ผมชื่อ ดี บ้านอยู่ที่นครสวรรค์ อำเภอที่ผมอยู่นั้นไม่ไกลจากอำเภอเมืองมากนัก ตอนเด็ก ๆ ผมจะรูปร่างอรชนอ้อนแอ้น หลายคนชมว่าหน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูเหมือนตุ๊กตา มักจะถูกจับมาอุ้มมาหอมแก้มเป็นประจำ
พอโตขึ้นผมก็ยังอรชนอ้อนแอ้นอยู่ ยังน่ารักเหมือนเดิม แต่คงไม่ค่อยเหมือนตุ๊กตาเท่าไหร่แล้ว ตอนที่เรียนอยู่มัธยมต้นผมมักจะโดนเพื่อน ๆ ล้อว่าเป็นกะเทยอยู่เสมอ แต่ในกลุ่มนั้นก็จะมีรุ่นพี่คนหนึ่งชื่อ พี่นักรบ เขาจะคอยปกป้องผมอยู่เสมอ คงเป็นเพราะบ้านของเราอยู่ใกล้กันด้วย เวลาที่เพื่อนเข้ามาล้อหรือแกล้งผม พี่นักรบจะเป็นคนห้ามปรามพวกเพื่อน ๆ ทำให้ผมแอบปลื้มเขามากตั้งแต่ตอนนั้นและก็แอบชอบเรื่อยมา
ต่อมาผมต้องเข้ามาเรียนที่กรุงเทพฯ ก็เลยไม่ได้ติดต่อกับพี่นักรบอีกเลย แต่พอจะทราบข่าวว่า หลังจากออกจากโรงเรียน ต่อมาพี่เขาไปเป็นทหาร ผมได้กลับมาพบพี่เขาอีกทีก็ตอนช่วงวันเกิดในปีหนึ่ง ที่ผมอยากจะกลับบ้านมาฉลองกับพ่อแม่พี่น้อง หลังจากที่ฉลองกับเพื่อน ๆ อยู่ที่กรุงเทพฯ มาหลายปี และการกลับมาครั้งนี้เองที่ทำให้ผมได้พบกับพี่นักรบอีกครั้ง
เราไปเจอกันตอนที่ผมขี่มอเตอร์ไซด์ไปซื้อของที่ตลาด พี่เขาก็ไปซื้อของเหมือนกัน ผมดีใจมากที่ได้เจอพี่เค้า และพี่เค้าเองก็มีท่าทีดีใจเช่นกัน
"เอ้า...กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย" พี่นักรบร้องทัก
"เมื่อวานครับ กลับมาฉลองวันเกิดที่บ้าน" ผมบอก "เมื่อไหร่ล่ะ ชวนพี่ด้วยหรือเปล่า"
"ชวนสิครับ ไม่ได้เจอพี่ตั้งนาน คืนพรุ่งนี้ครับ ถ้าว่างพี่นักรบไปให้ได้นะครับ รับรองไม่เมาไม่ให้กลับบ้าน"
"เรื่องเมานี่พี่ชอบอยู่แล้ว พี่ไปแน่ เตรียมเหล้าไว้เยอะ ๆ ล่ะกัน ว่าแต่เรานี่โตเป็นหนุ่มแล้วหล่อนะ มีแฟนหรือยังล่ะ" พี่นักรบถาม ทำเอาผมเขิน ใครจะกล้าบอกความจริงว่า แฟนผู้หญิงไม่มีหรอกพี่ มีแต่คู่ขาเป็นผู้ชายทั้งนั้น ผมได้แต่ทำท่าเจี๋ยมเจี้ยมบอกพี่เขาไปว่า
"ยังหรอกครับ รอพี่นักรบไง" ผมแกล้งทิ้งช่วยนิดนึง ก่อนจะต่อว่า "รอให้พี่นักรบมีแฟนก่อนไงครับ" พี่นักรบยิ้ม ยิ้มเหมือนจะรู้ทัน
"โอ้ย..อย่างพี่ใครเขาจะเอา หล่อก็ไม่หล่อ จนก็จน หญิงที่ไหนจะสน"
"แหม...พี่ทำถล่มตัวไปได้ พี่นักรบออกจะหล่อล่ำเป็นแมนเต็มขั้น หน้าตาคมเข้มสมชาย ใคร ๆ ก็อยากได้" ผมป้อทันที
"ขนาดนั้นเชียว.. ถ้าจริงป่านนี้พี่มีลูกเป็นโขยงแล้ว" พี่นักรบหัวเราะชอบใจ เราคุยกันอีกสักพัก็ร่ำลากัน พร้อมกับคำสัญญาจากพี่นักรบว่าจะไปงานวันเกิดผมแน่นอน
เนื้อหาถูกซ่อนไว้
พอถึงวันเกิดผม พี่นักรบมาตามสัญญา ใส่เสื้อสีเขียวของพลทหาร พร้อมแจ็กเก็ตผ้าร่มกับกางเกงทหาร นั่นทำให้ผมใจระทึกตั้งแต่พี่เขาเดินเข้างานมา ตามประสาคนที่แพ้ "คนในเครื่องแบบ" ซึ่งในงานนอกจากบรรดาสมาชิกในครอบครัวของผม ก็มีพวกเด็ก ๆ ข้างบ้าน เพื่อนเก่าข้างบ้าน ที่สนิทสนมกันตามประสาคนต่างจังหวัด ที่มักจะมาสังสรรค์เฮฮากันเป็นประจำ
เราสนุกกันเต็มที่ เพราะแม่ผมทำอาหารไว้เลี้ยงเพียบ อย่างกะงานปีใหม่อย่างงั้นแหละ มีโค้ก เป็ปซี่ เอาไว้ให้เด็ก ๆ มีเบียร์กับเหล้าไว้ให้ผู้ใหญ่ มีคาราโอเกะให้เด็ก ๆ ร้องเพลงกัน หลังจากอิ่มหนำสำราญ พ่อแม่ก็ขึ้นไปกล่าวอวยพรให้ผม ตามด้วยบรรดาสมาชิกผู้ใหญ่ในบ้าน
ผมนั้นเริ่มเมาแล้วได้แต่ฉีกยิ้มไปทั่ว ฟังมั่งไม่ได้ฟังมั่ง แต่นั่งประกบพี่นักรบยอดยาหยีของผมตลอด พอผมขึ้นไปกล่าวขอบคุณเสร็จ ก็เป็นอันเสร็จพิธี ทุกคนสนุกกันได้เต็มที่ เด็ก ๆ แย่งไมค์กันร้องเพลงสุดฤทธิ์ แต่พี่นักรบเข้ามากระซิบผม บอกว่า "ดี ไปนั่งรถเล่นกับพี่มั้ย"
"เอาสิพี่ ขี้เกียจฟังเด็ก ๆ ร้องเพลง ไปนั่งรถกินลมดีกว่า ปะพี่" พูดจบก็เดินตัวปลิวเกาะแขนพี่นักรบ ซ้อนมอเตอร์ไซด์ออกไปจากงาน ถึงตอนนั้นไม่มีใครสนใจผมแล้ว เพราะสนุกกันเต็มที่ พี่นักรบ ขี่มอเตอร์ไซด์พาผมมาที่สวนสาธารณะที่อยู่ห่างจากบ้านมาพอสมควร ขนาดเป็นคืนเดือนหงาย แสงจันทร์ทอสว่าง แต่บริเวณนั้นก็ยังดูมืดอยู่ดี ระหว่างที่ขี่รถมานั้น ผมกอดพี่นักรบแน่น ความเมาทำให้ผมกล้าซบแผ่นหลังของพี่เค้า พี่เค้าก็เหมือนรู้ใจบอกว่า
"กอดให้แน่น ๆ นะจะได้ไม่ตก อีกอย่างพี่หนาวด้วย.." ไม่รู้สิ ตอนนั้นผมเหมือน วันชื่นคืนสุก ยังไงก็ไม่รู้ รำลึกถึงวันเก่า ๆ สมัยตอนเป็นเด็กที่พี่นักรบคอยช่วยปกป้องผมจากการถูกรังแก พูดไปเหมือนนิยายเลยเนอะ แต่ขอรับรองว่านี่เป็นเรื่องจริง แล้วลองคิดดูสิว่าผู้ชายหล่อล่ำที่เป็นชายในฝันของเรามาตั้งแต่เด็ก แล้ววันหนึ่งก็ได้มีโอกาสมาพบกันอีก ตอนที่แต่ละคนก็โตแล้ว มีความคิด มีอารมณ์ ความรู้สึกยิ่งทำให้เราหวามไหวยิ่งขึ้น
พี่นักรบจอดรถตรงริมสวนสาธารณะในบรรยากาศที่เปลี่ยวได้ที่ ผมไม่นึกกลัวเพราะว่าอยู่ใกล้พี่นักรบแล้วรู้สึกอุ่นใจ และเริ่มกลายเป็นเร้าใจเมื่อพี่นักรบชวนคุยถึงแต่เรื่องเซ็กซ์ เช่นว่า ผมมีแฟนหรือยัง เคยเอากับผู้หญิงหรือยัง พอผมบอกว่า "ไม่เคย" เขาก็ถามต่อทันทีว่า "แล้วกับผู้ชายล่ะ" ผมอึ้งไปพักแต่เพราะความเมาก็เลยบอกไปว่า "มีเหมือนกัน"
"ทำอะไรกันบ้างล่ะ"
"ก็ส่วนใหญ่เขาจะให้ดูดให้" ตอนนั้นยอมรับว่าอารมณ์ของผมก็เริ่มฟุ้งแล้วเหมือนกัน "แล้วเคยโดยเอาตูดมั้ย" พี่นักรบถามตรง ๆ
"เคย..แค่ครั้งเดียว เจ็บน่าดูเป็นเพื่อนร่วมห้องที่โรงเรียนเอาเสร็จไปแล้วมันจะขอเอาอีก บอกว่าฟิตดี แต่ผมไม่ยอมมันเลยโกรธใหญ่ ไม่ยอมพูดกับผมไปตั้งหลายวัน" ผมหัวเราะชอบใจกับประสบกามที่ผ่านมาโดยไม่ได้คิดว่า มันจะไปเร้าอารมณ์พลทหารเปลี่ยวอย่างพี่นักรบให้กระเจิงเต็มที่
"งั้น ดี ก็ดูดให้พี่มั่งสิ พี่เงี่ยนเต็มแก่แล้ว อยากเอาน้ำออกตั้งแต่ในงานแล้ว" พี่นักรบเสียงขึงขัง ผมเองตกใจเล็ก ๆ เพราะไม่เคยเห็นพี่นักรบพูดจาแบบนี้ แต่ก็คิดว่าคงเป็นเพราะเหล้ามากกว่า พูดจบยังไม่ทันได้รับคำตอบ พี่นักรบก็รููดซิปกางเกงทหารงัดเอาท่อนลำออกมาให้ผมจัดการ เจ้าของท่อนลำมีอารมณ์อยู่แล้ว พอเจอลิ้นผมเข้าไปหน่อยเดียวมันก็ฟูคับปาก พี่นักรบร้องซ๊้ดอย่างเสียวซ่าน กดหัวผมให้อมเข้าไปลึก ๆ กระเด้าท่อนลำเข้าปากผม จนแทบหายใจไม่ออก ท่าทางจะเก็บกดมานาน "ดีมากเลยดี.." พี่ไม่ได้เอาน้ำออกตั้งหลายวันแล้ว ดีมาช่วยพี่ได้จังหวะพอดี ดูดแรง ๆ เลยพี่ชอบ อืม..อย่างนั้นแหละ"
"เป็นไงของพี่ใหญ่สู้ของเพื่อนเราที่่กรุงเทพฯ ได้มั้ย ของพี่อร่อยมั้ย" ผมตอบไม่ได้เพราะภาระกิจคับปากอยู่ตลอดเวลา ได้แต่ร้องอืม...พยักหัวงึกงัก
"น้ำหวานพี่ก็อร่อยนะ เดี๋ยวจะให้กิน" พี่นักรบว่าเข้านั่น ผมทั้งดูด ทั้งอม เลียอยู่เป็นเวลานาน น้ำหวานทหารก็ไม่ยอมแตกสักที จนผมเมื่อยปากขอพัก พี่นักรบว่า กำลังได้ที่งั้นขอเอาประตูหลังผม ผมบอกไม่ได้หรอก ของพี่ใหญ่จะตายเดี๋ยวรูผมพัง พี่นักรบเริ่มออกอาการฮึดฮัด และแล้วในวินาทีนั้น สิ่งที่ผมไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น พี่นักรบเอื้อมมือไปด้านหลัง หยิบเอาอะไรอย่างหนึ่งออกมา พอผมเห็นเข้า มือไม้เข่าอ่อนไปหมด เพราะว่ามันเป็น "ปืน" พี่นักรบเอาปืนจ่อหัวผมแล้วบอกว่า
"จะยอมให้เอาดี ๆ หรือว่าอยากจะเป็นผีเฝ้าสวนนี่" ผมตกใจแทบช็อค ไม่นึกว่าพี่นักรบที่เคยแสนดี จะกลายร่างเป็นทหารจอมโหดอย่างงี้ไปได้ ผมไม่กล้าเสี่ยงเพราะว่าเหล้าอาจเปลี่ยนนิสัยคนได้ คิดในใจว่า นี่ถ้าพี่นักรบไม่เมาเขาคงไม่มีวันจะทำอย่างนี้เด็ดขาด แต่ที่สำัคัญคือ ตอนนี้เขาเมาและเขากำลังจะเอาตูดผม ผมเลยต้องจำยอมโดยดุษฎี
"ยอมครับพี่ ผมยอมแ้ล้ว..." ผมรีบถอดกางเกงลงไปกองที่เท้าทันที พอพี่นักรบเห็นก้นขาวของผมก็ยิ้มออก เขาให้ผมยืนเกาะรถไว้ หันตูดขาวออกด้านข้าง แสงจันทร์ส่องมาทำให้พอจะมองเห็นว่า พี่นักรบเอามือประคองท่อนลำประจำกายพุ่งเข้าสู่เป้าหมายอย่างไม่รอช้า ผมเกร็งตูดเพราะหวาดผวาในขนาดของปืน เลยโดนพี่นักรบฟาดตูดเสียป้าปใหญ่ ก่อนจะบอกว่า
"อย่าเกร็ง..จะได้ไม่เจ็บ เจอของทหารต้องอดทนหน่อยนะ เพราะเก็บกดมานาน ผู้หญิงก็ไม่มีให้เอา ขึ้เกียจชักว่าวแล้ว เอาตูดเด็กผู้ชายนี่แหละมันส์ดีนักแล" พี่นักรบพูดพลางถมน้ำลายลงที่ฝ่าืมือ ชะโลมที่หัวถอกกับที่ประตูหลังของผม ก่อนจะจับท่อนลำยัดเข้าไป ผมต้องกางขาออกอีกเพื่อให้รูเปิดกว้างเต็มที่ พี่นักรบบอกว่า
"ดี กางอีก ๆ" พอเอาหัวเข้าไปได้ ผมยังไม่ทันตั้งตัวพี่นักรบก็เสยพรวดเดียวสุดลำ ผมร้องจ๊าก "โอ้ย..พี่เอาออกก่อน ไม่ไหวแล้วผมเจ็บ" น้ำตาผมเล็ดในบัดดล ก็เล่นทะลวงกันขนาดนี้ใครจะทนไหว รูผมไม่ได้เปิดรับแขกมาตั้งนาน ผมทั้งเจ็บทั้งแสบ ตอนนั้นไม่มีความเสียวเหลืออยู่เลย แต่พี่นักรบก็ไม่ยอมถอนท่อนลำออก กลับดึงบั้นท้ายผมเข้าไปหาตัวเขา ประกบแน่นแล้วกอดไซร้ผม บี้หัวนมผมใหญ่เพื่อปลุกอารมณ์ เขาแช่ควยค้างไว้ในรูของผมอยู่นานจนผมเิริ่มทุเลาอาการเจ็บ พอเห็นผมเริ่มเคลิ้ม เขาก็ผลักตัวผมให้ก้มลงอีกครั้ง แล้วคราวนี้ล่ะ พี่พ่อยอดพลทหารก็เร่งระดมยิงเป็นการใหญ่ เขาซอยเสียงดังป้าบ ป้าบ ป้าบ... ทั้งซอยตรง ซอยเสย ซอยทะแยง ตะแคงซอย พี่แกเล่นท่าน่าดู ที่แสบซะก็คือ แกทำท่าจะถอนท่อนลำออก พอออกมาเกือบหมดแกก็ทะลวงเข้าไปใหม่ ผมงี้แสบเจ็บแปลบแสบสุด ๆ เท่านั้นยังไม่พอ ยังบอกให้ผมคลานเหมือนหมา เข้าไปที่กลางสนามเขาบอกว่า
"พี่จะซอยเย้ยจันทร์สักหน่อย" ผมทั้งกลัว ทั้งอาย แต่ก็ยอมคลานไปด้วยดี ทั้งที่ของพี่นักซอยยังคารูอยู่ทั้งดุ้น พอถึงกลางสนามพี่นักรบจัดท่าให้ผมคุกเข่า โก้งโค้ง ขาแยกกำลังพอดี เขาย่อตัวลงหน่อย ทำมุมให้ลงตัว พอได้ที่เขาก็กระหน่ำกระแทกท่อนลำบดบี้ขยี้รูผมราวกับจะให้มันปริฉีก ผมรู้สึกในตอนนั้นเลยว่า คนที่เขาโดนข่มขืนจะรู้สึกอย่างไร ตอนนั้นผมไม่ได้มีอารมณ์เท่าไหร่ ภาวนาขอให้พี่เขาน้ำแตกไว ๆ เท่านั้น นึกในใจว่า "กูไม่เอาแล้วพี่นักรบ" พี่นักรบกระหน่ำซอยจนพอใจ แถมพอน้ำจะแตกยังบอกอีกว่า "พี่ฝากลูกของพี่ด้วยนะ" แล้วเขาก็กระแทกเสยพรวดครั้งสุดท้ายปล่อยน้ำรักเข้ารูของผมเต็ม ๆ ผมเห็นว่า "ฟินแล้ว" ก็เลยขมิบรูรัดท่อนลำของเขาไว้แน่น พี่นักรบร้องซี้ดซ้าดด้วยความเสียว เขาแช่ท่อนลำอยู่ในท่านั้นนานมาก จนผมต้องบอกว่า พอแล้วนะพี่ผมเมื่อยแล้ว นั่นแหละถึงจะยอมปล่อยรูผมให้เป็นอิสระ เสร็จเขาก็หันมาจูบปากผม กัดริมฝีปากผมจนห้อเลือด คงจะหมั่นเขี้ยวเต็มที่ จากนั้นถึงได้พาผมกลับไปส่งที่บ้าน ผมเดินตูดบานเข้าบ้าน พยายามทำทีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ยิ้มหวานให้พ่อแม่ พ่อแม่ยังอุตส่าห์ร้องขอบคุณพี่นักรบอีกนะ
"ขอบใจนะที่มาส่งดีมัน" ตอนที่เดินเข้าบ้าน ผมเห็นบรรดาเพื่อน ๆของพี่นักรบที่เป็นทหารที่นั่งก๊งอยู่เป็นกลุ่มสุดท้าย มองผมแล้วยิ้มใหญ่ ผมว่าเขาต้องรู้กันแน่ว่าเกิดอะไรขึ้นกับผม
พี่นักรบ กระซิบบอกผมก่อนลงจากรถว่า "เดี๋ยวเย็นพรุ่งนี้พี่จะมารับไปนั่งรถเล่นอีกนะ" ผมพยักหน้างึกงัก แต่เอาเข้าจริง พอถึงวันรุ่งขึ้นผมบอกพ่อแม่ว่า ผมมีธุระด่วนที่กรุงเทพฯ จากนั้นก็รีบเก็บข้าวของจรลีกลับกรุงเทพฯ เป็นการด่วน อยู่ดีไม่ว่าดี กลับมาโดนเอาตูดบานเอาในงานวันเกิดตัวเองนี่เอง ซวยจริง ๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น