงพี่เค้าก็หายออกมาดังๆ บางช่วงก็เหมือนกลั้นหายใจไว้ มันทำให้จิตใจผมยิ่งได้ใจเข้าไปใหญ่
ผมเอานิ้ววนที่หัวให้พี่เค้าไปซักพักก็เปลี่ยนมากำมือชักให้พี่เค้าอีกรอบ
เริ่มจากชักช้าๆและค่อยๆชักขึ้นลงไปมาเร็วขึ้นเรื่อยๆ
พี่เบนซ์เริ่มแอ่นตัวเข้าหามือผมจนก้นลอย และครางกระเส่าๆออกมาถี่ขึ้น
"ปั๊บ... พอก่อน" พี่เบนซ์จับแขนผมไว้ให้ผมหยุด
"ปั๊บ... ใช้ปากให้พี่ได้มั๊ย" ผมไม่พูดพร่ำทำเพลงเลย มีหรือจะปฏิเสธที่จะได้งับดุ้นคนหล่อๆแบบนี้
พี่เบนซ์นอนหงายอ่าขาให้ผม ผมลุกขึ้นไปนั่งอยู่ตรงกลางระหว่างของพี่เค้า
ใช้มือกำจับแท่งของพี่เบนซ์เอาไว้แล้วรูดลงให้หัวมันโผล่ขึ้นมา ยิ่งได้เห็นเต็มๆตาแล้วมันทั้งใหญ่และหัวบานมาก
ความรู้สึกของผมตอนนี้คือหื่นกามมากกกแล้วว ห้ามตัวเองไม่ไหวแล้วจริงๆ
ผมก้มหน้าลงไปพร้อมกับเอาลิ้นเลียชิมน้ำเยิ้มๆที่หัวเบนซ์น้อย มันคาวๆแปลกๆ แต่ผมก็รู้สึกชอบ
ผมใช้ลิ้นเลียวนๆชิมน้ำพี่เค้าอยู่แป๊บนึงก็เอาปากครอบดูดกดลงไปทั้งลำ
"อาา..." เสียครางปนเสียงหายใจหอบแรงๆของพี่เค้าเริ่มดังให้ผมได้ยินอีกรอบ
พี่เบนซ์ดันแท่งของเค้าเด้งเข้าปากผมในขณะที่ผมเองก็กำลังดูดอย่างเมามัน
"อ้ะห์... อ้าาาห์" เสียงครางของพี่เค้ายิ่งเป็นตัวกระตุ้นทำให้ผมออกแรงดูดมากขึ้นและขยับหัวขึ้นลงเร็วขึ้น
"อ้าาาห์ .. ปั๊บบ.... เดี๋ยวก่อน.... พักก่อน.." ผมเร่งจังหวะดูดของพี่เค้าอย่างไม่สนเลยว่าพี่เค้าจะดิ้นทุรนทุรายขนาดไหน
ยิ่งเห็นพี่เค้าเสียวทรมานแบบนี้ผมยิ่งหยุดทำไม่ได้
"ปั๊บบบ... อ้าห์..... แป๊บนึง..." พี่เบนซ์คงจะไม่ไหวแล้วจริงๆ เค้าเอามือมาดันหัวผมออกและลุกจากเตียงขึ้นมานั่ง
"ปั๊บ พี่อยากลอง พี่ขอลองได้มั๊ย" พี่เบนซ์ถามผม
"พี่เบนซ์หมายถึง... จะขอเอาข้างหลังผมน่ะหรอ"
"อื่ม.. นะ พี่อยากลอง"
ผมคิดกับตัวเองในใจว่าอารมณ์ผมตอนนี้อะ ผมพร้อมยอมให้พี่เค้าไปหมดทั้งตัวแล้ว หล่อขนาดนี้จะทำอะไรผมก็ยอม
แต่อีกใจนึงผมก็กลัวๆ เพราะผมเองก็ไม่เคยให้ใครมาเข้าข้างหลังผมมาก่อน
"ก็ได้ครับ... แต่ผมไม่เคยทำแบบนั้นเลยนะ.." ผมบอกเป็นนัยๆให้พี่เค้ารู้ว่าต้องค่อยๆทำกับผมนะ เพราะผมไม่เคย
"เดี๋ยวพี่จะค่อยๆทำนะ" พี่เค้าพูดเสร็จก็จับผมกดลงไปนอนหงาย
พี่เบนซ์จับขาผมให้ยกเข่าชันขึ้นมาแล้วอ่่าขาผมออกจากกัน
พี่เค้าเอื้อมมือไปคว้าไปหยิบหลอดเจลมาแถวๆโต๊ะข้างหัวเตียง และเอามาทาลงบนนิ้วพี่เค้ากับบีบเจลป้ายใส่รูก้นของผม
ซักพักนึง พี่เค้าก็เอานิ้วแหย่เข้ามาในก้นผมนิ้วนึง ผมไม่รู้สึกเจ็บนะ แถมเสียวด้วย
ตอนนี้ผมเองเริ่มเป็นฝ่ายที่ครางบางแล้ว พี่เค้าใช้นิ้วดันเข้าดันออกแบบนี้อยู่ซักพักนึง
จนรูก้นผมเริ่มไม่เกร็งมากแล้ว พี่เค้าก็ถอนนิ้วออกออกมา
พี่เบนซ์โน้มตัวก้มลงมาใกล้ๆที่หน้าผมละพูดว่า
"พี่จะใส่เพิ่มไปอีกนิ้วละนะ" และพี่เค้าก็เอานิ้วใส่เข้ามาที่ก้นผมเหมือนเดิม แต่รอบนี้พี่เค้าใส่มาสองนิ้ว
ทุกอย่างมันเริ่มแน่นข้างในไปหมด ผมเริ่มเจ็บ แต่พี่เค้าทำแบบนี้ไปซักพักผมก็รู้สึกเจ็บน้อยลง
"โอเคขึ้นยัง" พี่เบนซ์ถามผม ผมทั้งเสียว ทั้งอาย ไม่กล้าพูดอะไรมาก
ได้แต่พยักหน้าเป็นสัญญาญว่า "ผมยอมทุกอย่างแล้ว" ให้พี่เค้าไป
พี่เค้าเอานิ้วออกจากก้นผม และทิ้งตัวเองลงไปนอนหงายอยู่ข้างๆพลางกับดึงแขนผมให้ลุกขึ้นไปนั่งทับพี่เค้า
"พี่เบนซ์จะไม่เป็นคนอยู่ข้างบนผมหรอ.." ผมถามพี่เบนซ์เพราะตอนแรกผมเข้าใจว่าพี่เค้าจะเป็นคนอยู่ข้างบนผม
"ปั๊บขึ้นนั่งมาทับพี่ดีกว่า เผื่อปั๊บเจ็บจะได้กะจังหวะค่อยๆทำเองด้วย"
ประโยคที่พี่เค้าตอบผมมาและก็ส่งยิ้มมาให้ ผมบอกตรงๆเลยว่าผมเคลิ้มมาก
พี่เค้าดูใจดีและถนุดถนอมผมซะจนผมหลงหัวปักหัวปำเลย
ในระหว่างที่พี่เบนซ์กำลังหยิบถุงยางที่หัวเตียงมาใส่และเอาเจลมาชะโลมที่เบนซ์น้อยให้ลื่นขึ้น
ผมก็ลุกขึ้นไปรอจะหย่อนก้นลงมานั่งทับลำของพี่เค้า ผมจับลำของพี่เค้าให้ตั้งขึ้นและค่อยๆเอาก้นหย่อนกดทับลงไป
แต่กว่าจะเข้าได้มันยากสุดๆ เพราะหัวของพี่เค้ามันใหญ่มากจริงๆ
พี่เค้าก็ช่วยเอานิ้วขึ้นมาบีบหัวนมผมช่วยให้ผมเจ็บน้อยลง
หลังจากดันเข้าไปได้แล้วผมก็รู้สึกแน่นและหมดแรง รู้สึกเจ็บและจุกจนยังไม่อยากขยับทำอะไรทั้งนั้น
ผมนั่งแช่ตั้งสติอยู่แบบนั้นซักพัก พี่เบนซ์ก็ดันตัวเองขึ้นมานั่งจ้องผมและถามว่า
"ปั๊บโอเคมั๊ย"
"ก็.. โอเคละครับ" ผมกัดฟันตอบไป ทั้งๆที่จริงๆก็ยังจุกอยู่เลย
จู่ๆพี่เค้าก็เอาปากมาครอบปากผม และจูบแลกลิ้นกับผมแบบไม่ทันตั้งตัว
ตอนนั้นผมระทวยมาก อ่อนแรงฟินไปกับคารมณ์ของผู้ชายคนนี้หมดแล้ว
พี่เค้าค่อยๆละปากออกจากผมและทิ้งตัวลงไปนอนอีกครั้ง
เค้าเอามือมาจับพี่เอวผมและเริ่มขยับสะโพกพี่เค้าดันไปมาเหมือนจะทำให้ผมคุ้นชินกับขนาดของพี่เค้ามากขึ้น
ผมเองก็ค่อยๆขยับสะโพกขึ้นลงทีละนิด สร้างความคุ้นเคยให้กับก้นผมกับเบนซ์น้อยอันแสนหนาและหัวบานมาก
ทุกอย่างค่อยๆเป็นไปอย่างช้าๆจนผมเริ่มเจ็บน้อยลง
ผมเริ่มขยับสะโพกผมเร็วขึ้น และเริ่มได้ยินเสียงพี่เบนซ์หายใจหอบเป็นเสียงดังอีกครั้ง
เสียงครางของพี่เค้าทำให้น้องชายผมกลับมาแข็งโด่ได้ภายในเวลาแป๊บเดียว
"ผั่บ ผั่บ ผั่บ ผั่บ .... อ๊ะห์ ...... ผั่บ ผั่บ อื้ยย อ้าห์" เสียงผมกระแทกกับพี่เค้าระงมปนกับเสียงครางของเราสองคนมั่วไปหมด
พี่เค้าเริ่มเสียวจากการที่ผมเริ่มขยับเร็วขึ้น ส่วนผมก็เริ่มเสียวเมื่อได้เห็นพี่เค้าครางและทำหน้าเสียวมากขึ้น
ผมชักน้องชายของผมไปพลางกับการขยับก้นขึ้นลงบีบตอดเบนซ์น้อยไปมา
พี่เบนซ์นอนหยีตาทำหน้าเหยเกทำเอาผมเสียวกระเส่าไปหมด
ผมสาวมือของผมช่วยตัวเองเร็วขึ้นจนผมเองก็เริ่มจะไม่ไหวแล้ว
"อ้าาาห์ พี่เบนซ์.... ปั๊บจะไม่ไหวแล้ว"
"พี่ก็ใกล้แล้วเหมือนกัน อ้าห์" พี่เค้าเด้งสะโพกเข้าก้นผมแรงขึ้น
"พี่เบนซ์ คือปั๊บ... ปั๊บไม่ไหวแล้วจริงๆ อ้ะห์.. อ้าหหหหหห์" น้ำผมแตกเลอะท้องพี่เค้าไปหมด ผมเสียวมาก
พี่เค้าเห็นผมเสร็จไปแล้วเลยเร่งเด้งสะโพกยัดใส่ก้นผมรัวๆ
"พี่ก็ไม่ไหวแล้วปั๊บ... โอ้ย... แตกแล้ว... แตกแล้ว... อ้าาาาาาห์" พี่เค้าเด้งสะโพกดันใส่ผมขึ้นๆ ผมรู้สึกได้ถึงแท่งของพี่เค้าที่มันสั่นงึกๆ
เราทั้งคู่ต่างก็หมดแรง ผมเองก็เสียวมากๆ ไม่เคยเสียวขนาดนี้มาก่อน แต่ก็เจ็บมากด้วย
"เอ่อ.. พี่เบนซ์ ปั๊บขอโทษ" ผมไปเห็นน้ำคาวของผมเลอะเต็มหน้าท้องพี่เค้า ผมเลยพูดขอโทษที่ทำพี่เค้าเลอะไปหมด อีกใจนึงก็โคตรอาย
พี่เค้าดันตัวเองลุกขึ้นมานั่งอีกครั้งทั้งๆที่ก็ยังไม่ได้ดึงเบนซ์น้อยออกมาจากก้นผม
พี่เบนซ์ไม่ได้พูดตอบอะไรที่ผมบอกขอโทษพี่เค้าไป แต่จู่ๆพี่เค้าก็เอาปากมาจูบผมอีกรอบ
ผมเขินและเคลิ้มจนไร้สติมาก ความจริงแล้วแค่ให้ผมมาจ้องตากับคนหล่อๆแบบนี้ผมก็เขินม้วนแล้ว
นี่ไม่ใช่แค่หล่อ แต่คารงคารมณ์มาเต็ม สมแล้วจริงๆกำความเป็นเพลย์บอยของผู้ชายคนนี้ เป็นใครใครก็หลงไปตามเกมพี่เค้าหมดแหละ
"ไม่เป็นไร พี่เองก็ทำปั๊บเจ็บเหมือนกัน เราหายกันนะ" พี่เบนซ์ยิ้มให้ผมและตอบผมกลับมาหลังจากที่ผมบอกขอโทษพี่เค้าไป
ผมยิ้มและเขินมาก อดใจไม่ไหวแอบกอดพี่เค้าไปด้วย
"เอ่อ.. ให้ปั๊บลุกเลยมั๊ยอะพี่เบนซ์" ผมถามพี่เค้า
"อื่ม ลุกเลยก็ได้ หรือปั๊บติดใจอยากนั่งทับให้ของพี่อยู่ข้างในแบบนี้ไปนานๆ พี่ก็ไม่ว่านะ" พี่เบนซ์พูดแซวผมและยิ้มมาให้
"ไม่ใช่ละครับ!" โดนแซวกวนมาแบบนั้นเลยลุกออกไปหาผ้ามาเช็ดเลย
ระหว่างที่ผมทำความสะอาดตัวเองอยู่ พี่เบนซ์เค้าก็ยังคงนอนทิ้งตัวหมดแรงอยู่บนเตียง
พอผมเช็ดตัวเองเสร็จ ผมก็หยิบผ้าขึ้นไปบนเตียงไปเช็ดตัวพี่เบนซ์ที่เลอะน้ำของผมของผมอยู่
เช็ดตัวเสร็จผมก็เลื่อนลงมาเช็ดทำความสะอาดเบนซ์น้อยให้พี่เค้าด้วย และก็เอาถุงยางเก็บไปทิ้ง
ผมใส่เสื้อผ้าและกลับขึ้นไปจะไปนอนบนเตียง ใจนึงก็เขินๆอายๆ อีกใจนึงก็โคตรฟิน
ทำตัวไม่ถูกเลยนอนหันหลังให้พี่เค้าเพราะอายมากก แป๊บนึงพี่เค้าก็เขยิบตัวเข้ามาใกล้ๆผมและก็กอดผมากจากข้างหลัง
"นี่.... ขอบคุณนะ" พี่เบนซ์พูดขึ้นมา
"พี่เบนซ์ขอบคุณอะไร.."
"ก็ ทั้งหมดแหละ"
"........" (ผมไม่รู้จะพูดอะไร ตอบไม่ถูก คือผมเขินมาก - - )
"พี่ไม่เคยเจอผู้หญิงคนไหนมาเช็ดของพี่ให้พี่หลังจากพี่เสร็จแล้วด้วยนะ"
"... งือออ แล้วมาบอกปั๊บทำไมเนี่ยย"
"ก็จะขอบคุณปั๊บไง ที่ปั๊บทำให้พี่ด้วย"
"อื้ออ รู้แล้วครับบ"
ซักพักนึงเราทั้งคู่ก็หลับไป ผมเองก็กลับไปพร้อมๆกับความฟิน
พอเช้าวันรุ่งขึ้น ผมก็ตื่นมาแต่เช้าตามเวลาที่เคยชินตอนไปทำงาน ส่วนพี่เบนซ์ยังคงหลับอยู่เพราะมันคือวันหยุดของพี่เค้า
ผมลืมตาตื่นมาก็นึกขึ้นได้ (เฮ้ยยย เดี๋ยวต้องไปเปลี่ยนชุดทำงานที่บ้านตัวเองนี่หว่า และต้องรีบไปเอากุญแจสำรองที่บ้านพี่แก้วอีก ตายๆๆ)
ผมคว้าหาโทรศัพท์ของผมแถวๆหัวเตียงเพื่อที่จะดูเวลาและจะรีบลุกไปเตรียมตัวทำงาน
ยังไม่ทันได้ลุกตัวออกจากเตียงนอน พี่เบนซ์ก็เอาแขนมาคว้ากอดผมเอาไว้จากด้านหลัง
"วันนี้หยุดอยู่กับพี่ซักวันมั๊ย" พี่เบนซ์พูดขึ้นมา
ผมคิดในใจเลย (นั่นไง มาทำให้ตูลำบากใจอีกละ ไอ้พวกพี่ชายหน้าตาดีขี้อ้อนนี่อันตรายจริงๆ โอยยยย)
"วันนี้ปั๊บต้องไปทำงานอะพี่เบนซ์"
"ปั๊บก็โทรไปลาเค้าไง น่านะ ตอนนี้ยังเช้าตรู่อยู่เลย โทรไปลาตอนนี้ยังทัน"
แล้วคิดว่าผมจะทำยังไงกันครับ... แน่นอน.. ผมก็ใจอ่อนเล่นไปตามเกมพี่เค้าอีกตามเคยย
ผมหยิบโทรศัพท์โทรไปลางานกับเจ้านายโดยบอกว่าเมื่อวานผมขับรถตากฝนมา วันนี้ผมป่วยไม่สบาย ไปทำงานไม่ไหว ขอลา 1 วัน
เจ้านายผมเค้าก็ให้ลาไม่มีปัญหาอะไร
"เจ้าเล่ห์นะเราน่ะ" พี่เบนซ์พูดขึ้นมาหลังจากผมวางสายจากเจ้านายผม พลางกับเอามือมาจับขยำหนอนน้อยของผมเล่น
"ก็พี่เบนซ์เป็นคนบอกให้ปั๊บโทรไปลาเองไม่ใช่หรอ"
"ก็ช่ายยย" พี่เค้ายังแกล้งผม เอามือมาขยำของผมอยู่
"ถ้างั้น...แล้วเรื่องเมื่อคืนที่ปั๊บเอามือมาวางบนจู๋พี่อะ เรื่องนั้นพี่ไม่ได้เป็นคนบอกให้ปั๊บทำนะ" พี่เบนซ์แซวอีกครั้ง
ผมเองก็เขินไม่รู้จะตอบอะไรเหมือนกัน แล้วเช้าวันนั้นก็หนีไม่พ้นที่ผมจะประเดิมมื้อเช้าด้วยการชิมไส้กรอกของเชฟสุดหล่อที่มาเสริฟเข้าปากให้ถึงเตียงอีกที กิจกรรมซนๆของเราสองคนก็เริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง และหลังจากนั้นมา ผมกับพี่เบนซ์เราก็มีอะไรกันบ่อยๆเวลาพี่เบนซ์ไม่ได้พาผู้หญิงคนไหนมาบ้าน พี่เค้าก็บอกผมนะว่าพี่เค้าไม่ใช่เกย์ แต่พี่เค้าก็ชอบผม ผมก็บอกว่าผมเข้าใจพี่เค้า ผมเองก็ไม่ได้ต้องการจะให้พี่เค้ามาแสดงตัวว่าเป็นแฟนผมหรืออะไรเหมือนกัน เวลาพี่เค้าพาผู้หญิงมาบ้านผมก็ยิ้มๆให้พี่เค้าพร้อมกับผู้หญิงคนที่มาด้วยนะ ก็ไม่ได้หึงอะไร แต่แค่เมื่อไหร่เวลาพี่เค้าไม่ได้พาใครมาละก็ หึหึ พ่อเชฟหนุ่มสุดหล่อคนนี้ก็เป็นของผมคนเดียวเหมือนกัน.. :P
ยังมีเรื่องอื่นๆอีกเยอะแยะ เดี๋ยวไว้ผมหาโอกาสดีๆมาแชร์ให้ฟังกันอีกนะครับ : )
ยังไงก็คอมเม้นท์อะไรให้ผมบ้างนะ ถือซะว่าเป็นกำลังใจให้อยากมาเล่าเรื่องอื่นๆต่อไปด้วยแล้วกัน > _ <
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น