แมน” ชายหนุ่มหน้าตาดีระดับหนึ่ง อายุ 21 ปี สูง 175 เซนติเมตร รูปร่างสมส่วน ผิวสีน้ำตาล ที่ต้นแขนซ้ายมีรอยสักรูปกราฟฟิก “แมน” ผู้ซึ่งมีประวัติในการใช้ชีวิตมาอย่างโชกโชนอันเป็นผลมาจากความลำบากในวัยเด็กที่พ่อกับแม่ของแมนแยกทางกันไปตั้งแต่แมนอายุไม่ถึง 2 ขวบ แมนอยู่กับพ่อ ส่วนแม่ก็ไปมีแฟนใหม่ โดยไม่นานแม่ก็ท้องและมีน้องผู้ชาย 1 คน ส่วนแมนโตมาในสังคมที่เต็มไปด้วยคาวโลกีย์ เพราะเช่าบ้านอยู่ในย่านที่เรียกว่าซ่องมาตั้งแต่จำความได้ เพราะพ่อไม่ใช่คนร่ำรวยเป็นเพียงพนักงานรักษาความปลอดภัยในบริษัทแห่งหนึ่ง ซึ่งหลังจากเลิกเรียนในแต่ละวัน แมนต้องมาช่วยงานร้านหนังสือแถวบ้านเพื่อให้ได้เงินไปช่วยทางบ้าน โตขึ้นมาสักอายุ 14 ก็รับงานเพิ่มตั้งแต่ช่วงเช้ามืดไปรับจ้างเข็นผัก และไปทำงานพิเศษที่ร้านหนังสือในตอนเย็น ที่นี่เองทำให้แมนได้มีโอกาสอ่านหนังสือจนสามารถสอบเข้าสถาบันกีฬาแห่งหนึ่งได้ มันทำให้แมนดีใจมาก เพราะตั้งแต่แมนเริ่มโตขึ้นมาก็จำได้ว่าหลงใหลในกีฬาทุกชนิด ซึ่งเป็นเหตุผลหนึ่งที่ช่วยให้รูปร่างของแมนดูสมบูรณ์ แน่นกว่าเด็กหนุ่มทั่วไป แมนศึกษาต่อที่นี่ด้วยทุนกีฬาของสถาบัน ทำให้ชีวิตของแมนดีขึ้น พอเรียนจบได้สมัครเข้าทำงานในสถานออกกำลังกายซึ่งเป็นที่ที่ทำให้แมนมีรายได้เป็นกอบเป็นกำ เนื่องจากด้วยรูปร่างหน้าตา ทำให้สมาชิกที่เข้ามาในสถานออกกำลังกายมักจะขอให้แมนเป็นเทรนเนอร์ให้เสมอๆ และด้วยเหตุนี้เองแมนจึงหลงใหล ชื่นชมรูปร่างที่พ่อให้มาอย่างมาก รวมทั้งอวัยวะชิ้นสำคัญที่พ่อให้มาก็ไม่ใช่น้อย ตอนสมัยเรียนแมนเคยวัด***กับเพื่อนปรากฏว่าของเขามาเป็นอันดับ 1 เพื่อนๆ ต่างอิจฉากันทั้งนั้น จึงไม่แปลกที่จะมีหญิงเข้ามาพัวพันกันอย่างไม่ขาดสาย อีกทั้งแมนก็ถือคติ รักสนุก ไม่ผูกพันมาตั้งแต่มันเริ่มแตกเนื้อหนุ่ม แมนเริ่มจีบหญิงและมีอะไรกับหญิงตั้งแต่อายุ 14 ถึงแม้ว่าแมนอาจจะจนในเรื่องเงิน แต่มันก็ไม่เคยจนในเรื่องเพศรส ชีวิตของแมนเริ่มดีขึ้น แต่ไม่นานพ่อเขาก็มาจากไปด้วยโรคติดเชื้อ มันทำให้แมนรู้สึกอ้างว้างมาก
ตลอดเวลาที่แมนอยู่กับพ่อ ถึงแม้การกินอยู่อาจจะไม่หรูหราเหมือนครอบครัวอื่น แต่สิ่งที่พ่อสอน แนะนำในชีวิตของลูกผู้ชายก็ทำให้แมนมีความภาคภูมิใจที่ได้เป็นผู้ชายเต็มที่ แต่เมื่อไม่มีพ่ออยู่แล้ว แมนก็เริ่มเข้าสู่สังคมการพนัน เนื่องจากกีฬากับแมนเป็นของคู่กัน เมื่อก่อนเขาดูเป็นกีฬา แต่ปัจจุบันเขาเริ่มเล่นพนันหลังจากที่เขาเริ่มรู้จักสังคมสีเทามากขึ้น จากเล่นครั้งละน้อยๆ กลายเป็นครั้งละหลายหมื่น จนถึงหลายแสนในบางคู่ เงินเก็บที่เคยเก็บตั้งแต่สมัยเริ่มทำงานก็เริ่มร่อยหรอลงไป เริ่มเป็นหนี้จากการพนันจากจากพันเข้าสู่หลักหมื่น หลักแสน แต่เหมือนโชคจะเข้าข้างแมนเพราะมีแมวมองสนใจในรูปร่างของแมน แนะนำไปถ่ายนิตยสาร เป็นดาราตัวประกอบ ทำให้แมนเริ่มมีเงินเข้ามามากขึ้น จึงมีเงินไปจ่ายพนันได้ แต่มันก็ยังไม่ทำให้แมนเลิกเล่นกลับทุ่มเงินไปมากขึ้นๆ ได้บ้าง เสียบ้าง มาเป็นระยะๆ จนระยะหลังหนี้เริ่มพอกพูนมากขึ้น ประกอบกับงานถ่ายแบบ งานดาราตัวประกอบก็ไม่ได้มีบ่อยๆ ทำให้หมุนเงินไม่ทัน เจ้าหนี้เริ่มโทรตามเป็นระยะๆ ทำให้แมนตัดสินใจขอลาหยุดงานที่สถานออกกำลังกาย 2 เดือน เพื่อต้องการหลบหน้าหลบตาจากสังคมไปช่วงหนึ่งเพื่อหนีคนทวงหนี้
ณ สถานที่อโคจรแห่งหนึ่งที่ซึ่งแมนกำลังนั่งรอใครบางคนด้วยความร้อนรุ่ม เหมือนมีเรื่องครุ่นคิดในใจ ระแวดระวังภัยใครบางคน แมนได้นัดพบเอมซึ่งเป็นกิ๊กคนล่าสุดที่รู้จักกันในผับแห่งหนึ่ง แต่เอมยังไม่ได้ตกเป็นของแมนเพราะเอมเป็นคนฉลาด และเอมยังออกปากที่จะช่วยเหลือเขาในด้านการเงิน ทำให้มีการนัดพบกันในวันนี้
“หวัดดี แมน มานานยัง โทษทีรถติดนิดหน่อย” เธอทักแมนด้วยความเป็นกันเองหลังจากคุยกันทางโทรศัพท์เพิ่มเติมจากวันที่เจอในผับมาสักระยะหนึ่ง
“ไม่นานหรอก ผมรอได้”
“วันนี้ที่เจอกัน เพราะอยากคุยรายละเอียดเพิ่มเติม ในเรื่องเงินทุนที่จะให้แมน”
“แหม ผมเกรงใจจัง”
“ไม่เป็นไร ว่าแต่มื้อนี้เอมเลี้ยงเอง เดี๋ยวเอมไปสั่งที่บาร์เลยดีกว่า แมนรอแป๊ปนึงนะ”
ไม่นาน กับข้าว เครื่องดื่ม ก็เต็มโต๊ะอาหาร ทั้งสองคนก็ทานอาหารกันไปสักระยะหนึ่ง แต่ไม่นานแมนเริ่มรู้สึกตาเบลอ มึนศีรษะ และฟุบลงไปกับโต๊ะในที่สุด
“อ้าว แมน ๆ ทำไมหลับอย่างนี้ล่ะ กินเหล้าเข้าไปแค่ 3 แก้ว คออ่อนจัง”
“น้องๆ เช็คบิล แล้วช่วยพี่หิ้วปีกพี่ผู้ชายไปที่รถพี่หน่อยนะ พี่เขาเมา”
“ได้ครับผม” น้องบริกรที่ผับตอบรับในทันที
“ขอบใจมากจ้ะน้อง นี่ทิป”
เมื่อรถเคลื่อนออกไปจากผับไม่นาน เอมก็ควักโทรศัพท์จากกระเป๋าถือของเธอ กดไปหาใครคนหนึ่ง
“เรียบร้อยแล้วค่ะเสี่ยหาญ กว่าจะสำเร็จใช้เวลานานนิดนึง แล้วเอมจะเอาร่างผู้ชายคนนี้ไปไว้ที่บ้านเสี่ยนะคะ เสร็จธุระคนนี้แล้ว มีคนไหนที่จะให้เอมไปจัดการอีกบอกได้นะคะ ไม่เกิน 20 นาทีไปถึงค่ะ”
เอม ผู้หญิงที่ดูไม่มีพิษร้ายอะไร แต่แท้จริงเธอทำงานเป็นนางนกต่อทำงานให้กับเสี่ยหาญที่เป็นคนเปิดบ่อนการพนัน เสี่ยหาญใช้เอมให้เข้าหาแมนให้ได้ เพื่อจะได้นำตัวมาชำระโทษที่ไม่ยอมจ่ายเงินหนี้พนันที่ติดค้างกว่าล้านบาท ซึ่งเสี่ยหาญคิดแผนนี้ขึ้นมาเพราะผู้ชายร้อยทั้งร้อยต้องหลงกลนี้แน่นอน
“ขอโทษด้วยนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะหลอกนาย แต่มันเป็นอาชีพฉัน” เอมกล่าวออกมาลอยๆ พลันมองเด็กหนุ่มที่กำลังสลบไสลโดยยังไม่รู้ชะตากรรมของตนเองในอนาคต
“หน้าตาก็พอใช้ได้ หุ่นก็ดี อายุยังน้อย ไม่น่าเลย ต้องมาหมดอนาคตกับการพนัน ต้องกลายสภาพมาเป็นทาสของไอ้เสี่ยหาญ ว่าแต่เด็กคนนี้สุดท้ายชีวิตจะจบที่ไหนล่ะเนี่ย” เอมกล่าวอย่างปลงเสียมิได้ และไม่กี่อึดใจ รถของเอมก็แล่นมาถึงหน้าบ้านเสี่ยหาญ
บ้านของเสี่ยหาญอยู่นอกเมืองห่างไกลจากชุมชน ด้วยอาณาบริเวณที่กว้างขวาง ห่างไกลจากตึกสูง ทำให้ที่นี่จึงเหมาะที่จะใช้เป็นเซฟเฮ้าส์ในการเล่นสนุก ๆ กับคนที่ไม่ยอมคืนหนี้พนัน พื้นที่ ใช้สอยของเสี่ยหาญนั้นมีจำนวนมากจึงทำให้ที่นี่เต็มไปด้วยหนุ่มฉกรรจ์ที่ทำ หน้าที่รักษาความปลอดภัยและยังเป็นการปิดทางหนีของลูกหนี้ที่ถูกจับมา เช่นเดียวกับกรณีของแมน
“หวัดดีค่ะเสี่ย เอมเอาตัวเด็กหนุ่มคนล่าสุดมาให้เสี่ยแล้วนะ คนนี้เบาๆ หน่อยนะเสี่ย ถ้าคิวหนูว่างหนูจะมาเล่นด้วย” เอมทักทายเสี่ยอย่างสนิทสนม เพราะทำงานด้วยกันมานาน เอมไม่เคยทำให้เสี่ยผิดหวัง
“ได้สิ ถ้ามันไม่ช้ำมาก รับรองเธอได้สนุกกับมันแน่” เสี่ยตอบรับข้อเสนอของเอมอย่างมีความสุข
“นี่ค่าจ้างที่ทำงานสำเร็จ ไปพักผ่อนเถอะ คืนนี้เสี่ยขอตัวไปรับน้องเด็กใหม่ให้เชื่องก่อน”
“เฮ้ย เอาไอ้สัตว์นี่ไว้ที่ห้องเดิม เดี๋ยวข้าจะไปปลุกมันเอง” เสี่ยสั่งลูกน้องอย่างดุดัน ราวกับเสือที่หิวกระจายเหยื่ออยู่ตรงหน้า
“ซู่ ซู่” เสียงน้ำถังใหญ่ สาดเข้าไปที่หน้าของแมน มันได้ผล แมนกลับฟื้นคืนสติอีกครั้ง แต่ยังงุนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น เพราะสติครั้งสุดท้ายของเขาอยู่ที่ผับแห่งหนึ่งที่กำลังนั่งทานอาหารกับสาวสวยที่เขาหมายจะมีอะไรสนุกๆกับเธอคืนนี้ ไม่นานจากนั้นแมนก็ได้เห็นอะไรๆ ที่ชัดเจนยิ่งขึ้น มันเป็นห้องโถงขนาดใหญ่ บ่งบอกถึงความมีฐานะของเจ้าของบ้าน แต่เหมือนกับว่าเขาไม่เคยมาที่นี่มาก่อน แมนยังคงนอนลืมตามองภาพกว้างๆ อยู่อย่างนั้น สมองของแมนกำลังเริ่มกลับเข้าสู่ภาวะปกติหลังจากการโดนยานอนหลับ แต่ยังไม่ทันที่แมนจะสำรวจห้องไปมากกว่านี้ แมนก็ถูกการ์ดหิ้วปีกแขนทั้งสองข้างให้ลุกขึ้นนั่ง ขาเหยียดพื้น
“ไง ไอ้คุณแมน สติฟื้นรึยัง” แมนหันไปทางเจ้าของเสียงทันที่ที่ได้ยิน แมนแทบสิ้นสติเมื่อเห็นเจ้าของเสียงคือเสี่ยหาญ คนที่แมนยังไม่อยากเจอ ณ เวลานี้
“ยังจำกูได้มั้ย ติดต่อมึงยากเหลือเกิน ที่ทำงานมึงก็ไม่อยู่ เบอร์โทรก็เปลี่ยน มึงคิดว่าจะหนีกูพ้นเหรอ สุดท้ายมึงก็ไม่รอดหรอก” เสี่ยหาญมองไปทางแมนด้วยสายตาราวกับจ้องเหยื่อชิ้นใหญ่
“เสี่ย ผม ผม ผมผิดไปแล้ว เสี่ยอย่าทำอะไรผมเลย เดี๋ยวผมจะรีบหาเงินมาคืนเสี่ยให้เร็วที่สุด นะเสี่ยนะ เชื่อผมเถอะ” แมนพูดอ้อนวอนเสี่ยอย่างคนกำลังกลัวอะไรซักอย่าง แมนเข้าไปกอดขาเสี่ยอย่างคนที่หมดทางต่อรองอะไรได้ “พลั่ก พลั่ก” เสียงเตะบริเวณลำตัวที่เสี่ยมอบให้เป็นของขวัญสำหรับเด็กใหม่อย่างมันเป็นครั้งแรก ตอนนี้ไอ้แมนยังคงพูดอะไรไม่ออก มันยังจุกอยู่
“มึงไม่ต้องมาพูดดีเลย ไอ้สัตว์ กว่ากูจะตามตัวมึงเจอ กูหมดไปไม่ใช่น้อย กูจะให้มึงโดนอย่างสาสม สมกับเงินที่กูยังไม่ได้คืน มึงก็รู้อยู่แล้วว่ากูเป็นคนยังไง ตอนมึงมาขอกู้เงินกูที่ร้าน กูก็บอกมึงแล้วทุกอย่าง และมึงก็ยังเห็นตัวอย่างจากพวกที่ไม่คืนเงินกูด้วย แต่มึงทำตัวมึงเอง มึงไม่มีสิทธิ์อะไรอีกแล้ว” เสี่ยก้มตัวลงไปพูดใกล้ๆ หน้าของแมน แมนเริ่มรู้สึกถึงชะตากรรมต่อจากนี้แล้ว
ช่วงระยะเวลาสั้นๆ แมนนึกถึงภาพอดีตที่เคยเข้ามากู้เงินเสี่ยหาญที่ร้านแห่งหนึ่ง หลังจากที่แมนเริ่มเข้าสู่วงการนี้อย่างเต็มตัว เขาแทงพนันฟุตบอลเป็นงานหลัก ได้บ้าง เสียก็เยอะ จนขาดสภาพคล่อง เพื่อนของแมนเป็นคนพามารู้จักกับเสี่ยหาญ เสี่ยหาญเป็นชายหนุ่มอายุเกือบ 40 ปี แต่หุ่นยังดูดี เสี่ยเป็นคนชอบออกกำลังกาย ทำกิจการด้านร้านอาหาร ร้านเพชร และกิจการสีเทาอีกมากมาย เสี่ยหาญจะปล่อยเงินกู้ให้กับพวกหนุ่มๆ ที่หุ่นดีเท่านั้น ซึ่งแมนก็เป็นหนึ่งในนั้น แต่ในรายละเอียดของสัญญาที่เสี่ยหาญเขียนขึ้น มันทำให้แมนลังเลอยู่พักใหญ่ ก่อนที่จะจรดปากกาเซ็นต์ชื่อยอมรับในเงื่อนไขนั้น เพราะชั่วโมงนั้นแมนมีความจำเป็นต้องใช้เงินมาก ในรายละเอียดของสัญญาที่แมนได้เซ็นต์ชื่อลงไปในคำขอกู้เงินจำนวน 5 แสนบาทนั้น มีใจความที่สำคัญคือ “สัญญานี้กระทำขึ้นระหว่าง เสี่ยหาญ (ผู้ให้กู้) และ นายแมน (ผู้กู้) โดยนายแมนทำการกู้เงินจากเสี่ยหาญ เป็นจำนวนเงิน 5 แสนบาท ดอกเบี้ยร้อยละ 10 โดยให้สัญญาว่าจะนำเงินที่กู้มาชดใช้ให้แล้วเสร็จภายใน 3 เดือนนับจากวันทำสัญญา หากนายแมนไม่สามารถหาเงินจำนวนดังกล่าวมาชดใช้ได้ นายแมนจะต้องตกเป็นทาสของเสี่ยหาญจนกว่าเสี่ยหาญจะมีคำสั่งให้นายแมนเป็นอิสระจากความเป็นทาส ซึ่งในการตกเป็นทาสนั้น เสี่ยหาญสามารถกระทำอะไรก็ตามที่เป็นการทรมานทั้งร่างกายและจิตใจได้โดยไม่มีความผิด และทาสไม่สามารถจะร้องขอได้ ซึ่งสัญญาดังกล่าวนี้กระทำขึ้นอย่างถูกต้อง และผู้กู้มีสติสัมปชัญญะสมบูรณ์” หลังจากเซ็นต์สัญญาแล้ว ก่อนจะได้เงิน เสี่ยหาญได้ให้นายแมนแก้ผ้า ปั่น***ให้แข็ง เพื่อถ่ายรูปไว้เป็นหลักฐาน ซึ่งนายแมนก็ทำไปแบบยังไม่คิดอะไร
ตอนนี้ไอ้แมนเริ่มรับรู้ถึงชะตากรรมที่กำลังจะเกิดขึ้นจากการผิดสัญญาในครั้งนั้น เสี่ยหาญพูดถึงข้อความในสัญญาเพื่อตอกย้ำความทรงจำให้กับไอ้แมนอีกที “ในเมื่อแกไม่มีเงินมาชดใช้ แกก็ต้องตกเป็นทาสของข้าแบบที่แกไม่เคยเจอมาก่อน” ยังไม่ทันขาดคำ ร่างของไอ้แมนก็ถูกผลักล้มลงไปด้านหลังในสภาพนอนหงาย การ์ดของเสี่ยหาญเข้ามากางแขนแมนออกทั้งสองข้างแล้วจับแขนแมนไว้อย่างแน่นหนา ยังไม่ทันที่จะได้คิดอะไร รองเท้าของเสี่ยหาญก็มาอยู่บนร่างกายของแมนตรงยอดอก เสี่ยหาญกดน้ำหนักรองเท้าลงไปบนตัวแมน แมนผู้ซึ่งมีร่างกายที่ล่ำสัน พอที่จะรับน้ำหนักตัวของเสี่ยหาญได้ถึงกับเกร็งตัว รอรับการโถมน้ำหนักของเสี่ยหาญ แต่เสี่ยไม่ได้หยุดที่ยอดอก รองเท้าคู่ใหญ่ เลื่อนเหยียบขึ้นไปบนหน้าของแมน ซึ่งแมนไม่มีทางจะหลบได้เพราะการ์ดจับหน้าแมนเอาไว้ เสี่ยเอารองเท้าขยี้บนใบหน้าของแมนอยู่หลายที แมนเริ่มรู้สึกถึงสิ่งที่จะเกิดขึ้นจากนี้ว่าเขาคงไม่เหลือศักดิ์ศรี ความทรนงอีกแล้ว ยังไม่ทันจะได้คิดอะไร แมนก็จุกตัวงอและร้องออกมาอย่างโหยหวนเท่าที่ลูกผู้ชายคนหนึ่งจะมีเสียงออกมา เพราะเสี่ยหาญใช้รองเท้าเตะไปที่หว่างขาของแมนแบบเต็มแรงไม่ยั้ง แถมยังเอารองเท้าเหยียบขยี้กล่องดวงใจของชายหนุ่มอย่างไม่ปราณี แถมเสี่ยยังจัดให้อีกชุดใหญ่ด้วยการยกเท้าสูงและเหยียบลงไปตรงกล่องดวงใจหลายสิบที มันทำให้แมนถึงกับจุก หลั่งน้ำตาออกมาทีเดียวที่มันจะต้องกลายเป็นทาสอารมณ์ของเสี่ยผู้นี้อย่างไม่รู้ว่ามันจะสิ้นสุดเมิ่อไหร่ หรือจะมีใครมาช่วยเขาได้
“นี่แค่รับน้องทาสใหม่นะโว้ย มึงยังต้องเจออะไรสนุกๆ อีกเยอะ ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” เสี่ยหัวเราะออกมาอย่างอารมณ์ดี
“แก้ผ้า ถอดชุดมันออก” เสี่ยหาญสั่งการ์ดที่อยู่ใกล้ๆ
“ไม่ต้อง ไม่ต้องยุ่ง กูถอดเองได้” แมนที่ยังคงจุกอยู่กับการประเคนรองเท้าใส่กล่องดวงใจ ร้องตะโกนออกมา
“แค่นี้กูถอดเองได้” แมนค่อยๆ ยืนขึ้นหันหน้าไปทางเสี่ยหาญ “ไหนๆ ผมก็เคยแก้ผ้าให้เสี่ยดูตอนมากู้เงินแล้ว ผมขอแก้ผ้าด้วยตัวของผมเอง” แมนพูดออกมาประหนึ่งว่า ขอพื้นที่ให้เขาได้มีศักดิ์ศรี มีเกียรติในตัวเองบ้าง แม้มันจะเล็กน้อยก็ตามที
“เอาสิ เชิญ” เสี่ยหาญมองแมนอย่างท้าทาย แมนค่อยๆ ถอดชุดที่มันใส่มา ซึ่งในใจแมนคงคิดแล้วว่า สงสัยกูคงไม่มีโอกาสได้ใส่ชุดนี้อีกแล้ว แมนถอดรองเท้า ถุงเท้า เสื้อแจ็กเก็ต ถอดเสื้อยืด ถอดกางเกง และกางเกงในเป็นชิ้นสุดท้าย แมนยืนตัวตรง โชว์หุ่นให้กับเสี่ยหาญ และการ์ดที่อยู่แถวนั้นอย่างไม่สะทกสะท้าน
“แน่มาก แน่ๆ แบบนี้ กูชอบ กูยังจำ***มึงตอนมันแข็งได้ รับรองว่ามึงอยู่ที่นี้มึงได้ใช้*** กับตูดของมึงคุ้มแน่ คืนนี้แค่เบาะๆ กูจะให้มึงได้พักผ่อนซะหน่อย พรุ่งนี้ยังมีอะไรสนุกๆ รอมึงอยู่
“เฮ้ย พวกนายพาไอ้สัตว์นี่ไปไว้บนดาดฟ้า ให้มันได้พักผ่อนหน่อย” เสี่ยหาญสั่งการ์ดที่อยู่ใกล้ๆ
ไม่นาน ร่างกายที่ไร้เสื้อผ้า มีแต่ร่างกายที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามแบบชาย ขนขึ้นรำไรตามรักแร้ หน้าอก สะดือ เรื่อยลงไปจนถึงอวัยวะสำคัญของผู้ชาย ก็ถูกการ์ดหนุ่มวัยไล่เลี่ยกับแมน ดึงตัวให้เดินไปที่ดาดฟ้าของตึก ซึ่งสายตาของแมนมิได้หวาดกลัวและรู้สึกอายที่ต้องแก้ผ้าโชว์ต่อหน้าคนที่เขาไม่รู้จักใดๆ ทั้งสิ้น เพราะแมนไม่อายที่จะแก้ผ้าต่อหน้าผู้ชายมาแต่ไหนแต่ไรตั้งแต่เขาเริ่มเข้าสู่วัยหนุ่ม
แมนมาถึงชั้นดาดฟ้า พวกการ์ดหนุ่ม จัดการจับแขนทั้งสองข้างกางออกแล้วมัดติดไว้กับเสาสองข้าง เท่ากับว่าแมนไม่สามารถจะหนีไปไหนได้
เมื่อมัดทาสแมนเสร็จ การ์ดหนุ่มที่ขึ้นมากับแมนทั้งสามคน ก็รุมต่อยแมนอย่างเมามัน แมนซึ่งไม่มีทางจะปกป้องตัวเองได้ ได้แต่เกร็งท้องรับน้ำหนักหมัดที่การ์ดประเคนใส่ตัวมัน แต่มันก็ไม่วายที่จะร้องเหมือนควายถูกเชือดเมื่อมันโดนเตะที่หว่างขาซ้ำ
“ใหญ่นักนะมึง กูเล็งไว้ตั้งแต่มึงมากู้เงินแล้ว สวรรค์เมตตาพวกกูจริงๆ สักวันมึงกับกูดวล***กันแน่ ไอ้สัตว์” การ์ดหนุ่มไม่พูดเปล่า แต่รูดซิปโชว์***ที่แข็งให้ไอ้แมนดู ไอ้แมนถึงกับมอง***นั้นอย่างตกใจ
“คืนนี้มึงนอน รับแสงแดดยามเช้าไปก่อนแล้วกัน ช่วงเที่ยงๆ กูจะมาดูมึงใหม่ ถ้ากูขึ้นมา***มึงไม่แข็ง มึงเตรียมเดือดร้อนได้เลย ไอ้ทาสคนใหม่” การ์ดหนุ่มพูดทิ้งท้ายใส่หน้าไอ้แมนก่อนลงไปข้างล่าง
ไอ้แมนซึ่งบัดนี้สภาพร่างกายสะบักสะบอม แทบหมดแรงเพราะโดนเล่นงานที่กล่องดวงใจไปหลายครั้ง พยายามข่มตานอนหลับพักผ่อน ก่อนที่พระอาทิตย์จะเริ่มส่องแสงขึ้นในอีกไม่กี่ชั่วโมงข้างหน้า ไอ้แมนยังไม่คิดถึงเรื่องที่มันจะต้องเจอในวันพรุ่งนี้ มันเริ่มยอมรับในสิ่งที่มันเป็นคนทำไว้ พลันสติของไอ้แมนก็หลับไปด้วยความเพลีย.........
เวลาผ่าน ไปไม่นาน แสงอาทิตย์ก็เริ่มทอแสงวันใหม่ตาม หน้าที่ที่มันเกิดขึ้นทุกวัน การดำเนินกิจกรรม ต่างๆ ทั้งคนและสัตว์ต่างเริ่มต้นขึ้น แต่มันใช้ไม่ได้กับไอ้แมน เพราะ สภาพของมันตอนนี้ยังคงถูกตรึงกางแขนอยู่บนชั้นดาดฟ้า ด้วยสภาพที่ไร้เสื้อผ้า โชว์สัญลักษณ์ของบุรุษ เพศอย่างท้าทาย แสงอาทิตย์เริ่มทำหน้าที่ของมัน มากขึ้น ความสว่างของท้องฟ้าเริ่มชัดยิ่งขึ้น ไอ้แมนที่สลบไสลจากการถูกซ้อมในช่วงดึกเริ่มรู้สึกตัว ตื่นขึ้นมา จากไอแดดที่กำลังแผดเผาผิวหนังของมันอยู่ มันไม่มีทางที่จะหลบไปไหนได้ มัน ถูกมัดให้หันหน้าสู้แดด เม็ดเหงื่อเม็ดเล็กๆ เริ่มเกิดขึ้นในทุกสัดส่วนร่างกายของมัน ร่างกาย ชโลมชุ่มไปด้วยเหงื่อ ยิ่งสาย แดด ยิ่งแรง ผิวหนังของมันเริ่มเปลี่ยนสีเล็กน้อย แต่ยังคงผึ่งผายตามลักษณะของนักกีฬาที่เต็มไปด้วยมัด กล้าม ไอ้แมนมองดูสภาพรอบๆ เท่าที่มันจะมองเห็นได้ มันเต็มไปด้วยป่า ที่นา รอบๆ ไม่มีบ้านคนอาศัยอยู่เลย ซึ่ง เป็นผลดีสำหรับมันที่ไม่มีคนอื่นเห็นมัน ในสภาพที่ น่าอดสูเช่นนี้ สายตาของไอ้แมนหรี่ลงเพราะแสงแดด ที่ส่องเข้าตัวมัน จากสภาพอากาศที่เริ่มร้อนขึ้นๆ ดวงตะวันเริ่มขึ้นสูงขึ้นจนเกือบจะตั้งตรงบนหัว แสดงถึงเวลาที่ใกล้เที่ยงเข้าไปทุกที แมนนึกถึงคำ พูดของการ์ดหนุ่มที่อายุน่าจะน้อยกว่ามันไม่เกิน 3 ปี แต่ ท่าทางไม่น่าเป็นมิตรเอาซะเลยว่า ***ของมันจะต้อง แข็งชูชันพร้อมทันทีที่มันมาถึง ไอ้แมนพยายามรวบ รวมกำลังเท่าที่มี เค้นอารมณ์ออกมา แต่น้องชายของมันก็ยังสงบเหมือนเดิม มันคง เป็นผลมาจากความอ่อนแรง ความเพลีย รวมทั้งพลังงานที่หลงเหลือในตัวของมันน้อยลง ตั้งแต่ มันถูกจับเข้ามายังบ้านเสี่ยหาญ มันยังไม่ได้ทานอะไรเลย
ยังไม่ทันที่แมนจะหาวิธีที่จะทำให้น้องชาย มันแข็ง การ์ดหนุ่มคนเดิมก็ขึ้นมาประชิดตัวของ ไอ้แมนทันที หมัดดุ้นๆ ของ การ์ดหนุ่มสัมผัสบริเวณลำตัวของแมนเข้าอย่างจัง ไอ้ แมนถึงกับจุก ยืนตัวงอ สี หน้าบ่งบอกถึงความเจ็บปวดจากหมัดที่รัวใส่เป็นชุดอย่างเห็นได้ชัด
“ไงไอ้สัตว์ทาส กูบอกแล้วไงว่าถ้ากูขึ้นมา ***มึง ไม่แข็ง มึงจะเป็นยังไง” การ็ดหนุ่มพูดไป พลางใช้ หมัดกระทุ้งเข้าไปที่ลำตัวแมนเป็นระยะๆ สีหน้า ของไอ้แมนเริ่มเหยเกมากขึ้น ถึงแม้ว่ามันจะเรียนมา ทางด้านกีฬา แต่ตอนนี้มันไม่อยู่ในฐานะที่จะสู้อะไร ได้ การ์ดหนุ่มประเคนทั้งหมัด ศอก เท้า เข้าไปที่ไอ้แมนอย่างไม่ปราณี ไอ้ แมนเริ่มมีอาการเหมือนคนกำลังจะเป็นลม แต่ลูก น้องของการ์ดหนุ่มก็ไม่ปล่อยให้ไอ้แมนได้หลับไปในสภาพนี้ ไอ้ แมนถูกถังน้ำ 2 ถังใหญ่สาดเข้าไปเต็มหน้าของมัน มันช่วยให้สติของไอ้แมนกลับคืนมา
หลังจากนั้น ไอ้ แมนก็ถูกการ์ดหนุ่มกับพรรคพวก ปลดเชือกที่มัดกางแขน มันไว้ตลอดทั้งคืน แต่อิสระของมันมีน้อยมาก เพราะทันทีที่เชือกถูกปล่อยออกทั้งสองข้าง มือของมันก็ถูกแทนที่ด้วยกุญแจมือ จับ มัดไพล่หลังไว้ ทำให้ช่วงแขน อกของมันขยายตัวดูดี เลยทีเดียว
“ไงมึง คง เมื่อยน่าดูสิ วิวที่นี่สวยมั้ยมึง ไม่กี่คนหรอกที่จะมีโอกาสมาแก้ผ้า ชมความงามของแสงตะวันอย่างมึง อย่าเพิ่งท้อนะมึง นี่มันแค่น้ำจิ้ม มึงยังต้อง เจออะไรที่มึงไม่คิดอีกเยอะ ชีวิตของมึงมันจะไม่ ใช่ของมึงต่อไป มันจะเป็นของเสี่ยหาญและพวกกูโว้ย จำไว้ ไอ้สัตว์” การ์ดหนุ่มพูดใส่หน้าของแมนอย่าง เย้ยหยัน
“กูรู้ว่าตอนนี้มึงหิว เพราะมึงยังไม่ได้ทาน***อะไร ตั้งแต่เมื่อคืน เดี๋ยวกูจะเมตตามึงให้ “ ว่าแล้วการ์ดหนุ่มก็ให้ลูกน้องนำ อาหารที่จะให้ไอ้แมนได้ลิ้มลองเป็นมื้อแรกนับจากเข้ามาอยู่ที่นี่ วางตรงหน้ามัน
“ที่มึงเห็นเนี่ย ข้าวแดงอย่างดีนะโว้ย ผสมกับเศษไก่ มึงรีบกินให้หมด กูจะดูมึงกิน ถ้ามึงกินเหลือแม้แต่เม็ดเดียว มึง คงรู้ชะตากรรมของมึงดีน่ะ”
สภาพของๆไอ้แมนตอนนี้ มัน ถูกมัดไพล่หลังอยู่ ทางเดียวที่มันจะกินได้คือมัน ต้องก้มกิน โดยย่อตัวนั่งลงในสภาพย่อเข่า ก้มตัวลงค่อยๆ กิน ทีละนิด ไอ้แมนกำลังจะย่อตัวลงไปกินอาหารเพื่อให้มีอะไรตกถึง ท้องมันบ้าง แต่ช่วงที่มันกำลังจะย่อลงลงไปนั้น มันก็ถูกการ์ดหนุ่มขวางไว้อีก
“อย่าเพิ่งดิ อาหารนะมีให้มึงแล้ว แต่ว่าน้ำเนี่ยมึง ต้องกินจากพวกกู” การ์ด หนุ่มพูดใส่หน้าไอ้แมนอย่างมีเลศนัย ไอ้แมนยังคง งงอยู่กับคำพูดของมัน แต่สักพักไอ้แมนก็เริ่มรู้ ถึงสิ่งที่มันจะต้องเจอ
ลูกน้องของการ์ดหนุ่มจับตัวไอ้แมนนั่งคุก เข่าที่พื้น พร้อมกับง้างปากไอ้แมนให้อ้าออก ไอ้แมนพยายามที่จะไม่อ้า แต่ สุดท้ายมันก็ต้องอ้าเพราะมันทนลูกเตะ ลูกต่อยที่ ประเคนใส่ตัวมันไม่ไหว จากนั้นการ์ดหนุ่มก็เดิน เข้าใกล้ตัวของแมน จัดการรูดซิปกางเกงออก เผยให้เห็น***ที่ค่อนข้างใหญ่ เมื่อเทียบกับขนาดของคนปกติตอนยังไม่ลุกตั้งเด่ ลูก น้องจับปากของไอ้แมนอ้าอย่างเต็มที่ การ์ดหนุ่ม ปล่อยน้ำใสๆ สีเหลืองอ่อนตรงเข้าไปยังปากของไอ้แมน ไอ้แมนแทบสำลัก มันรับน้ำ เยี่ยวของการ์ดหนุ่มเข้าไปเต็มที่ เนื้อตัวของมัน ตอนนี้เต็มไปด้วยน้ำเยี่ยวที่หกรดตัวมัน เท่านั้น ยังไม่สาแก่ใจการ์ดหนุ่ม มันยังสั่งให้ลูกน้อง 2 คนที่ขึ้นมาด้วยกัน ระดมเยี่ยวใส่ปากของไอ้แมน โดยการ์ดหนุ่มยืนสั่งการอยู่ด้านหลังไอ้แมน เท่า กับว่าตอนนี้ไอ้แมนได้กินน้ำจนอิ่มจากน้ำเยี่ยวของชายหนุ่มทั้งสามคนไปเรียบ ร้อยแล้ว เมื่อสาแก่ใจการ์ดหนุ่ม มันจึงให้ไอ้แมนเขยิบตัว ก้มลงไปกินอาหาร มื้อแรกของมัน มันช่างเป็นภาพที่มีความสุขสำหรับ การ์ดหนุ่มนัก แต่ในทางตรงข้ามไอ้แมนยังคงอยู่ ในสภาพที่มันอดสูตัวมันเอง ตั้งแต่เกิดมามันยังไม่ เคยโดนใครที่กระทำกับมันอย่างนี้มาก่อน มันได้แต่ จำใจรับสิ่งที่มันเจอ พยายามกินข้าวแดงกับเศษไก่ให้ หมดจานเพื่อมันจะได้มีเรี่ยวแรงต่อสู้กับสิ่งที่มันจะต้องเจอข้างหน้า
“รีบๆ กินให้หมด เดี๋ยวพวกกูต้องเอาตัวมึงไปให้เสี่ยหาญชำระโทษอีก รับรองทั้งวันนี้มึงได้สนุกจนเหมือนขึ้นสวรค์แน่ๆ ฮ่า ฮ่า ฮ่า” การ์ดหนุ่มพูดให้ไอ้แมนได้ยิน ไอ้แมนไม่มีท่าทีตกใจสักนิด เพียง แต่มันกำลังทำใจกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นต่อจากนี้...........
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น